Πρώτες μέρες στο σχολείο
Ιδέες για φύλλα εργασίας
 |
| πηγη |
 |
| πηγη |
 |
| πηγη |
 |
| πηγη |
 |
| πηγη |
 |
| πηγη |
12/8/22
Ιδέες για παιχνίδια γνωριμίας- Πρώτες μέρες στο σχολείο
Ιδέες για παιχνίδια γνωριμίας
Πρώτες μέρες στο σχολείο
 |
| πηγη |
 |
| πηγη |
 |
| πηγη |
 |
| πηγη |
 |
| πηγη |
ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΓΝΩΡΙΜΙΑΣ ΜΕ ΖΑΡΙΑ & ΚΑΡΤΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΩΤΕΣ ΜΕΡΕΣ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ
Στο παρακάτω pdf αρχείο θα βρείτε το υλικό για να το εκτυπώσετε:
ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΓΝΩΡΙΜΙΑΣ ΜΕ ΚΑΡΤΕΣ ΚΑΙ ΖΑΡΙΑ
 |
| πηγη |
Στο παρακάτω pdf αρχείο θα βρείτε το παιχνίδι για να το εκτυπώσετε:
ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΓΝΩΡΙΜΙΑΣ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ
11/8/22
10/8/22
Ρήματα - ενέργειες με εικόνες
Ρήματα - ενέργειες με εικόνες
 |
| πηγη |
Φωνολογική ενίσχυση μέσα από κάρτες.
Υλικό που θα βοηθήσει στον εμπλουτισμό του λεξιλογίου.
Για να εκτυπώσετε το υλικό πατήστε εδώ : 40 ΡΗΜΑΤΑ – ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΜΕ ΕΙΚΟΝΕΣ
28/7/22
ARFID στα παιδιά: Τι είναι και ποιες οι συνέπειες;
 |
| πηγη |
Το ARFID στα παιδιά σχετίζεται με πολλαπλές διατροφικές επιπλοκές. Σας δείχνουμε όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για αυτό.
Η Διαταραχή Αποφυγής/Περιοριστικής Πρόσληψης Φαγητού (ARFID) είναι μια σχετικά νέα διατροφική διαταραχή που έχει συμπεριληφθεί στο DSM-5. Μέχρι πολύ πρόσφατα, ονομαζόταν επιλεκτική διατροφική διαταραχή και συχνά συγχέονταν με την ανορεξία. Σήμερα, θα σας πούμε όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για το ARFID στα παιδιά.
Οι γονείς συχνά πρέπει να αντιμετωπίσουν επιλεκτικές διατροφικές συμπεριφορές στα μικρά παιδιά τους. Αυτό μπορεί να τους κάνει να χάνουν σημάδια που υποδεικνύουν ότι στην πραγματικότητα έχουν κάποια διαταραχή. Η ARFID στα παιδιά είναι πολύ συχνή, τόσο πολύ που οι ερευνητές εκτιμούν ότι επηρεάζει έως και το 22,5% του παιδικού πληθυσμού. Θα σας πούμε περισσότερα στις παρακάτω γραμμές.
Τι είναι το ARFID στα παιδιά;
Η περιοριστική διαταραχή αποφυγής πρόσληψης τροφής (ARFID) είναι μια κατηγορία που περιλαμβάνεται από το 2013 στο Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders,
Fifth Edition (DSM-5). Η συμπερίληψή της έγινε με σκοπό τη συλλογή των
ασθενών που δεν ανταποκρίθηκαν στα χαρακτηριστικά άλλων διαταραχών. Για
παράδειγμα, ανορεξία ή βουλιμία.
 |
| πηγη |
Πράγματι, οι ασθενείς με ARFID δεν ανησυχούν για το βάρος τους. Δεν είναι δυσαρεστημένοι με την εικόνα του σώματός τους ή το σχήμα του σώματός τους. Επομένως, δεν επιδίδονται σε διατροφικές συμπεριφορές που στοχεύουν στην ανθυγιεινή απώλεια βάρους.
Το ARFID είναι μια διατροφική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από την αποφυγή ορισμένων τύπων τροφών ή από τον περιορισμό της ποσότητας της τροφής που καταναλώνεται. Όπως συζητήθηκε παραπάνω, δεν σχετίζεται με ανησυχίες σχετικά με την εικόνα του σώματος ή το βάρος, επομένως τα κίνητρα για τη συμπεριφορά είναι διαφορετικά από άλλες διαταραχές.
