Αξιολόγηση Αναπτυξιακής Διαταραχής Συντονισμού

πηγη

Η αναπτυξιακή διαταραχή συντονισμού είναι μια κατάσταση κατά την οποία, λαμβάνοντας υπόψη την ηλικία, παιδιά με φυσιολογική πνευματική και σωματική ανάπτυξη, και χωρίς εμφανή νευρολογική νόσο, παρουσιάζουν δυσκολίες στην εκτέλεση κινητικών δεξιοτήτων, αλλά και σε καθημερινές και σχολικές δραστηριότητες.

Από τότε που οι αναπτυξιακές διαταραχές συντονισμού συμπεριελήφθησαν στο Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders έλαβαν μεγάλη προσοχή από ερευνητές διαφορετικών επιστημονικών πεδίων, όπως η εκπαίδευση, η φυσιολογία- κινησιολογία και η φυσικοθεραπεία.

Ιδιαίτερα σημαντική κρίνεται η ανάγκη ανίχνευσης, και αξιολόγησης της Αναπτυξιακής Διαταραχής Συντονισμού, αφού θεωρείται ο μεγαλύτερος αρωγός στην προσπάθεια αντιμετώπισης του προβλήματος. Πρόδρομος των δοκιμασιών για παιδιά με Devebpmental Coordination Diτorder (DCD) είναι η δοκιμασία Τesι οf Μotor Impairment. ενώ σήμερα το πιο ευρέως διαδεδομένο Θεωρείται η δοκιμασία Movemcnt ΑBC test.

• Το άρθρο είναι διαθέσιμο, εδώ.

Γιώργος Κεχαγιάς, Φυσικοθεραπευτής, NDT
Ηλίας Αγδινιώτης, Καθηγητής Ειδικής Φυσικής Αγωγής, Μsc
Νικολέτα Μπέντα, Νηπιαγωγός, Διευθύντρια Οργανισμού Κέντρου Εκπαίδευσης Παιδιού Δήμου Βόλου

ΠΗΓΗ

Τραυλισμός: Κουβεντιάζοντας αναλυτικά με τους εκπαιδευτικούς

πηγη

Όταν ένα παιδί τραυλίζει μπορεί να επηρεαστούν οι σχολικές του επιδόσεις και η κοινωνική του ζωή: μπορεί να διστάζει να σηκώνει το χέρι τους την τάξη, να διαβάζει δυνατά ή να συνομιλεί με άλλα παιδιά στην τάξη.

Αυτό το εγχειρίδιο έχει σχεδιαστεί για τον εκπαιδευτικό της τάξης για να δώσει πρακτικές συμβουλές για τον τραυλισμό και να προτείνει στρατηγικές που μπορεί να βοηθήσουν να ανταποκριθείτε καλύτερα στις ανάγκες των παιδιών που τραυλίζουν στην τάξη σας.

• Το βιβλίο είναι διαθέσιμο, εδώ.

Έκδοση: ΟΕΕΔΡΟ – Πανελλήνιος Σύλλογος Λογοπεδικών – Λογοθεραπευτών

ΠΗΓΗ

Πειραματικό Αναλυτικό Πρόγραμμα για Ειδικές Μαθησιακές Δυσκολίες

πηγη

 

Εισαγωγικό σημείωμα

Οι μαθησιακές δυσκολίες στη Γλώσσα και στα Μαθηματικά, σε παιδιά που δεν έχουν πρόβλημα νοητικής υστέρησης, οφείλονται σε ατελείς αντιληπτικές ικανότητες ή δυσλειτουργίες του εγκεφάλου, οι οποίες επηρεάζουν την κωδικοποίηση και αποκωδικοποίηση των ερεθισμάτων και παρουσιάζονται ως διαταραχές: της σκέψης, του προφορικού λόγου, της ανάγνωσης, της γραφής, της ορθογραφίας, της κατανόησης και της μαθηματικής σκέψης. Στην ελληνική βιβλιογραφία απαντώνται με τους όρους: Δυσλεξία, Δυσορθογραφία, Δυσαναγνωσία, Δυσαριθμησία.

Η δυσλεξία θεωρείται η κυριότερη μαθησιακή δυσκολία, γιατί εμπεριέχει στοιχεία από όλες τις μορφές των Μ.Δ. Εκ πρώτης όψεως παρουσιάζεται ως δυσκολία κατάκτησης και επεξεργασίας του γραπτού λόγου. Στην πραγματικότητα όμως συνδέεται με όλες τις λειτουργίες της γλώσσας, με προεκτάσεις και στη μαθησιακή σκέψη.

Η δυσλεξία θεωρείται η κυριότερη μαθησιακή δυσκολία,.γιατί εμπεριχέχει στοιχεία από όλες τις μορφές των μαθησιακών δυσκολιών. Εκ πρώτης όψεως παρουσιάζεται ως δυσκολία κατάκτησης και επεξεργασίας του γραπτού λόγου,στην πραγματικότητα όμως συνδέεται με όλες τις λειτουργίες της γλώσσας με προεκτάσεις και στη μαθηματική σκέψη.

Η δυσλεξία παρουσιάζεται με μια σειρά σχολικών αδυναμιών όπως είναι:
α. Ανικανότητα φωνολογικής σύνδεσης του φωνήματος και του γραφήματος (αδυναμία φωνολογικής ενημερότητας)
β. Αδυναμία κατανόησης της μορφής που παίρνουν κατά την κλίση οι κλιτές λέξεις
γ. Αδυναμία κατανόησης και παραγωγής προτάσεων πολύπλοκων συντακτικά
δ. Δυσκολία σύνδεσης της φωνολογικής και της γραφημικής εικόνας της λέξης με τη σημασία της
ε. Περιορισμένο ενεργητικό λεξιλόγιο.
ζ) Ακατάστατο γραφικό χαρακτήρα-δυσανάγνωστο γραπτό με ( έλλειψη σημείων στίξης,παράλειψη τόνων ,αντιστροφές γραμμάτων,παράλειψη ή μετατόπιση συλλαβών,άσχετες παρεμβολές, πολλά ορθογραφικά λάθη.)
η) Αργή ανάγνωση ή αποφυγή μεγαλόφωνης ανάγνωσης
θ) Στη σύμφυτη εξελικτική δυσλεξία παρουσιάζεται θεμελιακή υπολειτουργία των μαθησιακών λειτουργιών που σχετίζονται με την οπτική και την ακουστική αντίληψη.

Αντίστοιχα η δυσαριθμησία παρουσιάζεται με μια σειρά αδυναμιών όπως είναι:
α) Δυσκολία εκτίμησης της προσότητας ενός συνόλου αντικειμένων ή των μεγεθών
β) Δυσκολία στην αρίθμηση,στη σειροθέτητηση, στην απομνημόνευση της προπαίδειας και άλλων ακολουθιών.
γ) Δυσκολία στην εφαρμογή ενός αλγορίθμου
δ) Δυσκολία στη μεταφορά ενός προβλήματος σε αριθμητικά δεδομένα
ε) Δυσκολία στην κατανόηση των αριθμητικών συμβλόλων και στην ορθή χρήση τους

Η ιδιομορφία της δυσλεξίας είναι ότι δεν παρουσιάζονται:
α) όλα τα συμπτώματα με την ίδια μορφή σε όλα τα παιδιά.
β) η εμφάνιση κάποιας από τις παραπάνω δυσκολίες σε ένα μαθητή δεν σημαίνει ότι έχει δυσλεξία

Για το λόγο αυτό απαιτείται διαφορική διάγνωση από το αρμόδιο ΚΔΑΥ, προκειμένου να εντοπιστούν οι τομείς που υπάρχουν μαθησιακές δυσκολίες και να γίνουν οι αναγκαίες προσαρμογές ανάλογα με το αναπτυξιακό επίπεδο των παιδιών.

Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι η εκτίμηση των προβλημάτων του γραπτού λόγου περιλαμβάνει τη καταγραφή της παρούσας εκπαιδευτικής κατάστασης του παιδιού και την ποιοτική ανάλυση των σφαλμάτων (error analysis). Έτσι μπορεί να εντοπισθούν:
α. Λάθη στα φωνήεντα, στα σύμφωνα, στους διφθόγγους, στα συμπλέγματα
β. Αντιστροφές γραμμάτων ή λέξεων
γ. Πρόσθεση ή παράλειψη γραμμάτων, συλλαβών, λέξεων
δ. Άρνηση ανάγνωσης ορισμένων λέξεων
ε. Μάντεμα των δύσκολων λέξεων, από τα συμφραζόμενα στ. Απουσία τόνων και σημείων της στίξης.

Παιδαγωγικές προσεγγίσεις

Η αντιμετώπιση των προβλημάτων, σύμφωνα με την συμπεριφοριστική κατεύθυνση, υλοποιείται με την άμεση διδασκαλία (direct instruction). Παράλληλα εφαρμόζονται και άλλα διορθωτικά ή θεραπευτικά προγράμματα ή ασκήσεις για την βελτίωση των αναπτυξιακών δεξιοτήτων και των γνωστικών λειτουργιών.

