Οι κανόνες της τάξης (Ιδέες - Υλικό)

Οι κανόνες της τάξης (Ιδέες - Υλικό)

πηγη

πηγη

πηγη

πηγη

πηγη

πηγη

πηγη

Η μετάβαση του παιδιού από το σπίτι στο νηπιαγωγείο.

πηγη

Η μετάβαση του παιδιού από το σπίτι στο νηπιαγωγείο

«Μαμά δεν θέλω να πάω σχολείο. Με πονάει η κοιλιά μου.»

«Περνάμε τόσο όμορφα μανούλα μαζί, η δασκάλα θα με μαλώνει»

«Τα παιδιά είναι κακά, θα μου παίρνουν τα παιχνίδια»

«Θέλω να βλέπω το πρωί τις αγαπημένες μου ταινίες στην τηλεόραση»

Αλήθεια πόσο γνώριμες σας φαίνονται αυτές οι φράσεις ή πόσο εσείς ανησυχείτε που το παιδί σας θα βρεθεί για πρώτη φορά χωρίς την παρουσία σας σε ένα περιβάλλον διαφορετικό από το οικογενειακό;

Η αρχή της κοινωνικοποίησης

Ήδη από τον 7^ο μήνα της ζωής του το παιδί αναπτύσσει έναν ισχυρό συναισθηματικό δεσμό με την μητέρα του (προσκόλληση προς το μητρικό πρόσωπο). Αποτέλεσμα αυτής της προσκόλλησης είναι ότι το παιδί νιώθει το λεγόμενο άγχος του αποχωρισμού, φοβάται δηλαδή και ανησυχεί μήπως η μητέρα του το εγκαταλείψει και φύγει και μήπως αποχωριστεί το περιβάλλον του σπιτιού μόνιμα κι όχι προσωρινά. Στα περισσότερα παιδιά αντιδράσεις έντονης προσκόλλησης υπάρχουν μέχρι το τέλος του 3^ου έτους. Ενώ από την ηλικία αυτή και πέρα οι αντιδράσεις φθίνουν χωρίς όμως να εξαλείφονται και γι'
αυτό ως ένα βαθμό τις θεωρούμε και φυσιολογικές κατά την μετάβαση του παιδιού από το σπίτι στο νηπιαγωγείο. Τα παιδιά στην ηλικία των 4 – 5 χρονών για πρώτη φορά – τα περισσότερα – απομακρύνονται από το σπίτι και κάνουν τα πρώτα δειλά τους βήματα στην ευρύτερη κοινωνία. Ξεκινούν τις συναισθηματικές επενδύσεις σε δεσμούς με πρόσωπα έξω από την οικογένειά τους. Η οικογενειακή ανατροφή συνεχίζεται αλλά μπαίνει σε δεύτερη μοίρα καθώς κυρίαρχο ρόλο πια παίζει η γενικότερη κοινωνικοποίηση του παιδιού.

Τρεις κοινωνίες με τους δικούς τους κανόνες κάνουν την εμφάνισή τους στα έκπληκτα μάτια του μικρού παιδιού:

- Η κοινωνία του νηπιαγωγείου

- Η κοινωνία των συνομηλίκων του

- Η κοινωνία της ευρύτερης κοινότητας

Καθεμία από αυτές τις κοινωνίες απαιτεί από το παιδί διαφορετικό ύφος συμπεριφοράς αλλά ταυτόχρονα του προσφέρουν και τη δυνατότητα δημιουργίας εξω-οικογενειακών σχέσεων. Κατά τον Piaget εκπαιδεύω κάποιον σημαίνει ότι τον προσαρμόζω στον κόσμο που τον περιβάλλει.

Ποια είναι η σημασία της εισόδου στο νηπιαγωγείο για το παιδί;

Φανταστείτε «τα τραύματα» που βιώνει ένα παιδί όπου από την ελευθερία δράσης του σπιτιού περνάει σε ένα περιβάλλον με τακτοποιημένα καρεκλάκια και τραπεζάκια όπου δεν του επιτρέπουν να φάει όποτε θέλει, όπου πρέπει να συμμαζεύει τα παιχνίδια με τα οποία παίζει, όπου πρέπει να μοιράζεται τα παιχνίδια με άλλα παιδιά και όπου πρέπει να περιμένει τη σειρά του για να παίξει στην αγαπημένη του γωνιά. Στην ουσία αυτά που βιώνει στο νηπιαγωγείο δεν έχουν καμία σχέση με την έως τώρα καθημερινότητά του. Υπερβάλλοντας θα μπορούσαμε να πούμε ότι το νηπιαγωγείο αποτελεί μια «βίαιη εμπειρία» για το παιδί. Με δεδομένο ότι η πρώτη αυτή απομάκρυνσή του από την οικογένεια συνεπάγεται αποχωρισμούς – από την μητέρα, πιθανώς από κάποιο μικρότερο αδελφάκι που παραμένει σπίτι, και γενικότερα από το γνώριμο περιβάλλον του- είναι αναμενόμενο να κλαίει να μην θέλει να πάει στο νηπιαγωγείο να ανακαλύπτει τρόπους για να παραμείνει στο οικείο του περιβάλλον και να συμπεριφέρεται «διαφορετικά» όταν βρίσκεται στο ξένο περιβάλλον. Αν κοντά σε όλα τα άλλα το παιδί τυχαίνει να βιώνει και τον ερχομό ενός νέου μέλους στην οικογένεια τότε μπορεί να αισθανθεί και «παρείσακτο». Είναι πολύ πιθανό να σκεφτεί: «Ήρθε το καινούριο αδελφάκι και εμένα δεν με θέλουν πια γι αυτό και με στέλνουν στο σχολείο». Έχετε ποτέ αναρωτηθεί τι σημαίνει για το παιδί πηγαίνω στο νηπιαγωγείο; Σημαίνει ότι μπαίνω σε μια περίπλοκη ζωή. Συναντώ καθημερινά έναν παιδαγωγό, συνομήλικα παιδιά που φωνάζουν γύρω μου, ακολουθώ κανόνες, προγράμματα, πρέπει να μάθω να ελέγχω την συμπεριφορά μου και τέλος αρχίζω να συγκρίνω τον εαυτό μου με άλλα παιδιά (αυτοβαθμολογούμαι).

πηγη

Τι σημαίνει η είσοδος στο νηπιαγωγείο για την οικογένεια;

Η οικογένεια είναι ένα σύστημα που αποτελείται από γονείς και παιδιά με πολλαπλές αλληλεπιδράσεις. Το κάθε μέλος της οικογένειας ακολουθεί την προσωπική του γραμμική πορεία εξέλιξης η οποία όμως επηρεάζεται από τις επιδράσεις που δέχεται από κάθε άλλο μέλος και όλα μαζί από το σύνολο των επιδράσεων. Σε γενικές γραμμές οι γονείς των νηπίων βρίσκονται στην ηλικία των 30 – 40 και τα κύρια ενδιαφέροντα τους είναι η καριέρα και η οικογενειακή τους ζωή.

Προετοιμασία του παιδιού για την είσοδο στο νηπιαγωγείο.

Η ζωή του μικρού παιδιού υπόκειται σε μια επιταγή να βρίσκεται εκεί που δεν έχει ξαναβρεθεί να κάνει αυτά που δεν έχει ξανακάνει και το σημαντικότερο να είναι κάτι που δεν ήταν ποτέ ως τώρα. Από την πρώτη κιόλας μέρα που μπαίνει στο νηπιαγωγείο καλείται να αντιμετωπίσει ένα εβδομαδιαίο πρόγραμμα που είναι κάτι απαιτητικό γι αυτό. Μπαίνει σε ένα δωμάτιο που υπάρχει ένας παιδαγωγός ο οποίος έχει να ασχοληθεί με 15 – 20 παιδιά και όχι μόνο με αυτό. Υπάρχουν χρονοδιαγράμματα, κανόνες, απαγορεύσεις και όρια για την συμπεριφορά του.

