Διατροφικές ιδιοτροπίες σε μικρά παιδιά. Πώς τις αντιμετωπίζουμε;

πηγη

Διατροφικές ιδιοτροπίες σε μικρά παιδιά. 

Πώς τις αντιμετωπίζουμε;

Εισαγωγή
Υπολογίζεται ότι μεταξύ 16-75% των μικρών παιδιών παρουσιάζουν ιδιορρυθμίες και ιδιοτροπίες στη διατροφή τους. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι κατά την περίοδο αυτή το παιδί εκφράζει περισσότερο την ατομικότητά του και εκδηλώνει την προσωπικότητα και την ιδιοσυγκρασία του.

Γεύματα – πού, πώς, πότε, γιατί;
- Τα παιδιά χρειάζονται πρόγραμμα και τακτικές συνήθειες, για να διατηρηθεί η ηρεμία την ώρα του γεύματος.
- Είναι καλά όλη η οικογένεια να κάθεται μαζί στο τραπέζι σε όσο το δυνατό περισσότερα γεύματα. Σε κάθε γεύμα του παιδιού είναι καλά να τρώει μαζί του ένας τουλάχιστο γονιός ή φροντιστής.
- Τα γεύματα θα πρέπει να είναι τακτικά και αν το παιδί δε θέλει να φάει την καθορισμένη ώρα του γεύματός του, τότε του εξηγούμε ότι θα πάρουμε το πιάτο του και δε θα φάει τίποτα μέχρι το επόμενο γεύμα.
- Το παιδί πρέπει να κάθεται αναπαυτικά στο τραπέζι σε κατάλληλο ψηλό καρεκλάκι και να χρησιμοποιεί ξεχωριστό παιδικό σερβίτσιο και παιδικά σκεύη.
- Το παιδί είναι καλά να συμμετέχει στη διαδικασία του γεύματος από πολύ μικρή ηλικία. Για παράδειγμα από την ηλικία των 6 μηνών μπορεί να κρατά το δικό του κουτάλι ενώ εμείς το ταΐζουμε με ένα άλλο κουτάλι.
- Περιορίζουμε τη χρονική διάρκεια των γευμάτων, θέτοντας ένα λογικό περιθώριο 20-30 λεπτών. Εξηγούμε εκ των προτέρων ότι, όταν λήξει ο χρόνος, θα απομακρύνουμε το πιάτο και το κάνουμε χωρίς να το σχολιάσουμε.
- Προσπαθούμε να κρατήσουμε το μέγεθος της μερίδας, σύμφωνα με τις ανάγκες του παιδιού. Επιτρέπουμε στο παιδί να σερβιριστεί μόνο του, εφόσον είναι δυνατό. Δίνοντάς του την ευκαιρία να εκφέρει γνώμη για το φαγητό που τρώει, ίσως μειωθούν οι συγκρούσεις που αφορούν την ποσότητα του φαγητού. Στα μικρότερα παιδιά είναι προτιμότερες οι μικρές μερίδες και μάλιστα μικρότερες από όσο θα ήθελαν να φαν. Αυτό δημιουργεί την αίσθηση της εκπλήρωσης του στόχου τους. Είναι προτιμότερο ένα παιδί να ζητήσει μία ακόμη μερίδα, παρά να παραπονεθεί, επειδή δεν μπορεί να τελειώσει το φαγητό που είναι στο πιάτο του.
- Προσφέρουμε περιορισμένες επιλογές – Προσφέρουμε στο παιδί δύο επιλογές, για να διαλέξει μόνο του («Προτιμάς μπρόκολο ή κουνουπίδι με το κοτόπουλο σου;»). Προσφέροντας μια εναλλακτική λύση, αποφεύγονται οι συγκρούσεις. Παράλληλα, οι περιορισμένες δυνατότητες εισάγουν την ιδέα του συμβιβασμού. Η προσφορά επιλογών αποτελεί ένδειξη ότι είμαστε πρόθυμοι να επιτρέψουμε στο παιδί να διαπραγματευτεί με υπευθυνότητα. Όμως, σε καμία περίπτωση δε μαγειρεύουμε άλλο φαγητό από αυτό της οικογένειας και δεν καταφεύγουμε σε εύκολες λύσεις.
- Άρνηση – Αν το παιδί λέει «όχι» σε όλα, τότε κάνουμε συμφωνία ότι μπορεί να πει «όχι άλλο, ευχαριστώ», όταν φάει τουλάχιστο μια μπουκιά από αυτό που σερβίραμε. Έτσι φεύγει η πίεση από το παιδί ότι πρέπει να φάει και ηρεμεί, αφού έχει τον έλεγχο.
- Ανταμείβουμε (όχι με φαγητό – δέστε πιο κάτω) το παιδί, όταν τρώει και συμπεριφέρεται καλά στο τραπέζι. Εντοπίζουμε την καλή συμπεριφορά του παιδιού την ώρα του φαγητού και όχι πάντοτε την κακή. Η γκρίνια και οι επικρίσεις (δείχνοντας προσοχή στο παιδί με το θυμό ή άλλη έκφραση) ενισχύουν τα προβλήματα διατροφής και ενθαρρύνουν τις συγκρούσεις για το ποιος θα επικρατήσει. Είναι καλύτερα να αγνοούμε την κακή συμπεριφορά όσο είναι δυνατό και να ανταμείβουμε την επιθυμητή. Η προσοχή, είτε θετική είτε αρνητική, αποτελεί μια ισχυρή ενίσχυση για τη συμπεριφορά. Αν το παιδί δε λαμβάνει θετική προσοχή, τότε θα επιδιώξει να πάρει αρνητική. Οπότε, αναζητούμε ευκαιρίες, για να επαινέσουμε το παιδί, όταν συμπεριφέρεται κατάλληλα. Όταν δίνουμε προσοχή στους καλούς τρόπους και όχι στους κακούς, το παιδί μαθαίνει ότι η κακή συμπεριφορά του δεν πρόκειται να ανταμειφθεί και άρα θα τη διακόψει.
- Αποφεύγουμε να χρησιμοποιούμε το φαγητό (π.χ. γλυκά) ως επιβράβευση. Τα παιδιά αντιλαμβάνονται, όταν τα «πληρώνουμε», για να φάνε με ανταμοιβή, οπότε μπορεί να το γυρίσουν σε δικό τους συμφέρον και είτε να τρώνε ή να μην τρώνε, για να παίρνουν αυτά που θέλουν.
- Η ποικιλία και τα χρώματα στο πιάτο είναι απαραίτητα. Όταν δίνουμε μια νέα τροφή, τη βάζουμε απλά στο πιάτο του παιδιού χωρίς να το πολύ-διαπραγματευτούμε. Εισάγουμε μόνο μια καινούργια τροφή κάθε φορά και επειδή τα περισσότερα παιδιά καταναλώνουν πιο εύκολα τις τροφές με τις οποίες είναι εξοικειωμένα, μικρές ποσότητες καινούργιων τροφών είναι προτιμότερο να εισάγονται μαζί με αγαπημένα τους φαγητά. Επίσης, λαμβάνουμε υπόψη ότι το παιδί χρειάζεται να εκτεθεί 10-15 φορές σε μια νέα τροφή για να τη συνηθίσει, πόσο μάλλον να του αρέσει, έτσι δεν αποθαρρυνόμαστε από την πρώτη ή δεύτερη άρνηση.
- Ενθαρρύνουμε το παιδί να συμμετέχει στην προετοιμασία του φαγητού και έτσι είναι πιθανόν να ενισχύσουμε το ενδιαφέρον του για το νέο φαγητό και να το καταναλώσει πιο εύκολα. Μπορούμε να φυτέψουμε και να μεγαλώσουμε λαχανικά, να επιλέξουμε τα λαχανικά και τα φρούτα μαζί στην υπεραγορά, να τα καθαρίσουμε, να τα ετοιμάσουμε και να τα σερβίρουμε με ευφάνταστους τρόπους μαζί με το παιδί. Κάνουμε έτσι το φαγητό διασκέδαση και απολαμβάνουμε την εμπειρία.
- Εφόσον οι ποσότητες που τρώνε τα παιδιά είναι μικρές, πεινούνε γρήγορα, έτσι προφέρουμε σνακ στα ενδιάμεσα των γευμάτων. Μπορούμε να δοκιμάσουμε τις καινούργιες τροφές στη διάρκεια των σνακ.
- Τα παιδιά νιώθουν τις γεύσεις πιο έντονα, έτσι δε χρειάζεται να καταναλώνουν αλάτι ή ζάχαρη. Αποφεύγουμε για όσο το δυνατό πιο μεγάλο χρονικό διάστημα την ένταξη της ζάχαρης και των λιχουδιών στη διατροφή τους. Ένα ώριμο φρούτο ή λαχανικό θα είναι εξίσου ικανοποιητικά εύγευστο ή γλυκό, αν δε συνηθίσουν από νωρίς τις «λιχουδιές». Αργότερα, μαθαίνουμε στα παιδιά τη σημασία του μέτρου και δίνουμε «λιχουδιές» μόνο σε ειδικές περιπτώσεις, βάζοντας ένα κανόνα-συμφωνία για 1 ή 2 λιχουδιές τη βδομάδα.
- Προσπαθούμε να μειώσουμε στο ελάχιστο οτιδήποτε αποσπά την προσοχή του παιδιού από το τραπέζι, έτσι κλείνουμε την τηλεόραση κατά τη διάρκεια των γευμάτων και απομακρύνουμε τα παιγνίδια. Αρκετές διαφημίσεις στην παιδική ζώνη προγραμμάτων αφορούν τρόφιμα που είναι πλούσια σε λίπος, ζάχαρη και θερμίδες.
- Αποδεχόμαστε ότι η ακαταστασία είναι μέρος της διαδικασίας του γεύματος.
- Δίνουμε εμείς το καλό παράδειγμα. Οι γονείς αποτελούν πρότυπα συμπεριφοράς για τα παιδιά, τα οποία έχουν την τάση να τους μιμούνται. Το παιδί είναι πιο πιθανό να δοκιμάσει μια τροφή που τη δοκιμάζουμε και τρώμε εμείς, εφόσον βλέπει ότι είναι ασφαλής και εύγευστη. Τα γεύματα είναι στιγμές για όλη την οικογένεια, στις οποίες η διατροφή μαθαίνεται στην πράξη.