Ωστόσο η συμπεριφοριστική προσέγγιση μόνη της θεωρείται ατελής, επειδή παραβλέπει τα αναγκαία προπαρασκευαστικά στάδια, που υλοποιούνται με την έμμεση διδασκαλία (indirect instruction), και αναφέρονται στην έννοια της ετοιμότητας (readiness), η οποία είναι σύμφωνη με τα πορίσματα της γνωστικής ψυχολογίας.

Η γνωστική προσέγγιση εστιάζεται στις διαδικασίες πρόσληψης και επεξεργασίας των πληροφοριών και στην ανάπτυξη των γνωστικών δεξιοτήτων και στρατηγικών με τις οποίες δομείται η γνώση.

Μεθοδολογικές Οδηγίες

Η υποστήριξη των ατόμων με ειδικές μαθησιακές δυσκολίες συνεχίζεται μέχρι αυτά να κατακτήσουν τους μηχανισμούς ανάγνωσης και γραφής, ώστε να διαβάζουν κείμενα με κατανόηση και να δομούν σε παραγράφους το γραπτό λόγο, με τη συνεργασία του δασκάλου ειδικής αγωγής και του δασκάλου της κοινής τάξης.

Η κατάλληλη οργάνωση της τάξης διευκολύνει την εφαρμογή των ατομικών εκπαιδευτικών προγραμμάτων με τον καθορισμό των μακροπρόθεσμων στόχων και την ανάλυση των βραχυπρόθεσμων διδακτικών βημάτων.

Ειδικότερα στο τμήμα ένταξης ή στην κοινή τάξη πρέπει να δημιουργηθεί το κατάλληλο μαθησιακό περιβάλλον ως ακολούθως:
α) Διαμόρφωση ειδικού χώρου εργασίας ώστε να μειωθούν οι πιθανότητες διάσπασης της προσοχής
β) Υποστήριξη της διδασκαλίας με ποικίλα διδακτικά μέσα
γ) Αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών και ειδικότερα των Η/Υ με τους οποίους είναι δυνατή η δημιουργία μαθησιακών περιβαλλόντων αντίστοιχων με το περιεχόμενο του παρόντος αναλυτικού προγράμματος.

Περιεχόμενο του Αναλυτικού Προγράμματος

Το Αναλυτικό Πρόγραμμα Μαθησιακών Δυσκολιών περιλαμβάνει τις ακόλουθες ενότητες:

1. Αντιληπτικές λειτουργίες
2. Μνημονικές λειτουργίες
3. Γραφικός χώρος
4. Αναγνωστική λειτουργία
5. Μαθησιακές δυσκολίες στα Μαθηματικά που έχουν σχέση με τη δυσλειτουργία της γλώσσας
6. Συμπεριφορά – Συναισθηματική υποστήριξη

Παρατήρηση: Η σύνδεση με το περιεχόμενο του πλαισίου αναλυτικού προγράμματος ειδικής αγωγής (Π.Δ.301/96) έγινε με ιδιαίτερη προσοχή, για να αποφευχθούν οι επικαλύψεις. Όπου τυχόν θεωρηθεί ότι υπάρχουν επικαλύψεις ιδιαίτερα στα προπαρασκευαστικά στάδια, είναι εύκολο να διαπιστωθεί η ποιοτική διαφορά, αφού στην περίπτωση των μαθησιακών δυσκολιών δεν υπάρχει το κώλυμα της νοητικής υστέρησης που κυριαρχεί στο πλαίσιο Αναλυτικού Προγράμματος.

 

1. Γενική ενότητα: Αντιληπτικές λειτουργίες

Οι μαθητές με αντιληπτικές δυσλειτουργίες παρουσιάζουν συνήθως ειδικές μαθησιακές δυσκολίες και χρειάζονται συστηματική υποστήριξη στην πρωτοβάθμια, αλλά και στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

4. Γενική Ενότητα: Αναγνωστική λειτουργία

Πειραματικό ΑΠΣ για Ειδικές Μαθησιακές Δυσκολίες Έκδοση:1

ΠΗΓΗ

 

 

Μουσικοθεραπεία και Αυτισμός

πηγη

 

1. Εισαγωγή
Στην αντιμετώπιση του Αυτισμού και των Διάχυτων Αναπτυξιακών Διαταραχών (ΔΑΔ) η μουσικοθεραπεία ως υποστηρικτική παρέμβαση είναι πλέον και στην Ελλάδα ευρέως αποδεκτή. Πρωτοπόρες στην θεραπευτική χρήση της μουσικής αποτέλεσαν οι Η.Π.Α. με την θέσπιση μουσικοθεραπευτικών σπουδών το 1919 στο πανεπιστήμιο της Columbia. Στην συνέχεια ακολούθησαν χώρες της Ευρώπης και της Λατινικής Αμερικής, με σημαντικότερη την Αργεντινή. Εκεί πρωτεργάτης στην εργασία με αυτιστικά παιδιά ήταν ο Ronaldo O. Benenzon (1939).
Η εφαρμογή της μουσικοθεραπείας σε παιδιά με αυτισμό ξεκίνησε στην Αγγλία, τη δεκαετία 1950-60, από τους μουσικοθεραπευτές Juliette Alvin (1897–1982), Paul Nordoff (1910-1977) και Clive Robbins (1927) (Τσίρης 2005:41-42) έχοντας ως βάση την ουμανιστική ψυχολογία.

Στη Γερμανία ως πρόδρομοι της μουσικοθεραπείας σχετικά με τον αυτισμό θεωρούνται οι Gertrud Orff και Karin Schumacher. (Plahl, Koch-Temming 2005,2008) Η πρώτη θεμελίωσε τη θεωρία της πάνω στο μουσικοεκπαιδευτικό σύστημα Orff και σε μια πολύ-αισθητηριακή προσέγγιση, ενώ η δεύτερη χρησιμοποίησε ως θεωρητικό υπόβαθρο την ψυχοθεραπεία. βασιζόμενη στον ψυχαναλυτή και αναπτυξιολόγο D. N. Stern. (Schumacher: 2004: 15-22, Weber 1999:41-45)

Στην Ελλάδα, όπως και στη Γερμανία εφαρμόζεται η Θεραπευτική Ρυθμική (ΘΡ) ως υποστήριξη του παιδιού και ατόμου με διάχυτη αναπτυξιακή διαταραχή και πραγματοποιείται είτε σε εξατομικευμένο πρόγραμμα με βραχυπρόθεσμο στόχο την ενσωμάτωση του παιδιού σε ομάδα, είτε σε ομάδες του νηπιαγωγείου που ισχύει η συνεκπαίδευση τυπικώς αναπτυσσόμενων παιδιών με παιδιά με αυτισμό. Έχοντας ως θεμέλια την μουσική και την κίνηση και με μια τοποθέτηση, που προσεγγίζει όλα τα αισθητηριακά όργανα, η ΘΡ δίνει πολλαπλές δυνατότητες αντιμετώπισης των προβλημάτων του παιδιού με αυτισμό και της υποστήριξής του.

Οι διάφορες μουσικοθεραπευτικές προσεγγίσεις που εφαρμόζονται στα παιδιά/άτομα με αυτισμό, συμπεριλαμβανόμενης και της ΘΡ, αν και μπορεί να διαφέρουν ενδεχομένως μεταξύ τους ως προς την υλοποίηση, συμπίπτουν ωστόσο όσον αφορά τον στόχο τους που είναι η επίλυση των δυσκολιών που εμφανίζουν τα παιδιά/άτομα αυτά. Η ΘΡ στοχεύει στην ανάπτυξη κοινωνικών, επικοινωνιακών και λεκτικών δεξιοτήτων, στην ψυχοκινητική ανάπτυξη και στην αλλαγή συμπεριφορών του παιδιού/ατόμου οι οποία δυσκολεύουν την ένταξή του στην κοινωνική ζωή (όπως επιθετικότητα ή στερεοτυπικές συμπεριφορές: κινητικές, λεκτικές, συμπεριφοριστικές / αυτοτραυματισμοί –  απλά και σύνθετα τικ ).
[…]

3. Εφαρμογές της Θεραπευτικής Ρυθμικής σε παιδιά/άτομα με αυτισμό.
Η Θεραπευτική Ρυθμική στην εφαρμογή της σε παιδιά και άτομα με αυτισμό στοχεύει πρωταρχικά στην ενεργοποίηση κοινωνικό-επικοινωνιακών διαδικασιών. Ως γνωστό τα παιδιά/άτομα με αυτισμό μειονεκτούν σημαντικά στον τομέα της κοινωνικής διαντίδρασης  και της επικοινωνίας, γεγονός που δυσκολεύει την ένταξή τους στο κοινωνικό και σχολικό πλαίσιο. Όπως αναφέρει ο Σούλης, (2008: 234) «Ειδικότερα, από τη στατιστική επεξεργασία των δεδομένων […] προέκυψε ότι το μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας αναφορικά με τη συνεκπαίδευση παρουσιάζουν οι μαθητές με αυτισμό.» Συνεπώς ένας από τους πρώτους στόχους μας στην ΘΡ είναι να διερευνούμε στο παιδί τον βαθμό δυσκολιών που παρουσιάζει και σε ποιους τομείς εμφανίζει τα πιο έντονα προβλήματα Στην περίπτωση του παιδιού με αυτισμό, οι φωνητικές του εκφράσεις καθώς και η κινητικές στερεοτυπίες (στροβιλισμός, κυματισμός των χεριών κ.λ.π.: αναλυτικά βλέπε Τσίρης, 2005: 12, Attwood, 2009: 328) είναι καμιά φορά η μοναδική δυνατότητα του ίδιου να δίνει μορφή στις εσωτερικές τους θεάσεις, να απεικονίζει τα συναισθήματά του, καθώς και να επικοινωνεί με τους άλλους. Με αφετηρία αυτές τις εκφράσεις παρέχεται η δυνατότητα να εισβάλλουμε στον κόσμο του παιδιού και να επικοινωνήσουμε μαζί του.

