 |
| πηγη |
Τέτοια σημάδια κάνουν συχνά τους γονείς να αισθάνονται σύγχυση και να μην είναι σίγουροι για το τι πρέπει να κάνουν.
Οι περισσότεροι γονείς έχουν μία άμεση επιθυμία να προστατεύσουν τα παιδιά τους και είναι εκεί όταν χρειαστούν τη βοήθειά τους: Εάν εμφανιστεί ένα ανεξήγητο εξάνθημα ή έχουν υψηλό πυρετό ή σπάσουν το χέρι τους, τα πηγαίνουν στον γιατρό.
Οι ορατές πληγές είναι εύκολο να αναγνωριστούν. Είναι διαφορετικό όμως όταν ένα παιδί αρχίζει να αντιμετωπίζει προβλήματα στο σχολείο ή με τους φίλους του ή αν δεν συνεργάζεται και έχει ανεξήγητα ξεσπάσματα. Τέτοια περιστατικά κάνουν συχνά τους γονείς να αισθάνονται σύγχυση και να μην είναι σίγουροι για το τι πρέπει να κάνουν.
Σχεδόν ένα στα πέντε παιδιά επηρεάζεται από μια συναισθηματική ή συμπεριφορική διαταραχή. Μπορεί να αναγνωρίσετε ότι κάτι δεν πάει καλά αλλά το τι είναι αυτό ή το τι πρέπει να κάνετε δεν είναι εύκολα
Τα προειδοποιητικά σήματα και το γονεϊκό ραντάρ
Ένας γιατρός, ένας συγγενής ή ένας φίλος μπορεί να σας πει ότι είναι «μια φάση», αλλά αισθάνεστε ότι αυτή η «φάση» έχει διαρκέσει πάρα πολύ, η συμπεριφορά είναι πολύ αποδιοργανωτική ή η αποτυχία των βαθμών δεν βελτιώνεται ανεξάρτητα από το τι προσπαθείτε να κάνετε εσείς ή το σχολείο.
Τα παρακάτω προειδοποιητικά σήματα ενδέχεται να υποδεικνύουν ένα πρόβλημα που χρήζει εξειδικευμένης προσοχής. (Η λίστα έχει επιλεγεί από το βιβλίο της Ann Douglas, Parenting Through the Storm: Find Help, Home, and Strength When Your Child Has Psychological Problems). Το παιδί σας μπορεί να βιώνει ένα ή περισσότερα από αυτά τα συμπτώματα, τα οποία είναι επίσης άτυπα για το αναπτυξιακό του στάδιο και δεν σχετίζονται με μετακόμιση, διαζύγιο ή άλλο αγχωτικό συμβάν:
- Το παιδί σας αντιμετωπίζει περισσότερη δυσκολία στο σχολείο.
- Το παιδί σας χτυπά ή εκφοβίζει άλλα παιδιά.
- Το παιδί σας προσπαθεί να αυτοτραυματιστεί.
- Το παιδί σας αποφεύγει τους φίλους και την οικογένεια.
- Το παιδί σας παρουσιάζει συχνές διακυμάνσεις της διάθεσης.
- Το παιδί σας παρουσιάζει έντονα συναισθήματα, όπως θυμωμένες εκρήξεις ή ακραίο φόβο.
- Το παιδί σας στερείται ενέργεια ή κίνητρο.
- Το παιδί σας δυσκολεύεται να συγκεντρωθεί.
- Το παιδί σας έχει δυσκολία στον ύπνο ή έχει πολλούς εφιάλτες.
- Το παιδί σας έχει πολλά παράπονα για το σώμα του.
- Το παιδί σας παραμελεί την εμφάνισή του.
- Το παιδί σας είναι εμμονή με το βάρος, το μέγεθος ή την εμφάνισή του.
- Το παιδί σας τρώει σημαντικά περισσότερο ή λιγότερο από το συνηθισμένο.
Ακούγοντας το γονεϊκό σας ραντάρ, αναγνωρίστε τις ανησυχίες σας και ξεκινήσετε να βρείτε την υποστήριξη (και την καταπολέμηση) που μπορεί να χρειαστεί το παιδί σας.
Ακόμη και όταν το παιδί σας έχει διαγνωσθεί με ψυχική ασθένεια, είναι σημαντικό να ακούτε το γονεϊκό σας ραντάρ. Ο Μαρκ, ο πατέρας ενός 12χρονου που διαγνώστηκε με διαταραχή αντιδραστικής προσκόλλησης, μια διαταραχή άγχους και μια μέτρια αναπτυξιακή αναπηρία, είπε ότι ο γιος του δεν είχε τη δυνατότητα να πει αυτό που ήθελε πραγματικά... Μέχρι το παιδί σας να μπορέσει να σας βοηθήσει με αυτό το κομμάτι, εμπιστευθείτε το ένστικτό σας και γίνετε εσείς η φωνή του.
Βρίσκοντας τον δρόμο μέσα στην φουρτούνα
Εάν νιώσετε τον εαυτό σας και το παιδί σας να βρίσκεται σε μία συνθήκη ψυχικής ασθένειας, θα χρειαστείτε βοήθεια και ελπίδα. Πρέπει να φροντίζετε τον εαυτό σας και να είστε δυνατοί για το παιδί σας και να γνωρίζετε πότε να δημιουργείτε φιλίες με άλλους που έχουν αντιμετωπίσει παρόμοιες προκλήσεις, ώστε να μην αισθάνεστε απομονωμένοι και μόνοι.