Γραμματική Α δημοτικού (φύλλα εργασίας)

πηγη

Γραμματική Α δημοτικού

Γραμματική - Α΄ τάξη by Angie Kalfopoulou

 

Ιδέες για δραστηριότητες που αφορούν τις πρώτες μέρες προσαρμογής στο νηπιαγωγείο

πηγη

 

Πρώτες μέρες στο νηπιαγωγείο – Παιχνίδια γνωριμίας

Πρώτη μέρα στο σχολείο, πρώτη μέρα μακρυά από το σπίτι, πρώτη μέρα στη δουλειά…

Η διαδικασία της «πρώτης μέρας» σε ένα νέο περιβάλλον αποτελεί σίγουρα μία αγχωτική σκέψη για μικρούς και μεγάλους. Όσο δύσκολη όμως κι αν μάς φαίνεται αυτή η «πρώτη μέρα», να θυμάστε ότι τόσο ενθουσιώδεις θα μάς κάνει στο τέλος της για όλα αυτά τα νέα πράγματα που είδαμε, ακούσαμε και μάθαμε.

Τώρα λοιπόν που τα παιδιά σας θα πάνε νηπιαγωγείο, ένας εύκολος και ωραίος τρόπος για να «σπάσει ο πάγος» των πρώτων ημερών, είναι να τα μυήσετε σε παιχνίδια γνωριμίας. Έτσι πετυχαίνετε να χαλαρώσετε τα παιδιά σας από τo αρχικό σάστισμα, να έρθουν σε επαφή με σημαντικές αξίες, όπως ομαδικότητα, ευγένεια και αποδοχή και να σταδιακά να δημιουργήσουν τις πρώτες φιλίες της ζωής τους.

Κηδεμόνες και εκπαιδευτικοί ακολούθως μπορείτε να ανακαλύψετε μερικά από αυτά τα απλά, μα τόσο χρήσιμα παιχνίδια γνωριμίας:

• Θυμάμαι τα ονόματα: Τι πιο απλή και γρήγορη σύσταση από το να πεις το όνομα σου! Μαζεύονται όλα τα παιδάκια σε κύκλο και λέει ένα ένα στα γρήγορα το όνομα του. Μετά βάζουμε τα παιδιά, το καθένα με τη σειρά του, να προσπαθήσει να θυμηθεί όσο περισσότερα ονόματα μπορεί από τους συμμαθητές του. Μάλιστα αν θέλει ο/η εκπαιδευτικός να καταπλήξει τα παιδιά με τα μαγικά του, μπορεί να απομνημονεύσει από πριν κρυφά όλα τους τα ονόματα και να τα παρακινήσει μετά με το 1, 2, 3 να πουν ταυτόχρονα όλα μαζί το όνομα τους. Θα τρελαθούν όταν σάς ακούσουν να λέτε στη συνέχεια μετά ένα προς ένα τα ονόματά τους…
• Η διπλανή μου θέση: Είμαστε με τα παιδιά όλοι με καρέκλες σε ένα κύκλο. Ο εμψυχωτής έχει άδεια τη διπλανή του θέση και καλεί ένα όνομα για να την καλύψει:

«Η θέση η διπλανή μου
είναι αδειανή
έλα… (π.χ. Ελένη)
να κάτσουμε μαζί.»

Έτσι μένει μία άλλη θέση άδεια και συνεχίζεται το παιχνίδι.

• Κυνήγι θησαυρού: Κρύβουμε ένα αντικείμενο, που θα αποτελέσει το «θησαυρό» στο χώρο της τάξης, και χωρίζουμε τα παιδιά σε 2 ομάδες. Δίνουμε από ένα χαρτάκι με τον ίδιο γρίφο στην κάθε ομάδα και στόχος της ομάδας είναι να λύσει πρώτη όλους τους γρίφους για να φτάσει στο θησαυρό. Σκοπός αυτού του παιχνιδιού είναι τα παιδιά να γνωρίσουν καλύτερα το χώρο, οπότε όλοι οι γρίφοι θα πρέπει να σχετίζονται με σημεία και αντικείμενα του χώρου τους.
• Το πορτρέτο του απέναντι: Χωρίζουμε τα παιδιά σε τυχαία ζευγάρια και τα βάζουμε να καθίσουν αντικριστά. Δίνουμε από ένα χαρτί και χρώματα στο κάθε παιδί και ζητάμε να ζωγραφίσει το πορτρέτο του απέναντί του, αφού πρώτα τον ρωτήσει κάποιες πληροφορίες ώστε να γίνει πιο «ακριβές» το πορτρέτο του.
• Βλέπω ένα παιδί: Αυτό είναι μία παραλλαγή του γνωστού Αγγλικού παιχνιδιού «I spy with my little eye”. Καθόμαστε με όλα τα παιδιά σε ένα κύκλο και ζητάμε από ένα παιδί να σκεφτεί και να περιγράψει ένα συμμαθητή του χωρίς να πει το όνομα του ξεκινώντας τη φράση «Βλέπω ένα παιδί». Για παράδειγμα: «Βλέπω ένα παιδί, που έχει καστανά μαλλιά και φοράει μπλε παντελόνι». Τα άλλα παιδιά θα πρέπει να μαντέψουν ποιο είναι το παιδί, που έχει σκεφτεί.
• Τα δώρα: Στη μέση ενός κύκλου τοποθετούμε ένα πανί με δωράκια πολύ μικρής αξίας , που είναι σε αριθμό αντίστοιχο με τα παιδιά που παίζουν το παιχνίδι. Κάθε παιδί σηκώνεται με τη σειρά του, επιλέγει ένα δωράκι και λέει “Είμαι η/ο …… (το όνομα του), διάλεξα το ….. (περιγράφει το δωράκι που διάλεξε πχ το μπλε αεροπλανάκι) και το χαρίζω στην/στον …….(λέει το όνομα του παιδιού που το χαρίζει από την ομάδα). Σκοπός αυτού του παιχνιδιού είναι να ενισχύσει τη γλωσσική και εκφραστική ικανότητα του παιδιού, να του αναδείξει τα οφέλη από κινήσεις ευγένειας και προσφοράς και να του τονώσει την αυτοπεποίθηση.
• Ο πρώτος και ο τελευταίος: Όλα τα παιδιά είναι όρθια και προχωράνε σε βήματα, όσο εμείς χτυπάμε ένα μικρό κρουστό ή κάποιο άλλο όργανο. Με το που σταματήσει η μουσική, πρέπει όλα τα παιδιά να κάτσουν αμέσως κάτω. Το πρώτο και το τελευταίο παιδί που θα κάτσει θα πρέπει να εκτελέσει μία οδηγία, τύπου «να μάς πει το όνομά του ή να πει τα ονόματα 2 άλλων συμμαθητών του ή το όνομα όποιου θυμάται από την τάξη». Μπορούμε να συνεχίσουμε το παιχνίδι με πολλές παραλλαγές. 

 ΠΗΓΗ

 

 

Μητρική γλώσσα. Ο ρόλος τού σχολείου, των δασκάλων και των γονέων στην κατάκτηση τής μητρικής γλώσσας

πηγη

 

Πέρα των γλωσσικών καταβολών με τις οποίες γεννιέται ο άνθρωπος (Noam Chomsky) και πέρα τής επίδρασης τού ευρύτερου γλωσσικού περιβάλλοντος (B. F. Skinner), καθοριστικός είναι ο ρόλος τής γλωσσικής αγωγής στο σχολείο καθώς και ο ρόλος τής οικογένειας. Το σύστημα διδασκαλίας τής γλώσσας στο Σχολείο και η συμβολή τόσο των διδασκόντων τη γλώσσα όσο και των εκπαιδευτικών όλων των ειδικοτήτων διαμορφώνουν τις προϋποθέσεις κατάκτησης τής μητρικής γλώσσας από το παιδί. Βαρύνουσας σημασίας είναι και η συμβολή τής οικογένειας (μητέρας, πατέρα, παππού, γιαγιάς, μεγαλύτερων αδελφών) στη διαμόρφωση τής γλώσσας τού παιδιού.

 

Τα στάδια κατάκτησης τής μητρικής γλώσσας αρχίζουν από την ηλικία των δύο (2) έως πέντε (5) ετών («προ-γραμματικό στάδιο») και εδραιώνονται στην ηλικία των δώδεκα (12) ετών («γραμματικό στάδιο»), οπότε και τελειώνει «η κρίσιμη ηλικία» κατάκτησης τής μητρικής γλώσσας. Ακολουθεί ο εμπλουτισμός και η εμβάθυνση τής γνώσης τής γλώσσας μέχρι τής ηλικίας των δεκαοκτώ (18) ετών («μετα-γραμματικό στάδιο»).

 

Όπως είναι φανερό, κύριο ρόλο στην κατάκτηση τής γλώσσας παίζει η πρωτοβάθμια εκπαίδευση (δημοτικό σχολείο) που αποτελεί το «κυρίως γλωσσικό» στάδιο κατάκτησης τής γλώσσας και η προσχολική εκπαίδευση (κυρίως το νηπιαγωγείο) ως το «πρώιμο γλωσσικό» στάδιο. Στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση (γυμνάσιο – λύκειο), η οποία αποτελεί το «μετα-γλωσσικό» στάδιο, ολοκληρώνεται από σχολικής απόψεως η κατάκτηση τής μητρικής γλώσσας. Γι’ αυτό είναι σημαντικό θέμα πώς διδάσκεται η γλώσσα στο σχολείο (συχνότητα, μέθοδος, επαφή με γλωσσικά πρότυπα, επαφή με τη διαχρονία τής Ελληνικής) και πώς εμπεδώνεται στη συνείδηση των μαθητών ο αξιακός χαρακτήρας τής μητρικής γλώσσας.   

 

Ο ρόλος τής οικογένειας με τη συχνότητα και την ποιότητα «των ακουσμάτων» που παρέχει σε όλη την ηλικιακή ανάπτυξη τού παιδιού, αλλά και με τα κίνητρα που δίνει στο παιδί για «αυτομόρφωση» (ανάγνωση βιβλίων, εξασφάλιση και χρήση λεξικών, γραμματικής και γλωσσικών εγχειριδίων, παρακολούθηση καλών θεατρικών έργων, διαλέξεων και άλλων πολιτιστικών δραστηριοτήτων) διαμορφώνει σε σημαντικό βαθμό τη γλωσσική συγκρότηση των παιδιών.

Ιδιαίτερα σημαντική είναι η εξοικείωση των παιδιών ─και γενικότερα τού ανθρώπου «διά βίου»─ με τον μηχανισμό παραγωγής και πρόσληψης τής γλώσσας (προφορικής και γραπτής ομιλίας), δηλ. τη σύνταξη και τη γραμματική. Η «απενοχοποίηση» τής γραμματικής σαν μιας σχολαστικής (!), ασυμπαθούς έως άχρηστης (!) γνώσης αποτελεί προϋπόθεση για την ίδια την κατάκτηση τής μητρικής γλώσσας σε ποιοτικό επίπεδο.

 

Τελικά, πρέπει να βοηθήσουμε όλοι να γίνει αντιληπτό ότι η ενασχόληση με το «λογισμικό τής γλώσσας» (λεξιλόγιο, γραμματική, σύνταξη) αποτελεί «έργο ζωής», διότι κάθε ποιότητα στη γλώσσα σημαίνει και ποιότητα στην σκέψη και, κατ’ επέκταση, ποιότητα στην αντίληψη και βίωση τού κόσμου μας.