Όπως επισημάνει ο Dreher, (Σούλης 2003:166) «Οι πράξεις της αισθητήριας αντίληψης και οι κινήσεις είναι δημιουργικές συναντήσεις με τον κόσμο, είναι κάτι πρωτογενές και ταυτόχρονα συνιστούν ένα αποτέλεσμα.» Με προϋπόθεση το γεγονός ότι η ΘΡ χρησιμοποιεί τη μουσική και τη κίνηση για θεραπευτικούς σκοπούς, οφείλουμε να εξετάσουμε, γιατί η μουσική και η κίνηση παίζει τόσο σημαντικό ρόλο για τα παιδιά αυτά, και γιατί τους δίνει τόση ευχαρίστηση.

Ο λόγος σχετίζεται με το γεγονός ότι η μουσική:
–    γίνεται κατανοητή χωρίς την ομιλία ή την εικονογράφηση
–    προκαλεί αντίδραση και  επικοινωνία
–    προσφέρει και προκαλεί συναισθήματα
–    προσφέρει συναισθηματική ασφάλεια και σιγουριά εξαιτίας των κανόνων που τη διέπουν (αρχή, τέλος, επανάληψη στο ρυθμό και στην μελωδία)

Σχετικά με το ρόλο που διαδραματίζει η κίνηση στα παιδιά με αυτισμό μπορούν να παρατηρηθούν τα εξής:
–    Η κίνηση είναι ο μεσολαβητής, η γέφυρα μεταξύ του παιδιού και του έξω κόσμου.
–    Η κίνηση, όπως και η στερεοτυπική κίνηση, βοηθά στην συναισθηματική αποφόρτιση και στην απόκτηση ενός αισθήματος ασφάλειας.
–    Μέσω της κίνησης δίνεται η δυνατότητα στο παιδί για αισθητηριακή πρόσληψη των ερεθισμάτων του περιβάλλοντος.
–    Η κίνηση είναι τρόπος επικοινωνίας.

Με βάση τα προαναφερθέντα συμπεραίνεται ότι το παιδί με αυτισμό, μπορεί να χρησιμοποιεί τη μουσική και την κίνηση σαν μη-λεκτικά μέσα επικοινωνίας. Με την άμεση αλληλεπίδρασή τους προωθούν μια συνάντηση του παιδιού με τον έξω κόσμο καθώς και  την  ευκαιρία για την ανάπτυξη της επικοινωνίας.
Στη ΘΡ χρησιμοποιούμε εκτός από τη μουσική, την κίνηση και τον λόγο (σε μορφή τραγουδιού ή αυτοσχεδιάζοντας με συλλαβές, λέξεις ή σύντομες φράσεις) μουσικά όργανα (βασικό το πιάνο, κιθάρα, φλογέρα, κρουστά και όργανα Orff) καθώς και υλικό (στεφάνια, μπάλες, ξύλινα ραβδιά, σακουλάκια με ρύζι) που υποστηρίζει την αισθησιοκινητική ανάπτυξη του παιδιού.
[…]

Συμπεράσματα
Η μουσικοθεραπευτική προσέγγιση με την μέθοδο της Θεραπευτικής Ρυθμικής σαν υποστηρικτική παρέμβαση εφαρμόζεται ανάλογα με τις ανάγκες και δυνατότητες του παιδιού με αυτισμό, είτε σε ατομικό επίπεδο, – πάντα με στόχο την ενσωμάτωσή του σε ομάδα,-  είτε σε μικρή ομάδα. Με αυτό τον τρόπο συμβάλλει η ΘΡ στην κοινωνική και σχολική ένταξη του παιδιού.

Λόγω της φύσης της συγκεκριμένης αναπτυξιακής διαταραχής και των σοβαρών επιπτώσεων που έχει σε πολλαπλούς τομείς της ανάπτυξης του ατόμου με αυτισμό, η υποστήριξή του με εξατομικευμένο εκπαιδευτικό και θεραπευτικό πρόγραμμα κρίνεται απαραίτητη και πρέπει να ξεκινά ύστερα από σχετική διάγνωση και πάντα σε στενή συνεργασία όλων των ειδικοτήτων που ασχολούνται με αυτό το παιδί. Σήμερα θεωρείται δεδομένο, ότι η έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση των προβλημάτων του παιδιού με αυτισμό παίζει καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξή του και θα έπρεπε να αρχίζει πριν από το δεύτερο έτος της ηλικίας του. […]

Τα παιδιά και άτομα με αυτισμό δέχονται πλέον τις υποστηρικτικές παρεμβάσεις σε δομές, οι οποίες ακολουθούν εκπαιδευτικούς καθώς και θεραπευτικούς στόχους. Το 2008 ψηφίστηκε για πρώτη φορά από το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων ένα νομοσχέδιο (Νόμος 3699/2008, άρθρο 12, παράγρ. 3), το οποίο αναγνωρίζει και τη μουσικοθεραπεία ως μία από τις υποστηρικτικές παρεμβάσεις για τα παιδιά με αυτισμό. Θεωρούμε, ότι αυτή η απόφαση αποτελεί αναμφισβήτητα ένα θετικό βήμα προς την υποστήριξη των παιδιών αυτών, καθώς στην ενίσχυση των ατόμων με αυτισμό πρέπει να εφαρμόζονται όλες οι εκπαιδευτικές και θεραπευτικές μέθοδοι που στο παρελθόν έχουν αποδείξει ότι υποστηρίζουν το άτομο στην εξελικτική του πορεία και το βοηθούν στη διαχείριση των προβλημάτων του.

Συμπερασματικά, η Θεραπευτική Ρυθμική αναδεικνύεται ως ένα πολύτιμο μέσο στην αντιμετώπιση των δυσκολιών των παιδιών και των ατόμων με αυτισμό γιατί λειτουργεί τόσο θεραπευτικά (βελτίωση στον συναισθηματικό και επικοινωνιακό τομέα) όσο και εκπαιδευτικά (βελτίωση στον γνωστικό και κινητικό τομέα μέσω της αύξησης της συγκέντρωσης της προσοχής, της μίμησης κλπ). Συμβάλλοντας στην αποτροπή της επιδείνωσης της κατάστασής τους, λειτουργεί εποικοδομητικά στους τομείς που αυτά υστερούν, διευκολύνει την λειτουργικότητά τους και συνεργεί στην κοινωνική επανένταξή τους.

Παράλληλα, στόχος των όποιων εκπαιδευτικό-θεραπευτικών παρεμβάσεων στα άτομα με αυτισμό είναι η εξασφάλιση μιας ποιοτικής ζωής, η ισότιμη συμμετοχή τους στο κοινωνικό γίγνεσθαι και η δημιουργία συνθηκών για μια καλύτερη παρουσία τους στον κόσμο. Άλλωστε «μια δημοκρατική κοινωνία, για την οποία ο ανθρωπισμός είναι δεσμευτικό καθήκον και η οποία παραχωρεί σε όλους τους πολίτες ίσα δικαιώματα, δεν επιτρέπεται να αναγνωρίζει απλώς και μόνο τα «προϊόντα» του «ανάπηρου» ως πολιτιστική προσφορά, πρέπει να αποδέχεται τον ίδιο τον ανάπηρο ως ισότιμο πρόσωπο. […]Η κοινωνία μπορεί να είναι «ευχαριστημένη» μόνο όταν στα μέλη της παρέχεται η προοπτική ενός καλύτερου κόσμου από εκείνον που αντίκρισαν όταν γεννήθηκαν.» (Σούλης, α) 2003:145)

Βιβλιογραφία:

Ελληνόγλωσση:

• Attwood, T. (2009) Σύνδρομο Asperger. Ένας Πλήρης Οδηγός. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα
• Frith U. (1996) Αυτισμός. Εξηγώντας το αίνιγμα. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα
• Happέ F. (1998) Αυτισμός. Ψυχολογική Θεώρηση. Αθήνα: Gutenberg Verlag
• Καλύβα Ε. (2005) Αυτισμός: Εκπαιδευτικές και Θεραπευτικές Προσεγγίσεις. Αθήνα: Εκδόσεις Παπαζήση
• Καρτασίδου, Λ. (2004). Μουσική Εκπαίδευση στην Ειδική Παιδαγωγική. Αθήνα: Τυπωθήτω.
• Kessler-Κακουλίδη (2009) Η Μέθοδος «Ρυθμική Dalcroze»: Μία εναλλακτική πρόταση ανάμεσα στη Μουσικοπαιδαγωγική και τη Μουσικοθεραπεία.
• Approaches: Μουσικοθεραπεία & Ειδική Μουσική Παιδαγωγική (www.primarymusic.gr) (1)
• Σούλης, Σ. Γ. (2003) Τα παιδιά με Βαριά Νοητική Καθυστέρηση και ο Κόσμος τους. Αθήνα: Gutenberg-Παιδαγωγική Σειρά
• Σούλης, Σ. Γ. (2008) Ένα Σχολείο για Όλους. Από την έρευνα στην πράξη.
• Παιδαγωγική της ένταξης. Τόμος Β΄ Αθήνα: Gutenberg – Ειδική Παιδαγωγική 3
• Τσίρης Γ. (2005) Η Χρήση του Μουσικού Αυτοσχεδιασμού για την Ενίσχυση της
• Αλληλεπίδρασης σε Άτομα με Αυτισμό – μια μελέτη περίπτωσης. Αδημοσίευτη Διπλωματική Εργασία Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Βόλος

Ξενόγλωσση:

• Baron-Cohen S., Allen, J &Gillberg C. (1992) Can autism be detected at 18 months? The needle, the haystack, and the CHAT. Britisch Journal of Psychiatry. 161, 839-843
• Bruhn H., Oerter R., Rosing H. (1997) Musik-Psychologie. Ein Handbuch. Reinbek bei Hamburg: Rowohlt Taschenbuch Verlag GmbH
• Dalcroze, E. J. (1921/1977). Rhythmus, Musik und Erziehung. Wolfenbuttel: Kallmayer Verlag.
• Dreher W. (1974) Das pathosophische Denken Viktor von Weizsackers. Ein Beitrag der medizinischen Anthropologie zu einer anthropologisch fundierten Padagogik. FaM 1974 (= Europaische Hochschulschriften Reihe XI, Bd. 16)
• Frohne I. (1981) Das Rhythmische Prinzip, Grundlagen, Formen und Realisations- beispiele in Therapie und Padagogik. Lilienthal
• Frohne-Hagemann I., Ple?-Adamczyk, H. (2005) Indikation Musiktherapie bei psychischen Problemen im Kindes- und Jugendalter. Musiktherapeutische Diagnostik und Manual nach ICD-10. Gottingen: Vandenhoeck&Ruprecht
• Goll, H. (1993). Heilpadagogische Musiktherapie. Berlin: Peter Lang Verlag.
• Hartogh, T. & Wickel, H. H. (2004). Handbuch Musik in der sozialen Arbeit. Weinheim-Munchen: Juventa Verlag.
• Hoellering, A. (1974). Die Bedeutung der rhythmisch-musikalischen Erziehung fur die Psychotherapie. Paderborn: Petzold Verlag.
• Oberegelsbacher D. (2008) Musiktherapie mit autistischen Patienten. In: Decker-Voigt Oberegelsbacher, Timmermann. Lehrbuch der Musiktherapie. Munchen/Basel: Ernst Reinhardt Verlag
• Orff G. (1979) Musiktherapie bei Kindern. In: Rhythmus, Entspannung, Heilung Pfluger P.- M. (Hrsg.) Fellbach: Verlag Adolf Bonz GmbH
• Plahl Ch. Koch-Temming H. (2005/2008) Musiktherapie mit Kindern. Grundlagen- Methoden-Praxisfelder. Bern: Hans Huber Verlag
• Schaefer, G. (1992). Rhythmik als interpadagogisches Konzept. Remscheid: Waldkauz Verlag.
• Schumacher K. (1994) Musiktherapie mit autistischen Kindern. In: Bolay, V. Bernius, V. (Hrsg): Praxis der Musiktherapie, Bd. 12. Stuttgart/Jena: Gustav Fischer und Kassel: Barenreiter
• Schumacher K. (1999,2004) Musiktherapie und Sauglingsforschung. Frankfurt am Main: Peter Lang Verlag)
• Tauscher, H. (1975). Die rhythmisch-musikalische Erziehung in der Heilpadagogik. Berlin-Charlottenburg: Carl Marhold Verlag.
• Weber, C. M. (1999) Tanz- und Musiktherapie zur Behandlung autistischer Storungen. Gottingen: Verlag fur Angewandte Psychologie
• Weiss G. (2001) Kreative Arbeit mit Musik und Bewegung – Heilpadagogische Rhythmik fur Menschen mit und ohne Behinderungen. In: Helms, Schneider, Weber (2001) Praxisfelder der Musikpadagogik. Kassel: Gustav Bosse Verlag

Tο απόσπασμα αποτελεί μέρος της εισήγησης της κας Kessler που δημοσιεύθηκε στα πρακτικά του 6ου Διεθνούς συνεδρίου της Ελληνικής Ένωσης για τη Μουσική Εκπαίδευση και έχει την άδεια της ΕΕΜΕ και της συγγραφέως για την αναδημοσίευσή του. 

ΠΗΓΗ

 

 

Υποστήριξη παιδιών με σύνδρομο Turner

πηγη

 

Το σύνδρομο Turner είναι μια γενετική ανωμαλία που επηρεάζει τις γυναίκες. Από τη στιγμή της γέννησης, τα κορίτσια με σύνδρομο Turner έχουν μια λεπτή δομή σώματος, μικρότερο ύψος και προβλήματα με την ανάπτυξη των ερωτικών χαρακτηριστικών. Αυτές οι δυσκολίες μπορούν να επηρεάσουν την καθημερινή ζωή τους και χρειάζονται ειδική υποστήριξη.

Η υποστήριξη παιδιών με σύνδρομο Turner απαιτεί μια ολοκληρωμένη προσέγγιση. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να δοθούν ειδικές θεραπείες για τα προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζουν και να παρακολουθούνται τακτικά από ειδικούς για την επίλυση οποιωνδήποτε προβλημάτων που προκύπτουν.

Επιπλέον, η ψυχολογική υποστήριξη είναι εξίσου σημαντική για τα παιδιά με σύνδρομο Turner και τις οικογένειές τους. Μπορεί να υπάρξουν ανασφάλειες και ανησυχίες για την εμφάνιση και την ανάπτυξη του παιδιού, και οι γονείς θα χρειαστούν υποστήριξη και καθοδήγηση για να βοηθήσουν το παιδί τους να αναπτύξει αυτοπεποίθηση.

Επιπλέον, η εκπαίδευση είναι σημαντική για την υποστήριξη των παιδιών με σύνδρομο Turner. Οι εκπαιδευτικοί πρέπει να είναι ενήμεροι για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα παιδιά αυτά και να παρ

Συμπτώματα και διάγνωση συνδρόμου Turner

Το σύνδρομο Turner είναι μια γενετική διαταραχή που επηρεάζει κυρίως τις γυναίκες. Οι γυναίκες με αυτή τη διαταραχή δεν έχουν δύο κανονικά αναπτυγμένα φύλλα, όπως οι άλλες γυναίκες. Αντίθετα, έχουν ένα κανονικό φύλλο και ένα φύλλο που είναι είτε απουσιάζει εντελώς είτε είναι ανεπαρκώς αναπτυγμένο.

Τα συμπτώματα του συνδρόμου Turner μπορεί να είναι διαφορετικά για κάθε άτομο, αλλά ορισμένα από τα κοινά συμπτώματα είναι η χαμηλή οιστρογόνου επίπεδα, χαμηλότερο από τον κανονικό αριθμό κυττάρων στο αίμα, κονδυλώματα στο λαιμό και στο πίσω μέρος του λαιμού, καθώς και διαφορετικά αναπτυξιακά προβλήματα.

Η διάγνωση του συνδρόμου Turner μπορεί να γίνει μετά από εξέταση του DNA, με ειδικές αναλύσεις. Μια γυναίκα μπορεί να υποπτεύεται ότι έχει το σύνδρομο Turner εξαιτίας της απουσίας των περιόδων της ή της υπαρξης άλλων συμπτωμάτων.

Η πρόληψη και η αντιμετώπιση του συνδρόμου Turner απαιτεί τη συνεργασία πολλών ειδικών, όπως γυναικολόγους και ενδοκρινολόγους. Η θεραπεία συνήθως περιλαμβάνει τη χρήση ορμονικής αντικατάστασης, ειδικά των οιστρογόνων, για να βελτιώσει την υγεία των ατόμων με σύνδρομο Turner.

Συνολικά, το σύνδρομο Turner είναι μια σοβαρή γενετική διαταραχή που επη

Πρόκληση της ανικανότητας των γυναικών με σύνδρομο Turner να αποκτήσουν παιδιά

Το σύνδρομο Turner είναι μια γενετική διαταραχή που επηρεάζει τις γυναίκες, όπου οι κύριες επιπτώσεις είναι η χαμηλή στάθμη των ορμονών του σωματικού αναπτυξιακού συστήματος και η κατάπτωση της ικανότητας των γυναικών να παράγουν ωάρια. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε δυσκολίες στην αναπαραγωγή.