πηγη

Συχνά λάθη στην προσπάθεια να βελτιωθεί η στάση του παιδιού έναντι στο φαγητό:
Πίεση στο παιδί να φάει, όταν δεν πεινά – Το αφήνουμε και σίγουρα θα φάει, όταν πεινάσει στο επόμενο σνακ ή γεύμα.
Πίεση στο παιδί να τελειώσει όλο το φαγητό στο πιάτο του.
Περισσότερο από 500-750ml γάλα, 120-180ml χυμό τη μέρα ή υπερβολικά γλυκά – Όλα μειώνουν την όρεξη και παρεμποδίζουν τη λήψη μιας ισορροπημένης διατροφής.

Το κλαψούρισμα επηρεάζει αρνητικά τις διατροφικές επιλογές των γονιών για τα παιδιά τους διότι:
- Τα παιδιά θέλουν αυτό που δεν μπορούν να έχουν (όσο περισσότερο απαγορεύουμε εντελώς, τόσο περισσότερο θέλουν).
- Οι γονείς θέλουν τα παιδιά τους να φάνε κάτι που τα ίδια δε θέλουν (δεν είναι ανάγκη να επιμένουμε να φάνε ότι τους σερβίρουμε).
- Είναι κουρασμένα (τα γεύματα συνήθως είναι πριν τον ύπνο).
Αντιμετώπιση:
- Αναμένουμε τα αναμενόμενα και είμαστε προετοιμασμένοι
- Διατηρούμε την ψυχραιμία μας (αρνηθείτε να μπείτε σε πόλεμο)
- Αγνοούμε το κλαψούρισμα (έτσι θα μάθει ότι δε θα εισακουστεί)

Το φαγητό πρέπει να παραμείνει φαγητό – δεν πρέπει να χρησιμοποιείται για παρηγοριά, ευκολία ή ανταμοιβή.

Ανταμοιβή
Η επιβράβευση – ανταμοιβή θα μπορούσε να είναι ιδιαίτερα προνόμια, αγαπημένες ασχολίες, έπαινος και ενθάρρυνση. Θα πρέπει να ακολουθεί την επιθυμητή συμπεριφορά όσο πιο σύντομα γίνεται, για να μπορεί να γίνει η συσχέτιση στο μυαλό του παιδιού.
Το παιδί μπορεί να επιβραβευτεί με ένα αστέρι ή ένα αυτοκόλλητο, όταν τρώει σωστά. Με αυτό τον τρόπο θα προσφέρουμε ένα ισχυρό κίνητρο.
Παραδείγματα ανταμοιβών: αυτοκόλλητα [πίνακας ή τετράδιο με αυτοκόλλητα (αστεράκια, φιγούρες κ.τ.λ.) που θα μαζεύει το παιδί], εισιτήρια/κουπόνια (σε μικρή ηλικία ακόμα και το χαρτί είναι αρκετό για τα παιδιά – σε μεγαλύτερες ηλικίες αριθμός εισιτηρίων/κουπονιών μπορεί να ανταλλάσσεται με εισιτήρια για σινεμά ή άλλη εκδήλωση, ή άλλο δημιουργικό δώρο), βιβλία, μολύβια, αλλά επίσης και έπαινος, αγκαλιές και προσοχή.