Δρ. Γεώργιος Μπαμπινιώτης, Γλωσσολόγος 

 

Πηγη

 

 

Ο εθισμός στις ειδήσεις αυξάνει την πιθανότητα στρες, άγχους και άλλων προβλημάτων υγείας

πηγη

 

Οι άνθρωποι που είναι «κολλημένοι» με τις ειδήσεις, όντας εθισμένοι να «τσεκάρουν» κάθε λίγο και λιγάκι αν υπάρχει κάποια νέα είδηση - μια τάση που ενισχύεται από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης - είναι πιθανότερο να πάσχουν από στρες, άγχος και από άλλα σωματικά προβλήματα υγείας, δείχνει μια νέα αμερικανική έρευνα.

Η διαδοχή τα τελευταία χρόνια σημαντικών συμβάντων που έχουν τροφοδοτήσει την επικαιρότητα με κατακλυσμό ειδήσεων (πανδημία, εισβολή Ρωσίας σε Ουκρανία, ενεργειακή κρίση, μεγάλες πυρκαγιές κ.α.), έχει προκαλέσει αυξημένο ενδιαφέρον για έγκαιρη ενημέρωση. Όμως για αρκετούς ανθρώπους η ανάγνωση συχνά άσχημων ειδήσεων μπορεί να τους στρεσάρει.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Μπράιαν ΜακΛάφλιν του Κολλεγίου Μέσων Ενημέρωσης και Επικοινωνίας του Πανεπιστημίου του Τέξας Texas Tech, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Health Communication», μελέτησαν δειγματοληπτικά το φαινόμενο του λεγόμενου «εθισμού στις ειδήσεις» σε 1.100 ενήλικες, που συμπλήρωσαν σχετικά ερωτηματολόγια.

Οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να απαντήσουν σε ερωτήσεις όπως «απορροφιέμαι τόσο από τις ειδήσεις που ξεχνάω τον κόσμο γύρω μου» ή «στο μυαλό μου συχνά γυρνάνε σκέψεις σχετικά με τις ειδήσεις» ή «δυσκολεύομαι να σταματήσω να διαβάζω ή να παρακολουθώ ειδήσεις» ή «συχνά δεν προσέχω στο σχολείο ή στη δουλειά μου επειδή διαβάζω ή παρακολουθώ τα νέα».

Τα ευρήματα έδειξαν ότι το 16,5% των ανθρώπων - περίπου ο ένας στους έξι - εμφανίζουν σημάδια «σοβαρά προβληματικής» κατανάλωσης ειδήσεων, σε σημείο που αυτές κυριαρχούν στη ζωή τους, διαταράσσοντας τις σχέσεις με την οικογένεια και τους φίλους τους, προκαλώντας δυσκολία συγκέντρωσης στα μαθήματα ή στις εργασιακές υποχρεώσεις τους και δημιουργώντας μια διάχυτη ανησυχία και αϋπνία.

Οι άνθρωποι αυτοί είναι πιθανότερο να εμφανίσουν διαταραχές της ψυχικής (το 74%) και σωματικής υγείας τους (το 61%), έναντι πολύ μικρότερων ποσοστών (8% και 6%) μεταξύ όσων δεν έχουν τέτοιο «κόλλημα» με τις ειδήσεις.

«Η παρακολούθηση των εξελίξεων διεθνώς στα μέσα ενημέρωσης μπορεί να δημιουργήσει μια κατάσταση υψηλής εγρήγορσης και διέγερσης σε μερικούς ανθρώπους, κάνοντας τον κόσμο να φαίνεται σαν ένα σκοτεινό και επικίνδυνο μέρος. Σε τέτοια άτομα μπορεί να εμφανιστεί ένας φαύλος κύκλος που δημιουργεί ψυχαναγκαστική σχέση με τις ειδήσεις, διαρκές "τσεκάρισμα" για νέες εξελίξεις όλη την ώρα. Όσο περισσότερο κάποιος το κάνει αυτό, τόσο υπάρχουν επιπτώσεις σε άλλες πλευρές της ζωής του», ανέφερε ο ΜακΛάφλιν.

Όπως είπε, είναι ανάγκη να βοηθηθούν ορισμένοι άνθρωποι να αποκτήσουν πιο υγιή σχέση με τις ειδήσεις, χωρίς βεβαίως να πάψουν να ενημερώνονται. Σε άλλες περιπτώσεις εθισμών και ψυχαναγκαστικών συμπεριφορών, η θεραπεία περιλαμβάνει την πλήρη διακοπή της προβληματικής συμπεριφοράς, όμως στην περίπτωση της ενημέρωσης αυτό είναι καλό να αποφευχθεί για να μην υπονομευθεί, μεταξύ άλλων, η ύπαρξη σωστά ενημερωμένων πολιτών, κάτι αναγκαίο στη δημοκρατία.

ΠΗΓΗ

 

 

Πώς να καλλιεργήσετε τη φιλία με την έφηβη κόρη σας

πηγη

 

Ανησυχείτε για το αυξανόμενο χάσμα στη σχέση με την έφηβη κόρη σας; Να θυμάστε πως η θετική σχέση γονέα εφήβου έχει εκτεταμένο αντίκτυπο στη ζωή της έφηβης κόρης σας. Επιπλέον, το να είστε φίλη της είναι το πρώτο βήμα για την οικοδόμηση θετικών γονεϊκών σχέσεων.  Ας εξερευνήσουμε μερικές ιδέες που μπορούν να σάς βοηθήσουν να συνδεθείτε με την κόρη σας ως καλή φίλη και έμπιστη της.

Τα εφηβικά χρόνια στη ζωή ενός παιδιού συχνά «χρωματίζονται» με ιδιότροπες διαθέσεις, αυξημένη διάθεση απομόνωσης και προκλητικές συμπεριφορές. Επιπλέον, αυτές οι αλλαγές στη συμπεριφορά τους δεν είναι πάντα σκόπιμες. Κατά καιρούς, αυτές οι αλλαγές συμβαίνουν όταν οι έφηβοι προσπαθούν να κατανοήσουν και να ξεμπερδέψουν τις πολύπλοκες καταστάσεις της ζωής τους. Επιπλέον, αυτές οι αλλαγές δεν υπονοούν σε καμία περίπτωση ότι η έφηβη κόρη σας δεν θέλει και δεν χρειάζεται πλέον την αγάπη και την προσοχή σας.

Το να είσαι φιλική μαμά βοηθά στην οικοδόμηση ενός αισθήματος εμπιστοσύνης ανάμεσα σε σένα και τα παιδιά σου, ειδικά αν είσαι μαμά με κόρη.

Ακολουθούν μερικές συμβουλές που θα βοηθήσουν τις μαμάδες να αναπτύξουν στενότερο δεσμό με τις κόρες τους:

Ασχοληθείτε με το Chit-Chat

Ξεκινήστε μια συζήτηση με την κόρη σας για τις καθημερινές της δραστηριότητες και ενημερώστε την για τα πράγματα που σας κράτησαν απασχολημένες ως αντάλλαγμα της εμπιστοσύνης της.

Έχετε αίσθηση του χιούμορ

Στους έφηβους αρέσει να ψυχαγωγούνται. Πάντα να αναζητάτε ευκαιρίες για να ρίξετε ένα αστείο στη συζήτηση ή να κάνετε κάτι που θα κάνει την κόρη σας να χαμογελάσει. Αυτές οι διασκεδαστικές στιγμές θα βοηθήσουν πολύ στην ενίσχυση της σχέσης σας.

Βρείτε κοινά χόμπι και ενδιαφέροντα

Κάντε πράγματα που απολαμβάνετε και οι δύο μαζί! Αφιερώστε χρόνο φτιάχνοντας τα αγαπημένα σας φαγητά, παίζοντας τα αγαπημένα σας παιχνίδια, παρακολουθώντας ταινίες ή πηγαίνοντας για ψώνια.

Να είστε άξια εμπιστοσύνης

Εάν η κόρη σας σάς εμπιστεύεται, δεν θα διστάσει να μοιραστεί μαζί σας τα μυστικά της.

Μην κάνετε κήρυγμα- Πείτε μια ιστορία

Σε κανέναν δεν αρέσει να γκρινιάζει και να νουθετεί. Καθώς οι έφηβοι ενδιαφέρονται περισσότερο για ιστορίες, μοιραστείτε μηνύματα που μπορούν να της διδάξουν μαθήματα για τη ζωή.

Εμπνεύστε και μην επιβάλλετε

Μην περιορίζετε την ελευθερία της επιλογής της κόρης σας. Το να είσαι φίλος της κόρης σου σημαίνει να την εμπνέεις μέσα από τις πράξεις σου. Η συμπεριφορά και η στάση σας απέναντι στη ζωή θα τη διδάξουν και θα την ενθαρρύνουν να παίρνει αποφάσεις καθώς και πώς να αντιμετωπίζει τις συνέπειες ή την απογοήτευση.

Δώστε της χώρο

Μερικές φορές, είναι δύσκολο να θυμόμαστε ότι τα παιδιά μας δεν είναι κτήμα μας. Οι κόρες μας έχουν φίλους με τους οποίους θέλουν να περνούν χρόνο και θέλουν ιδιωτικές στιγμές. Ως φίλοι των παιδιών μας, ο σεβασμός της κοινωνικής και ιδιωτικής τους ζωής τούς παρέχει ποιοτικό χρόνο για τον εαυτό τους και τους άλλους ανθρώπους.

Χρησιμοποιήστε την τεχνολογία για να εκφράσετε τα συναισθήματά σας

Στη σημερινή εποχή, χρειάζονται μόνο λίγα λεπτά για να εκφράσετε την αγάπη σας για ένα άτομο. Η χρήση τεχνολογίας και εφαρμογών που χρησιμοποιεί η κόρη σας μπορεί να μεταδώσει όλα τα μηνύματα που θέλετε να της μεταφέρετε. Πείτε της πόσο πολύ την αγαπάτε και τι σημαίνει για εσάς στέλνοντάς της στοργικά μηνύματα. Αυτές οι χειρονομίες θα βοηθήσουν πολύ στην ανάπτυξη της αγάπης σας στην καρδιά της κόρης σας.

Στείλτε της δώρα

Τα δώρα με νόημα από τους γονείς είναι ιδιαίτερα για τα παιδιά. Τα γενέθλια, οι οικογενειακές γιορτές και τα ακαδημαϊκά επιτεύγματα είναι καλές στιγμές για να στείλετε δώρα στην κόρη σας και να της εκδηλώσετε την αγάπη σας, αλλά μπορεί επίσης να σάς βοηθήσουν να της φτιάξετε τη διάθεσή σας.

Δώστε ένα χέρι βοηθείας

Αναζητήστε ευκαιρίες όπου η κόρη σας χρειάζεται τη βοήθειά σας. Μπορεί να έχει προβλήματα με τις σπουδές της ή να έχει προβλήματα με φίλους ή μια σχέση. Η διορατική καθοδήγησή σας θα προσφέρει υποστήριξη καθώς παίρνει την καλύτερη απόφαση για τον εαυτό της. Είναι σημαντικό να αφήσετε την κόρη σας να πάρει κάποιες αποφάσεις ανεξάρτητα με το αν συμφωνείτε ή όχι.

Εν κατακλείδι η αντιμετώπιση της έφηβης κόρης σας ως φίλου θεωρείται από το παιδί σας ως πράξη σεβασμού για την ατομικότητά της.

