Πώς επηρεάζει η απτική ανατροφοδότηση την ανάπτυξη του εγκεφάλου των παιδιών και την απομνημόνευση πληροφοριών;

πηγη

  

Το να γράφει κανείς με χαρτί και μολύβι και το να πληκτρολογεί σε έναν υπολογιστή έχουν ουσιαστικές διαφορές στο πώς συγκρατούμε και επεξεργαζόμαστε τις πληροφορίες. Πώς επηρεάζει η απτική ανατροφοδότηση την ανάπτυξη του εγκεφάλου των παιδιών και την απομνημόνευση πληροφοριών;

 

Η αυξανόμενη επίδραση του χρόνου οθόνης στην ανάπτυξη της πρώιμης παιδικής ηλικίας

Πρόσφατη έρευνα έχει εγείρει σοβαρές ανησυχίες σχετικά με το πόσο χρόνο περνούν τα μικρά παιδιά μπροστά από οθόνες και το πώς επηρεάζει την ανάπτυξή τους. Mελέτη υπό την ηγεσία της Jennifer Madigan το 2019 παρακολούθησε πάνω από 2.400 παιδιά ηλικίας μεταξύ δύο και πέντε ετών και διαπίστωσε ότι σχεδόν κάθε παιδί στις Ηνωμένες Πολιτείες κάτω των οκτώ ετών ζει σε σπίτι με συσκευές συνδεδεμένες στο διαδίκτυο και περνά πάνω από δύο ώρες την ημέρα σε οθόνες.

Η ίδια μελέτη ανέφερε ότι, μέχρι να ξεκινήσουν το σχολείο, ένα στα τέσσερα παιδιά εμφανίζει ήδη καθυστερήσεις στη γλώσσα, την επικοινωνία, τις κινητικές δεξιότητες ή την συναισθηματική και κοινωνική ανάπτυξη. Μεταγενέστερη ανάλυση από την ίδια ερευνήτρια το 2020 εξέτασε 42 μελέτες που κάλυπταν σχεδόν 19.000 παιδιά και επιβεβαίωσε ότι οι πολλές ώρες χρόνου οθόνης μπορούν να βλάψουν τον εγκέφαλο, τις γλωσσικές ικανότητες και τη κοινωνική μάθηση.

Προηγούμενες έρευνες, τόνισαν επίσης ότι η πληκτρολόγηση στο πληκτρολόγιο δεν είναι το ίδιο με τη χειρόγραφη γραφή, η οποία παίζει ζωτικό ρόλο στη συνολική μάθηση και ανάπτυξη ενός παιδιού.

 

Απτική ανατροφοδότηση στη μνήμη και τη μάθηση

Σύμφωνα με εργασία του 2024 με τίτλο «Touch to Learn: A Review of Haptic Technology’s Impact on Skill Development and Enhancing Learning Abilities for Children», η απτική ανατροφοδότηση βοηθά τα παιδιά να μαθαίνουν καλύτερα, βελτιώνοντας τη χωρική σκέψη, την εμπλοκή και την επίλυση προβλημάτων μέσω αλληλεπίδρασης με την αφή.

Άλλες πρόσφατες έρευνες αναδεικνύουν το πώς η απτική ανατροφοδότηση διαμορφώνει τη μάθηση, τη μνήμη και την αισθητικοκινητική προσαρμογή τόσο σε ανθρώπους όσο και σε ζώα. Οι μελέτες δείχνουν ότι η αφή δεν υποστηρίζει μόνο την αντίληψη και την κινητική μάθηση αλλά μπορεί και να επηρεάσει τη μνήμη ακόμη και σε ασυνείδητο επίπεδο.

• Η απτική αίσθηση ενισχύει την αντιληπτική μάθηση και την προσαρμογή του φλοιού στον εγκέφαλο ποντικών.
• Η απτική μνήμη στους ανθρώπους παραμένει ισχυρή με την ηλικία, αν και η ακρίβεια μειώνεται ελαφρώς.
• Η περιφερειακή απτική διέγερση μπορεί να διαμορφώσει την κινητική μάθηση ακόμη και χωρίς επίγνωση.
• Τα απτικά ερεθίσματα ενισχύουν την αποκατάσταση και την επανεκμάθηση κινήσεων μετά από εγκεφαλικό.
• Η χωρική απτική μνήμη εξαρτάται από το γνωστικό φορτίο και την προσοχή.
• Αναπτύσσονται απτικές διεπαφές και ηλεκτροαπτικά συστήματα για την ενίσχυση της μάθησης και της συγκράτησης μνήμης.

