14/11/24

Δυσλεξία: Συμβουλές προς δασκάλους

Πώς αντιμετωπίζεται το φαινόμενο της Δυσορθογραφίας; – FocusLab
πηγη

 

Παρουσία μαθησιακών δυσκολιών στο δημοτικό

Σε περίπτωση που διαπιστώσετε ότι ένας μαθητής παρουσιάζει χαρακτηριστικά μαθησιακών δυσκολιών φροντίστε να ενημερώσετε τους γονείς και ξεκινήστε τον *«μηχανισμό εντοπισμού  παιδιών με ειδικές ανάγκες» (κυρίως για μαθητές της Α΄ και Β΄ δημοτικού). Αν το παιδί εξακολουθεί να παρουσιάζει δυσκολίες μετά από συγκεκριμένο χρονικό διάστημα (δύο μήνες περίπου), φροντίστε να γίνει παραπομπή στην ΕΕΕΑΕ ή στην ΥΕΨ.

*«Μηχανισμός Εντοπισμού παιδιών με Ειδικές ανάγκες» προϋποθέτει τη συνεργασία γονέα – εκπαιδευτικού για κάποιο χρονικό διάστημα. Γίνεται μια πρώτη εκτίμηση των αδυναμιών του παιδιού και ακολουθεί προσπάθεια βελτίωσης τους.

Κατάλληλες Πρακτικές στο Δημοτικό

  • Όπου είναι εφικτό, αφιερώνετε λίγο περισσότερο χρόνο στο μαθητή με δυσλεξία
  • Αξιολογήστε τον περισσότερο προφορικά
  • Επεξηγήστε τις οδηγίες των ερωτήσεων του διαγωνίσματος
  • Δώστε περισσότερο χρόνο να σκεφτεί και να πει ή να γράψει την απάντηση
  • Βοηθήστε διακριτικά, τοποθέτησε το δυσλεκτικό μαθητή σε μια θέση όπου μπορείτε να ελέγχετε διακριτικά την εργασία του και να τον βοηθάτε με μεγαλύτερη ευκολία
  • Δώστε στο δυσλεκτικό παιδί περισσότερο χρόνο για την εκτέλεση μιας γραπτής εργασίας και όταν αξιολογείτε το έργο του, δώστε μεγαλύτερη σημασία στο περιεχόμενο, παρά στην εμφάνιση κειμένου
  • Στη διόρθωση των γραπτών του μη χρησιμοποιείτε έντονο χρώμα (π.χ κόκκινο). Μια “κοκκινισμένη” σελίδα οδηγεί σε σύγχυση, σε συναισθήματα χαμηλής αυτοπεποίθησης κι όχι σε αισιοδοξία και πρόοδο. Διορθώστε μόνο τα βασικότερα λάθη. Κάθε μικρή βελτίωση είναι καλύτερη από τη μαθησιακή στασιμότητα ή την οπισθοδρόμηση.
  • Ζητήστε από το μαθητή την περίληψη του μαθήματος κι όχι όλες τις λεπτομέρειες
  • Φροντίστε να δίνετε ευκαιρίες που θα επιτρέπουν τη συμμετοχή του σε δραστηριότητες στις οποίες είναι ιδιαίτερα ικανός. Αυτό θα αντισταθμίσει τις μαθησιακές του δυσκολίες, θα βελτιώσει την εικόνα που έχουν οι άλλοι γι’ αυτόν και θ’ αυξήσει την αυτοπεποίθησή του.
  • Μη χρησιμοποιείτε τα ίδια κριτήρια για όλους τους μαθητές, ο καθένας έχει τις ιδιαιτερότητές του, τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα του
  • Δώστε στο παιδί ευκαιρίες να δείξει τις γνώσεις του μέσω της προφορικής έκφρασης
  • Να διορθώνετε τα ορθογραφικά λάθη μόνο στις ασκήσεις της ορθογραφίας
  • Μην επιμένετε, ούτε και να περιμένετε ότι, αφού τα λέει σωστά, θα τα γράφει και σωστή
  • Στην προφορική αξιολόγησή του βοηθήστε το παιδί με διευκρινιστικές και καθοδηγητικές ερωτήσεις
  • Μην αξιολογείτε τη “λογική” αλληλουχία των σκέψεων του παιδιού, αλλά το περιεχόμενο του λόγου του, δηλαδή κατά πόσο σας δίνει, έστω και “ακατάστατα”, το ζητούμενο
  • Στα γραπτά διαγωνίσματα διαβάστε μεγαλόφωνα τις ερωτήσεις σε όλη την τάξη
  • Φροντίστε να επαινείτε και να επιβραβεύετε κάθε προσπάθεια, ακόμη κι όταν τα αποτελέσματα είναι φτωχά. Αναζητήστε στο παιδί κάτι καλό για να επιβραβεύσετε (π.χ «Χαίρομαι ιδιαίτερα που προσπάθησες να γράψεις τόσα πράγματα για την οικογένεια σου»), παρά κάτι κακό για να επικρίνετε (π.χ «πολύ άσχημα τα γράμματα σου, δεν καταλαβαίνω τι γράφεις»).
  • Συνεργαστείτε με τον γονιό για να περιοριστεί η κατ’ οίκον εργασία και να δοθεί έμφαση στην ποιότητα και όχι στην ποσότητα