Το να είστε γονιός και συγχρόνως φίλος δεν είναι αντιφατικές έννοιες ως προς τη διαπαιδαγώγηση. Μπορείτε να είστε η καλύτερη φίλη της κόρης σας και να εξακολουθείτε να είστε μητέρα ταυτόχρονα. Το να είσαι φίλος γενικότερα σε ένα παιδί σημαίνει να είσαι εκεί για εκείνο όταν σε χρειάζεται. Σημαίνει επίσης να μπορείς να το ενθαρρύνεις, να τους τονώνεις την αυτοπεποίθηση και να το επικρίνεις εποικοδομητικά.

Και όταν πρόκειται για την ασφάλειά του παιδιού και άλλα κρίσιμα ζητήματα, ανεξαιρέτως φίλου, πρέπει να επιστρέψετε στον ρόλο του γονέα με ενσυναισθητικό τρόπο. Να θυμάστε πως το να είστε φίλος με το παιδί σας δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν προκαθορισμένα όρια.

Πηγη

 

 

 

 

 

 

Αθηνά Τεστ διάγνωσης δυσκολιών μάθησης

πηγη

 

Το ΑθηνάΤεστ είναι ένα πολυθεματικό, ατομικό τεστ με κύρια εφαρμογή στη διάγνωση μαθησιακών δυσκολιών. Με το ΑθηνάΤεστ είναι δυνατόν να εκτιμηθούν οι δυνατότητες ή αδυναμίες των μαθητών και να γίνει παρέμβαση ενισχυτικά – εφόσον κριθεί απαραίτητο με το ειδικό πρόγραμμα αποκατάστασης. Το τεστ αυτό αφορά παιδιά ηλικίας 5 έως 8 ετών (Παρασκευόπουλος κ.ά., 1996).

 
Το ΑθηνάΤεστ Διάγνωσης Δυσκολιών Μάθησης είναι ένα ψυχοπαιδαγωγικό διαγνωστικό μέσο, το οποίο κατασκευάστηκε ειδικώς για να εντοπιστούν παιδιά που παρουσιάζουν δυσκολίες ν’ ανταποκριθούν στις μαθησιακές απαιτήσεις του σχολείου.
Είναι ένα πολυθεματικό τεστ ενδο-ατομικής αξιολόγησης, το οποίο μας δίνει μια αναλυτική εικόνα της παρούσας κατάστασης του παιδιού σε καίριους τομείς της ανάπτυξης και εντοπίζει συγκεκριμένες περιοχές που είναι ελλειμματικές και οι οποίες ενδεχομένως να παρεμποδίζουν το παιδί ν’ ανταποκριθεί στις μαθησιακές απαιτήσεις του σχολείου και να χρήζουν ιδιαίτερης διδακτικό-θεραπευτικής παρέμβασης.
Είναι μια δέσμη από επιμέρους διαγνωστικές δοκιμασίες, δεκατέσσερις (14) κύριες και μία (1) συμπληρωματική, οι οποίες αξιολογούν ένα ευρύτατο φάσμα κινητικών, αντιληπτικών, νοητικών και ψυχογλωσσικών διεργασιών. Αυτές οι κλίμακες σχετίζονται με τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα παιδιά για ν’ ανταποκριθούν στις μαθησιακές απαιτήσεις του σχολείου. Αξιολογούν το επίπεδο και τo ρυθμό ανάπτυξης του παιδιού σε διάφορους τομείς, όπως είναι: η νοητική ικανότητα, η άμεση μνήμη ακολουθιών, η ολοκλήρωση παραστάσεων, η γραφοφωνολογική ενημερότητα καθώς και η νεύρο-ψυχολογική ωριμότητα, όπως είναι ο οπτικοκινητικός συντονισμός, η πλευρίωση και ο προσανατολισμός του σώματος.

Τα εξεταστικά αποτελέσματα του ΑθηνάΤεστ δίνουν ένα αναλυτικό-διαγνωστικό προφίλ του παιδιού, το οποίο δείχνει περιοχές ανάπτυξης που είναι ελλειμματικές και που ενδεχομένως μπορούν να ενοχοποιηθούν για τις παρούσες ή μελλοντικές δυσκολίες μάθησης και προσαρμογής του παιδιού στο σχολείο. Σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε ειδικώς, για να χρησιμοποιείται από τους εκπαιδευτικούς, δασκάλους και νηπιαγωγούς, με τα παιδιά της τάξης τους, για να έχουν, για το καθένα, μια ορθολογικά οργανωμένη και συστηματική περιγραφή του επιπέδου και ρυθμού ανάπτυξης του παιδιού σε κρίσιμους για τη σχολική μάθηση τομείς ανάπτυξης.
Οι ειδικοί αυτοί με τη χορήγηση του ΑθηνάΤεστ μπορούν να εξασφαλίσουν με τρόπο εύκολο και γρήγορο, πληθώρα κρίσιμων διαγνωστικών πληροφοριών. Ο κάθε χρήστης βέβαια του ΑθηνάΤεστ θα αξιολογήσει τα ψυχομετρικά αποτελέσματα από τη δική του οπτική γωνία και θα τα αξιοποιήσει με βάση το δικό του επίπεδο διαγνωστικής και θεραπευτικής ερμηνείας.
Το ΑθηνάΤεστ έχει κατασκευαστεί να χρησιμοποιείται με παιδιά που βρίσκονται στα πρώτα χρόνια της φοίτησής τους στο σχολείο, αφού αποσκοπεί στην έγκαιρη διάγνωση. Για αυτό ως προς το βαθμό δυσκολίας το ΑθηνάΤεστ φρόντισε ν’ αντιστοιχεί πρωτίστως, σε αναπτυξιακό επίπεδο παιδιών ηλικίας: από την αρχή του 5ου έτους ως το τέλος του 9ου έτους, δηλαδή παιδιών που φοιτούν στο Νηπιαγωγείο, καθώς και στην Α΄, στη Β΄, στη Γ΄ και στη Δ΄ τάξη του Δημοτικού Σχολείου. Σ’ αυτά τα παιδιά μπορούν να χορηγηθούν άνετα όλες οι επιμέρους κλίμακες του ΑθηνάΤεστ.
Ασφαλώς, το ΑθηνάΤεστ μπορεί να χρησιμοποιηθεί και με μεγαλύτερα παιδιά που φοιτούν σ’ όλες τις τάξεις του Δημοτικού Σχολείου, ακόμα και του Γυμνασίου, τα οποία παρουσιάζουν σοβαρές μαθησιακές ανεπάρκειες. Επίσης, ορισμένες μεμονωμένες επιμέρους κλίμακες, όπως π.χ. «Πλευρίωση» και οι άλλες κλίμακες νεύρο-ψυχολογικής ωριμότητας, μπορούν να χρησιμοποιηθούν με παιδιά όλων των ηλικιών, από της νηπιακής μέχρι και της εφηβικής ηλικίας.
Απώτερος σκοπός της διαφορικής – αναλυτικής αξιολόγησης του παιδιού με το ΑθηνάΤεστ είναι ο προγραμματισμός και η εφαρμογή της κατάλληλης διδακτικό-θεραπευτικής παρέμβασης, για να βοηθηθεί το παιδί να ξεπεράσει τις δυσκολίες του αυτές πριν εκδηλωθούν, δηλαδή για την πρόληψή τους. Αλλά και σε περίπτωση που έχουν εκδηλωθεί αυτές οι δυσκολίες, να βοηθηθεί το παιδί να τις ξεπεράσει, πριν παγιωθούν, δηλαδή για την έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία τους.
Ο εκπαιδευτικός μπορεί να αξιοποιήσει τα αποτελέσματα του ΑθηνάΤεστ κατά τρεις τρόπους:
1. Ως ψυχοπαιδαγωγικό διαγνωστικό πλαίσιο, πάνω στο οποίο θα στηριχθεί ο ίδιος ο εκπαιδευτικός, είτε μόνος του αυτόνομα είτε σε συνεργασία με τον σχολικό ψυχολόγο και άλλους ειδικούς, για να προγραμματίσει και να εφαρμόσει, είτε μέσα στην τάξη είτε στα πλαίσια παράλληλης ενισχυτικής διδασκαλίας, την κατάλληλη για τους μαθητές του, εξατομικευμένη, διδακτικό-θεραπευτική παρέμβαση.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν οι ενδο-ατομικές συγκρίσεις μεταξύ διαφόρων «όψεων» της ίδιας ικανότητας. Για σύγκριση μέσα στο ίδιο το παιδί, για την ίδια ικανότητα, έχουν περιληφθεί κλίμακες με διαφορετικό εξεταστικό υλικό, όπως: κλίμακες με υλικό ακουστικό και κλίμακες με υλικό οπτικό για σύγκριση διόδων επικοινωνίας. Επίσης κλίμακες με υλικό σημασιολογικό (εικόνες αντικείμενων, πραγματικές λέξεις) και κλίμακες με υλικό σχηματικό («φτιαχτές» λέξεις, εικόνες άσημων πρωτόγνωρων συμβόλων) για σύγκριση επιπέδων επεξεργασίας των πληροφοριών, όπως είναι το επίπεδο της εσωτερικής συνειδητής λογικής επεξεργασίας των πληροφοριών (το αναλυτικό — συνθετικό νοητικό επίπεδο) και το επίπεδο της μηχανικής – ολιστικής εκτέλεσης διανοητικών πράξεων (το αυτοματικό νοητικό επίπεδο) κ.τ.ό.
Γενικά, η ενδο-ατομική αξιολόγηση των διαφορών παρέχει, το ψυχοπαιδαγωγικό διαγνωστικό πλαίσιο για τον προγραμματισμό και την εφαρμογή εξατομικευμένων προγραμμάτων παρέμβασης για την πρόληψη και τη θεραπεία δυσκολιών μάθησης.
2. Ως προκριματικό υλικό, για μια πρώτη ψυχοπαιδαγωγική αξιολόγηση των μαθητών του, η οποία θα τον βοηθήσει να εντοπίσει τα παιδιά που θα πρέπει να παραπεμφθούν σε ιατροπαιδαγωγικές υπηρεσίες ή και σε άλλους ειδικούς – για περαιτέρω και συστηματικότερη διαγνωστική αξιολόγηση. Το ΑθηνάΤεστ επιδιώκει να καλύψει όσο το δυνατόν περισσότερες πλευρές της ανάπτυξης που σχετίζονται με τη σχολική πρόοδο και προσαρμογή του παιδιού: νευροψυχολογική, νοητική, κινητική, αντιληπτική, ψυχογλωσσική και άλλες (Τρίγκα, 2004).
3. Ως μέσο συλλογής ερευνητικών δεδομένων, για τη διενέργεια ψυχοπαιδαγωγικών ερευνητικών εργασιών. Ο εκπαιδευτικός µπορεί, βασιζόμενος στο ψυχοπαιδαγωγικό πρότυπο του ΑθηνάΤεστ, να θέσει και ν’ απαντήσει ερευνητικά ερωτήματα για την ανάπτυξη και τη μάθηση, συγκεντρώνοντας, µε τη χορήγηση του ΑθηνάΤεστ, πλούσιο, κάθε φορά, εμπειρικό υλικό, µε τρόπο άμεσο και αβίαστο.
Ως πρότυπο, τόσο θεωρητικό όσο και λειτουργικό, για την κατασκευή του ΑθηνάΤεστ χρησιµοποιήθηκαν δύο από τα πιο γνωστά διαγνωστικά τεστ: το Aston Index (αγγλικής προέλευσης) και το Ιλλινόις Τεστ Ψυχογλωσσικών Ικανοτήτων ITRA (αμερικανικής προέλευσης).
Εξεταστικό υλικό του ΑθηνάΤεστ
Το υλικό που απαιτείται για τη χορήγηση και βαθμολόγηση των κλιµάκων του ΑθηνάΤεστ αποτελείται από έντυπα, βιβλία και φυλλάδια (όπως «Οδηγός Εξετάσεων», «Φυλλάδιο Εξέτασης») από δελτάρια µε εικόνες κοινών αντικειμένων και µε γεωμετρικά – αφηρημένα σχήµατα, καθώς και από κοινά μικροαντικείμενα (όπως ξυλοµπογιά, ξύστρα, μεγεθυντικός φακός, χάρτινος κυλινδρικός σωλήνας). Το υλικό αυτό φυλάσσεται και μεταφέρεται σε βαλιτσάκι, ειδικώς κατασκευασμένο για το ΑθηνάΤεστ.
Το εξεταστικό υλικό πρέπει να είναι πλήρες και σε καλή κατάσταση. Στο•βαλιτσάκι του ΑθηνάΤεστ πρέπει να υπάρχουν πάντοτε, γιατί χρειάζονται για να χορηγηθεί το τεστ, τα παρακάτω:

