 |
| πηγη |
Τα νήπια δεν φημίζονται για την υπομονή και την ψυχραιμία τους. Ζουν σε έναν κόσμο περιορισμένης δύναμης, ελέγχου, έκφρασης και επιδεξιότητας, επομένως το να απογοητεύονται εύκολα είναι στην πραγματικότητα αρκετά συνηθισμένο σε αυτό το αναπτυξιακό στάδιο. Ωστόσο, εάν ο εκνευρισμός του μικρού παιδιού εισχωρεί σε κάθε δραστηριότητα, είναι σημαντικό να γνωρίζετε πώς να ανταποκριθείτε και να διαχειριστείτε αυτήν τη συμπεριφορά. Παρόλο που αυτές οι συμπεριφορές είναι κοινές και αναμενόμενες, δεν σημαίνει ότι το να κλωτσάει, να πετάει παιχνίδια και να ουρλιάζει πρέπει να είναι μέρος της καθημερινότητάς του παιδιού.
Στρατηγικές για γονείς
Η απογοήτευση είναι ένα συναίσθημα που μπορεί να εξαπλωθεί γρήγορα στα μικρά παιδιά. Εάν το παιδί σας νιώθει συνεχώς απογοητευμένο, το πιθανότερο είναι ότι αισθάνεστε τα αποτελέσματα. Κι ενώ είναι εύκολο να εκνευριστείτε όταν βλέπετε επανειλημμένα το μικρό σας να χάνει την ψυχραιμία του, πρέπει να θυμάστε ότι ως γονείς οφείλετε να μάθετε στο παιδί να διαχειρίζεται τα συναισθήματά του. Ο έλεγχος του θυμού είναι μέρος του να μεγαλώνεις και να γίνεσαι μέλος της κοινωνίας.
Το πρώτο βήμα για τη διαχείριση του θυμού ενός μικρού παιδιού είναι να παραμείνετε ήρεμοι και να έχετε τον έλεγχο κατά τη διάρκεια του ξεσπάσματός του. Να θυμάστε ότι όταν το παιδί είναι θυμωμένο, νιώθει ανασφάλεια. Εάν εσείς οι ίδιοι δεν μπορείτε να παραμείνετε ήρεμοι και ψύχραιμοι σε αυτές τις καταστάσεις, είναι ακόμη πιο δύσκολο ένα μικρό παιδί να μπορέσει να τα καταφέρει μόνο του. Αν και αυτό είναι πάντα πιο εύκολο να ειπωθεί παρά να γίνει, είναι ένα απαραίτητο βήμα. Δίνοντάς του μια αίσθηση ασφάλειας και ελέγχου μπορείτε να θέσετε τις βάσεις για να το μάθετε να αυτορρυθμίζεται.
Πέρα από το να παραμείνετε ήρεμοι, υπάρχουν και μερικές άλλες στρατηγικές για να ανακουφίσετε το μικρό σας:
- Μην περνάτε απευθείας στην τιμωρία. Όταν ένα νήπιο ενεργεί με θυμό, απογοήτευση, απογοήτευση ή λύπη, η άμεση ανταπόκριση με τιμωρία θα αυξήσει τον εκνευρισμό του και πιθανότατα θα προκαλέσει δυσαρέσκεια. Το θέμα είναι να αναγνωρίσετε αυτά τα συναισθήματα και να βρείτε έναν τρόπο να τα εκφράσετε με τον κατάλληλο τρόπο. Να θυμάστε ότι δεν προσπαθούμε να σβήσουμε ένα ανθρώπινο συναίσθημα από τον χάρτη. Στόχος είναι το μικρό σας να βρει κατάλληλους τρόπους να εκφράσει τα συναισθήματά του.
- Χρησιμοποιήστε θετική ενίσχυση όταν το παιδί είναι ήρεμο. Αναγνωρίστε πότε είναι ήρεμο και έχει σωστή συμπεριφορά, ειδικά σε καταστάσεις που συνήθως οδηγούν σε απογοήτευση. «Ουάου, αυτό το παζλ ήταν πραγματικά δύσκολο, αλλά τα κατάφερες μόνος σου».
- Θέστε όρια. Είναι σημαντικό τα παιδιά να καταλάβουν ότι το να είναι βίαια ή επιθετικά είναι απαράδεκτο. Όταν βάζετε όρια, μπορείτε να αναγνωρίσετε την απογοήτευσή τους και ταυτόχρονα να τα βοηθήσετε να συμμορφωθούν. Για παράδειγμα, «Ξέρω ότι δεν σου αρέσει να κάθεσαι στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου, αλλά δεν είναι εντάξει να δαγκώνεις».
- Κάντε χιούμορ για να διευκολύνετε την κατάσταση. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η χρήση του χιούμορ μπορεί να βοηθήσει. Το πείραγμα δεν συνιστάται, αλλά το να κάνετε ένα αστείο μπορεί να βοηθήσει πολύ. Για παράδειγμα, αν το παιδί σας αρχίσει να θυμώνει επειδή δεν μπορεί να φορέσει τις κάλτσες του, μπορείτε να γελάσετε δυνατά και να πείτε: «Αυτές είναι οι ανόητες κάλτσες! Δεν είναι περίεργο που δεν μπορείς να τις βάλεις! Ας βρούμε νέες κάλτσες και ας τις φορέσουμε».
Να θυμάστε ότι…
Η υπομονή είναι απαραίτητη όταν πρόκειται για τη διδασκαλία δεξιοτήτων αυτορρύθμισης. Η αναγνώριση των συναισθημάτων και ο καθορισμός ορίων είναι μια διαδικασία που απαιτεί χρόνο, ενέργεια και υπομονή και δεν θα συμβεί από τη μια μέρα στην άλλη. Αλλά αρκετά σύντομα, η ωριμότητα θα αναλάβει τα ηνία και θα αρχίσετε να παρατηρείτε την ικανότητα του μικρού σας να αυτορρυθμίζεται.