Ρόλος Δασκάλου

  1. Αποδεχτείτε το γεγονός ότι ο καθένας μαθαίνει διαφορετικά και αναγνωρίστε την ιδιαιτερότητα στη μάθηση κάθε μαθητή
  2. Μιλήστε ειλικρινά με τον μαθητή και τους γονείς, εξηγείστε στο μαθητή με δυσλεξία, ότι δεν είναι βλάκας
  3. Ενισχύστε τη θετική αυτοεικόνα του μαθητή.  Δώστε γνήσιο έπαινο όποτε είναι δυνατό· προωθείστε εκδηλώσεις που οδηγούν σε επιτυχία (για το δυσλεξικό μαθητή)
  4. Επιμορφώστε τον εαυτό σας για τη διαφορετικότητα στη μάθηση και τη δυσλεξία
  5. Υποστηρίξτε το σπίτι και την οικογένεια και αναμείξετε και τους γονείς
  6. Γίνετε ενήμεροι για τους διαφορετικούς τρόπους μάθησης και γίνετε ευλύγιστοι στη μέθοδο διδασκαλίας
  7. Διαφοροποιήστε τον τρόπο διδασκαλίας στην τάξη τροποποιώντας την κατ’ οίκον εργασία και την εργασία στην τάξη, το υλικό, τα κείμενα, τα διαγωνίσματα
  8. Μάθετε περισσότερα όσον αφορά τη δομή της γλώσσας
  9. Ενθαρρύνετε και υποστηρίξτε μια ολοκληρωμένη πολιτική του σχολείου στις διαφορές μάθησης και στην πρώιμη εξέταση, εντοπισμό και παρέμβαση

Διαφοροποίηση

Διαφοροποίηση είναι η μέθοδος με την οποία οι στόχοι του προγράμματος μάθησης, οι μεθόδοι διδασκαλίας και οι δραστηριότητες μάθησης είναι σχεδιασμένες ώστε να αναγνωρίζουν και ικανοποιούν τις ανάγκες του κάθε παιδιού ξεχωριστά, μέσα στην τάξη.  Η ικανοποίηση αυτών των αναγκών είναι η κύρια ευθύνη όλων των δασκάλων.  Υπάρχει αναγκαιότητα για διαφοροποίηση των εργασιών που είναι κατάλληλες σύμφωνα με την ικανότητα του κάθε παιδιού ξεχωριστά, καθώς και το στάδιο ανάπτυξής του.