Ι. Υλικό που διατίθεται από τον εκδότη
1.Έντυπο µε τίτλο «Οδηγός Εξεταστή»:
Περιλαμβάνει οδηγίες για τη διαδικασία, σε όλες τις λεπτομέρειές της, την οποία πρέπει να ακολουθεί ο εξεταστής για να χορηγήσει και να βαθμολογήσει όλες τις κλίμακες του AθηνάΤεστ.
2. Αντίτυπα του εντύπου «Φυλλάδιο Εξέτασης»
Αυτά είναι 16σέλιδα έντυπα, όπου καταγράφονται οι απαντήσεις του παιδιού στις κλίμακες του τεστ. Τα φυλλάδια αυτά είναι αναλώσιμο υλικό. Για κάθε παιδί – εξέταση αναλίσκεται ένα (1) τέτοιο φυλλάδιο.
3. «Δελτάριο Καρτελών No 1»
Το δελτάριο αυτό για τη «Μνήμη εικόνων» και για τη «Μνήμη σχημάτων», είναι ένα μακρόστενο μπλοκ που περιέχει 1 καρτέλα για το παράδειγμα, 16 καρτέλες με σειρές εικόνων κοινών αντικειμένων για την κλίμακα «Μνήμη εικόνων» και 16 καρτέλες με σειρές αφηρημένων σχημάτων για την κλίμακα «Μνήμη σχημάτων».
4. Εννέα (9) χαρτονάκια με εικόνες κοινών αντικειμένων για την κλίμακα «Μνήμη εικόνων» και εννέα (9) χαρτονάκια με σχήματα για την κλίμακα «Μνήμη σχημάτων».
5.«Δελτάριο Καρτελών No 2»
Αυτό είναι για τη «Σύνθεση φθόγγων»και είναι ένα μακρόστενο μπλοκ που περιέχει 12 καρτέλες με εικόνες τεσσάρων κοινών αντικειμένων η καθεμιά, για την κλίμακα «Σύνθεση φθόγγων».
6. Τέσσερα (4) μικροαντικείμενα
Αυτά αφορούν την κλίμακα «Πλευρίωση» και είναι: ξύστρα, ξυλομπογιά, μεγεθυντικός φακός, χάρτινος κυλινδρικός σωλήνας.
Π. Υλικό που πρέπει να εξεύρει ο εξεταστής
1. Δύο (2) κοινά μολύβια
Από αυτά το ένα είναι χωρίς σβηστήρα και χρησιμοποιείται από το παιδί για να γράφει, όπου χρειάζεται και το άλλο χρησιμοποιείται από τον εξεταστή για να καταγράφει τις απαντήσεις του παιδιού στο Φυλλάδιο Εξέτασης. Ένα από τα δύο χρησιμοποιείται και σε ερώτηση της κλίμακας «Πλευρίωση».
2. Ένα κοινό ρολόι
Aυτό χρησιμοποιείται για τη χορήγηση των ερωτήσεων 5 και 6 της κλίμακας «Πλευρίωση».
III. Συμπληρωματικό — ενημερωτικό υλικό
1.Έντυπο με τίτλο «Δομή και χρησιμότητα του ΑθηνάΤεστ»
Αυτό περιέχει γενικές πληροφορίες για το ΑθηνάΤεστ και αποτελεί το «εισαγωγικό» μέρος των συνοδευτικών εντύπων του τεστ.
2.Μια κασέτα μαγνητοφώνου
Αυτή περιέχει ηχογράφηση, από έμπειρο εξεταστή, των ερωτήσεων των γλωσσικών κλιμάκων. Προορίζεται για να χρησιμοποιηθεί από τον εξεταστή για να ασκηθεί και να μάθει να εκφωνεί σωστά τις ερωτήσεις των κλιμάκων αυτών (Τρίγκα, 2004).
Κλίμακες του ΑθηνάΤεστ
Το ΑθηνάΤεστ αποτελείται από δεκατέσσερις (14) κύριες κλίμακες και μία (Ι) συμπληρωματική σε μορφή αναπτυξιακών ψυχομετρικών κλιμάκων. Οι κλίμακες αυτές αξιολογούν πλευρές της ανάπτυξης του παιδιού που θεωρούνται κρίσιμες για τη σχολική μάθηση και προσαρμογή. Έχουν ταξινομηθεί και παρουσιάζονται με βάση τον ειδικότερο τομέα ανάπτυξης που αξιολογεί η κάθε κλίμακα (Παρασκευόπουλος Ι., Καλαντζή -Αζίζι Α.και Γιαννίτσας Ν., 1999).
Οι κλίμακες του τεστ, ειδικότερα είναι:
– Η κλίμακα «Νοητική ικανότητα» με τρεις υποκλίμακες.
Στο «Λεξιλόγιο» το παιδί καλείται να δώσει το εννοιολογικό περιεχόμενο συγκεκριμένων λέξεων. Στις «Γλωσσικές αναλογίες», το παιδί θα πρέπει να συμπληρώσει μια ελλιπή πρόταση. Στην «Αντιγραφή σχημάτων» το παιδί καλείται να αντιγράψει πιστά ορισμένα γεωμετρικά σχήματα.
– Η κλίμακα «Άμεση μνήμη ακολουθιών» με τρεις υποκλίμακες.
Στη «Μνήμη αριθμών» το παιδί καλείται να επαναλάβει σωστά σειρές από αριθμούς, που του εκφωνούνται. Στις υποκλίμακες «Μνήμη εικόνων» και «Μνήμη σχημάτων» το παιδί καλείται να θυμηθεί και να συνθέσει εικονιζόμενες σειρές συγκεκριμένων αντικειμένων και αφηρημένων σχημάτων αντίστοιχα. Στην υποκλίμακα «Κοινές ακολουθίες», το παιδί πρέπει να απαντήσει σωστά σε ερωτήσεις σχετικές με την διαίρεση του χρόνου σε ημέρες και σε μήνες, καθώς και με τη χρήση της αριθμητικής κλίμακας.
– Η κλίμακα «Ολοκλήρωση ελλιπών παραστάσεων» με δύο υποκλίμακες.
Στην «Ολοκλήρωση λέξεων» ο εξεταστής προφέρει με φυσικό τόνο μια «ακρωτηριασμένη» λέξη και το παιδί καλείται να βρει την πλήρη λέξη. Στην «Ολοκλήρωση προτάσεων» το παιδί συμπληρώνει μια πρόταση με τον κατάλληλο όρο.
– Η κλίμακα «Γράφο-φωνολογική ενημερότητα» με 3 υποκλίμακες. Στην υποκλίμακα «Σύνθεση φθόγγων» το παιδί προσπαθεί να συνθέσει τους φθόγγους, που προφέρει ο ερευνητής, για να φτιάξει λέξεις. Στην υποκλίμακα «Διάκριση φθόγγων» το παιδί καλείται να δηλώσει αν ζεύγη «ψευδολέξεων», που εκφωνεί ο εξεταστής, είναι ίδιες ή διαφορετικές. Στην υποκλίμακα «Διάκριση γραφημάτων» το παιδί πρέπει να διακρίνει τις διαφορές, που υπάρχουν σε ζεύγη γραπτών «ψευδολέξεων».
– Η κλίμακα «Νευροψυχολογική ωριμότητα» με τρεις υποκλίμακες.
Στην υποκλίμακα «Οπτικό-κινητικός συντονισμός» το παιδί καλείται να σύρει με το μολύβι μια γραμμή στο μέσον ενός προσχεδιασμένου δρόμου, χωρίς να ακουμπήσει τα πλάγια του δρόμου. Στην υποκλίμακα «Πλευρίωση» εξετάζεται η δεξιόπλευρη, η αριστερόπλευρη ή η αδιαφοροποίητη πλευρίωση, που παρουσιάζει το παιδί, στο μάτι, στο αυτί, στο χέρι και στο πόδι. Στην υποκλίμακα «Αντίληψη δεξιού-αριστερού», αξιολογείται η ικανότητα του παιδιού να διακρίνει το αριστερό από το δεξί.
Η συνολική βαθμολογία, που πετυχαίνει το παιδί στις έντεκα πρώτες κύριες υποκλίμακες του τεστ, μετατρέπεται σε δύο αναπτυξιακούς δείκτες: στην «αναπτυξιακή ηλικία», που εκφράζεται σε έτη και μήνες, όπως και η χρονολογική ηλικία, και δείχνει το επίπεδο ανάπτυξης του παιδιού τη δεδομένη χρονική στιγμή και στο «αναπτυξιακό πηλίκο», που δείχνει το ρυθμό ανάπτυξης και εκφράζεται σε ακέραιο αριθμό (μονοψήφιο ή διψήφιο), με μέση τιμή δέκα (10) και τυπική απόκλιση τρία (3).
Μετά τη χορήγηση των κλιμάκων και με βάση την επίδοση του παιδιού σε αυτές προκύπτει το αναπτυξιακό προφίλ του και εντοπίζονται οι ιδιαίτερες ικανότητες, αλλά και αδυναμίες του παιδιού, που χρήζουν ενισχυτικής παρέμβασης (Παπάνης, Γιαβρίμης & Βίκη, 2007).
