«Οι φωνές των γονιών είναι το νέο ξύλο» είχαν αναφέρει σε παλαιότερο άρθρο τους οι New York Times.
Πολλοί γονείς βάζουν τις φωνές στα παιδιά,
όταν κάνουν κάτι. Μάλιστα, πολλοί είναι κι εκείνοι οι γονείς, που
φωνάζουν με το παραμικρό, πολλές φορές, χωρίς σοβαρό λόγο. Και όλοι
αυτοί οι γονείς, πιστεύουν ότι οι φωνές δεν προκαλούν στο παιδί, το ίδιο κακό με τη χειροδικία.
«Δεν έχω απλώσει ποτέ χέρι στο παιδί μου», θα έχετε ακούσει πολλούς γονείς να λένε, με καμάρι, ενώ την ίδια στιγμή θα στραφούν ουρλιάζοντας στο παιδί, επειδή πάει να σκαρφαλώσει κάπου. Κι, όμως, σύμφωνα με σχετικές έρευνες, οι φωνές και τα ουρλιαχτά έχουν τις ίδιες επιπτώσεις στο παιδί. Και σε κάποιες, περιπτώσεις, προκαλούν περισσότερο συναισθηματικό κακό, απ’ ο, τι η χειροδικία (αυτό που λέμε, ξυλιές, σε καμία περίπτωση δεν αναφέρονται σε σωματική κακοποίηση).
Βέβαια, πολλοί γονείς βάζουν τις φωνές στο παιδί και την ίδια στιγμή το έχουν μετανιώσει. Άλλωστε, το άγχος και τα προβλήματα της καθημερινότητας κάνουν ευάλωτους τους γονείς, σε απότομα ξεσπάσματα. Ωστόσο, έχετε αναρωτηθεί πώς νιώθει το παιδί κάθε φορά, που του βάζετε τις φωνές;
Δείτε παρακάτω κάποια από τα συναισθήματά του:
Νιώθει απόρριψη. Πιστεύει ότι οι γονείς του δεν τον θέλουν, δεν είναι ικανό ως παιδί, δεν ανταποκρίνεται στις επιθυμίες του, αισθάνεται σχεδόν άχρηστο.
Νιώθει ότι δεν το αγαπάτε. Οι φωνές τού προκαλούν έντονη συναισθηματική αναστάτωση, ενώ από τα πρώτα που σκέφτεται το παιδί, είναι ότι δεν το αγαπούν οι γονείς του
Νιώθει ότι δεν αξίζει. Ότι είναι ανίκανο, ότι δεν τα καταφέρνει σε τίποτα, ότι δεν το υπολογίζετε.
Χάνει την αυτοεκτίμηση του. Εφόσον, του φωνάζετε είτε για τα μαθήματα, είτε για κάποια προσπάθειά του και δεν τα καταφέρνει, είτε για κάτι που κάνει, αισθάνεται χαζό, αδύναμο, άχρηστο. Κι αυτά τα συναισθήματα μειώνουν την αυτοεκτίμησή του.
Νιώθει φόβο. Ναι, οι φωνές προκαλούν φόβο στο παιδί. Ακόμη και φόβο εγκατάλειψης, αφού περνούν πολλές φορές σκέψεις ότι θα το εγκαταλείψετε.
Νιώθει θυμό. Εκνευρισμό, ένταση. Άλλωστε, δεν πρέπει να ξεχνάτε, ότι οι φωνές φέρνουν φωνές και η αντίδραση, αντιδράσεις. Έτσι, να είστε σίγουροι ότι το παιδί μεγαλώνοντας σε ένα περιβάλλον με φωνές και εντάσεις, θα κάνει το ίδιο κι εκείνο.
Πηγη
«Δεν έχω απλώσει ποτέ χέρι στο παιδί μου», θα έχετε ακούσει πολλούς γονείς να λένε, με καμάρι, ενώ την ίδια στιγμή θα στραφούν ουρλιάζοντας στο παιδί, επειδή πάει να σκαρφαλώσει κάπου. Κι, όμως, σύμφωνα με σχετικές έρευνες, οι φωνές και τα ουρλιαχτά έχουν τις ίδιες επιπτώσεις στο παιδί. Και σε κάποιες, περιπτώσεις, προκαλούν περισσότερο συναισθηματικό κακό, απ’ ο, τι η χειροδικία (αυτό που λέμε, ξυλιές, σε καμία περίπτωση δεν αναφέρονται σε σωματική κακοποίηση).
Βέβαια, πολλοί γονείς βάζουν τις φωνές στο παιδί και την ίδια στιγμή το έχουν μετανιώσει. Άλλωστε, το άγχος και τα προβλήματα της καθημερινότητας κάνουν ευάλωτους τους γονείς, σε απότομα ξεσπάσματα. Ωστόσο, έχετε αναρωτηθεί πώς νιώθει το παιδί κάθε φορά, που του βάζετε τις φωνές;
 |
| πηγη |
 |
| πηγη |
Δείτε παρακάτω κάποια από τα συναισθήματά του:
Νιώθει απόρριψη. Πιστεύει ότι οι γονείς του δεν τον θέλουν, δεν είναι ικανό ως παιδί, δεν ανταποκρίνεται στις επιθυμίες του, αισθάνεται σχεδόν άχρηστο.
Νιώθει ότι δεν το αγαπάτε. Οι φωνές τού προκαλούν έντονη συναισθηματική αναστάτωση, ενώ από τα πρώτα που σκέφτεται το παιδί, είναι ότι δεν το αγαπούν οι γονείς του
Νιώθει ότι δεν αξίζει. Ότι είναι ανίκανο, ότι δεν τα καταφέρνει σε τίποτα, ότι δεν το υπολογίζετε.
Χάνει την αυτοεκτίμηση του. Εφόσον, του φωνάζετε είτε για τα μαθήματα, είτε για κάποια προσπάθειά του και δεν τα καταφέρνει, είτε για κάτι που κάνει, αισθάνεται χαζό, αδύναμο, άχρηστο. Κι αυτά τα συναισθήματα μειώνουν την αυτοεκτίμησή του.
Νιώθει φόβο. Ναι, οι φωνές προκαλούν φόβο στο παιδί. Ακόμη και φόβο εγκατάλειψης, αφού περνούν πολλές φορές σκέψεις ότι θα το εγκαταλείψετε.
Νιώθει θυμό. Εκνευρισμό, ένταση. Άλλωστε, δεν πρέπει να ξεχνάτε, ότι οι φωνές φέρνουν φωνές και η αντίδραση, αντιδράσεις. Έτσι, να είστε σίγουροι ότι το παιδί μεγαλώνοντας σε ένα περιβάλλον με φωνές και εντάσεις, θα κάνει το ίδιο κι εκείνο.
Πηγη