Παιδαγωγικές τακτικές ενίσχυσης της αυτοπεποίθησης.

Τι είναι η αυτοπεποίθηση;

H αυτοπεποίθηση δεν είναι η εγωκεντρική, ναρκισσιστική αίσθηση έπαρσης και ανωτερότητας. Είναι η συναίσθηση της ικανότητας να ανταποκρίνεται κανείς στις απαιτήσεις της καθημερινότητας και η επίγνωση της σημαντικότητάς του ως ιδιαίτερο πρόσωπο.
Η συναίσθηση ότι ως άνθρωποι είμαστε σημαντικοί και έχουμε αξία θεμελιώνεται σε τρεις κυρίως παράγοντες:
- Στις πρακτικές ικανότητες που μας επιτρέπουν να τα καταφέρνουμε στις επαγγελματικές, κοινωνικές, πολιτιστικές και αθλητικές μας δραστηριότητες.
- Στην αναγνώριση, την αποδοχή και την αγάπη, των άλλων.
- Στη δυνατότητά μας να αντιμετωπίζουμε με δυναμισμό και αξιοπρέπεια τις κρίσιμες καταστάσεις τις προσωπικής μας ζωής όπως είναι η ασθένεια, ο χωρισμός, η απώλεια θέσης εργασίας, ο θάνατος αγαπημένου προσώπου κλπ.
Η αυτοπεποίθηση εκφράζεται με συγκεκριμένες γόνιμες συμπεριφορές και υγιή συναισθήματα όπως υπευθυνότητα, πρωτοβουλία, αξιοπρέπεια, αυτοέλεγχο, ανεκτικότητα και σεβασμό των άλλων, επιδίωξη αξιόλογων στόχων κλπ.
Η αυτοπεποίθηση συνοδεύεται από ένα αίσθημα επάρκειας των ικανοτήτων μας, δημιουργική επικοινωνία, γόνιμο προβληματισμό, κατάλληλο σχεδιασμό, σωστές αποφάσεις και από την συναίσθηση ότι με τις προσπάθειές μας μπορούμε να πετύχουμε τα αποτελέσματα που επιθυμούμε.
Η αυτοπεποίθηση δεν καλλιεργείται μόνο με τα ενισχυτικά και υποστηρικτικά λόγια των άλλων αλλά κυρίως με την ρεαλιστική και έγκυρη αυτο-αξιολόγηση, μέσα από την ανάληψη ευθυνών, την εμπειρία της αγάπης και την δυναμική στάση απέναντι στις καθημερινές δυσκολίες και τις αναπόφευκτες αντιξοότητες.

Παιδαγωγικές τακτικές ενίσχυσης της αυτοπεποίθησης.

Επικοινωνώ με το παιδί με ειλικρίνεια και ενδιαφέρον. Του δείχνω ότι χαίρομαι που μιλάω μαζί του και δεν το κάνω σαν αγγαρεία. Εκδηλώνω με σωματικό τρόπο την αγάπη μου με αγκαλιές και χάδια.
Ξεκινώ την επικοινωνία μου με το παιδί εστιάζοντας πάντοτε την προσοχή μου στα θετικά του χαρακτηριστικά και στα χαρίσματά του.
Στις συζητήσεις μας με το παιδί δεν επιβάλλω ευγενικά τις απόψεις μου. Προσπαθώ να είμαι διαλλακτικός και αληθινά δημοκρατικός.
Ομολογώ στο παιδί ότι κάποια από τα αισθήματα που το τρομάζουν είναι ή ήταν και δικά μου αισθήματα. Το παιδί δέχεται τον εαυτό του καλύτερα όταν συνειδητοποιεί ότι τα πρόσωπα που θεωρεί σημαντικά έχουν περάσει ανάλογες δυσκολίες με τις δικές του.
Προτείνω στο παιδί να τοποθετήσει μικρά, έγχρωμα, αυτοκόλλητα χαρτάκια σε διάφορα σημεία του χώρου του, με θετικά μηνύματα που ενισχύουν την αυτοπεποίθηση. Για παράδειγμα: «Ανακαλύπτω τις δυνάμεις που κρύβονται μέσα μου». «Μαθαίνω να σέβομαι τις αδυναμίες μου και να μαθαίνω από αυτές». «Εισπνέω βαθιά, χαλαρώνω το σώμα και μένω ήρεμος.». «Αυτοπεποίθηση». «Δυναμισμός». «Αγάπη».
Ενθαρρύνω το παιδί να αντιμετωπίζει με χιούμορ ακόμη και δυσάρεστα γεγονότα.
Εξηγώ στο παιδί πως αν κάποιος θυμώνει μαζί του, το κοροϊδεύει ή του επιτίθεται, αυτό δεν σημαίνει ότι φταίει ή ότι είναι κακό παιδί.
Εξηγώ στο παιδί πως μέσα του κρύβονται απεριόριστες δυνατότητες που αν τις αξιοποιήσει με συστηματική προσπάθεια μπορεί να πετύχει σε όλους τους τομείς αξιόλογη πρόοδο.
Προτρέπω ευγενικά το παιδί να επιδιώκει υψηλότερες επιδόσεις. Θεμελιώνω όμως τις προσδοκίες μου σε μια ρεαλιστική εκτίμηση των ικανοτήτων του παιδιού και όχι σε πιέσεις που ασκούνται από το κοινωνικό-πολιτιστικό μου περιβάλλον ή από προσωπικές μου ανάγκες για προβολή και επιτυχία.
Προτρέπω το παιδί να βάζει στόχους, να παίρνει αποφάσεις και να λύνει προβλήματα. Το βοηθώ να σχεδιάζει το δρόμο προς την επιτυχία με μια συγκεκριμένη σειρά σταδιακών επιδιώξεων με μικρά και συγκεκριμένα βήματα.
Το βοηθώ να υπομένει, να επιμένει, και να αγωνίζεται μέχρι να πετύχει τους στόχους του.
Το προτρέπω να αποδέχεται χωρίς ταραχή τον έπαινο και την κοροϊδία.
Το ενθαρρύνω να εκφράζει ειλικρινά τις προσωπικές του απόψεις και να εξωτερικεύει ξεκάθαρα τα αισθήματά του.
Το βοηθώ να αναπτύξει αυτοέλεγχο. Να επιλέγει τη συναισθηματική του αντίδραση αντί να αντιδρά παρορμητικά στις προκλήσεις του περιβάλλοντος.
Του μαθαίνω να απορρίπτει την άδικη κριτική αλλά να δέχεται και να αξιοποιεί την καλοπροαίρετη κριτική.
Εξηγώ στο παιδί ότι είναι φυσικό μερικές φορές να μην πηγαίνουν τα πράγματα όπως θα ήθελε.
Επιβραβεύω κάθε μικρή πρόοδο που κάνει το παιδί. Ενισχύω την που κάνει ακόμη και όταν δεν τα καταφέρνει.
Προτρέπω το παιδί να σέβεται και να εκτιμά τον εαυτό του ανεξάρτητα από το πόσο αποδίδει.
Προτείνω στο παιδί να γράψει ένα γράμμα σε ένα άλλο (υποθετικό) παιδί που αντιμετωπίζει ανάλογες δυσκολίες με τις δικές του. Να του γράψει συμβουλές σχετικά με το πώς θα μπορέσει να αντιμετωπίσει τα προβλήματά του και να νιώσει καλύτερα. Η αναζήτηση και ο προβληματισμός του παιδιού σε νοητικό και συναισθηματικό επίπεδο, είναι πολύ εποικοδομητική.
Προσπαθώ χωρίς να το καταπιέζω να βάλω τάξη και δομή στην καθημερινή του ζωή.
Προτρέπω το παιδί να αναλαμβάνει την ευθύνη των πράξεών του και να διεκδικεί τα δικαιώματά του.
Βοηθώ το παιδί να αναζητά και να αναγνωρίζει τις θετικές πτυχές της κάθε κατάστασης. (Να βλέπει το μισό ποτήρι γεμάτο).
Βοηθώ το παιδί να αντιμετωπίζει δημιουργικά το φόβο, τον κίνδυνο και την αποτυχία. Να διαχειρίζεται τις δύσκολες καταστάσεις με υπομονή και δυναμισμό. Να συμφιλιώνεται με τους φόβους και να τους αντιμετωπίζει αντί να τους αφήνει να το κυριεύουν και να ελέγχουν τη ζωή του. Να μαθαίνει από τα λάθη του. Να χάνει χωρίς να θίγεται η αξιοπρέπειά του.
Βοηθώ το παιδί να επιλέγει τη συναισθηματική του αντίδραση απέναντι στα γεγονότα. Να καταλάβει ότι δεν είναι τα γεγονότα και οι περιστάσεις που προσδιορίζουν τη ζωή μας αλλά ο τρόπος που αντιμετωπίζουμε τα γεγονότα.
Εξηγώ στο παιδί τα χαρακτηριστικά και τις ιδιότητες που μπορούν να συμβάλλουν στη δημιουργία και τη διατήρηση μιας υγιούς σχέσης.
Βοηθώ το παιδί να αντιλαμβάνεται τις επιθετικές προκλήσεις των άλλων και να τις απενεργοποιεί ή να αδιαφορεί.
Το προτρέπω να μπαίνει στη θέση του άλλου και να βλέπει τα γεγονότα μέσα από τα δικά του μάτια. Του μαθαίνω να είναι ανεκτικός και να σέβεται την διαφορετικότητα.
Το προτρέπω να σκέφτεται θετικά και να οραματίζεται τη θετική έκβαση των γεγονότων αλλά να μην απογοητεύεται όταν τα πράγματα δεν πάνε όπως θα ήθελε.
Εξηγώ στο παιδί ότι μπορεί μειώσει το θυμό, το άγχος και το φόβο του με την παρακάτω απλή τεχνική: Εισπνέω βαθιά, χαλαρώνω τους μύες του σώματός μου και συγκεντρώνω την προσοχή μου σε μια υποστηρικτική θετική σκέψη όπως για παράδειγμα «Είμαι σημαντικός ανεξάρτητα από τι πιστεύουν οι άλλοι για μένα» ή «Αντιμετωπίζω το φόβο και γίνομαι πιο δυνατός» ή «μπορώ να ελέγχω τον εαυτό μου και να χαλαρώνω». Ακόμη το προτρέπω να συγκεντρώσει την προσοχή του σε κάτι ουδέτερο όπως, να μετρήσει μέχρι το δέκα ή να παρατηρήσει αναλυτικά τις λεπτομέρειες της μορφής ενός αντικειμένου που είναι κοντά μου (πόρτα, μολύβι, πίνακας)».
Εξηγώ στο παιδί τον τρόπο με οποίο η εικόνα που δίνει στους άλλους (εμφάνιση, στάση του σώματος, τρόπος κοιτάγματος, χειρονομίες, μιμική έκφραση του προσώπου, τόνος, χροιά και ένταση της φωνής) μπορεί να αποκαλύπτει φόβο και ανασφάλεια ή αυτοπεποίθηση και δυναμισμό.
Η εικόνα της ανασφάλειας μαζί με κάποιες άλλες ακατάλληλες συμπεριφορές, προκαλούν αυτούς που αναζητούν κάποιο στόχο για να εκφράσουν την επιθετικότητά τους.
Εξηγώ στο παιδί συμπεριφορές που δηλώνουν ή οδηγούν στην ενίσχυση και την προβολή της αυτοπεποίθησης. (κατάλληλη στάση του σώματος, χειρονομίες, μιμική του προσώπου και τόνος της φωνής που φανερώνουν δυναμισμό).
Εξηγώ στο παιδί την διαφορά ανάμεσα στις παρακάτω συμπεριφορές:
Παθητική Συμπεριφορά: Ανασφάλεια, μπλοκάρισμα αισθημάτων, υποχωρητικότητα, φόβος. Τα θέλω μου και οι ανάγκες μου είναι λιγότερο σημαντικές από των άλλων.
Δυναμική Συμπεριφορά: Υπεράσπιση και διεκδίκηση των ατομικών δικαιωμάτων με τρόπο που δεν θίγει τον άλλο. Τα θέλω μου και οι ανάγκες μου είναι εξίσου σημαντικές με των άλλων. Ειλικρινής εξωτερίκευση των αισθημάτων.
Επιθετική Συμπεριφορά: Παραβίαση των δικαιωμάτων του άλλου, εξωτερίκευση των αισθημάτων με παρενόχληση. Τα θέλω μου και οι ανάγκες μου είναι περισσότερο σημαντικές από των άλλων.
Εξηγώ στο παιδί πώς να κερδίζει την προσοχή και το ενδιαφέρον των άλλων με δημιουργικές – θετικές συμπεριφορές και όχι με προκλήσεις, αταξίες και απαράδεκτα αστεία.
Βοηθώ το παιδί να αξιολογεί και να αποτιμά την βελτίωση που κατορθώνει μέσα από τις προσπάθειές του.