Είναι πολύ εύκολο αυτή η κατάσταση να επικαλύπτεται με τις τυπικές επιλεκτικές διατροφικές φάσεις της παιδικής ηλικίας. Για το λόγο αυτό, το DSM-5 περιγράφει τα ακόλουθα διαγνωστικά κριτήρια:
- Σημαντική απώλεια βάρους (ή αδυναμία προσαρμογής του βάρους ανάλογα με το στάδιο ανάπτυξης).
- Διατροφική ανεπάρκεια.
- Εξάρτηση από συμπληρώματα διατροφής ή εντερικές τροφές.
- Σημαντική παρέμβαση στην ψυχοκοινωνική λειτουργία.
- Δυσκολία πρόσβασης σε μια ισορροπημένη διατροφή.
- Η νευρική ανορεξία και η νευρική βουλιμία αναπτύσσονται ανεξάρτητα.
- Η διαταραχή δεν μπορεί να εξηγηθεί από άλλη διαταραχή ή μια υποκείμενη ιατρική κατάσταση.
Αυτά τα κριτήρια χρησιμεύουν ως οδηγός κατά τη διάγνωση της ARFID σε παιδιά. Επομένως, μόνο ένας επαγγελματίας παιδιατρικής ή ψυχικής υγείας μπορεί να κάνει τη διάγνωση. Δεν μπορούν να κατηγοριοποιηθούν όλες οι συμπεριφορές που συνεπάγονται αποφυγή πρόσληψης τροφής ως ARFID.
 |
| πηγη |
Ποιες είναι οι συνέπειες του ARFID στα παιδιά;
Η σίτιση κατά τη βρεφική ηλικία είναι ζωτικής σημασίας για τη διασφάλιση της υγιούς ανάπτυξης. Οι αλλαγές στη συχνότητα, τις συνήθειες ή τη συμπεριφορά από αυτή την άποψη έχουν σημαντικές επιπτώσεις που δεν περνούν απαρατήρητες.
Μια μελέτη που δημοσιεύτηκε το 2015 στο περιοδικό Children’s Health Care διαπίστωσε ότι η κακή ανάπτυξη και η διατροφική ανεπάρκεια είναι δύο από τις πιο συχνές συνέπειες αυτού του τύπου διαταραχής. Στην πραγματικότητα, ο περιορισμός των απαραίτητων θρεπτικών συστατικών για την ανάπτυξη εμποδίζει την ικανότητα να ανταποκρίνονται στις προσδοκίες ανάπτυξης σύμφωνα με το βρεφικό στάδιο.
Τα παιδιά μπορεί επίσης να αναπτύξουν καθυστερημένη εφηβεία (αν η συμπεριφορά είναι μεγαλύτερη από την αναμενόμενη), αφυδάτωση, υπόταση, καρδιακές επιπλοκές, μειωμένη οστική μάζα, κυμαινόμενα επίπεδα σακχάρου στο αίμα, γαστρεντερικά προβλήματα, νευρολογικές διαταραχές, ενδοκρινικές διαταραχές, αναιμία, υποσιτισμός και πολλά άλλα.
Γενικά, οι επιπλοκές θα γίνουν πιο σοβαρές καθώς τα επεισόδια ARFID στα παιδιά γίνονται πιο διαδεδομένα. Η μειωμένη ενέργεια, η υπνηλία, οι διαταραχές της διάθεσης και η έλλειψη συγκέντρωσης είναι επίσης άμεσες συνέπειες. Εν ολίγοις, οι διατροφικές ανισορροπίες σε ένα τόσο σημαντικό στάδιο έχουν σοβαρές συνέπειες.
Ποια είναι τα αίτια της ARFID στα παιδιά και στους ενήλικες;
Οι επιστήμονες δεν είναι σίγουροι γιατί τα παιδιά ή οι ενήλικες αναπτύσσουν ARFID. Παραμερίζοντας τα κριτήρια ανησυχίας για το βάρος ή την εικόνα του σώματος, οι ακόλουθες υποθέσεις είναι οι πιο πιθανές:
- Τραυματικές διατροφικές εμπειρίες (ένα επεισόδιο πνιγμού, για παράδειγμα).
- Έλλειψη ενδιαφέροντος για φαγητό.
- Αισθητηριακές διαταραχές (είναι πιο ευαίσθητοι στη γεύση ή την υφή του φαγητού).
- Υποκείμενες πεπτικές διαταραχές (κοιλιοκάκη, παλινδρόμηση και ούτω καθεξής).
Μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Journal of Adolescent Health το 2014 διαπίστωσε ότι αυτή η διαταραχή είναι πιο συχνή σε άνδρες και άτομα με γενικευμένη αγχώδη διαταραχή. Θεωρείται επίσης ότι είναι πιο συχνή σε άτομα με ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή, διαταραχή του φάσματος του αυτισμού και διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας.
