Δεν τρώει με τίποτα... Εσύ πως τα καταφέρνεις;

Όταν η ώρα του φαγητού γίνεται μια καθημερινή μάχη με το παιδί, όταν δεν ξέρετε τι να του δώσετε, πώς να το ικανοποιήσετε, αν παίρνει τις «βιταμίνες» που χρειάζεται... πάρτε μια ανάσα, χαλαρώστε και διαβάστε τις απαντήσεις μας στις ερωτήσεις 9 γονιών που βρέθηκαν στην ίδια κατάσταση με εσάς.

Επιστημονική επιμέλεια: Λίζα Βάρβογλη, Phd, παιδοψυχολόγος-ψυχολόγος

Ερ.: Η 2χρονη κόρη μου απορρίπτει σχεδόν ό,τι της δίνω. Δεν τρώει σχεδόν τίποτα, τι πρέπει να κάνω;

Απ.: Τα μικρά βιώνουν μια τεράστια ανάγκη για ανεξαρτησία και θέλουν να περνάει το δικό τους όποτε είναι δυνατόν. Καθώς δεν μπορείτε να την εξαναγκάσετε να φάει, η κορούλα σας ξέρει ότι η ώρα του φαγητού είναι μια μάχη που μπορεί πάντα να κερδίζει. Όσο πιο πολύ της δείχνετε ότι αυτό σας απασχολεί, τόσο πιο πολύ θα αντιστέκεται. Αντί γι’ αυτό, λοιπόν, προσπαθήστε να διατηρήσετε την ψυχραιμία σας και το ουδέτερο ύφος σας, τουλάχιστον εξωτερικά. Όσο το παιδάκι σας μεγαλώνει και κερδίζει βάρος κανονικά, η συμπεριφορά αυτή δεν είναι ανησυχητική. Δώστε της ευκαιρίες να βοηθήσει με τα ψώνια και την προετοιμασία του φαγητού, ώστε να εκτονωθεί η πίεση και να μετατραπούν τα γεύματα σε ευχάριστες στιγμές για όλους. Δώστε της επιλογή ανάμεσα σε δύο καλές διατροφικές επιλογές, τις οποίες εγκρίνετε: «Θέλεις σαλάτα ή ψάρι;»

Ερ.: Ο 3χρονος γιος μου δεν μπορεί να σταθεί σε μια μεριά όταν βρισκόμαστε στο τραπέζι. Τρώει μια μπουκιά και σηκώνεται. Πώς να τον κάνω να μείνει στη θέση του;

Απ.: Το γεύμα ως μορφή διασκέδασης είναι κάτι που τα παιδιά ανακαλύπτουν αργότερα. Έχουν την τάση να αποσπώνται εύκολα, εκτός κι αν πεινάνε πολύ. Την ώρα του γεύματος ασχοληθείτε με το παιδί με κάτι ευχάριστο, π.χ. φλυαρήστε. Να τρώτε σ’ ένα δωμάτιο χωρίς παιχνίδια ή τηλεόραση, ώστε να μπορεί να συγκεντρώνεται. Στην ηλικία αυτή δεν μπορείτε να έχετε πολλές απαιτήσεις από το παιδί. Για το λόγο αυτό, φροντίστε οι ώρες των γευμάτων να μη διαρκούν πολύ. Βέβαια, από την άλλη, τα πολλά σνακ κατά τη διάρκεια της ημέρας μπορεί να του κόβουν την όρεξη.

Ερ.: Η 18 μηνών κορούλα μου έχει πολύ περιορισμένο διαιτολόγιο. Τα μόνα φαγητά που τρώει είναι μπανάνες, ψωμί, μήλα και πουρές πατάτας. Τι να κάνω;

Απ.: Η «εκλεκτική» σχέση με το φαγητό είναι απολύτως φυσιολογική στην ηλικία αυτή. Για να κρίνετε αν το διαιτολόγιο είναι «φτωχό» ή όχι, λάβετε υπόψη σας συνολικά αυτά που καταναλώνει σε εβδομαδιαία βάση. Αν συνυπολογίσετε τα διάφορα μικρογεύματα που τις δίνετε, θα δείτε ότι το διαιτολόγιό της είναι πολύ πιο πλούσιο απ’ ό,τι νομίζετε. Ωστόσο, θα πρέπει να επιμείνετε να της προσφέρετε μεγάλη ποικιλία, ακόμη κι αν αυτό σημαίνει ότι πολλά απ’ αυτά που μαγειρεύετε θα πηγαίνουν χαμένα... Ένα παιδί μπορεί να απορρίψει δέκα με είκοσι φορές μια νέα γεύση πριν τελικά την αποδεχτεί.

Ερ.: Το μικρό μου λατρεύει τα ωμά λαχανικά, αλλά δεν τα αγγίζει αν μαγειρευτούν. Είναι φυσιολογικό αυτό;

Απ.: Πολλά αντιδρούν περισσότερο στην υφή των τροφών κι όχι στη γεύση. Συχνά προτιμούν τα φαγητά που μπορούν να κόψουν και να τραγανίσουν με τα δόντια τους. Έτσι, προτιμούν τα ωμά καρότα και όχι τα βραστά, τις βραστές πατάτες και όχι τις πατάτες πουρέ, το ψημένο ρύζι και όχι το πιλάφι. Μην ανησυχείτε, με τον καιρό θα απολαμβάνει και άλλα, πιο εξεζητημένα φαγητά. Προς το παρόν, όμως, θέλει τα απλά. Μερικά παιδιά αποθαρρύνονται όταν δεν μπορούν να καταλάβουν τι έχει μέσα το φαγητό τους. Σερβίρετέ τους τα κομμάτια ξεχωριστά στο πιάτο αντί να τα βάζετε όλα μαζί, για να τα ξεχωρίζουν.