Copyright (C) 2009 psyche.gr - Νικήτας Καυκιός (link))

Πηγή : http://www.psyche.gr/autopepoithisi.htm

Εποικοδομητική Μελέτη. Στρατηγικές για καλύτερη αφομοίωση και απομνημόνευση.

"Δούλεψε έξυπνα
όχι σκληρά"

Διάβασμα - Μελέτη

-Πριν αρχίσεις να διαβάζεις αναλυτικά το κείμενο που σε ενδιαφέρει αφιέρωσε λίγα λεπτά για να διαμορφώσεις μια γενική εικόνα.

-Για να αξιοποιήσεις το διαθέσιμο χρόνο σου όσο πιο παραγωγικά γίνεται φτιάξε ένα χρονοδιάγραμμα μελέτης ξεκαθαρίζοντας πόσο χρόνο μπορείς να αφιερώσεις σε κάθε κεφάλαιο. Στην πορεία μπορείς να αλλάξεις το χρονοδιάγραμμα για να το προσαρμόσεις στις ανάγκες σου.

-Διάβασε όλη την ύλη χωρίς παραλείψεις. Δώσε ιδιαίτερη προσοχή σε τυχόν υποσημειώσεις, πίνακες και διαγράμματα.

-Μοίρασε την ύλη σε μικρές ενότητες.

-Κατάλαβε με το δικό σου τρόπο την κεντρική ιδέα κάθε παραγράφου.

-Ξεκαθάρισε πια είναι τα σημαντικά σημεία και αφιέρωσέ τους ιδιαίτερη προσοχή.

-Φέρε στη μνήμη σου ότι γνωρίζεις από προηγούμενες μελέτες σου σχετικά με το θέμα.

-Μάθε και εξάσκησε την τεχνική της υπογράμμισης. Υπογράμμισε με διάφορα χρώματα λέξεις κλειδιά και φράσεις που θα σε βοηθήσουν στις επαναλήψεις να ξαναφέρεις στη μνήμη σου τα κύρια σημεία.

-Σταμάτα το διάβασμα σε τακτά διαστήματα και φέρνε στη μνήμη σου αυτά που διάβασες. Έκφρασε με δικά σου λόγια αυτό που έχεις καταλάβει. Άλλο πράγμα είναι να νομίζεις ότι έμαθες κάτι και άλλο να μπορείς να το εκφράσεις προφορικά ή γραπτά.

-Φτιάξε ένα νοητό χάρτη με τα στοιχεία που μπορείς να θυμηθείς.

-Κάνε όσο περισσότερους συσχετισμούς μπορείς ανάμεσα σε ιδέες και έννοιες.

-Σύγκρινε διαφορετικά στοιχεία, φτιάξε νοηματικές ενότητες, συσχέτισε τις έννοιες του κειμένου μεταξύ τους αλλά και με άλλες έννοιες που έχεις διαβάσει σε άλλα κείμενα. Οργάνωσε και ξαναοργάνωσε τα δεδομένα.

-Το βασικό κλειδί της μάθησης είναι η επανάληψη. Όσο περισσότερες φορές διαβάζεις μια πληροφορία τόσο περισσότερες πιθανότητες έχεις να την απομνημονεύσεις. Όποτε σου δίνεται η ευκαιρία κάνε συστηματικές επαναλήψεις.

-Μάθε και εξάσκησε την τεχνική των σημειώσεων. Το συμμάζεμα και η οργάνωση της ύλης με πίνακες και διαγράμματα βοηθούν στην αφομοίωση και την απομνημόνευση.

-Βάλε ερωτήσεις στον εαυτό σου σχετικά με τα βασικά σημεία του κειμένου.

-Διατύπωσε τις απαντήσεις με δικά σου λόγια και επαλήθευσέ τις ανατρέχοντας στο κείμενο. Αν δεν μπορείς να απαντήσεις διάβασε το από την αρχή.

-Αυτό που δεν καταλαβαίνεις συχνά οφείλεται σε κενά που έχεις από προηγούμενα μαθήματα. Το να διαβάζεις ξανά και ξανά ένα δύσκολο κείμενο δεν ωφελεί. Για να λύσεις τις απορίες σου είναι καλύτερα να κοιτάξεις στις σημειώσεις σου ή σε προηγούμενα κεφάλαια ή σε άλλα βιβλία. Αν είναι δυνατόν ρώτησε τον καθηγητή ή τους συμμαθητές σου.

-Σημείωσε τα δύσκολα και σημαντικά στοιχεία (ημερομηνίες, λίστες ονομάτων, κανόνες, μαθηματικούς τύπους) σε μικρές έγχρωμες κάρτες. Έχε τις κάρτες πάντα μαζί σου και ρίχνε τους μια ματιά όταν έχεις ελεύθερο χρόνο.

Εάν επεξεργαστείς καλά τις πληροφορίες και τις συνδέσεις με άλλα δεδομένα που ήδη υπάρχουν στο νου σου διευκολύνεις την αποθήκευσή τους στην μακροπρόθεσμη μνήμη (Long Term Memory) η οποία είναι στερεή και ανθεκτική στο πέρασμα του χρόνου. Εάν συνεχίσεις να ανανεώνεις τις πληροφορίες με επαναλήψεις και συνδέσεις με άλλα νοητικά δεδομένα δεν θα τις ξεχάσεις ποτέ. Αν δεν αποθηκευτούν οι πληροφορίες στη μακροπρόθεσμη μνήμη σε ένα εικοσιτετράωρο θα έχεις ξεχάσει το 80% από όσα έμαθες.

-Σκέψου με ποιο τρόπο αυτό που διαβάζεις μπορεί να έχει κάποια εφαρμογή στην καθημερινή ζωή. Συσχέτισε τις πληροφορίες με προσωπικές σου απόψεις και με τα δικά σου ενδιαφέροντα. Βρες ένα προσωπικό νόημα σε αυτό που διαβάζεις.

-Αν μπορούσες να μιλήσεις προσωπικά στον συγγραφέα τι θα ήθελες να τον ρωτήσεις ή τι κριτική θα του έκανες;

-Με ποιο τρόπο θα μπορούσες να παρουσιάσεις την ύλη που διάβασες σε άλλους μαθητές ώστε να τους κινήσεις το ενδιαφέρον και να τους ενθουσιάσεις.

-Ανάτρεξε σε κάποιο λεξικό ή στο κατάλληλο κεφάλαιο για να καταλάβεις το ακριβές νόημα των καινούργιων όρων και εννοιών. Αν εξοικειωθείς με τις νέες λέξεις δεν θα "ξανακολλήσεις" την επόμενη φορά που θα τις συναντήσεις

-Χρησιμοποίησε την υπερβολή για να βοηθήσεις την απομνημόνευση.

-Πριν τελειώσεις το διάβασμα γράψε σε λίγες γραμμές αυτό που κατάλαβες με τόσο απλό τρόπο που θα μπορούσε να το καταλάβει ακόμη και ένα παιδάκι που δεν έχει πάει ακόμη σχολείο.

-Συζήτησε με συμμαθητές σου τα θέματα που διαβάζεις.

-Καθώς επεξεργάζεσαι τις σημειώσεις σου αφιέρωσε λίγο χρόνο για να προβλέψεις πιθανές ερωτήσεις εξετάσεων.

-Κάνε αλλαγές στο χώρο, τη μέθοδο και την ύλη που μελετάς για να ανανεώνεσαι.

-Μια τεχνική που βοηθά πολύ ένα συμμαθητή σου μπορεί να μην λειτουργεί σε σένα.

-Διαμόρφωσε το προσωπικό σου στυλ μελέτης. Διαπίστωσε στην πράξη τις τεχνικές που σου πάνε καλύτερα. Κράτησε αυτό που ταιριάζει στην ιδιοσυγκρασία σου.

Εξετάσεις

Πριν τις εξετάσεις (όταν είναι ιδιαίτερα σημαντικές)

- Ενημερώσου για τα θέματα που συνήθως πέφτουν στις εξετάσεις για να ξέρεις τι πρέπει να προσέξεις περισσότερο. Ρώτησε τους συμμαθητές σου, θυμήσου τα σημεία στα οποία είχε δώσει έμφαση ο καθηγητής στην τάξη, χρησιμοποίησε παλαιότερες εξετάσεις, έντυπα και σημειώσεις.

- Φτιάξε μια λίστα με τα πιθανά θέματα που θα έβαζες αν ήσουν στη θέση του εξεταστή και προσπάθησε να απαντήσεις.

-Μια - δυο μέρες πριν κάνε μια βόλτα στο χώρο των εξετάσεων (αν γίνονται σε τόπο που δεν έχεις επισκεφτεί) για να εξοικειωθείς με το περιβάλλον.
Κοιμήσου αρκετά το βράδυ πριν από τις εξετάσεις ώστε να είσαι ξεκούραστος και με διαύγεια.

-Φρόντισε να φτάσεις νωρίς στο χώρο των εξετάσεων έχοντας μαζί σου όλα όσα θα σου χρειαστούν (στυλό, μολύβι, χάρακα, χαρτομάντιλα, ρολόι, νερό
κ λ π )

Την ώρα των εξετάσεων

-Διάλεξε μια θέση που σε βολεύει ώστε να νιώθεις άνετα. Ανάπνευσε βαθιά και χαλάρωσε το σώμα όσο μπορείς. Σκέψου κάτι που θα μπορούσε να σου φέρει γέλιο.

-Φέρε στο νου σου θετικές σκέψεις όπως: "Είναι φυσικό να αισθάνομαι άγχος.

-Δέχομαι όσο πιο ήρεμα γίνεται αυτό που αισθάνομαι χωρίς να παλεύω για να το αλλάξω. 'Όλα θα πάνε καλά" "Δεν χρειάζεται να απαλλαγώ από το άγχος, μπορώ να τα καταφέρω θαυμάσια μαζί με αυτό. Το άγχος μου δίνει ενέργεια και δύναμη" "Είμαι δυνατός, αντιμετωπίζω τις δυσκολίες και τα καταφέρνω".

-Ρίξε πρώτα μια ματιά σε ολόκληρο το φυλλάδιο των εξετάσεων για να πάρεις μια ιδέα για όλα τα θέματα. Αν έχεις απορίες ρώτησε τους εξεταστές για διευκρινήσεις.

-Διάβασε προσεκτικά την κάθε ερώτηση για να καταλάβεις με ακρίβεια τι είναι αυτό που σου ζητείται. Να είσαι συνοπτικός. Ανάπτυξε με ακρίβεια μόνο τα κύρια σημεία του θέματος χωρίς περιττά στοιχεία. Μη γράφεις με αόριστο τρόπο ό,τι γνωρίζεις σχετικά με το θέμα. Δώσε ξεκάθαρες, σαφείς και άμεσες απαντήσεις.

-Για να μην κολλήσεις στα δύσκολα θέματα και χάσεις πολύτιμο χρόνο απάντησε πρώτα στις εύκολες ερωτήσεις. Άφησε τα δύσκολα για το τέλος.
Χρησιμοποίησε το "πρόχειρο" Πριν αρχίσεις το γράψιμο σημείωσε λέξεις και έννοιες κλειδιά που σου έρχονται στο νου σχετικά με τα θέματα. Αργότερα ξεκαθάρισε τη σειρά με την οποία θα χρησιμοποιήσεις τις πληροφορίες που έχεις στο πρόχειρο για να αναπτύξεις ολοκληρωμένα το κάθε θέμα και αν χρειάζεται να καταλήξεις σε κάποιο συμπέρασμα.