πηγη

Νέες Τροφές – Λαχανικά
Συνήθως, υπάρχει αντίσταση στα πράσινα λαχανικά, παρ’ όλο που έχουν εντελώς διαφορετικές γεύσεις μεταξύ τους και μόνο το χρώμα είναι το ίδιο. Δεν είναι απέχθεια στο πράσινο χρώμα (πράσινα μήλα, πράσινες καραμέλες είναι αποδεχτά) αλλά στα λαχανικά. Πιθανότατα, εμείς ως γονείς τους προδιαθέτουμε ενάντια στα πράσινα λαχανικά.
- Εμάς μας αρέσουν; Αν όχι, τότε εμείς δε δίνουμε το καλό παράδειγμα και το παιδί θα έχει παρατηρήσει τη δυσαρέσκειά μας, εφόσον, πιθανόν, δεν τα σερβίρουμε συχνά.
- Όσο πιο συχνά λέμε ότι κάτι είναι καλό για μας (και όχι ότι είναι εύγευστο) τόσο πιο πιθανό να θεωρήσει το παιδί ότι δεν μας αρέσει. Τα παιδιά θεωρούν και δρουν σύμφωνα με τη θεωρία του ότι είναι καλό για μας δεν είναι εύγευστο.
Δεν είναι ανάγκη να φαίνονται τα λαχανικά, για να τα φάνε. Μπορούμε να τα κρύψουμε. Το σημαντικό είναι ότι πρώτα πρέπει να γίνουν αποδεκτά. Μπορούμε να τα βάλουμε μέσα σε αποδεκτές τροφές: σούπες, σάλτσες (ντομάτα μαζί με άλλα λαχανικά που μπορούν να αλεστούν), λαζάνια (μακαρόνια, τυρί και λαχανικά: ένα συμπληρωμένο γεύμα), ψωμί (μπορούμε να το ζυμώσουμε μαζί με καρότο, κολοκύθα ή κολοκυθάκι), μπιφτέκια και ρολό (χρησιμοποιούμε κιμά από κοτόπουλο ή γαλοπούλα ή άπαχο χοιρινό/βοδινό κιμά και προσθέτουμε καρότα, κρεμμύδια και άλλα λαχανικά), πουρές από κουνουπίδι ή άλλο λαχανικό (σε αντικατάσταση της πατάτας πουρέ). Το ίδιο και τα φρούτα: ρόφημα με γιαούρτι ή γάλα και φρούτο στο μπλέντερ. Μπορούμε επίσης να παρουσιάζουμε τα λαχανικά και τα φρούτα με ένα νέο, ενδιαφέρον τρόπο, σε ένα ιδιαίτερο πιάτο ή με ένα απρόσμενο σχήμα.

Ροφήματα – Μπιμπερό
Απαλλαγή από το μπιμπερό – Η ικανότητα πόσης από ποτήρι δε γίνεται ευκολότερη, αφήνοντας τον καιρό να περάσει, διότι αυξάνονται οι συνδέσεις και γίνεται ακόμα πιο δύσκολο να αφήσουν το μπιμπερό. Η Αμερικανική Παιδιατρική Ακαδημία συστήνει την παύση της χρήσης μπιμπερό μέχρι την ηλικία ενός έτους.
Με το μπιμπερό έχουμε εύκολη ροή του γάλακτος χωρίς προσπάθεια, έτσι είναι πιο εύκολο για τα παιδιά να πίνουν παρά να μασούν και στο τέλος δεν έχουν όρεξη. Θέλουν το μπιμπερό, όχι διότι πεινούν ή διψούν αλλά για πιπίλισμα, τους ανακουφίζει. Το περιεχόμενο του μπιμπερό είναι επίσης σημαντικό (εύκολο να καταναλωθεί υπερβολική ποσότητα, πολλές θερμίδες ιδίως, αν χρησιμοποιείται χυμός ή αναψυκτικά!!!). Η παρατεταμένη χρήση του μπιμπερό εμποδίζει την ομιλία και βοηθά στην παχυσαρκία.
Η απαλλαγή από το μπιμπερό είναι ευκολότερο να γίνει μια και καλή, μόλις το παιδί μπορεί να κρατήσει το ποτήρι/φλιτζάνι του. Χρησιμοποιούμε ποτήρι με χείλη, φλιτζάνι, ή και καλαμάκι. Πρέπει όμως πρώτα να πειστούμε εμείς ότι το μπιμπερό πρέπει να σταματήσει.
Η ανάγκη για γάλα μειώνεται με την πάροδο του πρώτου έτους ζωής από 1000ml σε 500ml, κάνοντας έτσι πιο εύκολη τη μεταπήδηση στο φλιτζάνι. Προετοιμαζόμαστε για την πιθανότητα να μη θέλουν καθόλου γάλα και προσφέρουμε υπαλλακτικές τροφές που περιέχουν ασβέστιο (τυρί, γιαούρτι κ.τ.λ.).
Πολλές φορές τα παιδιά εξαρτώνται από το μπιμπερό, για να κοιμηθούν. Αλλάζουμε τη συνήθεια του να πίνουν και να μισοκοιμούνται, διαχωρίζοντας το γάλα από τον ύπνο:
- Γύρω στους 2 μήνες – κατά τη διάρκεια της μέρας ταΐζουμε εκτός υπνοδωματίου και το βράδυ έχουμε αναμμένα τα φώτα.
- Στους 2-4 μήνες διαχωρίζουμε το γεύμα και τον ύπνο, αποφεύγουμε το τελευταίο γάλα, αν μισοκοιμούνται. Ξυπνούμε το παιδί, αν προσπαθεί να κοιμηθεί, καθώς τρώει και δεν το ταΐζουμε, αν δεν πεινά πραγματικά.
- Χρησιμοποιούμε εναλλακτικά μέσα, για να χαλαρώσει το παιδί, για παράδειγμα το μπάνιο.
- Ξεχωρίζουμε τις βραδινές δραστηριότητες διατροφής και ύπνου: βούρτσισμα δοντιών (το τελευταίο πράγμα στο στόμα του παιδιού), διάβασμα βιβλίων (όπως και εμείς διαβάζουμε, για να κοιμηθούμε), ρουτίνα ύπνου (μπάνιο, δόντια, διάβασμα και ύπνος).

Νερό
- Πριν τους 6 μήνες – δε χρειάζεται καθόλου – το βρέφος παίρνει όλα τα υγρά που χρειάζεται από το γάλα του
- Μετά τους 6 μήνες – 120-180ml τη μέρα
- Αργότερα – το νερό είναι πολύ σημαντικό. Είναι καλύτερο να χρησιμοποιείται το νερό παρά άλλα υγρά (όπως χυμός ή αναψυκτικά).
Έλλειψη νερού, φρούτων και λαχανικών, όπως επίσης και υπερκατανάλωση γάλακτος οδηγεί σε δυσκοιλιότητα, συχνό πρόβλημα στα μικρά παιδιά.

Αναψυκτικά – εθιστικά, περιέχουν ζάχαρη (1 τενεκεδάκι περιέχει 10 κουταλάκια ζάχαρη), αέριο και καφεΐνη. Τα αποφεύγουμε και εμείς, για να δώσουμε το καλό παράδειγμα. Αν θα δώσουμε, βάζουμε όρια – ένα τενεκεδάκι τη βδομάδα και το μετρούμε σαν λιχουδιά.

Χυμός – έχει ανάλογες θερμίδες με τα αναψυκτικά. Τον περιορίζουμε σε 180ml τη μέρα και μπορούμε να τον διαλύσουμε με νερό.

Τα παιδιά ξέρουν πότε πεινούν και πότε όχι. Γιατί άραγε δεν τρώνε τα παιδιά;
- Τρώνε αρκετά, αλλά δεν το συνειδητοποιούμε εμείς. Αν κάνουμε μια καταγραφή αυτών που τρώει το παιδί, θα διαπιστώσουμε ότι τρώει από όλες τις ομάδες τροφών και παίρνει τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά μέσα στη βδομάδα.
- Δεν πεινούν. Τα παιδιά μεγαλώνουν με πιο αργούς ρυθμούς κατά το δεύτερο έτος της ηλικίας τους και η όρεξη τους μειώνεται ανάλογα.
- Πεινούν αλλά η ανεξαρτησία τους, η ιδιοτροπία τους ή η ανάγκη τους για έλεγχο δεν τα αφήνει.
- Είναι άρρωστα.