Το ARFID μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία και μπορεί να διαρκέσει από μερικούς μήνες έως αρκετά χρόνια. Ένας άμεσος λόγος δεν θα βρίσκεται πάντα, επομένως οι αιτίες του θα παραμένουν μερικές φορές ασαφείς. Επειδή πρόκειται για μια πρόσφατη διαταραχή, μένει να γίνει πολλή έρευνα.
Ποιες θεραπευτικές επιλογές είναι διαθέσιμες;
Δεδομένης της πολυπλοκότητας της διαταραχής όσον αφορά τις συνέπειες για την υγεία που μπορεί να έχει στα παιδιά, είναι συνετό να συμπεριληφθεί η θεραπεία όσο το δυνατόν νωρίτερα. Δεν υπάρχει τυπική εναλλακτική λύση ως προς το πώς να προχωρήσετε, αλλά γενικά γίνεται με τη συμμετοχή επαγγελματιών που ειδικεύονται στις διατροφικές διαταραχές.
Υπό αυτή την έννοια, η ομάδα μπορεί να αποτελείται από ειδικευμένους παιδίατρους, διαιτολόγους, διατροφολόγους, θεραπευτές και ψυχολόγους. Μερικές φορές ένας λογοθεραπευτής και ένας εκπαιδευτικός μπορεί να είναι χρήσιμοι ανάλογα με τις πιθανές συνθήκες που έχουν πυροδοτήσει τη συμπεριφορά.
Η πορεία δράσης θα καθοριστεί λαμβάνοντας υπόψη τις συνεισφορές που μπορούν να κάνουν οι επαγγελματίες από τους αντίστοιχους τομείς τους. Μερικές φορές μπορεί να συνταγογραφηθεί φαρμακευτική αγωγή για την τόνωση της όρεξης ή για τη θεραπεία υποκείμενων παθήσεων (άγχος, παλινδρόμηση κ.λπ.). Το σημαντικό είναι να πετύχετε τα εξής:
- Προσαρμογή σε ένα πρότυπο υγιεινής διατροφής ανάλογα με το αναπτυξιακό στάδιο.
- Η ανάκτηση του χαμένου βάρους.
- Αξιολόγηση των πιθανών συνεπειών που είχε ο περιορισμός των θρεπτικών συστατικών στον οργανισμό.
- Βελτίωση της σχέσης που έχει το παιδί με το φαγητό.
- Βελτίωση της σχέσης του παιδιού με τους γονείς του και τους γύρω του.
Η θεραπεία της ARFID στα παιδιά μπορεί να είναι περίπλοκη και να εκτείνεται σε μήνες ή χρόνια. Η έγκαιρη διάγνωση μπορεί να είναι πολύ χρήσιμη. Εάν παρατηρηθούν διατροφικές συμπεριφορές που ξεπερνούν τα τυπικά ξεσπάσματα, τότε θα πρέπει να αναζητηθεί επαγγελματική φροντίδα για να αποκλειστεί αυτή η διαταραχή.
27/7/22
26/7/22
22/7/22
Όλα όσα μας προτείνουν οι ειδικοί για να καταφέρουμε να ενδυναμώσουμε την συγκέντρωση των παιδιών.
 |
| πηγη |
Παιδιά και συγκέντρωση: Σύντομος οδηγός για να την ενδυναμώσουν
Όλα όσα μας προτείνουν οι ειδικοί για να καταφέρουμε να ενδυναμώσουμε την συγκέντρωση των παιδιών.
Η περιέργεια είναι χαρακτηριστικό των νηπίων. Θέλουν να αγγίζουν, να κρατούν και να γεύονται οτιδήποτε βλέπουν. Κι ενώ μπορεί να φαίνονται συγκεντρωμένα στο παιδικό τους βιβλιαράκι τη μία στιγμή, πολύ σύντομα θα διαπιστώσετε ότι θα το αφήσουν και θα αναζητήσουν μια νέα συγκίνηση. Αυτό οφείλεται στο περιορισμένο διάστημα συγκέντρωσης που μπορεί να είναι λιγότερο και από 15 λεπτά. Πώς μπορείτε λοιπόν να βοηθήσετε το παιδί να έχει καλύτερη συγκέντρωση, ήδη από τη βρεφική ηλικία;
Εστιάστε την προσοχή σας στα παιχνίδια του
Το μωρό σας θα δώσει μεγαλύτερη προσοχή στα παιχνίδια του αν δείξετε και εσείς την ανάλογη προσοχή. Ο τρόπος με τον οποίο ανταποκρίνεστε όταν το μωρό σας παίζει θα το συνεπάρει ώστε να συμμετέχει στο παιχνίδι και στη διαδικασία, πρακτική που θα συμβάλει στην βελτίωση του εύρους προσοχής. Το πώς αντιδράτε πρακτικά καθώς παίζετε, επηρεάζει το βρέφος σας και, ως εκ τούτου, είναι απαραίτητο να έχετε οπτική επαφή με το μωρό σας όσο παίζει.
