 |
| πηγη |
Η ανατροφή των παιδιών δεν συνοδεύεται από εγχειρίδιο, επομένως οι γονείς πρέπει να καταλάβουν μόνοι τους το σωστό. Ποια λάθη, όμως, είναι αυτά που πρέπει να αποφύγουν;
Οι βασικές πηγές συμβουλών μας—φίλοι, το διαδίκτυο, οι ίδιοι οι γονείς μας— ενδέχεται να μην έχουν τις πιο αξιόπιστες πληροφορίες. Στη συνέχεια, όταν φτάνουμε στο ιατρείο του παιδιάτρου, είτε είμαστε πολύ αγχωμένοι, είτε βιαζόμαστε ή ντρεπόμαστε να κάνουμε τις ερωτήσεις μας.
Οι γιατροί είναι υπέροχοι στο να σας λένε τι πρέπει να κάνετε, αλλά ακόμη και αυτοί μπορεί να διστάζουν να σας πουν εκ των προτέρων το τι δεν πρέπει να κάνετε.
Ο Bill Bush, MD, γενικός παιδίατρο στο Helen DeVos Children’s Hospital στο Grand Rapids του Michigan, αποκαλύπτει τα πράγματα που πρέπει να σταματήσουν οι γονείς να κάνουν τώρα.
Τα 8 λάθη που κάνουν οι γονείς:
- Σταματήστε να αναζητάτε ιατρικές συμβουλές στο Διαδίκτυο
- Αποφύγετε να πηγαίνετε στα επείγοντα
- Μη ζητάτε αντιβιοτικά
- Πάψτε να αρνείστε τους εμβολιασμούς και να ζητάτε εναλλακτικές λύσεις
- Μην επιτρέπετε απεριόριστο χρόνο οθόνης στις οθόνες
- Σταματήστε να κατηγορείτε για το κρύο του παιδιού σας που είναι έξω
- Σταματήστε να χρησιμοποιείτε μπατονέτες για να καθαρίσετε τα αυτιά του παιδιού σας
- Μην αγχώνεστε (πολύ) για τη θερμοκρασία του παιδιού σας
1. Σταματήστε να αναζητάτε ιατρικές συμβουλές στο διαδίκτυο
Όταν τρομάζετε με τα συμπτώματα που παρουσιάζει το παιδί σας, , ο πρώτος που θα απευθυνθείτε είναι συνήθως ο Δρ Google. Και ενώ αξιόπιστοι ιστότοποι όπως η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής μπορούν να έχουν χρήσιμες πληροφορίες, είναι αδύνατο να γίνει διάγνωση μέσω του Διαδικτύου. Αντίθετα, μεταφέρετε τις ανησυχίες σας στον γιατρό σας.
«Οι γονείς μου αναφέρουν συχνά ιστότοπους για να αναζητήσω, επειδή είναι αρκετά σίγουροι ότι το παιδί του έχει νόσο που διάβασαν εκεί», λέει ο Δρ Μπους. «Είμαι πάντα στην ευχάριστη θέση να τους κοιτάζω, αλλά η διάγνωση βασίζεται στην ιατρική μας αξιολόγηση».
2.Αποφύγετε να πηγαίνετε στα επείγοντα
Εκτός από ακραίες καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, το να κάνετε πρώτα ένα τηλεφώνημα στο ιατρείο του γιατρού δίνει χρόνο στο παιδί να ηρεμήσει, στην οικογένεια να αξιολογήσει την κατάσταση και σε εμάς να καθορίσουμε τι χρειάζεται να κάνετε λέει ο Δρ.
Ο παιδίατρος θα σας πει αν πρέπει να επισκεφτείτε μια μονάδα επείγουσας φροντίδας ή το ιατρείο του την επόμενη μέρα;
3.Μη ζητάτε αντιβιοτικά
Είναι φυσικό να θέλουμε τα παιδιά μας να γίνουν καλύτερα το συντομότερο δυνατό, αλλά ο Δρ Μπους λέει ότι τα αντιβιοτικά δεν είναι πάντα η λύση . «Υπάρχουν φορές που είναι απολύτως σκόπιμο να χορηγηθεί το αντιβιοτικό, όπως όταν έχουν βακτηριακή λοίμωξη, αλλά για την πλειοψηφία των παιδιών που βλέπουμε έχει ιογενείς ασθένειες», λέει.
«Το κρυολόγημα και ο βήχας δεν χρειάζονται αντιβιοτικό, απλά χρειάζονται χρόνο για να περάσουν». Επιπλέον, η πολύ συχνή χορήγηση αντιβιοτικών μπορεί να οδηγήσει σε ανθεκτικά στα αντιβιοτικά βακτήρια, τα οποία στη συνέχεια είναι πιο δύσκολο να καταπολεμηθούν.
4. Πάψτε να αρνείστε τους εμβολιασμούς και να ζητάτε εναλλακτικές λύσεις
Κατά ειρωνικό τρόπο, όπως μερικοί γονείς βιάζονται για αυτά, άλλοι φοβούνται τα εμβόλια. Ακόμα κι αν οι γονείς συμφωνούν ότι τα εμβόλια είναι κάτι καλό, ανησυχούν για τη χορήγηση πολλών ταυτόχρονα. «Υπάρχουν πολύ ισχυρές αποδείξεις ότι οι ανοσοποιήσεις προλαμβάνουν πολλές θανατηφόρες και εξουθενωτικές παιδικές ασθένειες», λέει ο Δρ Μπους.
