Έλεγξε το θυμό του με μόνο πέντε βήματα!

Σίγουρα η ανατροφή ενός παιδιού είναι δύσκολη και απαιτητική δουλειά. Ένα από τα πιο δύσκολα πράγματα στην ψυχολογία του είναι η επιθετική συμπεριφορά και η υπερβολική οργή.
Πολλές φορές ως γονείς αναρωτιέστε ποιος είναι ο καταλληλότερος τρόπος για διαχειριστείτε μια τέτοια συμπεριφορά. Να λάβετε σκληρά μέτρα; Να τα χτυπήσετε; Όχι! Αυτό σίγουρα δε βοηθά. Ο ξυλοδαρμός ποτέ δεν υπήρξε λύση. Αυτό που είναι σημαντικό είναι να κατανοήσετε την ψυχολογία του παιδιού.
Με πέντε απλά βήματα μπορείτε να χειριστείτε εύκολα και σωστά έναν επιθετικό παιδί.

• Μέτρημα: Το παιδί σας όταν σας δει να αναπνέετε αργά και να μετράτε, θα του δώσει τη δυνατότητα να μάθει πόσο ψύχραιμοι και υπομονετικοί είστε. Μάλιστα το πιθανότερο είναι ότι το παιδί θα ακολουθήσει την ίδια τακτική μαζί σας και να αποκτήσει τον έλεγχο του θυμού του.
• Δώστε το καλό παράδειγμα: Αν θέλετε το παιδί σας να αφήσει την επιθετική του φύση θα πρέπει να συμπεριφέρεστε κι εσείς με τον ίδιο τρόπο.Όταν σας δει να συμπεριφέρεστε ευγενικά θα μάθει και αυτό έτσι!
• Ανταμοιβή: Πρέπει να το κανακεύετε και να το ανταμείβετε για την ευγενική του συμπεριφορά. Αυτό θα τον ενθαρρύνει περισσότερο να συμπεριφέρεται με τον τρόπο που εσείς θα επιθυμούσατε.
• Εξηγείστε του: Τα παιδιά θέλουν απαντήσεις για κάθε ερώτημα και ερωτήσεις που έχουν κατά νου. Καλό θα ήταν να του εξηγήσετε τα μειονεκτήματα του να είναι θυμωμένο.
• Επαινέστε το παιδί σας: Είναι σημαντικό να επαινείτε το παιδί σας για τις προσπάθειές του να συμπεριφέρεται ευγενικά και να αντιμετωπίζει το θυμό του.Ακολουθώντας τις συμβουλές που αναφέρθηκαν παραπάνω θα σας βοηθήσει να πάρετε τον έλεγχο του παιδιού σας στην επιθετική συμπεριφορά του και να αποφεύγει να θυμώνει σε κάθε ευκαιρία. Βάλτε τα δυνατά σας για να κάνετε το παιδί σας ήρεμο και ευγενικό δίχως δυσάρεστη επιθετική συμπεριφορά.

 Πηγή

Όταν το παιδί βαριέται και κάνει αταξίες στο σχολείο

Aναγνώστριά μας ρωτά 

ΕΙΜΑΙ 39ΕΤΩΝ ΚΑΙ ΜΗΤΕΡΑ 2 ΑΓΟΡΙΩΝ 10 ΚΑΙ 5,5 ΕΤΩΝ.Ο ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΣΑΣ ΓΡΑΦΩ ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΟΥ ΔΕΚΑΧΡΟΝΟΥ ΓΙΟΥ ΜΟΥ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ. ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΧΘΕΣΙΝΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ,ΓΙΑ ΔΕΥΤΕΡΗ ΧΡΟΝΙΑ ,ΔΑΣΚΑΛΑ ΤΟΥ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΤΑ ΙΔΙΑ ΜΕ ΤΑ ΠΕΡΣΙΝΑ:OTI ΔΗΛΑΔΗ ΠΑΙΔΙΑΡΙΖΕΙ,ΚΑΘΕΤΑΙ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΘΡΑΝΙΟ ,ΜΕ ΟΣΟΥΣ ΤΟΝ ΕΧΕΙ ΒΑΛΕΙ ΝΑ ΚΑΤΣΕΙ ΔΕΝ ΤΟΝ ΑΝΤΕΧΟΥΝ ΓΙΑΤΙ ΤΟΥΣ ΠΕΙΡΑΖΕΙ,ΔΕΝ ΓΡΑΦΕΙ ΟΛΑ ΟΣΑ ΛΕΕΙ Η ΚΥΡΙΑ,ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΠΗΣ ΜΕΤΑ ΒΑΡΙΕΤΑΙ,ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΥΠΟΜΟΝΗ,ΠΑΡΟΛΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΡΙΣΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΓΝΩΣΤΙΚΑ(ΟΠΩΣ ΛΕΕΙ ΚΑΙ ΔΑΣΚΑΛΑ),ΕΧΕΙ ΠΟΛΛΕΣ ΓΝΩΣΕΙΣ ΑΛΛΑ ΑΝΑΛΩΝΕΙ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΤΟΥ ,ΟΧΙ ΕΠΙΚΟΔΟΜΗΤΙΚΑ ΓΙΑ ΑΥΤΟΝ,ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ. Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΚΑΙ ΕΓΩ ΑΣΚΗΣΑ ΜΕΓΑΛΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΟ ΠΡΩΤΟΤΟΚΟ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΜΟΥ ΣΕ ΣΧΟΛΕΣ ΓΟΝΕΩΝ,ΕΜΑΘΑ ΤΑ ΛΑΘΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΣΥΝΕΧΩΣ ΝΑ ΒΕΛΤΙΩΝΟΜΑΙ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ 

Αγαπητή αναγνώστρια, απευθύναμε το ερώτημά σας στη  Δρ Λίζα Βάρβογλη, Ph.D. Ψυχολόγο-Ψυχοθεραπεύτρια, Νευροψυχολόγος

 

Δεν γνωρίζουμε τι ακριβώς συμβαίνει στην οικογενειακή ζωή. Δε ακούμε για παράδειγμα πουθενά στο μήνυμα της αναγνώστριας να γίνεται αναφορά στον πατέρα. Μπορεί όντως αυτό το παιδάκι  να έχει πολύ ενέργεια και να ζορίζεται. Καλό είναι να έχει μια διέξοδο προς κάποια δραστηριότητα όπως ένα σπορ. Είναι πιθανόν το παιδί να έχει δημιουργήσει μια αρνητική εικόνα για τον εαυτό του. Είναι σημαντικό να το διορθώσει κανείς αυτό όχι επισημαίνοντας τα λάθη του αλλά εκείνα όλα που δεν μπορεί να κάνει σωστά και επιτυχημένα.

