Ιδέες για όμορφες κατασκευές και διακόσμηση του χώρου.
 |
| πηγη |
 |
| πηγη |
 |
| πηγη |
 |
| πηγη |
 |
| πηγη |
 |
| πηγη |
 |
| πηγη |
 |
| πηγη |
30/11/21
29/11/21
26/11/21
25/11/21
24/11/21
23/11/21
Γραφοκινητικός Συντονισμός - Φύλλα εργασίας
Γραφή – μια πολύπλοκη δεξιότητα
Η γραφή παρά το τι συνήθως πιστεύουμε,
είναι μια αρκετά πολύπλοκη δεξιότητα. Στις μέρες μας, λόγω των
απαιτητικών ακαδημαϊκών αναγκών από μικρή ηλικία αλλά και λόγω τις
βιασύνης μας να ξεκινήσει το παιδί να γράφει, παραβλέπουμε πόσο
σημαντικό ρόλο παίζουν βασικές πρώιμες ικανότητες. Ο γραφοκινητικός
συντονισμός προϋποθέτει την κατάλληλη ανάπτυξη αισθητικοκινητικών,
αντιληπτικών και γνωστικών δεξιοτήτων.
Φυσιολογική ανάπτυξη και εξέλιξη γραφοκινητικού συντονισμού
Τα περισσότερα παιδιά ξεκινούν να μουτζουρώνουν στο χαρτί αμέσως μόλις μπορέσουν να κρατήσουν ένα εργαλείο γραφής και συνήθως καταλήγουν να χρωματίζουν πάνω σε οποιαδήποτε επιφάνεια!
Στάδια | Ηλικία |
Μουτζουρώνει στο χαρτί
|
10-12 μηνών
|
Ξεκινά να κάνει οριζόντια, κάθετα και κυκλικά σημάδια στο χαρτί
|
2 ετών
|
Αντιγράφει οριζόντιες και κάθετες γραμμές και κύκλο
|
3 ετών
|
Αντιγράφει σταυρό, δεξιά και αριστερή γραμμή, τετράγωνο, κάποια γράμματα και κάποιους αριθμούς
|
4-5 ετών
|
Αντιγράφει τρίγωνο, το όνομά του και τα περισσότερα κεφαλαία και μικρά γράμματα
|
5-6 ετών
|
Οι βασικές προϋποθέσεις της γραφής
- Ισορροπία κορμού και αυχένα – η ικανότητα του παιδιού να μπορεί να καθίσει μόνο του και να χρησιμοποιεί ελεύθερα τα χέρια του για να κρατήσει τα όργανα γραφής χωρίς να χρειάζεται υποστήριξη ο κορμός ή το κεφάλι του
- Σταθερότητα ώμου – σταθεροποίηση του ώμου ώστε να μπορεί να υποστηρίξει τον πήχη, τον καρπό και το χέρι όταν θα κρατάει το μολύβι
- Έλεγχος του πήχη – ικανότητα μετακίνησης του πήχη από θέση πρηνισμού σε ουδέτερη θέση και θέση υπτιασμού, με ομαλό τρόπο και κατάλληλο έλεγχο της κίνησης
- Σταθερότητα καρπού – ώστε να μπορεί να σταθεροποιήσει την παλάμη και τα δάχτυλα
- Δεξιότητες λεπτής κινητικότητας και αμφίπλευρος συντονισμός – η ικανότητα να χρησιμοποιούμε ταυτόχρονα και τις δυο πλευρές του σώματος μας και να χειριζόμαστε μικρά αντικείμενα όπως χάντρες, κουμπιά, κορδόνια, γόμες, συνδετήρες και μολύβια
- Οπτικοκινητικός συντονισμός – έτσι ώστε χέρια και μάτια να μπορούν να λειτουργούν ταυτόχρονα (αντιγραφή από τον πίνακα)
- Οπτική αντίληψη – η ικανότητα ερμηνείας των οπτικών πληροφοριών. Η οπτική διάκριση διαφορών (π.χ 3 και ε), η οπτική μνήμη γραμμάτων, αριθμών και λέξεων.
Ανάπτυξη λειτουργικής λαβής μολυβιού
Τα περισσότερα παιδιά όταν ξεκινούν να
χρωματίζουν, κρατούν το μαρκαδόρο με ολόκληρο το χέρι (παλαμιαία λαβή)
και χρησιμοποιούν τον ώμο για να κινήσουν το χέρι. Αργότερα, αρχίζουν
και χρησιμοποιούν πιο ώριμες λαβές, όπως στήριξη μολυβιού με τον
αντίχειρα, το δείκτη και το μέσο και στο τελικό στάδιο, το μολύβι
κρατιέται με τις άκρες του αντίχειρα και του δείκτη και ακουμπάει στην
πλευρά του μέσου δακτύλου, ενώ ο αντίχειρας και ο δείκτης σχηματίζουν
κύκλο (ώριμη τριποδική λαβή).