Συνολικά, η απτική ανατροφοδότηση αναδεικνύεται ως κρίσιμο στοιχείο στον τρόπο με τον οποίο ο εγκέφαλος κωδικοποιεί, συγκρατεί και τελειοποιεί νέες πληροφορίες και δεξιότητες. ΣΥΝΕΧΕΙΑ

πηγη 

 

Τι να πείτε στο παιδί σας για να τον/την καθησυχάσετε – Η πιο ισχυρή φράση για κάθε ηλικία

ΠΗΓΗ

 

«Τα παιδιά χρειάζεται να νιώθουν ότι τα βλέπουν, τα ακούνε και τα πιστεύουν. Γι’ αυτό η επιβεβαίωση είναι ένα από τα πιο ισχυρά εργαλεία που μπορούν να χρησιμοποιήσουν οι γονείς. Όταν τα παιδιά νιώθουν ότι τα επιβεβαιώνουν, νιώθουν ασφαλή. Και η αίσθηση ασφάλειας είναι η βάση για τη ρύθμιση των συναισθημάτων, την επικοινωνία και τη σύνδεση», είπε σύμφωνα με το HuffPost η Kelsey Mora, κλινική σύμβουλος, που έχει υποστηρίξει χιλιάδες παιδιά μέσα από τραύμα, πένθος, ιατρικές προκλήσεις και στρες.

 

Η επιβεβαίωση βοηθά τα παιδιά να νιώθουν ασφαλή και ότι τα κατανοούν — κάτι ουσιαστικό για τη συναισθηματική τους ανάπτυξη. Είναι ιδιαίτερα ισχυρή σε δύσκολες περιόδους, όπως σε ασθένεια, απώλεια ή μεγάλες αλλαγές ζωής, αλλά έχει σημασία και στις καθημερινές στιγμές. Η στήριξη ενός παιδιού δεν σημαίνει ότι συμφωνείτε με ό,τι λέει. Σημαίνει ότι αναγνωρίζετε τα συναισθήματά του ως αληθινά. Απλές φράσεις όπως «ακούγεται πολύ δύσκολο» ή «υπάρχει λόγος που νιώθεις έτσι» μπορούν να κάνουν ένα παιδί να νιώσει ορατό.

Αυτό το είδος επικοινωνίας χτίζει εμπιστοσύνη, ενισχύει τη σύνδεση και ενθαρρύνει την έκφραση — ακόμη και σε δύσκολες στιγμές. Με τον καιρό, βοηθά τα παιδιά να αναπτύξουν ανθεκτικότητα και συναισθηματικά εργαλεία που θα τα συνοδεύουν και στην ενήλικη ζωή. ΣΥΝΕΧΕΙΑ

ΠΗΓΗ 

Τεστ δύο λεπτών με τα δάχτυλα ανιχνεύει τον αυτισμό με 85% ακρίβεια

  

πηγη

 

Φανταστείτε να μπορούν να εντοπίζονται τα σημάδια αυτισμού μέσα σε μόλις δύο λεπτά — χωρίς εκτενή ερωτηματολόγια, μόνο με μία απλή κίνηση. Ερευνητές ανακάλυψαν ότι μια απλή κίνηση που κάνουμε κάθε μέρα κρύβει λεπτές ενδείξεις για τη δομή του εγκεφάλου μας. Με τη χρήση μικροσκοπικών αισθητήρων και με ανάλυση με τη χρήση μηχανικής μάθησης, εντόπισαν πρότυπα που διαφέρουν μεταξύ ανθρώπων που δεν ανήκουν στο φάσμα και εκείνων με αυτισμό. Αυτή η ανακάλυψη μπορεί να οδηγήσει σε ένα μέλλον όπου η διάγνωση θα μπορεί να γίνεται πιο γρήγορα και πιο εύκολα

Αυτισμός: Ποια τα συμπτώματα στα παιδιά

Η διαταραχή αυτιστικού φάσματος (ASD) εμφανίζεται συνήθως πριν την ηλικία των τριών ετών με δυσκολίες στην κοινωνική επικοινωνία και αλληλεπίδραση καθώς και περιορισμένες, επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές. Τα βασικά συμπτώματα καλύπτουν πολλούς τομείς και μπορεί να περιλαμβάνουν πρώιμα κινητικά και φωνητικά σημάδια που η έρευνα εντοπίζει όλο και περισσότερο.