Να θυμάστε: Ο τρόπος που μπαίνει το παιδί στο σχολείο, είναι αυτός που έμαθε στην οικογένειά του.

Όσο καλύτερα είναι προετοιμασμένο τόσο λιγότερες δυσκολίες θα αντιμετωπίσει.

Πώς όμως οι γονείς έχουν προετοιμάσει το παιδί τους για τις απαιτήσεις και τους κανόνες που διέπουν το νηπιαγωγείο;

Συνήθως οι γονείς διευκολύνουν υπερβολικά τα παιδιά τους στις επιδόσεις τους. Τα παιδιά από την μεριά τους επιθυμούν να διατηρήσουν το καθεστώς αυτό και να μην χάσουν τα προνόμια που τους έχουν χαριστεί απλόχερα. Όταν ένα «χαϊδεμένο» παιδί μπει στο νηπιαγωγείο και διαπιστώσει πως εκεί δεν το προσέχουν ιδιαίτερα φυσικά δεν θα νιώσει καλά. Ωστόσο δεν θα παραιτηθεί και από την προσπάθεια να το προσέξουν. Πώς; Με το να γίνει το επίκεντρο της προσοχής. Αυτό μπορεί να γίνει με δύο τρόπους:

- Ή θα επιβληθεί στον εαυτό του και θα γίνει ιδιαίτερα φρόνιμο συγκεντρώνοντας έτσι τα κολακευτικά σχόλια των άλλων και την προσοχή τους αποκαθιστώντας με αυτό τον τρόπο την προηγούμενη ευχάριστη κατάσταση που βίωναν και μέσα την οικογένεια

- Ή το παιδί θα γίνει τεμπέλικο και άτακτο, θα συμπεριφέρεται με πείσμα και με ξεσπάσματα θυμού και δακρύων έτσι ώστε να συγκεντρώσει την προσοχή των άλλων και να τους κάνει να ασχολούνται μαζί του.

Εννοείται πως τα παιδιά που προτιμούν το δεύτερο τρόπο θα προτιμούν να είναι στο σπίτι και θα σκέφτονται μέσα τους: «κοντά στην μαμά ήταν καλύτερα». Άρα αν το παιδί προετοιμαστεί κατάλληλα από το οικογενειακό του περιβάλλον για την είσοδό του στο νηπιαγωγείο η προσαρμογή θα είναι εύκολη ενώ στην αντίθετη περίπτωση το παιδί θα αντιμετωπίσει προβλήματα στην κοινωνικοποίησή του και πολύ πιθανόν και κάποια διαταραχή (σχολική φοβία, διαταραχές συμπεριφοράς κλπ) η οποία σε πολλές περιπτώσεις παρακωλύει και την εξέλιξη του στον γνωστικό τομέα.

πηγη

Πώς μπορούμε να διευκολύνουμε την προσαρμογή του παιδιού;

- Παρουσιάστε μια ωραία και αληθινή εικόνα. Το νηπιαγωγείο είναι όντως ένας υπέροχος χώρος για το παιδί όπου θα βρει νέους φίλους και θα μπορεί να παίζει αλλά αναπόφευκτα θα αντιμετωπίσει και δυσάρεστες καταστάσεις όπως κάποιο παιδί που θα του χαλάσει τον πύργο του, τη δασκάλα που θα του επιβάλλει τις συνέπειες μιας ανάρμοστης συμπεριφοράς κ.ά. γι αυτό δώστε του μια όσο το δυνατόν πιο ρεαλιστική εικόνα έτσι ώστε να μην πέσει από τα σύννεφα την πρώτη μέρα το παιδί αλλά και εσείς να μην φανείτε αναξιόπιστοι στα μάτια του.

- Τα ρούχα που φορά το παιδί στο νηπιαγωγείο είναι για να λερώνονται γι αυτό και θα πρέπει να είναι ρούχα καθημερινά και άνετα για να μπορεί να πηγαίνει στην τουαλέτα μόνο του.

- Μάθετε στο παιδί να αυτοεξυπηρετείται στην τουαλέτα πολύ πριν ξεκινήσει η φοίτησή του στο νηπιαγωγείο.

Το φαγητό να είναι απλό και ευκολοφάγωτο. Καλό είναι να αποφεύγονται οι ακατάλληλες τροφές όπως σοκολάτες κρουασάν πατατάκια κλπ για να εξιλεωθείτε από τις ενοχές σας.

- Ξεκινήστε έγκαιρα την προετοιμασία. Μιλήστε στο παιδί καιρό πριν για το νηπιαγωγείο επισκεφθείτε το, περάστε απέξω και προετοιμάστε την ιδέα στο μυαλό του. Φροντίστε να εξοικειωθεί με τον σχολικό εξοπλισμό και μάθετε στο παιδί να
ανοίγει και να κλείνει το κουτάκι για το κολατσιό. Μια καλή ιδέα είναι παίζετε το παιχνίδι του σχολείου στο σπίτι.

- Πολλές φορές είναι πιο δύσκολο για έναν γονιό να μην δακρύσει όταν αποχαιρετά το παιδί του στην πόρτα του νηπιαγωγείου παρά το ίδιο αλλά δεν ξέρετε πόσο σημαντικό είναι να κρατήσετε την ψυχραιμία σας. Αφού το παιδί μπει στο χώρο του νηπιαγωγείου πείτε «Γεια», φιλήστε το, πείτε: «Θα έρθω να σε πάρω τάδε ώρα» και φύγετε χωρίς να
κοιτάξετε πίσω.

- Μην υποκύψετε σε μια ακόμα αγκαλιά. Ακόμα κι αν το παιδί σας έκλαιγε γοερά πριν από λίγο το πιο πιθανό είναι να σταμάτησε αμέσως μόλις φύγατε από την αίθουσα κι αυτό που θα κάνετε με την επιστροφή σας θα είναι ένας ακόμα γύρος από αγωνία και στρες αφού το αναγκάζετε να προσαρμοστεί στην απουσία σας για δεύτερη φορά μέσα σε λίγη ώρα. Αν παρόλα αυτά ανησυχείτε για το αν σταμάτησε να κλαίει το παιδί σας περιμένετε λίγη ώρα και τηλεφωνήστε στο νηπιαγωγείο για να σας πουν πώς τα πάει. Είναι λογικό να πιστεύετε ότι κανείς άλλος εκτός από σας δεν μπορεί να φροντίσει το παιδί σας όμως το εκπαιδευτικό προσωπικό των νηπιαγωγείων είναι
εκπαιδευμένο για να κάνει αυτή τη δουλειά και τις περισσότερες φορές έχει μεγάλη εμπειρία. Δείχνοντας εμπιστοσύνη στις παιδαγωγούς δίνετε το καλό παράδειγμα και
στο παιδί. Είναι σημαντικό να σας δει το παιδί να μιλάτε να χαμογελάτε και να συμβουλεύεστε τις παιδαγωγούς ώστε να αισθανθεί και το παιδί
ότι τις εμπιστεύεστε.

- Το χειρότερο που μπορείτε να κάνετε είναι να το σκάσετε στα κρυφά. Όταν αργά ή γρήγορα διαπιστώσει ότι έχετε φύγει θα νιώσει την ίδια θλίψη που θα ένιωθε αν σας έχει δει αλλά επιπλέον θα αισθανθεί προδομένο και εσείς θα φαντάζετε στα μάτια του ως αναξιόπιστος/η.

- Μια καλή ιδέα είναι να ενισχύσετε το αίσθημα ασφάλειας του παιδιού υιοθετώντας μια ρουτίνα αποχωρισμού που θα ξεκινά από το σπίτι.