-Μην προσπαθήσεις να φύγεις από τους πρώτους. Φρόντισε να σου μείνει χρόνος για να διορθώσεις απροσεξίες.

-Πρόσεξε ώστε το γραπτό σου να είναι ευανάγνωστο, χωρίς ορθογραφικά, γραμματικά και συντακτικά λάθη.

Αν η μορφή των ερωτήσεων είναι multiple choice

-Διάβαζε πάντοτε όλες τις επιλογές αργά και προσεκτικά ακόμη και όταν η πρώτη ή η δεύτερη σου φαίνονται σωστές. Απόκλεισε πρώτα τις λανθασμένες επιλογές και μετά επέλεξε τη σωστή.

-Αν χρειαστεί ξαναδιάβασε την ερώτηση.

-Μην κάνεις δικές σου ερμηνείες και προεκτάσεις μείνε με συνέπεια στα ακριβή στοιχεία που σου δίνει το τεστ.

-Αν δύο επιλογές συμπίπτουν ή εννοούν ακριβώς το ίδιο πράγμα είναι πολύ πιθανόν να είναι και οι δύο λάθος.

-Αν δύο επιλογές μοιάζουν πολύ ή είναι αντίθετες τότε η σωστή απάντηση είναι μια από αυτές τις δύο.

-Υπογράμμισε και πρόσεξε το νόημα που έχουν στην πρόταση λέξεις όπως: πάντοτε, ποτέ, όλα, μερικές φορές, δεν, ούτε, μόνο, κανένα. αυτές τις λέξεις.

-Συσχέτισε αν μπορείς κάποια λέξη κλειδί της ερώτησης με κάποια λέξη κλειδί στις απαντήσεις.

-Μην αμφισβητείς την πρώτη απάντηση που έδωσες χωρίς ιδιαίτερο λόγο εκτός και αν στην αρχή είχες παρανοήσει την ερώτηση ή συνάντησες πραγματικά στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η πρώτη απάντηση ήταν λανθασμένη. Μην αλλάξεις την πρώτη σου επιλογή ακολουθώντας κάποιο προαίσθημα γιατί αυτό συχνά οφείλεται στο άγχος

Μελέτη και ψυχοσωματική ισορροπία
-Άφησε να περάσει μία περίπου ώρα μετά από το φαγητό πριν αρχίσεις το διάβασμα.

-Άφησε να περάσει μια περίπου ώρα μετά από τη μελέτη πριν κοιμηθείς
.
-Μη διαβάζεις συνεχόμενα πάνω από μία ώρα. Κάνε συχνά διαλείμματα αλλάζοντας παραστάσεις, απομακρύνσου για λίγο από το χώρο διαβάσματος και κάνε κάτι που σε ευχαριστεί.

-Φτιάξε ένα πρόγραμμα μελέτης και προσπάθησε να το τηρήσεις χωρίς να παρασύρεσαι από άσχετες προκλήσεις (τηλεόραση, παρέα, ταινίες κλπ).
-Αν την ώρα της μελέτης διασπάται η προσοχή σου και σκέπτεσαι άλλα πράγματα μην προσπαθείς με το ζόρι να συγκεντρωθείς. Αντί να καταπιέζεις τον εαυτό σου χαλάρωσε και δοκίμασε με ψυχραιμία και αυτοσεβασμό να συγκεντρώσεις την προσοχή σου και πάλι. Αν σε βοηθά επαναλάμβανε μέσα σου μια θετική λέξη όπως "συγκέντρωση", "επιστροφή", "συμμετοχή". Η προσοχή σου θα επιστρέψει από μόνη της στο βιβλίο.
-Αν δεν έχεις όρεξη για μελέτη κάνε κάτι άλλο που σε ευχαριστεί και προσπάθησε αργότερα. Αν είσαι κουρασμένος, αγχωμένος, ταραγμένος, μπερδεμένος ή αφηρημένος δεν μπορείς να αποδώσεις. Είναι σημαντικό να προσπαθείς χαρούμενα. Αν "σέρνεσαι" η μελέτη δεν θα είναι εποικοδομητική. Το να καταπιέζεις τον εαυτό σου να μελετήσει όταν το μυαλό σου πετάει σε άλλα πράγματα δεν αποδίδει.
-Τα ευχάριστα διαλείμματα δεν είναι χάσιμο χρόνου αλλά προϋπόθεση της δημιουργικής μελέτης. Η ξεκούραση και η μετρημένη διασκέδαση ακόμη και σε περιόδους εξετάσεων είναι απαραίτητες. Αν νιώθεις καλά και είσαι ξεκούραστος θα έχεις την κατάλληλη διαύγεια και την εγρήγορση για να αφομοιώνεις σωστά.

- Γράψε σε ένα χαρτί τους προσωπικούς λόγους για τους οποίους θέλεις να μελετήσεις. Τι σου προσφέρει σε προσωπικό επίπεδο η μελέτη;

- Εκμεταλλεύσου όλες τις ώρες της ημέρας για να μελετάς ή να περνάς ευχάριστα. Ποτέ μη στενοχωριέσαι για το χρόνο που χάθηκε.
-Μην κρίνεις αυστηρά τον εαυτό σου και απογοητεύεσαι επειδή δεν αφομοιώνεις με το ρυθμό που θα ήθελες.
-Μην έχεις υπερβολικές απαιτήσεις από τον εαυτό σου. Κάνε με ηρεμία και νηφαλιότητα το καλύτερο που μπορείς
-Αναγνώρισε και δέξου με αυτοσεβασμό ότι μερικές φορές βαριέσαι και δεν έχεις καμιά όρεξη για μελέτη.
-Αν νιώθεις μοναξιά δοκίμασε να μελετάς σε κάποια βιβλιοθήκη ή μαζί με κάποιο άλλο μαθητή που μπορείς να συνεργαστείς.

-Φτιάξε ένα κολάζ που να δείχνει αυτά που θέλεις να πετύχεις στη στο μέλλον.

-Βάλε φωτογραφίες με αυτά που θα ήθελες να έχεις (σπίτι, παιδί, αυτοκίνητο), αυτά που θα ήθελες να κάνεις (σπορ, ταξίδια, χορό), και πρόσθεσε ανάμεσα στις φωτογραφίες λέξεις και προτάσεις που εκφράζουν θετικές σκέψεις όπως : "Αξιοποιώ τις δυνάμεις που κρύβονται μέσα μου", "Το διάβασμα ανοίγει προοπτικές στη ζωή μου", "Αντιμετωπίζω τις δυσκολίες με ψυχραιμία", "Αυτοπεποίθηση", "Δυναμισμός", "Αυτοσυγκέντρωση".

-Καθημερινά πρόσφερε στον εαυτό σου κάποιο μικρό δώρο σαν επιβράβευση για την προσπάθειά του. Υποσχέσου στον εαυτό σου ένα μεγαλύτερο δώρο όταν θα έχεις πετύχει το στόχο σου.

-Κλείσε τα μάτια, χαλάρωσε και φαντάσου πως θα είναι ο εαυτός σου μετά την επιτυχία. Νιώσε τα θετικά αισθήματα που συνοδεύουν την επιτυχία.

Πως αντιμετωπίζουμε το μαθητή που
πρόκειται να δώσει εξετάσεις.

- Ενισχύουμε το παιδί με θετικά μηνύματα. Δεν το διαβεβαιώνουμε ότι είμαστε σίγουροι για την επιτυχία του. Εξηγούμε ότι εκτιμάμε την προσπάθειά του και όχι το τελικό αποτέλεσμα. Το βοηθάμε να καταλάβει ότι ακόμη και αν αποτύχει θα συνεχίσουμε να τα αγαπάμε το ίδιο. Τα βοηθάμε να αντιμετωπίζει ψύχραιμα και νηφάλια την αποτυχία.
- Υπογραμμίζουμε στο παιδί ότι οι εξετάσεις δεν κρίνουν την αξία του ως πρόσωπο ούτε και προσδιορίζουν απόλυτα το μέλλον του.
- Δεν μεταφέρουμε το άγχος μας στο παιδί. Φροντίζουμε όσο μπορούμε να υπάρχει μια ευχάριστη και ειρηνική ατμόσφαιρα στο σπίτι
- Μιλάμε στο παιδί για τις δικές μας δυσκολίες και αποτυχίες. Του εξηγούμε ότι είναι σημαντικό να προσπαθούμε όσο μπορούμε να πετύχουμε τους στόχους μας. Όμως πολλές φορές στη ζωή οι δυσκολίες και οι αποτυχίες ανοίγουν το δρόμο προς την επιτυχία.
- Αν παραμελεί το διάβασμα το προτρέπουμε να διαβάσει με ευγένεια και σεβασμό και όχι με εκβιασμούς, αυστηρές κριτικές και καταστρεπτικές προβλέψεις.
- Δεν πιέζουμε το παιδί να μελετά συνεχώς. Το προτρέπουμε να κάνει συχνά διαλλείματα ώστε να ξεκουράζετε και να βγαίνει σύντομες βόλτες με τους φίλους του ώστε να αλλάζει παραστάσεις και να εκτονώνεται.
- Δείχνουμε έμπρακτα ότι είμαστε διατεθειμένοι να στηρίξουμε το παιδί με τον τρόπο που το χρειάζεται και όχι με τον τρόπο που εμείς νομίζουμε..
- Δεν προσκολλόμαστε στο παιδί αλλά φροντίζουμε να έχουμε προσωπική ζωή ώστε να μην εξαρτάμε ολοκληρωτικά την ισορροπία και την ευτυχία μας από αυτό.
- Δεν το συγκρίνουμε με τα αδέρφια του ή συγγενικά πρόσωπα ή φίλους που έχουν περάσει σε ανώτατες σχολές.
- Δεν συζητάμε μπροστά στο παιδί με τρίτους για τις επιδόσεις του.

- Ανταμείβουμε με κάποιο δώρο την προσπάθεια του παιδιού και όχι το αποτέλεσμα.

Copyright (C) 2009 psyche.gr - Νικήτας Καυκιός (link)

Πηγή : http://www.psyche.gr/psystudy.htm

Εκπαίδευση στη Χρήση της Τουαλέτας

Η εκπαίδευση στη χρήση της τουαλέτας μπορεί να είναι μια περίοδος την οποία περιμένετε με ανυπομονησία αλλά και μια περίοδος με πολύ άγχος. Μολονότι τόσο εσείς όσο και το παιδί σας μπορεί να ανυπομονείτε να επιτύχετε αυτό το ορόσημο ανάπτυξης, μπορεί να δυσκολεύεστε να αποφασίσετε πως να  ξεκινήσετε. Προσπαθήσαμε να απαντήσουμε τις συνηθέστερες ερωτήσεις σχετικά με την εκπαίδευση στη χρήση της τουαλέτας για να σας προετοιμάσουμε για αυτή τη σημαντική αποστολή. 

