Η επιληψία είναι μια από τις πιο συνηθισμένες νευρολογικές
ασθένειες, που προκαλείται από διαταραχή της ηλεκτροχημικής ισορροπίας
των κυττάρων του εγκεφάλου.
Γ ια να είμαστε σίγουροι ότι ένα παιδί εμφανίζει επιληψία, πρέπει οι κρίσεις να έχουν επαναλαμβανόμενο χαρακτήρα. Ορισμένοι τύποι επιληψίας συνδέονται με μαθησιακές, συμπεριφορικές και γλωσσικές διαταραχές. Το γεγονός αυτό όλο και περισσότερο γίνεται αποδεκτό και το ρίσκο είναι μεγαλύτερο, όταν οι επιληψίες συμβαίνουν πρίν από το 2ο έτος της ηλικίας.
Η επιληψία μπορεί να προκαλέσει προσωρινή απώλεια της λειτουργίας σε μία ή και περισσότερες περιοχές του εγκεφάλου. Αν αυτές οι περιοχές σχετίζονται με την κατανόηση, την οργάνωση και την επικοινωνία, τότε εμφανίζονται δυσκολίες στη γλώσσα/ομιλία. Οι δυσκολίες αυτές μπορεί να προκαλέσουν γενική καθυστέρηση στη γλωσσική ανάπτυξη ή ακόμα και διαταραχές στις γλωσσικές ικανότητες.
Τα παρακάτω επιληπτικά σύνδρομα έχουν συσχετιστεί με γλωσσικές δυσκολίες:
- Σύνδρομο Landau Kleffner
- Σύνδρομο Tassinari
- Σύνδρομο Lennox-Gastaut
Τα παιδιά αυτά μπορεί να έχουν πραγματολογικές δυσκολίες, με συνεπεια να μην καταλαβαίνουν τη χρήση της γλώσσας (δηλαδη χιούμορ, λογοπαίγνια, πειράγματα). Επίσης το προφίλ τους είναι κοινωνικά ανώριμο και συχνά παρεξηγούν τους άλλους. Η προσοχή τους πιθανόν να είναι ελλειμματική, καθώς και να διασπάται εύκολα. Όμως, το παιδί μπορεί να δίνει την εντύπωση ότι δεν μας προσέχει για λίγα δευτερόλεπτα κοιτάζοντας στο κενό, αλλά να πρόκειται για αφαιρετική κρίση (τύπος επιληψίας) και έπειτα συνεχίζει ό,τι έκανε προηγουμένως.
Μη ξεχνάτε να ενημερώνετε πάντα τους δασκαλους, προπονητές, λογοθεραπευτές και γενικότερα τα άτομα, που βρίσκονται με το παιδί για την κατάσταση του και τη συχνότητα εμφάνισης των επιληπτικών κρίσεων.