Τρίγκα Ελένη, 2004, Αθήνα, Διπλωματική εργασία, Προσαρμογή του Αθηνατεστ Διάγνωσης δυσκολιών μάθησης σε τυφλά παιδιά.
Το ΑθηνάΤεστ ως διαγνωστικό µέσο
Το ΑθηνάΤεστ αξιολογεί διάφορες κινητικές, αντιληπτικές, νοητικές και ψυχογλωσσικές ικανότητες του παιδιού που σχετίζονται µε τις δυσκολίες μάθησης. Με την αξιολόγηση αυτή καθορίζεται για καθεμιά από τις ικανότητες αυτές, ποιος είναι ο βαθμός ανάπτυξης του παιδιού και εντοπίζονται περιοχές που ο βαθμός ανάπτυξης είναι ελλειμματικός ή μέσος – κανονικός ή ανώτερος.
Για τις ελλειμματικές περιοχές θα πρέπει να υπάρξει ειδική διδακτική θεραπευτική φροντίδα, ενώ οι περιοχές µε µέσο-κανονικό και ανώτερο βαθμό ανάπτυξης θα αποτελέσουν τα σημεία στήριξης στην προσπάθεια για βελτίωση των ελλειμματικών περιοχών.
Ο βαθμός ανάπτυξης του παιδιού στις πρώτες 11 κύριες κλίμακες εκφράζεται µε δύο αριθμητικούς δείκτες: το Αναπτυξιακό πηλίκο και την Αναπτυξιακή ηλικία. Στις τρεις τελευταίες κλίμακες καθώς και στην συμπληρωτική κλίµακα «Koινές ακολουθίες» ο βαθµός ανάπτυξης εκφράζεται µε ποιοτικούς χαρακτηρισμούς (Επαρκής – Ελλιπής) ή µε κατηγορικούς χαρακτηρισμούς (Δεξιόπλευρη Πλευρίωση – Αριστερόπλευρη Αδιαμόρφωτη Πλευρίωση).
Το Αναπτυξιακό πηλίκο εκφράζεται µ’ έναν ακέραιο (µονοψήφιο ή διψήφιο αριθµό που κυµαίνεται µεταξύ του 1 και του 19). Τα αναπτυξιακά πηλίκα στο ΑθηνάΤεστ έχουν την κανονική µορφή του Gauss µε µέσο όρο 10 και τυπική απόκλιση 3. Ο βαθµός ανάπτυξης του παιδιού καθορίζεται από το μέγεθος το αναπτυξιακού πηλίκου σε σύγκριση µε τον αριθµό 10. Ο βαθµός ανάπτυξης το παιδιού είναι µέσος – κανονικός όταν το αναπτυξιακό πηλίκο είναι ίσο µε το 10. Άνω και κάτω της µέσης τιµής ορίστηκαν ζώνες αναπτυξιακών πηλίκων που η καθεµιά αντιστοιχεί και σε µια διαγνωστική κατηγορία. Με βάση το αναπτυξιακό πηλίκο λοιπόν, του παιδιού µπορούµε να καθορίσουµε το βαθµό ανάπτυξης του παιδιού και τη διαγνωστική κατηγορία στην οποία εµπίπτει η επίδοση του παιδιού στις 11 πρώτες κλίµακες του τεστ.
Η Αναπτυξιακή ηλικία εκφράζεται σε έτη και µήνες, όπως και η χρονολογική ηλικία. Με την αναπτυξιακή ηλικία µπορούµε να καθορίσουµε το βαθµό ανάπτυξης και τη διαγνωστική κατηγορία που εντάσσεται το παιδί, όπως και µε το αναπτυξιακό πηλίκο, αλλά και το βαθµό δυσκολίας του διδακτικό-διορθωτικού υλικού που µπoρεί το παιδί ν’ αφομοιώσει τη δεδομένη χρονική στιγµή. Αυτή η πληροφορία είναι απαραίτητη στην κατάρτιση και εφαρμογή του κατάλληλου προγράμματος διορθωτικής παρέµβασης.
Η σύγκριση µεταξύ της αναπτυξιακής και χρονολογικής ηλικίας καθορίζει το βαθµό ανάπτυξης και τη διαγνωστική κατηγορία του παιδιού.
Ίδιες διαφορές µεταξύ των δύο ηλικιών δεν έχουν την ίδια διαγνωστική βαρύτητα σ’ όλες τις ηλικίες. Όσο μεγαλύτερης ηλικίας είναι το παιδί τόσο µικρότερη είναι η διαγνωστική βαρύτητα της διαφοράς µεταξύ των δύο ηλικιών, ενώ όσο μικρότερης ηλικίας είναι το παιδί τόσο μεγαλύτερη είναι η διαγνωστική βαρύτητα της διαφοράς µεταξύ των δύο ηλικιών.
Την άνιση αυτή διαγνωστική αξία δεν παρουσιάζουν τα αναπτυξιακά πηλίκα.
Η διαφορά µεταξύ του αναπτυξιακού πηλίκου και του σταθερού αριθµού 10 έχει την ίδια διαγνωστική βαρύτητα σ’ όλες τις ηλικίες.
Το ΑθηνάΤεστ, όπως τονίστηκε, αποσκοπεί να εντοπίσει περιοχές ανάπτυξης του παιδιού που είναι ελλειμματικές και που µπορούν να ενοχοποιηθούν για τις παρούσες ή μελλοντικές δυσκολίες μάθησης του παιδιού στο σχολείο. Αυτές οι περιοχές θα πρέπει να τύχουν ειδικής διδακτικό-θεραπευτικής παρέµβασης, ενώ όσες έχουν µέσο-κανονικό και ανώτερο βαθµό ανάπτυξης θ’ αποτελέσουν τα σηµεία στήριξης, στην προσπάθεια για τη βελτίωση των ελλειμματικών περιοχών.
Τα παιδιά που είναι στο κατώτερο 10% των συνομήλικων τους και ανήκουν στη διαγνωστική κατηγορία «ανεπαρκής επίδοση» και κυρίως όταν συντρέχουν και άλλα επιβαρυντικά στοιχεία από το σχολικό ιστορικό του παιδιού, καθώς και από το εξελικτικό ιστορικό του παιδιού, τα οποία θα µας δώσουν οι γονείς, είναι υποψήφια για παραπομπή, ειδικά, μάλιστα, όταν το αναπτυξιακό πηλίκον τους είναι 5 και ακόµη περισσότερο όταν το αναπτυξιακό πηλίκο είναι 4. Ακόµα και τα παιδιά, που είναι στο κατώτερο 25% των παιδιών και ανήκουν στη διαγνωστική κατηγορία «οριακώς χαµηλή επίδοση» µπορούν να θεωρηθούν ότι είναι «σε κίνδυνο σχολικής αποτυχίας».
Για όλα αυτά τα παιδιά, λοιπόν, που βρίσκονται σε κίνδυνο σχολικής αποτυχίας πρέπει να τους παρασχεθεί η ενδεδειγμένη ειδικότερη διαγνωστική αξιολόγηση και διδακτικο-διορθωτική βοήθεια µε τον πρoγραµµατισµό εξατομικευμένων διδακτικό-θεραπευτικών παρεμβάσεων.
Ο εκπαιδευτικός µπορεί αυτά τα στοιχεία να τα χρησιμοποιήσει είτε ως προκριµατικό υλικό για ν’ αποφασίσει την παραποµπή του παιδιού σε άλλη ενδοσχολική ή εξωσχολική υπηρεσία για περαιτέρω και συστηματικότερη διαγνωστική αξιολόγηση είτε ως ψυχοπαιδαγωγικό πλαίσιο για να προγραμματίσει και να εφαρμόσει εξατομικευμένα προγράµµατα διορθωτικής παρέμβασης.
Για τον προγραμματισμό και εφαρμογή εξατομικευμένων προγραμμάτων διδακτικό-θεραπευτικής παρέμβασης, τεράστια πρακτική σπουδαιότητα έχει η ενδοατοµική αξιολόγηση της επίδοσης του παιδιού, γιατί παρέχει το ψυχοπαιδαγωγικό διαγνωστικό πλαίσιο.
Με το ΑθηνάΤεστ µπορούµε να καθορίσουµε κατά πόσο υπάρχουν διαφορές µέσα στο ίδιο παιδί, ως προς τις διάφορες ικανότητες, γιατί αποτελείται από επιµέρους κλίµακες που έχουν σταθμιστεί κατά τρόπο που επιτρέπει τη µεταξύ τους σύγκριση. Τα παιδιά που παρουσιάζουν µεγάλες διαφορές ανάµεσα στις επιµέρους ικανότητες έχουν µεγάλες ενδο-ατοµικές διαφορές – ανισότητες. Τα παιδιά που έχουν στις διάφορες επιµέρους ικανότητες τον ίδιο περίπου βαθµό ανάπτυξης έχουν µία ισόρροπη ανάπτυξη.