Οι γυναίκες με σύνδρομο Turner αντιμετωπίζουν προκλήσεις στην προσπάθειά τους να αποκτήσουν παιδιά. Οι επιλογές τους περιλαμβάνουν την τεχνητή γονιμοποίηση και την υιοθεσία.

Η τεχνολογία της τεχνητής γονιμοποίησης μπορεί να βοηθήσει τις γυναίκες με αυτή τη διαταραχή να αποκτήσουν παιδιά. Μια επιλογή είναι η χρήση της εξωσωματικής γονιμοποίησης, όπου το ωάριο εξάγεται από τη γυναίκα και γίνεται σύλληψη μέσα σε ένα εργαστήριο. Μετά από αυτό, το έμβρυο μεταφέρεται στη μήτρα της μητέρας για ανάπτυξη και γέννηση.

Η υιοθεσία είναι μια άλλη επιλογή για τις γυναίκες με σύνδρομο Turner που δεν μπορούν να αποκτήσουν παιδιά. Η υιοθεσία προσφέρει στις γυναίκες τη δυνατότητα να φροντίζουν και να αγαπούν ένα παιδί, ανεξάρτητα από τη βιολογική σχέση τους.

Παρόλο που η απόκτηση παιδιών μπορεί να είναι πιο δύσκ

Θεραπευτικές επιλογές για παιδιά με σύνδρομο Turner

Το σύνδρομο Turner είναι μια γενετική διαταραχή που αναπτύσσεται στα κορίτσια και οφείλεται στην απουσία ενός ή τουλάχιστον ενός μερικού κατάλληλου χρωμοσώματος. Αυτή η διαταραχή μπορεί να προκαλέσει μια σειρά προβλημάτων υγείας, όπως υποθυρεοειδισμό, διαβήτη και προβλήματα καρδιάς.

Ωστόσο, υπάρχουν θεραπευτικές επιλογές που μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά με σύνδρομο Turner. Μια από αυτές τις επιλογές είναι η ορμονική αντικατάσταση θυρεοειδικών ορμονών και της ανθρώπινης ανάπτυξης. Αυτή η θεραπεία μπορεί να βοηθήσει στην ενίσχυση της ανάπτυξης των κοριτσιών με σύνδρομο Turner και στην πρόληψη της υπολειμματικής ανάπτυξης.

Επιπλέον, οι γονείς και οι γιατροί μπορούν να κάνουν συνεχή παρακολούθηση των παιδιών με σύνδρομο Turner για να αναγνωρίσουν και να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα υγείας που μπορεί να προκύψουν. Αυτό συνήθως συμπεριλαμβάνει τακτικές επισκέψεις στον παιδίατρο, εξετάσεις της καρδιάς και μέτρηση του ύψους και του βάρους.

Τέλος, η ψυχολογική υποστήριξη και η εκπαίδευση είναι σημαντικές για τα παιδιά με σύνδρομο Turner και τις οικογένειές τους. Οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί μπορούν να διδάξουν στα παιδιά τους πώς να αντιμετωπίζουν τα προβλ

Καθημερινή ζωή με σύνδρομο Turner: Συμβουλές για παιδιά και γονείς

Το σύνδρομο Turner είναι μια γενετική διαταραχή που επηρεάζει κυρίως τις γυναίκες. Αυτό το σύνδρομο προκαλείται από την απουσία ή το μερικό έλλειμμα ενός από τα δύο φύλλα του χρωμοσώματος X. Οι γυναίκες με σύνδρομο Turner μπορεί να έχουν μικρότερο μέγεθος σώματος, δυσκολίες με την κοινωνική αλληλεπίδραση και διάφορα άλλα ιατρικά προβλήματα.

Για τους γονείς που έχουν ένα παιδί με σύνδρομο Turner, μπορεί να είναι δύσκολο να παρακολουθήσουν τις ανάγκες του παιδιού τους. Αλλά υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορούν να κάνουν για να βοηθήσουν το παιδί τους να αναπτύξει το μέγιστο δυνατό δυναμικό του.

Μια από τις σημαντικότερες συμβουλές είναι η επισκεψιμότητα σε εξειδικευμένους ειδικούς, όπως έναν γηρίατρο, έναν ειδικό παίδων ή έναν ενδοκρινολόγο. Μπορεί να χρειαστεί να εξετάζονται τακτικά οι οστούντα ή να λαμβάνονται φαρμακευτικές αγωγές για να βελτιωθεί η υγεία του παιδιού.

Επιπλέον, οι γονείς μπορούν να βοηθήσουν το παιδί τους να αναπτύξει καλές κοινωνικές δεξιότητες με το να το ενθαρρύνουν να συμμετέχει σε δραστηριότητες στο σχολείο ή σε άλλες κοινότητες. Επίσης, το να τους δώσουν την ευκαιρία να εκφράσουν τα συναισθήματά τους και να τους παρέχουν υποστήριξη και αγά

Σύνδρομο Turner και εκπαίδευση: Προκλήσεις και λύσεις

Το σύνδρομο Turner (TS) είναι μια γενετική ανωμαλία που επηρεάζει κυρίως τα θηλυκά άτομα και προκαλείται από την απουσία ή τη μερική απουσία ενός από τα δύο γονίδια X. Αυτή η συνθήκη μπορεί να επηρεάσει την εκπαίδευση ενός ατόμου, καθώς μπορεί να προκαλέσει προβλήματα μάθησης και κοινωνικής αλληλεπίδρασης.

Οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι μαθητές με TS στη σχολική τους εκπαίδευση μπορούν να είναι πολλαπλές. Μερικά από αυτά περιλαμβάνουν τη δυσκολία στην κοινωνική αλληλεπίδραση, τη δυσκολία στον λόγο και τη γλωσσική καθυστέρηση, την καθυστέρηση στην ανάπτυξη των ακαδημαϊκών δεξιοτήτων και τη δυσκολία στην αντιμετώπιση προβλημάτων.

Ωστόσο, υπάρχουν λύσεις που μπορούν να βοηθήσουν τους μαθητές με TS στην εκπαίδευσή τους. Η παροχή πρόσθετης υποστήριξης, όπως τα μαθήματα υποστήριξης και οι ειδικές τάξεις, μπορεί να βοηθήσει στην ανάπτυξη των ακαδημαϊκών δεξιοτήτων τους. Επιπλέον, η εκπαίδευση των ανθρώπων γύρω τους, όπως οι δασκάλοι και οι συμμαθητές τους, για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν τα άτομα με TS μπορεί να βελτιώσει την κοινωνική τους αλληλεπίδραση.

Συνολικά, οι μαθητές με TS αντιμετωπίζουν προκλήσεις στην εκπαίδευσή τους λόγω των ανω

Η σημασία της παρακολούθησης της υγείας για παιδιά με σύνδρομο Turner

Το σύνδρομο Turner είναι μια γενετική διαταραχή που επηρεάζει κυρίως τα κορίτσια και προκαλεί ανικανότητα του σώματος να παράγει αρκετή ή καμία ποσότητα γονιδιών X. Αυτό μπορεί να έχει σημαντικές συνέπειες για την υγεία του παιδιού, που απαιτούν παρακολούθηση από ειδικούς.

Η παρακολούθηση της υγείας των παιδιών με σύνδρομο Turner είναι σημαντική για διάφορους λόγους. Πρώτον, οι ασθενείς με σύνδρομο Turner έχουν αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν ορισμένες παθήσεις, όπως ανωμαλίες του καρδιαγγειακού συστήματος, διαβήτη, αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου και άλλες συνθήκες που μπορούν να επηρεάσουν την υγεία τους. Δεύτερον, η παρακολούθηση της υγείας τους μπορεί να βοηθήσει στην αποτροπή ή την αντιμετώπιση αυτών των παθήσεων.

Η παρακολούθηση της υγείας μπορεί να περιλαμβάνει διάφορα τεστ και εξετάσεις. Για παράδειγμα, οι ασθενείς με σύνδρομο Turner πρέπει να υποβάλλονται σε τακτικές εξετάσεις καρδιαγγειακού συστήματος, εξετάσεις για τη διαβήτη, εξετάσεις οστών και άλλες εξετάσεις που μπορούν να βοηθήσουν στην παρακολούθηση της υγείας τους.

Συνολικά, η παρακολούθηση τη

Τα κοινωνικά και ψυχολογικά ζητήματα που αντιμετωπίζουν τα παιδιά με σύνδρομο Turner

Το σύνδρομο Turner είναι μια γενετική διαταραχή που επηρεάζει τα κορίτσια και οφείλεται στην απουσία ή τη μη λειτουργία ενός από τα δύο φύλλα του Χ χρωμοσώματος. Παρόλο που τα παιδιά με σύνδρομο Turner είναι ευφυή και ικανά να ανταγωνιστούν με τους συνομήλικούς τους, συνήθως αντιμετωπίζουν πολλά κοινωνικά και ψυχολογικά ζητήματα.

