Συνέδριο τον Οκτώβριο στην Αθήνα, στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής εβδομάδας ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης
Ο Γιάννης, μαθητής της πέμπτης Δημοτικού, δεν μπορεί να συγκεντρωθεί, αποσπάται εύκολα από άσχετα ερεθίσματα, δεν φαίνεται να ακούει, δεν δίνει σημασία στις λεπτομέρειες, κάνει λάθη απροσεξίας, αποφεύγει εργασίες που απαιτούν συστηματική πνευματική προσπάθεια, ξεχνά τις σχολικές εργασίες.
Ο δάσκαλος τον επιπλήττει και φυσικά τον τιμωρεί με χαμηλό βαθμό. Εκείνος συνεχίζει να χάνει πράγματα και να είναι ανοργάνωτος.
Ο Βασίλης, μαθητής της τρίτης Δημοτικού, δυσκολεύεται να παραμείνει καθισμένος στο θρανίο, κουνάει χέρια, πόδια, ή στριφογυρίζει στην καρέκλα, κοιτά συνέχεια γύρω του και πειράζει τους άλλους, σηκώνεται όταν δεν επιτρέπεται, απαντάει πριν ολοκληρωθεί η ερώτηση, μιλάει συνεχώς, στα παιχνίδια δεν ακολουθεί κανόνες. Ενας «μπελάς» για την τάξη που διαρκώς διακόπτει ή ενοχλεί τους άλλους.
Ο Δημήτρης, είκοσι επτά ετών, ήθελε πριν από μερικά χρόνια να εγκαταλείψει τις σπουδές του. Μετά το στρατό βρήκε δουλειά. Ομως είναι έντονα υπερκινητικός. Εχει κακές σχέσεις στην προσωπική, κοινωνική και επαγγελματική του ζωή. Εμφανίζει άγχος και χαμηλή αυτοεκτίμηση. Εχει φτωχές οργανωτικές δεξιότητες και δυσκολεύεται στη διαχείριση τόσο των οικονομικών όσο και του χρόνου.
Και οι τρεις περιπτώσεις με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ) παιδιού ή ενήλικα μοιάζουν ανυπέρβλητες. Πώς αυτά τα παιδιά θα μεγαλώσουν σε ένα περιβάλλον που δεν θα τα απορρίπτει και δεν θα τα πληγώνει καθημερινά, που θα τους δίνει τη δυνατότητα να μαθαίνουν να διαχειρίζονται τη διαφορετικότητά τους και να μετατρέπουν πολλά από τα χαρακτηριστικά, που σήμερα θεωρούνται αρνητικά, σε θετικές ιδιότητες;
Απαντήσεις σε όλα τα παραπάνω ερωτήματα δίνει το Πανελλήνιο Σωματείο Ατόμων με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής Υπερκινητικότητας ADHD HELLAS στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Εβδομάδας Ενημέρωσης και Ευαισθητοποίησης για τη ΔΕΠΥ, που διοργανώνεται 18 και 19 Οκτωβρίου με θέμα: «Διάσπαση Προσοχής: Μια Συνεχής Πρόκληση», στο Αμφιθέατρο του Αθήνα 9,84 στο Γκάζι, Πειραιώς 100.
Το συνέδριο φέτος, έχοντας για πρώτη φορά την υποστήριξη της ADHD EUROPE, έχει τη δυνατότητα να φιλοξενήσει ένα από το μεγαλύτερα ονόματα στη ΔΕΠΥ, τον Dr. Thomas Brown, κλινικό ψυχολόγο, καθηγητή της Ψυχιατρικής σχολής στο Yale University School of Medicine και συγγραφέα βιβλίων για τη ΔΕΠΥ.
Μεταξύ των συμμετεχόντων, και η πρόεδρος του ευρωπαϊκού σωματείου ADHD Europe & ιδρύτρια του σωματείου ADDISS στο Λονδίνο Andrea Bilbow. Ακόμη, θα παραστεί και ο Ν. Myttas, ψυχίατρος, σύμβουλος για δεκαεπτά χρόνια στο Εθνικό Σύστημα Υγείας της Βρετανίας και κλινικός συνεργάτης στο Care Quality Commission του Εθνικού Οργανισμού Υγείας και Κοινωνικής Ασφάλισης της Βρετανίας.
Το συνέδριο θα πραγματοποιηθεί υπό την αιγίδα του Παγκόσμιου Οργανισμού Ψυχικής Υγείας και της Α' Ψυχιατρικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών του νοσοκομείου «Αιγινήτειο». Απευθύνεται σε άτομα με ΔΕΠΥ, στις οικογένειές τους, εκπαιδευτικούς και επαγγελματίες υγείας: ψυχιάτρους, ψυχολόγους, παιδίατρους, λογοπαθολόγους, εργοθεραπευτές, ειδικούς παιδαγωγούς, κοινωνικούς λειτουργούς.