Με το Διαγνωστικό Διάγραµµα απεικονίζονται σε γραφική παράσταση τα αναπτυξιακά πηλίκα για τις 11 πρώτες κλίµακες του ΑθηνάΤεστ για την αξιολόγηση των ενδο-ατοµικών διαφορών. Όσο πιο «τεθλασµένη» είναι η 11µερής γραµµή των αναπτυξιακών πηλίκων τόσο πιο µεγάλες και πιο πολλές είναι οι ενδο-ατοµικές διαφορές. Αντίθετα, όσο πιο «ευθεία» είναι η γραµµή αυτή τόσο πιο λίγες και πιο µικρές είναι οι ενδο-ατοµικές διαφορές.
Οι δυνατές και ψυχοπαιδαγωγικώς – διαγνωστικώς ενδιαφέρουσες ενδοατοµικές συγκρίσεις που µπορούν να γίνουν µε το ΑθηνάΤεστ είναι πολλές, όπως:
1. Μεταξύ γλωσσικής και πρακτικής νοητικής ικανότητας («Γλωσσικές αναλογίες» και «Λεξιλόγιο» µε «Αντιγραφή σχηµάτων»).
2. Μεταξύ οπτικής και ακουστικής διάκρισης («Διάκριση φθόγγων» µε «Διάκριση γραφηµάτων»). Μια τέτοια ενδο-ατοµική διαφοροποίηση δείχνει διαφορά στη δίοδο επικοινωνίας.
3.Μεταξύ µνήµης σημασιολογικού υλικού και µνήµης άσηµου υλικού («Μνήμη εικόνων» µε «Μνήµη σχηµάτων»).
4. Μεταξύ αναλυτικό-συνθετικού επιπέδου και αυτοματικό-ολιστικού επιπέδου επεξεργασίας και οργάνωσης των εµπειριών, συγκρίνοντας τις «Γλωσσικές αναλογίες» µε την «Ολοκλήρωση προτάσεων». Μια τέτοια αδυναµία σχετίζεται µε ειδική δυσκολία στη γραφή και στην ανάγνωση.
5. Μεταξύ κλιµάκων που χρησιμοποιούν σημασιολογικό γλωσσικό υλικό («Γλωσσικές αναλογίες», «Λεξιλόγιο», «Ολοκλήρωση προτάσεων», «Ολοκλήρωση λέξεων») και κλιµάκων που χρησιμοποιούν άσηµο ή οπτικό υλικό («Αντιγραφή σχηµάτων», «Μνήµη αριθµών», «Μνήµη σχηµάτων»). Μια ενδο-ατοµική διαφορά µε κατώτερη επίδοση στις πρώτες κλίµακες έναντι των άλλων είναι µια ένδειξη ότι το παιδί έχει πoλιτιστική αποστέρηση.
6. Μια οριακώς χαµηλή επίδοση στις κλίµακες της νοητικής ικανότητας και ανεπαρκής επίδοση στις υπόλοιπες κλίµακες είναι ένδειξη ότι το παιδί έχε ελαφρά νοητική ανεπάρκεια.
Για κάθε παιδί εξάγουμε περί τους 25 αριθμητικούς δείκτες (Αναπτυξιακό πηλίκο, Αναπτυξιακή ηλικία, Διαγνωστική κατηγορία για τις πρώτες έντεκα κύριες κλίµακες) και κατηγορικούς – ποιοτικούς χαρακτηρισµούς – δείκτες (Επαρκής, Ελλιπής, Δεξιόπλευρη-Αριστερόπλευρη-Αμφίπλευρη πλευρίωση) για τις τελευταίες τρεις κλίμακες και τη συμπληρωτική «Κοινές ακολουθίες» που αποτελούν το απόσταγμα των απαντήσεων του παιδιού στις 330 περίπου επιµέρους ερωτήσεις και δοκιµασίες του τεστ.
Ανάµεσα, όµως, σ’ αυτές τις απαντήσεις υπάρχουν ψυχοπαιδαγωγικές διαγνωστικές πληροφορίες που δεν συνεκτιμώνται στην εξαγωγή των 25 συνoπτικών δεικτών.
Ιδιαίτερη διαγνωστική αξία έχουν οι λανθασμένες απαντήσεις του παιδιού γιατί µας δίνουν πληροφορίες για τον ιδιαίτερο τρόπο σκέψης του παιδιού. Η πορεία των απαντήσεων, αν παρoυσιάζει «χάσµατα» (1-2 ερωτήσεις σωστά, 1-2 επόµενες λανθασμένες) αποτελεί ένδειξη, (το παιδί έχει «διάσπαση προσοχής»).
Απώτερος σκοπός του ΑθηνάΤεστ, είναι η διαφορική-αναλυτική αξιολόγηση του παιδιού και ο προγραμματισμός και εφαρμογή της κατάλληλης διδακτικό-θεραπευτικής παρέµβασης, για να βοηθηθεί το παιδί να ξεπεράσει τις δυσκολίες του πριν αυτές εκδηλωθούν (πρόληψη). Αλλά και σε περίπτωση που αυτές έχουν ήδη εκδηλωθεί να βοηθηθεί το παιδί να τις ξεπεράσει πριν παγιωθούν, δηλαδή για την έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία τους.
Πλήρης – βραχεία – επιλεκτική χορήγηση
Για το ΑθηνάΤεστ δεν υπάρχει κανένας αριθμητικός ψυχομετρικός περιορισµός. Το ΑθηνάΤεστ είναι ένα διαγνωστικό µέσο αναλυτικής και ενδοατοµικής αξιολόγησης όπου κάθε µετρούµενη ικανότητα συνεισφέρει µε το δικό του ιδιαίτερο τρόπο στο διαγνωστικό προφίλ του παιδιού. Συνεπώς, ο χρήστης του ΑθηνάΤεστ έχει την ελευθερία να αξιοποιήσει τις δυνατότητες του τεστ χορηγώντας τις κλίµακες σε διάφορους συνδυασμούς, ανάλογα µε τον εκάστοτε επιδιωκόµενο σκοπό.
Όσον αφορά τον αριθµό των κλιµάκων του ΑθηνάΤεστ που πρέπει κάθε φορά να χορηγούνται, οι βασικές τακτικές είναι τρεις: α) η Πλήρης χορήγηση, β: η Βραχεία χορήγηση και γ) η Επιλεκτική χορήγηση.
α) Η Πλήρης χορήγηση συνίσταται στη χορήγηση ολόκληρου του τεστ (των 15 κλιµάκων). Εφαρμόζεται στις περιπτώσεις παιδιών που έχουν παρουσιάσει προβλήματα μάθησης ή που υπάρχουν βάσιμες υποψίες ελλειμματικής ανάπτυξης.
β) Η Βραχεία χορήγηση (χρόνος χορήγησης περί τα 40 λεπτά). Συνίσταται στη χορήγηση των κλιµάκων που καλύπτουν μερικώς, βέβαια, όλες τις πλευρές τεστ: τομείς ανάπτυξης, διόδους επικοινωνίας, είδος εξεταστικού υλικού κ.λπ.
Η Βραχεία χορήγηση εφαρμόζεται στις περιπτώσεις που πρόκειται να γίνει εξέταση πολλών παιδιών για µια πρώτη «διαλογή» εντοπισμό των παιδιών που παρουσιάζουν ελλειμματικές περιοχές ανάπτυξης. Πρόκειται για µια σύντομη μορφή του τεστ για προκριματική χρήση. Για όσα παιδιά παρουσιάσουν ελλειμματική επίδοση στις οκτώ κλίμακες θα πρέπει να χορηγούνται και οι υπόλοιπες κλίμακες (Πλήρης χορήγηση).
γ) Η Επιλεκτική χορήγηση συνίσταται στη χορήγηση κατ’ επιλογή μερικών µόνο κλιµάκων του τεστ, για τον επιδιωκόμενο συγκεκριμένο σκοπό κατά την κρίση του χρήστη του τεστ.
Ευρεία χρήση της χορήγησης επιλεκτικώς µερικών µόνο κλιµάκων του ΑθηνάΤεστ µπορεί να γίνει στα πλαίσια ερευνητικών εργασιών. Σε κάθε περίπτωση επιλεκτικής χορήγησης ορισμένων µόνο κλιµάκων µπορούµε να συμπληρώνουνε την εικόνα της ανάπτυξης του παιδιού σταδιακά, χορηγώντας και άλλες κλίµακες.
Επίσης η επιλεκτική χορήγηση ορισµένων µόνο κλιµάκων είναι αναγκαία στις περιπτώσεις που το τεστ χρησιμοποιείται για την αξιολόγηση των μαθησιακών δυσκολιών σε άτοµα µε ειδικές αισθητηριακές αναπηρίες (τυφλά, βαρήκοα, κωφά) και κινητικές δυσκολίες.
Προϋποθέσεις για χορήγηση και βαθμολόγηση του ΑθηνάΤεστ
Προϋποθέσεις για τη χορήγηση και βαθμολόγηση του ΑθηνάΤεστ αφορούν το χώρο και το χρόνο εξέτασης, την ψυχολογική προετοιμασία του παιδιού, την ατµόσφαιρα της εξέτασης, τα απαιτούµενα υλικά για τη χορήγηση και βαθμολόγηση του τεστ και την απαιτούµενη ψυχοµετρική κατάρτιση του εξεταστή.
Το ΑθηνάΤεστ χορηγείται ατοµικά.
Το έργο που καλείται να εκτελέσει το παιδί ποικίλλει από κλίµακα σε κλίµακα. Οι ερωτήσεις άλλοτε είναι εντολές που το παιδί εκτελεί χρησιμοποιώντας µέλη του σώµατός του και μικροαντικείμενα και άλλοτε είναι ερωτήσεις που το παιδί πρέπει να δώσει σύντοµη προφορική απάντηση ή να γράψει κάτι µε το μολύβι.
Ο εξεταστής σημειώνει τις απαντήσεις του παιδιού σε ειδικό 16σέλιδο έντυπο, το Φυλλάδιο Εξέτασης, άλλοτε µ’ ένα απλό τσεκάρισµα, άλλοτε µε κύκλωμα λέξης – φράσης κι άλλοτε µε καταγραφή αυτολεξεί της απάντησης του παιδιού.
Ο χώρος εξέτασης πρέπει να είναι ένα ήσυχο, φωτεινό, ευχάριστο, άνετο δωµάτιο όπου το τραπέζι και τα καθίσµατα να είναι στα µέτρα του παιδιού. Το βαλιτσάκι µε το εξεταστικό υλικό τοποθετείται στ’ αριστερά του εξεταστή και κοντά του, απ’ όπου βγάζει µόνο το υλικό που κάθε φορά χρησιμοποιεί και το επανατοποθετεί στη θέση του µετά τη χρήση του. Κατά τη διάρκεια της εξέτασης πρέπει ν’ αποφεύγεται η παρουσία άλλων ατόµων.
Ο εξεταστής πριν αρχίσει την εξέταση θα πρέπει να φροντίσει να δημιουργήσει µια ζεστή ατμόσφαιρα κι ένα κλίµα άνετης συνεργασίας µε το παιδί, για να του μειώσει την αρνητική φόρτιση, το λεγόµενο «άγχος των εξετάσεων», γιατί είναι φυσικό, το παιδί να διακατέχεται από συναισθήματα και σκέψεις που µπορεί να µην του επιτρέψουν ν’ αποδώσει όσο είναι οι πραγματικές του ικανότητες.
Επίσης, το παιδί µπορεί να νιώθει αµηχανία για το άγνωστο έργο, να νοµίζει ότι η επίδοσή του στο τεστ θα έχει επιπτώσεις στους βαθµούς σχολικών µαθηµάτων. Ο εξεταστής οφείλει να φροντίσει να καθησυχάσει το παιδί για τους φόβους του αυτούς λέγοντάς το ότι αυτά που θα του ζητήσει είναι σαν αυτά που κάνει στο σχολείο κι ότι µερικά µοιάζουν µε επιτραπέζια παιχνίδια. Επίσης να το διαβεβαιώσει ότι οι απαντήσεις του δεν θα έχουν καµιά επίπτωση στους σχολικούς βαθµούς και ότι ο σκοπός είναι να γνωρίσει το πώς σκέφτεται το κάθε παιδί και να το γνωρίσει καλύτερα.
Ο εξεταστής θα πρέπει να φροντίσει να διατηρεί αµείωτο το ενδιαφέρον και την προσοχή του παιδιού στα δρώµενα από την αρχή ως το τέλος της εξέτασης επιστρατεύοντας τις ψυχοπαιδαγωγικές του γνώσεις και δημιουργώντας συνθήκες που ταιριάζουν στο κάθε παιδί. Επιδιώκει την επιβράβευση για την προσπάθεια κι όχι για το αποτέλεσμα. Δείχνει ενθουσιασµό και ενδιαφέρον σ’ ό,τι κάνει το παιδί καθώς προχωρεί η εξέταση ενθαρρύνοντας το να κάνει το καλύτερο δυνατό. Σταµατάει την εξέταση, όταν διαπιστώσει ότι το παιδί, για οποιονδήποτε λόγο, δεν συμμετέχει ενεργά ή δεν προσπαθεί και την συνεχίζει αργότερα µετά από διάλειµµα ή την ίδια µέρα. Γενικά πρέπει να εξασφαλιστούν οι κατάλληλες συνθήκες, ώστε το παιδί, αποδώσει το µέγιστο των ικανοτήτων του.
Για την καλύτερη διασφάλιση της αξιοπιστίας και εγκυρότητας, τόσο τα εξεταστικών αποτελεσμάτων όσο και των διαγνωστικών συμπερασμάτων, ο χρήστης του ΑθηνάΤεστ πρέπει να τύχει ειδικής εκπαίδευσης. Η σωστή χορήγηση και βαθμολόγηση του ΑθηνάΤεστ απαιτεί από τον εξεταστή προηγούμενη επισταμένη µελέτη του «Οδηγού Εξέτασης» και φυσικά πρακτική εξάσκηση. Η δυσκολία χορήγησης και βαθμολόγησης ποικίλλει από κλίµακα σε κλίµακα. Η σειρά χορήγησης των επιµέρους κλιµάκων έχει επιλεγεί κατά τρόπο, ώστε να εξασφαλίζεται µια λογική ακολουθία στη θεµατική κατηγοριοποίηση των κλιµάκων, µια εναλλαγή στο εξεταστικό υλικό και µια φυσική ροή από τη µια κλίµακα στην άλλη. Αν, βέβαια, ο εξεταστής, το κρίνει σκόπιµο, µπορεί ν’ αλλάξει τη σειρά χορήγησης των κλιµάκων. Εξαίρεση αποτελεί η χορήγηση των κλιµάκων «Μνήµη εικόνων» και «Μνήμη σχηµάτων», γιατί χορηγούνται µε την ίδια διαδικασία (Τρίγκα, 2004).