Βρείτε τι του αρέσει
Τα βρέφη έχουν δραστηριότητες που τους αρέσουν, γεγονός που μπορεί να το έχετε παρατηρήσει, παρά την τρυφερή τους ηλικία. Για παράδειγμα, αν του αρέσει να ακούει μια ιστορία πριν αποκοιμηθεί, δοκιμάστε να του διαβάζετε κάθε βράδυ. Μπορείτε να προσθέσετε τις δικές σας λέξεις στην ανάγνωση ή να ζητήσετε από το παιδί να αγγίζει τις εικόνες καθώς γυρίζετε τις σελίδες. Παρόλο που τα βρέφη έχουν ένα διάστημα προσοχής 15 λεπτών ή λιγότερο, σταδιακά θα μπορέσετε να το αυξήσετε.
Fun μάθηση
Για να βοηθήσετε το παιδί να μάθει και να παραμείνει συγκεντρωμένο σε ό,τι μαθαίνει, είναι σημαντικό να συνδυάσετε την μάθηση με τη διασκέδαση. Για παράδειγμα, το μωρό σας μπορεί να κουραστεί να παίζει με τα τουβλάκια του. Ωστόσο, αν του αποσπάσετε την προσοχή με ένα τραγούδι ή το ενθαρρύνετε χειροκροτώντας το, το μυαλό του θα επανέλθει στο αρχικό εύρος προσοχής και μπορείτε να συνεχίσετε για λίγο τη δραστηριότητά σας.
Ηρεμο περιβάλλον
Για να βελτιώσετε τον χρόνο συγκέντρωσης του μωρού σας, τοποθετήστε το σε ένα ήρεμο και χαλαρό περιβάλλον. Ακριβώς όπως μια ταινία θα σας αποσπάσει την προσοχή από την ανάγνωση του αγαπημένου σας βιβλίου, το ίδιο μπορεί να συμβεί και σε εκείνο. Για αυτό κλείστε την τηλεόραση, περιορίστε την κίνηση στο δωμάτιο και απομακρύνετε κάθε άλλο αντιπερισπασμό.
Δώστε κίνητρα
Ισως έχετε παρατηρήσει ότι το μωρό σας γοητεύεται όταν κάνετε δουλειές του σπιτιού όπως το καθάρισμα, το μαγείρεμα ή το πλύσιμο των ρούχων. Αν συμβαίνει αυτό, τότε γιατί να μην το εξοικειώσετε με τον κόσμο των ενηλίκων; Αφήστε το παιδί να αγγίξει τη σκούπα ή τα φρεσκοπλυμένα ρούχα καθώς τα διπλώνετε. Αυτές οι απλές δραστηριότητες θα παρακινήσουν το μωρό σας να θέλει να μάθει περισσότερα, αυξάνοντας έτσι το εύρος συγκέντρωσής του.
Σνακ για ενίσχυση
Η διατροφή είναι μια σημαντική πτυχή για την ενίσχυση της συγκέντρωσης του μωρού. Εμπλουτίστε το μενού του με τροφές πλούσιες βιταμίνες, μέταλλα, λιπαρά οξέα και αντιοξειδωτικά.
Υπάρχει λόγος που καθόμαστε
Αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί οι σχολικές αίθουσες έχουν θέσεις για τους μαθητές; Τους βοηθούν να είναι άνετα όταν μαθαίνουν, ενισχύοντας τη συγκέντρωσή τους. Ομοίως, όταν εξοικειώνεται το μωρό με μια νέα δραστηριότητα ή δεξιότητα, αφήστε το να παραμείνει καθισμένο. Με αυτόν τον τρόπο, θα αντιμετωπίσει λιγότερους αντιπερισπασμούς και θα παραμείνει συγκεντρωμένο. Εάν βρίσκεστε σε εξωτερικό χώρο, βοηθήστε το να καθίσει στο καρότσι του ή τοποθετήστε το σε μια καρέκλα που έχει το ίδιο επίπεδο με το τραπέζι.