- Ξυπνήστε το παιδί αρκετή ώρα πριν την ώρα που πρέπει να φύγετε για το σχολείο και ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ πάρτε μαζί του πρωινό. Όχι μόνο για να έχει την απαραίτητη ενέργεια που χρειάζεται σε όλους για το ξεκίνημα της μέρας αλλά και για την αίσθηση του να μοιράζεστε μια καθημερινή εμπειρία.

- Τα παιδιά αντιλαμβάνονται πολύ περισσότερο από όσο εσείς νομίζετε το άγχος σας και την νευρικότητά σας. Καλό θα είναι λοιπόν αν είστε εργαζόμενη μητέρα εκείνη την πρώτη μέρα να έχετε εξασφαλίσει από τη δουλειά σας να σας επιτρέψουν να καθυστερήσετε για να
μην είστε υπερβολικά αγχωμένη.

- Μείνετε
σταθεροί στις αποφάσεις σας. Σε κανέναν δεν αρέσει να βλέπει το παιδί του να κλαίει και να παρακαλάει να μην πάει στο νηπιαγωγείο όμως είναι σημαντικό να παραμείνετε σταθεροί στην απόφασή σας. Αν κάθεται τρεις μέρες στο σπίτι και πηγαίνει μια φορά την εβδομάδα στο νηπιαγωγείο οι πιθανότητες να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα ελαχιστοποιούνται.

- Καθώς η πρώτη μέρα θα έχει τελειώσει προετοιμαστείτε για το ενδεχόμενο μιας άσχημης συμπεριφοράς από την πλευρά του καθώς ο εύκολος στόχος για να βγάλει την ένταση της μέρας είναι
η μαμά του. Τα στεγνά κρεβάτια μπορεί ξαφνικά
να μετατραπούν σε βρεγμένα αλλά δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας καθώς αυτό διαρκεί συνήθως λίγες μέρες.

- Μιλάτε μαζί του καθημερινά γι αυτή την μεγάλη αλλαγή που συμβαίνει στη ζωή του. Αγκαλιάστε το πείτε του πόσο το αγαπάτε και πόσο περήφανη αισθάνεστε που μεγάλωσε και πάει για πρώτη φορά σχολείο. Μιλάτε του με τα καλύτερα λόγια για το σχολείο και τις εκπαιδευτικούς. Εξηγήστε του πως πρέπει να έχει εμπιστοσύνη στη δασκάλα και πόσο πολύ την θαυμάζετε που καταφέρνει και κάνει τόσα παιδάκια χαρούμενα
με παιχνίδι γέλιο και τόσες πολλές όμορφες δραστηριότητες. Από τη πρώτη κιόλας μέρα συζητήστε με το παιδί σας για το πώς πέρασε στο νηπιαγωγείο αν έπαιξε αν γέλασε αν έκανε νέους φίλους και μάθετε ότι θέλετε για να είστε κι εσείς ήρεμοι. Θα χτίσετε μια σχέση εμπιστοσύνης και αγάπης κι αυτό θα κρατήσει για πάντα.

Καλό ξεκίνημα σε όλους λοιπόν, καλή σχολική χρονιά και να θυμάστε πως την αγωνία και το άγχος της πρώτης μέρας το βιώνουμε εξίσου με τα παιδιά σας και εσάς κι εμείς οι παιδαγωγοί.

Ένα χαμόγελο και από τη δική σας πλευρά σε μας τους παιδαγωγούς είναι το ίδιο ενθαρρυντικό με το χαμόγελο που χαρίζετε στα παιδιά σας.

Βιβλιογραφία:

Άντλερ Άλφρεντ ( 1990) Η Ατομική ψυχολογία στο σχολείο. Αθήνα Εκδόσεις Επίκουρος

Παπαδιώτη – Αθανασίου ( 1987) Σχολική ετοιμότητα Η Επίδοση των 5 ½ και 6 ½ χρόνων μαθητών Αθήνα Πανεπιστήμιο Αθηνών

Πιαζέ ( 1968) Η Ψυχολογία της Νοημοσύνης Αθήνα Καστανιώτης

Phillips ( 1978) School Stress and Anxiety Theory Research
and Intervention NewYork Homn Sciences

Χουάιτ Σέλντον και Χουάιτ Νότκιν Μπάρμπαρα ( 1981) Η παιδική Ηλικία
Τα μονοπάτια της ανακάλυψης Αθήνα Εκδόσεις Ψυχογιός

 Πηγη

Ο Κάσπαρ το ρομπότ βοηθά παιδιά με αυτισμό

πηγη

Δημιούργημα του Πανεπιστημίου του Χερτφορτσάιρ ενισχύει τις κοινωνικές δεξιότητες.

«Αυτό είναι ωραίο, με γαργαλάει» λέει ο Κάσπαρ το ρομπότ στον 4χρονο Φιν, καθώς παίζουν μαζί σε ένα σχολείο για παιδιά με αυτισμό στο βόρειο Λονδίνο.

πηγη

Ο Κάσπαρ, δημιούργημα του Πανεπιστημίου του Χερτφορτσάιρ, επίσης τραγουδάει, μπορεί και μιμείται τον άνθρωπο όταν τρώει, παίζει ντέφι και χτενίζεται κατά τη διάρκεια των συνεδριών που στοχεύουν στο να βοηθήσουν τον Φιν να αναπτύξει την επικοινωνία του με το κοινωνικό περιβάλλον και την αλληλεπίδρασή του με τον κοινωνικό του περίγυρο.

πηγη

Εάν ο Φιν γίνει σκληρός, ο Κάσπαρ, που έχει το μέγεθος ενός παιδιού, κλαίει και διαμαρτύρεται: «αυτό με πόνεσε». Ένας ειδικός παρακολουθεί, έτοιμος να ενθαρρύνει το παιδί να «διορθώσει» τη συμπεριφορά του γαργαλώντας το πόδι του ρομπότ.

πηγη

Ο Φιν είναι ένα από τα 170 παιδιά με αυτισμό που ο Κάσπαρ βοήθησε τα τελευταία 10 χρόνια σε συνεδρίες που έλαβαν χώρα σε σχολεία και νοσοκομεία.

Επτακόσιοι χιλιάδες άνθρωποι στη Βρετανία βρίσκονται στο φάσμα του αυτισμού, σύμφωνα με την Εθνική Εταιρεία Αυτισμού, σύμφωνα με όσα μετέδωσε το Reuters.

Ενόψει και της Παγκόσμιας Ημέρας του Αυτισμού που εορτάζεται την προσεχή Κυριακή, το πανεπιστήμιο του Χερτφορτσάιρ στοχεύει ο Κάσπαρ να προσφέρει βοήθεια σε περισσότερους ανθρώπους.

«Στόχος μας είναι κάθε παιδί σε ένα σχολείο ή ένα σπίτι ή ένα νοσοκομείο να μπορεί να συναντήσει τον Κάσπαρ εφόσον το επιθυμεί» δήλωσε το πρακτορείο ειδήσεων Ρόιτερς η Κέρστιν Ντοτενχάν, καθηγήτρια τεχνητής νοημοσύνης στο Πανεπιστήμιο του Χερτφορτσάιρ.

Το να επιτευχθεί ο παραπάνω στόχος εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τα αποτελέσματα της κλινικής μελέτης διάρκειας 2 ετών με το Hertfordshire Community NHS Trust, η οποία, εάν στεφθεί με επιτυχία, θα μπορούσε να φέρει τον Κάσπαρ σε όλα τα νοσοκομεία της χώρας.

Το TRACKS, μια ανεξάρτητη φιλανθρωπική οργάνωση και κέντρο για παιδιά με αυτισμό στο Στιβενέιτζ, έχει καταγράψει θετικά αποτελέσματα.

«Προσπαθούμε να διδάξουμε σε ένα μικρό αγόρι πώς να τρώει με τους συνομηλίκους του. Καταβάλλει μεγάλη προσπάθεια λόγω του στρες που νιώθει» επισήμανε η αναπληρώτρια διευθύντρια Άλις Λιντς.

