Σουφρώνει
το μουτράκι του, σταυρώνει τα χέρια, είναι έτοιμο να ξεσπάσει. Όλοι
έχουμε έρθει κάποια στιγμή αντιμέτωποι με την κρίση θυμού ενός νηπίου.
Πολλοί από εμάς ήμασταν αυτά τα νήπια.
Σύμφωνα με τον παιδίατρο Lawrence Rosen,
συγγραφέα του Treatment Alternatives for Children και ιδρυτή του Whole
Child Center, όλα τα παιδιά αρχίζουν να έχουν κρίσεις θυμού γύρω στο
πρώτο έτος της ηλικίας τους. Προσπαθούν να δείξουν πως αντιστέκονται
στην εξουσία και να κατανοήσουν παράλληλα τον κόσμο γύρω τους, κάτι που
αποτελεί φυσιολογικό στάδιο στην ανάπτυξή τους, όπως αναφέρει.
Το δύσκολο είναι να βρεις τον τρόπο να
διαχειριστείς αυτές τις εκρήξεις ώστε όλοι – ακόμη και το πιο θυμωμένο,
εκνευρισμένο και φωνακλάδικο παιδάκι – να είναι στο τέλος
ευχαριστημένοι.
Πώς θα μπορέσετε λοιπόν να μην
τρελαθείτε; Ο Δρ. Rosen μοιράζεται ορισμένες χρήσιμες συμβουλές που θα
σας βοηθήσουν να είναι το παιδάκι σας υγιές και ισορροπημένο:
Επιλέξτε τις μάχες σας.
Η καθημερινότητά σας μπορεί κάλλιστα να εξελιχθεί σε μία αδιάκοπη
σύγκρουση και πάλη για την εξουσία. Αν το επιτρέψετε. Γι’ αυτό να είστε
προνοητικοί και να αποφασίζετε για ποια πράγματα αξίζει να τα βάλετε
μαζί του. Δημιουργήστε ασφαλείς χώρους ώστε να εξερευνήσουν το
περιβάλλον τους ήσυχα, χωρίς να χρειάζεται να τους λέτε συνεχώς «ΟΧΙ!».
Να είστε συνεπείς. Όταν
θέτετε όρια, πρέπει να επιμένετε σε αυτά και να είστε (εσείς αλλά και
όσοι άλλοι συμβάλλουν στην ανατροφή του παιδιού σας) όλοι σύμφωνοι. Αν
λέτε όχι και μετά αλλάζετε γνώμη σίγουρα δεν θα σας βγει σε καλό. Αφού
έχετε αποφασίσει το πόση γκρίνια είναι αρκετή, κινηθείτε ανάλογα και μην
το βάζετε κάτω. Τα παιδιά είναι εξαιρετικά στο να χειραγωγούν τους
μεγάλους και θα καταλάβουν αν δεν εννοείται τα όσα λέτε ή κάνετε.
Μην δίνετε σημασία.
Ξέρετε τι κάνει τα παιδιά να εξακολουθούν να συμπεριφέρονται με τον ίδιο
τρόπο ξανά και ξανά; Το να τους δίνετε σημασία! Είναι σα λάδι στη
φωτιά. Αυτό ισχύει τόσο για τα καλά… όσο και για τα άσχημα πράγματα που
κάνουν. Να τα επιβραβεύετε όταν κάνουν κάτι καλό και να αποφεύγετε να τα
ανταγωνίζεστε όταν κάνουν κάτι λάθος. Αν το παιδί σας ξεσπάσει σε μια
κρίση θυμού στο σπίτι, αφήστε το ήσυχο και ασχοληθείτε μαζί του και πάλι
μόνο αφού έχει ηρεμήσει. Και απλά συνεχίστε ό,τι κάνατε.
Να είστε ψύχραιμοι.
Αυτό είναι πιστεύω το πιο σημαντικό και το πιο δύσκολο να το καταφέρετε.
Πάνω απ’ όλα, αυτό που θα πρέπει να καταφέρετε είναι να προσέξετε και
να βάλετε τα δυνατά σας να μην εμπλακείτε συναισθηματικά στην κρίση
αυτή. Πρέπει να βρείτε τον τρόπο να τη διαχειριστείτε χωρίς να
ταράζεστε. Χρησιμοποιήστε τον τρόπο σας – κάντε αυτοσυγκέντρωση,
περισυλλογή, γιόγκα! – και παραμείνετε ψύχραιμοι αλλά σταθερά παρόντες.
Και να σκέφτεστε «θα περάσει κι αυτό».