Είναι μια αργή διαδικασία που όμως μπορεί να καρποφορήσει αν η μαμά το ακολουθήσει για ένα χρονικό διάστημα. Το αποτέλεσμα θα είναι να έχει την αίσθηση το παιδί ότι είναι πετυχημένο και να βελτιώσει την συμπεριφορά του. Χρειάζεται να του αφιερώσουν χρόνο και η μαμά και ο μπαμπάς σαν πρότυπο ανδρικό που πρέπει να είναι.

Και βέβαια χρειάζεται συνεργασία με τη δασκάλα. Να φροντίζει και εκείνη να ενισχύει όλα όσα κάνει καλά το παιδί για να αυξηθεί η αυτοπεποίθηση του παιδιού. Όλα τα παιδάκια μπορεί κάποια στιγμή να βαριούνται στο σχολείο. Καλό είναι τα παιδιά να κάνουν μικρά διαλλείματα δηλαδή να σηκώνονται λίγο από τη θέση τους να ρίχνουν λίγο νεράκι στο πρόσωπο και να επιστρέφουν στη θέση τους. Βοηθήστε τα παιδιά να συγκεντρωθούν. Μπορεί να χρειαστεί για ένα δυο λεπτά και η δασκάλα αν βλέπει ανήσυχο το παιδί να του επιτρέψει να κλείσει για ένα δυο λεπτά τα ματάκια του πάνω στο θρανίο προκειμένου να ηρεμήσει και να συγκεντρωθεί.

Οι γονείς πρέπει να λένε στα παιδιά πόσο σημαντικό είναι να παρακολουθούν τα μαθήματά τους και πόσο θα βοηθήσουν το παιδί το ίδιο. Είναι πράγματα που χρειάζεται να τα κάνει και μπορεί στο σχολείο να μην έχει επιλογές πολλές πράγματι αλλά πρέπει να προσπαθήσουν οι γονείς να ωθήσουν το παιδί να κάνει άλλα πράγματα, σπορ, καλλιτεχνικές δραστηριότητες και άλλα πράγματα που μπορεί να το βοηθήσουν να εκφράζεται δημιουργικά και να ανακαλύψει τα ταλέντα του.  

Η μαμά επίσης μπορεί να ωθήσει το παιδί να κάνει περισσότερες φιλίες. Μπορεί να καλεί ένα παιδάκι κάθε φορά στο σπίτι για να παίξουν. Αν όμως παρατηρείται έντονη αντικοινωνικότητα ή μεγάλη διάσπαση προσοχής, ή ανωριμότητα και έντονο παιδιάρισμα τότε ίσως είναι χρήσιμη και η συμβουλή του ειδικού μήπως υπάρχει κάτι βαθύτερο που τα προκαλεί όλα αυτά; Η μαμά θα πρέπει να εξετάσει όλες τις περιπτώσεις σε συνεργασία με τη δασκάλα.  

Πηγή

Ένωσε τους αριθμούς - Χριστουγεννιάτικα φύλλα εργασίας

Χριστουγεννιάτικα φύλλα εργασίας



23370399-Xmas-Dot-to-Dot

http://www.docstoc.com/docs/document-preview.aspx?doc_id=107130308

Ενημέρωση : Μέγιστος αριθμός ΑΜΕΑ

Μέγιστος αριθμός ΑΜΕΑ by Rania Chiourea

10 «μαθήματα πειθαρχίας» από το δάσκαλο του παιδιού μας

 

10 «μαθήματα πειθαρχίας» από το δάσκαλο του παιδιού μας

Από: Ελένη Χαδιαράκου |

Ο κλινικός παιδοψυχολόγος Dr. Kenneth  Shore μας δίνει 10 βασικά και αποτελεσματικά μαθήματα πειθαρχίας που κάθε γονιός θα μπορούσε να «δανειστεί» από το δάσκαλο του παιδιού του.

1. Ο δάσκαλος…ξεκαθαρίζει τους ρόλους
Ο δάσκαλος πάντα βάζει ξεκάθαρους όρους. Εκείνος είναι ο δάσκαλος, η δουλειά του είναι να τους κάνει μάθημα και η δουλειά των παιδιών να μάθουν το μάθημά τους.

2. Ο δάσκαλος θέτει όρια
Τα παιδιά πάντα δοκιμάζουν τα όρια μας. Όταν λοιπόν τα παιδιά κάνουν χαζά πράγματα οι δάσκαλοι τα κοιτάζουν απλώς στα μάτια.

3. Ο δάσκαλος έχει ξεκαθαρισμένο μέσα του ότι δεν είναι φίλος με τα παιδιά
Αν ήταν έτσι θα τον φώναζαν Γιώργο ή Μαρία κι όχι «κύριο» και «κυρία». Το ίδιο ξεκαθαρίστε κι εσείς μέσα σας. Τα παιδιά έχουν ήδη φίλους, γονείς χρειάζονται

4. Ο δάσκαλος δεν υψώνει τη φωνή στην τάξη
Γιατί ξέρει ότι όσο δυνατά και να φωνάξει τα παιδιά πάντα μπορούν να φωνάξουν δυνατότερα. Κάντε το κι εσείς: Μιλήστε χαμηλόφωνα, χωρίς κορώνες και εξάρσεις στη φωνή. Αν χρειαστεί να φωνάξετε για να επιβάλετε την τάξη, μην το κάνετε παραπάνω από μια φορά την ημέρα.

5. Ο δάσκαλος απασχολεί δημιουργικά τα παιδιά
Γιατί ξέρει ότι αν είναι απασχολημένα δεν θα κάνουν φασαρία.

6. Ο δάσκαλος ξέρει να επιβραβεύει το φιλότιμο των παιδιών
Πάντα οι δάσκαλοι επαινούν την τάξη τους και δεν παραλείπουν να πουν στα παιδιά πόσο περήφανοι είναι γι’ αυτά, ότι είναι παιδιά με προοπτική και ότι μπορούν να γίνουν ότι θελήσουν στη ζωή τους.Δοκιμάστε την επιβράβευση και τον έπαινο και θα δείτε τη διαφορά!