Όταν ένα παιδί αναγκαστεί να κρατήσει το
μολύβι με 3 δάχτυλα πριν αναπτυχθούν σωστά η κινητικότητα του ώμου, του
πήχη, του καρπού και των δαχτύλων, αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα μια
αδέξια λαβή. Είναι πολύ σημαντικό να προσπαθήσουμε να τροποποιήσουμε ή
να φτιάξουμε μια ‘’ανώριμη’’ λαβή μολυβιού δεδομένου ότι πολλοί μαθητές
έχουν αναπτύξει “κακές συνήθειες’’ ακόμα και πριν από την είσοδο τους
στο νηπιαγωγείο. Μια “λάθος” λαβή του μολυβιού επηρεάζει την ικανότητα
“νοικοκυρεμένου” γραψίματος και φυσικά την ταχύτητα γραφής.
Δραστηριότητες προώθησης γραφοκινητικού συντονισμού
- Παιχνίδια με πλαστελίνη, με άμμο, με πηλό, με αλεύρι, με αφρό
- Χρωμάτισμα με δαχτυλομπογιές, κιμωλίες διαφόρων μεγεθών και πινέλα σε κάθετο επίπεδο π.χ. σε πίνακα ή σε τοίχους
- Μεταφορά μπάλας μικρού μεγέθους πάνω σε κουτάλι χωρίς να πέφτει
- Παιχνίδια με μπάλες διάφορων μεγεθών με τα χέρια ή με ρακέτες ή ρόπαλο!
- Κόψιμο με ψαλίδι διάφορων υλικών (καλαμάκια, χοντρού χαρτιού από συσκευασίες του σπιτιού, παλιών υφασμάτων)
- Παιχνίδια στόχων (με μπάλες, βελάκια, μπόουλινγκ)
- Παιχνίδια διπλώματος χαρτιού (οριγκάμι)
- Κατασκευές παζλ
Πηγές
“Hand Function in the Child” Henderson and Pehoski
“ Developing Ocular Motor and Visual Perceptual Skills” Kenneth A. Lane
” Fine Motor Skills and Handwriting Activities for Young Children” Joanne M. Landy & Keith R. Burridge
 |
| πηγη |
 |
| πηγη |
 |
| πηγη |
 |
| πηγη |
 |
| πηγη |
22/11/21
19/11/21
Δυσλεξία: Τα σημεία που δυσκολεύουν ένα παιδί. (Τα νέα δεδομένα)
 |
| πηγη |
Νέα ερευνητικά στοιχεία αποκαλύπτουν ότι η δυσλεξία δυσκολεύει ακόμα μια ικανότητα των παιδιών πέρα από την ανάγνωση και τη γραφή - Δείτε ποια
Τα παιδιά με δυσλεξία φαίνεται πως επεξεργάζονται με πιο αργό ρυθμό διαφορετικές οπτικές πληροφορίες που λαμβάνουν σύμφωνα με νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Journal of Neuroscience και αναδεικνύει τη σύνδεση μεταξύ της επεξεργασίας της κίνησης και της δυσλεξίας.Η συγκεκριμένη μελέτη είναι και η πρώτη που συνδυάζει νέες μεθόδους με στόχο την κατανόηση της οπτικής επεξεργασίας και της εγκεφαλικής δραστηριότητας σε αυτή την κατηγορία των παιδιών.
Στη μελέτη έλαβαν μέρος παιδιά ηλικίας 6 έως 14 ετών τα οποία κλήθηκαν να προσδιορίσουν την κατεύθυνση της κίνησης ορισμένων κινούμενων κουκίδων, ενώ παράλληλα οι ερευνητές παρατηρούσαν τη δραστηριότητα του εγκεφάλου τους, διενεργώντας εγκεφαλογράφημα.
Όσα παιδιά είχαν δυσλεξία, καθυστερούσαν να συγκεντρωθούν στα οπτικά στοιχεία αλλά και ήταν λιγότερο ακριβή σε σύγκριση με τους συνομηλίκους τους, ενώ αντίστοιχα οι διαφορές στη συμπεριφορά τους αντικατοπτριζόταν στις διαφορές της εγκεφαλικής δραστηριότητας.
