πηγη |
Γραμματική Αναγνώριση ρημάτων
Όταν θέλουμε να κάνουμε αναγνώριση (γραμματική) ενός ρήματος το πρώτο βήμα είναι να φέρουμε το ρήμα στο α΄ πρόσωπο της οριστικής του ενεστώτα λέγοντας :
εγώ τώρα + το ρήμα
Από εκεί και μετά θυμόμαστε ότι κάθε ρήμα έχει :
1) Φωνή
· ενεργητική (-ω) π.χ. λύνω, γράφω
· παθητική (-μαι) π.χ. λύνομαι, γράφομαι
2) Συζυγία
· Α΄ συζυγία (ανήκουν τα ρήματα που τελειώνουν σε άτονο –ω και σε –ομαι )
· Β΄ συζυγία (τελειώνουν σε τονισμένο -ώ και σε –ιέμαι ή -ούμαι)
3) Έγκλιση
· οριστική (δείχνει το βέβαιο π.χ. λύνω, γράφω)
· υποτακτική (δείχνει αυτό που θέλουμε ή περιμένουμε να γίνει π.χ. να λύνω, να γράφω)
· προστακτική (φανερώνει διαταγή, ευχή π.χ. λύνε, γράφε)
Οριστική έγκλιση έχουν όλοι οι χρόνοι.
Προστακτική έγκλιση έχει ο ενεστώτας, ο αόριστος και σπάνια ο παρακείμενος.
4) Χρόνο
· ενεστώτας (τώρα) π.χ. λύνω, γράφω
· παρατατικός (χθες συνέχεια) π.χ. έλυνα, έγραφα
· αόριστος (χθες μια στιγμή) π.χ. έλυσα, έγραψα
· παρακείμενος (ως τώρα) π.χ. έχω λύσει, έχω γράψει
· εξακολουθητικός μέλλοντας (αύριο συνέχεια) π.χ. θα λύνω, θα γράφω
· στιγμιαίος μέλλοντας (αύριο για μια στιγμή) π.χ. θα λύσω, θα γράψω
· υπερσυντέλικος (έγινε χθες πριν από κάτι άλλο) π.χ. είχα λύσει, είχα γράψε
· συντελεσμένος μέλλοντας (κάτι θα έχει τελειώσει στο μέλλον σε μια ορισμένη στιγμή) π.χ. θα έχω λύσει, θα έχω γράψει
ενικός (εγώ, εσύ, αυτός, -ή, -ό)
πληθυντικός (εμείς, εσείς, αυτοί, -ές, -ά)
6) πρόσωπο
Α΄ πρόσωπο (εγώ – εμείς)
Β΄ πρόσωπο (εσύ – εσείς)
Γ΄ πρόσωπο (αυτός, -ή, -ό – αυτοί, -ές, -ά
Π.χ. Να κάνετε γραμματική αναγνώριση του ρήματος: να διαβάζεις
Είναι
ρήμα, ενεργητικής φωνής, α΄ συζυγίας, υποτακτικής έγκλισης, χρόνου
ενεστώτα, αριθμού ενικού, β΄ προσώπου του ρήματος διαβάζω
Π.χ. Να κάνετε γραμματική αναγνώριση του ρήματος: να επιτρέψετε
Είναι
ρήμα, ενεργητικής φωνής, α΄ συζυγίας, υποτακτικής έγκλισης, χρόνου
αορίστου, αριθμού πληθυντικού, β΄ προσώπου του ρήματος επιτρέπω