Παρατήρηση από απόσταση
Δίνοντας χώρο στο μωρό σας να αλληλεπιδρά μόνο του με τα παιχνίδια, τα κατοικίδια και το περιβάλλον, μπορεί επίσης να τονώσει τη συγκέντρωσή του. Παρακολουθήστε με ασφάλεια από απόσταση καθώς χρησιμοποιεί τις αισθήσεις του για να ικανοποιήσει την περιέργειά του και να αλληλεπιδράσει με τον νέο κόσμο που ανοίγεται γύρω του. Οταν «μείνει» μόνο του, το βρέφος σας θα αισθάνεται ανεξάρτητο, ένα χαρακτηριστικό που θα βελτιώσει σταδιακά τη συγκέντρωσή του. Ωστόσο, είναι σημαντικό να το επιβλέπετε πάντα ώστε να παρέμβετε εάν χρειαστεί.
21/7/22
Τελικά τα παιδιά σήμερα διαβάζουν;
 |
| πηγη |
Υπάρχει τρόπος να αφήσουν τα παιδιά τις οθόνες και να διαβάζουν περισσότερο;
Διαβάζουν τα παιδιά σήμερα; Πόσα βιβλία διαβάζουν τον χρόνο, ποια είδη είναι αυτά που προτιμούν αλλά και κατά πόσο τελικά η πανδημία επηρέασε τους μικρούς αναγνώστες; Αυτά είναι κάποια ερωτήματα που θα μπορούσαν να αφορούν γονείς και εκπαιδευτικούς αλλά και κάποιες πολύ ενδιαφέρουσες πληροφορίες για όλους τους βιβλιόφιλους. Καθώς έχουν γραφτεί άπειρα άρθρα για τα οφέλη της ανάγνωσης στα παιδιά μας, σήμερα δεν θα σου ξαναγράψω γι’ αυτό, αλλά για όλες αυτές τις πληροφορίες που βρήκα σε μια έρευνα.
Διαβάζουν τα παιδιά σήμερα;
Αν ρωτήσουμε σήμερα γονείς να μας απαντήσουν αν τα παιδιά τους διαβάζουν εξωσχολικά βιβλία, οι περισσότεροι θα απαντήσουν ένα τρανταχτό «Όχι». Η εικόνα των παιδιών που είναι κολλημένα σε μια οθόνη είτε κινητού, είτε τάμπλετ στο σπίτι ή έξω είναι τόσο απογοητευτική που συχνά μπορεί να ακούσεις γονείς να αναθεματίζουν την ώρα που μπήκε η τεχνολογία στο σπίτι τους και ότι έκτοτε το παιδί τους δεν σηκώνει κεφάλι από την οθόνη και για το βιβλίο, ούτε λόγος.
Από την άλλη, αν ρωτάς εμένα, φυσικά υπάρχει χρόνος με μέτρο στις οθόνες στο σπίτι μας, αλλά τα παιδιά μου, παράλληλα διαβάζουν σχεδόν κάθε μέρα στον ελεύθερο χρόνο τους ή πριν κοιμηθούν λίγες από τις σελίδες του βιβλίου τους. Ο μικρός περισσότερο βιβλία με ήρωες ή καρτούν και οτιδήποτε του τραβήξει το ενδιαφέρον. Η κόρη μου διαβάζει μυθιστορήματα, ιστορίες με κεφάλαια, βιβλία σπουδαίων Ελλήνων συγγραφέων, και είναι μέλος της βιβλιοθήκης του σχολείο της αλλά και του Δήμου που ζούμε και διαλέγει βιβλία μόνη της πια.
Αυτό που συμβαίνει στο δικό μου, πολύ μικρό δείγμα, επιβεβαιώνεται στο έπακρο και από την διαδικτυακή έρευνα που διενήργησε η πλατφόρμα εξατομικευμένης διαδικτυακής διδασκαλίας GoStudent με 1.000 γονείς παιδιών ηλικίας 11-18 ετών. Στα πλαίσια των εορτασμών της Παγκόσμιας ημέρας Βιβλίου, που τιμάται κάθε χρόνο στις 23 Απριλίου, απάντησαν γονείς από Γερμανία, Ιταλία, Ισπανία, Μεξικό, Τουρκία, Ελλάδα και Ολλανδία, για τη σχέση που έχουν τα παιδιά τους με το διάβασμα.
Στην ερώτηση ποιος είναι ο αριθμός των βιβλίων που διάβασαν τα παιδιά το 2021, ο μέσος αριθμός είναι 13,6 βιβλία κατά τη διάρκεια του χρόνου, δηλαδή διάβαζαν περίπου ένα βιβλίο το μήνα για το 2021. Τα κορίτσια είναι πιο πιθανό να διαβάζουν περισσότερο (κατά μέσο όρο 14,3 βιβλία) σε σχέση με τα αγόρια που διαβάζουν κατά μέσο όρο 12,9 βιβλία τον χρόνο.
