Ποιες
είναι οι αναγκαίες δεξιότητες που πρέπει να αποκτήσει το παιδί όσον
αφορά στη μελέτη των μαθημάτων του για να πετύχει τις αναμενόμενες
υψηλές ακαδημαϊκές επιδόσεις.
Ο
Γιώργος είναι ένα έξυπνο οκτάχρονο αγόρι που δεν παρουσιάζει ελλείμματα
στον προφορικό ή στον γραπτό του λόγο. Αντίθετα, οι δυνατότητές του
είναι πάνω από το μέσο όρο των παιδιών αντίστοιχης ηλικίας. Επίσης, δεν
εμφανίζει δυσκολίες προσοχής, δεν διασπάται εύκολα και δεν είναι
παρορμητικός. Σύμφωνα και με την κρίση του δασκάλου, ζει σε ένα ήρεμο
οικογενειακό περιβάλλον με καλή ενδοοικογενειακή επικοινωνία. Γιατί,
λοιπόν, ένα παιδί με τέτοιο δυναμικό και τέτοιες ευνοϊκές συνθήκες
μάθησης εμφανίζει χαμηλές σχολικές επιδόσεις; Γιατί, απλώς, ενώ μπορεί
να πάρει καλούς βαθμούς, παίρνει μέτριους ή και χαμηλούς;
Ποιοι
είναι οι ανασταλτικοί παράγοντες που πλήττουν τη μαθησιακή διαδικασία
και πώς μπορούμε, εντοπίζοντάς τους, να τους αξιοποιήσουμε
αποτελεσματικά και συστηματικά υπέρ του παιδιού μας; Για να πετύχει ένα
τέτοιο παιδί τις αναμενόμενες υψηλές ακαδημαϊκές επιδόσεις πρέπει να
αποκτήσει τις αναγκαίες δεξιότητες στη μελέτη του, στον τρόπο δηλαδή που
διαβάζει τα μαθήματά του. Όταν μάθει πώς να διαβάζει, θα αποκτήσει
υψηλή αυτοεκτίμηση, αυτοπεποίθηση και θετική στάση. Τέλος, αποκτώντας
τέτοιου είδους δεξιότητες, θα τον βοηθήσει να διαχειριστεί και
μελλοντικά τη μετέπειτα καριέρα του.
Οι γονείς καλούνται να διαδραματίσουν τον πιο ουσιαστικό ρόλο στην οργάνωση της μελέτης των παιδιών.
Πώς οι γονείς μπορούν να βοηθήσουν στην οργάνωση της σκέψης των μικρών μαθητών
Κάθε
παιδί έχει τον ιδιαίτερο, μοναδικά δικό του τρόπο μάθησης. Θα πρέπει να
εξερευνήσει με τη βοήθεια των γονιών και των δασκάλων του εκείνους τους
τρόπους που το βοηθούν να μαθαίνει καλύτερα. Να αποκτήσει, δηλαδή, ένα
σύστημα μελέτης που θα το ακολουθεί πάντα.
1.
Προτεραιότητά σας κατά τη διάρκεια της εβδομάδας είναι η απογευματινή
μελέτη των παιδιών, όπως και να την κάνουμε ευχάριστη. Είμαστε όλοι
χρονικά πιεσμένοι. Καβγάδες, νεύρα, υστερίες δεν οδηγούν πουθενά.
2.
Να δούμε τη μελέτη σαν μια θετική εμπειρία. Να προσπαθήσουμε να το
ενθαρρύνουμε και να το επαινούμε όταν τελειώνει όλα τα μαθήματα σε
εύλογο χρόνο που θα καθορίσουμε μαζί με το παιδί από κοινού. Ταυτόχρονα
να βρούμε χρόνο να ακούμε τους προβληματισμούς του παιδιού μας και να το
βοηθάμε να βρει θετικές λύσεις.
3.