• Δυσκολίες στην κοινωνική επικοινωνία και αλληλεπίδραση: Περιορισμένη βλεμματική επαφή, μειωμένη κοινή προσοχή (π.χ. δεν δείχνουν ή δεν ακολουθούν το βλέμμα), δυσκολίες στην αμφίδρομη συζήτηση και στις μη λεκτικές ενδείξεις (χειρονομίες, εκφράσεις προσώπου).
• Περιορισμένες, επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές και ενδιαφέροντα: Στερεοτυπικές κινήσεις (κίνηση χεριών, λίκνισμα), επιμονή στην ομοιομορφία και άκαμπτες ρουτίνες, έντονα εστιασμένα ή ασυνήθιστα περιορισμένα ενδιαφέροντα.
• Διαφορές στην αισθητηριακή επεξεργασία: Υπέρ- ή υπο-αντίδραση σε αισθητηριακά ερεθίσματα — υπερφόρτωση ή μειωμένη ανταπόκριση σε ήχους, φώτα, υφές ή μυρωδιές.
• Καθυστερήσεις στη γλώσσα και ελλείμματα στο παιχνίδι: Καθυστέρηση στην ομιλία ή απώλεια προϋπάρχουσας γλώσσας, περιορισμένο συμβολικό ή μιμητικό παιχνίδι.
• Αναδυόμενοι κινητικοί και φωνητικοί βιοδείκτες: Άτυπα χαρακτηριστικά λεπτής κινητικότητας κατά την αρπαγή και διακριτά ακουστικά χαρακτηριστικά στο κλάμα βρεφών μελετώνται ως πρώιμα εργαλεία ελέγχου.

Βασικά εργαλεία και μέθοδοι για τη διάγνωση του αυτισμού σε παιδιά

Σήμερα, οι ειδικοί χρησιμοποιούν διάφορα εργαλεία για να διαγνώσουν αυτισμό. Αυτά περιλαμβάνουν: ΣΥΝΕΧΕΙΑ

 ΠΗΓΗ

Οδηγός για γονείς: 5 τεχνολογικά εργαλεία μπορούν να βοηθήσουν στο διάβασμα των παιδιών με δυσλεξία.

πηγη

 

Η δυσλεξία είναι μία από τις πιο συχνές μαθησιακές δυσκολίες και επηρεάζει τον τρόπο που ο εγκέφαλος επεξεργάζεται τη γλώσσα. Αν το παιδί σας έχει δυσλεξία, το διάβασμα και η γραφή μπορεί να του φαίνονται δύσκολα ή κουραστικά. Όμως η σωστή τεχνολογική υποστήριξη μπορεί πραγματικά να κάνει τη διαφορά.

Η τεχνολογία υποβοήθησης (Assistive Technology – AT) προσφέρει εργαλεία που βοηθούν τα παιδιά με δυσλεξία να ξεπεράσουν τα εμπόδια της παραδοσιακής μάθησης και να ανακαλύψουν τρόπους εκμάθησης που αξιοποιούν τα δυνατά τους σημεία. Με την υποστήριξη αυτή, το παιδί δεν αισθάνεται πια «πίσω», αλλά ενδυναμώνεται και αποκτά αυτοπεποίθηση .

Πώς βοηθά η τεχνολογία τα παιδιά με δυσλεξία

Η δυσλεξία δεν έχει καμία σχέση με τη νοημοσύνη· πρόκειται απλώς για έναν διαφορετικό τρόπο με τον οποίο ο εγκέφαλος επεξεργάζεται τη γλώσσα και τα σύμβολα. Πολλά παιδιά με δυσλεξία είναι εξαιρετικά δημιουργικά, έχουν φαντασία και βλέπουν τον κόσμο μέσα από μια μοναδική οπτική. Η τεχνολογία μπορεί να γίνει πολύτιμος σύμμαχος, καθώς βοηθά:

• Να γίνει το διάβασμα πιο προσιτό, μέσω εργαλείων που διαβάζουν το κείμενο δυνατά ή προβάλλουν το κείμενο με πιο φιλικό τρόπο.
  • Να γίνει η γραφή και η ορθογραφία πιο εύκολη, μετατρέποντας τον προφορικό λόγο σε γραπτό.
  • Να βελτιωθεί η οργάνωση και η διαχείριση του χρόνου, με εφαρμογές που κρατούν σημειώσεις και υπενθυμίσεις.
  • Να ενισχυθεί η αυτοπεποίθηση και η ανεξαρτησία, αφού το παιδί νιώθει ότι μπορεί να ανταπεξέλθει μόνο του στις απαιτήσεις του σχολείου

Κορυφαία εργαλεία τεχνολογίας υποβοήθησης

• Λογισμικό μετατροπής κειμένου σε ομιλία (Text-to-Speech)
  Τα προγράμματα αυτά διαβάζουν δυνατά το κείμενο από την οθόνη, βοηθώντας το παιδί να ακολουθεί το κείμενο με τα μάτια ενώ ακούει τη φωνή. Έτσι ενισχύεται η κατανόηση και μειώνεται το άγχος της ανάγνωσης. Αν θέλετε να το δοκιμάσετε, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την εφαρμογή NaturalReader, που διαθέτει και δωρεάν πρόγραμμα.