Ερ.: Ο 2χρονος γιος μου είναι μπελάς την ώρα του φαγητού. Ο συνομήλικος ξάδερφός του καταπίνει τα πάντα αδιαμαρτύρητα. Κάνω εγώ κάτι λάθος;

Απ.: Όλα τα παιδιά είναι ξεχωριστά και το καθένα αναπτύσσει τις δικές του προτιμήσεις. Κάποια, εντούτοις, είναι από τη φύση τους πιο διστακτικά σε ό,τι αφορά τις νέες εμπειρίες και θα πλησιάσουν τη νέα τροφή με κάποια επιφύλαξη. Κάποια παιδιά έχουν ευαισθησία σε κάποιες υφές και γεύσεις. Άλλα μαθαίνουν από νωρίς ότι το φαγητό είναι ένας τρόπος να τραβήξουν την προσοχή των μεγάλων. Προσπαθήστε να καταλάβετε το παιδί σας ώστε να μετατρέψετε τα γεύματα σε ευχάριστες στιγμές. Τα παιδιά που τρώνε αργά, για παράδειγμα, χρειάζονται πολύ χρόνο να τελειώσουν το φαγητό τους. Τα απαιτητικά παιδιά θέλουν εναλλακτικές· π.χ., σερβίρετέ τους δύο είδη λαχανικών αντί για ένα.

Ερ.: Η 14 μηνών κόρη μου δε χρησιμοποιεί μαχαιροπίρουνα και το περισσότερο φαγητό της καταλήγει στο πάτωμα. Πώς να την κάνω να χρησιμοποιήσει μαχαίρι και πιρούνι;

Απ.: Η κόρη σας είναι ακόμη πολύ μικρή για να χρησιμοποιεί μαχαιροπίρουνα σωστά. Το να τρώει μόνη της είναι, παρ’ όλα αυτά, ένα σημαντικό βήμα προς την ανεξαρτησία. Κάθε φορά που προσπαθεί, ακόμη κι αν τα κάνει όλα χάλια, χρειάζεται πολλή ενθάρρυνση. Μπορείτε να τη βοηθήσετε προσφέροντας φαγητό με πυκνότερη υφή, που στέκεται στο πιρούνι, αλλά και φαγητό που μπορεί να φάει με τα δάχτυλα, όπως μικρά σάντουιτς και κομματάκια φρούτου.

Ερ.: Ο γιος μου, που έκλεισε χρόνο, βγάζει δόντια και πονάει πολύ, και την ώρα του φαγητού έχει γίνει απίστευτα ανακατωσούρης. Είμαι σίγουρη ότι πεινάει, αλλά γυρίζει την πλάτη σε ό,τι κι αν του προσφέρω. Τι να κάνω;

Απ.: Τα παιδιά πολύ συχνά απορρίπτουν το φαγητό τους όταν βγάζουν δόντια. Αν ο πόνος επηρεάζει την όρεξη του παιδιού σας, για λίγο καιρό θα χρειαστεί περισσότερο γάλα. Στο μεταξύ, το μάσημα και το ρούφηγμα φαγητού με πυκνή υφή και μαλακού στην κατάποση, όπως μια μπανάνα ή δροσερό γιαούρτι, μπορεί να βοηθήσει στην ανακούφιση των ούλων και συγχρόνως να του παράσχει τα απαραίτητα συστατικά.

Ερ.: Βαρέθηκα να φτιάχνω ένα φαγητό για το ένα παιδί μου και άλλο για το άλλο. Γιατί δεν τρώνε επιτέλους το ίδιο φαγητό;

Απ.: Γιατί έτσι τους μάθατε! Μερικές φορές είναι ευκολότερο να ικανοποιούμε τις ατομικές επιθυμίες του καθενός από το να δίνουμε μάχες την ώρα του φαγητού. Τα παιδιά, όμως, πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι αν δε φάνε αυτό που τρώνε και οι υπόλοιποι, δε θα φάνε κάτι άλλο. Φροντίστε να μαγειρεύετε ένα φαγητό κοινής αποδοχής. Αν σε ένα από τα παιδιά σας, παρ’ όλα αυτά, δεν αρέσει πραγματικά αυτό που υπάρχει στο τραπέζι, δώστε του ένα κομμάτι φρούτο ή λίγο ψωμί.

Ερ.: Το μικρό μου έχει μεγάλη όρεξη αλλά μόνο για τσιπς, μπέργκερς και μπισκότα. Τι να κάνω για να τρώει πιο υγιεινά;

Απ.: Τα επεξεργασμένα φαγητά έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε αλάτι και ζάχαρη. Μη σας κάνει εντύπωση, λοιπόν, που τα παιδιά αναπτύσσουν μια προτίμηση γι’ αυτά. Η καλύτερη προσέγγιση στο πρόβλημα είναι να μην έχετε τέτοιου είδους τρόφιμα στο σπίτι. Μην ξεχνάτε, δε, ότι τους αρέσει να μιμούνται. Αν δούνε εσάς να απολαμβάνετε υγιεινά φαγητά, είναι πολύ πιθανό να θελήσουν να τα δοκιμάσουν κι εκείνα.
http://archive.in.gr/