Όλη η διδασκαλία θα πρέπει να ξεκινά από τις πρόσφατες επιτυχίες του μαθητή.  Είναι σπουδαίο να ξεκινά κανείς από την ήδη υπάρχουσα κατανόηση του μαθητή.  Ο δάσκαλος θα πρέπει να ξέρει τη διαδικασία μάθησης.  Εξειδικευμένες ικανότητες ίσως απαιτούν διδασκαλία και αξιολόγηση των αναγκών και θα πρέπει να στοχεύουν στους τρόπους με τους οποίους επιτυγχάνεται η μάθηση.

 

Επίσημα tests και κατάλογοι για έλεγχο μπορούν να είναι χρήσιμοι, αλλά μια προσεκτική παρατήρηση του μαθητή ο οποίος προσπαθεί να λύσει μια συγκεκριμένη άσκηση θα οδηγήσει σε πολύτιμες πληροφορίες σε ότι αφορά τον τρόπο μάθησης του συγκεκριμένου μαθητή.

 

Το σχολικό πρόγραμμα από μόνο του και ο τρόπος με τον οποίο παρουσιάζεται μπορούν να συμβάλουν στην «αποτυχία του μαθητή» π.χ. οι δυσκολίες μάθησης των παιδιών μπορεί να απορρέουν από το ίδιο το πρόγραμμα ή τον δάσκαλο.  Είναι αναγκαίο για το δάσκαλο να επιλέγει και να σχεδιάζει διαφορετικές ασκήσεις κατάλληλες για τις ικανότητες του κάθε μαθητή καθώς και τις δυνατότητες και το στάδιο ανάπτυξής του.  Η ικανοποίηση αυτών των αναγκών είναι η κύρια ευθύνη όλων των εκπαιδευτικών.

 

Το σημείο διαφοροποίησης βρίσκεται στο συνδυασμό της διδασκαλίας με τις ατομικές ανάγκες.  Εντοπίζοντας τις γνωστικές ικανότητες του μαθητή, ο δάσκαλος παρέχει ευκαιρίες μάθησης σε κάθε μαθητή.  Αυτές οι ευκαιρίες χρειάζεται να γίνει αντιληπτό ότι είναι κατάλληλες για το μαθητή, ώστε να έχει ενδιαφέρον. Οι νοητικές δραστηριότητες, τις οποίες αυτή ή αυτός καλείται να αναλάβει, θα πρέπει να έχουν σκοπό.

Γιατί διαφοροποίηση;

Επειδή:

  • Οι προσδοκίες των δασκάλων τείνουν να είναι πολύ χαμηλές
  • Οι μέθοδοι διδασκαλίας τείνουν να είναι πολύ στενές και  υπερβολικά καθοδηγητικές
  • Η διδασκαλία τείνει να στοχεύει στο μεσαία ομάδα μαθητών, ανεξάρτητα από το πως είναι διαχωρισμένοι οι μαθητές
  • Ο διαχωρισμός σύμφωνα με την ικανότητα, από μόνος του, δεν είναι ικανοποιητική βάση για να μας επιβεβαιώσει ότι οι διαφορές μεταξύ των μαθητών ικανοποιούνται σωστά