• Ηχητικά βιβλία και εφαρμογές ανάγνωσης
  Τα ηχητικά βιβλία είναι εξαιρετικός τρόπος για να μείνει το παιδί σε επαφή με το μάθημα χωρίς να κουράζεται από το διάβασμα . Παράλληλα, ενισχύουν το λεξιλόγιο και τη φαντασία. Ενδεικτική εφαρμογή αποτελεί η Bookshare.
• Εφαρμογές αναγνώρισης φωνής (Speech-to-Text)
  Ιδανικές για παιδιά που δυσκολεύονται να γράψουν, αυτές οι εφαρμογές μετατρέπουν την ομιλία σε γραπτό κείμενο. Έτσι το παιδί μπορεί να εκφράσει τις σκέψεις του χωρίς να εμποδίζεται από τη γραφή. Αν θέλετε να το δοκιμάσετε, χρησιμοποιήστε την εφαρμογή της Google, Google Docs Voice Typing.

 

• Φιλικές γραμματοσειρές για άτομα με δυσλεξία και εργαλεία ανάγνωσης
  Οπτικά βοηθήματα και ειδικές γραμματοσειρές κάνουν τα γράμματα πιο ευανάγνωστα και μειώνουν την κόπωση. Η εφαρμογή OpenDyslexic Font, μπορεί να σας λύσει τα χέρια.
• Ψηφιακές εφαρμογές σημειώσεων και οργάνωσης
  Πολλά παιδιά με δυσλεξία δυσκολεύονται στην οργάνωση των σκέψεών τους. Οι εφαρμογές αυτές επιτρέπουν τη δημιουργία ηχητικών σημειώσεων, λιστών και ετικετών για καλύτερη οργάνωση. Μία από τις ενδεικτικές εφαρμογές είναι το Google Keep, που παρέχεται δωρεάν.

ΣΥΝΕΧΕΙΑ 

πηγη 

Κατάλογος βιβλίων με θέμα τον αυτισμό για παιδιά και εφήβους

πηγη

 

 Κατάλογος βιβλίων με θέμα τον αυτισμό για παιδιά και εφήβους

Καλώς ήρθατε στην ….βιβλιοθήκη μας. Είστε έτοιμοι για μια αναγνωστική περιπέτεια στην αποδοχή και την κατανόηση;

Με μεγάλη χαρά σας παρουσιάζουμε έναν κατάλογο με βιβλία που φωτίζουν τον κόσμο του αυτισμού, φτιαγμένο με πολλή αγάπη από τους εκπαιδευτές μας στο ΚΕΝΤΡΟ ΗΜΕΡΑΣ ΧΑΡΑ Ι. Πρόκειται για μια συλλογή που έρχεται να μας ξεναγήσει με έναν παιχνιδιάρικο τρόπο στις πολύχρωμες εμπειρίες και στις ιδιαίτερες προκλήσεις των ατόμων με αυτισμό.

Μέσα από τις σελίδες των προτεινόμενων βιβλίων, μικροί και μεγάλοι θα ανακαλύψουμε νέους κόσμους, θα μάθουμε, θα γελάσουμε και πιθανότατα θα βρούμε κομμάτια του εαυτού μας στις ιστορίες τους.

Οι τίτλοι που περιλαμβάνονται σε αυτόν τον κατάλογο απευθύνονται σε όλους: παιδιά, γονείς, εκπαιδευτικούς, επαγγελματίες υγείας και οποιονδήποτε ενδιαφερόμενο να εμβαθύνει στην κατανόηση του αυτισμού. Μέσα από τις σελίδες των βιβλίων αυτών, ανακαλύπτουμε τον κόσμο μέσα από τα μάτια των ατόμων με αυτισμό, κατανοώντας τις προκλήσεις, τις χαρές, τα ενδιαφέροντα και τις ξεχωριστές δεξιότητες που τους χαρακτηρίζουν.