7. Ο δάσκαλος δεν φοβάται να πει «δεν ξέρω»
Και τα παιδιά το εκτιμούν αυτό. Αυτό που χρειάζονται δεν είναι ανθρώπους ξερόλες, αλλά αληθινούς ανθρώπους γύρω τους

8. Ο δάσκαλος ξέρει ότι η εκπαίδευση ενός παιδιού είναι λειτούργημα
Όπως άλλωστε και η μητρότητα και η ανατροφή του επίσης 

9. Ο δάσκαλος ξέρει τη σημασία των σωστών προτύπων
Η αυτοπειθαρχία του δασκάλου είναι πρότυπο προς αντιγραφή. Το ίδιο και του γονιού

10. Ο δάσκαλος χρησιμοποιεί θετικά και υγιή μηνύματα για να διορθώσει την ανεπιθύμητη συμπεριφορά
Για παράδειγμα αποφεύγει τους  μειωτικούς χαρακτηρισμούς και αναφέρονται στην πράξη και όχι στην προσωπικότητα του παιδιού. Οι χαρακτηρισμοί στην προσωπικότητα παγιώνουν τις αρνητικές συμπεριφορές.  

 

Πηγή

9 τρόποι για να παρακινήσουμε ένα… τεμπέλικο παιδί!

Από: Ελένη Χαδιαράκου

Πριν βιαστείτε να χαρακτηρίσετε το παιδί σας τεμπέλη, σκεφτείτε απλώς μήπως αυτή η «οκνηρία» του οφείλεται σε κάτι άλλο πέρα από την προσωπικότητά του! 

 Ο ψυχίατρος- νευρολόγος Mel Levine  στο βιβλίο του The Myth of Laziness (Ο Μύθος της Τεμπελιάς), λέει χαρακτηριστικά: «Όταν αποκαλούμε ένα παιδί τεμπέλη, είναι σα να το καταδικάζουμε να γίνει τεμπέλης για το υπόλοιπο της ζωής του»   

Είναι αλήθεια πως εμείς οι γονείς συχνά ακούμε γονείς να χαρακτηρίζουν το παιδί τους «τεμπέλικο» και να αναζητούν τα αίτια της «τεμπελιάς» και τους τρόπους αντιμετώπισης. Θα πρέπει να δεχτούμε ότι κάποια παιδιά από την ιδιοσυγκρασία τους είναι ιδιαίτερα δραστήρια και κάποια άλλα λιγότερο, όμως όλα τα παιδιά αγαπούν το παιχνίδι και χαίρονται όταν μέσα από το παιχνίδι μαθαίνουν πράγματα, αποκτούν δεξιότητες, εξερευνούν το περιβάλλον. Αν λοιπόν  ανησυχείτε για τη δραστηριοποίηση του παιδιού, ή αν το βλέπετε να περνά πολύ χρόνο στον καναπέ απέναντι από την τηλεόραση, ας μη βιαστείτε να το χαρακτηρίσετε νωθρό, ή τεμπέλικο, αλλά ας προσπαθήσετε αφενός να διερευνήσετε το «γιατί» και αφετέρου να το κινητοποιήσετε. Πίσω από οποιαδήποτε «συμπεριφορά-μυστήριο» του παιδιού μας κρύβεται ένα αίτιο που μόλις το εντοπίσουμε και το τροποποιήσουμε, αυτόματα έχουμε αντιμετωπίσει και το πρόβλημα. Ο Δόκτωρ Levine  μας δίνει ένα χρήσιμο δεκάλογο για να αναρωτηθούμε γιατί φέρεται τεμπέλικα, και τους τρόπους για να το αντιμετωπίσουμε

1. Μήπως πάσχει από κάποια μαθησιακή δυσκολία;
Η διερεύνηση πάντα θα πρέπει να ξεκινά με τον έλεγχο της υγείας του παιδιού και της λειτουργίας των αισθητηρίων οργάνων. Αν η αδιαφορία για δράση εμφανίζεται σε σχέση με τις σχολικές εργασίες θα πρέπει να διερευνηθεί το ενδεχόμενο να αντιμετωπίζει το παιδί μαθησιακές δυσκολίες που το δυσκολεύουν.

2. Κάνετε στον εαυτό σας τις εξής ερωτήσεις:
Α. Τι παρακινεί το παιδί μου;

Β. Τι ερωτήσεις μπορώ να του κάνω ώστε να ανακαλύψετε μαζί «τα θέλω του»;

Γ. Ποιοι είναι οι στόχοι και οι φιλοδοξίες του;

Κάνετε μετά και το παιδί σας τις παραπάνω ερωτήσεις και  στη συνέχεια ακούστε προσεχτικά τις απαντήσεις του. Σεβαστείτε τις απαντήσεις του, ακόμα και αν διαφωνείτε.

3. Μήπως οι προσδοκίες σας από αυτό είναι υπερβολικές;
Αν ένα παιδί αδυνατεί να παρακολουθήσει το επίπεδο της προσφερόμενης γνώσης, με βάση τη χρονολογική του ηλικία, είναι φυσικό και αναπόφευκτο να δοκιμάσει τη «διαφυγή», μέσα από την ονειροπόληση, αφού υποχρεώνεται να παρακολουθήσει, μια διαδικασία που απέχει τόσο από τα ενδιαφέροντά του όσο κι απ’ τις δυνατότητές του και στις απαιτήσεις της οποίας δεν μπορεί να ανταποκριθεί.

4. Μήπως η τεμπελιά του σχετίζεται με τις οικογενειακές συνθήκες;
Σημαντικά γεγονότα που ίσως συμβαίνουν τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο πιθανόν επηρεάζουν το παιδί, όπως η γέννηση αδερφού ή η απώλεια ενός προσώπου.  

5. Μήπως απλώς ζητάει την αγάπη μας;    
Εφόσον η νωθρότητα οφείλεται στην ανάγκη για επικέντρωση της προσοχής πάνω του, μήπως να αλλάζαμε το καθημερινό μας πρόγραμμα και να αφιερώναμε περισσότερο χρόνο στα παιδιά μας; Αλήθεια πόσοι από εμάς περνάμε μία ποιοτική ώρα με το παιδί μας κάνοντας αυτό που εκείνο επιθυμεί και όχι κάνοντας εκείνο αυτό που εμείς επιθυμούμε;

6. Αποφύγετε την σκληρή κριτική και την ειρωνεία
Η  ειρωνεία και τη γελοιοποίηση σε περίπτωση που το παιδί κάνει λάθος, έχει καταστροφικά αποτελέσματα. Τόσο οι λεκτικές ποινές, όσο και η ταπείνωσή βοηθούν μόνο στην απογοήτευση και ασφαλώς στην παραίτηση από κάθε καταβολή προσπάθειας.