Πότε πρέπει να ξεκινήσουμε την εκπαίδευση στη χρήση της τουαλέτας;

 

Ορισμένοι ειδικοί χρησιμοποιούν την έκφραση “εκμάθηση χρήσης τουαλέτας” – μια υπενθύμιση ότι, όπως το μπουσούλημα, το περπάτημα και η ομιλία, έτσι και η χρήση της τουαλέτας είναι μια ικανότητα που τα παιδιά αποκτούν με το δικό τους ρυθμό.
Αν και τα περισσότερα παιδιά είναι έτοιμα για εκπαίδευση κάποια στιγμή μεταξύ των 24 και των 36 μηνών, ορισμένα αρχίζουν νωρίτερα ή αργότερα. Γενικά, τα αγόρια αργούν περισσότερο από τα κορίτσια.
Περιμένετε να δείτε κάποια σημάδια ότι το παιδί σας είναι πρόθυμο και ικανό να ξεκινήσει την εκπαίδευση στη χρήση της τουαλέτας. Εάν αφήσετε το παιδί σας να αναλάβει την ευθύνη, μπορεί να αισθανθεί περήφανο για το επίτευγμά του και να επέλθει η επιτυχία πιο γρήγορα. Εάν πιέσετε ένα παιδί να χρησιμοποιήσει το γιο-γιο ενώ δεν είναι ακόμα έτοιμο, είναι πιθανό να αντιδράσει και να επιμηκυνθεί η διαδικασία της εκπαίδευσης.
Είναι προτιμότερο να αναβάλλετε τη διαδικασία της εκπαίδευσης όταν υπάρχουν άλλα έντονα γεγονότα μέσα στην οικογένεια, όπως ο ερχομός ενός νέου μωρού, μια αλλαγή στις ρυθμίσεις για τη φροντίδα του παιδιού, μια αρρώστια ή μια αλλαγή σπιτιού.

Ποια είναι τα σημάδια ότι ένα παιδί είναι έτοιμο να εκπαιδευτεί στη χρήση της τουαλέτας;

Το παιδί σας είναι πιθανώς έτοιμο να εκπαιδευτεί στη χρήση της τουαλέτας όταν κάνει αρκετά από τα παρακάτω:

• Παραμένει στεγνό για 2 ώρες μέσα στην ημέρα ή εάν παραμένει στεγνό μετά από ένα σύντομο υπνάκο. 
• Έχει κενώσεις σε προβλέψιμες ώρες κάθε μέρα. 
• Δείχνει μια αυξημένη συναίσθηση ότι ουρεί ή ότι υπάρχει κάποια κένωση. 
• Ζητάει να χρησιμοποιήσει το γιο-γιο. 
• Μπορεί να ακολουθήσει απλές οδηγίες. 
• Δείχνει σημάδια ανεξαρτησίας και θέλει να έχει τον έλεγχο. 
• Έχει γίνει τακτικό και θέλει να βάζει τα πράγματα στη θέση τους. 
• Του αρέσει να είναι καθαρό και είναι ιδιότροπο με τις μυρωδιές. Πιο συγκεκριμένα, δεν του αρέσουν οι βρώμικες πάνες και θέλει να το αλλάζετε. 
• Μπορεί να φοράει κάποια βασικά ρούχα. 
• Θέλει να φοράει εσώρουχα αντί για πάνες. 
• Δείχνει ενδιαφέρον (και ίσως να προσπαθεί να μιμηθεί) τις συνήθειες χρήσης της τουαλέτας των άλλων. 
• Καταλαβαίνει αντίθετες έννοιες, όπως βρεγμένος / στεγνός, βρώμικος / καθαρός, επάνω / κάτω.
• Αναγνωρίζει τις λέξεις που χρησιμοποιεί η οικογένειά σας για την τουαλέτα και τα σχετικά μέρη του σώματος.

 

Πώς μπορώ να προετοιμάσω το παιδί μου για τη χρήση της τουαλέτας;

Όταν έχετε δει κάποια σημάδια ότι το παιδί σας είναι έτοιμο να μάθει να χρησιμοποιεί την τουαλέτα, αρχίστε να τους μιλάτε με θετικό τρόπο για τις συνήθειες χρήσης της τουαλέτας. Συγχρόνως, αποφύγετε να του μιλάτε με αρνητικό τρόπο για τις πάνες. Αυτό μπορεί να κάνει το παιδί σας εχθρικό προς τη διαδικασία εκμάθησης.
Ο καλύτερος τρόπος εξοικείωσης του παιδιού σας με την ιδέα της χρήσης του γιο-γιο ή της τουαλέτας είναι να το βάλετε να παρακολουθεί μέλη της οικογένειας του ίδιου φύλου. (Εάν παρακολουθεί κάποιον του αντίθετου φύλου, μπορεί να νιώσει σύγχυση).
Οι ειδικοί προτείνουν να ξεκινήσετε με τη χρήση ενός γιο-γιο και όχι με τη χρήση της κανονικής τουαλέτας. Επειδή μπορούν να στερεώσουν τα πόδια τους στο έδαφος, τα παιδιά δε φοβούνται ότι μπορεί να πέσουν μέσα και αισθάνονται πιο ασφαλή.
Αφού επιλέξετε ένα γιο-γιο, τοποθετήστε το στο δωμάτιο του παιδιού ή σε ένα κοντινό μπάνιο. Δώστε χρόνο στο παιδί σας να εξοικειωθεί με το γιο-γιο πριν προσπαθήσει να το χρησιμοποιήσει και εξηγήστε του ότι είναι μόνο δικό του.
Μπορείτε να βοηθήσετε το παιδί σας να αισθανθεί άνετα εξηγώντας του ποια θα είναι η λειτουργία του γιο-γιο όταν νιώσει έτοιμο να το χρησιμοποιήσει. Δίνοντας κάποιο έλεγχο στο παιδί σας, και αφήνοντάς το να μεταφέρει το γιο-γιο μέσα στο σπίτι, το βοηθάτε να χρησιμοποιήσει το γιο-γιο μόνο του.

Ποια είναι τα πρώτα βήματα για την εκπαίδευση στη χρήση της τουαλέτας;

 

Για τις πρώτες λίγες εβδομάδες εκπαίδευσης, αφήστε το παιδί σας να κάθεται με τα ρούχα του στο γιο-γιο ενώ μιλάτε για τη χρήση της τουαλέτας και τη χρησιμότητα του γιο-γιο. Όταν έχει συνηθίσει να κάθεται, προσπαθήστε χωρίς την πάνα. Όταν το να κάθεται στο γιο-γιο αποτελεί μέρος της ρουτίνας του παιδιού, αυξήστε τις φορές από μια σε αρκετές μέσα στην μέρα.
Μετά, αφήστε το παιδί να σας βλέπει όταν ρίχνετε τα κόπρανα από μια βρώμικη πάνα μέσα στο γιο-γιο και εξηγήστε του ότι τα τσίσα και τα κακά ανήκουν εκεί. Όταν έχει γίνει αυτή η συσχέτιση, το παιδί σας, το οποίο πιθανότατα έχει αρχίσει να βάζει τα πράγματα στη θέση του, θα θέλει μάλλον να χρησιμοποιήσει το γιο-γιο.
Σε αυτό το σημείο μπορείτε να βοηθήσετε αφήνοντας το παιδί σας να παίξει κοντά στο γιο-γιο χωρίς να φοράει πάνα. Παρατηρήστε προσεκτικά για σημάδια που υποδεικνύουν την ανάγκη προς ούρηση ή ότι υπάρχει εντερική δραστηριότητα και μάθετε το παιδί σας να αναγνωρίζει αυτά τα σημάδια. Ακόμα και αν αργήσετε να οδηγήσετε το παιδί σας στο γιο-γιο μερικές φορές, ενισχύετε τη συσχέτιση ανάμεσα στο γιο-γιο και την εκκένωση.

Πρέπει το αγοράκι μου να κάθεται ή να στέκεται όταν ουρεί;

Μάθετε στο γιο σας να ουρεί μέσα στο γιο-γιο καθιστός. Ένα αγόρι που από την αρχή στέκεται ενώ ουρεί μπορεί να θέλει να κάνει και κακά σε αυτή τη θέση. Επίσης, καθώς η σωστή ‘στόχευση’ της ροής των ούρων απαιτεί σημαντικό συντονισμό, είναι προτιμότερο να περιμένετε μέχρι το παιδί σας να έχει αποκτήσει τις βασικές ικανότητες χρήσης της τουαλέτας και μετά να το βάλετε να σταθεί όρθιο.
Όταν ο γιος σας αισθανθεί άνετα να χρησιμοποιήσει τη μεγάλη τουαλέτα, μπορεί να εξασκηθεί για να βελτιώσει τη στόχευσή του ενώ κάθεται επάνω στο κάθισμα κοιτώντας προς τα πίσω. Μετά, με καθοδήγηση από ένα μεγαλύτερο άνδρα, μπορεί να προσπαθήσει να ουρήσει σε όρθια θέση.

Ποια είναι τα επόμενα βήματα στην εκπαίδευση χρήσης της τουαλέτας;

Όπως οι ενήλικες, έτσι και τα παιδιά έχουν τακτικά μοντέλα ενούρησης και κενώσεων. Αφού ανακαλύψετε το μοντέλο του παιδιού σας, παροτρύνετέ το να πηγαίνει στο γιο-γιο τις κατάλληλες ώρες της ημέρας.

Να θυμάστε ότι δεν πρέπει ποτέ να πιέσετε ένα παιδί να καθίσει στο γιο-γιο εάν δε θέλει ούτε να το αναγκάσετε να συνεχίσει να κάθεται εάν θέλει να σηκωθεί. Εκτός από την καθυστέρηση της προόδου, αυτό μπορεί να προκαλέσει επίσης δυσκοιλιότητα, κατακράτηση και σχισίματα στον πρωκτό.

Αφού το παιδί σας έχει σημειώσει κάποια πρόοδο στη χρήση του γιο-γιο, τοποθετήστε το γιο-γιο δίπλα στην τουαλέτα για να το βοηθήσετε να καταλάβει ότι η διαδικασία αυτή πρέπει να γίνεται στο μπάνιο. Ζητώντας από το παιδί σας να σας βοηθήσει να αδειάσετε το περιεχόμενο του γιο-γιο μέσα στην τουαλέτα το βοηθάτε να κάνετε τη συσχέτιση ανάμεσα στο γιο-γιο και την τουαλέτα.

Τελικά, το παιδί σας θα είναι πλέον έτοιμο να προσπαθήσει να χρησιμοποιήσει την κανονική τουαλέτα με το ειδικό καθισματάκι. Μπορείτε να ξεκινήσετε αυτή τη μετάβαση προσκαλώντας το παιδί σας να έρθει μαζί σας στην τουαλέτα και προτείνοντάς του στη συνέχεια (χωρίς πίεση) να χρησιμοποιήσει και αυτό την τουαλέτα.

Αφήνοντας το παιδί σας να χρησιμοποιήσει ένα σκαμνάκι για να φτάσει στην τουαλέτα, το βοηθάτε να αποκτήσει ένα αίσθημα ελέγχου και επίσης έχει τη δυνατότητα να στερεώσει κάπου σταθερά τα πόδια του όταν χρησιμοποιεί την τουαλέτα.

Πώς πρέπει να χειριστούμε την υγιεινή στην τουαλέτα;

 

Από την αρχή της εκπαίδευσης, μάθετε στο παιδί σας τους κανόνες σωστής υγιεινής στην τουαλέτα:

• Δείξτε στα κορίτσια πως να σκουπίζονται από πίσω προς τα εμπρός για να αποφεύγουν τη μετάδοση μικροβίων που μπορεί να προκαλέσουν μόλυνση της ουροδόχου κύστης ή του κόλπου. 
• Μάθετε τα παιδιά σας να σκουπίζονται απαλά, γιατί το έντονο σκούπισμα μπορεί να ερεθίσει το δέρμα και να το καταστήσει ευάλωτο σε μολύνσεις. 
• Εάν το παιδί σας δε σκουπίζεται καλά αλλά αρνείται να το βοηθήσετε, ζητήστε του να κάνετε έναν έλεγχο ή ένα τελευταίο σκούπισμα, αφού τελειώσει. Μπορείτε επίσης να του δείξετε, και μετά να ζητήσετε από το παιδί σας να κάνει εξάσκηση, επάνω σε μια κούκλα. 
• Μάθετε στο παιδί σας τη συνήθεια να πλένει τα χέρια του κάθε φορά που χρησιμοποιεί το γιο-γιο, ακόμα και αν στη αρχή το σκουπίζετε εσείς. 
• Μάθετε στο παιδί σας να προσέχει πολύ όταν χρησιμοποιεί δημόσιες τουαλέτες (π.χ., να καλύπτει πάντα το κάθισμα με χαρτί υγείας ή με το ειδικό κάλυμμα).