Προτρέπουμε λοιπόν κάθε αναγνώστη να ανοίξει το μυαλό του και την καρδιά του στις ιστορίες που περιέχονται στις σελίδες τους, με την ελπίδα να δημιουργήσουμε μια  συμπεριληπτική κοινωνία για όλους.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ 

πηγη 

 

Διαχείριση του ελεύθερου χρόνου. «Ενδυνάμωση και υποστήριξη ομάδων οικογενειών ατόμων με αυτισμό»

πηγη

 

 Διαχείριση του ελεύθερου χρόνου. «Ενδυνάμωση και υποστήριξη ομάδων οικογενειών ατόμων με αυτισμό»

Στην εποχή μας ο ελεύθερος χρόνος δύσκολα εξοικονομείται και γι’ αυτό
είναι ιδιαίτερα πολύτιμος. Ουσιαστικά περιλαμβάνει την κατ’ επιλογή ενασχόληση
μας με μία ή περισσότερες δραστηριότητες που είναι ενδιαφέρουσες και ευχάριστες.
Όλοι μας έχουμε διαφορετικές προτιμήσεις. Άλλοι επιλέγουμε να χαλαρώσουμε,
άλλοι να ασχοληθούμε με κάτι δημιουργικό, άλλοι να διασκεδάσουμε ή να βρεθούμε
με φίλους. Μερικοί από εμάς προτιμάμε να κάνουμε πράγματα μόνο για τον εαυτό
μας ενώ άλλοι να συμμετέχουμε σε ομαδικές δραστηριότητες. Ωστόσο, οι
περισσότεροι από εμάς έχουμε μία ποικιλία δραστηριοτήτων: άλλοτε μόνοι, άλλοτε
με άλλους στο σπίτι μας ή στην κοινότητα. Οι περισσότεροι έχουμε επιλέξει αυτές
δραστηριότητες είτε μαζί με την οικογένεια και τους φίλους μας ή βλέποντας άλλους
να ασχολούνται με αυτές ή διαβάζοντας κάποιες οδηγίες.
Για ένα άτομο με αυτισμό και για την οικογένεια του ο μη δομημένος ή
ελεύθερος χρόνος μπορεί να είναι μία ιδιαίτερα δύσκολη χρονική περίοδος της
ημέρας. Κάποιες οικογένειες των ατόμων με αυτισμό είναι πιθανό να αποφεύγουν τις
εξόδους ή τις επισκέψεις σε διάφορα μέρη λόγω της δύσκολης συμπεριφοράς των
παιδιών τους. Γι’ αυτό, μία από τις προσδοκίες τους είναι το παιδί τους να μπορεί να
ψυχαγωγήσει τον εαυτό του μόνο του ακόμη και για λίγα λεπτά.
Γνωρίζουμε ότι υπάρχει μία μεγάλη ανομοιογένεια στα επίπεδα του αυτισμού
καθώς ο αυτισμός μπορεί να συνοδεύεται και από άλλες καταστάσεις. Ωστόσο, όλα ΣΥΝΕΧΕΙΑ

 πηγη

Διαχείριση της Συμπεριφοράς των Ατόμων με Αυτισμό

ΠΗΓΗ

 

Περιγραφή του φάσματος των συμπεριφορών στον αυτισμό

Οι συμπεριφορές που εμφανίζει το κάθε άτομο με αυτισμό είναι μοναδικές και
διαφορετικές από κάθε άλλου. Κάθε προσπάθεια περιγραφής, κατανόησης και
διαχείρισης των ιδιαίτερων συμπεριφορών των ατόμων με αυτισμό, μόνο ένα γενικό
πλαίσιο μπορεί να δώσει και σε καμία περίπτωση δεν καλύπτει όλο το φάσμα των
περιπτώσεων.
Οι «αυτιστικές συμπεριφορές» συνήθως εμφανίζονται μετά το πρώτο ή δεύτερο
έτος της ηλικίας. Οι περισσότεροι γονείς δε διαπιστώνουν κάτι ανησυχητικό στη
συμπεριφορά των παιδιών τους κατά τη βρεφική ηλικία και μέχρι τη συμπλήρωση
του πρώτου έτους της ζωής τους. Σε ορισμένες περιπτώσεις, όμως, έχει αναφερθεί ότι
κάποια στοιχεία προβλημάτισαν τους γονείς ήδη κατά τη βρεφική ηλικία. Για
παράδειγμα, κάποιοι γονείς ανέφεραν ότι υπήρχαν προβλήματα στο θηλασμό (τα
βρέφη δε θήλαζαν καλά), σε άλλες περιπτώσεις παρατηρήθηκε ότι τα βρέφη ή ήταν
πάρα πολύ ήσυχα (δεν κλαίγανε ούτε και όταν πεινούσαν), ή κλαίγανε συνέχεια
(τίποτα δεν μπορούσε να τα ανακουφίσει), αντιδρούσαν έντονα σε οποιαδήποτε
αλλαγή (π.χ. όταν η μητέρα προσπαθούσε να τα ντύσει ή να τα πάρει αγκαλιά).
Κάποια βρέφη αναφέρθηκε ότι συναρπάζονταν από δυνατά φώτα στην τηλεόραση,
ενώ αδιαφορούσαν για οικεία πρόσωπα ή ζώα που περνούσαν από μπροστά τους.
Κατά τη νηπιακή ηλικία (μετά το πρώτο και δεύτερο έτος της ζωής), οι
ιδιαιτερότητες στη συμπεριφορά των παιδιών με αυτισμό γίνονται ακόμη πιο ΣΥΝΕΧΕΙΑ