7. Μήπως απλώς δεν ενδιαφέρεται για τα πράγματα που ενδιαφερόμαστε εμείς; Τα ενδιαφέροντα του παιδιού πρέπει να είναι απόλυτα αποδεκτά και σεβαστά αλλά και ταυτόχρονα να εναρμονίζουμε κάθε είδους μαθησιακή προσπάθεια με αυτά. Σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να εξαναγκάζουμε το παιδί να αποκτά ενδιαφέροντα μόνον και μόνον διότι εμείς θεωρούμε ότι τα συγκεκριμένα είναι πιο «φανταχτερά» για τον κοινωνικό μας περίγυρο. Αν για παράδειγμα, το παιδί μας ενδιαφέρεται για το ποδόσφαιρο και του στερούμε την ώρα που θα αφιέρωνε σε αυτό διαθέτοντας εκείνη την ώρα στην εκμάθηση πιάνου, που είναι πρέπον για την κοινωνική μας θέση και την εικόνα μας προς τα έξω, τότε πώς περιμένουμε να δείξει ενδιαφέρον και ζήλο για μάθηση;

8.  Βοηθήστε το να ενταχθεί σε κάποια ομάδα  
Αν θέλουμε να αφυπνίσουμε το παιδί μας ας του δώσουμε ερεθίσματα και κίνητρα για δραστηριοποίηση. Ας του δώσουμε δημιουργικά παιχνίδια και ιδέες για κατασκευές και ας το φέρουμε σε επαφή με παιδιά για να παίξει ελεύθερο παιχνίδι. Η ένταξη των παιδιών σε ομάδες εργασίας είναι πολύ πιο αποτελεσματική, όχι μόνο για τη μάθηση αλλά και για την αξιοποίηση των ταλέντων του κάθε παιδιού.

9. Ας γίνουμε εμείς το πρότυπο
Μήπως αντί να το κατηγορούμε να ψάχναμε το δικό μας τρόπο ζωής και τι είδους πρότυπο είμαστε για το παιδί μας. Είμαστε δραστήριοι άνθρωποι ή συνηθίζουμε να περνάμε τον ελεύθερο χρόνο μας μπροστά στην τηλεόραση.

 

 Πηγή

imommy

Η μπουγάδα του Αϊ-Βασίλη, Κυρίτση-Τζιώτη Ιωάννα

Η μπουγάδα του Αϊ-Βασίλη

Η μπουγάδα του Αϊ-Βασίλη, Κυρίτση-Τζιώτη Ιωάννα by Ελλαδα

Ειδικές Μαθησιακές Δυσκολίες - Δυσλεξία (Υλικό 21 σελίδες)

πηγη

Ειδικές Μαθησιακές Δυσκολίες - Δυσλεξία 

ΒΥΘΟΣ LANGHOUSE by BABIS BAKOPOULOS

Τεχνικές διαχείρισης μαθητών με ΔΕΠ-Υ

ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΜΑΘΗΤΩΝ ΜΕ ΔΕΠΥ from Eva SkanaviΤεχνικές

Ο Τομ είναι τιμωρία...

Ο ΤΟΜ ΕΙΝΑΙ ΤΙΜΩΡΙΑ from Soultana Manesi

 

Παιδικό άγχος: συμπτώματα και αντιμετώπιση

Στη σύγχρονη εποχή που ζούμε υπάρχουν πολλοί λόγοι και καταστάσεις που αγχώνουν ακόμα και τα μικρά παιδιά. Οι αιτίες ποικίλουν ανάλογα με την ηλικία του παιδιού. Για παράδειγμα το παιδί προσχολικής ηλικίας έχει άγχος αποχωρισμού ενώ το παιδί μεγαλύτερης ηλικίας έχει άγχος για τη σχολική επίδοση ή τις σχολικές εξετάσεις. Το άγχος όταν ξεπερνά από τα φυσιολογικά όρια γίνεται καταστροφικό για τη ζωή του παιδιού. Στην εφηβεία μάλιστα το άγχος μπορεί να οδηγήσει σε έλλειψη αυτοεκτίμησης, ακόμα και σε κατάθλιψη.
Το σημαντικό είναι οι γονείς να αναγνωρίσουν τα σημάδια του άγχους των παιδιών και να μπορέσουν να τα βοηθήσουν.


Ας δούμε τα πιο συνήθη συμπτώματα άγχους στα παιδιά:
- Μείωση όρεξης για φαγητό
- Άρνηση να πάει στο σχολείο
- Διαταραχές στον ύπνο π.χ. ενούρηση, αϋπνία, εφιάλτες, διακεκομμένος ύπνος
- Σωματικές ενοχλήσεις π.χ. συχνοί πονοκέφαλοι, πόνοι στην κοιλιά, εμετοί, έντονη εφίδρωση, δυσπεψία, κνίδωση, λιποθυμία
- Εκφράσεις ανησυχίας, αγωνία, δυσφορίας
- Έντονη απογοήτευση και φόβος ότι θα αποτύχει
- Επιθετικότητα προς τους άλλους ή προς τον εαυτό του
- Εκνευρισμός χωρίς συγκεκριμένο λόγο
- Απομόνωση από τους φίλους, αποφυγή κοινωνικών δραστηριοτήτων
 

Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς για να βοηθήσουν τα παιδιά:
- Τόνωση αυτοπεποίθησης και αυτοεκτίμησης! Προσπαθήστε να βρείτε λόγους να πείτε μπράβο στο παιδί σας, τονίστε τα θετικά τους και όχι τα αρνητικά τους, επιβραβεύστε την προσπάθεια και όχι μόνο το αποτέλεσμα – ακόμα και σε περίπτωση αποτυχία αναγνωρίστε την προσπάθεια τους
- Ακούστε το παιδί σας, βρείτε τρόπους προσέγγισης ώστε να σας μιλήσει για αυτά που το απασχολούν, πάντα με θετική διάθεση.
- Ενθαρρύνετε το παιδί σας να συμμετέχει σε κάποια αθλητική ή καλλιτεχνική δραστηριότητα, ανάλογα με τα ενδιαφέροντά του.
- Προσπαθήστε να μην μεταφέρετε στο παιδί τις δικές σας ανασφάλειες, φοβίες, άγχος για το μέλλον
- Μην συζητάτε μπροστά στα παιδιά θέματα της υγείας σας – τα παιδιά μεγαλοποιούν συνήθως αυτά που ακούνε, όπως επίσης και προβλήματα οικονομικά.
- Μην μαλώνετε μπροστά στα παιδιά σας- δύσκολο αλλά προσπαθήστε!
- Συζητήστε με τα παιδιά σας, μοιραστείτε δικές σας ιστορίες από την παιδική/ εφηβική σας ηλικία που μπορεί να βοηθήσουν.
- Όταν το παιδί σας μιλήσει για ένα πρόβλημα του μην μειώσετε το πρόβλημα του! Για σας μπορεί να φαίνεται ασήμαντο και γελοίο αλλά για το παιδί είναι πολύ σημαντικό και σοβαρό αφού του προκαλεί άγχος ή ανησυχία.
- Σε περίπτωση που το άγχος προκαλεί σοβαρά προβλήματα στη ζωή του παιδιού και βλέπετε ότι δεν μπορείτε να το βοηθήσετε, απευθυνθείτε στους ειδικούς.