Πότε πρέπει το παιδί μου να αρχίσει να φοράει πάνες-βρακάκια;

Αφού το παιδί σας χρησιμοποιεί το γιο-γιο τακτικά και με επιτυχία, μπορείτε να κάνετε μια σταδιακή μετάβαση από τις πάνες στις πάνες-βρακάκια κατά τη διάρκεια της ημέρας. Οι πάνες-βρακάκια μιας χρήσης μπορεί να βοηθήσουν στη διαχείριση των ‘ατυχημάτων’ στην αρχή.
Όταν εσείς και το παιδί σας αισθανθείτε μεγαλύτερη σιγουριά, η μετάβαση στα υφασμάτινα βρακάκια μπορεί να παρακινήσει το παιδί σας καθώς θα έχει καλύτερη συναίσθηση των επιπτώσεων από την καθυστερημένη χρήση του γιο-γιο. Για να αποφύγετε ‘ατυχήματα’, ντύστε το παιδί σας με ρούχα που βγαίνουν εύκολα.

Γιατί το παιδί μου συνεχίζει να έχει τόσα πολλά ατυχήματα;

Τα πισωγυρίσματα και τα ατυχήματα με τις κενώσεις και την ούρηση είναι αναπόσπαστο μέρος της εκπαίδευσης χρήσης της τουαλέτας. Ωστόσο, τα συνεχή ατυχήματα μπορεί να αποτελούν ένδειξη ότι το παιδί σας δεν είναι ακόμα έτοιμο και πρέπει να επανέλθει στις πάνες για λίγο καιρό.

Επιπλέον, αν και τα συνεχή ατυχήματα συσχετίζονται συχνά με την έλλειψη ετοιμότητας, πρέπει να γνωρίζετε ότι υπάρχουν και άλλες πιθανές αιτίες:

• Γεγονότα μέσα στην οικογένεια που προκαλούν άγχος
• Κόπωση, που οδηγεί σε μειωμένο έλεγχο των ικανοτήτων 
• Ενθουσιασμός, με στιγμιαία απώλεια του ελέγχου της κύστης
• Απορρόφηση σε μια άλλη δραστηριότητα
• Αντίδραση στην άσκηση πίεσης από τους γονείς
• Αντίδραση στην ιδέα ότι μεγαλώνει 
• Καθυστέρηση στη χρήση του γιο-γιο / της τουαλέτας ή στην αφαίρεση των ρούχων 
• Ουρολοίμωξη
  

Εάν το παιδί σας έχει συμπτώματα κάποιου ιατρικού προβλήματος – για παράδειγμα, είναι πάντα λίγο υγρό (ένδειξη διαρροής), εμφανίζει ακράτεια όταν γελάει, έχει ασθενή ροή ούρων, πονάει κατά την ούρηση ή έχει αίμα στα ούρα του – απευθυνθείτε στον παιδίατρό σας. Όταν ο λόγος για τα ‘ατυχήματα’ δε σχετίζεται μόνο με την ανάπτυξη, η δέουσα προσοχή σε αυτά τα προβλήματα μπορεί να βοηθήσει την πρόοδο του παιδιού σας.

Να θυμάστε, το πόσο γρήγορα μαθαίνει το παιδί σας να χρησιμοποιεί την τουαλέτα δεν αποτελεί ένδειξη της ευφυίας του παιδιού σας ούτε της επιτυχίας του σε άλλους τομείς ανάπτυξης.

Πόσο χρόνο διαρκεί συνήθως η εκπαίδευση χρήσης της τουαλέτας;

Αν και σε ορισμένες περιπτώσεις, ένα βρέφος (ίσως μεγαλύτερης ηλικίας) μπορεί να εκπαιδευτεί πολύ γρήγορα και με πολύ λίγα πισωγυρίσματα, γενικά η διαδικασία διαρκεί αρκετές εβδομάδες και πρέπει να αναμένετε ότι θα υπάρξουν πισωγυρίσματα.

Τα περισσότερα παιδιά μαθαίνουν τυπικά να ελέγχουν το έντερό τους πριν αποκτήσουν τον έλεγχο της ούρησης. Η έρευνα έχει δείξει ότι, κατά μέσον όρο, τα παιδιά μαθαίνουν να μένουν καθαρά και στεγνά κατά τη διάρκεια της ημέρας μέχρι τα μισά του τρίτου έτους της ηλικίας τους.

Τα περισσότερα παιδιά συνεχίζουν να βρέχονται κατά τη διάρκεια της νύχτας για περίπου ένα χρόνο μετά την ολοκλήρωση της ημερήσιας εκπαίδευσης επειδή δεν είναι ακόμα έτοιμα από πλευράς ανάπτυξης να κρατηθούν όλο το βράδυ ή να ξυπνήσουν επειδή αισθάνονται την ανάγκη να πάνε στην τουαλέτα.

Ίσως είναι σκόπιμο να συνεχίσετε να φοράτε πάνα στο παιδί σας κατά τη διάρκεια της νύχτας μέχρι να αρχίσει να μένει συνέχεια στεγνό μέχρι το πρωί.

Προσπαθήστε να έχετε υπομονή κατά τη διαδικασία της εκπαίδευσης. Μην τιμωρείτε και μη μαλώνετε το παιδί σας σε περίπτωση αποτυχίας και να επιβραβεύετε πάντα την επιτυχία. Να θυμάστε ότι η χρήση της τουαλέτας απαιτεί την ανάπτυξη διαφόρων ικανοτήτων – συναίσθηση του σώματος, συγκέντρωση, συντονισμός, μυϊκός έλεγχος και καλός συγχρονισμός.

Πηγή : www.pfizernutrition.gr 

Οι τιμωρίες δεν διδάσκουν τίποτα στα άτακτα παιδιά

 
Δεν διαβάζουν, καβγαδίζουν, δεν συνεργάζονται. Ο χειρισμός των «δύσκολων» παιδιών δεν είναι εύκολη υπόθεση, όμως με συγκεκριμένες τακτικές ίσως αλλάξει η συμπεριφορά τους. Η συμπεριφορά ενός παιδιού μπορεί να βελτιωθεί- το έχουν αποδείξει πενήντα χρόνια ερευνών. Αυτό δεν σημαίνει, όμως, ότι οι γονείς πρέπει να κάνουν έναν καθημερινό αγώνα δρόμου για να αποκτήσουν τα παιδιά καλούς και σωστούς τρόπους.

Με άλλα λόγια, δεν χρειάζεται να σας πιάνει πανικός αν το δωμάτιό του θυμίζει βομβαρδισμένο τοπίο...

Φυσικά εάν οι γονείς δουν το παιδί τους να περνάει ώρες μπροστά στο παράθυρό του με μια στολή παραλλαγής, φορώντας τη μάσκα του θλιμμένου κλόουν και κρατώντας ένα αεροβόλο με το οποίο να σημαδεύει τους γείτονες, είναι απολύτως λογικό να σκεφτούν ότι πρέπει να κάνουν κάτι και γρήγορα. Για πολλές συμπεριφορές ή συνήθειες των παιδιών, όμως, δεν χρειάζεται να σημάνει ο οικογενειακός συναγερμός ακόμη κι αν αυτές είναι ενοχλητικές. Το πιπίλισμα του αντίχειρα, για παράδειγμα, είναι μια συνήθεια που έχουν πάρα πολλά παιδιά έως τα πέντε τους χρόνια. Από εκείνη την ηλικία το φαινόμενο αρχίζει να εξασθενεί. Εάν λοιπόν ο οδοντίατρος δεν σας πει ότι πρέπει να κάνετε κάτι, μπορείτε να αφήσετε το παιδί σας να πιπιλάει το δάχτυλό του. Η ίδια αρχή ισχύει για το τραύλισμα.

Περίπου το 5% των παιδιών τραυλίζουν κάποια περίοδο ανάμεσα στα 2 και τα 5 τους χρόνια. Οι γονείς ανησυχούν όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο, αλλά πρέπει να έχουν υπόψη τους ότι σε ποσοστό μεγαλύτερο του 80% αυτά τα παιδιά σταματούν να τραυλίζουν μετά τα έξι τους χρόνια.

Οι συμπεριφορές. Στην ίδια κατηγορία περιλαμβάνονται πολλές μορφές συμπεριφοράς που από τους γονείς κρίνονται ενοχλητικές ή απαράδεκτες. Περίπου τα μισά παιδιά ηλικίας 4 και 5 ετών δεν μπορούν να καθίσουν ήσυχα όπως θα ήθελαν οι ενήλικοι και άλλα τόσα κλαψουρίζουν τόσο πολύ ώστε οι γονείς τους το θεωρούν πρόβλημα. Και στις δύο περιπτώσεις, αυτές οι ενοχλητικές συμπεριφορές εξασθενούν με την ηλικία. Με την ίδια ανησυχία αντιμετωπίζουν οι γονείς τα ψέματα που λένε τα παιδιά στην ηλικία των 10 και 11 ετών ή όταν στην εφηβεία κλέβουν καμιά σοκολάτα από το περίπτερο ή κάνουν κάποια πράξη βανδαλισμού (τα μισά αγόρια και ένα στα τρία κορίτσια). Για τα περισσότερα παιδιά, όμως, αυτά δεν είναι προβλήματα που συνεχίζονται στο μέλλον.

Η αντίδραση. Πολλοί γονείς αντιδρούν σε αυτές τις περιπτώσεις τιμωρώντας τα παιδιά τους. Και το κάνουν για διάφορους λόγους: για να διδάξουν στα παιδιά το σωστό και το λάθος, για να ικανοποιήσουν το αίσθημα δικαιοσύνης ή για να αποδείξουν την εξουσία τους.

Φυσικά, δεν μπορεί να μην υπάρξουν επιπτώσεις για ένα παιδί που χαρακώνει το αυτοκίνητο του γείτονα. Έχει αποδειχθεί όμως ότι η τιμωρία δεν αλλάζει τη συμπεριφορά των παιδιών. Ειδικά, όσο τα παιδιά μεγαλώνουν και γίνονται πιο ανεξάρτητα και περισσότερο ικανά να διεκδικούν, τόσο οι γονείς πρέπει να προσπαθούν να δώσουν απάντηση σε ένα ερώτημα: υπάρχει λόγος να θέσω όρια εδώ; Ας φανταστούμε για παράδειγμα ένα ακατάστατο δωμάτιο- μια «αιτία πολέμου» ανάμεσα σε γονείς και παιδιά σε πάρα πολλά σπίτια. Αν το ακατάστατο δωμάτιο συνοδεύεται από μιαν ανάλογη συμπεριφορά όσον αφορά τόσο την προσωπική εμφάνιση όσο και τα μαθήματα του σχολείου, τότε η παρέμβαση είναι απαραίτητη. Διαφορετικά, θέστε στον εαυτό σας το εξής ερώτημα: πόσα δωμάτια ενηλίκων θυμίζουν το βομβαρδισμένο τοπίο ενός εφηβικού δωματίου; Είναι βέβαιο ότι θα δυσκολευτείτε να βρείτε έστω και ένα. Ο Άλαν Κάζντιν είναι καθηγητής Ψυχολογίας και Παιδοψυχιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Γέιλ και διευθυντής του Κέντρου Γονικής και Παιδικής Κλινικής Αγωγής στο ίδιο πανεπιστήμιο.

Πώς αντιμετωπίζεται ένας «μικρός τύραννος;

Η ΤΙΜΩΡΙΑ

● Έρευνες έχουν δείξει ότι με την τιμωρία δεν διορθώνεται η κακή συμπεριφορά του παιδιού
● Με την τιμωρία το παιδί δεν μαθαίνει τι να κάνει και σπανίως μαθαίνει τι να μην κάνει

Η ΣΥΖΗΤΗΣΗ

● Δεν είναι βέβαιο ότι με τη συζήτηση βελτιώνεται η συμπεριφορά του παιδιού.