Ένα από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα παιδιά με σύνδρομο Turner είναι η χαμηλή αυτοεκτίμηση. Λόγω του γεγονότος ότι είναι διαφορετικά από τους συνομήλικους τους και συνήθως παρουσιάζουν κάποια φυσικά χαρακτηριστικά, όπως μικρή ανάπτυξη και χαμηλή τόνος φωνής, μπορεί να αισθάνονται λιγότερο αξιόλογα. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε ψυχολογικά προβλήματα, όπως κατάθλιψη και κοινωνική απομόνωση.

Άλλο ένα θέμα που αντιμετωπίζουν τα παιδιά με σύνδρομο Turner είναι η κοινωνική απόρριψη. Λόγω του γεγονότος ότι είναι διαφορετικά από τους συνομήλικους τους, μπορεί να βρεθούν έξω από τα κοινωνικά γκρουπ. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε απομόνωση και στρες.

Τέλος, άλλο ένα θέμα που αντιμετωπίζουν τα παιδιά με σύνδρομο Turner είναι η δυσκολία στην κοινωνική επικοινωνία. Λόγω των ε

Υποστήριξη και πόροι για οικογένειες με παιδιά με σύνδρομο Turner

Το σύνδρομο Turner είναι μια γενετική διαταραχή που επηρεάζει κυρίως τα κορίτσια. Αν και αυτό το σύνδρομο μπορεί να δημιουργήσει κάποιες προκλήσεις, υπάρχουν πόροι και υπηρεσίες που παρέχουν υποστήριξη στις οικογένειες που έχουν παιδιά με αυτό το σύνδρομο.

Η υποστήριξη και οι πόροι που είναι διαθέσιμοι για τις οικογένειες που έχουν παιδιά με σύνδρομο Turner είναι πολλοί και ποικίλοι. Μια από τις βασικές πηγές υποστήριξης είναι οι ιατρικοί ειδικοί. Οι γιατροί μπορούν να παρέχουν πληροφορίες σχετικά με το σύνδρομο Turner και τις επιπτώσεις του στην υγεία των παιδιών.

Επιπλέον, υπάρχουν ομάδες υποστήριξης για οικογένειες με παιδιά με σύνδρομο Turner. Αυτές οι ομάδες παρέχουν ένα ασφαλές και υποστηρικτικό περιβάλλον για τους γονείς και τα παιδιά τους. Μέσα από αυτές τις ομάδες, οι γονείς μπορούν να μοιράζονται εμπειρίες και να ανταλλάσσουν πληροφορίες με άλλους ανθρώπους που βιώνουν παρόμοιες εμπειρίες.

Επίσης, υπάρχουν πόροι στο Διαδίκτυο που μπορούν να βοηθήσουν τις οικογένειες που έχουν παιδιά με σύνδρομο Turner. Υπάρχουν ιστοσελίδες που παρέχουν πληροφορίες για το σύνδρομο Turner, καθώς και εκπαιδευτικά υλικά που μπορούν να βοηθήσουν τους γονείς να καταλάβουν πώς να αντιμετωπίζου

Πώς μπορούν οι φίλοι και η οικογένεια να βοηθήσουν ένα παιδί με σύνδρομο Turner

Το σύνδρομο Turner είναι μια γενετική ανωμαλία που επηρεάζει κυρίως τα θηλυκά. Οι γυναίκες με σύνδρομο Turner δεν έχουν έναν πλήρη αριθμό χρωμοσωμάτων X, πράγμα που μπορεί να οδηγήσει σε πολλαπλά προβλήματα υγείας και εκπαιδευτικά προβλήματα. Αν έχετε στη ζωή σας ένα παιδί με σύνδρομο Turner, ή εάν γνωρίζετε κάποιο παιδί με αυτό το σύνδρομο, μπορείτε να βοηθήσετε στην υποστήριξή του.

Πρώτον, είναι σημαντικό να αναζητήσετε πληροφορίες για το σύνδρομο Turner από αξιόπιστες πηγές, ώστε να κατανοήσετε πλήρως τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει το παιδί σας. Μπορείτε να επικοινωνήσετε με τον γιατρό σας ή να ψάξετε στο διαδίκτυο για περισσότερες πληροφορίες.

Δεύτερον, βοηθήστε το παιδί σας να αναπτύξει μια θετική αυτοεικόνα, αναγνωρίζοντας τα ισχυρά του σημεία και τις ικανότητές του. Προωθήστε το παιδί σας να επιδιώκει τα όνειρά του και να αποκτήσει αυτοπεποίθηση.

Τρίτον, διατηρήστε το παιδί σας ενεργό και συμμετέχοντας σε δραστηριότητες που του αρέσουν. Αυτό μπορεί να βοηθήσει στην ενίσχυση της φυσικής του κατάστασης και της αυτοπεποίθησής του.

Τέλος, μην διστάζετε να ζητήσετε βοήθεια από φίλους και οικογένεια. Οι υποστηρικτικές σχέσεις μπορούν να κάνουν τη διαφορά

Τι είναι το σύνδρομο PFAPA στα παιδιά;

πηγη

 

Ι. Εισαγωγή Α. ορισμός του συνδρόμου PFAPA Β. Ιστορικό υπόβαθρο Γ. επικράτηση του PFAPA

II. συμπτώματα του συνδρόμου PFAPA Α. Περιοδικοί πυρετοί Β. αφθώδης στοματίτιδα Γ. φαρυγγίτιδα Δ. αδενίτιδα

III. διάγνωση του συνδρόμου PFAPA Α. διαφορική διάγνωση Β. διαγνωστικά κριτήρια

IV. θεραπεία του συνδρόμου PFAPA Α. αντιμετώπιση οξέων επεισοδίων Β. πρόληψη επεισοδίων πυρετού Γ. αμυγδαλεκτομή ως θεραπευτική επιλογή

V. πρόγνωση και επιπλοκές του συνδρόμου PFAPA Α. μακροπρόθεσμα αποτελέσματα Β. επιπλοκές

VI. σύνδρομο PFAPA και η σύνδεσή του με άλλες ασθένειες Α. αυτοφλεγμονώδεις ασθένειες Β. ανοσολογικές ανεπάρκειες Γ. υποτροπιάζουσες λοιμώξεις

VII. συμπέρασμα

VIII. Συχνές Ερωτήσεις

Τι είναι το σύνδρομο PFAPA στα παιδιά; Κατανόηση της σπάνιας ασθένειας

Το σύνδρομο PFAPA είναι μια σπάνια διαταραχή που επηρεάζει τα παιδιά. Η ασθένεια χαρακτηρίζεται από επαναλαμβανόμενα επεισόδια πυρετού, φαρυγγίτιδας και αδενίτιδας του τραχήλου της μήτρας, συνοδευόμενα από άλλα συμπτώματα. Σε αυτό το άρθρο, θα παρέχουμε μια εις βάθος κατανόηση του συνδρόμου PFAPA, συμπεριλαμβανομένων των συμπτωμάτων, της διάγνωσης, της θεραπείας, της πρόγνωσης και της πιθανής συσχέτισης με άλλες ασθένειες.

Συμπτώματα του συνδρόμου PFAPA

Το σύνδρομο PFAPA χαρακτηρίζεται από τα ακόλουθα συμπτώματα:

Περιοδικοί Πυρετοί

Ένα από τα πιο αξιοσημείωτα συμπτώματα του συνδρόμου PFAPA είναι ο περιοδικός πυρετός. Τα επεισόδια πυρετού συνήθως διαρκούν 3-6 ημέρες και επαναλαμβάνονται κάθε 3-8 εβδομάδες. Ο πυρετός είναι συνήθως υψηλής ποιότητας, φτάνει τους 104°F ή υψηλότερος και συχνά συνοδεύεται από ρίγη, κόπωση και πονοκέφαλο.

Αφθώδης Στοματίτιδα

Η αφθώδης στοματίτιδα, η οποία είναι επίσης γνωστή ως πληγές καρκίνου, είναι ένα κοινό σύμπτωμα του συνδρόμου PFAPA. Οι πληγές είναι επώδυνες, στρογγυλά ή ωοειδή έλκη που αναπτύσσονται στο εσωτερικό του στόματος, των χειλιών ή του λαιμού. Μπορούν να διαρκέσουν αρκετές ημέρες και να επαναληφθούν με επεισόδια πυρετού.

Φαρυγγίτιδα

Η φαρυγγίτιδα, η οποία είναι φλεγμονή του λαιμού, είναι ένα άλλο κοινό σύμπτωμα του συνδρόμου PFAPA. Ο λαιμός είναι συνήθως κόκκινος και επώδυνος και η κατάποση μπορεί να είναι επώδυνη. Τα συμπτώματα συνήθως υποχωρούν αυθόρμητα μέσα σε λίγες ημέρες, μόνο για να επαναληφθούν με το επόμενο επεισόδιο πυρετού.

Αδενίτιδα

Το σύνδρομο PFAPA χαρακτηρίζεται επίσης από αδενίτιδα του τραχήλου της μήτρας, η οποία είναι φλεγμονή των λεμφαδένων στο λαιμό. Οι λεμφαδένες είναι συνήθως ευαίσθητοι και διευρυμένοι κατά τη διάρκεια επεισοδίων πυρετού. Η φλεγμονή υποχωρεί αυθόρμητα με την επίλυση του πυρετού.

