 |
| ΠΗΓΗ |
Ο παιδίατροι συνήθως συμβουλεύουν τους γονείς να αρχίσουν την μετάβαση στο ποτηράκι από την ηλικία περίπου του 1 έτους, κόβοντας εντελώς το μπιμπερό μέχρι τους 18 μήνες. Η χρήση του μπιμπερό πέρα από αυτό το σημείο μπορεί να προκαλέσει προβλήματα, όπως:
- Δυσκολία στον απογαλακτισμό: Όσο περισσότερο το παιδί χρησιμοποιεί το μπιμπερό τόσο πιο προσκολλημένο είναι σε αυτό.
- Παχυσαρκία: Η συνήθης χρήση μπιμπερό προσθέτει πολλές θερμίδες στη διατροφή του παιδιού μετά την ηλικία του 1 έτους. Μια μελέτη διαπίστωσε ότι τα παιδιά που εξακολουθούσαν να χρησιμοποιούν μπιμπερό στην ηλικία των 2 ετών ήταν πιο πιθανό να είναι παχύσαρκα έως τα 6 έτη της ηλικίας τους.
- Ενίσχυση της επιλεκτικής διατροφής: Ένα παιδί μπορεί να αρνηθεί νέα φαγητά και να βασίζεται στο μπουκάλι για να χορτάσει.
- Στράβωμα των δοντιών ή ακανόνιστος σχηματισμός υπερώας: Η παρατεταμένη χρήση του μπιμπερό μπορεί να επηρεάσει τη στοματική ανάπτυξη.
Πότε και πώς να εισαγάγετε το ποτηράκι στην ρουτίνα του παιδιού;
Η ηλικία των 6 με 9 μηνών είναι η ιδανική περίοδος για να αφήσετε το μωρό σας να πειραματιστεί με τα ποτηράκια και τα εκπαιδευτικά κύπελα. Εντάξτε πρώτα ένα κύπελο μέχρι την ηλικία του 1 έτους και συνεχίστε με ανοιχτό ποτηράκι στην ηλικία των 18 μηνών. Ξεκινήστε αντικαθιστώντας το μεσημεριανό γεύμα με μπιμπερό και προχωρήστε σταδιακά στο βραδινό και το πρωινό. Το τελευταίο γεύμα πριν τον ύπνο κρατήστε το για το τέλος.
Εάν το παιδί σας θηλάζει αποκλειστικά και θέλετε να το απογαλακτίσετε γύρω στην ηλικία του 1, μπορείτε να ακολουθήσετε τις ίδιες συμβουλές που περιγράφονται παραπάνω. Μερικά παιδιά που θηλάζουν συνεχίζουν μέχρι την νηπιακή ηλικία, αλλά θα πρέπει να είναι εξοικειωμένα με την κατανάλωση ροφημάτων από το ποτήρι.
Πως να επιλέξετε το κατάλληλο ποτηράκι;
Ένας απλός εμπειρικός κανόνας λέει να ξεκινήσετε με ένα κύπελο με βαλβίδα ή καλαμάκι. Τα κλασσικά κύπελα με στόμιο, ειδικά αν χρησιμοποιούνται υπερβολικά, ενθαρρύνουν ένα ανώριμο μοτίβο ρουφήγματος. Πριν από την ηλικία του 1, τα μωρά χρησιμοποιούν το πιπίλισμα για την κατάποση υγρών και μαλακών στέρεων τροφών. Μετά την ηλικία του 1, χρειάζονται ένα νέο μοτίβο για τη διαχείριση διαφόρων τύπων στέρεων τροφίμων.
Η βασική διαφορά είναι η τοποθέτηση της γλώσσας: Τα κυπελλάκια με στόμιο κρατούν τη γλώσσα προς τα εμπρός, γεγονός που μπορεί να παρεμποδίσει το μάσημα και την κατάποση νέων τροφών. Με τη σειρά του, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε πιο ακατάστατες από τις συνηθισμένες ώρες γευμάτων. Από την άλλη, τα καλαμάκια, οι βαλβίδες και τα ανοιχτά κύπελλα ενθαρρύνουν την ωρίμανση των κινήσεων της γλώσσας και την ομιλία.