Πηγή

ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΣΩΜΑΤΙΚΗΣ ΤΙΜΩΡΙΑΣ

Σωματική τιμωρία.

ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΣΩΜΑΤΙΚΗΣ ΤΙΜΩΡΙΑΣ by filikon

ΤΑ ΛΑΘΗ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΔΕΙΚΤΕΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

Κέντρο εκπαιδευτικής έρευνας

ΤΑ ΛΑΘΗ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΔΕΙΚΤΕΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ by filikon

Αρνείται το σχολείο;Υπάρχει λύση!

Η άρνηση του παιδιού σας για το σχολείο προχωρά πέρα από την απλή απροθυμία; Μην ανησυχείτε, υπάρχει λύση!
Αρχικά πρέπει να ξέρετε πως η σχολική φοβία δεν έχει να κάνει ούτε με την φυσιολογική άρνηση που μπορεί να παρουσιάσουν τα παιδιά τις πρώτες μέρες της σχολικής χρονιάς, ούτε με την ακόμα πιο φυσιολογική επιθυμία για μια μέρα κοπάνας.  Σύμφωνα με έρευνες, μάλιστα, εμφανίζεται συχνότερα σε παιδιά δημοτικού και σε μεγαλύτερο ποσοστό στα κορίτσια απ’ ό,τι στα αγόρια.
Όσον αφορά τα συμπτώματα της σχολικής φοβίας; Αυτά είναι:

• συστηματική άρνηση του παιδιού να πάει στο σχολείο,
• απροσδιόριστα παράπονα του παιδιού σχετικά με το σχολείο, τους συμμαθητές και το δάσκαλό του,
• νευρικότητα, ευερεθιστότητα και έντονο θυμό ή κλάμα την ώρα που ετοιμάζεται για το σχολείο,
• ψυχοσωματικές διαταραχές όπως πονοκέφαλοι, εμετός, κοιλιακοί πόνοι κ.ά.,
• δυσκολία του παιδιού να αποκοιμηθεί το βράδυ ή διαταραγμένος ύπνος κατά τη διάρκεια της νύχτας,
• δυσκολίες στο φαγητό.

Πώς αντιμετωπίζεται; Κάθε περίπτωση είναι διαφορετική και απαιτείται ανάλυση των παραγόντων που σχετίζονται με τη φοβία και την έχουν προκαλέσει. Τόσο οι γονείς όσο και οι δάσκαλοι πρέπει να παρατηρήσουν προσεκτικά το παιδί και να καταγράψουν τη συμπεριφορά του και τα αίτια που την προκαλούν. Δείξτε ενδιαφέρον στην όποια ανησυχία του παιδιού και προσπαθήστε να του παρουσιάσετε το σχολείο με τα φωτεινότερα χρώματα. Άλλωστε, θα περάσει πολλά χρόνια εκεί.

Πηγή

Τι κάνουμε όταν το παιδί αρνείται να πάει σχολείο;

Η άρνηση του παιδιού να πάει στο σχολείο μπορεί να αντανακλά τη σύγκρουση δυνάμεων των πρώιμων παιδιών χρόνων. Και αν δεν προσέξετε αυτή η παιδική άρνηση μπορεί να διαρκέσει ακόμα και μέχρι το Πανεπιστήμιο! Αυτή η μορφή συμπεριφοράς διαφέρει από το απλό χασομέρι ή την καθυστέρηση το πρωί αν και κατά μεγάλο μέρος συμπίπτουν και οι συμπεριφορές και οι τακτικές που εφαρμόζονται.

Γράφει ο ψυχολόγος, Στάνλει Σαπίρο

Η αιτία.

Μπορεί να πρόκειται για αντιπαράθεση δυνάμεων τις περισσότερες φορές όμως υπάρχει συγκεκριμένο πρόβλημα στο σχολείο όπως ο φόβος του παιδιού για κάποιον επιθετικό συμμαθητή του ή μια ιδιαιτέρως κακή σχέση με τον δάσκαλό του.

Τι πρέπει να κάνετε

Γρήγορα συνειδητοποιείτε πόσο δύσκολο είναι να υποχρεώσετε ένα παιδί να κάνει κάτι που δε θέλει. Φωνές απειλές υπερβολικές υποσχέσεις, όλα πέφτουν στο κενό. Πώς θα τα καταφέρετε;

Ας δούμε τους 6 κυριότερους λόγους που το παιδί δε θέλει να πάει στο σχολείο.

1. Προβλήματα κοινωικότητας με άλλα παιδιά.
2. ΄Προβλήματα με τον δάσκαλο όπως προείπαμε.
3. Μαθησιακά προβλήματα που δεν έχουν ακόμα εντοπιστεί και δυσκολεύουν πολύ την καθημερινότητα του παιδιού.
4. Αγωνία που φεύγει από το σπίτι.
5. Πλήξη
6. Αντιπαράθεση με τους γονείς. Αν αρνηθεί να πάει σχολείο, το παιδί ξέρει ότι θα έχει την ευκαιρία να αντιδράσει και να καβγαδίσει με τους γονείς.

Όταν ρωτάτε «γιατί δε θες να πας σχολείο» ετοιμαστείτε να δείτε το παιδί να μουτρώνει, να ανασηκώνει τους ώμους του και να μουρμουρίζει. «Δεν ξέρω» είναι η πιθανότερη απάντησή του. Ρωτήστε το πιο αναλυτικά. «Έχεις προβλήματα με κάποιο συμμαθητή σου; Μήπως βαριέσαι; Τι ακριβώς βαριέσαι;» Αν μετά από μια αναλυτική κουβέντα δεν βγάλετε άκρη τότε καλό θα ήταν να μιλήσετε με τα αδέρφια του ή με άλλους γονείς συμμαθητών του για να διαπιστώσετε τι πραγματικά μπορεί να συμβαίνει.

