ΓΛΩΣΣΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ: ΓΟΝΕΙΣ ΔΑΣΚΑΛΟΙ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ (Υλικό με Δραστηριότητες)

πηγη

ΓΛΩΣΣΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ:

ΓΟΝΕΙΣ ΔΑΣΚΑΛΟΙ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ

Εφαρμογή τεχνικών που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε, εμείς οι γονείς για να βοηθήσουμε τα παιδιά μας να συστηματοποιήσουν τις γνώσεις γραφής και ανάγνωσης, γνώσεις τις οποίες έχουν από την καθημερινή επαφή τους με απλά λειτουργικά κείμενα του περιβάλλοντός τους (επιγραφές, πινακίδες, συσκευασίες, φάκελοι λογαριασμών, οδηγίες κ.ά.).

Σκεφτόμαστε, ως γονείς, σε ποιες περιπτώσεις οι ίδιοι διαβάζουμε μεγαλόφωνα, καθώς και το πότε αντιγράφουμε ένα κείμενο και φροντίζουμε για την καλλιγραφία και την ορθογραφία του. Με τον τρόπο αυτό συνειδητοποιούμε ότι η μεγαλόφωνη ανάγνωση έχει νόημα όταν υπάρχει κοινό που παρακολουθεί, π.χ. ένα παραμύθι που διαβάζουμε σε άλλους. Γραφή με νόημα είναι αυτή που έχει στόχο και συγκεκριμένο παραλήπτη, π.χ. μια λίστα με δουλειές ή ψώνια, σημείωση κάποιου γεγονότος που θέλουμε να θυμηθούμε, ένα γράμμα ή μια κάρτα? Η αντιγραφή έχει νόημα μόνο όταν πρόκειται για καθαρογραφή κειμένου, ώστε να γίνει κατανοητό από τον παραλήπτη (π.χ. μια επιστολή, μια συνταγή κ.τλ.).

Δραστηριότητες με τα παιδιά:

• Ζητούμε από τα παιδιά μας, κάνοντας έναν περίπατο, να υποθέσουν και να ερμηνεύσουν το περιεχόμενο πινακίδων και επιγραφών σε δρόμους και καταστήματα. Να βρουν τα παιδιά, με τη βοήθειά μας, στο περίπτερο την εφημερίδα ή το περιοδικό που αγοράζουμε τακτικά, να ξεφυλλίσουν μαζί μας το έντυπο, διατυπώνοντας υποθέσεις για το περιεχόμενό του, και να διαβάσουν στη συνέχεια τίτλους και λεζάντες.
  
  
• Ασχολούμαστε από κοινού με απλά κείμενα της καθημερινότητας μέσα στο σπίτι (τηλεφωνικό κατάλογο, τηλεκάρτες, λογαριασμούς, διαφημιστικά φυλλάδια, προσκλήσεις, συσκευασίες τροφίμων?)
  
  
• Πηγαίνουμε μαζί για ψώνια, ζητούμε από τα παιδιά να παρατηρήσουν τις ταμπέλες και τα κείμενα στις συσκευασίες και να υποθέσουν το περιεχόμενό τους.
  
  
• Πραγματοποιούμε μαζί απλές συνταγές: Καταγράφουμε μαζί τη λίστα με τα υλικά που θα ψωνίσουμε. Πηγαίνουν μαζί στην αγορά με τη λίστα στο χέρι, και ζητούμε από τα παιδιά να βρουν τα προϊόντα, διαγράφοντάς τα ένα ένα. Εκτελούμε μαζί τη συνταγή, διαβάζοντας τις οδηγίες βήμα βήμα και πάντα δείχνοντας στο κείμενο.
  
  
• Διαβάζουμε μαζί οδηγίες χρήσης καθημερινών αντικειμένων (π.χ. μιας κόλλας, ενός απορρυπαντικού), εξηγώντας στα δύσκολα σημεία. Διαβάζουμε, επιπλέον, μαζί για την επικινδυνότητα κάποιου προϊόντος στη συσκευασία του.
  