Εως πριν από μερικά χρόνια η ΔΕΠΥ ανήκε αποκλειστικά στον τομέα της παιδοψυχιατρικής, αφήνοντας έτσι ακάλυπτους τους ενήλικες. Πρόκειται για μία νευροαναπτυξιακή διαταραχή που εμφανίζεται σ' ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό του γενικού πληθυσμού (5-7%), και σ' ένα ακόμα μεγαλύτερο ποσοστό του ενήλικου ψυχιατρικού πληθυσμού.
Τα συμπτώματα (διάσπαση προσοχής, παρορμητικότητα με ή χωρίς υπερκινητικότητα) εκφράζονται από την παιδική ηλικία και δημιουργούν τέτοια προβλήματα που αν δεν αντιμετωπιστούν έγκαιρα, η ΔΕΠΥ περνάει στην ενήλικη ζωή αναλλοίωτη ή παραλλαγμένη, και επιβαρύνει την καθημερινότητα του ατόμου σε κάθε της πτυχή. Συχνά δεν την αναγνωρίζουμε γιατί είτε συγκαλύπτεται από μια πληθώρα άλλων διαταραχών (αγχωτικών και συναισθηματικών, χρήση ουσιών, προβλήματα ύπνου κ.ά.).
Η ΔΕΠΥ στους ενήλικες εκδηλώνεται με διάφορους τρόπους, αλλά έχει κοινό παρονομαστή τη διαταραχή της ανασταλτικής λειτουργίας του εγκεφάλου. Ετσι, η αφηρημάδα, οι δυσκολίες στην οργάνωση και ολοκλήρωση εργασιών, η απροσεξία, τα σχέδια που αρχίζουν και δεν τελειώνουν ποτέ, το χάος στα οικονομικά, η άστατη ζωή, οι καθυστερήσεις, η χρόνια βαρεμάρα και η έλλειψη αυτοπεποίθησης, οι εκρήξεις θυμού και η ευθιξία στις σχέσεις, η ανυπομονησία, οι εναλλαγές στην εργασία κ.ά., δεν αποτελούν μόνο μέρη του χαρακτήρα κάποιου και ούτε είναι μόνο προς ανάλυση και επεξεργασία. Είναι και αποτέλεσμα αυτής της τόσο σύνθετης διαταραχής.
Πηγή
Ο Γιάννης, μαθητής της πέμπτης Δημοτικού, δεν μπορεί να συγκεντρωθεί, αποσπάται εύκολα από άσχετα ερεθίσματα, δεν φαίνεται να ακούει, δεν δίνει σημασία στις λεπτομέρειες, κάνει λάθη απροσεξίας, αποφεύγει εργασίες που απαιτούν συστηματική πνευματική προσπάθεια, ξεχνά τις σχολικές εργασίες.
Ο δάσκαλος τον επιπλήττει και φυσικά τον τιμωρεί με χαμηλό βαθμό. Εκείνος συνεχίζει να χάνει πράγματα και να είναι ανοργάνωτος.
Ο Βασίλης, μαθητής της τρίτης Δημοτικού, δυσκολεύεται να παραμείνει καθισμένος στο θρανίο, κουνάει χέρια, πόδια, ή στριφογυρίζει στην καρέκλα, κοιτά συνέχεια γύρω του και πειράζει τους άλλους, σηκώνεται όταν δεν επιτρέπεται, απαντάει πριν ολοκληρωθεί η ερώτηση, μιλάει συνεχώς, στα παιχνίδια δεν ακολουθεί κανόνες. Ενας «μπελάς» για την τάξη που διαρκώς διακόπτει ή ενοχλεί τους άλλους.
Ο Δημήτρης, είκοσι επτά ετών, ήθελε πριν από μερικά χρόνια να εγκαταλείψει τις σπουδές του. Μετά το στρατό βρήκε δουλειά. Ομως είναι έντονα υπερκινητικός. Εχει κακές σχέσεις στην προσωπική, κοινωνική και επαγγελματική του ζωή. Εμφανίζει άγχος και χαμηλή αυτοεκτίμηση. Εχει φτωχές οργανωτικές δεξιότητες και δυσκολεύεται στη διαχείριση τόσο των οικονομικών όσο και του χρόνου.