Στρατηγικές στήριξης για την Τάξη

  1. Οργάνωση εκ των προτέρων: δώστε γραπτές ή προφορικές περιλήψεις με επικεφαλίδες και υποεπικεφαλίδες, νοηματικούς χάρτες ή ερωτήσεις πριν τις αναγνωστικές ή τις γραπτές εργασίες· ποτέ μην συμπεραίνετε ότι η γνώση επιτυγχάνεται φυσιολογικά μέσω του διαβάσματος.
  2. Αλφαβητική διαδοχή:  επειδή ο μαθητής θα χρειαστεί τη χρήση λεξικού σε όλη του τη ζωή, η διαδοχή των γραμμάτων θα πρέπει να τυγχάνει εξάσκησης συχνά· όταν επιτευχθεί, διδάξετε συγκεκριμένες δεξιότητες του λεξικού· ενθαρρύνετε τη χρήση μικρών λεξικών τσέπης.
  3. Βοηθητική τεχνολογία: κασέτες μαγνητοφώνου, ορθογράφοι, υπολογιστές με πακέτα γλωσσικά, υπολογιστές που μεταφέρονται, υπολογιστές που ενεργοποιούνται με τη φωνή, προγράμματα για γραφή κειμένων, για διάβασμα κειμένου, διδάξετε τη χρήση του πληκτρολογίου νωρίς.
  4. Αποφύγετε μεγάλες αντιγραφές και αχρείαστες ορθογραφίες: επιτρέψετε τη χρήση μαγνητοφώνου στις τάξεις ή αφήστε το μαθητή να φωτοτυπήσει τις σημειώσεις σας ή σημειώσεις συμμαθητή του· αφήστε συμμαθητή του να χρησιμοποιήσει NCR ή λαδόκολλα για να κάνει αντίγραφα.
  5. Αποφύγετε τις αχρείαστες απομνημονεύσεις
  6. Αποφύγετε τους άσπρους πίνακες και το φως της φλορέντζας:  πολλοί μαθητές έχουν πρόβλημα με την αντανάκλαση.
  7. Βιβλιοδείκτες ή χάρακες: μπορεί να είναι χρήσιμοι για τους μαθητές ώστε να βλέπουν που είναι όταν διαβάζουν
  8. Βιβλία σε κασέτες: δώστε τις κατάλληλες πληροφορίες ανάλογα με την ηλικία και τα απαιτούμενα κείμενα και βοηθητικά, ανεξάρτητα από τις ικανότητες ανάγνωσης του μαθητή.
  9. Μάθηση μέσω συνεργασίας: συνομιλία δασκάλου-μαθητή, διδασκαλία μεταξύ παιδιών, συζήτηση σε ομάδες, αμοιβαία διδασκαλία.
  10. Διόρθωση:  είναι καλύτερη όταν είναι εξατομικευμένη, βαθμολογείστε το περιεχόμενο και τη μεταφορά του στο γραπτό λόγο χωριστά, ενθαρρύνετε και καθοδηγείστε την αυτοδιόρθωση ώστε να αυξήσετε τη μάθηση και την αυτοενημερότητα· μειώστε τον αριθμό των διορθώσεων.
  11. Άμεσες και επεξηγηματικές οδηγίες:  όταν δίνεται μία οδηγία κάθε φορά, και σε συντομία, αυξάνονται οι πιθανότητες να γίνουν κατανοητές και να ακολουθηθούν.
  12. Πειθαρχία:  λαμβάνετε υπόψη την ειδική μαθησιακή δυσκολία προτού επιπλήξετε τους μαθητές  για το γεγονός ότι δεν κάνουν την εργασία τους· όταν προσπαθείτε να κερδίσετε πειθαρχία, αποφύγετε τις τιμωρίες που στηρίζονται στη γραπτή εργασία, αποφύγετε εκτενή κηρύγματα, όταν εξηγήσετε τι έκανε λάθος, ζητήστε του να επαναλάβει την εργασία (αυτή η επανάληψη θα βοηθήσει την επεξεργασία και θα αυξήσει την κατανόηση).