«Ο FDA απαιτεί οποιοσδήποτε νέος συνδυασμός εμβολίων να αποδεικνύεται ότι έχει την ίδια αποτελεσματικότητα σαν να χορηγούνταν σε ξεχωριστές ημερομηνίες, ώστε να μην καταπνίξουμε το ανοσοποιητικό σύστημα».
Το πρόβλημα με την καθυστέρηση των εμβολίων, ειδικά με τα μωρά, είναι ότι τα παιδιά μένουν απροστάτευτα για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. «Όταν αρχίζετε να τα καθυστερείτε, βάζετε περισσότερα παιδιά σε κίνδυνο», λέει.
5.Μην επιτρέπετε απεριόριστο χρόνο στις οθόνες
Ας το παραδεχτούμε: Οι οθόνες αποτελούν πλέον μέρος της ζωής μας. Αλλά ακόμα και υπό αυτόν τον όρο, ο Δρ Μπους λέει να διασφαλίσετε ότι τα παιδιά σας απολαμβάνουν το παιχνίδι στο ύπαιθρο για περισσότερη άσκηση και έχουν πρόσωπο με πρόσωπο αλληλεπίδραση με άλλα παιδιά ώστε να διασφαλίσετε την κοινωνική τους ανάπτυξη.
«Η ζωή έχει να κάνει με την αλληλεπίδραση με άλλους ανθρώπους, επομένως ενθαρρύνετε τα παιδιά να παίζουν με τους φίλους τους ζωντανά αντί να στέλνουν μηνύματα ή να παίζουν βιντεοπαιχνίδια στο διαδίκτυο», λέει.
6.Σταματήστε να κατηγορείτε για το κρύο του παιδιού σας που είναι έξω
Αυτός είναι ένας μύθος που απλά δεν θα πεθάνει ποτέ. Αλλά το παιδί σας δεν πρόκειται να κρυώσει πηγαίνοντας χωρίς τζάκετ για 10 δευτερόλεπτα με τα πόδια μέχρι το αυτοκίνητο, οπότε μάλλον δεν αξίζει να δώσετε αυτή τη μάχη.
«Οι ιογενείς ασθένειες όπως το κρυολόγημα προέρχονται από τη διάδοση μικροβίων – τα παιδιά αγγίζουν τα πάντα και μετά αγγίζουν τα μάτια, τη μύτη και το στόμα τους», λέει ο Δρ Μπους. «Βλέπουμε πολύ μεγαλύτερη εξάπλωση ασθενειών το χειμώνα, όταν τα παιδιά είναι όλα συγκεντρωμένα σε ένα μικρό χώρο για όλη τη σχολική μέρα».
7. Μην χρησιμοποιείτε μπατονέτες για να καθαρίσετε τα αυτιά του
Μπορεί να νομίζετε ότι βοηθάτε την υγιεινή του παιδιού σας, αλλά στην πραγματικότητα απλώς σπρώχνετε το κερί μέσα στα αυτιά. «Τα παιδιά έρχονται μερικές φορές στο ιατρείο με πόνο στο αυτί ή μειωμένη ακοή επειδή τα αυτιά τους είναι γεμάτα με κερί που η μπατονέτα δεν το βγάζει προς τα έξω, αλλά το σπρώχνει προς τα πίσω», λέει ο Δρ. Μπους.
Αντίθετα, αφήστε λίγο νερό να μπει στα αυτιά του παιδιού σας την ώρα του μπάνιου, γιατί η υγρασία θα βοηθήσει το κερί να λειτουργήσει φυσικά.
8. Μην αγχώνεστε (πολύ) για τη θερμοκρασία του παιδιού σας
Μπορεί να είναι ανησυχητικό όταν το παιδί σας αναπτύσσει πυρετό , αλλά μόλις βγει από το στάδιο του νεογέννητου όταν μπορεί να είναι επικίνδυνο, είναι απλώς κάτι που πρέπει να το αναφέρετε στον γιατρό σας.
«Είναι ένα σύμπτωμα και αυτό, όπως η καταρροή, ο βήχας ή ο πόνος, ένα μέρος της συλλογής πληροφοριών που μας βοηθά να πάρουμε αποφάσεις για την κατάλληλη διάγνωση και θεραπεία», λέει ο Δρ. Μπους. «Πολύ σπάνια μας ανησυχεί ένας πυρετός», προσθέτει.
Υπάρχουν βέβαια και εξαιρέσεις. Σύμφωνα με την κλινική του Κλίβελαντ, πυρετοί άνω των 40 βαθμών θα πρέπει να αναφέρονται — και μπορεί να απαιτούν άμεση ιατρική φροντίδα. Πυρετοί που διαρκούν περισσότερο από πέντε ημέρες μπορεί επίσης να είναι αιτία ανησυχίας. Ωστόσο, αυτές είναι εξαιρέσεις , όχι ο κανόνας.