 |
| πηγη |
Η ΔΕΠΥ επηρεάζει τον εγκέφαλο, οπότε τα παιδιά με ΔΕΠΥ μπορεί να έχουν διαφορετικούς τρόπους εκμάθησης, συγκράτησης πληροφοριών και εκδήλωσης των γνώσεων τους. Πολλοί μαθητές με ΔΕΠΥ έχουν αποδίδουν καλύτερα σε εργασίες αν τους δοθούν ορισμένες διευκολύνσεις. Αυτές μπορεί να περιλαμβάνουν τροποποιήσεις έτσι ώστε οι μαθητές να μαθαίνουν το εκπαιδευτικό υλικό με έναν τρόπο πιο αποδοτικό για τους ίδιους, ή αλλαγές στο πώς αποδεικνύουν ότι απέκτησαν τις σχετικές γνώσεις ή ικανότητες. Φυσικά, το συνολικό ύφος της εργασίας παραμένει το ίδιο, επιτρέποντας στους μαθητές να μαθαίνουν το ίδιο υλικό με τους υπόλοιπους στην τάξη.
Οι διευκολύνσεις των μαθητών με ΔΕΠΥ συνήθως περιλαμβάνουν τη μείωση της έκτασης μιας εργασίας. Για παράδειγμα, η γραφή μικρότερων εργασιών, η απάντηση λιγότερων ερωτήσεων σε εξετάσεις ή η ολοκλήρωση λιγότερων ασκήσεων στο σπίτι. Το συνολικό ύφος των ασκήσεων μπορεί να τροποποιηθεί αντίστοιχα. Ένα παράδειγμα αποτελεί η ηχογράφηση της εκφώνησης ή η παρουσίαση μιας εργασίας προφορικά αντί για την υποβολή γραπτής απάντησης. Αυτές οι γενικές μορφές διευκόλυνσης επί των εργασιών βοηθούν τους μαθητές με ΔΕΠΥ σε ασκήσεις στην τάξη, στο σπίτι αλλά και σε εξετάσεις.
- Μείωση της έκτασης μιας εργασίας: Οι μαθητές με ΔΕΠΥ δυσκολεύονται να αρχίσουν και να ολοκληρώσουν εργασίες. Μια εργασία με δέκα ερωτήσεις που έχει εκτιμηθεί ότι απαιτεί κατά μέσο όρο δέκα λεπτά από τους μαθητές, μπορεί να πάρει μέχρι και μισή ώρα για τους μαθητές με ΔΕΠΥ. Θα μπορούσε να ζητηθεί από αυτούς τους μαθητές να συμπληρώσουν μόνο ένα μέρος της εργασίας. Αυτή η διευκόλυνση είναι πιο χρήσιμη για συντομότερες εργασίες, όπως είναι οι ατομικές στην τάξη και το σπίτι.
- Προσαρμογή της εργασίας στο επίπεδο του παιδιού: Εργασίες που έχουν στόχο να εξασκήσουν ικανότητες και να αναδείξουν νέες δεξιότητες μπορούν να προσαρμοστούν στο επίπεδο του παιδιού. Οι μαθητές με ΔΕΠΥ δυσκολεύονται να συγκεντρωθούν σε διαδικασίες που είναι είτε πολύ εύκολες είτε πολύ απαιτητικές. Η ανάθεση τμήματος της εργασίας όπου ο μαθητής δεν έχει ακόμα ευχέρεια έχει αποδειχτεί αποδοτική μέθοδος.
- Παράταση χρόνου για ολοκλήρωση των εργασιών,με στόχο να διατηρηθεί ίδια η διδακτέα ύλη. Για μεγαλύτερες εργασίες, όπως η σύνταξη μιας έκθεσης ή η ολοκλήρωση ενός διαγωνίσματος, μπορεί να είναι απαραίτητο να επεκταθεί ο χρόνος που διαθέτουν οι μαθητές για την ολοκλήρωση της εργασίας. Μπορεί βάσει εκτίμησης ο μέσος μαθητής να χρειαστεί μισή ώρα για την ολοκλήρωση του έργου, ωστόσο για έναν μαθητή με ΔΕΠΥ που έχει δυσκολίες διαχείρισης χρόνου, μπορεί ο απαιτούμενος χρόνος να είναι διπλάσιος.
- Οπτική απεικόνιση του χρόνου: Αν εφαρμοστούν απομονωμένα, οι παραπάνω τεχνικές μπορεί να είναι αναποτελεσματικές. Οι μαθητές με ΔΕΠΥ έχουν κακή αίσθηση χρόνου, καθιστώντας δύσκολη για αυτούς την αποδοτική διαχείρισή του. Η παροχή κάποιου είδους χρονική ένδειξης στους μαθητές για να συνειδητοποιούν πόσος χρόνος πέρασε και πόσος απομένει μπορεί να τους βοηθήσει να κατανοήσουν ότι ο χρόνος κυλάει.