Πρακτικές συμβουλές

Μόλις μάθετε το πρόβλημα μπορείτε να το λύσετε. Αν είναι πρόβλημα μαθησιακό κανονίστε συνάντηση με τον δάσκαλο και ερευνήστε το ζήτημα σε βάθος.

Αν το παιδί σας δυσκολεύεται να κάνει φιλίες και το πρόβλημα είναι κοινωνικό ο ίδιος ο δάσκαλος μπορεί να βοηθήσει. Ίσως εκείνος ξέρει με ποιους θα ήθελε το παιδί να κάνει παρέα αλλά δεν θα τα έχει καταφέρει ίσως να γνωρίζει ποια παιδιά θα ήταν μια καλή επιρροή για το παιδί σας και θα μπορούσαν να το βοηθήσουν ακόμα και στη μελέτη.

Βεβαιωθείτε ότι δεν υπάρχουν προβλήματα γλωσσικών διαταραχών, όρασης ή ακόμα και ακοής.

Τα παιδιά τα πηγαίνουν καλύτερα στο σχολείο όταν οι γονείς ενδιαφέρονται για το σχολείο τους. Συννενοηθείτε με τον σύλλογο γονέων και κηδεμόνων και δηλώστε εθελοντική συμμετοχή στις δραστηριότητες του συλλόγου, όπως συμμετοχή σε καλλιτεχνικές εκδηλωσεις των παιδιών, οργάνωση εκδρομών, στην επίλυση προβλημάτων του σχολείου. Το παιδί μπορεί να ευεργετηθεί από τη δική σας συμμετοχή στον χώρο εκπαίδευσης νιώθωντας ότι είστε περισσότερο κοντά του.

Κάντε το σχολείο διασκέδαση. Μιλήστε με θετικά λόγια στο σπίτι για το σχολείο. Ποτέ μην πείτε «Ναι το σχολείο είναι αγγαρεία, έτσι το έβλεπα και εγώ αλλά δε γίνεται να μην πας ». Εμπνεύστε τον ενθουσιασμό στο παιδί και την έννοια της μάθησης. Αν το παιδί εκδηλώνει κάποιο συγκεκριμένο ενδιαφέρον για κάποιο μάθημα, όπως τα ελληνικά τη λογοτεχνία ή για τη γυμναστική φροντίστε να ενισχύσετε την τάση του αυτή για να πηγαίνει με περισσότερη διάθεση στο σχολείο.

Να έχετε πίστη στο παιδί. Τα παιδιά που δεν αγαπούν το σχολείο συχνά έχουν αποθαρρυνθεί από το περιβάλλον τους. Δώστε τους να καταλάβουν ότι πιστεύετε στις ικανότητές τους ότι μπορούν να μάθουν και να πετύχουν.

Μη δίνετε έμφαση στους βαθμούς. Αν το παιδί έχει μανία να παίρνει σε όλα άριστα μπορεί να αποθαρρυνθεί ακόμα και όταν κάνει μια εργασία απολύτως αποδεκτή , όχι όμως άριστη. 

Πηγή

Δωρεάν εξ αποστάσεως φροντιστήριο μαθηματικών για τελειόφοιτους μαθητές

Είναι γεγονός ότι η επιτυχία στις πανελλήνιες εξετάσεις έχει συνδεθεί άμεσα με τη φροντιστηριακή εκπαίδευση. Φυσικά τα προβλήματα που ανακύπτουν από μια τέτοια λογική είναι πολλά. Πολλές οικογένεις δέχονται να θυσιαστούν οικονομικά αφού μυούνται ότι μόνο έτσι θα επιτύχει το παιδί τους στις εξετάσεις που εν πολλοίς κρίνουν το μέλλον τους. Οι εποχές όμως δυσκολεύουν και τα εισοδήματα μειώνονται με ταχύτατους ρυθμούς, με αποτέλεσμα πολλές οικογένειες να μην μπορούν να διαθέσουν χρήματα για εξωσχολικά μαθήματα.
Έχοντας, λοιπόν πλήρη επίγνωση της κατάστασης που διαμορφώνεται κι επειδή θεωρούν ότι η εκπαίδευση πρέπει να είναι προσιτή σε όλους, τρεις φίλοι με ιδιαίτερη σχέση με τα μαθηματικά, αποφασίσαν να δημιουργήσουν την ιστοσελίδα Mathaidgreece , μέσω της οποίας θα μπορούν να επιλύουν δωρεάν τις απορίες μαθητών στα μαθηματικά κατεύθυνσης Γ” Λυκείου, έτσι ώστε να δώσουν τη δυνατότητα, σε μαθητές  με οικονομικά προβλήματα και δεν μπορούν να εγγραφούν σε κάποιο φροντιστήριο μέσης εκπαίδευσης,  να επιλύουν τις απορίες τους, συναγωνιζόμενοι επί ίσοις όροις.
Ας γνωρίσουμε το Mathaidgreece
Πρέπει να τονιστεί ότι το παραπάνω εγχείρημα δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να υποκαταστήσει το  σχολικό μάθημα αλλά θα δράσει συμπληρωματικά, προσφέροντας στους μαθητές την ευκαιρία να επιλύσουν εύκολα και γρήγορα κάθε απορία που τους  γεννήθηκε κατά τη διαδικασία της μελέτης.
Δεδομένου του μικρού μεγέθους (τουλάχιστον μέχρι σήμερα) της ομάδας που συνδράμει στα διαδικτυακά μαθήματα, το σύνολο των ατόμων που θα μπορούν να εξυπηρετηθούν δεν  είναι μεγάλο. Για το λόγο αυτό, οι δημιουργοί θέτουν δύο στόχους- προϋποθέσεις:
α) Καθώς η διαδικτυακή συνάντηση θα βασίζεται κατά κύριο λόγο στην επίλυση δικών σας αποριών και όχι σε μια προσχεδιασμένη ύλη, η επιτυχία των συνομιλιών αυτών θα έγκειται στην πληθώρα των αποριών σας. Ως γνωστόν, απορίες δημιουργούνται μόνο όταν υπάρξει τριβή και προσωπική ενασχόληση με το αντικείμενο (δηλαδή μέσω προσωπικού διαβάσματος και επίλυσης ασκήσεων). Επειδή οι έννοιες είναι λεπτές και η σχολική ύλη πολύ υψηλού επιπέδου, ακόμα και σε σχέση με τις χώρες που πρωτοπορούν στην εκπαίδευση, απαιτείται μεγάλη προσοχή στο διάβασμα.
β) Οι απουσίες να ελαχιστοποιηθούν.

Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε τη σελίδα στο Mathaidgreece
Πηγή

To παιδί μου δυσκολεύεται στην ανάγνωση. Πώς να το βοηθήσω;

Πολλές φορές μέσα στα πλαίσια της διδασκαλίας παρατηρείται το φαινόμενο παιδιών που δυσκολεύονται, κομπιάζουν ή και σταματάνε κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης. Επίσης συχνό είναι και το φαινόμενο παιδιών που διαβάζουν μηχανικά, χωρίς να καταλαβαίνουν το νόημα του κειμένου.

Ας δούμε μερικές συμβουλές διδασκαλίας για να αντιμετωπίσουμε τα φαινόμενα αυτά:
1. Δείχνουμε με το δάχτυλο μας κάθε λέξη και αναγκάζουμε το παιδί να μας ακολουθήσει. Δίνουμε εμείς το ρυθμό και την ταχύτητα, η οποία στην αρχή θα είναι χαμηλή και σταδιακά θα αυξάνεται.
2. Δίνουμε έμφαση στις παύσεις. Βάζουμε το παιδί να παίρνει μια μικρή αναπνοή σε κάθε κόμμα και μία μεγάλη σε κάθε τελεία.
3. Βοηθάμε το παιδί να βρει τα σημαντικότερα στοιχεία χρησιμοποιώντας τις ερωτήσεις: ποιος, πότε, τι, που, γιατί, πως. Στη συνέχεια, αφού το παιδί εντοπίσει αυτά τα στοιχεία, του ζητάμε να τα καταγράψει επιγραμματικά σ” ένα χαρτί σαν σχεδιάγραμμα.
4. Βοηθάμε το παιδί να σχηματίσει εικόνα στο μυαλό του για όλα όσα διαβάζει, έτσι ώστε να θυμάται καλύτερα την πλοκή, τους χαρακτήρες και άλλες λεπτομέρειες του κειμένου.


Ζυμβραγάκης Αποστόλης
Πτυχιούχος Φιλοσοφίας – Παιδαγωγικής – Ψυχολογίας Αθηνών

Πηγή

Πώς θα βοηθήσω το παιδί να θυμάται και να καταλαβαίνει τι διαβάζει;

Τα παιδιά συχνά παραπονιούνται στους γονείς και τους δασκάλου τους ότι ενώ έχουν διαβάσει μια σελίδα, δεν θυμούνται τίποτα απολύτως. Η δυσκολία τους να θυμηθούν αυτά που διάβασαν προκαλείται από ελλείμματα στην εκτελεστική λειτουργία. Οι ακόλουθες στρατηγικές μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά να θυμούνται και να κατανοούν περισσότερα σε ό,τι διαβάζουν.
Προτάσεις για δασκάλους
· Οργανώστε το μάθημα λαμβάνοντας υπόψη σας τα διαφορετικά στυλ μάθησης των παιδιών. Οργανώστε την ανάγνωση. Αρχικά μπορεί να διαβάζει ο εκπαιδευτικός μια παράγραφο, μετά ο μαθητής και μετά μαζί. Με αυτό τον τρόπο μειώνεται το άγχος των κακών αναγνωστών και επιπλέον επιτρέπει στους μαθητές να διαμορφώσουν την ρουτίνα αυτή στο μυαλό τους. Αφήστε το παιδί να είναι όρθιο στο θρανίο του ή να περπατάει στο δωμάτιο/στην αίθουσα ενώ διαβάζει.
· Δημιουργήστε ενδιαφέρον για τις λέξεις πάνω στη σελίδα. Χειρονομίες, εκφράσεις προσώπου και κινήσεις μπορούν να βοηθήσουν τον μαθητή να μείνει συγκεντρωμένος κατά τη διάρκεια του μαθήματος της ανάγνωσης. Ένας τρόπος είναι η γραφή στον αέρα. Η γραφή στον αέρα είναι ένας τρόπος εξάσκησης του παιδιού στη γραφή λέξεων γράφοντας τες στον αέρα με το δάχτυλό του. Κάρτες με «ΝΑΙ» και «ΟΧΙ» μπορεί να χρησιμοποιηθούν επίσης. Το παιδί καλείται να σηκώσει μια από τις 2 κάρτες για να απαντήσει σε ερωτήσεις του εκπαιδευτικού σχετικά με το περιεχόμενο του κειμένου που διαβάστηκε.
· Χρησιμοποιείστε χρώματα και ήχο. Χρησιμοποιήστε μαρκαδόρους διαφορετικών χρωμάτων για να υπογραμμίσετε λέξεις, φράσεις ή κομμάτια του κειμένου προκειμένου να αυξηθεί η εμπλοκή του παιδιού στη δραστηριότητα της ανάγνωσης. Η ακρόαση ηχητικών βιβλίων (audio books) και η δυνατή ανάγνωση του ατόμου (χωρίς να είναι αναγκαία η παρουσία άλλων ατόμων) βελτιώνει την ικανότητα κατανόησης. Χρησιμοποιήστε μουσική για να δείξετε στους μαθητές ότι προχωράτε στο επόμενο θέμα ανάγνωσης.
· Μην χρησιμοποιείτε μόνο τη μέθοδο της διάλεξης για να παρουσιάσετε στα παιδιά το νέο υλικό. Αφήστε τα παιδιά να σχηματίσουν μικρές ομάδες και να απαντήσουν σε ερωτήσεις σχετικά με το κείμενο ανάγνωσης που υπάρχουν πάνω σε πόστερ που κρέμονται στους τοίχους της αίθουσας. Ο εκπαιδευτικός δίνει στα παιδιά χρόνο για να συζητήσουν μεταξύ τους και να απαντήσουν στις ερωτήσεις που υπάρχουν στα πόστερ. Μετά το χρόνο που παραχωρείται στα παιδιά για κάθε ερώτηση. Οι ομάδες προχωρούν στις επόμενες.
· Κάντε εξάσκηση στην ανάγνωση με διάφορους τρόπους. Βάλτε όλα τα παιδιά να διαβάσουν μεγαλόφωνα το ίδιο κείμενο ταυτόχρονα. Αυτός ο τρόπος είναι πολύ καλός όταν η τάξη εστιάζει σε ένα μικρό κείμενο. Διαβάστε ή ξαναδιαβάστε μια παράγραφο προφορικά στην τάξη, χωρίς να αναφέρετε τις λέξεις κλειδιά. Δώστε στους μαθητές μια σύντομη, ενδιαφέρουσα παράγραφο για να διαβάσου. Τα παιδιά ξαναδιαβάζουν την παράγραφο μέχρι να αποκτήσουν ευχέρεια και σημειώνουν την πρόοδό τους σε ένα διάγραμμα.
Προτάσεις για τους γονείς
· Συνεργαστείτε με τα παιδιά σας. Διαβάστε στο παιδί σας και με το παιδί σας κάθε μέρα. Διαβάστε εναλλάξ τις παραγράφους ή τις σελίδες ενός βιβλίου (μια εσείς, μια το παιδί). Διαβάστε τις σελίδες που βρίσκονται αριστερά και αφήστε το παιδί να διαβάσει τις σελίδες που είναι δεξιά. Διαβάστε μαζί με το παιδί, ταυτόχρονα, βάζοντας το δάχτυλό σας κάτω από τις λέξεις.
· Χειριστείτε τις δύσκολες λέξεις. Αν το παιδί σας διαβάσει λάθος μια λέξη, πείτε του την εσείς σωστά αμέσως. Βάλτε το παιδί να δείξει αργά την λέξη με το δάχτυλό του και να την διαβάσει δυνατά 3 φορές. Στη συνέχεια ζητήστε από το παιδί να ξαναδιαβάσει την πρόταση που περιέχει την λέξη και μετά να συνεχίσει στην ανάγνωση του κειμένου.
· Δώστε στο παιδί ένα φύλλο χαρτί. Μόλις διαβάσει την παράγραφο, δώστε του 1-2 λεπτά για να γράψει όσα θυμάται από αυτά που διάβασε. Μόλις το ολοκληρώσει, αφήστε το να κάνει ένα διάλειμμα. Επαναλάβετε την διαδικασία.
· Κάντε την ανάγνωση διασκέδαση. Τα παιδιά που δυσκολεύονται στην ανάγνωση τρομοκρατούνται στη θέα χοντρών βιβλίων με ελάχιστες εικόνες. Δώστε τους κατάλληλα (και ενδιαφέροντα) για την ηλικία τους βιβλία με εικόνες και περιορισμένης έκτασης κείμενο, βιβλία με αινίγματα, αστεία και περιοδικά.
· Υπογραμμίστε με χρωματιστό μαρκαδόρο τις σημαντικές πληροφορίες του κειμένου. Φωτοτυπήστε ένα κεφάλαιο/μια ενότητα από ένα βιβλίο και βάλτε το παιδί να υπογραμμίσει τις σημαντικές λέξεις και ιδέες (με διαφορετικό χρώμα).

