Η φύση των μικρών παιδιών τα «προστάζει» να εξερευνούν τις
δυνατότητες αλλά και τις ικανότητές τους. Έτσι και οι… κραυγές είναι
άλλος ένας τρόπος εξερεύνησης της επικοινωνίας!
Οι… κραυγές είναι μια μορφή επικοινωνίας που διασκεδάζει τα μικρά παιδιά. Ήδη από τη βρεφική ηλικία έχουν εξερευνήσει τη δυνατότητα να παράγουν διαφορετικούς ήχους σε διάφορες εντάσεις. Τη διασκέδαση αυτή βέβαια δεν συμμερίζονται οι γονείς! Τι μπορείτε λοιπόν να κάνετε για να πείσετε το παιδί σας να σταματήσει να τσιρίζει;
Σωστή καθοδήγηση
Όπως συμβαίνει για καθετί νέο πείραμα των παιδιών έτσι και για να μάθει ποια ένταση στη φωνή μας είναι η σωστή χρειάζεται την κατάλληλη καθοδήγηση. Με άλλα λόγια είναι ευκαιρία να μάθετε στο παιδί σας ποιες πρακτικές είναι κοινωνικά αποδεκτές όταν επικοινωνούμε και ποιες όχι. Ανάλογα με την ηλικία του (αν είναι νήπιο ή προσχολικής ηλικίας) πρέπει να χρησιμοποιήσετε και διαφορετική στρατηγική.
1. Μην δείχνετε πανικόβλητοι ή θυμωμένοι όταν το παιδί αρχίζει να φωνάζει. Κάθε ένδειξη ότι αυτή του η συμπεριφορά σας βγάζει από την ηρεμία σας και χάνετε την ψυχραιμία σας του δίνει το μήνυμα ότι οι φωνές είναι ένας τρόπος να προσελκύσει την προσοχή σας. Με άλλα λόγια όταν μοιάζει να φωνάζει σε έναν τοίχο κάποια στιγμή θα κουραστεί και να εγκαταλείψει αυτήν την προσπάθεια. Εάν όμως του δώσετε πάτημα ότι ο τρόπος του σας θύμωσε ή σας τρόμαξε εκείνο καταλαβαίνει ότι τουλάχιστον ασχολείστε μαζί του ειδικά εάν πρόκειται για νήπιο. Διατηρήστε χαμηλό τον τόνο της φωνής σας και παραμείνετε ψύχραιμοι όσο δύσκολο κι αν είναι.
2. Χρησιμοποιείστε χειρονομίες για να του δείξετε ότι πρέπει να κάνει ησυχία. Για παράδειγμα βάλτε το δάχτυλο στα χείλη σας ζητώντας ησυχία και πείτε του «μιλάμε με χαμηλή φωνή τώρα». Έτσι διδάσκετε στο παιδί σας ότι προτιμάτε να ακούτε από εκείνο τους ωραίους και χαμηλούς ήχους που μπορεί να παράγει!
3. Φωνάζουμε έξω! Αυτός ο τρόπος «πιάνει» ιδιαίτερα στα νήπια. Μόλις αρχίζει να τσιρίζει βγείτε αμέσως έξω και αρχίστε να φωνάζετε μαζί του. Εάν ζείτε σε πολυκατοικία βέβαια δεν θα δείξουν κατανόηση οι γείτονες όμως αυτός είναι ένας παραστατικός τρόπος για να δείξετε στο παιδί ότι οι φωνές επιτρέπονται μόνο έξω από το σπίτι και όχι μέσα σε αυτό.
Γιατί φωνάζει;
1. Εντυπωσιάζεται από τη δύναμη της φωνής του
2. Του αρέσει να δοκιμάζει την ένταση των ήχων
3. Εντυπωσιάζεται από το πόσο άμεσα προκαλεί τον ενδιαφέρον των μεγάλων και είναι ένας τρόπος να τραβήξει την προσοχή τους.
4. Είναι ένα φυσιολογικό στάδιο στην γνωστική διαδικασία και την λεκτική του ανάπτυξη.
