 |
| ΠΗΓΗ |
Τα τελευταία χρόνια, η επιστημονική δραστηριότητα έχει επαναπροσδιορίσει τα κριτήρια διάγνωσης και έχει δημιουργήσει πρόσβαση σε νέες φαρμακευτικές επιλογές.
Το σύνδρομο Lennox – Gastaut είναι μια σοβαρή μορφή επιληψίας. Οι κρίσεις αρχίζουν στην πρώιμη παιδική ηλικία, συνήθως από 3 – 5 ετών.
Παιδιά, έφηβοι και ενήλικες με σύνδρομο Lennox – Gastaut έχουν πολλαπλούς τύπους επιληπτικών κρίσεων που διαφέρουν από άτομο σε άτομο. Οι τονικές κρίσεις είναι απαραίτητες για τη διάγνωση του συνδρόμου. Eμφανίζονται πιο συχνά κατά τη διάρκεια του ύπνου, γι’ αυτό συνήθως ανιχνεύονται με ηλεκτροεγκεφαλογράφημα ύπνου. Εάν οι τονικές κρίσεις εμφανιστούν ενώ το άτομο στέκεται, μπορεί να οδηγήσουν σε πτώσεις (drop seizures), συχνά προκαλώντας τραυματισμό. Πρόσθετοι τύποι κρίσεων που σχετίζονται με το σύνδρομο Lennox – Gastaut περιλαμβάνουν άτυπες αφαιρέσεις, ατονικές κρίσεις, γενικευμένες τονικοκλονικές κρίσεις, επιληπτική κατάσταση χωρίς σπασμούς, εστιακές κρίσεις (με ή χωρίς αμφοτερόπλευρη συμμετοχή) και μυοκλονικές κρίσεις.
Μπορεί να υπάρχουν περίοδοι με υψηλό φορτίο επιληπτικών κρίσεων αναμεμιγμένες με περιόδους λιγότερων επιληπτικών κρίσεων.
Αν και τα νοητικά προβλήματα δεν είναι πάντα παρόντα κατά την έναρξη των επιληπτικών κρίσεων, οι περισσότεροι άνθρωποι που ζουν με σύνδρομο Lennox – Gastaut βιώνουν κάποιο βαθμό μειωμένης νοητικής λειτουργίας, μαζί με αναπτυξιακές καθυστερήσεις και διαταραχές συμπεριφοράς. Επίσης, συγκεκριμένα μοτίβα ηλεκτρικής δραστηριότητας του εγκεφάλου ανιχνεύονται μέσω ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος.
Με βάση τα νεότερα διαγνωστικά κριτήρια απαιτείται μια τριάδα των προαναφερόμενων συμπτωμάτων (τονικές μαζί με τουλάχιστον έναν ακόμη τύπο επιληπτικών κρίσεων, τυπικά ευρήματα στο ηλεκτροεγκεφαλογράφημα και νοητικά προβλήματα) για να επιβεβαιωθεί η εν λόγω διάγνωση.