Πιο συγκεκριμένα, το εγκεφαλογράφημα ανέδειξε τη συγχρονισμένη δραστηριότητα στις περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται με τη λήψη των αποφάσεων που σταδιακά αυξήθηκε σε όλα τα παιδιά, όμως αυτό έγινε με βραδύτερο ρυθμό στα παιδιά με δυσλεξία.
«Τα ευρήματά μας αποδεικνύουν ότι οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα παιδιά με δυσλεξία δεν περιορίζονται στην ανάγνωση και τη γραφή. Αντίθετα, τα παιδιά αυτά φαίνεται ότι διαφοροποιούνται στον τρόπο με τον οποίο επεξεργάζονται οπτικές πληροφορίες και λαμβάνουν αποφάσεις σχετικά με αυτές» σημειώνει η δρ. Κάθι Μάνινγκ, επικεφαλής ερευνήτρια στο Ερευνητικό Κέντρο για τον Αυτισμό του Πανεπιστημίου του Reading ενώ συμπληρώνει τονίζοντας ότι «θα χρειαστεί μελλοντική έρευνα για να διαπιστωθεί εάν αυτές οι διαφορές στην οπτική επεξεργασία και στη λήψη αποφάσεων μπορούν να εκπαιδευτούν προκειμένου να βελτιωθεί η ικανότητα ανάγνωσης στα παιδιά ή να δοθούν στοιχεία σχετικά με τα αίτια της δυσλεξίας».
Τα στοιχεία αυτά προστίθενται στην ήδη υπάρχουσα συζήτηση σχετικά με το πώς τελικά επηρεάζει η δυσλεξία τα παιδιά, με αποτέλεσμα να είναι πιο εύκολο να κατανοηθούν οι επιπτώσεις της και ποιες θα μπορούσαν να είναι εκείνες οι παρεμβάσεις που θα βοηθήσουν περισσότερο τα παιδιά.
18/11/21
Όταν το παιδί αυθαδιάζει
 |
| πηγη |
Η συμπεριφορά: Νομίζετε
ότι με όσα έχετε κάνει ως γονιός, δικαιούστε τουλάχιστον κάποιου
σεβασμού. Η αυθάδεια είναι από τις πιο ισχυρές εκδηλώσεις ασέβειας ενός
παιδιού προς τους γονείς του. Μπορεί να μην έμαθε ακόμα να κολυμπάει ή
να οδηγεί αυτοκίνητο, έχει όμως μια γλώσσα που τσακίζει κόκαλα. Σαρκασμός («Πάλι ψάρι θα φάμε σήμερα»), επιθετικότητα («Σε μισώ»), ρητορικές ερωτήσεις («Καλά, κουφάθηκες»;) και η προσφιλέστατη σε κάθε πιτσιρικά χλευαστική ειρωνεία
(«Ναι, καλά»)-όλοι θεατρινισμοί που θα έβαζαν τα γυαλιά και στον ίδιο
το Σαίξπηρ. Και η μεγαλύτερη ζημιά γίνεται όταν έχετε κόσμο στο σπίτι.
Η αιτία της: Μια μόνο λέξη: εκδίκηση!
Η δική σας αντίδραση:
Αν σας μιλούσε έτσι κάποιος ενήλικας, απλώς θα του κόβατε την καλημέρα.
Όταν όμως το κάνει το παιδί σας, είναι δύσκολο να μην το ξεπληρώσετε σε
είδος. Η οικογενειακή ζωή σας αρχίζει να θυμίζει κάτι από το Ποιος
φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ. Πώς θα σταματήσετε λοιπόν τις ενοχλητικές
αυτές παρεκτροπές, χωρίς να χάσετε την κοσμιότητά σας;
Η δική σας στρατηγική: Αν σας αντιμιλάει το παιδί σας, αναρωτηθείτε πώς του μιλάτε εσείς. Ίσως σαν πρώτο βήμα, θα πρέπει να διορθώσετε τη δική σας συμπεριφορά.
Πρώτη σας κίνηση:
Εξετάστε μήπως παραχαϊδεύετε το παιδί σας ή το ισοπεδώνετε με λόγια.
Σκεφτείτε το. Το παιδί θα ξεσηκώσει κατά κανόνα τη συμπεριφορά των
γονιών του. Αν σας αντιμιλάει, ίσως αντιγράφει εσάς.
Ίσως πάλι το έχετε χαϊδέψει τόσο πολύ, ώστε νομίζει τον εαυτό του αφεντικό. Σας θεωρεί υποδεέστερο, άρα δε δικαιούστε σεβασμού.