Οικογένεια και φίλοι – Η επιρροή τους
Συμφωνούμε με τους συγγενείς ή τους φίλους όπου τρώει το παιδί τα πιο σημαντικά σημεία:
- Ασφάλεια (εννοείται φυσικά, ιδιαίτερα για θέματα κινδύνων πνιγμού ή ζεστών υγρών).
- Αλλεργίες (πολύ σημαντικές και μη διαπραγματεύσιμες) – ενημερώνουμε συγγενείς ή φίλους τι πρέπει να κάνουν σε περίπτωση που το παιδί κατανάλωσε κάτι που δεν πρέπει.
- Βαθιά ριζωμένα πιστεύω – μεταφέρουμε τις απόψεις μας και τους κανόνες μας σε αυτούς που προσέχουν τα παιδιά μας – πιθανόν η λογική των δικών μας πιστεύω να μην είναι κατανοητή από άλλους.
- Διαμορφώνουμε σαφείς γραμμές επικοινωνίας – καλύτερα να μιλήσουμε ανοικτά για το θέμα, για να αποφευχθούν παρεξηγήσεις (π.χ. συχνότητα κατανάλωσης γλυκών).
- Υπολογίζουμε πόσα γεύματα είναι κοινά με άλλους και πόσο συχνή είναι η πιθανή επιρροή από τρίτους.
- Ενθαρρύνουμε το παιδί να τρώει μερικές φορές με άλλα παιδιά της ηλικίας του που έχουν καλές διατροφικές συνήθειες. Θα τα μιμηθεί και θα τρώει όπως αυτά.

Ψώνια στην υπεραγορά
Πώς να αντιμετωπίσουμε τις ιδιοτροπίες στην υπεραγορά:
- Προχωρούμε με το καροτσάκι – διατηρούμε την ηρεμία μας και συνεχίζουμε τα ψώνια μας (ποιο εύκολο να το λες παρά να το κάνεις) – το συμβάν είναι πιο σύντομο και το παιδί θα αντιληφθεί ότι δεν αξίζει να κάνει ιδιοτροπία για γλυκά κ.τ.λ.
- Μένουμε μακριά από τους πειρασμούς – οι περισσότερες υπεραγορές είναι διαρρυθμισμένες με τον ίδιο τρόπο – στους εξωτερικούς διαδρόμους (περιμετρικά) είναι τα τρόφιμα από τις 4 κύριες ομάδες (φρούτα και λαχανικά, δημητριακά, κρέας και γαλακτοκομικά). Τα είδη αρτοποιείου, τα αλλαντικά και γενικά πολύχρωμα τρόφιμα βρίσκονται είτε στην είσοδο, για να τα προσέχουμε καθώς μπαίνουμε, είτε στο βάθος. Οπότε, αν «ψωνίζουμε στην περίμετρο» και αποφεύγουμε τα ταμεία που είναι γεμάτα με γλυκά, μπορούμε να αποφύγουμε πολλούς πειρασμούς και ιδιοτροπίες και να ψωνίσουμε πιο υγιεινά και πιο φτηνά.
- Διαπραγματευόμαστε – μπορεί να χρειαστεί να συμβιβαστούμε με κάτι που μπορεί να μην είναι πάντοτε κακό. Αποφασίζουμε, αφού κρίνουμε αυτό που ζητά το παιδί. Αν θα συμβιβαστούμε, καλύτερα να το κάνουμε, πριν μπούμε στην υπεραγορά και μένουμε σταθεροί στην απόφασή μας.
- Αποφεύγουμε τα ψώνια, όταν πεινούνε – όπως και οι ενήλικες πρέπει να αποφεύγουμε τα ψώνια, όταν πεινούμε, διότι θα καθοδηγηθούμε από την πείνα μας, παρά τη λίστα μας, έτσι και τα παιδιά είναι πιο πιθανόν να ζητούν πράγματα, αν πεινούν.
- Φεύγουμε – πολλοί γονείς απλά παίρνουν το παιδί τους και φεύγουν από την υπεραγορά, όταν αυτό αρχίζει να παρακαλά και να κάνει ιδιοτροπίες. Αυτό δίνει ένα ξεκάθαρο μήνυμα και βοηθά τα παιδιά να μάθουν τις επιπτώσεις. Το κάνουμε, αν δεν μπορούμε να αντεπεξέλθουμε με ένα παιδί που φωνάζει στους διαδρόμους της υπεραγοράς. Όμως, να ξέρουμε ότι είναι πιο μεγάλη ντροπή να φύγουμε από την υπεραγορά χωρίς τα τρόφιμα για τα οποία είχαμε έρθει και το παιδί πιθανόν να πάρει το μήνυμα ότι αυτό μας καθοδηγεί.
- Πάμε μόνοι – Αν πάμε μόνοι χωρίς το παιδί ίσως βρούμε ότι είναι πιο αποτελεσματικό.

Συμπέρασμα
Πρέπει να θυμόμαστε ότι δεν προσπαθούμε απλά να βάλουμε το φαγητό στο στόμα του παιδιού, αλλά να βάλουμε μακροχρόνιες υγιεινές συνήθειες διατροφής στο μυαλό του. Οι διατροφικές συνήθειες καλλιεργούνται δεν επέρχονται από τη μια στιγμή στην άλλη.

Διαβάστε περισσότερα

Πηγη 

Λεπτή κινητικότητα: Δραστηριότητες για καλύτερη κινητικότητα χεριού

πηγη

 

Τι σημαίνει λεπτή κινητικότητα

 

Πρόκειται για την ικανότητα μας να χρησιμοποιούμε μικρές μυϊκές ομάδες για ελεγχόμενες λεπτές κινήσεις και ιδιαίτερα για τον χειρισμό μικρών αντικειμένων. Οι δεξιότητες λεπτής κινητικότητας είναι απαραίτητες για να μπορεί το παιδί να χειρίζεται σωστά για παράδειγμα το κουτάλι και το πιρούνι, να ντύνεται μόνο του και να αλλάζει ρούχα, να ζωγραφίζει, να παίζει. Είναι δεξιότητες οι οποίες βοηθούν σημαντικά το παιδί στα πρώτα του μαθησιακά βήματα στο σχολείο και όχι μόνο, όπως π.χ. στο γράψιμο, στη ζωγραφική αλλά και στις χειροτεχνίες. Επίσης στο να ντύνεται, να χτενίζεται, να γυρίζει τις σελίδες και να χειρίζεται το ποντίκι στον υπολογιστή.