ΠΗΓΗ 

Γονείς παιδιών με καρκίνο: αντιμετώπιση άγχους και κατάθλιψης

ΠΗΓΗ

 

Ο παιδικός καρκίνος μπορεί να διαταράξει την λειτουργικότητα του οικογενειακού συστήματος ενώ αποτελεί ένας από τους πιο σοβαρούς στρεσογόνους παράγοντες που μπορεί να βιώσουν οι γονείς παιδιών με καρκίνο. Οι γονείς αποτελούν μία από τις σημαντικότερες πηγές υποστήριξης σε παιδιά που νοσούν από καρκίνο ενώ ταυτόχρονα επηρεάζονται βαθιά από την διάγνωση του καρκίνου στο παιδί τους.

Οι περισσότεροι γονείς επιδεικνύουν υψηλά επίπεδα ψυχικής ανθεκτικότητας και λειτουργικότητας στη καθημερινότητά τους. Για αυτούς τους γονείς, η διάγνωση αποτελεί έναν ιδιαίτερα σοβαρό στρεσογόνο παράγοντα που μπορεί να οδηγήσει σε παροδική, αλλά αξιοσημείωτη θλίψη που σιγά σιγά θα οδηγήσει με τη σειρά του σε μια διαφορετική «κανονικότητα» που θα περικλείει την ασθένεια. Η βιβλιογραφία έχει δείξει ότι οι περισσότεροι γονείς παιδιών με καρκίνο και γενικότερα οι οικογένειες δείχνουν να ανταπεξέρχονται ικανοποιητικά στις απαιτήσεις της ασθένειας και μεταξύ άλλων αναφέρουν μεγαλύτερα επίπεδα ωριμότητας, αυξημένη εγγύτητα και επαρκή επίπεδα λειτουργικότητας της οικογένειας. Έρευνες επίσης έχουν δείξει πως δυνητικοί παράγοντες ανθεκτικότητας της οικογένειας αποτελούν το υψηλότερο κοινωνικο-οικονομικό επίπεδο, τα υψηλότερα επίπεδα κοινωνικής υποστήριξης καθώς και η αυξημένη οικογενειακή συνοχή.

Για εκείνους τους γονείς όμως που πριν τη διάγνωση του καρκίνου είχαν ταυτόχρονα να διαχειριστούν άλλες προ υπάρχουσες συναισθηματικές δυσκολίες, η διάγνωση μπορεί να βιωθεί ως δυσβάσταχτη εμπειρία. Προκλήσεις της καθημερινότητας, ζητήματα γύρω από τον καρκίνο, επανεμφάνιση της ασθένειας, καθώς και ο καρκίνος που είναι απειλητικός για τη ζωή συνιστούν μερικούς από τους παράγοντες που μπορεί να επιδεινώσουν τη θλίψη των γονέων. Μια μελέτη έδειξε πως οι γονείς είχαν υψηλότερα επίπεδα διαταραχής μετατραυματικού στρες σε σύγκριση με τα παιδιά τους που νοσούσαν, δείχνοντας έτσι ότι η εμπειρία αυτών των γονέων ήταν πιο τραυματική συγκριτικά με την ασθένεια καθαυτή.
Έρευνες έχουν δείξει πως οι γονείς παιδιών με καρκίνο διακρίνονται από υψηλά επίπεδα αναγκών που παραμένουν ελλιπώς ικανοποιημένες, μεταξύ των οποίων ψυχοκοινωνικές, συναισθηματικές, σωματικές, οικονομικές, πνευματικές και ανάγκες σε επίπεδο πληροφόρησης. Συμβαίνει συχνά ο καρκίνος να αλλάξει τη δομή της οικογένειας καθώς και τις σχέσεις μεταξύ των μελών της. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι γονείς παιδιών με καρκίνο συνήθως δε λαμβάνουν επαρκή επίπεδα υποστήριξης, με συνέπεια να χρειάζεται να διαχειρίζονται τις όποιες δυσκολίες από μόνοι τους.