  
• Γράφουμε με τα παιδιά τις προσκλήσεις για τις γιορτές τους, αφού συζητήσουμε ποια είναι τα απαραίτητα στοιχεία στην πρόσκληση (αποστολέας, παραλήπτης, τόπος, ημερομηνία, ώρα).
  
  
• Ζητούμε από τα παιδιά μας να μας διαβάζουν μια ιστορία που έγραψαν στο σχολείο ή κάτι που διάβασαν και θεωρούν ότι πρέπει να το ανακοινώσουν στους γονείς, και παρακολουθούμε με προσοχή την ανάγνωση.
  Προτεινόμενες τεχνικές ανάγνωσης και προτάσεις για δραστηριότητες αξιοποίησής τους:        
  
  

• Αξιοποιούμε το εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο του βιβλίου: Γονείς και παιδιά διατυπώνουμε υποθέσεις για το περιεχόμενο του βιβλίου με αφορμή την εικονογράφηση του εξώφυλλου και τον τίτλο.
  
  
• Διαβάζουμε το οπισθόφυλλο στο παιδί και συζητούμε για το περιεχόμενο, για το συγγραφέα, τον εικονογράφο και τέλος διαβάζουμε το βιβλίο.
  
  
• Διαβάζουμε (εμείς οι γονείς) το βιβλίο παραστατικά, δείχνουμε τις εικόνες, αρχίζοντας από τις ανθρώπινες μορφές και τα ζώα, υποδεικνύουμε το κείμενο με το δάχτυλο, σταματούμε σε σημεία δράσης και συζητούμε για την πιθανή συνέχεια, κάνοντάς την παιδικότερη. Ανάλογα με το περιεχόμενο, αλλάζουμε και το ρυθμό της ανάγνωσης: πιο αργά, πιο γρήγορα όταν η κίνηση επιταχύνεται, με παύσεις για να δημιουργείται μεγαλύτερη ένταση. Ενθαρρύνουμε το παιδί να συμμετέχει παράγοντας ήχους: τις φωνές των ζώων, τον ήχο της βροχής?
  
  

• Παροτρύνουμε τα παιδιά να διηγηθούν την ιστορία που διάβασαν σε κάποιον άλλο.
  
  
  Επισημαίνεται ότι, αν οι ενήλικες του σπιτιού έχουν τη συνήθεια να διαβάζουν, αποκτούν τη συνήθεια αυτή και τα παιδιά.  
  
  

  

  πηγη

   
  2. ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ
  Ο δάσκαλος και η δασκάλα αξιολογεί το βαθμό κατάκτησης από τους μαθητές και τις μαθήτριες των στόχων του γλωσσικού μαθήματος όπως αυτοί έχουν τεθεί από το Αναλυτικό Πρόγραμμα.
  
  
  Τι αξιολογείται:

• Η αναγνωστική ικανότητα-κατανόηση κειμένου.

• Η κατάκτηση του βασικού κώδικα της γραφής (διακριτά γράμματα, διακριτές λέξεις).

• Η κατάκτηση της βασικής δομής της πρότασης και η παραγωγή απλού γραπτού κειμένου με νόημα.

• Η ανάπτυξη προφορικού λόγου: εξοικείωση με εκφραστικούς τρόπους που χρησιμοποιούνται σε διαφορετικές περιστάσεις, αφήγηση, κατάλληλη χρήση ρηματικών τύπων για σωστή τοποθέτηση των γεγονότων στο χρόνο.

• Η ικανότητα συνεργασίας μέσα στην ομάδα.

• Η ανάπτυξη πρωτοβουλιών - η ενεργή συμμετοχή στο μάθημα.

πηγη

Μορφές αξιολόγησης:

α. Η αρχική αξιολόγηση βοηθά τον/την εκπαιδευτικό να εκτιμήσει τις γνώσεις και δεξιότητες που έχει το κάθε παιδί πριν από την έναρξη του μαθήματος.