«Αρχίσαμε να το κάνουμε με τον Κάσπαρ και εκείνος πραγματικά, πραγματικά απόλαυσε να ταΐζει τον Κάσπαρ, να τον κάνει να τρώει όταν πεινάει, τέτοια πράγματα. Τώρα άρχισε να ενσωματώνεται στην τάξη και να τρώει μαζί με τους συνομηλίκους του. Μια τέτοια εξέλιξη συνιστά μια πολύ σημαντική πρόοδο».

Πολλά παιδιά με αυτισμό δυσκολεύονται να κατανοούν τη βασική ανθρώπινη επικοινωνία και τα συναισθήματα επομένως οι σχεδιαστές του Κάσπαρ απέφυγαν να τον κάνουν απόλυτα ρεαλιστικό και αντιθέτως επέλεξαν πιο απλουστευμένες, εύκολες στη διαχείριση λειτουργίες.

Οι οργανώσεις υποστήριξης προσώπων με αυτισμό εντυπωσιάστηκαν.

«Πολλοί άνθρωποι με αυτισμό προσελκύονται από την τεχνολογία, ειδικά την προβλεψιμότητα που παρέχει, κάτι που σημαίνει ότι μπορεί να αποτελέσει ένα πολύ χρήσιμο μέσο απασχόλησης των παιδιών και των ενηλίκων επίσης» σημείωσε στο πρακτορείο ειδήσεων Ρόιτερς η Κάρολ Πόβεϊ, διευθύντρια του National Autistic Society's Centre for Autism.

Πηγη

Όταν εκφοβίζει τα άλλα παιδιά θα σας πρότεινα τα εξής:

πηγη

Η ανησυχία για τη βία στο σχολείο  δεν αφορά μόνο τους γονείς των παιδιών που πέφτουν θύματα εκφοβισμού, βίας ή αποκλεισμού, αλλά και τους γονείς των παιδιών που εκφοβίζουν.

πηγη

- Συζητείστε ανοικτά μαζί του για τα συναισθήματά του και πως διαχειρίζεται το θυμό του
- Μην αρχίσετε αμέσως τα κηρύγματα και  τις τιμωρίες. Τα κηρύγματα δεν θα φέρουν αποτέλεσμα και η τιμωρία θα του «διδάξει» αυτό ακριβώς που θέλετε να σταματήσει: τη βία
- Διαβεβαιώστε το ότι το αγαπάτε, αλλά καταστήστε σαφές ότι δεν συμφωνείτε με  τις πρακτικές του και ξεκαθαρίστε ότι θέλετε να τις σταματήσει
- Ακούστε το με προσοχή και  μάθετε γιατί λειτουργεί με αυτό τον τρόπο
- Βελτιώστε την επικοινωνία σας μαζί του, π.χ. πηγαίνοντας με εκείνο σε ένα όμορφο περιβάλλον για συζήτηση, μιλώντας του τρυφερά, δείχνοντάς του την αγάπη σας
- Βοηθήστε το να μάθει να ελέγχει  το θυμό του και να βρίσκει άλλους τρόπους επίλυσης συγκρούσεων.
- Απομακρύνετέ το με διακριτικό τρόπο από βίαιες ή αρνητικές συντροφιές
- Αν μπορείτε στρέψτε το σε συντροφιές με ενδιαφέροντα και όνειρα για τη ζωή
- Προτρέψτε το να ασχοληθεί με αθλήματα ή χόμπι
- Αν υπάρχουν ενδοοικογενειακά προβλήματα, φροντίστε να τα κρατάτε πια κάπως μακριά από το παιδί σας.

 Από το Βιβλίο της κας Καππάτου "Οι γονείς κάνουν τη διαφορά" εκδόσεις Μίνωας 

Πηγη

Να πάρω στο παιδί μου κινητό τηλέφωνο;

πηγη

Η χρήση του κινητού από πολύ μικρούς αναμφίβολα δημιουργεί έντονο σκεπτικισμό σχετικά με την αναγκαιότητά του και τους κινδύνους στους οποίους εκτίθενται τα παιδιά. Δύο ειδικοί διασταυρώνουν τις απόψεις τους.

Γιώργος Κορμάς, ιατρός, επιστημονικός συνεργάτης Μονάδας Εφηβικής Υγείας Β΄ Παιδιατρικής Κλινικής Πανεπιστημίου Αθηνών, Εκπρόσωπος Ελληνικού Κέντρου Ασφαλούς Διαδικτύου:  

Προσοχή στην ακτινοβολία και στον εθισμό στο Ίντερνετ

Σύμφωνα με έρευνα του Ελληνικού Κέντρου Ασφαλούς Διαδικτύου, τα παιδιά στην Ελλάδα χρησιμοποιούν κινητό από το νηπιαγωγείο σε ποσοστό 1%! Ενώ στο δημοτικό κινητό έχουν τρία στα δέκα παιδιά και στο γυμνάσιο το 80% των παιδιών. Τα παιδιά χρησιμοποιούν το κινητό τηλέφωνο, πέρα από επικοινωνία, και ως πύλη εισόδου στις αγαπημένες τους ιστοσελίδες στο Διαδίκτυο, όπως παιχνίδια και τόπους κοινωνικής δικτύωσης. Ο εθισμός στο Ίντερνετ, η παρενόχληση, ο εκφοβισμός, η πορνογραφία, ο τζόγος είναι νοσηρές καταστάσεις που μπορεί να ανακύψουν στους μικρούς χρήστες του Διαδικτύου. Επιπλέον, πολλά ερευνητικά κέντρα πιστεύουν ότι τα παιδιά, ιδίως αυτά που είναι κάτω των δέκα χρόνων, πρέπει να αποθαρρύνονται από τη χρήση των κινητών τηλεφώνων για λόγους αμιγώς ιατρικούς. Το αναπτυσσόμενο νευρικό σύστημά τους, το μικρό και λεπτό εγκεφαλικό κρανίο, η μακροχρόνια έκθεση στην ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία των κινητών, η επιστημονική αμηχανία για τον βαθμό της επίδρασης της ακτινοβολίας στη σωματική υγεία καθιστά τον περιορισμό της χρήσης των κινητών από τα παιδιά απαραίτητο. Η χρήση του κινητού τηλεφώνου μόνο για αναγκαίες κλήσεις, η χρήση εξαρτημάτων (hands free kids), η απομάκρυνση από το σώμα της συσκευής κατά την ομιλία και η αποφυγή συνομιλίας σε κλειστούς χώρους (ασανσέρ, αυτοκίνητα κ.λ.π.) είναι μερικά από τα μέτρα προφύλαξης.
Πέρα όμως από την ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία, οι γονείς οφείλουν να παίρνουν όλα τα μέτρα ασφαλούς πλοήγησης του Διαδικτύου μέσω κινητών τηλεφώνων. Όλες οι εταιρείες κινητής τηλεφωνίας οφείλουν να έχουν τη δυνατότητα γονικού ελέγχου και φίλτρα προστασίας από παράνομο και επιβλαβές περιεχόμενο. Οι γονείς πρέπει να αναζητούν τις υπηρεσίες αυτές και να ελέγχουν τον χρόνο παραμονής των παιδιών στο Διαδίκτυο. Οι γονείς που αδυνατούν να προστατεύσουν τα παιδιά τους από τους κινδύνους του Διαδικτύου, που ενδεχομένως συναντήσουν στο κινητό τηλέφωνο, μπορούν να ζητήσουν περαιτέρω βοήθεια στην τηλεφωνική γραμμή «Υποστηρίζω 80011 80015» της Μονάδας Εφηβικής Υγείας στο Νοσοκομείο Παίδων «Αγλαΐα Κυριακού».

πηγη

Αλεξάνδρα Καππάτου, ψυχολόγος-παιδοψυχολόγος: Θα ενθουσιαστούν, θα νιώσουν πως μεγάλωσαν. Πρέπει όμως να τεθούν κανόνες για τη χρήση του.