Στη βιβλιογραφία συνήθως αναφέρονται ως «κρυφοί ασθενείς». Έχει φανεί από μία μελέτη ότι οι συναισθηματικές ανάγκες θεωρούνται η δεύτερη κατηγορία αναγκών των γονέων παιδιών με καρκίνο.

Συμπερασματικά. οι γονείς και φροντιστές παιδιών με καρκίνο είναι σημαντικό να βρίσκονται σε συνεχή και άμεση αξιολόγηση των αναγκών τους γύρω από την ψυχική τους υγεία.
Η πρόσβαση σε τέτοιου είδους παρεμβάσεις θα μπορούσε να βελτιστοποιήσει την ευημερία τόσο των γονέων και φροντιστών όσο και του παιδιού που νοσεί.

Βιβλιογραφικές πηγές:
Lewandowska A. (2022). The Needs of Parents of Children Suffering from Cancer-Continuation of Research. Children (Basel, Switzerland), 9(2), 144. https://doi.org/10.3390/children9020144

Rahmani A, Azadi A, Pakpour V, Faghani S, Afsari EA. Anxiety and depression: A cross-sectional survey among parentof children with cancer. Indian J Palliat Care 2018;24:82-5.

Kearney, J. A., Salley, C. G., & Muriel, A. C. (2015). Standards of Psychosocial Care for Parents of Children With Cancer. Pediatric blood & cancer, 62 Suppl 5(Suppl 5), S632–S683. https://doi.org/10.1002/pbc.25761

ΠΗΓΗ 

Θεραπευτικές Παρεμβάσεις και Εργαλεία για την Ενίσχυση της Ψυχικής Ανθεκτικότητας στη Διαχείριση Σπάνιων Ασθενειών

ΠΗΓΗ

 

Η ψυχική ανθεκτικότητα ως έμφυτο χαρακτηριστικό , σχετίζεται με την δυνατότητα του εγκεφάλου να ρυθμίζει το στρες και να προσαρμόζεται σε συνθήκες και γεγονότα που καλείται να αντιμετωπίσει το άτομο στη ζωή του, σε ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον.
Ο ρόλος της είναι ιδιαίτερα σημαντικός όταν πρόκειται για παιδική ασθένεια και ειδικά όταν αναφερόμαστε σε παιδικό καρκίνο ή σπάνιες παθήσεις. Τότε , η ύπαρξη της λειτουργεί προστατευτικά καθώς δίνει τη δυνατότητα στο παιδί και στην οικογένεια του να διαχειριστούν το άγχος ,τις επώδυνες σκέψεις και τις προκλήσεις και αλλαγές που επιφέρει η ασθένεια.
Παρά το βιολογικό της υπόβαθρο , η ψυχική ανθεκτικότητα μπορεί και είναι απαραίτητο να καλλιεργηθεί ως δεξιότητα , γιατί διευκολύνει στην καλύτερη ψυχολογική προσαρμογή , θέτει υπό έλεγχο το άγχος και τα έντονα συναισθήματα , βοηθά το άτομο να συνεργαστεί καλύτερα με το ιατρικό προσωπικό, ενώ δίνει την αίσθηση ελέγχου.