Πηγη

Άγχος vs αγχώδης διαταραχή: Ποιες είναι οι διαφορές;

πηγη

 

Το άγχος είναι πολύ συνηθισμένο συναίσθημα. Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν νιώσει χαρακτηριστικά συμπτώματά του, όπως την ανάσα τους να επιταχύνεται, την καρδιά τους να χτυπά ξέφρενα και ένα έντονο αίσθημα ανασφάλειας και φόβου.

Τα συμπτώματα αυτά, όσο κι αν μοιάζουν απειλητικά, είναι φυσιολογικά. «Είναι ο τρόπος που έχει ο οργανισμός για να προετοιμαστεί να παλέψει ή να ξεφύγει από μία κατάσταση, άνθρωπο ή συνθήκη που εκλαμβάνει ως απειλή», λέει ο νευρολόγος-ψυχίατρος Δρ Νίκος Ε. Δέγλερης, διδάσκων Ψυχοθεραπείας στο Πανεπιστήμιο Paris V, στη Γαλλία. «Σε τέτοιες περιπτώσεις, ο καρδιακός παλμός και η αναπνοή επιταχύνονται για να προωθηθεί οξυγονωμένο αίμα στους μυς που προετοιμάζονται για μάχη ή για τροπή σε φυγή. Το άγχος είναι επίσης κινητήριος δύναμη που μπορεί, λ.χ., να μας οδηγήσει εγκαίρως στη δουλειά, να μας ωθήσει να διαβάσουμε σκληρά για τις εξετάσεις ή να μας αποθαρρύνει από μια νυχτερινή βόλτα σε έναν έρημο δρόμο».

Πρακτικά αυτά σημαίνουν ότι όχι μόνο είναι φυσιολογικό να νιώθουμε άγχος, αλλά βοηθάμε και τον εαυτό μας. Τα δύσκολα αρχίζουν όταν απορρυθμίζονται οι εσωτερικοί μηχανισμοί αντίδρασης σε γεγονότα/ανθρώπους/συνθήκες που προκαλούν άγχος και αρχίζουν οι υπερβολικές αντιδράσεις ή οι αντιδράσεις σε λάθος στιγμές.

Στην πραγματικότητα, η σοβαρότητα των συμπτωμάτων και η ικανότητα του ατόμου να αντιμετωπίζει ό,τι του συμβαίνει ξεχωρίζουν το κοινό άγχος από τις αγχώδεις διαταραχές.

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας εκτιμά ότι 264 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο πάσχουν από κάποια αγχώδη διαταραχή. Στην Ευρώπη ο αριθμός τους υπολογίζεται σε 36,17 εκατομμύρια (ή στο 14% του γενικού πληθυσμού).

Οι αγχώδεις διαταραχές είναι πιο συχνές στις γυναίκες απ’ ό,τι στους άνδρες, ενώ σε ετήσια βάση ποσοστό έως και 7% των ανθρώπων εκδηλώνουν κάποια από αυτές.

Τί είναι όμως αυτές οι διαταραχές; «Ουσιαστικά πρόκειται για επίμονο, υπερβολικό άγχος και φόβο που προκαλούνται από καταστάσεις που δεν συνιστούν αληθινή απειλή» απαντά ο Δρ Δέγλερης. «Τα συναισθήματα αυτά προκαλούν πολλά και διαφορετικά ψυχοσωματικά συμπτώματα τα οποία, αναλόγως με το είδος και τη σοβαρότητα της διαταραχής, μπορεί να είναι ακόμα και καθημερινά».

Στα πιθανά ψυχοσωματικά συμπτώματα των αγχωδών διαταραχών συμπεριλαμβάνονται δυσκολίες στον ύπνο και κατ’ επέκταση κόπωση, δυσκολίες στη συγκέντρωση, ευερεθιστότητα, συνεχής εγρήγορση, συνεχής ένταση και αδυναμία χαλάρωσης, ευσυγκινησία, ταχυπαλμίες, «φτερουγίσματα» της καρδιάς, ίλιγγος, τάσεις λιποθυμίας, εφίδρωση, ναυτία, πόνος στο στήθος, πονοκέφαλος, ανορεξία κ.λπ.

Μερικές από τις πιο συνηθισμένες αγχώδεις διαταραχές είναι οι εξής:

• Γενικευμένη αγχώδης διαταραχή. Χαρακτηρίζεται από υπερβολική αγωνία για πολλά θέματα, η οποία εκδηλώνεται πολύ συχνά (τις περισσότερες ημέρες επί ένα τουλάχιστον εξάμηνο). Η γενικευμένη αγχώδης διαταραχή συνήθως επηρεάζει αρνητικά την καθημερινότητα του ασθενούς.
• Διαταραχή κοινωνικού άγχους (ή κοινωνική φοβία). Οι πάσχοντες αισθάνονται έντονο άγχος στις κοινωνικές περιστάσεις ή όταν καλούνται να κάνουν κάτι ενώπιον κοινού (π.χ. να δώσουν μια ομιλία).
• Φοβίες. Ο πάσχων μπορεί να εκδηλώσει ακραίο άγχος όταν έρθει αντιμέτωπος ή ακόμα και σκεφτεί αυτό που τον φοβίζει και το οποίο μπορεί να είναι οτιδήποτε (ζώο, αντικείμενο, έντομο, κατάσταση κ.λπ.).
• Διαταραχή πανικού. Είναι γνωστή και ως κρίσεις πανικού. Πρόκειται για αιφνίδια, έντονα επεισόδια ταχυπαλμίας, δύσπνοιας και άκρατου τρόμου.

«Οι αγχώδεις διαταραχές έχουν βαρύ τίμημα στην υγεία, καθώς προκαλούν συνεχείς αυξήσεις στα επίπεδα της αρτηριακής πίεσης και της ορμόνης του στρες, της κορτιζόλης» λέει ο Δρ Δέγλερης. «Με το πέρασμα του χρόνου οι αυξήσεις αυτές συμβάλλουν στην εκδήλωση καρδιολογικών προβλημάτων, εγκεφαλικών επεισοδίων, νεφρικής νόσου και άλλων προβλημάτων υγείας».

Η ποιότητα ζωής των ασθενών επίσης υποβαθμίζεται, καθώς πασχίζουν καθημερινά να αποφύγουν το αντικείμενο του άγχους τους και το μυαλό τους απασχολείται συνεχώς με το πώς θα τα καταφέρουν. Η συνέπεια είναι να διαταράσσονται οι διαπροσωπικές σχέσεις τους και να αντιμετωπίζουν προβλήματα στο σπίτι, στη δουλειά και σε κάθε κοινωνική συναναστροφή.

Ευτυχώς υπάρχουν τρόποι να αντιμετωπιστούν οι αγχώδεις διαταραχές. Μέθοδοι που μπορεί να αποδώσουν είναι:

• Οι αλλαγές στον τρόπο ζωής. Όπως η αποφυγή της καφεΐνης, η συστηματική γυμναστική και η αποφυγή φαρμάκων ή ουσιών που μπορεί να προκαλέσουν συμπτώματα άγχους.
• Τεχνικές χαλάρωσης. Όπως ο διαλογισμός, οι βαθιές ανάσες, η ενσυνειδητότητα (mindfulness) και οι τεχνικές που καταπραΰνουν τη μυϊκή ένταση και παρέχουν χαλάρωση.
• Μέθοδοι ψυχολογικής υποστήριξης. Όπως η γνωστική (ή γνωσιακή) συμπεριφορική θεραπεία και η ελεγχόμενη έκθεση στο φοβικό αντικείμενο. Η γνωστική συμπεριφορική θεραπεία διδάσκει στο άτομο να σκέπτεται και να συμπεριφέρεται με διαφορετικό τρόπο, ώστε να επαναδιαμορφώσει τις σκέψεις που του προκαλούν άγχος. Όσον αφορά την έκθεση στο φοβικό αντικείμενο, αυτή γίνεται υπό την καθοδήγηση του θεραπευτή και βοηθάει τους πάσχοντες να μάθουν σταδιακά να αντέχουν το φοβικό αντικείμενό τους και να ελέγχουν την αγωνία που νιώθουν.
• Φαρμακευτική αγωγή. Στους ασθενείς μπορεί να χορηγηθεί από τον ψυχίατρο αγχολυτική και ηρεμιστική θεραπεία, όπως φάρμακα της οικογένειας των βενζοδιαζεπινών ή των αναστολέων επαναπρόσληψης σεροτονίνης (SSRIs).

«Στις περισσότερες περιπτώσεις αποδοτικότεροι είναι οι συνδυασμοί των παραπάνω τεχνικών» λέει ο Δρ Δέγλερης. «Έχει διαπιστωθεί ότι ιδιαίτερα αποτελεσματική είναι η παροδική καταπράυνση του άγχους με φαρμακευτική αγωγή, ενώ παράλληλα ο ασθενής υποβάλλεται σε ψυχολογική υποστήριξη για να ενισχύσει την ικανότητά του να αντιμετωπίζει τις πηγές του άγχους του».

Πηγη

 

 

2 χρονών και δεν μιλάει καθόλου: Συμβουλές γλωσσικής ανάπτυξης

πηγη

 

Πώς να στηρίξετε τη γλωσσική ανάπτυξη του παιδιού στα πρώτα χρόνια;

Ο λόγος, η γλώσσα και η επικοινωνία είναι κρίσιμοι τομείς ανάπτυξης για τα παιδιά. Παίζουν ζωτικό ρόλο σε όλη τους τη ζωή, βοηθώντας τους να κατανοήσουν τι συμβαίνει γύρω τους, να επικοινωνήσουν τις βασικές ανάγκες και τα συναισθήματά τους, να κάνουν συζητήσεις, να σκέφτονται και να μαθαίνουν, να αναπτύσσουν σχέσεις, να λύνουν προβλήματα και πολλά άλλα. Υποστηρίζουν επίσης πολλές άλλες πτυχές της ανάπτυξης, συμπεριλαμβανομένης της γνωστικής, της κοινωνικής και της ανάπτυξης του γραμματισμού.

Πρόσφατες έρευνες διαπίστωσαν, ωστόσο, ότι σε ορισμένες περιοχές, περισσότερο από το 50% των παιδιών κοντά στα 2 έτη, έχουν γλωσσικά επίπεδα κάτω από τα αναμενόμενα για την ηλικία τους. Από την αρχή της πανδημίας COVID-19, αυτό το στατιστικό είναι πιθανό να έχει επιδεινωθεί καθώς η γλωσσική ανάπτυξη έχει υποχωρήσει για πολλά παιδιά, αφήνοντάς τα πίσω από τους συνομηλίκους τους.

Οι γονείς λοιπόν στα πρώτα χρόνια μπορούν και πρέπει να παίξουν σημαντικό ρόλο στη βελτίωση της γλωσσικής ανάπτυξης των παιδιών τους.

Γενικότερα η εκμάθηση του τρόπου επικοινωνίας είναι αρκετά περίπλοκη. Τα καλά νέα είναι ότι τα παιδιά είναι προγραμματισμένα να μπορούν να το κάνουν, αλλά χρειάζονται σημαντική βοήθεια και συμμετοχή από ενήλικες για να μπορέσουν να ξεκινήσουν αυτή τη διαδικασία. Αυτή η βοήθεια πρέπει επίσης να είναι άμεση, πρόσωπο με πρόσωπο και από έναν πραγματικό άνθρωπο. Τα παιδιά δεν μπορούν να μάθουν αποτελεσματικά τη γλώσσα από το κινητό, την τηλεόραση ή τα παιχνίδια στον υπολογιστή, ακόμα κι αν είναι «εκπαιδευτικά». Έτσι λοιπόν όσο περισσότερο μιλάτε σε ένα νήπιο ή βρέφος και υποστηρίζετε τη γλώσσα του, τόσο μεγαλύτερη πρόοδο θα κάνει.

Η γλωσσική ανάπτυξή των παιδιών τείνει να εξελίσσεται στα ακόλουθα στάδια, από τη γέννησή τους και μετά. Τα χαρακτηριστικά κάθε σταδίου που αναφέρονται παρακάτω είναι ένα μέρος (τα πιο συνηθισμένα) από όσα μπορούν να κάνουν τα παιδιά σε κάθε ηλικία :

Στρατηγικές για την υποστήριξη της γλωσσικής ανάπτυξης

Παρακάτω αναφέρονται έξι στρατηγικές που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε για να ενθαρρύνετε τα παιδιά να αναπτύξουν τη γλώσσα. Μπορεί να χρησιμοποιείτε ήδη κάποιες από αυτές τις στρατηγικές ή μπορεί να χρειαστεί να αλλάξετε ελαφρώς αυτό που κάνετε για να μεγιστοποιήσετε τις ευκαιρίες μάθησης που δίνετε στα παιδιά και τα μωρά γύρω σας.

