Σύνδρομο Charles Bonnet. Όπως λέμε οπτικές ψευδαισθήσεις!

Το Σύνδρομο Charles Bonnet χαρακτηρίζεται από οπτικές ψευδαισθήσεις σε άτομα με τύφλωση ή μειωμένη όραση. Τα άτομα που έχουν το σύνδρομο βλέπουν διαφόρων ειδών εικόνες μπροστά τους και μάλιστα είναι πεπεισμένα ότι αυτά που βλέπουν είναι πραγματικά.

Η αιτία πιστεύεται ότι είναι μία διάλειψη στον εγκέφαλο. Καθώς η όραση φθίνει, ο εγκέφαλος συνεχίζει να ερμηνεύει οπτικές εικόνες ελλείψει της οπτική εισόδου. Όπως ακριβώς όταν σε ένα άτομο του λείπει το ένα άκρο και συνεχίζει να έχει σήματα πόνου από από αυτό που όμως δεν υπάρχει πια.
Ένα άτομο που πάσχει απ' αυτό το σύνδρομο, μπορεί να αναρωτιέται αν έχει γίνει ψυχικά άρρωστο ή έχει αναπτύξει γεροντική άνοια. Οι ψευδαισθήσεις είναι πιο πιθανόν να συμβούνε όταν το άτομο είναι ξύπνιο και μόνο, στο αμυδρό φως ή όταν είναι σωματικά αδρανές.
Το μυστικό λοιπόν, είναι να μείνει ο πάσχων σωματικά και διανοητικά δυνατός. Ο ελεύθερος χρόνος με την οικογένεια ή τους φίλους σε κοινωνικές δραστηριότητες, μπορεί να μειώσει τη συχνότητα και τη ζωντάνια των ψευδαισθήσεων. Κάθε ασθενής πρέπει να μάθει τι λειτουργεί για αυτόν.

Διάγνωση και θεραπεία

Ο επαγγελματίας φροντιστής των ματιών, είναι το καλύτερο επάγγελμα υγείας για τη διάγνωση αυτής της κατάστασης. Μια διεξοδική εξέταση των ματιών μπορεί να αποκλείσει πρόσθετα προβλήματα. Μερικές φορές χρειάζεται νευρολόγος ώστε να αποκλείονται άλλες νευρολογικές παθήσεις που μιμούνται το Charles Bonnet όπως τα εγκεφαλικά επεισόδια ή το πάρκινσον.
Αναφορικά με τη θεραπεία, μετά από 12 ή 18 μήνες, ο εγκέφαλος φαίνεται να προσαρμόζεται στην απώλεια όρασης του ατόμου κι οι παραισθήσεις αρχίζουν να φεύγουν. Επίσης αντιεπιληπτικά φάρμακα καθώς και αγχολυτικά, έχουν αποδειχθεί ότι ηρεμούν τις παραισθήσεις ορισμένων ασθενών.

Πηγή

Oliver Sacks: Σύνδρομο Charles Bonnet - μία οπτική ψευδαίσθηση

 Σε ένα ενδιαφέρον βίντεο, ο νευρολόγος και συγγραφέας Oliver Sacks 

[δείτε και σε παλαιότερες αναρτήσεις] φέρνει στην προσοχή μας το σύνδρομο Τσαρλς Μπόνετ. Πρόκειται για αληθοφανείς ψευδαισθήσεις που βιώνουν  άτομα με οπτικές βλάβες. Περιγράφει τις εμπειρίες των ασθενών του με συμπονετική λεπτομέρεια και μας μεταφέρει στις βιολογικές βάσεις αυτού του αφανούς φαινομένου. 
Σε ένα άρθρο που ακολουθεί, συζητείται η σχέση που μπορεί να έχουν τέτοιου είδους ψευδαισθήσεις που προκαλούνται από την αποστέρηση οπτικών ερεθισμάτων με τα όνειρα ... 

Πηγή