Ένα σημαντικό κομμάτι της διαπαιδαγώγησης αφορά στο να μάθουμε πώς να επικοινωνούμε με τα παιδιά μας. Ορισμένοι τρόποι ώστε να επικοινωνήσετε αποτελεσματικότερα με τα παιδιά σας:
Επικοινωνήστε πριν δώσετε κατευθύνσεις
Προτού να δώσετε στο παιδί σας κατευθύνσεις, κοιτάξτε το στα μάτια
ώστε να του τραβήξετε την προσοχή. Διδάξτε το πώς να εστιάζει την
προσοχή του, λέγοντάς του πως χρειάζεται να σας παρακολουθεί με τα μάτια
του, ή τα αυτιά του. Κάντε κι εσείς το ίδιο όταν παρακολουθείτε το
παιδί σας, με τρόπο που να δηλώνει ότι επιθυμείτε να επικοινωνήσετε μαζί
του και όχι να το ελέγξετε.
Απευθυνθείτε στο παιδί με το όνομά του
Ξεκινήστε το διάλογο λέγοντας το όνομά του, «Βασίλη, θα μπορούσες να…»
Παραμείνετε σύντομοι
Οι μεγάλες συζητήσεις γύρω από ένα μόνο θέμα δημιουργούν στα παιδιά
την αίσθηση ότι δεν είστε απόλυτα σίγουροι γι’ αυτό που θέλετε να πείτε.
Τα παιδιά πιστεύουν πως αν μπορούν να σας κάνουν να διαπραγματεύεστε
τόση ώρα, μπορούν σας κάνει να αλλάξετε και γνώμη.
Παραμείνετε απλοί
Χρησιμοποιείστε μικρές προτάσεις με απλό λεξιλόγιο. Ακούστε πώς τα
παιδιά επικοινωνούν μεταξύ τους και κρατείστε σημειώσεις. Όταν το παιδί
σας σας κοιτάζει με απλανές, αδιάφορο βλέμμα, έχετε πάψει να είστε
κατανοητοί.
Ζητείστε από το παιδί σας να σας επαναλάβει αυτό που του είπατε
Αν δε μπορεί, τότε αυτό ήταν πολύ και περίπλοκο.
Κάντε μια προσφορά που το παιδί σας δε μπορεί να αρνηθεί
Μπορείτε να συζητήσετε με ένα δίχρονο ή τρίχρονο παιδί, προκειμένου
να αποφύγετε έντονες αντιπαραθέσεις. «Ντύσου ώστε να μπορείς να πας έξω
να παίξεις». Πείτε ένα λόγο γι’ αυτό που του ζητάτε να κάνει, έτσι ώστε
να είναι δύσκολο να σας το αρνηθεί.
Να είστε θετικοί
Αντί να πείτε «μην τρέχεις» , δοκιμάστε «μέσα στο σπίτι περπατάμε, έξω μπορούμε να τρέξουμε».
Ξεκινήστε την επικοινωνία με το «Θέλω…»
Αντί για «Κάτσε κάτω», πείτε «Θέλω να καθίσεις κάτω». Αντί για «Άφησε
τον Κώστα να παίξει», πείτε «Θέλω να αφήσεις τον Κώστα να παίξει τώρα».
Αυτός ο τρόπος λειτουργεί καλά με τα παιδιά που τους αρέσει όταν τους
ζητάμε κάτι, αλλά δεν θέλουν να τους δίνουμε εντολές. Λέγοντας «Θέλω…»
δείχνετε ότι έχετε διάθεση να είστε συγκαταβατικοί και όχι να δώσετε
εντολές.
«Όταν…τότε…»
«Όταν πλύνεις τα δόντια σου, τότε θα πούμε ξανά την ιστορία» «Όταν
τελειώσεις τη δουλειά σου, τότε μπορείς να δεις τηλεόραση». Το «όταν»,
το οποίο συνεπάγεται ότι αναμένεται υπακοή, λειτουργεί καλύτερα από το
«αν».
Πράξτε προτού μιλήσετε
Αντί να ουρλιάζετε, «Κλείσε την τηλεόραση, είναι ώρα για φαγητό»,
περπατήστε στο δωμάτιο όπου το παιδί σας βλέπει τηλεόραση, καθίστε δίπλα
του και παρακολουθείστε μαζί του αυτό που τον ενδιαφέρει. Κατά τη
διάρκεια του διαφημιστικού διαλείμματος, κλείστε την τηλεόραση μαζί με
το παιδί σας.
Δώστε επιλογές
«Τι θέλεις πρώτα, να φορέσεις τις πυζάμες σου ή να πλύνεις τα δόντια σου;» «Το κόκκινο ή το μπλε πουκάμισο;»
Απευθυνθείτε στο παιδί σας ανάλογα με την αναπτυξιακή του ηλικία
Όσο πιο μικρό είναι το παιδί τόσο πιο σύντομες και απλές πρέπει να
είναι οι κατευθύνσεις που του δίνετε. Αναλογιστείτε το επίπεδο
κατανόησης του παιδιού σας. Για παράδειγμα, ένα κοινό λάθος που κάνουν
οι γονείς είναι όταν ρωτάνε το τρίχρονο παιδί τους, «Γιατί το έκανες
αυτό;». Οι περισσότεροι ενήλικες δεν μπορούν να δώσουν μια τέτοια
απάντηση για τη συμπεριφορά τους. Αντ’ αυτού δοκιμάστε, «Ας μιλήσουμε
για αυτό που έκανες».
Υιοθετείστε κοινωνικά αποδεκτούς τρόπους επικοινωνίας
Ακόμα και ένα δίχρονο παιδί μπορεί να μάθει το «Παρακαλώ».Πηγές:
askdrsears.com
www.ikidcenters.com