Να βοηθήσουμε να αποκτήσει δεξιότητες οργάνωσης, κυρίως του χρόνου. Μια
ιδέα είναι να τοποθετήσουμε στο δωμάτιό του έναν μαγνητικό πίνακα όπου
θα καταγράφει μόνο του το καθημερινό του πρόγραμμα με σειρά
προτεραιότητας, π.χ. τα δύσκολα γι’ αυτό μαθήματα διαβάζονται τις πρώτες
απογευματινές ώρες όπου ο βαθμός συγκέντρωσης της προσοχής είναι
καλύτερος και μεγαλύτερος.
4.
Να του μάθουμε πώς να υπολογίζει τον χρόνο που χρειάζεται για να
τελειώσει μια εργασία ή να μάθει καλά ένα μάθημα έτσι ώστε να φτιάξει
ένα ρεαλιστικό ατομικό πρόγραμμα. Ίσως ένα ρολόι να το βοηθήσει στην αρχή να ελέγχει τους χρόνους του. 5.
Η μελέτη θέλει σύστημα. Τίποτα δεν μπορεί να γίνει με διάβασμα της
τελευταίας στιγμής. Θέλει καθημερινή ενασχόληση μικρής διάρκειας. Έτσι,
αποφεύγονται οι εντάσεις και τα άγχη. 6.
Να βοηθήσουμε το παιδί να αυξήσει τον βαθμό συγκέντρωσής του. Ένα παιδί
Δημοτικού χρειάζεται κάθε 20 – 30 λεπτά ένα μικρό διάλειμμα. Δεν
γίνεται να αλληλοεξαντλούμαστε λόγω κακής οργάνωσης μέχρι και τις 12 το
βράδυ, και μάλιστα με παιδί στο Δημοτικό! Αντίστοιχα, ένα παιδί
Γυμνασίου/Λυκείου χρειάζεται μια διακοπή κάθε 40-50 λεπτά. 7.
Να βοηθάμε να γίνουν τα δύσκολα μαθήματα πιο διασκεδαστικά. Να
προτείνουμε κατά τη διάρκεια των μικρών του διαλειμμάτων να αποφορτίζει
την έντασή του παίζοντας με ένα αγαπημένο του παιχνίδι ή να ασχολείται
με κάποιο χόμπι του, αν πρόκειται για μεγαλύτερο παιδί. 8. Να ενθαρρύνουμε τη χρήση λεξικού για να διευρύνει το λεξιλόγιό του και να μάθει σωστή ορθογραφία. 9.
Να το ενθαρρύνουμε να υπογραμμίζει τα κύρια σημεία του μαθήματος ή να
κολλά στους τοίχους του δωματίου του τις σημαντικές σημειώσεις. Ενισχύει
έτσι την οπτική του μνήμη ώστε να συγκρατεί μεγαλύτερο εύρος
πληροφόρησης. 10. Σε τακτά διαστήματα καλό είναι να κάνει επαναλήψεις στην ύλη του. 11.
Να το αφήνουμε μία στις τόσες να διαβάζει μαζί με άλλα παιδιά. Έρευνες
δείχνουν ότι η ομαδική μελέτη είναι πιο αποτελεσματική. Όταν τελειώνει
τη μελέτη να το αφήνουμε να παίζει με έναν φίλο ή μια φίλη του, να δει
λίγο τηλεόραση ή να παίξει με ένα αγαπημένο του παιχνίδι.
12. Τέλος, να το αφήνουμε να προσπαθεί μόνο του να λύνει τις απορίες του. Μόνο όταν δυσκολεύεται πραγματικά να παρεμβαίνουμε. Όσο
πιο γρήγορα αυτονομηθεί στο διάβασμα, τόσο πιο υπεύθυνο θα γίνει.
Πρέπει να θυμόμαστε πάντα ότι… δεν είμαστε εμείς που πάμε σχολείο.
Χαρά Καραμήτσου – Λογοπεδικός M.R.C.S.L.T.
Για επικοινωνία: charakaramitsou@ath.forthnet.gr