Για να δούμε μερικές ωραίες δραστηριότητες που μπορούμε να κάνουμε με το παιδί μας για να βοηθήσουμε στην καλλιέργεια της λεπτής κινητικότητάς του:

• Διαβάζοντας του ένα βιβλίο να το προτρέπουμε να γυρίζει τις σελίδες ενός βιβλίου μία μία.
• Να παίζει επιτραπέζια παιχνίδια που απαιτούν τη ρίψη ζαριού. Θ πρέπει να ενώνει τα χέρια του σχηματίζοντας ένα κενό χώρο ανάμεσα στις παλάμες, να κουνάει το ζάρι και να το πετάει.
• Να ζωγραφίζει σε καβαλέτο.
• Να βιδώνει και να ξεβιδώνει παιχνίδια με τον κατάλληλο εξοπλισμό (ξύλινα ή πλαστικά κατσαβίδια, βίδες κτλ).
• Να βάζει και να βγάζει το καπάκι σε μπουκάλια νερού.
• Να παίζει παιχνίδια που απαιτούν το μοίρασμα και ανακάτεμα καρτών.
• Να φτιάχνει κολιέ και βραχιόλια περνώντας χάντρες, μακαρόνια, κουμπιά μέσα από νήμα/ κορδόνι.
• Να φτιάχνει μωσαϊκό επιλέγοντας πετρούλες διαφόρων χρωμάτων.
• Να κόβει με το χέρι μικρά κομμάτια γκοφρέ χαρτόνι, να το τσαλακώνει και να το κολλάει πάνω σε σχέδια.
• Να ζωγραφίζει χρησιμοποιώντας Stencil.
• Να προσθέτει χρώμα χρησιμοποιώντας σταγονόμετρο.
• Να αδειάζει το περιεχόμενο ενός ποτηριού (νερό, ζάχαρι, λάδι, ρύζι, αλεύρι) σε άλλο προσέχοντας να μην το χύσει.
• Να μεταφέρει με κουτάλι ή μικρή σέσουλα νερό, ρύζι, φασόλια, αλεύρι κτλ από ένα πιάτο σε άλλο χωρίς να του πέφτουν.
• Να ρίχνει ένα –ένα κέρματα σε κουμπαρά ή σε κουτί με κατάλληλη σχισμή.
• Να ξύνει με απλές ή μεγάλες ξύστρες μολύβια και ξυλομπογιές.
• Να κουμπώνει και να ξεκουμπώνει κουμπιά, να ανοιγοκλείνει φερμουάρ και να δένει κορδόνια.
• Να φτιάχνει πύργο με τουβλάκια στο τραπέζι και στο πάτωμα.
• Να φτιάχνει κατασκευές με τουβλάκια σε διάφορα σχήματα και με διαφορετική κατασκευαστική δυσκολία.
• Να μαζεύει μικρά αντικείμενα (όσπρια, μακαρόνια, οδοντογλυφίδες, χάντρες, κέρματα, μαγνήτες) ένα -ένα και να τα τοποθετεί σε κουτί.
• Να γυρίζει ανάποδα κέρματα, νομίσματα, πούλια ή κουμπιά χωρίς να μεταφέρει στην άκρη του τραπεζιού.
• Να μετράει μία –μία τις χάντρες σε αριθμητήριο.
• Να βάζει συνδετήρα στα χαρτιά πριν τα παραδώσει.
• Να φτιάχνει μικρές μπάλες με πλαστελίνη, χρησιμοποιώντας μόνο τις άκρες των δακτύλων του.
• Να φτιάχνει μπάλες με πλαστελίνη, χρησιμοποιώντας τις παλάμες του.
• Να προσπαθεί να βρει μικρά αντικείμενα κρυμμένα μέσα σε πλαστελίνη.
• Να χρησιμοποιεί ξυλάκια και οδοντογλυφίδες για να φτιάξει σχέδια με πλαστελίνη.
• Να κόβει πλαστελίνη με πλαστικό μαχαίρι. Σε όλες τις δραστηριότητες με πλαστελίνη εναλλακτικά μπορεί να χρησιμοποιηθεί ζυμάρι ή πηλός.
• Να κόβει (με το χέρι του και με το ψαλίδι) χρωματιστά χαρτιά σε κομματάκια ή εικόνες από περιοδικά και να φτιάχνει κολλάζ.
• Να μαζεύει αντικείμενα (κυβάκια, ζάρια, φασόλια, μακαρόνια, μπάλες κτλ) χρησιμοποιώντας λαβίδες διαφόρων μεγεθών ή μανταλάκια.
• Να φτιάχνει αλυσίδες με μικρούς ή μεγάλους κρίκους. Εναλλακτικά μπορεί να χρησιμοποιήσει συνδετήρες.
• Να γεμίζει εικόνες χρησιμοποιώντας αυτοκόλλητα.
• Να βάζει και να βγάζει μανταλάκια στην απλώστρα ή σε κάποιο κουτί.

Διαβάστε περισσότερα

Πηγη 

πηγη

 

πηγη

πηγη

 

πηγη

πηγη

 

 

Επιτραπέζια παιχνίδια και Διάσπαση προσοχής (ΔΕΠ/Υ)

πηγη

Πολλά γνωστά παιχνίδια μπορούν να προσαρμοστούν για παιδιά με Διάσπαση Ελλειμματικής Προσοχής – Υπερκινητικότητα (ΔΕΠ-Υ) με τους κανόνες και τις προκλήσεις να δυσκολεύουν και να πολλαπλασιάζονται σταδιακά με τον καιρό.  Αυτή η προσέγγιση βοηθά τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ να κατακτήσουν γνωστικές προκλήσεις σιγά-σιγά, χτίζοντας βήμα-βήμα την ικανότητά τους να μένουν συγκεντρωμένοι σε ένα παιχνίδι, να ακολουθούν περίπλοκους κανόνες και να διαχειρίζονται τον εκνευρισμό και την απογοήτευση.

Απλά επιτραπέζια παιχνίδια για παιδιά με ΔΕΠ-Υ

Όσο λιγότερο περίπλοκα είναι τα παιχνίδια και όσο λιγότερη τεχνολογία χρησιμοποιούν, τόσο καλύτερο είναι το αποτέλεσμα για τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ.  Τα ηλεκτρονικά παιχνίδια προκαλούν υπερδιέγερση και τα παιχνίδια με πολλούς και δύσκολους κανόνες δημιουργούν εκνευρισμό και τα παιδιά τα εγκαταλείπουν γρήγορα.  Τα παρακάτω κλασσικά επιτραπέζια παιχνίδια μπορούν να βοηθήσουν τις κοινωνικές και γνωστικές ικανότητες των παιδιών με ΔΕΠ-Υ.

Μνήμη και Προσοχή

 
Απλά παιχνίδια μνήμης:  Βοηθούν στην αύξηση της προσοχής και της μνήμης.  Οι παίχτες πρέπει να ταιριάξουν τις κάρτες τους με άλλες που είναι γυρισμένες ανάποδα.  Η πρόκληση είναι να θυμούνται τις κάρτες που γυρίζουν.

Στην αρχή είναι απαραίτητο να παρατηρήσουμε πόση ώρα μπορεί να παίξει το παιδί συγκεντρωμένο.  Με μικρότερα παιδιά ή με παιδιά που δυσκολεύονται πολύ να συγκεντρωθούν, ξεκινάμε το παιχνίδι με λίγες κάρτες και με τα ζευγάρια κοντά στο ένα στο άλλο.  Σταδιακά, αυξάνουμε τον αριθμό των καρτών και απομακρύνουμε τα ζευγάρια.

Πρόβλεψη επιτυχίας και αντιμετώπιση αποτυχίας

 
Φιδάκι: Τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ αντιμετωπίζουν αυξημένο εκνευρισμό τόσο όσο προσδοκούν την επιτυχία όσο και όταν αποτυγχάνουν.  Το φιδάκι είναι ένας πολύ ωραίος τρόπος να μάθουν να μετριάζουν τον εκνευρισμό τους και να ξεπερνούν τις αποτυχίες γρήγορα.  Ο εκνευρισμός μπορεί να προκληθεί όταν το παιδί “πέσει” πάνω σε φιδάκι και από πρώτος βρεθεί τελευταίος. Επιπλέον, μπορούν να συνδέσουν το ανέβασμα της σκάλας ή το κατέβασμα του φιδιού με πραγματικές συνέπειες των πράξεών τους κι έτσι να ελέγξουν τον παρορμητισμό που συχνά συνοδεύει τη ΔΕΠ-Υ.