Στη χώρα μας τα περισσότερα παιδιά ξεκινώντας την Α΄ γυμνασίου διαθέτουν ήδη κινητό. Και μάλιστα όχι οποιαδήποτε συσκευή κινητού τηλεφώνου, καθώς συνήθως προμηθεύονται τελευταίας τεχνολογίας συσκευές όπου το κινητό είναι «πολυεργαλείο». Το παιδί μπορεί π.χ. να μπαίνει στο Διαδίκτυο, να τραβάει ή να προβάλλει βίντεο, να δέχεται μηνύματα, να ακούει μουσική κ.ά. Από τις δυνατότητες αυτές και μόνο γίνεται αντιληπτό ότι δεν είναι διόλου απλό ζήτημα το να πάρουμε συσκευή κινητού τηλεφώνου στα παιδιά μας. Τα παιδιά προφανώς ενθουσιάζονται με την απόκτησή του. Νιώθουν ότι με αυτό μεγαλώνουν και ανεξαρτητοποιούνται. Θεωρούν ότι είναι μέσο για να κρατούν την επαφή με τους φίλους τους, να νιώθουν ασφάλεια ώστε να επικοινωνούν ανά πάσα στιγμή με τους δικούς τους. Πρέπει, όμως, να μάθουν και πώς να χρησιμοποιούν σωστά τη συσκευή και ποιες επιπτώσεις μπορεί να έχει στην υγεία τους. Η χρήση του κινητού προϋποθέτει όρια και κανόνες, που πρέπει όμως να έχουν τεθεί και συμφωνηθεί ρητά μεταξύ γονιού και παιδιού. Για παράδειγμα, μην του επιτρέπετε να το παίρνει μαζί του στο σχολείο, εκτός από πολύ ειδικές περιστάσεις· μην του επιτρέπετε να συνδέεται μέσω κινητού στο Ίντερνετ, βάλτε του αυστηρά όρια στο ποσό του προσωπικού λογαριασμού του και φυσικά ενημερώστε το παιδί για τους κινδύνους που εγκυμονεί η χρήση του κινητού σε ό,τι αφορά τα προσωπικά του δεδομένα.

Πηγη

Νηπιαγωγείο απαγόρευσε στους μαθητές να χρησιμοποιούν τον όρο "καλύτερος φίλος" Διαβάστε γιατί..

πηγη

Γονείς εξέφρασαν έντονη διαμαρτυρία, όταν νηπιαγωγείο, στη Μασαχουσέτη των ΗΠΑ απαγόρευσε στα παιδιά να χρησιμοποιούν τον όρο «καλύτερος φίλος».    Η Κρίστιν Χάρτγουελ, μητέρα τετράχρονου κοριτσιού, δήλωσε στο Boston 25 News ότι η μικρή Τζούλια επέστρεψε στο σπίτι αναστατωμένη, επειδή η δασκάλα της στο Pentucket Workshop Preschool στο Τζορτζτάουν της Μασαχουσέτης της είπε ότι δεν μπορεί να αναφέρεται σε κάποιον/α από τους συμμαθητές/συμμαθήτριές της ως «καλύτερος φίλος/καλύτερη φίλη».

«Όταν τη ρώτησα τι συνέβη, είπε ότι ήταν πραγματικά λυπηρό αυτό που έκανε εκείνη την ημέρα η δασκάλα της» ανέφερε η μητέρα της τετράχρονης.
Αναστατωμένη με την «εξωφρενική» και «ανόητη» ανακοίνωση, όπως τη χαρακτήρισε, η Κρίστιν Χάρτγουελ έψαξε για τυχόν κανόνες ή κατευθυντήριες γραμμές που υποστήριζαν τη συγκεκριμένη τακτική στον κανονισμό του Pentucket Workshop Preschool και δεν βρήκε τίποτα.
Στη συνέχεια απευθύνθηκε στον διευθυντή του σχολείου της κόρης της.
Όμως, αντί να κατευνάσει τις ανησυχίες της, ο διευθυντής του σχολείου έστειλε μια επιστολή στους Χάρτγουελς, σύμφωνα με την Boston 25 News, δηλώνοντας ότι είχαν κάνει την «έρευνα» τους για τα παιδιά που χρησιμοποιούν τον όρο «καλύτερος φίλος» και βρήκαν ότι μπορεί να είναι επιζήμιος.
Υποστηρίζοντας την δασκάλα και εμμένοντας στην απόφαση, ο διευθυντής δήλωσε ότι αποθαρρύνουν τα παιδιά να χρησιμοποιούν τον όρο στο σχολείο και σε δημόσιους χώρους – καθώς η απαγόρευση της φράσης «καλύτερος φίλος» βοηθάει στην ένταξη των παιδιών στο κοινωνική σύνολο.

πηγη

Ένα μέρος της επιστολής αναφέρει: «Από την εμπειρία μας (η οποία εκτείνεται σε δεκαετίες) προκύπτει ότι η χρήση του όρου «καλύτερος φίλος”, ακόμη και όταν χρησιμοποιείται με αγάπη, μπορεί να οδηγήσει άλλα παιδιά να αισθάνονται αποκλεισμένα […] μπορεί τελικά να οδηγήσει στο σχηματισμό «κλίκας” και «περιθωριακών”».
Δεν είναι η πρώτη φορά που ένα σχολείο προσπάθησε να απαγορεύσει τη χρήση της έκφρασης – ή υποστήριξε την ιδέα ότι θα έπρεπε να απαγορευθεί. Το 2013, ο Μπεν Τόμας, διευθυντής ενός προπαρασκευαστικού σχολείου δήλωσε: «Θα συμφωνούσα σίγουρα με μια πολιτική που λέει ότι πρέπει να έχουμε πολλούς καλούς φίλους και όχι έναν καλύτερο φίλο. Αυτές οι εμμονικές φιλίες μπορούν να είναι πολύ επιζήμιες για όσους μένουν αποκλεισμένοι από αυτές και η περιθωριοποίηση είναι τόσο οδυνηρή όσο ο φυσικός εκφοβισμός».
Μετά την ανακοίνωση του διευθυντή, η μητέρα αποφάσισε να βρει ένα νέο νηπιαγωγείο για την κόρη της, όπου η τετράχρονη Τζούλια θα μπορεί να χρησιμοποιήσει ελεύθερα τον όρο «καλύτερος φίλος» – και πολλοί χρήστες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης συμφώνησαν με την απόφασή της, αναφέρει δημοσίευμα της εφημερίδας «The Independent».
Η Κρίστιν Χάρτγουελ δήλωσε ότι θέλει απλά η κόρη της να έχει μία φυσιολογική προσχολική εμπειρία. «Θέλω να μπορεί να εκφράζει τις σκέψεις και τα συναισθήματά της με έναν υγιή τρόπο, όπως πρέπει να συμβαίνει με τα παιδιά» είπε.
Οι ανησυχίες για τον όρο «καλύτερος φίλος» απασχολούν και σχολεία στο Ηνωμένο Βασίλειο. Το 2013 σε άρθρο του βρετανικού Τύπου αναφέρθηκε ότι τα παιδιά δεν πρέπει να έχουν καλύτερους φίλους, αλλά να δημιουργούν ένα σταθερό δίκτυο καλών φίλων.
Οι γονείς στον ιδιωτικό παιδικό σταθμό στο Thomas Battersea, στο Λονδίνο ενημερώθηκαν ότι τα παιδιά τους δεν μπορούν να έχουν καλύτερους φίλους. Δεν υπήρξε απαγόρευση του όρου, αλλά ο διευθυντής του σχολείου Μπεν Τόμας δεν εξέφρασε την πλήρη αντίθεσή του σε κάτι τέτοιο.
Μπορεί να υπάρξουν πολύ κτητικές φιλίες και είναι πολύ πιο εύκολο αν μοιράζονται τις φιλίες και έχουν ένα ευρύ φάσμα καλών φίλων και όχι να εμμένουν πάρα πολύ στο ποιος είναι ο καλύτερος φίλος τους. Σίγουρα θα συμφωνούσα με μια πολιτική που λέει ότι πρέπει να έχουμε πολλούς καλούς φίλους και όχι έναν καλύτερο φίλο, ανέφερε ο Μπεν Τόμας σύμφωνα με δημοσίευμα της Telegraph.
Το κίνημα αποθάρρυνσης των μαθητών από τη χρήση του όρου «καλύτερος φίλος» πήρε ευρεία δημοσιότητα όταν ο πρίγκιπας Ουίλιαμ και η Κέιτ Μίντλετον έγραψαν τον γιο τους πρίγκιπα Τζορτζ στο συγκεκριμένο σχολείο πέρσι.
Τον περασμένο Ιανουάριο, η ψυχολόγος Μπάρμπαρα Γκρίνμπεργκ έγραψε ένα άρθρο στο περιοδικό US News & World Report που εξέταζε την ιδέα της απαγόρευσης των καλύτερων φίλων. «Είμαι μεγάλος οπαδός της κοινωνικής ένταξης» γράφει η Γκρίνμπεργκ. «Η φράση «ο καλύτερος φίλος” εγγενώς προωθεί τον αποκλεισμό».
Για τη Γκρίνεμπεργκ, μέρος της ανησυχίας της στηρίζεται στη συνεχώς μεταβαλλόμενη φύση των κοινωνικών ομάδων των παιδιών. Το ποιον αναγνωρίζει το παιδί ως τον καλύτερο φίλο του μπορεί να αλλάξει δραματικά, από έτος σε έτος ή ακόμα και από εβδομάδα σε εβδομάδα. Ο όρος «καλύτερος φίλος» έχει παγίδες, διότι διδάσκει στα παιδιά να εμπιστεύονται ένα άτομο, αντί να δημιουργούν ένα πολύπλευρο δίκτυο.
Σε δηλώσεις τον περασμένο Ιανουάριο στο CBS της Νέας Υόρκης η Γκρίνμπεργκ ανέφερε:
«Ας το παραδεχτούμε, δεν μπορούμε να απαγορεύσουμε σε κάποιον να έχει στενή σχέση και δεν μπορούμε πραγματικά να απαγορεύσουμε σε κάποιον να έχει έναν καλύτερο φίλο, αλλά αυτό που προσπαθούν να κάνουν τα σχολεία είναι να ενθαρρύνουν τα παιδιά να έχουν πάνω από έναν και μοναδικό φίλο».