Η πλειοψηφία των εφήβων (51%) προτιμά να διαβάζει το βράδυ πριν πάει για ύπνο, και η αμέσως επόμενη προτίμηση είναι κατά τη διάρκεια του ελεύθερου χρόνου (44%) και τα Σαββατοκύριακα (40%).
Με ποιον τρόπο αγαπούν τα παιδιά τα βιβλία
Οι μανιώδεις αναγνώστες κάνουν μανιώδεις αναγνώστες! Πράγματι, μπορούμε να παρατηρήσουμε μια τάση στον αριθμό των βιβλίων που διαβάστηκαν κατά τη διάρκεια του έτους. Όσο πιο μανιώδης αναγνώστης είναι ο γονέας, τόσο υψηλότερος είναι ο αριθμός των βιβλίων που διαβάζει το παιδί κατά τη διάρκεια του έτους. Επομένως, οι γονείς που διαβάζουν τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα έχουν παιδιά που διαβάζουν κατά μέσο όρο 16,7 βιβλία το 2021. Σε αντίθεση με τους γονείς που διαβάζουν λιγότερο από μία φορά το μήνα, των οποίων τα παιδιά διάβασαν κατά μέσο όρο 8,3 βιβλία (δηλαδή ο μισός αριθμός σε σχέση με τους μανιώδεις αναγνώστες).
Γιατί δεν διαβάζουν τα παιδιά βιβλία
Το (33%) ωστόσο παραδέχεται ότι τα περισσότερα ή όλα τα βιβλία που διαβάστηκαν το 2021 ήταν υλικό που επιβάλλεται από το σχολείο. Στην ερώτηση γιατί διαβάζουν λιγότερο οι έφηβοι, οι κύριοι λόγοι είναι αντιπάθεια για το διάβασμα (46%) ή έλλειψη χρόνου (38%) ή έλλειψη υλικού ενδιαφέροντος στη διάθεσή τους (17%).
Τι βιβλία προτιμούν να διαβάσουν
Τα 3 κορυφαία είδη είναι: Φαντασίας/Περιπέτειας (57%), Κόμικς/Illustrated βιβλία (35%) και επιστημονικής φαντασίας (24%). Ακολουθεί η κατηγορία εγκλημάτων κατά (24%) και τα μικρά μυθιστορήματα (19%).
Παιδί και διάβασμα το καλοκαίρι: Μάθε όλα τα μυστικά για να γίνει πιο ευχάριστο
Τα αγόρια είναι πολύ πιο πιθανό να προτιμήσουν την επιστημονική φαντασία (29% έναντι 18%) και τα κόμικς (38% έναντι 32%) περισσότερο από τα κορίτσια. Ενώ τα κορίτσια διαλέγουν λίγο περισσότερο το ρομαντικό/δραματικό είδος σε σχέση με τα αγόρια, η διαφορά δεν είναι σημαντική (16% έναντι 13%).
Ποιοι ήρωες βγαίνουν νικητές;
Σχεδόν 15 χρόνια μετά την κυκλοφορία του τελευταίου τόμου του Χάρι Πότερ, παραμένει το αγαπημένο βιβλίο των εφήβων, κάνοντας την συγγραφέα JK. Rowling μια από τις πιο αγαπημένες συγγραφείς, ακολουθούμενη από τον μάστερ του τρόμου Stephen King.
Τι συνέβη κατά την περίοδο της πανδημίας
Η πανδημία επηρέασε θετικά τους εφήβους που παραδέχονται ότι διαβάζουν περισσότερο από τότε (60%), ενώ το 30% εκτιμά ότι δεν υπήρξαν αλλαγές γι’ αυτούς.
Τα αποτελέσματα της έρευνας ήταν μια ευχάριστη έκπληξη για εμένα. Συχνά βλέπουμε παιδιά μπροστά σε τάμπλετς και οθόνες όμως το γεγονός ότι η συνήθεια του διαβάσματος είναι κάτι που ίσως εδραιώθηκε στη φάση της πανδημίας είναι κάτι που θα μπορούσε φυσικά να μετρηθεί στα θετικά.
Επιπλέον αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι αυτό έχουμε ακούσει συχνά ότι εμείς, οι γονείς, αποτελούμε το παράδειγμα για τα παιδιά μας, τελικά επιβεβαιώνεται αφού τα νούμερα το δείχνουν ξεκάθαρα. Αν θέλεις, λοιπόν, να διαβάζει περισσότερο το παιδί σου, θα πρέπει να συνηθίσει την εικόνα σου με ένα βιβλίο στο χέρι και όχι με μια οθόνη.