Μέσα από το παιχνίδι συζητάμε τις επιτυχίες (ανέβασμα σκάλας) και τις αποτυχίες (κατέβασμα φιδιού) και γινόμαστε παράδειγμα με τη συμπεριφορά μας, ειδικά στις αποτυχίες.  Βοηθάμε τα παιδιά να εξασκηθούν στη διαχείριση της αποτυχίας και τονίζουμε την ανάγκη να ξεπεράσουμε γρήγορα την απογοήτευση.

Για να βοηθήσουμε το παιδί να συνδέσει τη συμπεριφορά του με τις συνέπειες που ακολουθούν, μεταβάλλουμε λίγο τους κανόνες του παιχνιδιού.  Όταν το παιδί πρέπει να ανέβει τη σκάλα, ζητάμε να θυμηθεί να και να πει μια συμπεριφορά που οδήγησε σε θετικές συνέπειες (π.χ. “θύμωσα με τον αδερφό μου αλλά δεν τον χτύπησα”).  Όταν πρέπει να κατέβει από το φίδι, ζητάμε να μας πει μια συμπεριφορά που είχε αρνητικές συνέπειες (π.χ. έδωσε την ορθογραφία στο δάσκαλο χωρίς να την ξανακοιτάξω και είχα κάνει πολλά λάθη).

Πρόβλεψη συνεπειών

 
Jenga: Ο σκοπός του παιχνιδιού είναι να τραβούν οι παίκτες τουβλάκια και να τα τοποθετούν στην κορυφή χωρίς να πέσει ο πύργος.  Τα παιδιά πρέπει να μελετούν τις κινήσεις τους, να προσέχουν ποια κομμάτια μπορούν να μετακινηθούν χωρίς συνέπειες και να είναι προσεχτικά.  Επιπλέον, τονώνεται η αυτοσυγκράτηση και περιορίζεται η παρορμητικότητα.

Επίλυση προβλημάτων και οργάνωση

 
Cluedo ή Μυστήρια στο Πεκίνο: Και στα δύο αυτά παιχνίδια οι παίκτες καλούνται να λύσουν μυστήρια και εγκλήματα χρησιμοποιώντας πληροφορίες και στοιχεία.  Τα παιδιά αναγκάζονται να σκεφτούν και να αξιολογήσουν τις πληροφορίες που έχουν ή δεν έχουν – πραγματική πρόκληση για παιδιά με ΔΕΠ-Υ.  Μαθαίνουν επίσης να χρησιμοποιούν πληροφορίες για να λύσουν προβλήματα και να μη δρουν παρορμητικά χωρίς σκέψη για τις συνέπειες και βασισμένα σε συναισθήματα.  Επίσης, πρέπει να οργανώσουν τις πληροφορίες και να βάλουν προτεραιότητες.

Άλλα παιχνίδια για παιδιά με ΔΕΠ-Υ

• Μονόπολη
• παζλ
• παιχνίδια ερωτήσεων
• UNO
• λαβύρινθοι
• εντόπιση διαφορών
• Bingo ή τόμπολα
• οι μικροί γιατροί
• μάντεψε ποιος;

Διαβάστε περισσότερα

Πηγη

 

 

 

 

Επιστροφή στο σχολείο κατα τη διάρκεια του Covid-19

πηγη

Πλούσιο ενημερωτικό υλικό σχετικά με την επιστροφή στο σχολείο κατά τη διάρκεια του Covid-19.

Προετοιμασία των παιδιών.

Προσαρμογή στη νέα πραγματικότητα.

Για να μπορέστε να δείτε όλο το υλικό πατήστε ΕΔΩ

Παιχνίδια Προπαίδειας στον υπολογιστή

 Παιχνίδια με την προπαίδεια

πηγη

Όταν τα παιδιά είναι στο σπίτι μπορούν να ασχοληθούν δημιουργικά μαθαίνοντας την προπαίδεια μέσα από τον υπολογιστή.

πηγη

To παιχνίδι Bingo θα βοηθήσει το παιδί να κάνει επανάληψη στην προπαίδεια. 

Για να παίξετε πατήστε εδώ

 

Επίσης μπορεί να παίξει 

Παιχνίδια με την προπαίδεια

 

• Αγώνες πιγκουίνων
• Χιονοπροπαίδεια
• Τα μυρμήγκια πεινάνε
• Πλύσιμο αυτοκινήτων
• Αγώνες στη θάλασσα
• Βοήθα το χελωνάκι
• Ξεκλείδωσε τα χρώματα
• Το ράλι της προπαίδειας

 

Χριστουγεννιάτικα Παιχνίδια!

 Ιδέες για Χριστουγεννιάτικα παιχνίδια

πηγη

πηγη

πηγη

πηγη

πηγη

Χριστουγεννιάτικες ζωγραφιές για εκτύπωση

πηγη

 

Χριστουγεννιάτικες ζωγραφιές για να τις εκτυπώσετε.

 

Χριστουγεννιάτικες ζωγραφιές / Φύλλα ζωγραφικής για τα παιδιά του δημοτικού! (http://blogs.sch.gr/goma/) (http://blogs.sch.gr/epapadi) from Παπαδημητρακοπούλου Τζένη

Διάσπαση Προσοχή - Υπερκινητικότητα (ΔΕΠΥ) και Καραντίνα

 

ΠΗΓΗ

Πανδημία και άγχος 

Τα δεδομένα για την νέα αναπνευστική ασθένεια (CoVid-19) αλλάζουν μέρα με τη μέρα, και η έλλειψη σταθερών και επίσημων οδηγιών αφήνει μεγάλο περιθώριο να εκδηλωθούν παράλογοι φόβοι και συμπεριφορές. Για τους ενήλικες με διαταραχές άγχους η επίδραση είναι ιδιαίτερα έντονη.

Παρακάτω θα βρείτε συμβουλές ειδικών ώστε να βελτιώσετε την ψυχική σας υγεία κατά την διάρκεια αυτής της δύσκολης εποχής.

«Το αρχαιότερο και το πιο δυνατό συναίσθημα του ανθρώπινου είδους είναι ο φόβος, και ο αρχαιότερος και πιο δυνατός φόβος είναι ο φόβος για το άγνωστο» H.P Lovecraft, συγγραφέας

Η νέα αναπνευστική ασθένεια (CoVid-19) που αντιμετωπίζουμε είναι άγνωστη για εμάς – και εξαιρετικά τρομακτική. Διεθνείς καταξιωμένοι επιδημιολόγοι δεν μπορούν να μας πουν πόσο θα εξαπλωθεί. Διεθνείς οικονομολόγοι δεν μπορούν να προβλέψουν το μέγεθος της οικονομικής ύφεσης που θα επιφέρει. Τα κατά τόπους σχολεία δεν είναι σε θέση να ορίσουν ημερομηνία επαναλειτουργίας τους. Και κανείς δεν γνωρίζει πότε θα είμαστε σε θέση να βρούμε χαρτί υγείας και αντισηπτικά χεριών πάλι. Αυτή η ανασφάλεια – σε συνδυασμό με τα δίχως τέλος ρεπορτάζ που σοκάρουν- προκαλούν παγκόσμια ανησυχία.

Για πολλούς ανθρώπους με ΔΕΠΥ, το να ανησυχούν μπορεί να δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα υγείας.