Η
λύση είναι να διδάξετε στο παιδί ότι στη ζωή δεν μπορούμε να τα έχουμε
όλα, και ότι ο καθένας δικαιούται σεβασμού. Πείτε κάτι σαν αυτό: «Ξέρω,
δε σ’ αρέσει, αλλά πρέπει να το κάνεις οπωσδήποτε». Αυτό δείχνει
τουλάχιστον ότι αντιλαμβάνεστε τα αισθήματά του.
Πρακτικές συμβουλές:
1. Εξετάστε μήπως έχετε μέρος της ευθύνης για τη συμπεριφορά του παιδιού. Μήπως λέτε συνέχεια:
«Βαρέθηκα να λέω τα ίδια και τα ίδια»
«Καλά, τόσο βλάκας είσαι»;
«Αν είχες κουκούτσι μυαλό στο κεφάλι σου…»
«Γιατί έτσι! Έτσι θέλω εγώ!»
«Έλα λοιπόν, κάνε γρήγορα, μ’ έσκασες»
Μιλάτε στα παιδιά σας όπως μιλάτε στους ενήλικες φίλους σας
2. Αν το παιδί αυθαδιάσει, φύγετε από το δωμάτιο.
Στην ανάγκη, κλειδωθείτε στο μπάνιο μ’ ένα καλό βιβλίο. Αν το παιδί
είναι πιο μεγάλο και μπορεί να μείνει μόνο του, πάρτε το αυτοκίνητο και
πηγαίνετε μια βόλτα. Αν είναι μικρό, πείτε του να πάει στο δωμάτιό του
και να μην ξαναβγεί, ώσπου να μάθει να φέρεται με σεβασμό. Αν δε θέλει
να φύγει, πάρτε το από το χέρι και πηγαίνετέ το εσείς στο δωμάτιό του.
Μόνο μη δείξετε θυμό, γιατί αυτό ακριβώς θέλει.
3. Καμιά φορά τα παιδιά δεν αντιλαμβάνονται ότι το έχουν παρακάνει. Υποδείξτε
τους να σωπάσουν και να σκεφτούν τι είπαν. Πείτε κάτι σαν αυτό: «Είναι
σωστό αυτό που είπες»; ή «Δε μ’ αρέσει να μου μιλάνε έτσι». Πάνω απ’
όλα, δώστε τους να καταλάβουν ότι δε θα κερδίσουν τίποτε αυθαδιάζοντας.
Σενάριο Α:
Γονιός: Να πάρει και να σηκώσει! Σου είπα τόσες φορές να πας για ύπνο. Είναι σαν να μιλάω στον τοίχο
Παιδί: Σε μισώ! Δε θέλω να πάω για ύπνο!
Γονιός: Μη μου μιλάς έτσι εμένα. Είμαι μητέρα σου
Παιδί: Μη μου το θυμίζεις
Γονιός: Εντάξει. Τελείωσε. Δεν ξαναβλέπεις τηλεόραση για μια βδομάδα!
Σενάριο Β:
Γονιός: Ώρα για ύπνο. Γιατί δεν πας στο κρεβάτι σου;
Παιδί: Δε θέλω να πάω για ύπνο. Είναι άδικο.
Γονιός: Χαίρομαι που μου το είπες. Δεν ήξερα ότι νιώθεις έτσι. (Αυτό συνήθως κόβει την πρώτη φόρα).
Παιδί: (θυμωμένο ακόμη, αλλά και κάπως κλονισμένο). Αλήθεια είναι άδικο.
Γονιός: Σαν να μου φαίνεσαι ότι δε σ’ αρέσει όταν σου λέω να πας για ύπνο.
Παιδί: Ναι
Γονιός: Να κουβεντιάσουμε μαζί τι ώρα πρέπει να κοιμάσαι;
Αυτό
είναι ένα καλό παράδειγμα υγιούς αντιπαράθεσης που περισσότερο θα
βοηθήσει παρά θα βλάψει τη σχέση. Θα δείξετε στο παιδί ότι ακούτε, και
ότι εξηγείτε επίσης την άποψή σας για το πρόβλημα, χωρίς να θέλετε να το
χειραγωγήσετε.
*Πηγή: «Απαντήσεις σε Ερωτήσεις Γονέων», Στάνλεϊ Σαπίρο-Κάρεν Σκινούλις-Ρίτσαρντ Σκινούλις, Εκδόσεις Άγκυρα
