Η Διαταραχή της Διαγωγής είναι μια σοβαρή ψυχολογική κατάσταση
κατά την οποία το παιδί καταπατά τα βασικά δικαιώματα των άλλων
ανθρώπων ή τους κοινωνικούς κανόνες και φαίνεται να υπάρχει απουσία
τύψεων ή συναίσθησης της συμπεριφοράς του, σε σχέση πάντα με τα
φυσιολογικά για την ηλικία του επίπεδα. Μοναδικός στόχος του ατόμου με
αυτή τη διαταραχή είναι να ικανοποιήσει προσωπικές του επιθυμίες και
παρορμήσεις. Η Διαταραχή της Διαγωγής, σύμφωνα με το DSM, συνδέεται
στενά με ασταθές οικογενειακό περιβάλλον που μπορεί να περιλαμβάνει σωματική αλλά και σεξουαλική κακοποίηση…
Στη διαταραχή αυτή η συμπεριφορά του παιδιού είναι βίαιη,
γεγονός που συνδέεται με βίαιη συμπεριφορά μέσα στην οικογένεια, με
αλκοολισμό αλλά και με κάποιες άλλες ψυχιατρικές καταστάσεις. Η αναφορά
αυτών των στοιχείων στον ειδικό είναι ζωτικής σημασίας για τη θεραπεία
του παιδιού.
Τα βασικά κριτήρια της Διαταραχής της Διαγωγής είναι:
* το παιδί συχνά εκφοβίζει τους άλλους
* αρχίζει καβγάδες σώμα με σώμα
* είναι βίαιο με τα ζώα
* έχει καταστρέψει ξένη ιδιοκτησία (ακόμα και εμπρησμό)
* συχνά ψεύδεται για να εξασφαλίσει αγαθά που επιθυμεί (εξαπατά τους άλλους)
* συχνά μένει έξω τη νύχτα, παρά τις απαγορεύσεις των γονέων, με έναρξη την ηλικία των 13 ετών
* έχει φύγει από το σπίτι του όλη νύχτα τουλάχιστον 2 φορές, με έναρξη την ηλικία των 13 ετών
* έχει ασκήσει βία σε βάρος ανθρώπου με ή χωρίς τη χρήση κάποιου «όπλου» (ρόπαλο, τούβλο, πυροβόλο όπλο κ.α.)
Από τα παραπάνω κριτήρια πρέπει, φυσικά, να συνυπάρχουν 3 ή περισσότερα τον τελευταίο χρόνο.
Η Διαταραχή Διαγωγής χωρίζεται σε 2 τύπους αναλόγως την ηλικία έναρξης της:
-Τύπος παιδικής έναρξης: με τουλάχιστον ένα κριτήριο να έχει εμφανιστεί πριν την ηλικία των 10 ετών.
-Τύπος εφηβικής έναρξης: όπου η εμφάνιση γίνεται μετά την ηλικία των 10 ετών.
Η Διαταραχή της Διαγωγής είναι ένα αρκετά σοβαρό θέμα προς αντιμετώπιση, που απαιτεί τη συνεργασία ψυχολόγου και ψυχιάτρου (για τη μείωση της επιθετικότητας). Ωστόσο, με οικογενειακή θεραπεία και συμβουλευτική γονέων υπάρχει μια καλή εξέλιξη για το παιδί. Οι γονείς πρέπει να εκπαιδευτούν για να αντιμετωπίζουν τις «ορμές» του παιδιού και έχει μεγάλη σημασία να ενισχυθούν τα ταλέντα και τα ενδιαφέροντα του παιδιού, ώστε να οικοδομηθεί η αντίσταση του ενάντια στην έλξη που του ασκεί η παραπτωματική συμπεριφορά. Αν το περιβάλλον δεν συνεργαστεί η πορεία του παιδιού θα είναι άσχημη.
Ίσως το σημερινό μας θέμα να ήταν «σκοτεινό» και όχι τόσο ανάλαφρο, αλλά είναι πολύ σημαντική η ψυχοεκπαίδευση των γονέων. Η ενημέρωση και η γνώση είναι ένα πολύ σημαντικό κλειδί για να αναθρέψετε ευτυχισμένα παιδιά και για να είστε ο γονιός-στήριγμα και προστάτης που κάθε παιδί ονειρεύεται να έχει. Το να εθελοτυφλεί κάποιος για ένα σημαντικό ζήτημα φέρνει ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που θέλει…σε βάθος χρόνου πρέπει να βλέπουμε τους δαίμονες μας στα μάτια…και μόνο έτσι θα τους ξορκίσουμε..
Πηγή