Ωστόσο, με τη συζήτηση το παιδί:

α. βελτιώνει τις γλωσσικές δεξιότητές του

β. αναπτύσσει τις ικανότητές του στη λογική σκέψη

γ. αυξάνει τις πιθανότητες να συζητά στην εφηβεία με τους γονείς πράγματα που το απασχολούν

Ο ΕΠΑΙΝΟΣ

● Η έστω και μικρή βελτίωση της συμπεριφοράς πρέπει να αναγνωρίζεται από τον γονέα είτε λεκτικά είτε με ένα μικρό «δώρο» (π.χ. να του χαρίσετε 15 λεπτά πριν πάει για ύπνο)

ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ

● «Θα σου απαγορεύσω να κάνεις κάτι. Για να δούμε; Μπορείς να παραμείνεις ήρεμος;».

● Αλλάξτε ρόλους. Πολλά παιδιά διασκεδάζουν παίζοντας τους γονείς και λέγοντας «όχι» στον γονέα που υποδύεται το παιδί

Χρειάζεται ηρεμία και υπομονή

Γιατί να κινήσετε γη και ουρανό για να αντιμετωπίσετε ένα πρόβλημα που θα διορθωθεί από μόνο του; Αυτή η προσέγγιση, ωστόσο, απαιτεί αρκετή δόση ηρεμίας, πειθαρχίας και υπομονής από τους γονείς. Ακόμη και αυτοί οι γονείς, όμως, που θυμίζουν μοναχούς του Ζεν, πρέπει να έχουν υπόψη τους ότι μια συνήθεια που εγκαταλείπει ένα παιδί με τον καιρό είναι πιθανό να επιστρέψει και μάλιστα σε χειρότερο βαθμό από ποτέ. Παρ΄ ότι στις περισσότερες περιπτώσεις η κακή συμπεριφορά δεν ήρθε για να μείνει, δικαίως κάποιοι γονείς μπορεί να ανησυχήσουν. Είναι φυσιολογικό για ένα 4χρονο παιδί να κλέψει ένα γλειφιτζούρι- τι συμβαίνει όμως όταν κλέβει γλειφιτζούρια ένας 12χρονος; Σε αυτήν την περίπτωση, μάλλον πρέπει να ζητήσετε τη βοήθεια κάποιου ειδικού.

"ΤΑ ΝΕΑ"

Πηγή : www.dietup.gr

Τηλεμετρία

ΤΗΛΕΜΕΤΡΙΑ είναι μία σύγχρονη, επαναστατική μέθοδος μέτρησης, καταγραφής και αξιολόγησης της κινητικότητας της Σπονδυλικής στήλης και γενικότερα των αρθρώσεων στο ανθρώπινο σώμα. Με την μέθοδο αυτή διαπιστώνονται και αξιολογούνται ανατομικές δυσμορφίες και δυσλειτουργίες κυρίως της σπονδυλικής στήλης, αλλά και των υπολοίπων αρθρώσεων του ανθρωπίνου σώματος.

ΠΩΣ ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΑΙ Η ΤΗΛΕΜΕΤΡΙΑ
Η εφαρμογή επιτυγχάνεται με την χρησιμοποίηση του MediMouse  (ενός έξυπνου "scanner-ποντικιού" καταγραφέα/σαρωτή επιφανειών) που έχει την δυνατότητα (με τη χρήση ειδικού λογισμικού) να καταγράφει και να αναπαριστά στην οθόνη του ηλεκτρονικού υπολογιστή, την ανατομική συμπεριφορά κυρίως της σπονδυλικής στήλης και των επί μέρους αρθρώσεων αυτής.

ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΤΗΛΕΜΕΤΡΙΑΣ

• Αναίμακτη ΜΗ επεμβατική μέθοδος
• ΜΗΔΕΝΙΚΗ χρήση κάθε μορφής ακτινοβολίας
• Επιστημονικά τεκμηριωμένη μέθοδος από ερευνητικά κέντρα και κλινικές σε Παγκόσμιο επίπεδο
• Προσδίδουν υψηλή ισχύ και αξιοπιστία στο σύγχρονο κόσμο.
• Σύντομη και εύκολη εφαρμογή της εξέτασης
• Αυτόματη απεικόνιση και ανάλυση όλων των παραμέτρων

ΤΙ ΑΞΙΟΛΟΓΕΙ Η ΤΗΛΕΜΕΤΡΙΑ

• Ποιοτική και ποσοτική μέτρηση και αξιολόγηση της σπονδυλικής στήλης
• Κινησιολογική αξιολόγηση και μέτρηση του εύρους κίνησης της σπονδυλικής στήλης
• Καταγραφή και απεικόνιση τυχόν δυσμορφιών (σκολίωση, κύφωση, λόρδωση) της σπονδυλικής στήλης
• Επιστημονική αξιολόγηση της στάσης του σώματος

Σημαντικά να θυμάστε!
Η μέθοδος της ΤΗΛΕΜΕΤΡΙΑΣ χρησιμοποιείται σε περισσότερα από 1500 πανεπιστήμια, ερευνητικά - ιατρικά κέντρα, κλινικές αποκατάστασης, φυσικοθεραπευτήρια σε παγκόσμιο επίπεδο!
Θα μπορούσε να αξιολογηθεί μεγάλος αριθμός πληθυσμού γρηγορότερα, το ίδιο αξιόπιστα και με πολύ λιγότερο κόστος από μεθόδους που χρησιμοποιούν ακτινοβολία ή μαγνητικό συντονισμό!
Λόγω της εύκολης μετακίνησης της συσκευής μέτρησης θα μπορούσε να αξιολογηθεί πολύ εύκολα ο καθένας και στο πιο απομακρυσμένο σημείο της Ελλάδας!
Η αξιολόγηση της σπονδυλικής στήλης με την μέθοδο της ΤΗΛΕΜΕΤΡΙΑΣ καλύπτεται ως εξέταση και από μερικά Δημόσια ταμεία στη χώρα μας!    

Δημήτριος Τσιτσιρόπουλος MS, PT
Master Φυσικοθεραπείας - Νέα Υόρκη, ΗΠΑ
Ενεργό μέλος Αμερικανικού Συλλόγου Φυσικοθεραπείας (APTA)
Ενεργό μέλος Αμερικανικού Kολλεγίου Αθλητιατρικής (ACSM)
e-mail: dtsitsir@ath.forthnet.gr
Πηγή :www.kidsguide.gr

Γονιός: Ένα δύσκολο & απαιτητικό επάγγελμα

Το να είσαι γονιός αν και μοιάζει να είναι ένα πολύ υποτιμημένο "επάγγελμα", είναι σίγουρα πολύ απαιτητικό. Αντίθετα με οποιοδήποτε άλλο επάγγελμα είναι ισόβιο. Στην πραγματικότητα δεν πρόκειται για επάγγελμα, πρόκειται για την ίδια τη ζωή σου. Ακόμη κι αν δουλεύεις, εξακολουθείς να είσαι γονιός σε πλήρη απασχόληση.

Έτσι για να αισθάνεσαι καλά με τον εαυτό σου, πρέπει να αισθάνεσαι ότι "το κάνεις καλά". Από τη στιγμή που οι γονείς δημιουργούν μία νέα γενιά και την οδηγούν στην ενηλικίωση μέσα απ' όλα τα στάδια της ανάπτυξης, δέχονται πολλές προκλήσεις στη δική τους λειτουργικότητα και προσαρμοστικότητα. Καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν απαιτούν από τους γονείς, από τα βρέφη, τα οποία πραγματικά χρειάζονται κάποιον διαρκώς μέχρι τους εφήβους που απαιτούν ελευθερία αλλά χρειάζονται ν΄ ακούν "όχι" συχνά. Καθώς τα νήπια μεγαλώνουν και γίνονται σχολιαρόπαιδα και μετά έφηβοι, μερικοί γονείς ακολουθούν ενώ άλλοι δεν είναι αρκετά εύκαμπτοι για να κάνουν τις απαραίτητες αλλαγές. Έτσι βλέπουμε γονείς να συμπεριφέρονται σε παιδιά σχολικής ηλικίας σαν να είναι νήπια ή εφήβους σαν να είναι παιδιά σχολικής ηλικίας. Έτσι θα πρέπει να σκεφθούμε ότι ο ρόλος του γονιού μας προσφέρει μία θαυμάσια ευκαιρία για να αυξήσουμε την ευελιξία και την προσαρμοστικότητά μας.
Έχουν γραφεί πολλά για την αναμενόμενη συμπεριφορά και τα αναπτυξιακά στάδια που είναι σημαντικά  για τους γονείς, ιδιαίτερα στο πρώτο τους παιδί, γιατί εξηγούν και φωτίζουν λίγο το μυστήριο καθώς παρατηρούν και οδηγούν το παιδί τους στην ενηλικίωση μέσα από τις διάφορες αλλαγές.
Φυσικά,  αν ένα παιδί δεν αναπτυχθεί «σύμφωνα με το βιβλίο» αυτό προσθέτει  πολλά στο άγχος των γονιών. Ας μην ξεχνάμε όμως ότι ο Αϊνστάιν και πολλοί άλλοι άνθισαν όψιμα.
Τώρα θα ρίξουμε μια ματιά στις διαδοχικές ηλικίες και στάδια στα οποία οι γονείς συμμετέχουν.
Πολύ μεγάλη σημασία σε οποιαδήποτε αναπτυξιακή περίοδο έχει το επίπεδο διαφοροποίηση της οικογένειας και πως λειτουργεί συναισθηματικά. Οι σχέσεις μέσα στην οικογένεια επηρεάζουν τις ορμόνες, τη βιοχημεία, το νευρικό σύστημα επομένως και της ικανότητα σύλληψης. Επίσης είναι γνωστά τα αποτελέσματα του άγχους στην ανάπτυξη του εμβρύου.