Πηγη

Πρόγραμμα για την κατάκτηση του μηχανισμού της ανάγνωσης (ΚΕΔΔΥ Αχαΐας)/Υλικό.

πηγη

Για να μπορέσετε να δείτε και να κατεβάσετε το πρόγραμμα πατήστε στο σύνδεσμο:


Πρόγραμμα για την κατάκτηση του μηχανισμού της ανάγνωσης (ΚΕΔΔΥ Αχαΐας).

Εκπαιδευτικό Παιχνίδι: Σεισμοί (Μέσα από τον υπολογιστή!)

Ο Οργανισμός Αντισεισμικού Σχεδιασμού και Προστασίας σχεδίασε το κομμάτι αυτό της ιστοσελίδας ώστε όλοι μας, μικροί και μεγάλοι, να μάθουμε διασκεδάζοντας για το σεισμό και για τα μέτρα προστασίας που μπορούμε να πάρουμε πριν, κατά τη διάρκεια και μετά από ένα σεισμό.
Μην χάνετε χρόνο. Διαλέξτε την ενότητα που σας ταιριάζει και περιπλανηθείτε.

πηγη

 Σεισμός

πηγη

Γιατί να μάθω ορθογραφία και άλλα ορθογραφικά

πηγη

Σύντομη περίληψη

Πώς ορίζεται η γραφή και η ορθογραφία;

Πώς συνδέεται η γραφή με τη γλώσσα;

Ποια είναι τα είδη ορθογραφίας;

Η ελληνική γραφή απεικονίζει την προφορά της γλώσσας μας;

Είναι η φωνητική ορθογραφία η καταλληλότερη ή η απλούστερη;

Γιατί να μάθω ορθογραφία;

Υπάρχουν προκαταλήψεις που αφορούν την ορθογραφία;

Σε ποιες αρχές βασίζεται η νεοελληνική ορθογραφία;

Ακολουθούν όλα τα νεοελληνικά λεξικά τις ίδιες αρχές ως προς τη γραφή των λέξεων;

Μπορούν να θεωρηθούν σύμπτωμα γλωσσικής παρακμής οι ορθογραφικές απλοποιήσεις;

Τελικά, πώς πρέπει να αντιμετωπίζουμε την ορθογραφία;

Σε αυτά και σε άλλα ερωτήματα δίνονται απαντήσεις στις σελίδες αυτού εδώ του βιβλίου. Το Γιατί να μάθω ορθογραφία απευθύνεται κυρίως σε αναγνώστες που, μολονότι δεν είναι γλωσσολόγοι, έχουν γλωσσικά και γλωσσολογικά ενδιαφέροντα.

Μπορείτε να διαβάσετε και να κατεβάσετε Δωρεάν το βιβλίο 

Πηγη

Πίσω στο Σχολείο: Βάλτε σε τάξη την πρωινή και απογευματινή ρουτίνα των παιδιών (λίστες για εκτύπωση)

πηγη

Πίσω στο Σχολείο: Βάλτε σε τάξη την πρωινή και απογευματινή ρουτίνα των παιδιών (λίστες για εκτύπωση)

Τα παιδιά αγαπούν και νιώθουν άνετα στη ρουτίνα και οι γονείς επωφελούνται όταν τα παιδιά τους αποκτούν την ανεξαρτησία τους, ειδικά με βασικές δουλειές και καθήκοντα.

Αντί λοιπόν να αγχώνεστε εσείς το πρωί για όλα εκείνα που πρέπει να κάνει, μπορείτε να του ετοιμάσετε μια λίστα με καθήκοντα που μπορεί να κάνει μόνο του,βάζοντας μάλιστα και χρόνο δίπλα από κάθε καθήκον, (πχ. 07.17 Να ντυθώ), ώστε να ξέρει τι να κάνει και πότε. Με αυτό τον τρόπο ενισχύετε την ανεξαρτησία του. Μη φοβάστε ότι θα καθυστερήσετε στο σχολείο.
Τα παιδιά είναι είναι οπτικοί τύποι και λειτουργούν καλύτερα με κάτι που θα δουν σε πίνακα, παρά με κάτι που θα τους πει ο γονιός.
Με αυτή τη λογική δημιουργήσαμε δύο δωρεάν λίστες που μπορείτε να εκτυπώσετε και εσείς, βάζοντας σε τάξη το πρωινό και το απογευματινό πρόγραμμα του παιδιού σας.

πηγη

Εκτυπώστε την πρωινή σας ρουτίνα εδώ

Εκτυπώστε την απογευματινή σας ρουτίνα εδώ

Πηγη

 

Σημασιολογικά χαρακτηριστικά - Περιγραφή (Ασκήσεις)

πηγη

Σημασιολογικά χαρακτηριστικά - Περιγραφή (Ασκήσεις)

σημασιολογικά χαρακτηριστικά- περιγραφή by Lucy Khachatryan on Scribd

Προσομοίωση: Δείτε πώς είναι να διαβάζεις ένα κείμενο, έχοντας δυσλεξία

πηγη

Η δυσλεξία αποτελεί μια μορφή μαθησιακής δυσκολίας. Παρατηρείται σε όλους τους πολιτισμούς που έχουν γραπτή γλώσσα και δεν έχει σχέση με τη νοητική καθυστέρηση.