5. Αν έχει αδέλφια που φωνάζουν, θέλει να τα μιμηθεί.
Οι… κραυγές είναι μια μορφή επικοινωνίας που διασκεδάζει τα μικρά παιδιά. Ήδη από τη βρεφική ηλικία έχουν εξερευνήσει τη δυνατότητα να παράγουν διαφορετικούς ήχους σε διάφορες εντάσεις. Τη διασκέδαση αυτή βέβαια δεν συμμερίζονται οι γονείς! Τι μπορείτε λοιπόν να κάνετε για να πείσετε το παιδί σας να σταματήσει να τσιρίζει;
Σωστή καθοδήγηση
Όπως συμβαίνει για καθετί νέο πείραμα των παιδιών έτσι και για να μάθει ποια ένταση στη φωνή μας είναι η σωστή χρειάζεται την κατάλληλη καθοδήγηση. Με άλλα λόγια είναι ευκαιρία να μάθετε στο παιδί σας ποιες πρακτικές είναι κοινωνικά αποδεκτές όταν επικοινωνούμε και ποιες όχι. Ανάλογα με την ηλικία του (αν είναι νήπιο ή προσχολικής ηλικίας) πρέπει να χρησιμοποιήσετε και διαφορετική στρατηγική.
1. Μην δείχνετε πανικόβλητοι ή θυμωμένοι όταν το παιδί αρχίζει να φωνάζει. Κάθε ένδειξη ότι αυτή του η συμπεριφορά σας βγάζει από την ηρεμία σας και χάνετε την ψυχραιμία σας του δίνει το μήνυμα ότι οι φωνές είναι ένας τρόπος να προσελκύσει την προσοχή σας. Με άλλα λόγια όταν μοιάζει να φωνάζει σε έναν τοίχο κάποια στιγμή θα κουραστεί και να εγκαταλείψει αυτήν την προσπάθεια. Εάν όμως του δώσετε πάτημα ότι ο τρόπος του σας θύμωσε ή σας τρόμαξε εκείνο καταλαβαίνει ότι τουλάχιστον ασχολείστε μαζί του ειδικά εάν πρόκειται για νήπιο. Διατηρήστε χαμηλό τον τόνο της φωνής σας και παραμείνετε ψύχραιμοι όσο δύσκολο κι αν είναι.
2. Χρησιμοποιείστε χειρονομίες για να του δείξετε ότι πρέπει να κάνει ησυχία. Για παράδειγμα βάλτε το δάχτυλο στα χείλη σας ζητώντας ησυχία και πείτε του «μιλάμε με χαμηλή φωνή τώρα». Έτσι διδάσκετε στο παιδί σας ότι προτιμάτε να ακούτε από εκείνο τους ωραίους και χαμηλούς ήχους που μπορεί να παράγει!
3. Φωνάζουμε έξω! Αυτός ο τρόπος «πιάνει» ιδιαίτερα στα νήπια. Μόλις αρχίζει να τσιρίζει βγείτε αμέσως έξω και αρχίστε να φωνάζετε μαζί του. Εάν ζείτε σε πολυκατοικία βέβαια δεν θα δείξουν κατανόηση οι γείτονες όμως αυτός είναι ένας παραστατικός τρόπος για να δείξετε στο παιδί ότι οι φωνές επιτρέπονται μόνο έξω από το σπίτι και όχι μέσα σε αυτό.
Γιατί φωνάζει;
1. Εντυπωσιάζεται από τη δύναμη της φωνής του
2. Του αρέσει να δοκιμάζει την ένταση των ήχων
3. Εντυπωσιάζεται από το πόσο άμεσα προκαλεί τον ενδιαφέρον των μεγάλων και είναι ένας τρόπος να τραβήξει την προσοχή τους.
4. Είναι ένα φυσιολογικό στάδιο στην γνωστική διαδικασία και την λεκτική του ανάπτυξη.
5. Αν έχει αδέλφια που φωνάζουν, θέλει να τα μιμηθεί.
Το διαβάσαμε στο TLife.gr
Πηγή : http://www.ourlife.gr/