Κατά Erickson

Πρώτο στάδιο ζωής: 0 – 19ος μήνας
Η πιο πρώιμη μορφή ταυτότητας εγκαθίσταται μέσα από τη σχέση του βρέφους με τη μητέρα του. Μέσα από τη φροντίδα που εναρμονίζεται με τις ανάγκες του (για τροφή, αγάπη, κ.λπ.), αναπτύσσεται ένας ασφαλής δεσμός και μπαίνουν οι βάσεις  για την ανάπτυξη εμπιστοσύνης και αισιοδοξίας. Όταν υπάρχουν ελλείμματα στη μητρική φροντίδα τότε αναπτύσσονται αισθήματα δυσπιστίας και απαισιοδοξίας απέναντι στη ζωή.
Ένα παράδειγμα μη επαρκούς εγκατάστασης εμπιστοσύνης είναι η δυσκολία του παιδιού καθώς μεγαλώνει να αναπτύσσει συνεργασίες και φιλική στάση προς το περιβάλλον, όπως και η τάση να απογοητεύεται εύκολα και αν εγκαταλείπει την προσπάθεια.
Δεύτερο στάδιο ζωής: 19ος μήνας – 2ο έτος
Είναι η αρχή ανάπτυξης αυτονομίας και ελέγχου του παιδιού. Η κατάλληλη φροντίδα του γονιού είναι η ενθάρρυνση και αυτονομίας με σταθερή, συνεπή αλλά εύκαμπτη, υπομονετική και βαθμιαία εδραίωση ορίων στη συμπεριφορά ή στην εκπαίδευση της τουαλέτας. Αυτή δημιουργεί τις βάσεις για την ανάπτυξη αισθήματος υπευθυνότητας, αποφασιστικότητας και ικανότητας για αυτοέλεγχο και αυτοφροντίδα.
Αν δεν εγκαθιδρυθούν τα συναισθήματα αυτά τότε το παιδί χρειάζεται  συνεχή υποστήριξη για να τα καταφέρει ή παρουσιάζει υπέρμετρα αντιδραστική συμπεριφορά και αδυνατεί να κάνει επιλογές για βασικά του προσωπικά θέματα χωρίς καθοδήγηση από άλλους.
Από τον 1ο μήνα μέχρι τον 3ο χρόνο γίνεται βαθμιαία διαφοροποίηση του παιδιού από τη μητέρα του και η εδραίωση του αισθήματος ατομικότητας (αυτόβουλη λειτουργικότητα).
Τρίτο στάδιο ζωής: 3ο – 5ο έτος
Σ’ αυτό το στάδιο επικρατούν οι οιδιπόδειες επιθυμίες και συγκρούσεις. Κάνει τις κατάλληλες γονεϊκές ταυτίσεις (π.χ. το αγόρι ταυτίζεται με τον πατέρα του, επιθυμώντας να αναπτύξει τον ανδρικό ρόλο). Εδώ οι γονείς πρέπει με τη στάση και την καθοδήγησή να του επιτρέψουν να ενσωματώσει τους γονεϊκούς κανόνες και απαγορεύσεις, να αναπτύξει το ρόλο που  διαμορφώνει χωρίς αισθήματα ενοχής.
Η στάση των γονιών που δε προσαρμόζεται στις εξελικτικές ανάγκες του παιδιού (π.χ. η εχθρική συμπεριφορά από τον γονιό του ίδιου φύλου ενισχύει την οιδιπόδεια  προσκόλληση στο γονιό του αντίθετου φύλου) λειτουργεί ανασταλτικά στον ψυχισμό του παιδιού.
Σαν αποτέλεσμα έχουμε περιστολή της αυτόβουλης συμπεριφοράς και της λειτουργικότητας με αποτυχία θέματα, δυσκολίες στις σχέσεις με το άλλο φύλο (λόγω άλυτων οιδιπόδειων συγκρούσεων), σύγχυση αναφορικά με τη σεξουαλική του ταυτότητα.)
Τέταρτο αναπτυξιακό στάδιο: 6ο-12ο έτος
Πρώτες σχολικές εμπειρίες. Διαμόρφωση αισθήματος φιλοπονίας. Το παιδί ανακαλύπτει ότι η εργατικότητα και η ολοκλήρωση μιας εργασίας του δίνουν ουσιαστική ικανοποίηση. Η αναγνώριση της επιτυχίας από την οικογένεια, το σχολείο και την ομάδα των συνομήλικων αποκτά ιδιαίτερη σημασία.
Όταν όμως ματαιωθεί τότε το παιδί έχει ένα αίσθημα προσωπικής ανεπάρκειας και κατωτερότητας.
Πέμπτο αναπτυξιακό στάδιο: εφηβεία 12ο – 18ο έτος
Έντονες αλλαγές, αναδιάρθρωση ψυχισμού. Επανέρχονται προηγούμενα αναπτυξιακά θέματα σαν «μάχες που καλείται να ξαναδώσει» για μια νέα ταυτότητα. Ένα θετικό οικογενειακό περιβάλλον επιτρέπει  στον έφηβο να αναπτύξει  επίσης, αφοσίωση και καθήκον (ιδεολογία, σύστημα αξιών, αίσθημα δέσμευσης για τη διαμόρφωση στόχων και σκοπών).
Οι γονείς είναι αυτοί που λειτουργούν υποστηρικτικά, εναρμονίζονται με τις εξελικτικές ανάγκες του παιδιού και θέτουν τα κατάλληλα όρια και κανόνες χωρίς να «αντεπιτίθενται» ή να «καταρρέουν» λόγω των εντάσεων που δημιουργούνται στην εφηβεία.
Πρώιμη φάση ενήλικης ζωής
Έκτο αναπτυξιακό στάδιο: 20ο – 40ο  έτος
Ανάπτυξη σχέσης αγάπης με τον ερωτικό σύντροφο που να χαρακτηρίζεται από οικειότητα και αμοιβαιότητα. Όταν υπάρχουν άλυτες ψυχοσυναισθηματικές συγκρούσεις τότε υπάρχει δυσκολία στην επίτευξη προσωπικής και βαθιάς δέσμευσης με έναν άλλον άνθρωπο.
Μέση φάση ενήλικης ζωής
Έβδομο αναπτυξιακό στάδιο:  40ο – 60οο έτος
Ανάπτυξη ικανότητας για προσφορά (εγωκεντρισμός, δυσκολεύει  η δημιουργικότητα και η παραγωγικότητα).
Όψιμη φάση ενήλικης ζωής
Όγδοο αναπτυξιακό στάδιο:  60οο - … Έτος
Ανάπτυξη αισθήματος ακεραιτότητας μέσα από τη διαμόρφωση μιας αίσθησης αξίας και ενός συστατικού νοήματος αναφορικά με την πορεία ζωής του ατόμου.

Dr. Γρηγόρης Βασιλειάδης
M.Sc. Ph.D. Ψυχολόγος - Ψυχοθεραπευτής
ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ | Kέντρο Προσωπικής Ανάπυξης & Ψυχοθεραπείας
www.aftognosia.gr • e-mail: info@aftognosia.gr
Παπαδιαμαντοπούλου 2, Αθήνα (στάση μετρό: Μέγαρο Μουσικής)
Τηλ.: 210 72.57.570 

Πηγή : www.kidsguide.gr/

Κατάθλιψη σε Παιδιά και Εφήβους

Τι είναι η κατάθλιψη; Η κατάθλιψη είναι ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας που μπορεί να επηρεάσει άτομα όλων των ηλικιών, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών και των εφήβων. Το βασικό χαρακτηριστικό της κατάθλιψης είναι το επίμονο και διαρκές συναίσθημα θλίψης, η ευερεθιστότητα και η απουσία ενδιαφέροντος ή ικανοποίησης από οποιαδήποτε δραστηριότητα. Τα συμπτώματα αυτά συνοδεύονται από μια σειρά άλλων συμπτωμάτων που επηρεάζουν την όρεξη, τον ύπνο, τα επίπεδα δραστηριότητας και συγκέντρωσης, την αυτοπεποίθηση του ατόμου και την εικόνα του για τον εαυτό του. Η κλινική κατάθλιψη είναι πολύ διαφορετική από το αίσθημα κακής διάθεσης ή από τα αισθήματα λύπης ή πένθους που συνήθως συνοδεύουν την απώλεια κάποιου αγαπημένου προσώπου. Η κατάθλιψη δεν οφείλεται σε προσωπική αδυναμία του ατόμου ούτε σε χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς του. Πρόκειται για μια ψυχική ασθένεια που επηρεάζει όλο το σώμα και έχει αντίκτυπο στον τρόπο που έναν άτομο αισθάνεται, σκέφτεται και συμπεριφέρεται. Τα παιδιά και οι έφηβοι με κατάθλιψη είναι συνήθως θλιμμένα, ενώ σε γενικές γραμμές βιώνουν την ασθένεια με παρόμοιο τρόπο με τα άτομα μεγαλύτερης ηλικίας. Η κατάθλιψη που δεν αντιμετωπίζεται θεραπευτικά μπορεί να έχει σαν αποτέλεσμα τη σχολική αποτυχία, την κατάχρηση αλκοόλ και ουσιών, αλλά και την αυτοκτονία. Συμπτώματα θλίψη και απελπισία (τις περισσότερες ημέρες της εβδομάδας και για αρκετές ώρες της ημέρας το παιδί κλαίει και είναι θλιμμένο) απομάκρυνση από φίλους και από δραστηριότητες από τις οποίες το παιδί αντλούσε χαρά και ικανοποίηση στο παρελθόν (το παιδί δεν επισκέπτεται πια τους φίλους του, ή δεν κάνει καθόλου φίλους και περνά τον περισσότερο χρόνο του μόνο, ενώ δραστηριότητες που το ευχαριστούσαν στο παρελθόν δεν έχουν πλέον ενδιαφέρον για το παιδί) αυξημένος εκνευρισμός και ευερεθιστότητα (ακόμα και οι πιο μικρές δυσκολίες φέρνουν εκνευρισμό και θυμό που το παιδί δεν μπορεί να διαχειριστεί) πολλές απουσίες από το σχολείο και σημαντική μείωση στη σχολική επίδοση (το παιδί χάνει πολλά μαθήματα και η επίδοσή του στα μαθήματα μειώνεται σε σημαντικό βαθμό) αλλαγές στις διατροφικές συνήθειες (αύξηση ή ελάττωση της όρεξης) προβλήματα στον ύπνο (το παιδί μπορεί να ξυπνά πολλές φορές κατά τη διάρκεια της νύχτας ή να μην μπορεί να ξυπνήσει το πρωί) αναποφασιστικότητα, έλλειψη συγκέντρωσης (παιδιά που ήταν καλά οργανωμένα στο παρελθόν φαίνεται να ξεχνούν, να μην μπορούν οργανώσουν το χρόνο και τις δραστηριότητές τους ή να συγκεντρωθούν σε ό,τι κάνουν) υπερβολικά συναισθήματα ενοχής και ανικανότητας, απουσία ενθουσιασμού ή κινήτρου και χαμηλή αυτοεκτίμηση (φράσεις όπως «Είμαι χαζός» ή «Εγώ φταίω για όλα» είναι συχνές στο καταθλιπτικό παιδί) συχνά παράπονα για κεφαλαλγίες και πόνους στο στομάχι (τα συμπτώματα αυτά συνήθως απορρέουν από την αλλαγή των διατροφικών συνηθειών) χαμηλή ενεργητικότητα και χρόνια κόπωση κατάχρηση αλκοόλ και ουσιών επαναλαμβανόμενες σκέψεις θανάτου και αυτοκτονίας. (Αρκετές φορές ένα παιδί που είναι θυμωμένο μπορεί να πει τη φράση «Μακάρι να πέθαινα». Η αυτοκτονία όμως είναι μια πραγματικότητα ακόμη και για τα παιδιά. Όταν μια τέτοια φράση προέρχεται από τα χείλη ενός παιδιού με κατάθλιψη, θα πρέπει πάντα να λαμβάνεται πολύ σοβαρά υπόψιν). Στοιχεία για την κατάθλιψη σε παιδιά και εφήβους περίπου 2-3% των παιδιών μπορεί να εμφανίσουν κατάθλιψη η θεραπευτική αντιμετώπιση της κατάθλιψης στα παιδιά και τους εφήβους είναι το ίδιο αποτελεσματική με την αντιμετώπιση της κατάθλιψης στους ενήλικες η κατάθλιψη κατά ένα μεγάλο ποσοστό είναι κληρονομική, αν και τα βιώματα του κάθε παιδιού μπορούν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο όσο μικρότερο είναι το παιδί κατά την έναρξη της νόσου, τόσο πιο δύσκολη είναι η πρόγνωση Παράγοντες κινδύνου τα παιδιά που βρίσκονται σε κατάσταση έντονου στρες, που έχουν βιώσει μια σημαντική απώλεια, έχουν μαθησιακές δυσκολίες ή προβλήματα συμπεριφοράς έχουν περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν κατάθλίψη η εφηβεία είναι ισχυρότερος παράγοντας κινδύνου για τα κορίτσια σε σύγκριση με τα αγόρια τα παιδιά που εμφανίζουν κλινική κατάθλιψη, συνήθως προέρχονται από οικογένειες με ιστορικό κατάθλιψης Επιπτώσεις τα παιδιά που έχουν περάσει ένα καταθλιπτικό επεισόδιο είναι πολύ πιθανό στα επόμενα πέντε χρόνια να εμφανίσουν ένα δεύτερο επεισόδιο η κατάθλιψη στην παιδική ηλικία μπορεί να προοιωνίζει σοβαρότερες καταστάσεις κατά την ενήλικη ζωή η κατάθλιψη σε παιδιά και εφήβους είναι συνδεδεμένη με τον αυξημένο κίνδυνο αυτοκτονίας Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς Αν οι γονείς ή άλλα ενήλικα πρόσωπα στη ζωή του παιδιού ή του εφήβου υποψιάζονται την ύπαρξη κατάθλιψης, θα πρέπει να αναζητήσουν εξειδικευμένη βοήθεια. Η κατάθλιψη θεραπεύεται. Η έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση της κατάθλιψης στα παιδιά είναι πολύ σημαντική. Η διάγνωση γίνεται μέσα από την εκτίμηση του παιδιού και της οικογένειάς του και με τη βοήθεια ψυχολογικών tests. Γενικότερα, η συνεργασία της οικογένειας και του σχολικού περιβάλλοντος είναι απαραίτητη και αναγκαία για την αντιμετώπιση της κατάθλιψης στο παιδί. Πολλές φορές, το παιδί εκφράζει με την κατάθλιψη το πρόβλημα που υπάρχει στην οικογένεια, στο ζευγάρι των γονιών ή στα αδέλφια του. Είναι, επομένως πολύ σημαντική η διαγνωστική εκτίμηση όλης της οικογένειας ? εάν αυτό είναι εφικτό- ή η συγκέντρωση όσο το δυνατόν περισσότερων πληροφοριών για τις συνθήκες, τις σχέσεις και τη δυναμική της οικογένειας. Συχνά, η αναζήτηση βοήθειας και η ψυχοθεραπευτική αντιμετώπιση του ζευγαριού των γονιών έχει τη δύναμη να θεραπεύει την κατάθλιψη του παιδιού. Η αλλαγή των στάσεων, των αντιλήψεων και των συμπεριφορών μέσα στην οικογένεια μέσω οικογενειακών συναντήσεων με ειδικούς ψυχοθεραπευτές (θεραπεία οικογένειας) είναι καθοριστικής σημασίας.  Η ατομική ψυχοθεραπεία του παιδιού μπορεί να έχει επίσης καλά αποτελέσματα. Καινούργιες ψυχοθεραπευτικές προσεγγίσεις όπως η παιγνιοθεραπεία (play therapy) μπορούν να βοηθήσουν το παιδί να επεξεργαστεί τα καταθλιπτικά συναισθήματα μέσα από το παιχνίδι. Φαρμακευτική αγωγή δίνεται σπάνια στα παιδιά σε πολύ σοβαρές μορφές κατάθλιψης που συνήθως συνυπάρχουν με οργανικά αίτια (άλλες ασθένειες).  Πηγή : http://www.depressionanxiety.gr/121/article/greek/121/137/index.htm