20/7/22
Το φάσμα των διαταραχών της ανάπτυξης από τις μαθησιακές δυσκολίες ως τον αυτισμό
 |
| πηγη |
Όσο κι αν οι γνώσεις μας γύρω από την ανάπτυξη και την ωρίμανση του εγκεφάλου έχουν διευρυνθεί, όσο κι αν οι ειδικότητες έχουν εξελιχθεί, όσο κι αν οι εκπαιδευτικοί έχουν ευαισθητοποιηθεί, όσο κι αν οι γονείς έχουν αφυπνισθεί, υπάρχει ακόμη αρκετός δρόμος που πρέπει να διανύσουμε, προκειμένου τα παιδιά που ανήκουν στο λεγόμενο «φάσμα των διαταραχών της ανάπτυξης» να χαίρουν σωστότερης αντιμετώπισης, τόσο όσον αφορά την εξατομίκευση και την ακρίβεια των διαγνώσεων όσο και την καλλιέργεια της ενσυναίσθησής μας.
Αυτό ήταν το κεντρικό μήνυμα που έστειλε στο κοινό η κυρία Μ. Σαββάκη, τ. Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Πανεπιστημίου Κρήτης, Διευθύντρια της Μονάδας Δυσλεξίας & Διαταραχών Λόγου, Μάθησης & Συμπεριφοράς στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ηρακλείου, την περασμένη Τετάρτη, όταν παρέδωσε διαδικτυακά την εξαιρετικά πυκνή, εμπεριστατωμένη και συγκινητική ομιλία της, στο πλαίσιο των διαλέξεων που διοργανώνει το Ινστιτούτο Δημόσιας Υγείας του Αμερικανικού Κολλεγίου Ελλάδος.
Μιλώντας γενικά για το φάσμα των διαταραχών της ανάπτυξης, θα λέγαμε πως η διαφορά (η έλλειψη συγχρονισμού) εγκεφαλικής ανάπτυξης και ψυχολογικής ωρίμανσης οδηγεί ενίοτε στη δημιουργία ιδιαίτερων περιπτώσεων παιδιών. Η κοινωνία θα χρησιμοποιήσει γι’ αυτά εκφράσεις όπως «παράξενος/η», «στην κοσμάρα του/της», «ιδιόρρυθμος/η» ή «παράωρος/η» (στην Κρήτη). Τα παιδιά αυτά επικοινωνούν διαφορετικά με το περιβάλλον τους από την πλειοψηφία και αυτό συχνά, στο μη εκπαιδευμένο μάτι, μπορεί να δώσει την εντύπωση αδιαφορίας, αγένειας ή περιφρονητικής στάσης.
Δεν είναι όμως καθόλου έτσι: ένα παιδί που ξεσπάει σε ξαφνικό γέλιο ενώ δεν έχει ειπωθεί κάτι αστείο, μπορεί να το κάνει επειδή αμύνεται απέναντι σε μια ακατανόητη για εκείνο συμπεριφορά. Ένα παιδί που τείνει να κοιτάζει αλλού όταν του δείχνουν κάτι, μπορεί να το κάνει επειδή αδυνατεί να συνθέσει το οπτικό με το ακουστικό ερέθισμα και πρέπει, συνεπώς, να στρέψει αλλού το βλέμμα του για να μπορέσει να καταλάβει.
Τι εννοούμε, όταν λέμε «επικοινωνία»; Ποια είναι τα «σημεία» που πρέπει να εξετάσουμε;
- Η βλεμματική επαφή
- Η στάση του σώματος
- Ο προφορικός λόγος
- Η μιμική του προσώπου
Υπάρχουν, ευτυχώς, στη διάθεσή μας μια σειρά από μέσα, από επιστημονικά εργαλεία, που μας εξασφαλίζουν τη δυνατότητα να εξακριβώνουμε αν τα παιδιά αυτά, που δυσκολεύονται στην επικοινωνία, αντιμετωπίζουν ή όχι διαταραχές ανάπτυξης, και πόσο σοβαρές. Παρόλα αυτά, χρειάζεται μεγάλη προσοχή στην εφαρμογή των εν λόγω μέσων.