  13. Μην επιμένετε στην προφορική ανάγνωση:  εάν ο μαθητής βρίσκει δυσκολία με την ανάγνωση και το θεωρεί ενοχλητικό, μην τον αναγκάσετε να το κάνει· ίσως προκαλέσετε πρόβλημα στην πειθαρχία και επίσης τον ταπεινώνεται δημόσια.· εάν η προφορική ανάγνωση είναι απαραίτητη, δείξτε του τι πρέπει να διαβάσει από πριν, ώστε να εξασκηθεί στο σπίτι.
  14. Μη γράφετε πάρα πολλά στον πίνακα: ένας μαύρος ή άσπρος πίνακας με πολλά γραφόμενα είναι δυσκολότερο να διαβαστεί και δυσκολότερο για τον μαθητή να βρει τις νέες πληροφορίες και να εντοπίσει πού βρίσκονται· λίγα-λίγα είναι καλύτερα· σβήνετε προτού γράψετε περισσότερα.
  15. Ενθαρρύνετε τη μελέτη/ τις ομάδες μάθησης και τις ομαδικές μελέτες: πολλοί μαθητές θα μάθουν περισσότερα με την υποστήριξη μιας ομάδας· η ομαδική εργασία τους επιτρέπει να χρησιμοποιήσουν και άλλες ικανότητες (π.χ. καλλιτεχνικές, προφορικές, μηχανικές, χρήση της λογικής, προσωπικές)
  16. Δώστε εργασίες, οδηγίες, και επεξηγήσεις γραπτά και προφορικά: δυο τρόποι παρουσίασης βοηθούν καλύτερα και αυξάνουν τις πιθανότητες κατανόησης και εφαρμογής.
  17. Γραφική παρουσίαση: παρέχετε εικονικές πληροφορίες με παραστάσεις, γραφικά, χάρτες, πίνακες, φωτογραφίες, πόστερς· διδάξετε συγκεκριμένες αναγνωστικές ικανότητες ερμηνεύοντας εικονικές πληροφορίες.
  18. Ομαδοποίηση: να είστε ευέλικτοι για το πώς και πότε θα διαχωρίσετε την τάξη σε ομάδες εργασίας· η ομαδοποίηση δεν είναι ανάγκη να γίνεται με βάση τις ικανότητες· σκεφτείτε την ομαδοποίηση με βάση  μικτές ικανότητες.
  19. Ατομική βοήθεια: στο κανονικό αναλυτικό πρόγραμμα σημαντική βοήθεια δεν είναι εφικτή, όμως προσπαθήστε να δίδετε συστηματικά λίγα λεπτά την εβδομάδα προς επιβεβαίωση ότι ο μαθητής επιτυγχάνει τουλάχιστο σε μέρος της εργασίας του/ της.
  20. Τρόπος μάθησης: να λαμβάνετε υπόψη πάντοτε τον τρόπο με τον οποίο μαθαίνει ο μαθητής· πολλοί μαθητές με ειδική μαθησιακή δυσκολία έχουν περισσότερο ολικό ή σφαιρικό τρόπο μάθησης σε αντίθεση με την κατά σειρά και συστηματική μέθοδο προσέγγισης των περισσότερων δασκάλων.
  21. Δώστε τους ευκαιρίες ξεκούρασης:  για πολλούς μαθητές με ειδική μαθησιακή δυσκολία η μάθηση και οι απαιτήσεις μιας σχολικής ημέρας είναι πιο κουραστικές απ΄ότι στους συνομήλικους· αυτό οφείλεται στο βαθμό συγκέντρωσης με τον οποίο πρέπει να λειτουργούν και στην αυξημένη προσπάθεια που χρειάζονται για να μάθουν και να προφτάσουν τους συμμαθητές τους.
  22. Ικανότητα μνήμης: πρόβλημα μπορεί να είναι η μία ή και οι δύο, (βραχυπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη μνήμη)· πολλοί μαθητές με ειδική μαθησιακή δυσκολία φαίνεται ότι δεν κατακτούν φυσιολογικά ικανοποιητικές στρατηγικές(π.χ. επανάληψη) ώστε να υποστηρίζουν τη μνήμη· αυτά μπορούν να διδαχθούν άμεσα στην τάξη· αποφύγετε άμεσους ανταγωνισμούς μεταξύ εκείνων με φυσιολογικά καλή μνήμη και αυτών χωρίς καλή μνήμη.