Ασκήσεις με εικόνες makaton

Στο παρακάτω site θα βρείτε ασκήσεις με εικόνες makaton...

http://online.eduportal.gr/special_edu.htm

Ατομικός φάκελος μαθητή

Ατομικός φάκελος μαθητή by eidikidiapaidagogisi

Εξατομικευμένο Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα για μαθητές με Αυτισμό

Αυτισμός πρόγραμμα by eidikidiapaidagogisi

Προτάσεις διδασκαλίας παιδιών με αυτισμό

Πίνακες Αυτισμού by eidikidiapaidagogisi

Διδακτικό πρόγραμμα (κέρματα)

 

Διδακτικό Πρόγραμμα by eidikidiapaidagogisi

Λεπτή κινητικότητα

 

Λεπτή κινητικότητα by eidikidiapaidagogisi

Καταγραφή κινητικότητας

Παράλληλη στήριξη by eidikidiapaidagogisi

Λίστα καταγραφής μαθηματικά

Παράλληλη στήριξη by eidikidiapaidagogisi

Λίστα καταγραφής

Παράλληλη στήριξη by eidikidiapaidagogisi

Διαταραχή Ελλειματικής Προσοχής

Διαταραχή Ελλειματικής Προσοχής-Υπερκινητικότητα by Rania Chiourea

Παράλληλη στήριξη - Αξιολόγηση 2

Παράλληλη στήριξη by eidikidiapaidagogisi

Παράλληλη στήριξη υλικό

πηγη

Παράλληλη στήριξη by eidikidiapaidagogisi

Σκυλίτσα παίζει με ένα όμορφο παιδί με σύνδρομο Down

Εκπληκτικό βίντεο!

ABA Verbal Behavior Session -Μέθοδος προσέγγισης

"Μαθαίνοντας στα παιδιά να αγαπούν" ασκήσεις...

Καταπληκτικό υλικό έτοιμο προς εκτύπωση.....

Συναισθηματική αγωγή

Τραγούδια Συναισθηματικής Αγωγής

Υλικό για συναισθηματική αγωγή σε pdf


http://www.akida.info/index.php?option=com_content&view=article&id=655%3A2010-09-10-11-50-07&catid=34%3A2010-05-06-08-45-39&Itemid=78&lang=el

Ασκήσεις μαθησιακής ετοιμότητας

Είναι προς ανάγνωση,στο τέλος ακολουθεί ο σύνδεσμος για να τα κατεβάσετε...

πηγη

 

ΠΡΟΦΟΡΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ
ΕΙΚΟΝΕΣ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗΣ
Αγρόκτημα
Αυλή
Εκδρομή
Λαϊκή αγορά
Παιδική χαρά
Πόλη
ΠΡΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ
Οι προγραφικές ασκήσεις είναι  αναγκαίες, για την εκμάθηση των γραμμάτων και των αριθμών. Σκοπός τους είναι να θεμελιώσουν και να εδραιώσουν στο παιδί την κατάκτηση της εικόνας του γράμματος αλλά και της αλληλουχίας  των κινήσεων που απαιτούνται προκειμένου αυτή να αναπαραχθεί. Το παιδί, για να κατακτήσει πλήρως την κίνηση  και την χειρονομία της γραφής, χρειάζεται να ισορροπήσει τις μυϊκές του δυνάμεις και να χειριστεί με ευλυγισία κάθε άρθρωση  του χεριού. Η εκπαίδευση αυτή πρέπει να έχει ήδη αρχίσει πριν το παιδί πάρει μολύβι στο χέρι του.
Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε τον παρακάτω σύνδεσμο
http://www.doyk.gr/vivliothiki/pdf/ygeia/psihiki_ygeia/paidiki_ilikia/exikiosi_me_ti_grafi.pdf
Εδώ θα βρείτε μία συλλογή από φύλλα εργασίας που περιέχουν προγραφικές ασκήσεις
Τούρτα                                   Στόματα                             Πεταλούδες                       Μπαλόνια
Μπάλες θαλάσσσης             Μήλα                                  Κύκλοι                                Καμπύλη

Δρομείς                                  Ζουζούνια                          Έλκυθρα                              Αγκίστρι
Διακεκομένες γραμμές       Φθινοπωρινά φύλλα        Γενικά                                   Ήλιος
Ίσιες γραμμές                      Μπαστουνάκι, V,Λ           Ο, Δ, μισοφέγγαρα              Πλάγιες γραμμές, Χ
Τρένο                          Προγραφικές ασκήσεις: Τ,Π      Σπίτι                                      Πεταλούδα
Γραμμούλες
ΓΡΑΜΜΑΤΑ
 Το γράμμα α                                                     Σ
 Το γράμμα ο                                        Το γράμμα σ
Το γράμμα ε                                         Κυκλώνω τη συλλαβή που πρέπει
Το γράμμα ι                                         Συλλαβική μέθοδος
 Επαναληπτικό στο α ο ε ι
Το γράμμα π
Το γράμμα τ

Tο γράμμα λ

ΚΑΡΤΕΛΕΣ
Πατήστε τον παρακάτω σύνδεσμο για να κατεβάσετε πολύ χρήσιμες καρτέλες με τα γράμματα της αλφαβήτας. Μπορείτε να τις εκτυπώσετε, να τις πλαστικοποιήσετε και να τις κολλήσετε στην τάξη έτσι ώστε οι μικροί μαθητές μέσα από την καθημερινή τριβή και εξάσκηση να μάθουν γρήγορα και εύκολα τα γράμματα του ελληνικού αλφαβήτου.
Καρτέλες τα γράμματα
Καρτέλες αλφαβήτας
ΤΑ ΔΙΦΘΟΓΓΑ ΣΥΜΦΩΝΑ
1. αυ-αβ                                          6. γκ
2. αυ-αφ                                          7.μπ
3. ευ-εβ                                           8. ντ
4. ευ-εφ                                          9. τσ

5. γγ                                                10. τζ
ΚΑΡΤΕΛΕΣ ΣΥΛΛΑΒΙΚΗΣ ΜΕΘΟΔΟΥ
Με τη συλλαβική μέθοδο δε διδάσκουμε ολόκληρες προτάσεις ή λέξεις, όπως συνέβαινε με τις οπτικές ή ολικές μεθόδους που ήδη έχουν εγκαταλειφθεί, ούτε ένα ένα τα γράμματα, όπως με τις φωνητικές ή αναλυτικοσυνθετικές μεθόδους, αλλά συλλαβές. Η συλλαβική μέθοδος αποφεύγει πολλά προβλήματα των δύο παραπάνω μεθόδων και οδηγεί σε καλύτερα αποτελέσματα με ευκολότερο τρόπο. Η όλη εργασία γίνεται όχι ως μάθημα αλλά ως παιχνίδι. Η αξία της φαίνεται ιδιαίτερα στα παιδιά με δυσκολίες μάθησης.
Α α    Βα     Βε     Βι     Βο      Γα     Γε     Γι     Γο     Δα     Δε     Δο     Δη
Ε ε     Ζε     Ζυ    Η η    Θα     Θη     Ιι     Kα     Kε     Kι     Kο
Λα     Λε     Λυ    Μα     Με    Μο    Μυ    Να    Νε     Νο    Νυ   Ξυ     Ο ο
Πα     Πε     Πι    Πο      Ρα      Ρι     Ρο    Σα     Σε      Σι     Σο     Συ     Σω
Τα     Τε     Τη    Το     Τυ       Υ υ      Φα     Φε     Φι     Φο     Φυ     Φω
Χα     Χε     Χη     Χο     Χυ      Χω      Ψα     Ψυ     Ψω     Ω ω
ΚΑΡΤΕΛΕΣ ΜΕ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ
Φατσούλες με τα συναισθήματα
ΠΡΟΜΑΘΗΜΑΤΙΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ

Εδώ θα βρείτε φύλλα εργασίας για παιδιά προσχολικής ηλικίας καθώς και για μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες για χρήση στην τάξη και στο σπίτι.  Μέσα από τις παιγνιώδεις δραστηριότητες τα παιδιά θα αποκτήσουν τις προμαθηματικές έννοιες, όπως : χωροχρονικές (προσανατολισμός στο χώρο, πάνω-κάτω, μέσα-έξω), λογικές  (αντιστοίχιση, εύρεση διαφορετικού, ταξινόμηση αντικειμένων), σχήματα (διαφορές-ομοιότητες),  ποσότητα και αριθμοί.
1. Προμαθηματικές έννοιες- πάνω-κάτω
2. Προμαθηματικές έννοιες-μεγαλύτερο-μικρότερο (α)
3. Προμαθηματικές έννοιες-μεγαλύτερο-μικρότερο (β)
4. Προμαθηματικές έννοιες – κοντά-μακριά
5. Προμαθηματικές έννοιες-μέσα-έξω
6. Προμαθηματικές έννοιες- ψηλό-κοντό
7. Προμαθηματικές έννοιες- ζευγαράκια
8. Προμαθηματικές έννοιες-δεξιά-αριστερά
9. Προμαθηματικές έννοιες-σχήματα
10. Προμαθηματικές έννοιες- αριθμοί
ΚΑΡΤΕΛΕΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΡΙΘΜΟΥΣ 1-10 – ΠΟΣΟΤΙΚΗ ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΗ
Καρτέλες αρίθμησης
ΕΝΩΝΩ ΤΙΣ ΤΕΛΕΙΕΣ
Ενώνω τις τελείες 1-10                           Ενώνω τις τελείες 1-55
Ενώνω τις τελείες 1-14                           Ενώνω τις τελείες 1-80
Ενώνω τις τελείες 1-15                          Ενώνω τις τελείες 1-85
Ενώνω τις τελείες 1-21                           Ενώνω τις τελείες 1-100 (α)
Ενώνω τις τελείες 1-29                          Ενώνω τις τελείες 1-100 (β)
Ενώνω τις τελείες 1-31                          Ενώνω τις τελείες 1-100 (γ)
Ενώνω τις τελείες 1-50
ΦΥΛΛΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Αριθμοί 1-5 (α)
Αριθμοί 1-5 (β)

Όλα μπορείτε να τα κατεβάσετε από τη σελίδα
 http://emathima.wordpress.com/%CE%B1-%CF%84%CE%AC%CE%BE%CE%B7/