Έρευνες δείχνουν ότι περίπου το 40% των ατόμων με ΔΕΠΥ έχουν και Γενικευμένη Αγχώδη Διαταραχή που εκδηλώνεται με σωματικά και συναισθηματικά συμπτώματα όπως:

---

• Απώλεια ύπνου λόγω ανησυχίας

• Δυσκολίες στην συγκέντρωση, ιδιαίτερα κατά την προσπάθεια εργασίας από το σπίτι

• Αλλαγές στην όρεξη που πολλές φορές συνοδεύονται με το σύνδρομο του ευερέθιστου εντέρου

• Κατάχρηση ουσιών και αλκοόλ ως τρόπος διαχείρισης του στρες

Για κάποιους ανθρώπους, το άγχος εκδηλώνεται ως μικροβιοφοβία ή Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή (Ι.Ψ.Δ), μια σοβαρή διαταραχή άγχους που χαρακτηριστικό της είναι οι έμμονες σκέψεις και οι τελετουργικές συμπεριφορές οι οποίες αν μείνουν χωρίς να αντιμετωπιστούν, μπορούν να περιορίσουν την ικανότητα του ατόμου να διατηρήσει μια υγιή ποιότητα ζωής.

---

«Όταν υπάρχει αβεβαιότητα για το τι μέλει γενέσθαι –όπως έχει παρατηρηθεί σε άλλες τέτοιου είδους καταστάσεις ( όπως κατά τις σφοδρές νεροποντές)- οι άνθρωποι συχνά ξεχύνονται στα σουπερμάρκετ αγοράζοντας χαρτί υγείας και τροφές σε κονσέρβες» παρατηρεί η κλινική ψυχολόγος Laurie Perlis, PsyD που ειδικεύεται στην αξιολόγηση και στην θεραπεία της Ιδεοψυχαναγκαστικής Διαταραχής, της Γενικευμένης Αγχώδης Διαταραχής αλλά και των ειδικών φοβιών.

«Η συμπεριφορά αυτή μας δίνει ένα αίσθημα ελέγχου και ανακούφισης κάνοντας μας να νιώθουμε όσο το δυνατόν πιο προετοιμασμένοι, υπάρχει όμως μια διαφορά ανάμεσα σε αυτή την συμπεριφορά και στην παθολογική συμπεριφορά όπου παρατηρείται υπερβολικό πλύσιμο των χεριών και υπερβολική συσσώρευση αγαθών».

---

Το θετικό στην κατάσταση αυτή είναι ότι αυτές οι πρωτόγνωρες καταστάσεις είναι προσωρινές, ενώ οι ειδικοί λένε ότι δεν είμαστε ανήμποροι μπροστά σε αυτές. «Υπάρχουν πράγματα που μπορούν να γίνουν ώστε να ελέγξει κανείς τις σκέψεις που του προκαλούν άγχος ώστε να νιώσει καλύτερα» εξηγεί ο ειδικός στην ΔΕΠΥ William Dodson, M.D.

Για να μπορέσετε να αντιμετωπίσετε τις δύσκολες συγκυρίες που υπάρχουν και το άγχος που πηγάζει από την ΔΕΠΥ και για να μπορέστε να ανταποκριθείτε, με σχετικά λογικό τρόπο σε μια στρεσογόνα κατάσταση προτείνουμε τα παρακάτω.

---

10 συμβουλές για να κατανοήσουμε και να ελέγξουμε το άγχος σήμερα

---

#1 Αντιλαμβανόμαστε ότι τα επίπεδα του άγχους και του στρες οφείλονται στην επικείμενη απειλή και ότι δεν είναι δείκτες κάποιας διαταραχής

«Ο εγκέφαλος μας χρησιμοποιεί το άγχος ως μηχανισμό έγκαιρης προειδοποίησης που μας οδηγεί στο να εστιάσουμε τις σκέψεις μας και τις πράξεις μας στην επικείμενη απειλή και να δράσουμε ώστε να προστατευτούμε» εξηγεί η Perlis. «Για παράδειγμα μας δίνεται οδηγία να πλένουμε τα χέρια μας πολύ πιο συχνά ώστε να μετριάσουμε την πραγματική απειλή. Το άγχος του να μην αρρωστήσουμε εμείς ή να μην μεταδώσουμε την ασθένεια σε κάποιον άλλον οδηγεί τους περισσότερους από εμάς να ακολουθήσουμε αυτή την οδηγία με σύνεση και μέτρο. Σε αντίθεση, ένας άνθρωπος με Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή, ο οποίος μπορεί να έχει ειδικές φοβίες που αφορούν την μετάδοση μολύνσεων μπορεί να πλένει τα χέρια του σε υπερβολικό βαθμό χωρίς να υπάρχει συγκεκριμένη απειλή ή να έχει υπερεκτιμήσει την πιθανότητα ή την δριμύτητα της απειλής. Εξυπακούεται πως η παρούσα κατάσταση είναι πολύ πιθανόν να πυροδοτεί πολύ έντονες τέτοιες καταστάσεις σε άτομα όπου υπάρχει αυτή η διαταραχή.

---

#2 Δημιουργήστε μια ρουτίνα και ακολουθήστε την πιστά

Η εκπαίδευση των παιδιών στο σπίτι αλλά και το να δουλεύετε και εσείς από το σπίτι είναι η νέα, ίσως στενάχωρη, πραγματικότητα για τους περισσότερους. Το κλειδί ώστε να μετριάσετε το άγχος που προκύπτει από αυτή την πραγματικότητα, είναι να δομήσετε την ημέρα σας με θρησκευτική ευλάβεια. Πρέπει να βρείτε έναν τρόπο ώστε να μετατρέψετε το σπίτι σας σε ένα γαλήνιο μέρος και να δώσετε μια κανονικότατα στο πρόγραμμα σας. Είναι πολύ εύκολο να παραλείψουμε κάποιες συνήθειες που αφορούν την υγιεινή του σώματος, όπως για παράδειγμα να μην κάνουμε μπάνιο όταν δεν έχουμε κάπου να πάμε, όμως θα νιώσετε πολύ καλύτερα όταν προσπαθήσετε να διατηρήσετε την τυπική σας ρουτίνα όσο το δυνατόν πιο πολύ γίνεται. Κατά την διάρκεια αυτής της προσωρινής αλλά απαιτητικής κατάστασης, πρέπει να τρώτε τα γεύματά σας κανονικά και να διατηρείτε το πρόγραμμα του ύπνου και τους κανόνες υγιεινής τους σώματος

---

#3 Να ασκήστε καθημερινά ώστε να προστατέψτε την ψυχική σας υγεία

Τα οφέλη της καθημερινής άσκησης στην φυσική κατάσταση είναι καλά τεκμηριωμένα, όμως γνωρίζατε ότι βελτιώνει επιπλέον το νου και την διάθεση; Η φυσική άσκηση απελευθερώνει πρωτεΐνες που βελτιώνουν τη λειτουργία του εγκεφάλου. Επιπρόσθετα προάγει τον πιο ξεκούραστο και εποικοδομητικό ύπνο. Η άσκηση δεν κάνει καλό μόνο στο σώμα, μειώνει και τα επίπεδα του άγχους και της κατάθλιψης. Ένας γρήγορος περίπατος 15 λεπτών βοηθάει πολύ. Κάποιες εφαρμογές και σελίδες στο ιντερνέτ όπως το Peleton and Beachbody on Demand, προσφέρουν δωρεάν δοκιμή για δυο ή περισσότερες εβδομάδες.