- Διαχωρισμός εργασιών σε τμήματα: Ένας άλλος τρόπος να βοηθήσουμε στη διαχείριση του χρόνου, της μνήμης εργασίας και του ελλειμματικού αυτοελέγχου είναι ο διαχωρισμός μεγάλων εργασιών σε διάφορα μέρη με διαφορετικές ημερομηνίες παράδοσης. Παραδείγματος χάριν, αν η εργασία είναι η συγγραφή ενός κειμένου σε διάστημα έξι εβδομάδων, μπορεί το έργο να διασπαστεί σε περαιτέρω κομμάτια. Το πρώτο κομμάτι θα μπορούσε να είναι η περιγραφή εντός των πρώτων δύο εβδομάδων, το δεύτερο κομμάτι ένα προσχέδιο μέχρι την εβδομάδα τέσσερα και το τρίτο και τελευταίο κομμάτι η ολοκληρωμένη εργασία μέχρι την έκτη εβδομάδα. Είναι σημαντικό να οριστεί ξεχωριστή ημερομηνία παράδοσης για κάθε κομμάτι. Με την ολοκλήρωση κάθε κομματιού, να δίνονται στους μαθητές και οι οδηγίες για την προσέγγιση του επόμενου. Σε μεγάλες εργασίες, τα διαλείμματα – ειδικά αυτά που επιτρέπουν στους μαθητές να κινηθούν και να είναι σωματικά ενεργοί – μπορούν να βοηθήσουν την ενασχόληση με την συγκεκριμένη εργασία για παραπάνω χρονικό διάστημα.
- Παροχή ευελιξίας στη μορφή: Κάποιοι μαθητές με ΔΕΠΥ αργούν να ολοκληρώσουν γραπτές εργασίες και την ανάγνωση τους. Σε κάποιες περιπτώσεις, το να τους επιτραπεί να ολοκληρώσουν τις γραπτές εργασίες καθώς υπαγορεύουν τις ιδέες τους σε κάποιον άλλον ή σε μια ηχογράφηση, είναι ιδανικές διευκολύνσεις. Για εργασίες ανάγνωσης, το να ακούσουν φωναχτά το κείμενο πρώτα μπορεί να τους φανεί βοηθητικό. Για παράδειγμα, στα μαθηματικά προβλήματα όπου ο μαθητής δεν κρίνεται στις ικανότητες ανάγνωσης ή γραφής του, αλλά σε μαθηματικές ιδέες, μπορεί να δημιουργηθεί μια προσαρμοστική διευκόλυνση που επιτρέπει στον μαθητή να ακούσει κάποιον να διαβάζει το πρόβλημα και έπειτα ο ίδιος να ηχογραφεί την απάντησή του.
- Συνεχής θετική ενθάρρυνση: Πολλά από τα παραπάνω βοηθητικά μέτρα είναι αποτελεσματικά για την πλειοψηφία των μαθητών, αλλά με τον καιρό θα εξασθενήσουν χωρίς πρόσθετο κίνητρο. Επιπλέον, οι μαθητές με ΔΕΠΥ συχνά συνδέονται μόνο με προβληματική συμπεριφορά ή αποτυχία. Για την επιτυχία των μαθητών, η κατάλληλη συμπεριφορά θα πρέπει να ενθαρρύνεται συχνά και οι προσπάθειες πρέπει να επαινούνται. Συνιστάται η δημιουργία ενός πλάνου για να παρακολουθείται πότε οι μαθητές φέρονται όπως αναμένεται και για να δίνει επιπλέον ενθάρρυνση και επιβεβαίωση σε πιο δύσκολες στιγμές, έτσι ώστε οι μαθητές να ξέρουν ότι πορεύονται σωστά.Η θετική ενίσχυση βοηθά τους μαθητές να αναπτύξουν το κίνητρο για επιτυχία, καθιστώντας τις διευκολύνσεις των εργασιών ακόμη πιο αποτελεσματικές.
Σε πολλές περιπτώσεις, μια μαθησιακή δυσκολία μπορεί επίσης να επηρεάσει τους μαθητές με ΔΕΠΥ. Το 45% των παιδιών με ΔΕΠΥ έχουν συνυπάρχουσα μαθησιακή διαταραχή, σε σύγκριση με μόνο το 5% των παιδιών χωρίς ΔΕΠΥ. Είναι σημαντική η αξιολόγηση και εξέταση για συνυπάρχουσες μαθησιακές δυσκολίες ώστε να δημιουργηθεί ένα σχέδιο και να επιλεγούν τα βοηθήματα που είναι πιο αποτελεσματικά για τον κάθε μαθητή.