Ιωάννα Αγγέλου
Ειδικός Παιδαγωγός

Πηγή

Η σωστή στάση σώματος όταν το παιδί μελετά

Από μικρά παιδιά οι καθηγητές και οι γονείς μας μας έλεγαν συνεχώς ότι πρέπει να καθόμαστε σωστά όταν γράφουμε, χωρίς όμως κάποιος από αυτούς να μας έχει προσδιορίσει ποια είναι η σωστή θέση κατά τη γραφή και γιατί θα πρέπει να καθόμαστε έτσι.

Κάποια παραδείγματα όπου τα παιδιά δεν κάθονται σωστά είναι όταν σκύβουν πολύ πάνω στο χαρτί τους ή κάθονται «χυμένα» στην καρέκλα, δηλαδή ο κορμός τους δεν σχηματίζει γωνία 90° με τα ισχία τους, ή αν είναι δεξιόχειρες δεν συγκρατούν το χαρτί με το αριστερό τους χέρι και άλλα πολλά.

Το αν καθόμαστε σωστά ή όχι, καθορίζει σε πολύ μεγάλο βαθμό την απόδοσή μας στην γραφή γιατί μόνο τότε τα γράμματά μας θα είναι ευανάγνωστα, δεν θα κουράζεται το παιδί γρήγορα και με το καιρό θα αυξήσει τη ταχύτητα της γραφής του.

Ποια είναι λοιπόν η σωστή στάση σώματος και η σωστή θέση του χαρτιού;
Η κεφαλή πρέπει να είναι σε ευθεία γραμμή, ο κορμός του παιδιού να είναι ευθύγραμμος και το βάρος του να μοιράζεται στα ισχία, τα οποία βρίσκονται σε κάμψη 90°, όπως επίσης και τα γόνατα και οι ποδοκνημικές αρθρώσεις. Ο κορμός του επίσης, θα πρέπει να στηρίζεται σε μία καρέκλα στην οποία η πλάτη της να έχει μία μικρή κλίση προς τα εμπρός και το ύψος του τραπεζιού θα πρέπει να είναι στο ύψος του στέρνου του παιδιού.



Επιπρόσθετα, τα πόδια του παιδιού θα πρέπει να φτάνουν στο έδαφος και όχι να είναι στις μύτες των ποδιών τους. Άρα προσαρμόζουμε πρώτα τη καρέκλα στο ύψος του τραπεζιού και αν τα πόδια του δεν φτάνουν το έδαφος τότε τοποθετούμε βιβλία ή υποπόδια που υπάρχουν στο εμπόριο ή ακόμα και καρέκλες με μηχανισμό επιλογής ύψους.



Όσο αφορά τη θέση του χαρτιού, θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι άλλη είναι η σωστή θέση για τους δεξιόχειρες και άλλη για τους αριστερόχειρες. Εμείς θα αναφερθούμε στους δεξιόχειρες, άρα για τους αριστερόχειρες θα ισχύει το αντίθετο.

Το χαρτί θα πρέπει να είναι τοποθετημένο ελαφρώς λοξά όπου συγκεκριμένα η δεξιά πάνω γωνία του χαρτιού θα πρέπει να τοποθετείται ψηλότερα. Αφού το παιδί θα γράφει με το δεξί χέρι τότε με το αριστερό θα πρέπει να συγκρατεί το χαρτί και οι πήχεις του θα πρέπει να ακουμπούν στο τραπέζι, με τους αγκώνες να σχηματίζουν γωνία 90°.

Αγγελική Κανάκη,
Εργοθεραπεύτρια

Κέντρο εξειδικευμένης μαθησιακής υποστήριξης & αποκατάστασης λόγου – ομιλίας
http://mathisiakesdiskolies.wordpress.com

πηγή