---

#4 Αντιμετωπίστε τους παράλογους φόβους σας με λογική

Είναι αλήθεια ότι ο κίνδυνος μόλυνσης είναι πραγματικός και αυτός ο ιός είναι εξαιρετικά μεταδοτικός, αλλά υπάρχουν πολλά και ουσιαστικά μέτρα προστασίας που μπορείτε να πάρετε. Μπορείτε να λάβετε σημαντικά μέτρα για να μειώσετε τον κίνδυνο έκθεσης του εαυτού σας, της οικογένειάς σας και των ευάλωτων πληθυσμών-τους ηλικιωμένους, τους καπνιστές και εκείνους με υποκείμενες καταστάσεις υγείας. «Κατά την διάρκεια της δουλειάς μου με οικογένειες και ενήλικες, χρησιμοποιώ την ιδέα ότι ο εγκέφαλος έχει δυο πλευρές- τον σκεπτόμενο νου και τον νου της ανησυχίας- για να βοηθήσω τους ανθρώπους να καταλάβουν ότι έχουν δύναμη πάνω στις σκέψεις τους και δεν είναι απόλυτα αδύναμοι» σημειώνει η Perlis.

---

#5 Εμπιστευτείτε τις συμβουλές αξιόπιστων πηγών

Εάν ακολουθείτε τις οδηγίες του ΕΟΔΥ (Εθνικού Οργανισμού Δημόσιας Υγείας) και μένετε σπίτι, τηρείτε τις ασφαλείς και ενδεδειγμένες αποστάσεις αναμεταξύ σας και αποφεύγετε να αγγίξετε το πρόσωπό σας, ειδικά τη μύτη και το στόμα σας, τότε κάνετε αυτό που πρέπει να κάνετε για να προστατευτείτε, κι αυτό μπορεί να είναι ανακουφιστικό.

---

#6 Έχετε γνώση των αριθμών

«Ακόμη και αν γίνει το χειρότερο πράγμα και αρρωστήσετε με την ασθένεια, θυμηθείτε ότι περίπου το 98% των ανθρώπων αναρρώνουν και αποκτούν ανοσία και αντισώματα απέναντι στον ιό μετά από αυτό» εξηγεί ο Dodson. «Είναι μια πολύ μεταδοτική ασθένεια, αλλά οι περισσότεροι από τους ανθρώπους που έχουν πεθάνει μέχρι στιγμής ήταν άνω των 70 ετών ή είχαν σοβαρό υποκείμενο νόσημα.

---

#7 Βάλτε τα πράγματα στην σωστή προοπτική όσον αφορά τον ιό

Η τήρηση της κοινωνικής απόστασης και της απομόνωσης δεν είναι τόσο μεγάλη υπόθεση μακροπρόθεσμα. «Αν σκεφτούμε τους παππούδες μας που πήγαν να πολεμήσουν έναν πόλεμο που κατέβαλλε ολόκληρο τον κόσμο, το να μείνουμε σπίτι μας για μερικές εβδομάδες που είναι το ζητούμενο, δεν είναι και τόσο δύσκολο» λέει ο Dodson. «Αυτή είναι μια δοκιμασία για την κοινωνία μας και μπορούμε όλοι να ανταποκριθούμε σε αυτήν την πρόκληση»

---

#8 Χαρείτε που είστε υπεύθυνοι πολίτες

«Μην ξεχνάτε ότι ο λόγος που βρισκόσαστε σε καραντίνα δεν είναι μόνο για να προστατέψετε τους εαυτούς σας, αλλά και για να προστατέψετε τις ευάλωτες ομάδες. Είναι η στιγμή που ορθώνετε το ανάστημα σας και σταματάτε να είσαστε τόσο εγωκεντρικοί ενώ αρχίζετε να ενδιαφέρεστε για το κοινό καλό. Πρέπει να συμπεριφερόμαστε με κοινό αίσθημα ευθύνης» μας εξηγεί ο Dodson.

---

#9 Εάν έχετε Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή (Ι.Ψ.Δ ) «πηγαίνετε με τα νερά της»

«Οι άνθρωποι με αυτή την διαταραχή γνωρίζουν ότι οι φόβοι τους είναι παράλογοι, όμως εξακολουθεί να τους πονά και να τους επηρεάζει. Αν προσπαθήσετε να αντισταθείτε στις καταναγκαστικές συμπεριφορές (όπως το υπερβολικό πλύσιμο των χεριών), δυσχεραίνετε την κατάσταση καθώς η τελετουργική συμπεριφορά, στην πραγματικότητα, ανακουφίζει το άγχος» εξηγεί ο Dodson και συνεχίζει «προσπαθήσετε να αποδεχτείτε ότι θα αφιερώστε μεγάλο μέρος της ημέρας σας στις τελετουργίες και στις εμμονές σας. Προσπαθήστε να περάσετε πιο αναίμακτα αυτή την δύσκολη περίοδο- χωρίς να προσπαθήσετε να πολεμήσετε την διαταραχή. Ανακουφίστε τον εαυτό σας με την γνώση ότι τα πράγματα θα βελτιωθούν και ότι το μέλλον σας δεν θα χαθεί για πάντα. Τώρα σκέφτεστε την παρούσα κατάσταση και αυτό προκαλεί περισσότερο άγχος» Αν είσαστε σε θεραπεία είναι πολύ σημαντικό να συνεχίσετε τις συνεδρίες με τον θεραπευτή σας, αν αυτό δεν είναι εφικτό σε τετ-α-τετ συναντήσεις διερευνήστε εναλλακτικές μεθόδους όπως με τηλεδιάσκεψη ή μέσω τηλεφωνικής επικοινωνίας.

---

#10 Μάθετε περισσότερα για τη Γνωστική Συμπεριφορική Θεραπεία (CBT) στην θεραπεία της Ιδεοψυχαναγκαστικής Διαταραχής (Ι.Ψ.Δ ) και των σοβαρών περιπτώσεων άγχους

«Τα άτομα με προϋπάρχουσα Ι.Ψ.Δ και άλλες διαταραχές άγχους είναι πιθανόν να αισθάνονται χειρότερα κατά τη διάρκεια αυτής της παγκόσμιας κρίσης», λέει ο Dodson. «Χωρίς να έχουν κάπου να πάνε και έχοντας επιπλέον χρόνο στο σπίτι, είναι η κατάλληλη στιγμή για να εξασκηθείτε σε τεχνικές Γνωστικής Συμπεριφορικής Θεραπείας (CBT), οι οποίες είναι εξαιρετικά αποτελεσματικές. Για τα άτομα με Ι.Ψ.Δ. οι θεραπευτές ή οι ψυχολόγοι είναι η πιο σωστή λύση. Ο Dodson προτείνει το αγαπημένο του εγχειρίδιο Stop Obsessing: How to Overcome Your Obsessions and Compulsions της Edna Foa, Ph.D.

ΠΗΓΗ

 

Μαθηματικά και ζωγραφική (για μικρές τάξεις)

 Μαθηματικά και ζωγραφική

Διασκεδαστικός και ταυτόχρονα εκπαιδευτικός τρόπος εκπαίδευσης στις πράξεις.

πηγη

πηγη

πηγη

πηγη

πηγη

πηγη