1.Να είστε καλό πρότυπο επικοινωνίας

Τα παιδιά κυρίως μαθαίνουν παρατηρώντας και αντιγράφοντας ενήλικες, οπότε προσπαθήστε να κάνετε τα παρακάτω:

• Μιλήστε αργά, καθαρά και ήρεμα.
• Χρησιμοποιήστε σύντομες προτάσεις.
• Διατηρήστε την οπτική επαφή κατεβαίνοντας στο επίπεδο του παιδιού.
• Χρησιμοποιείτε τις λέξεις όπως τις χρησιμοποιούν οι ενήλικες. Πείτε «πάμε βόλτα» και όχι «πάμε άτα». Το παιδί θα συνεχίσει να λέει «άτα» και εσείς δεν πρέπει να του κάνετε παρατήρηση, απλώς όταν χρησιμοποιήσετε τη λέξη, πείτε «βόλτα». Σιγά σιγά θα αρχίσει να χρησιμοποιεί τη σωστή λέξη και η αυτοπεποίθησή του θα παραμείνει υψηλή.
• Ακούστε προσεκτικά όταν σας μιλούν τα παιδιά, δώστε τους την πλήρη προσοχή σας.
• Δώστε τους ευκαιρίες να απαντήσουν αφήνοντας παύσεις μετά τις προτάσεις σας. Αυτό τους βοηθά να μάθουν να κάνουν συζήτηση, αλλά τους δίνει επίσης χρόνο να σκεφτούν και να προβλέψουν την επόμενη φράση σας.
• Χρησιμοποιήστε σημάδια, χειρονομίες ή ενέργειες καθώς μιλάτε για να μεταφέρετε το νόημά σας.
• Χρησιμοποιήστε εκφραστική γλώσσα για να συζητήσετε αντικείμενα, ενέργειες και συναισθήματα, π.χ. «Αυτή είναι μια όοοομορφη εικόνα!», «Κοίτα αυτόν τον ψηλοοοό πύργο!». Αυτό θα βοηθήσει τα παιδιά να διευρύνουν το λεξιλόγιό τους.

2.Διαβάστε μαζί

Η ανάγνωση στα πρώτα χρόνια είναι εξαιρετικά αποτελεσματική για την ανάπτυξη της γλώσσας. Προσπαθήστε να διαβάζετε βιβλία κάθε μέρα. Όταν διαβάζετε, δείξτε τις λέξεις καθώς τις λέτε. Αυτό βοηθά τα παιδιά να συνδέσουν τον προφορικό λόγο με τον γραπτό λόγο και θα βοηθήσει στην ανάπτυξη του γραμματισμού τους αργότερα. Μιλήστε για κάθε σελίδα ώστε να ενθαρρύνετε το παιδί να μιλήσει. Για παράδειγμα, θα μπορούσατε να πείτε «Αυτό είναι φαγητό, ποιο είναι το αγαπημένο σου φαγητό;». Τα νήπια μπορεί να θέλουν να τους διαβάζετε το ίδιο βιβλίο ξανά και ξανά. Αυτό είναι εξαιρετικό για να τα κάνετε να αφομοιώσουν πραγματικά τη γλώσσα και να ελέγξετε εάν μπορούν να ολοκληρώσουν αυτά τις προτάσεις αντί για εσάς.

3.Μιλήστε μαζί

Φυσικά, το να μιλάς σε ένα παιδί όσο περισσότερο μπορείς θα βοηθήσει στην ανάπτυξη της γλώσσας του. Είναι σημαντικό να τους μιλάτε ακόμα και όταν δεν μπορούν να σας μιλήσουν. Από τη γέννησή τους, θα πρέπει να συζητάτε για το τι κάνετε και να τους κάνετε ερωτήσεις, απαντώντας σε οποιεσδήποτε χειρονομίες ή θορύβους που κάνουν σαν να έχουν πει μια πρόταση. Αυτό τους διδάσκει πώς λειτουργούν οι συνομιλίες και τους εκθέτει στο λεξιλόγιο.

Για να κάνετε τις συνομιλίες σας ακόμα πιο αποτελεσματικές, σκεφτείτε:

• Μιλάτε στα βρέφη με μια τραγουδιστική, ψηλή φωνή. Είναι πιο πιθανό να συντονιστούν με αυτό και να ακούσουν τι λέτε, επιταχύνοντας έτσι την γλωσσική τους ανάπτυξη.
• Να τους απευθύνεστε με το όνομά τους για να τραβήξετε την προσοχή τους πριν μιλήσετε.
• Επεκτείνετε αυτό που λένε τα παιδιά. Για παράδειγμα, αν λένε «αυτοκίνητο», θα μπορούσατε να πείτε «ναι, κοιτάξτε αυτό το κόκκινο αυτοκίνητο εκεί». Δίνοντας στα παιδιά πλήρεις προτάσεις τα βοηθάτε να μάθουν περισσότερο λεξιλόγιο και γραμματική.
• Να είστε ενθαρρυντικοί. Εάν τα παιδιά κάνουν λάθος θα πρέπει πάλι να πείτε «μπράβο» ή «ναι». Χρειάζεται πολλή προσπάθεια για να μάθουν να μιλάνε και θα χρειαστούν πολλή ενθάρρυνση. Στη συνέχεια, μπορείτε να επαναλάβετε αυτό που είπαν, διορθώνοντας το σφάλμα. Θα μάθουν σταδιακά ακούγοντας σας να παράγετε τις σωστές λέξεις.

4.Τραγουδήστε μαζί

Το τραγούδι είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τα μωρά και τα μικρότερα παιδιά. Μπορεί πραγματικά να βοηθήσει στην ανάπτυξη της γλώσσας τους υποστηρίζοντάς τα στη διαφοροποίηση των ήχων, στην αναγνώριση ομοιοκαταληξιών, στη βελτίωση της μνήμης τους και στη διεύρυνση του λεξιλογίου τους. Ακριβώς όπως και με το διάβασμα, κάντε μια παύση πριν από το τέλος ενός στίχου τραγουδιού, βάζοντας τα παιδιά να καλύψουν το κενό, π.χ. «πάνω στη βελανιδιά κάθεται μια ………..(κουκουβάγια)».

5. Ενθαρρύνετε το συμβολικό παιχνίδι και παιχνίδι ρόλων

Το παιχνίδι ρόλων βοηθά τα παιδιά να διευρύνουν το λεξιλόγιό τους. Θα μπορούσατε να τα κάνετε να ντυθούν όπως οι χαρακτήρες από το αγαπημένο τους βιβλίο, να φτιάξουν τις δικές τους ιστορίες ή να δοκιμάσουν το παιχνίδι ρόλων χρησιμοποιώντας μερικά απλά αντικείμενα.

Κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, ενθαρρύνετε το παιδί να ονομάσει τα αντικείμενα που χρησιμοποιεί και κάντε του ερωτήσεις όπως «τι κάνεις τώρα;», «πού είναι το καπέλο του μάγου;». Θα μπορούσατε να τους δώσετε απλές οδηγίες μέσα στο παιχνίδι, όπως «βάλε το αρκουδάκι κάτω», ή πιο σύνθετες όπως «βάλε την κούκλα σου να κάθεται στην καρέκλα».

6.Δημιουργήστε ένα περιβάλλον πλούσιο σε γλωσσικά ερεθίσματα

Για να μεγιστοποιήσετε τις ευκαιρίες για γλωσσική ανάπτυξη, βεβαιωθείτε ότι το περιβάλλον γύρω σας ευνοεί την καλή επικοινωνία. Αυτό σημαίνει:

• Διατηρήστε το σπίτι σας οργανωμένο και τακτοποιημένο. Τα τακτοποιημένα δωμάτια βοηθούν τα παιδιά να μαθαίνουν καλύτερα.
• Τοποθετήστε σε προσβάσιμα σημεία πολλά βιβλία που είναι ελκυστικά και κατάλληλα για την εκάστοτε ηλικία.
• Βεβαιωθείτε ότι δεν είναι πολύ θορυβώδες ή ότι υπάρχουν διαθέσιμοι «ήσυχοι χώροι». Για να αναπτύξουν δεξιότητες επικοινωνίας, τα παιδιά πρέπει να μπορούν να ακούν σωστά.
• Χρησιμοποιήστε σκηνές, κρησφύγετα ή γωνιές ανάγνωσης με μαξιλάρια.
• Βεβαιωθείτε ότι η γενική ένταση στο σπίτι δεν είναι πολύ υψηλή όταν κάνετε συνομιλίες.

Οι παραπάνω 6 στρατηγικές θα σας δώσουν ένα καλό σημείο εκκίνησης για την υποστήριξη της γλωσσικής ανάπτυξης. Η γλωσσική ανάπτυξη στα πρώτα χρόνια είναι ζωτικής σημασίας για τα αποτελέσματα των παιδιών αργότερα – χρησιμοποιώντας υποστηρικτικές γλωσσικές μπορείτε να τα βοηθήσετε να επιτύχουν τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα.

 

Πηγη

Ζωγραφίζω με αφρο! Πώς να φτιάξετε χρώματα αφρού με τα παιδιά

πηγη

 

Ας δούμε πώς μπορούμε να φτιάξουμε μόνοι μας χρώματα σε μορφή αφρού. Το μόνο που θα χρειαστείτε είναι:

Αφρό ξυρίσματος

Κόλλα (αυτή που χρησιμοποιούν τα παιδιά στο σχολείο)

Χρώματα ζαχαροπλαστικής

Εκτέλεση:

Αναμείξτε ίσες ποσότητες αφρού και κόλλας, βάλτε τα μείγματα σε μια σακούλα που κλείνει με zip, χρωματίστε όπως επιθυμείτε και αρχίστε να τη ζουλάτε μέχρι να έχετε ένα ομοιόμορφο μείγμα. Ζητήστε από τους μικρούς σας καλλιτέχνες να φτιάξουν μια ζωγραφιά (πλαίσια) για να τα χρωματίσουν στην πορεία με τα χρώματα αφρού. Να προτιμήσετε χαρτόνια ή χαρτί σκληρό ώστε να μπορέσετε να απολαύσετε τις δημιουργίες σας. Όταν είστε έτοιμοι, κόψτε τη φωνία από τη σακούλα με το χρώμα και αρχίστε να ζωγραφίζετε όπως ακριβώς γαρνίρετε μια τούρτα. Όταν ολοκληρώσετε το έργο σας, μπορείτε να το αφήσετε στην άκρη να στεγνώσει ο αφρός. Μέχρι την επόμενη μέρα θα έχει σταθεροποιηθεί.

Καλή επιτυχία!

Πηγη

Οργάνωση τάξης - Ιδέες Σεπτέμβριος 2022

 Οργάνωση τάξης - Ιδέες Σεπτέμβριος 2022

πηγη

πηγη

πηγη

πηγη

πηγη

πηγη

πηγη

πηγη

πηγη

πηγη

 

πηγη

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Πρώτες μέρες στο σχολείο - Ιδέες για φύλλα εργασίας

 Πρώτες μέρες στο σχολείο

 Ιδέες για φύλλα εργασίας

 

πηγη

πηγη

πηγη

πηγη

πηγη

πηγη