  23. Δώστε πρότυπα και επιδείξετε τα: μην εξηγήσετε απλώς πώς να γίνει κάτι, δείξετε πώς γίνεται, βήμα προς βήμα και μιλήστε εκ των προτέρων με τους μαθητές πριν από κάθε ανεξάρτητη εργασία· ενθαρρύνετε να εκφραστούν καθώς εργάζονται ανεξάρτητα, π.χ. επαναλάβετε ότι είχατε εξηγήσει και κατά  την διάρκεια της εργασίας.
  24. Τροποποιήστε τη δομή των διαγωνισμάτων: Δοκίμαστε εναλλακτικούς τρόπους για να τροποποιήσετε τα γραπτά διαγωνίσματα. π.χ. προφορικά διαγωνίσματα, πολλαπλές επιλογές σε ερωτήσεις, σωστό/λάθος συμπλήρωμα των κενών σε μερικές ερωτήσεις, πρακτικά διαγωνίσματα, συνεχής εκτίμηση πορτοφολίου. Για τα γραπτά διαγωνίσματα δώστε περισσότερο ή απεριόριστο χρόνο και/ ή χρησιμοποιήστε ένα αναγνώστη ή ένα γραφέα ή ένα κασετόφωνο για ηχογράφηση· οι ερωτήσεις των διαγωνισμάτων μπορούν να γραφτούν σε κασέτα.
  25. Τροποποιήστε τις προσδοκίες σας για τις εργασίες στο σπίτι: Μειώστε την ποσότητα των εργασιών, αποφύγετε αχρείαστη επανάληψη γραφής των ερωτήσεων, καθορίστε το μέγιστο χρόνο που μπορούν να εξαντλήσουν σε κάποιο μάθημα ή εργασία.  Οι γονείς μπορούν να ελέγχουν και να αναγράφουν το χρόνο που χρειάζεται για όλες τις εργασίες στο σπίτι.
  26. Τροποποιήστε το είδος των εργασιών στο σπίτι: Προσπαθήστε προφορικές, ή οπτικοακουστικές εργασίες, ή χρησιμοποιήστε γραφικές παραστάσεις π.χ. εικονογραφήσεις, περιγράμματα και άλλα.  Να δέχεστε εργασία που έγινε σε ηλεκτρονικούς υπολογιστέ.
  27. Τροποποιήστε τους τρόπους διδασκαλίας: Ελέγξετε την αναγνωστικότητα, απλοποιήστε τη γλώσσα, τυπώστε προσεκτικά κείμενα, χρησιμοποιήστε τίτλους και υποτίτλους, μειώστε τις πολλές λεπτομέρειες, υπογραμμίστε τα κύρια σημεία, χρησιμοποιήστε γραφικές παραστάσεις, χρησιμοποιήστε συμπαγή υλικά.
  28. Πολυαισθητηριακό :  Οι μαθητές έχουν πέντε αισθήσεις και σαν αποτέλεσμα πέντε τρόπους μάθησης.  Χρησιμοποιήστε περισσότερες από ένα τρόπο διδασκαλίας σε κάθε μάθημα.  Αυτό θα ενισχύσει τη μάθηση και θα αντισταθμίσει οποιαδήποτε αισθητηριακή ή νοηματική δυσκολία ή δυσκολία στην επεξεργασία.
  29. Νεωτερισμός: η προσοχή στην τάξη μπορεί εύκολα να αποκατασταθεί και να διατηρηθεί αν η παρουσίαση ή η δραστηριότητα έχει νεωτερισμό.
  30. Διαγνωστικό:  Σαν μέρος του προγράμματος πάντα να ελέγχετε το παρόν επίπεδο γνώσης, ικανοτήτων ή κατανόησης πριν να προγραμματίσετε και το περιεχόμενο και τον τρόπο διδασκαλίας.