Συναντάται στο 10-15% των παιδιών της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης με την αναλογία αγοριών και κοριτσιών να είναι 4 προς 1.
Μία συνοπτική περιγραφή της δυσλεξίας είναι ότι τα άτομα δυσκολεύονται να μάθουν μέσω της γραπτής ή προφορικής γλώσσας, χωρίς να υπάρχει προφανής λόγος (τραύμα, πνευματική καθυστέρηση κτλ.). Σε αυτή την κατηγορία μπορεί να ανήκουν και ευφυή ή και ταλαντούχα άτομα.
Ο προγραμματιστής Victor Widell, στην προσπάθειά του να προσομοιώσει το πώς είναι να διαβάζει κανείς ένα κείμενο, όταν έχει δυσλεξία, δημιούργησε μία σελίδα που ανακατεύει τα γράμματα των λέξεων, δείχνοντας έτσι την δυσκολία στην ανάγνωσή του σε όσους δεν εμφανίζουν την εν λόγω διαταραχή.


Πατήστε στην εικόνα για να δείτε την προσομοίωση

Όπως αναφέρει ο Independent, αρκετοί χρήστες του Reddit, όπου έκανε την εμφάνισή του, σημείωσαν ότι το site δεν είναι μια ακριβής αναπαράσταση των συμπτωμάτων της δυσλεξίας, αφού τα γράμματα μπερδεύονται πολύ γρήγορα και ο καθένας εμφανίζει διαφορετικά συμπτώματα, αλλά δίνει μια αίσθηση της διαταραχής.

Πηγη

Θυμός: Η μάσκα του πόνου.Οι αντιδράσεις των παιδιών στη νηπιακή ηλικία

πηγη

Θυμός: Η μάσκα του πόνου

Σύμφωνα με την κ. Σαράντη, ο θυμός είναι μια κοινωνικά αποδεκτή και κακώς εννοούμενη δηλωτική αντίδραση δύναμης και όχι αδυναμίας, αλλά στην πραγματικότητα είναι και μια έκφραση πόνου και έλλειψης εμπιστοσύνης. Ο άνθρωπος θυμώνει από όσα τον πληγώνουν και η βασική πηγή θυμού του είναι οι γονείς του, κυρίως στην παιδική ηλικία. Ο λόγος για αυτό είναι ο ίδιος ο ρόλος του γονιού και η σχέση εξάρτησης και ανάγκης μέσα στην οποία μεγαλώνει το παιδί. «Για ένα παιδί οι γονείς είναι ο κόσμος του. Χρειάζεται αγάπη, σταθερότητα, όρια, ασφάλεια, εμπιστοσύνη και ενσυναίσθηση, δηλαδή ο γονέας να μπορεί να μπαίνει στην θέση του παιδιού του» λέει χαρακτηριστικά η ίδια.
Και συμπληρώνει: «Όταν τα παιδιά αισθάνονται ασφαλή είναι ήρεμα και ικανοποιημένα. Σε περίπτωση που υπάρχει θυμός και εκνευρισμός σε μόνιμη βάση τότε απουσιάζει κάτι από την σχέση σας».

πηγη

Οι αντιδράσεις των παιδιών στη νηπιακή ηλικία

Πιο συγκεκριμένα, μιλώντας για παιδιά δυο έως τεσσάρων ετών χρειάζεται να αναγνωρίσει κανείς σε ποιο ψυχοσυναισθηματικό στάδιο βρίσκονται. «Η ηλικία των δυο ετών είναι μια περίοδος αυτονόμησης, όπου τα παιδιά προσπαθούν να περάσουν από την εξάρτηση από τη μητέρα σε μια πιο ανεξάρτητη ψυχική κατάσταση. Η ίδια η μητέρα οφείλει να αφήσει χώρο στο παιδί της και να λειτουργήσει ενθαρρυντικά και εφησυχαστικά με σεβασμό στις ψυχικές του ανάγκες», λέει η ειδικός.
Καθώς το παιδί γίνεται τριών ετών συνεχίζεται η διαδικασία αυτονόμησης. Σε αυτή την ηλικία χρειάζεται ο πατέρας να λειτουργήσει εξίσου ουσιαστικά με τη μητέρα και να διαχωρίσει την δυάδα μητέρας-παιδιού έτσι ώστε να λειτουργήσουν ως τριάδα με πυρήνα το ζευγάρι. Ο πατέρας συμβολίζει τον νόμο και την προστασία σε ένα σπίτι. Όπως, λοιπόν, συμβουλεύει η κ. Σαράντη, «σε αυτό το στάδιο χρειάζεται η μητέρα να αφήσει χώρο στον πατέρα να κόψει τον ομφάλιο λώρο για να συνεχίσει η διαδικασία ωρίμανσης και να αποφευχθεί η καθήλωση στην σχέση εξάρτησης μητέρας-παιδιού».
Η παιδοψυχολόγος διευκρινίζει ότι, παράλληλα, από την ηλικία των τριών ετών ξεκινά το οιδιπόδειο σύμπλεγμα (ή και σύμπλεγμα της Ηλέκτρας, για τα κορίτσια) και η σταδιακή λύση του. Αυτή είναι μια περίοδος που διαρκεί δύο έτη, από τριών έως πέντε ετών. Το παιδί αρχικά φαντασιώνεται ότι ο γονιός του αντίθετου φύλου είναι μόνο δικός του, ενώ ο γονιός του ίδιου φίλου μαγικά εξαφανίζεται ή γίνεται πολύ ασήμαντος για τον/την σύζυγο του/της. Για παράδειγμα, ένα κορίτσι θα ήθελε τον μπαμπά δικό της χωρίς τη μαμά, την οποία αγαπά αλλά την ανταγωνίζεται διότι θέλει να πάρει την θέση της στην καρδιά του μπαμπά. Το αντίστοιχο ισχύει και για τα αγόρια με την μητέρα.

Μία φυσική εξελικτική διαδικασία

Η κ. Σαράντη εξηγεί ότι όλο αυτό δημιουργεί μια εσωτερική σύγκρουση στα παιδιά, όμως με την κατάλληλη διαχείριση από τους γονείς μπορεί να επέλθει εσωτερική τακτοποίηση. Κατά την διάρκεια αυτής της ψυχοσυναισθηματικής διαμόρφωσης, και εφόσον όλα βαίνουν όπως χρειάζεται, στο παιδί ενδοβάλλεται η ηθική τάξη πραγμάτων μέσα από την λύση του οιδιπόδειου. Δηλαδή, αφού οι γονείς φέρθηκαν όπως αρμόζει για να βοηθήσουν το παιδί τους να προχωρήσει και να λύσει τις εσωτερικές του συγκρούσεις, το παιδί έχει εσωτερικεύσει τον νόμο.
Πώς «αρμόζει» να φερθούν οι γονείς; «Σε αυτό το διάστημα ο βασικός άξονας λειτουργίας είναι ότι οι γονείς σχηματίζουν τον πυρήνα και ότι το παιδί δεν μπορεί να μπει ανάμεσα τους. Η συμμαχία είναι αυτή του ζευγαριού και μόνο και το παιδί δεν παίρνει ποτέ την θέση του γονέα του ίδιου φύλου, αλλά ταυτίζεται με αυτόν για να νοιώσει ασφάλεια», λέει η παιδοψυχολόγος.
Παρουσιάζοντας τις εσωτερικές συγκρούσεις και διαμορφώσεις από τις οποίες περνά το παιδί σε αυτές τις ηλικίες καταλαβαίνει καλύτερα ο γονιός τι συμβαίνει στον ψυχικό κόσμο του παιδιού του. Σε περίπτωση που υπάρχει θυμός συνεχής και ανυπακοή ή αντίδραση σημαίνει ότι κάτι στη συμπεριφορά του γονιού δημιουργεί πρόβλημα στο παιδί, αντί να το βοηθά να εξελίσσεται. Ποια συμπεριφορά είναι αυτή εξαρτάται από την περίσταση. Θα βοηθήσει, πάντως, το να μπει ο ενήλικας στην θέση του παιδιού, έχοντας σκεφτεί όλες αυτές τις πληροφορίες και να δει την σχέση τους από απόσταση.