Διάγνωση του συνδρόμου PFAPA

Η διάγνωση του συνδρόμου PFAPA βασίζεται σε συνδυασμό κλινικών συμπτωμάτων και αποκλεισμού άλλων ασθενειών. Τα ακόλουθα διαγνωστικά κριτήρια χρησιμοποιούνται συνήθως:

* Επεισόδια επαναλαμβανόμενου πυρετού διάρκειας 3-6 ημερών
* Η απουσία οποιασδήποτε λοίμωξης ή άλλης προφανούς αιτίας πυρετού
* Αφθώδης στοματίτιδα
* Φαρυγγίτιδα
* Τραχηλική αδενίτιδα
* Έναρξη πριν από την ηλικία των 5 ετών
* Κανονικότητα επεισοδίων πυρετού

Θεραπεία του συνδρόμου PFAPA

Η θεραπεία του συνδρόμου pfapa επικεντρώνεται στη διαχείριση οξέων επεισοδίων, στην πρόληψη επεισοδίων πυρετού και στην αμυγδαλεκτομή ως θεραπευτική επιλογή.

Διαχείριση οξέων επεισοδίων

Τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ) είναι η θεραπεία πρώτης γραμμής για επεισόδια οξείας πυρετού στο σύνδρομο PFAPA. Αυτά τα φάρμακα, όπως η ιβουπροφαίνη ή η ναπροξένη, μπορούν να μειώσουν τον πυρετό, να ανακουφίσουν τον πόνο και να μειώσουν τη φλεγμονή.

Πρόληψη επεισοδίων πυρετού

Μερικά παιδιά με σύνδρομο PFAPA έχουν υποβληθεί σε θεραπεία με προφυλακτικά αντιβιοτικά, όπως η αζιθρομυκίνη ή η κλαριθρομυκίνη, με ποικίλους βαθμούς επιτυχίας. Ωστόσο, η χρήση προφυλακτικών αντιβιοτικών είναι αμφιλεγόμενη και πρέπει να συζητηθεί με έναν γιατρό.

Αμυγδαλεκτομή ως επιλογή θεραπείας

Η αμυγδαλεκτομή, η οποία είναι η χειρουργική αφαίρεση των αμυγδαλών, έχει αποδειχθεί αποτελεσματική στη θεραπεία του συνδρόμου PFAPA. Η διαδικασία συνιστάται συνήθως για παιδιά που έχουν συχνά και σοβαρά επεισόδια πυρετού, παρά τη θεραπεία με ΜΣΑΦ ή άλλα φάρμακα. Η αμυγδαλεκτομή έχει αναφερθεί ότι έχει ως αποτέλεσμα την πλήρη εξάλειψη των συμπτωμάτων σε έως και 85% των παιδιών με σύνδρομο PFAPA.

Πρόγνωση και επιπλοκές του συνδρόμου PFAPA

Η πρόγνωση του συνδρόμου PFAPA είναι γενικά καλή, καθώς τα επεισόδια πυρετού συνήθως μειώνονται σε συχνότητα και σοβαρότητα καθώς το παιδί μεγαλώνει. Τα περισσότερα παιδιά με σύνδρομο pfapa ξεπερνούν την ασθένεια από την εφηβεία. Ωστόσο, ορισμένα παιδιά μπορεί να εμφανίσουν επαναλαμβανόμενα επεισόδια πυρετού στην ενηλικίωση.
Οι επιπλοκές του συνδρόμου PFAPA είναι σπάνιες, αλλά μπορεί να περιλαμβάνουν αφυδάτωση, απώλεια βάρους και αποτυχία ανάπτυξης κατά τη διάρκεια επεισοδίων πυρετού.

Σύνδρομο PFAPA και η σύνδεσή του με άλλες ασθένειες

Το σύνδρομο PFAPA έχει συσχετιστεί με άλλες ασθένειες, όπως αυτοφλεγμονώδεις ασθένειες, ανοσολογικές ανεπάρκειες και υποτροπιάζουσες λοιμώξεις. Ορισμένες μελέτες έχουν δείξει ότι το σύνδρομο PFAPA μπορεί να αντιπροσωπεύει ένα φάσμα αυτοφλεγμονωδών ασθενειών που μοιράζονται παρόμοια κλινικά χαρακτηριστικά. Ωστόσο, η ακριβής σχέση μεταξύ του συνδρόμου PFAPA και άλλων ασθενειών δεν είναι ακόμη πλήρως κατανοητή και απαιτεί περαιτέρω διερεύνηση.

7 τίτλοι συμβατοί με SEO για το σύνδρομο PFAPA

1. Τι είναι το σύνδρομο PFAPA στα παιδιά; Ένας περιεκτικός οδηγός για τη σπάνια ασθένεια
2. Κατανόηση του συνδρόμου PFAPA: συμπτώματα, διάγνωση και θεραπεία
3. Επαναλαμβανόμενοι πυρετοί στα παιδιά: θα μπορούσε να είναι σύνδρομο PFAPA;
4. Η σχέση μεταξύ του συνδρόμου PFAPA και των Αυτοφλεγμονωδών ασθενειών
5. Επιλογές θεραπείας για το σύνδρομο PFAPA: από τα ΜΣΑΦ έως την αμυγδαλεκτομή
6. Σύνδρομο PFAPA στα παιδιά: πρόγνωση και επιπλοκές
7. Σύνδρομο PFAPA και υποτροπιάζουσες λοιμώξεις: ποια είναι η σύνδεση;

Συμπέρασμα

Το σύνδρομο PFAPA είναι μια σπάνια διαταραχή που μπορεί να είναι δύσκολο να διαγνωστεί, αλλά η έγκαιρη αναγνώριση είναι απαραίτητη για την αποτελεσματική θεραπεία. Αν και η ακριβής αιτία του συνδρόμου PFAPA δεν είναι ακόμη πλήρως κατανοητή, πρόσφατη έρευνα έχει ρίξει φως στον πιθανό ρόλο των αυτοφλεγμονωδών οδών στην ανάπτυξη της ασθένειας. Ευτυχώς, τα περισσότερα παιδιά με σύνδρομο PFAPA έχουν καλή πρόγνωση και η ασθένεια συνήθως υποχωρεί αυθόρμητα από την εφηβεία. Εάν υποψιάζεστε ότι το παιδί σας μπορεί να έχει σύνδρομο PFAPA, είναι σημαντικό να συζητήσετε τις ανησυχίες σας με έναν επαγγελματία υγείας.

Επικοινωνία

1. Είναι το σύνδρομο pfapa μεταδοτικό;
2. Μπορούν οι ενήλικες να αναπτύξουν σύνδρομο PFAPA;
3. Ποια είναι η καλύτερη θεραπεία για το σύνδρομο PFAPA;
4. Υπάρχουν μακροχρόνιες επιπλοκές του συνδρόμου PFAPA;
5. Πόσο συχνό είναι το σύνδρομο PFAPA;

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΌΤΕΡΑ

ΠΗΓΗ 

Πρόγραμμα ενίσχυσης γραφής και γραφοκινητικών δεξιοτήτων σε παιδί με ελαφρά νοητική αναπηρία και ΔΕΠ-Υ. Μια μελέτη περίπτωσης

πηγη

 Η παρούσα εργασία είχε ως στόχο τη διερεύνηση της γραφής και των γραφοκινητικών δεξιοτήτων αλλά και την ενίσχυση και την βελτίωση αυτών μέσα από ένα πρόγραμμα παρέμβασης. Για τον σκοπό αυτόν, επιλέχθηκε παιδί με Ελαφρά Νοητική Υστέρηση και Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής – Υπερκινητικότητα. Σε πρώτο στάδιο ελήφθη το ιστορικό της συμμετέχουσας. Το διάστημα της μελέτης περίπτωσης ήταν τέσσερις (4) μήνες και συνολικά δεκατρείς (13) παρεμβάσεις.

συνέχεια εδώ 

Αρχείο

Αντιλήψεις μαθητών, γονέων και καθηγητών για την εκμάθηση της Αγγλικής ως Ξένης Γλώσσας (ΑΞΓ) σε μαθητές με ειδικές μαθησιακές δυσκολίες (δυσλεξία)

πηγη

 Η δυσλεξία αναφέρεται στις δυσκολίες ενός ατόμου στη φωνολογία, την ανάγνωση και το γραπτό λόγο. Οι περισσότερες έρευνες στη βιβλιογραφία αφορούν στις δυσκολίες που συναντούν οι μαθητές με δυσλεξία στη μητρική τους γλώσσα, και ιδιαίτερα στην αγγλική γλώσσα.Τα τελευταία χρόνια συνέχεια

Η διάσπαση προσοχής-υπερκινητικότητα (ΔΕΠ-Υ) στο γενικό πληθυσμό των εφήβων: συσχετίσεις με την αυτο-εκτίμηση και τη σχολική επίδοση.

πηγη

Σκοπός της έρευνας είναι να γνωρίσουμε πώς οι έφηβοι με συμπτωματολογία ΔΕΠ-Υ αυτο-αξιολογούνται σε κρίσιμα ζητήματα για την ηλικία τους όπως η σχολική επίδοση, οι σχέσεις με τους συνομηλίκους και η διαγωγή τους. Επίσης επιδιώκουμε να ελέγξουμε την επίδραση αυτών των αξιολογήσεων στην αυτο-εκτίμησή τους.