  31. Δακτυλογραφήστε:  παρά να γράφετε χρησιμοποιώντας στυλό τα φυλλάδια και τα διαγωνίσματα ή παρά να γράφετε πάνω στον πίνακα.
  32. Προσφέρετε επιλογές για τα αναγνωστικά κείμενα:  Διαβάστε βιβλία μέσα στην τάξη, ή χρησιμοποιήστε κασέτες ραδιοφώνου ή βιντεοκασέτες, δράμα, συζητήσεις μέσα στην τάξη, οργανώστε μικρές ή μεγάλες ομάδες για συζητήσεις μεταξύ των μαθητών, CD-ROMs και άλλα.
  33. Προσφέρετε συγκεκριμένη εκπαίδευση:  Για να στηρίξετε τη παρούσα και τη μέλλουσα ανεξάρτητη εργασία, εκπαιδεύσετε τους μαθητές σας στο να απαντούν προφορικά και γραπτά ερωτήσεις, να ετοιμάζουν γραπτές εργασίες, να διορθώνουν τυπογραφικά δοκίμια, να ακούουν, να διαβάζουν, να παίρνουν σημειώσεις, να σκέπτονται.
  34. Αναγνώστης ή/ και γραφέας: Αφήστε ένα από τους γονείς, συγγενή ή φίλο του παιδιού να γράφει ή/και να διαβάζει τις εργασίες που έχει να κάνει ο μαθητής στο σπίτι του.
  35. Επαναλήψεις:  Να κάνετε συχνές επαναλήψεις και αναθεωρήσεις.  Οι μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες συνήθως χρειάζονται πιο συχνές επαναλήψεις και γενικά περισσότερη ενίσχυση παρά οι άλλοι συμμαθητές τους.
  36. Διευθετήσεις θέσεων: Βάλτε το μαθητή με μαθησιακές δυσκολίες να καθίσει σε μια θέση απ’όπου μπορείτε να τον βοηθάτε εύκολα, μειώνοντας την αμηχανία που μπορεί να έχει.  Αυτός ο μαθητής πρέπει να κοιτάζει το μπροστά μέρος της τάξης έτσι ώστε να μπορεί εύκολα να δει εσάς και τον πίνακα.  Το να πρέπει να γυρίζει δεξιά και αριστερά θα προκαλέσει αποπροσανατολισμό και επιπρόσθετες δυσκολίες στο να αντιγράψει πληροφορίες από το πίνακα.
  37. Δομή διδασκαλίας για επιτυχία: Εφικτή επιτυχία θα δώσει κίνητρα και θα ενισχύσει την αυτοπεποίθηση, εκμεταλλευτείτε κάθε ευκαιρία για γνήσιο έπαινο όπου είναι δυνατό, μετρήστε την επιτυχία σε σύγκριση με το άτομο και όχι με άλλους.
  38. Καθήκον ανάλυσης:  Να αναλύσετε όλα τα θέματα μάθησης.  Να έχετε υπόψη σας για προαπαιτούμενη διδασκαλία και ικανότητες, να διαχωριστούν οι στόχοι, μικρά βήματα και βραχυπρόθεσμοι στόχοι επιτυγχάνονται πιο εύκολα και αποτελούν θετικό κίνητρο.
  39. Σχέση καθηγητή και μαθητή: Να έχετε συχνή και θετική σχέση, να παρέχετε πιο άμεση βοήθεια και πιο συχνές συμβουλές.  Να έχετε προγράμματα με περιόδους όπου θα συζητάτε συγκεκριμένες εργασίες ή την γενική τους πρόοδο.
  40. Χρησιμοποίησε μεθόδους διδασκαλίας που επικεντρώνονται στους μαθητές:  π.χ. ολόκληρη η τάξη, συζήτηση μεταξύ μαθητών, προφορικές εκθέσεις, δράμα, και άλλα.
  41. Παραχώρηση χρόνου:  Δώστε περισσότερο χρονικό διάστημα για προφορικές απαντήσεις σε μαθητές που είναι πιο αργοί στην επεξεργασία της γλώσσας.
ΠΗΓΗ