Πηγη

Εκπαιδευτικό Υλικό Προσχολικής Αγωγής για παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες

πηγη

Εκπαιδευτικό Υλικό Προσχολικής Αγωγής για παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες

Ekpaideytiko Yliko ProsxokikH Ea by nikip1988 on Scribd

Εξαιρετικές ιδέες για υλικό σειροθέτησης/ Καρτέλες για εκτύπωση.

Εξαιρετικές ιδέες για υλικό σειροθέτησης

πηγη

πηγη

πηγη

πηγη

πηγη

πηγη

πηγη

 Υλικό για μικρότερο - μεγαλύτερο για εκτύπωση

Υλικό με μοτίβα/κάρτες για εκτύπωση

Παιδικό δωμάτιο: πώς επηρεάζουν τα χρώματά του την ψυχολογία των παιδιών;

πηγη

Όλοι ξέρουμε ότι τα χρώματα έχουν πολύ μεγάλη επιρροή στη διάθεση, στα συναισθήματα και στην ανθρώπινη συμπεριφορά. Πειράματα δείχνουν ότι τα διαφορετικά χρώματα επηρεάζουν το σφυγμό, την αναπνοή, το μεταβολισμό, τη δραστηριότητα του εγκεφάλου, τον ύπνο, τη μνήμη, τη σχολική και ακαδημαϊκή επίδοση! Μάθετε λοιπόν ποια είναι τα κατάλληλα χρώματα για τη σωστή ψυχολογία του παιδιού σας και διακοσμήστε ανάλογα το παιδικό δωμάτιο.

πηγη

Ποια είναι ψυχολογική επιρροή των χρωμάτων στα παιδιά;
Παρόλο που αναγνωρίζεται ότι η αντίληψη του χρώματος μπορεί να είναι υποκειμενική και τα συναισθήματα που προκαλούν να είναι διαφορετικά για τον καθένα από εμάς, καθώς επηρεάζονται άμεσα από τις οι προσωπικές μας εμπειρίες και την κουλτούρα μας, έρευνες δείχνουν πως υπάρχουν χρώματα που έχουν κοινή επίδραση σε όλους μας!

Τα ζεστά χρώματα
Τα χρώματα που ανήκουν στο φάσμα της κόκκινης παλέτας περιλαμβάνουν το κόκκινο, το πορτοκαλί και το κίτρινο, και θεωρούνται ζεστά χρώματα. Σε γενικές γραμμές αυτά τα χρώματα προκαλούν συναισθήματα ζεστασιάς και άνεσης, αλλά και συναισθήματα θυμού και εχθρότητας.

Το κόκκινο είναι ένα ιδιαιτέρα δυνατό χρώμα που διεγείρει και ενεργοποιεί το σώμα, αυξάνοντας τον καρδιακό ρυθμό, την αρτηριακή πίεση και την αναπνοή. Μελέτες δείχνουν ότι το κόκκινο αυξάνει την αθλητική ικανότητα, αλλά επίσης έχει συνδεθεί με αυξημένη επιθετικότητα, με αδυναμία συγκέντρωσης, ακόμη και με πονοκέφαλο. Η έκθεση σε κόκκινο χρώμα έχει βρεθεί να επηρεάζει αρνητικά τις σχολικές και ακαδημαϊκές επιδόσεις των παιδιών.

Το ροζ, εκτός από αγαπημένο των κοριτσιών, προκαλεί χαλαρωτική διάθεση και έχει ηρεμιστική επίδραση. Αλλά κάποιες έρευνες λένε πως με την πάροδο του χρόνου μπορεί να γίνει ενοχλητικό και να προκαλέσει άγχος. Αρκετά συχνά ενώ το αγαπούν τα παιδιά και ιδιαίτερα τα κορίτσια, το απορρίπτουν σαν χρώμα στο μέλλον.

Το κίτρινο,  εκτός από χαρωπό και φωτεινό χρώμα, έχει συνδεθεί έντονα με την ευτυχία και με τα κίνητρα. Το απαλό κίτρινο μπορεί να ενισχύσει τη συγκέντρωση, ενώ οι πιο λαμπερές του αποχρώσεις μπορούν να τονώσουν τη μνήμη και να αυξήσουν το μεταβολισμό. Παρόλα αυτά όμως, το κίτρινο σε μεγάλες δόσεις μπορεί να προκαλέσει συναισθήματα θυμού και απογοήτευσης με αποτέλεσμα να κάνει τα παιδιά ιδιότροπα και με έντονη διέγερση.

Το πορτοκαλί, φιλικό και φιλόξενο, έχει έναν ιδιαίτερα κοινωνικό χαρακτήρα γιατί εμπνέει τη διαπροσωπική επικοινωνία και κάνει τους ανθρώπους να νιώθουν άνετα. Όπως και το κίτρινο, το πολύ πορτοκαλί μπορεί να προκαλέσει υπερδιέγερση γι’ αυτό και πρέπει να χρησιμοποιείται με φειδώ.

Τα ψυχρά χρώματα
Τα  χρώματα που ανήκουν στο φάσμα της μπλε παλέτας, είναι γνωστά ως τα ψυχρά χρώματα και περιλαμβάνουν το μπλε, το μοβ και το πράσινο. Συχνά περιγράφονται ως χρώματα ηρεμίας, αλλά μπορούν να προκαλέσουν και συναισθήματα θλίψης.

πηγη

Το μπλε, σε αντίθεση με το κόκκινο, ηρεμεί το μυαλό και το σώμα, μειώνει την αρτηριακή πίεση, τον καρδιακό ρυθμό, την αναπνοή, τα συναισθήματα άγχους και επιθετικότητας. Το μπλε περιβάλλον, μπορεί να βοηθήσει τα παιδιά που έχουν προβλήματα ύπνου ή είναι επιρρεπή σε ξεσπάσματα. Σκεφτείτε τη θετική επίδραση που έχει η όψη του γαλάζιου ουρανού και της θάλασσας. Παρόλα αυτά όμως, το σκούρο μπλε μπορεί να προκαλέσει σκέψεις επικείμενης καταιγίδας καθώς και αρνητικά συναισθήματα.

Το μοβ έχει συνδεθεί με τη σοφία και την πνευματικότητα, καθώς συνδυάζει τη σταθερότητα του μπλε και την ενέργεια του κόκκινου. Επίσης, αποπνέει μια αίσθηση πολυτέλειας και συνδέεται με τον πλούτο.

Το πράσινο συμβολίζει τη φύση και επομένως συνδέεται με τη γαλήνη και την ηρεμία. Επιπλέον, το πράσινο σχετίζεται με την υγεία και την ευημερία. Έχει μια κατευναστική επίδραση στο μυαλό και το σώμα, μειώνει το άγχος και ενισχύει τη συγκέντρωση. Έρευνες έχουν δείξει πως η έκθεση στο πράσινο χρώμα βελτιώνει την ικανότητα ανάγνωσης.

Οι ειδικοί συνιστούν πως τα παιδιά δεν πρέπει να περνούν μεγάλα χρονικά διαστήματα σε περιβάλλοντα με έντονα χρώματα. Αυτό φυσικά δε σημαίνει ότι πρέπει να τους στερήσουμε ένα όμορφο και πολύχρωμο δωμάτιο. Αν τα χρώματα χρησιμοποιηθούν σωστά, μπορούν να βοηθήσουν στην τόνωση της πνευματικής ανάπτυξης, στην ενίσχυση θετικών συναισθημάτων και στη βελτίωση της γνωστικής απόδοσης!
Διαβάστε περισσότερα

Πηγη