Συχνά τα παιδιά με αυτισμό ενοχλούνται από τα φώτα, τους ήχους και τη σωματική επαφή. Μπορεί να εκνευριστούν και να απογοητευτούν όταν αλλάζει η καθημερινότητά τους. Μπορεί να θέλουν να τρέφονται με συγκεκριμένες τροφές και να θυμώνουν όταν αυτή η τροφή δεν υπάρχει. Όπως θα μπορούσαν να σας πουν πολλοί γονείς παιδιών με ΔΑΔ (Διάχυτη Αναπτυξιακή Διαταραχή) υπάρχουν αμέτρητοι λόγοι και καταστάσεις που θα μπορούσαν να προκαλέσουν ένα ξέσπασμα στο παιδί. Η διαχείριση μίας τέτοιας κατάστασης συχνά είναι μέρος της καθημερινότητάς τους.
Οι παρακάτω στρατηγικές ίσως βοηθήσουν να χαλαρώσει το παιδί:
Προσπαθήστε να αλλάξετε το περιβάλλον αντί να προσπαθείτε να αλλάξετε το παιδί σας. Τις περισσότερες φορές υπάρχει κάτι στο περιβάλλον που ενοχλεί το παιδί λόγω της υπερδιέγερσης ή της υπερευαισθησίας. Εάν το παιδί σας είναι ευαίσθητο στις λάμπες φθορίου, αντικαταστήστε τις με άλλο φως από το να πιέζετε το παιδί να τις συνηθίσει. Σε περίπτωση που δεν μπορείτε να αλλάξετε το περιβάλλον βρείτε εναλλακτικές, όπως να φορέσει ωτοασπίδες σε θορυβώδη μέρη ή γυαλιά ηλίου σε μέρη με δυνατά φώτα.
Να δίνετε απλές και σύντομες εντολές. Μπορεί την ώρα της έντασης να θέλετε να μιλήσετε στο παιδί σας ώστε να το βοηθήσετε αλλά εάν η ενόχληση προκλήθηκε από την υπερδιέγερση, το να συνεχίσετε να του μιλάτε απλά θα αυξάνει την ένταση. Αντί για αυτό, δώστε απλές και σαφείς οδηγίες ή χρησιμοποιείστε οπτικά βοηθήματα, ώστε να δημιουργηθεί ένα ήρεμο περιβάλλον χωρίς ομιλίες.
Να είστε ξεκάθαροι με αυτό που ζητάτε από το παιδί. Μπορείτε να δώσετε οπτικές οδηγίες ή σύντομες οδηγίες όπως αναφέρθηκε και προηγουμένως, αλλά να είστε σίγουροι ότι οι οδηγίες σας, κατευθύνουν ακριβώς το παιδί αλλά και τη συμπεριφορά που πρέπει να έχει.
Χρησιμοποιείστε αντιπερισπασμούς. Αυτό μπορεί να είναι ένα τραγούδι, ένα παιχνίδι ή το αγαπημένο του βίντεο. Συνήθως όταν το παιδί συγκεντρώνεται σε κάτι άλλο πέρα από το αρχικό ερέθισμα που τον διέγειρε μπορεί μέσα από αυτό να χαλαρώσει. Μόλις το πετύχετε αυτό, μπορείτε τότε να μιλήσετε για τις αιτίες του ξεσπάσματος.
Επικεντρωθείτε σε αυτό που συμβαίνει πίσω από το ξέσπασμα. Εσείς γνωρίζετε το παιδί σας καλύτερα από τον καθένα. Ξέρετε τι είναι αυτό που τον ενοχλεί και έχει ξεσπάσματα. Σκεφτείτε πώς είναι το περιβάλλον και τι είναι αυτό που πιθανόν του προκαλεί αυτές τις συμπεριφορές, ώστε να το διευθετήσετε πρώτο. Παρατηρείστε και καταγράψτε τις συνθήκες κάτω από τις οποίες κάθε φορά έχει το παιδί σας το ξέσπασμα, έτσι ώστε να σας είναι πιο εύκολο να καταλάβετε τι συμβαίνει. Αυτό θα σας βοηθήσει να προλάβετε πιθανές μελλοντικές καταστάσεις.
Προσαρμόστε τις απαιτήσεις σας. Εάν για παράδειγμα τα ξεσπάσματα συμβαίνουν κάθε βράδυ κατά τη διάρκεια του γεύματος, αναρωτηθείτε μήπως ζητάτε πολλά από το παιδί σας. Μήπως επιμένετε υπερβολικά στο να περιμένει το παιδί στο τραπέζι μέχρι να τελειώσουν όλοι το φαγητό τους; Περιμένετε ότι πάντα το παιδί σας πρέπει να τρώει όλο το φαγητό του; Προσαρμόστε τις απαιτήσεις σας ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες του παιδιού σας και προσπαθήστε να αποφύγετε τους γενικούς κανόνες.
Ρυθμίστε την αισθητηριακή διέγερση. Παρατηρείστε και ανακαλύψτε τι είναι αυτό που ηρεμεί το παιδί σας, για παράδειγμα να το τυλίξετε με μία κουβέρτα, να του κάνετε μία σφιχτή αγκαλιά ή να παίξετε παιχνίδια με διάφορες υφές.
Βρείτε τρόπους να έρθετε κοντά με το παιδί σας. Δώστε σημασία στη μη λεκτική επικοινωνία, στους ήχους, τις γκριμάτσες που κάνει όταν θέλει να φάει, όταν είναι κουρασμένο και γενικότερα όταν προσπαθεί να ζητήσει κάτι. Παίξτε μαζί με το παιδί σας και παρατηρείστε τι είναι αυτό που το κάνει να χαμογελάει, καθίστε στο πάτωμα και παίξτε μαζί του ακόμα και αν αυτό σημαίνει ναι κάνεις το αυτοκινητάκι μπρος και πίσω μόνο. Αφιερώστε χρόνο στο παιδί, κάντε πράγματα μαζί, διασκεδάστε!
Μην απαιτείτε από το παιδί σας να σας εξηγήσει τους λόγους που το αναστάτωσαν την ώρα του ξεσπάσματος. Μην του κάνετε ερωτήσεις γιατί δεν θα σας απαντήσει. Εάν το παιδί να έχει περιορισμένες επικοινωνιακές δεξιότητες, σε μία έντονη στιγμή θα του είναι ακόμα πιο δύσκολο να επικοινωνήσει. Επικεντρωθείτε στο να ηρεμήσετε το παιδί σας και αργότερα το συζητάτε.
Παραμείνετε ήρεμοι. Είναι εύκολο να παρασυρθείτε και να αρχίσετε και εσείς τις φωνές. Αλλά κάτι τέτοιο μόνο χειρότερη θα κάνει την κατάσταση και θα προκαλέσει περισσότερη ένταση στο παιδί. Παραμείνετε ήρεμοι και προσπαθήστε να απομακρύνετε το παιδί σας από το ερέθισμα που τον διέγειρε.
Πηγή