Σε αυτό το πλαίσιο , οι θεραπευτικές επεμβάσεις από τη μεριά των ειδικών ψυχικής υγείας αποσκοπούν:
να φέρουν στην επιφάνεια τις αρνητικές σκέψεις που συνδέονται με τα νέα δεδομένα. Ο στόχος είναι να αποδυναμωθούν μέσα από επεξεργασία και να αντικατασταθούν από λειτουργικότερες και ενδυναμωτικές αντιλήψεις και αντιδράσεις. Σε αυτό βοηθά η προσεκτική , ενεργητική ακρόαση του παιδιού ή τεχνικές όπως το παιχνίδι και το παραμύθι και η αναπλαισίωση ώστε το παιδί να νιώσει καλύτερα
να εντοπιστούν τα συνοδά δυσφορικά και έντονα συναισθήματα που προκαλούνται στην ανακοίνωση της διάγνωσης και μετέπειτα στην πορεία της θεραπείας και των ιατρικών πράξεων. Η κατανόηση των συναισθημάτων αυτών ως φυσιολογικό μέρος της βιωμένης εμπειρίας απενεχοποιεί και σταδιακά δίνει τη δυνατότητα πιο ψύχραιμης οπτικής. Το παιδί ενθαρρύνεται μέσα από ζωγραφιές , παιχνίδι ή ημερολόγια να εκδηλώσει το άγχος, το θυμό , το φόβο του
να ενδυναμώσουν και να προσφέρουν μεγαλύτερη προσαρμοστικότητα , μέσα από την αναγνώριση και αξιοποίηση των εσωτερικών πηγών δύναμης που αναφέρονται στις ικανότητες και δεξιότητες του παιδιού . Επιδιώκεται να ενισχυθεί η αυτοπεποίθηση του , ώστε να μπορέσει να αντιμετωπίσει τη δυσάρεστη κατάσταση με περισσότερο θάρρος.

ΣΥΝΕΧΕΙΑ 

ΠΗΓΗ 

Πότε «σβήνουν» οι παιδικές αναμνήσεις…

ΠΗΓΗ

 

Όλοι ξέρουμε ότι ελάχιστα πράγματα μπορούμε να θυμηθούμε από την παιδική μας ηλικία. Πολλά από αυτά είναι αμφίβολο κατά πόσο αποτελούν αυθεντικές και αξιόπιστες αναμνήσεις.
Μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η μνήμη των παιδιών αρχίζει να ξεθωριάζει με επιταχυνόμενο ρυθμό από την ηλικία περίπου των επτά ετών.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής την καθηγήτρια ψυχολογίας Πατρίτσια Μπάουερ, του Κολεγίου Έμορι της Ατλάντα, μελέτησαν στο εργαστήριο 83 παιδιά επί περίπου έξι χρόνια, από την ηλικία των τριών έως των εννέα ετών.
Η έρευνα έδειξε ότι τα περισσότερα τρίχρονα παιδιά είναι σε θέση να θυμηθούν πάρα πολλά πράγματα που τους έχουν συμβεί πριν από ένα χρόνο και αυτές οι αναμνήσεις (σε ποσοστό 63% έως 72%) μπορούν να διαρκέσουν έως την ηλικία των πέντε ή έξι ετών.
Όμως, από την ηλικία των επτά ετών οι αναμνήσεις σβήνουν πλέον και, όσο περνάνε τα χρόνια, η λεγόμενη «παιδική αμνησία» χειροτερεύει.
Ήδη στην ηλικία των οκτώ έως εννέα ετών τα περισσότερα παιδιά θυμούνται μόνο το ένα τρίτο (γύρω στο 35%) των εμπειριών που είχαν πριν την ηλικία των τριών ετών.
Η βασική αιτία που συμβαίνει αυτό, σύμφωνα με τους επιστήμονες, είναι ότι τότε περίπου αλλάζει ο τρόπος δημιουργίας αναμνήσεων στον ανθρώπινο εγκέφαλο.
Πριν την ηλικία των επτά ετών, οι μνήμες σχηματίζονται με ένα πιο ανώριμο τρόπο στον εγκέφαλο, χωρίς τα μικρά παιδιά να έχουν μια αίσθηση χώρου ή χρόνου στις «αυτοβιογραφικές» αναμνήσεις τους.
Όσο όμως τα παιδιά μεγαλώνουν, τόσο περισσότερο σχηματίζουν μνήμες με πιο ενήλικο και γνήσια αυτοβιογραφικό τρόπο.
Από την άλλη, τα παιδιά εμφανίζουν γενικότερα ένα πολύ ταχύτερο ρυθμό σβησίματος των αναμνήσεών τους σε σχέση με τους μεγάλους.
Έτσι, ξεχνάνε πολύ πιο γρήγορα και συνεπώς είναι πολύ δύσκολο οι πρώιμες αναμνήσεις τους να επιβιώσουν έως την ενήλικη ζωή τους.
Αν όμως, όπως είπε η Μπάουερ, κάποια πολύ πρώιμη μνήμη καταφέρει να επιβιώσει έως το δέκατο έτος της ζωής, τότε έχει πολλές πιθανότητες κάποιος να τη θυμάται μέχρι προχωρημένη ηλικία.

ΠΗΓΗ