Δείτε όλο το αρχείο πατώντας εδώ

Μαθηματικά Α - Β δημοτικού, φύλλα εργασίας

 Μαθηματικά Α - Β δημοτικού, φύλλα εργασίας

 

πηγη

πηγη

πηγη

πηγη

πηγη

 

πηγη

 

Φύλλα εργασίας για παιχνίδι μαθηματικών για μικρές τάξεις

 Φύλλα εργασίας για παιχνίδι μαθηματικών για μικρές τάξεις 

πηγη

πηγη

πηγη

πηγη

πηγη

πηγη

πηγη

Σειροθέτηση - Ιδέες για κάρτες και δραστηριότητες

 Σειροθέτηση

Ιδέες για κάρτες και δραστηριότητες

 

πηγη

πηγη

πηγη

πηγη

πηγη

πηγη

πηγη

πηγη

 

 

 

 

 

 

Ασκήσεις για δυσγραφία

 Ιδέες με φύλλα εργασίας για την αντιμετώπιση της δυσγραφίας

πηγη

πηγη

πηγη

πηγη

πηγη

πηγη

πηγη

Ασκήσεις συγκέντρωσης για παιδιά με διάσπαση

 Ιδέες για φύλλα εργασίας που βοηθούν στη συγκέντρωση.

Εντόπισε στις ζωγραφιές τα αντικείμενα που ζητάει

πηγη

πηγη

πηγη

πηγη

πηγη

πηγη

πηγη

Βοηθώντας τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες… «κατ’ οίκον»

πηγη

 

Έχοντας στην οικογένεια παιδί με μαθησιακές δυσκολίες δύο πρέπει να είναι οι βασικοί μας στόχοι ως γονείς: α) να μεταδώσουμε στα παιδιά μας θετική ενεργητική στάση προς τη μάθηση και γενικά προς τη ζωή τους και β) να τους διδάξουμε δεξιότητες που έχουν σχέση με τη μάθηση μέσα από την καθημερινή ζωή.

ΘΕΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗ ΣΤΑΣΗ ΠΡΟΣ ΤΗ ΜΑΘΗΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

Μπορεί να επιτευχθεί αν παρέχουμε στο παιδί υποστήριξη, σταθερότητα και ενεργοποίηση των δυνατοτήτων του

Α) ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ

• Επιβραβεύουμε το παιδί για την προσπάθειά του

• Επισημαίνουμε τις επιτυχίες του ή το σωστό μέρος των εργασιών του, όσο ασήμαντες κι αν είναι

• Το παροτρύνουμε να αρχίζει από τα εύκολα ώστε να βιώνει την επιτυχία και παραλείπουμε τα πολύ δύσκολα

• Λέμε στο παιδί τι να κάνει και όχι τι να μην κάνει. Π.χ «έλα διάβασε» όχι «σταμάτα να βλέπεις τηλεόραση»

• Του λέμε ακριβώς αυτό που εννοούμε, π.χ  «βάλε το μπουφάν σου στη ντουλάπα», όχι «γιατί άφησες το μπουφάν σου στον καναπέ»

• Προσέχουμε πώς επηρεάζει ο αδερφός/αδερφή το πρόβλημα, π.χ τον ειρωνεύεται, του επισημαίνει την αποτυχία του, επιδεικνύει τη δική του επιτυχία ή αντίθετα δείχνει αγάπη και ενδιαφέρον

Β) ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ

• Κρατάμε σταθερή στάση και δεν αφήνουμε τον οίκτο ή τις ενοχές να υπερισχύσουν

• Επιμένουμε να τελειώνει την εργασία του μέσα στα πλαίσια βέβαια των δυνατοτήτων του

• Αποφεύγουμε τη λογομαχία με το παιδί

• Κατά την καθορισμένη ώρα δεν επιτρέπουμε άλλες ασχολίες εκτός της μελέτης

• Όταν αποσπάει την προσοχή του ερμηνεύουμε τη συμπεριφορά του λέγοντας «προσπαθείς να αποφύγεις τη δουλειά σου γιατί πιστεύεις ότι θα δυσκολευτείς»

Γ) ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΩΝ ΤΟΥ

• Αποφεύγουμε να δίνουμε έτοιμες λύσεις  ή να δείχνουμε εκνευρισμό

• Αφήνουμε το παιδί να μιλήσει χωρίς να το διακόπτουμε δίνοντάς του να καταλάβει ότι δώσαμε σημασία σε αυτά που είπε

• Αντανακλούμε τα συναισθήματά του π.χ όταν λέει «πήρα χαμηλό βαθμό σήμερα», εμείς του λέμε «αισθάνεσαι αποθαρρυμένος»

• Του προτείνουμε μια λύση μόνο όταν δεν έχει απάντηση

• Επανερχόμαστε αργότερα για να δούμε αν έκανε προσπάθεια

ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΔΕΞΙΟΤΗΤΩΝ ΜΑΘΗΣΗΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΖΩΗ

Κατευθύνουμε το παιδί σε συνήθειες που διευκολύνουν τη μάθηση, όπως οργάνωση ΧΩΡΟΥ, ΧΡΟΝΟΥ και ΣΥΝΗΘΕΙΩΝ ΜΕΛΕΤΗΣ

Α) ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΧΩΡΟΥ

• Τακτοποιεί το δωμάτιό του ώστε να φαίνονται όσο το δυνατόν λιγότερα αντικείμενα (για να μην αποσπάται η προσοχή του)

• Τακτοποιεί τα συρτάρια του (μαθαίνει έτσι ταξινόμηση)

• Προετοιμάζει την τσάντα του (αποφεύγει έτσι το άγχος και την πίεση της τελευταίας στιγμής)

• Τοποθετούμε την κρεμάστρα στο ύψος του ώστε να κρεμάει μόνο του τα ρούχα του

• Το παροτρύνουμε να στρώνει το τραπέζι δίνοντάς του συγκεκριμένες και απλές οδηγίες όπως: «πόσοι είμαστε; Πόσα πιρούνια και μαχαίρια χρειάζονται; Τι άλλο λείπει;» Έτσι το μαθαίνουμε την έννοια της αντιστοίχισης και το ενθαρρύνουμε να προσέχει τις λεπτομέρειες.

• Όταν πάμε κάπου μαζί του εφιστούμε την προσοχή για το ποια διαδρομή ακολουθούμε ή αφήνουμε το παιδί να μας οδηγήσει. Με τον τρόπο αυτό το βοηθάμε στον προσανατολισμό του στο χώρο

Β) ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΧΡΟΝΟΥ

• Το παιδί με μαθησιακές δυσκολίες έχει ανάγκη να ακολουθεί ρουτίνες δηλ. να τρώει, να μελετάει και να κοιμάται τις ίδιες ώρες κάθε μέρα

• Του μαθαίνουμε την έννοια της αλληλουχίας δηλ. τι θα γίνει τώρα, τι μετά…. π.χ κάθε πρωί που ξυπνάει να ετοιμάζεται κάνοντας πράγματα με την ίδια σειρά: να πλένεται, να τρώει, να ντύνεται…..

• Το μαθαίνουμε να συσχετίζει την ώρα με συγκεκριμένα γεγονότα π.χ στις 2:30 θα έρθει ο μπαμπάς, στις 3:00 θα φάμε

• Του αγοράζουμε ή φτιάχνουμε μόνοι μας ένα ημερολόγιο που να περιέχει σε μια σελίδα όλους τους μήνες σε σχήμα κύκλου. Κάθε μήνα τον συσχετίζουμε με ένα σημαντικό γεγονός.

Γ) ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ ΜΕΛΕΤΗΣ

• Οργανώνουμε το χώρο με λίγα αντικείμενα γύρω του για να μην αποσπάται η προσοχή του

• Τα παιχνίδια του να είναι σε μέρος που να μην τα βλέπει

• Πριν αρχίσει τη μελέτη έχει κοντά του όλα τα απαραίτητα: βιβλία, τετράδια, μολύβια, γόμα, ώστε να μην διακόπτει τη μελέτη του

• Φροντίζουμε να διαβάζει σε χώρο που δεν τον ενοχλούν τα άλλα μέλη της οικογένειας με τις δικές τους δραστηριότητες

• Αν προσπαθεί να αποφύγει τη μελέτη το επαναφέρουμε σταθερά

• Αποφεύγουμε τους καυγάδες

• Αντλούμε παραδείγματα από τα ενδιαφέροντά του για να τα συνδέσουμε με τη μάθηση

• Αναλαμβάνει τη μελέτη ο γονιός που το αντιμετωπίζει με περισσότερη ηρεμία

Ο ρόλος του γονιού δεν είναι να αντικαταστήσει το σχολείο αλλά να βοηθήσει ώστε το παιδί να αποκτήσει μια αισιόδοξη, ενεργητική στάση ζωής και αγάπης προς το σχολείο και τη μάθηση

ΠΗΓΗ