Τα ενδεδειγμένα τεστ δεν έχουν την απαραίτητη διαγνωστική ευαισθησία, σύμφωνα με την κα Σαββάκη: οι διαγνώσεις που βασίζονται σε αυτά καταφεύγουν συχνά σε έναν ξερό επιστημονικό λόγο, που εξαντλείται στην περιγραφή του προβλήματος (π.χ. δυσλεξία, δυσορθογραφία, δυσαναγνωσία, διαταραχή προσοχής κ.ά.) και δεν εμβαθύνει στα αίτια. Το τεστ είναι ένα απαραίτητο πρώτο βήμα, προκειμένου να εντοπιστεί πιθανός «κόμπος» του παιδιού, δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε ότι καμία φορά ακόμη και τα τεστ κάνουν λάθος.
- Οι γλωσσικές δομές του προφορικού λόγου, που ενδέχεται να πάσχουν όταν το παιδί αντιμετωπίζει δυσκολίες ανάπτυξης:
- Άρθρωση
- Σύνταξη
- Γραμματικότητα (πτώσεις, εγκλίσεις κλπ)
- Προσωδία (η μουσικότητα του λόγου, ο τονισμός των λέξεων κλπ)
- Τα semantics (η σημασιολογία, το νόημα)
Άλλος παράγοντας δυσκολίας που ορθώνεται ανάμεσα στον θεράποντα και την ακριβή διάγνωση είναι η αδυναμία του πρώτου να ελέγξει τις οικογενειακές συνθήκες στις οποίες ζει το παιδί και οι οποίες μερικές φορές εντείνουν το πρόβλημα. Η ραγδαία χρήση της τεχνολογίας, κυρίως του κινητού, επίσης υπονομεύει την ικανότητα των παιδιών να επικοινωνούν γόνιμα, τα αποκόπτει από τους γονείς τους, οι συζητήσεις συρρικνώνονται, η ακουστική μνήμη εξασθενεί, η σύνταξη εκπίπτει, η ικανότητα του προφορικού λόγου μαραίνεται: «η παράπλευρη απώλεια από τη χρήση της τεχνολογίας είναι για μένα ανυπολόγιστη», επεσήμανε η κα Σαββάκη.
Η ιατρική του ιατρείου δεν φτάνει, σύμφωνα με την ομιλήτρια. Διάγνωση σημαίνει να γνωρίζουμε ακριβώς το τι, το γιατί, το πώς, το πότε. Ο θεράπων πρέπει να έρχεται σε επαφή με το οικιακό περιβάλλον του παιδιού (μήπως είναι φορτωμένο ερεθίσματα;). Επίσης, πρέπει να γνωρίζει ότι δεν είναι όλοι οι γονείς εξίσου μορφωμένοι, πληροφορημένοι ή έτοιμοι ψυχικά να αντιμετωπίσουν μια διάγνωση όπως αυτή του αυτισμού (κύριο σύμπτωμα του οποίου είναι η παντελής αδυναμία γενίκευσης, και η γενίκευση, όπως σημείωσε χαρακτηριστικά «είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της σκέψης»). Χρειάζεται λεπτός χειρισμός, καθοδήγηση, συμπαράσταση, αγάπη –αυτό που αποκαλείται, με άλλα λόγια, empathic psychiatry. «Τα παιδιά αυτά δεν νοσούν, δεν είναι άρρωστα. Η βελτίωσή τους είναι εφικτή αλλά έχει τους νόμους της και πρέπει να τους εξηγούμε στους γονείς. Πώς αλλιώς θα ακολουθήσουν τις οδηγίες;», τόνισε η κα Σαββάκη. «Όταν κουράρουμε ένα παιδί, δεν πρέπει να παραιτούμαστε ποτέ και για κανέναν λόγο», είπε τέλος η ομιλήτρια τονίζοντας ότι αυτού του είδους η σύνδεση και η θεραπευτική οδός είναι δύσκολη και απαιτεί θυσίες.
Στο πλαίσιο των ερωτήσεων που ακολούθησαν στο τέλος της ομιλίας, ο Πρόεδρος του Ινστιτούτου Δημόσιας Υγείας του Αμερικανικού Κολλεγίου Ελλάδος, κ. Παναγιώτης Μπεχράκης, ρώτησε την κα Σαββάκη πώς πιστεύει ότι θα μπορούσε μια τόσο πολύτιμη γνώση όπως η δική της να μεταφερθεί στην επαγγελματική κοινότητα. Εκείνη περιέγραψε μερικές από τις προσπάθειές της που είχαν είτε αίσια έκβαση είτε όχι, λόγω πολιτικών σκοπιμοτήτων, για να κλείσει εκφράζοντας την ελπίδα ότι σιγά σιγά θα ξεπεραστούν τα δομικά προβλήματα της κοινωνίας και τα παιδιά που αντιμετωπίζουν διαταραχές ανάπτυξης θα συναντούν ολοένα και λιγότερα εμπόδια στον δρόμο τους.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)