 |
| Η διάσπαση προσοχής, η παρορμητικότητα με ή χωρίς υπερκινητικότητα εκφράζονται από την παιδική ηλικία και αν δεν αντιμετωπιστούν έγκαιρα, περνούν στην ενήλικη ζωή |
Και οι τρεις περιπτώσεις με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ) παιδιού ή ενήλικα μοιάζουν ανυπέρβλητες. Πώς αυτά τα παιδιά θα μεγαλώσουν σε ένα περιβάλλον που δεν θα τα απορρίπτει και δεν θα τα πληγώνει καθημερινά, που θα τους δίνει τη δυνατότητα να μαθαίνουν να διαχειρίζονται τη διαφορετικότητά τους και να μετατρέπουν πολλά από τα χαρακτηριστικά, που σήμερα θεωρούνται αρνητικά, σε θετικές ιδιότητες;
Απαντήσεις σε όλα τα παραπάνω ερωτήματα δίνει το Πανελλήνιο Σωματείο Ατόμων με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής Υπερκινητικότητας ADHD HELLAS στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Εβδομάδας Ενημέρωσης και Ευαισθητοποίησης για τη ΔΕΠΥ, που διοργανώνεται 18 και 19 Οκτωβρίου με θέμα: «Διάσπαση Προσοχής: Μια Συνεχής Πρόκληση», στο Αμφιθέατρο του Αθήνα 9,84 στο Γκάζι, Πειραιώς 100.
Το συνέδριο φέτος, έχοντας για πρώτη φορά την υποστήριξη της ADHD EUROPE, έχει τη δυνατότητα να φιλοξενήσει ένα από το μεγαλύτερα ονόματα στη ΔΕΠΥ, τον Dr. Thomas Brown, κλινικό ψυχολόγο, καθηγητή της Ψυχιατρικής σχολής στο Yale University School of Medicine και συγγραφέα βιβλίων για τη ΔΕΠΥ.
Μεταξύ των συμμετεχόντων, και η πρόεδρος του ευρωπαϊκού σωματείου ADHD Europe & ιδρύτρια του σωματείου ADDISS στο Λονδίνο Andrea Bilbow. Ακόμη, θα παραστεί και ο Ν. Myttas, ψυχίατρος, σύμβουλος για δεκαεπτά χρόνια στο Εθνικό Σύστημα Υγείας της Βρετανίας και κλινικός συνεργάτης στο Care Quality Commission του Εθνικού Οργανισμού Υγείας και Κοινωνικής Ασφάλισης της Βρετανίας.
Το συνέδριο θα πραγματοποιηθεί υπό την αιγίδα του Παγκόσμιου Οργανισμού Ψυχικής Υγείας και της Α' Ψυχιατρικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών του νοσοκομείου «Αιγινήτειο». Απευθύνεται σε άτομα με ΔΕΠΥ, στις οικογένειές τους, εκπαιδευτικούς και επαγγελματίες υγείας: ψυχιάτρους, ψυχολόγους, παιδίατρους, λογοπαθολόγους, εργοθεραπευτές, ειδικούς παιδαγωγούς, κοινωνικούς λειτουργούς.
Εως πριν από μερικά χρόνια η ΔΕΠΥ ανήκε αποκλειστικά στον τομέα της παιδοψυχιατρικής, αφήνοντας έτσι ακάλυπτους τους ενήλικες. Πρόκειται για μία νευροαναπτυξιακή διαταραχή που εμφανίζεται σ' ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό του γενικού πληθυσμού (5-7%), και σ' ένα ακόμα μεγαλύτερο ποσοστό του ενήλικου ψυχιατρικού πληθυσμού.
Τα συμπτώματα (διάσπαση προσοχής, παρορμητικότητα με ή χωρίς υπερκινητικότητα) εκφράζονται από την παιδική ηλικία και δημιουργούν τέτοια προβλήματα που αν δεν αντιμετωπιστούν έγκαιρα, η ΔΕΠΥ περνάει στην ενήλικη ζωή αναλλοίωτη ή παραλλαγμένη, και επιβαρύνει την καθημερινότητα του ατόμου σε κάθε της πτυχή. Συχνά δεν την αναγνωρίζουμε γιατί είτε συγκαλύπτεται από μια πληθώρα άλλων διαταραχών (αγχωτικών και συναισθηματικών, χρήση ουσιών, προβλήματα ύπνου κ.ά.).
Η ΔΕΠΥ στους ενήλικες εκδηλώνεται με διάφορους τρόπους, αλλά έχει κοινό παρονομαστή τη διαταραχή της ανασταλτικής λειτουργίας του εγκεφάλου. Ετσι, η αφηρημάδα, οι δυσκολίες στην οργάνωση και ολοκλήρωση εργασιών, η απροσεξία, τα σχέδια που αρχίζουν και δεν τελειώνουν ποτέ, το χάος στα οικονομικά, η άστατη ζωή, οι καθυστερήσεις, η χρόνια βαρεμάρα και η έλλειψη αυτοπεποίθησης, οι εκρήξεις θυμού και η ευθιξία στις σχέσεις, η ανυπομονησία, οι εναλλαγές στην εργασία κ.ά., δεν αποτελούν μόνο μέρη του χαρακτήρα κάποιου και ούτε είναι μόνο προς ανάλυση και επεξεργασία. Είναι και αποτέλεσμα αυτής της τόσο σύνθετης διαταραχής.
Πηγή