Δείκτες: Η ανταπόκριση και η συμμετοχή του κάθε παιδιού κατά την αρχική συζήτηση γύρω από την κεντρική εικόνα καθώς και κατά τη διαδικασία κατάρτισης και ανάγνωσης του καταλόγου λέξεων κ.ά.

β. Η διαμορφωτική αξιολόγηση βοηθά τον/την εκπαιδευτικό να ελέγξει την αποτελεσματικότητα των εκπαιδευτικών ενεργειών. Μέσω της διαμορφωτικής αξιολόγησης ο δάσκαλος ή η δασκάλα έχει τη δυνατότητα να τροποποιήσει τη χρονική διάρκεια κάθε ενότητας σύμφωνα με το ρυθμό της τάξης του.

Δείκτες: Η εμπέδωση της διδασκαλίας διδαγμένων γραμμάτων, η κατανόηση του μηχανισμού ανάλυσης και σύνθεσης νέων λέξεων, η αναγνώριση και η ενεργοποίηση της διαθέσιμης κάθε φοράς γνώσης του μαθητή σε σχέση με τα γράμματα, η κατανόηση της εκφώνησης των ασκήσεων, η κατανόηση της πλοκής της ιστορίας και η διατύπωση υποθέσεων κ.ά.

  

γ. Η τελική αξιολόγηση εκτιμά συνολικά την επίτευξη των αρχικών στόχων. Κατά τη φάση αυτή αξιολογείται το σύνολο της εκπαιδευτικής πορείας του παιδιού.

Ο/η εκπαιδευτικός διατηρεί για κάθε μαθητή της χρονιάς Ατομικό Φάκελο Εργασιών του Μαθητή (ΑΦΕΜ)-portfolio. Καθ? όλη τη διάρκεια της χρονιάς συγκεντρώνονται στο φάκελο γραπτές εργασίες του μαθητή, όπως μια ζωγραφιά με λεζάντα, διαφορετικά κείμενα που έχει συντάξει, τις διορθώσεις που έχει κάνει ύστερα από συζήτηση με το δάσκαλο ή τη δασκάλα και γενικά οτιδήποτε σηματοδοτεί την εξέλιξή του. Σκοπός δεν είναι η επιλογή των καλύτερων εργασιών αλλά των αντιπροσωπευτικών, σε τακτά χρονικά διαστήματα.

Η χρήση του ΑΦΕΜ αποτελεί μια ανοικτή μαθησιακή διαδικασία, μέσα από την οποία το παιδί ανατροφοδοτείται και αναπτύσσει τη δυνατότητα της αυτοαξιολόγησης.  

3. ΕΠΙΓΡΑΜΜΑΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΟΣ - ΣΥΜΒΟΛΑΙΟΥ ΓΛΩΣΣΑΣ Α΄ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΑΣΚΑΛΟΥΣ, ΤΙΣ ΔΑΣΚΑΛΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΔΑΣΚΑΛΟΥΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ

• Καλό είναι ο δάσκαλος της τάξης, στο μέτρο του δυνατού, να πληροφορηθεί τι γνωρίζουν ήδη τα παιδιά από το Νηπιαγωγείο ή και το οικογενειακό περιβάλλον, ώστε να οικοδομήσει πάνω στην υπάρχουσα γνώση.
  
  
• Ο/η εκπαιδευτικός γράφει στον πίνακα ή σε χαρτί του μέτρου το κείμενο που υπαγορεύουν τα παιδιά, παίζοντας το ρόλο του «γραμματέα». Κατά τη διαδικασία αυτή ενθαρρύνει τα παιδιά να συμμετέχουν γράφοντας τα γράμματα και τις λέξεις που γνωρίζουν. Καθώς τα παιδιά προχωρούν στην ενσυνείδητη επεξεργασία όλο και περισσότερων γραμμάτων. Η γραφή γίνεται ατομική.
  
  
  Το νόημα της διόρθωσης και επιμέλειας του κειμένου: Η διόρθωση είναι μια αμφίδρομη δραστηριότητα, ουσιαστική για τη μάθηση γενικότερα και την οικοδόμηση κειμένων ειδικότερα, η οποία πρέπει να διδαχτεί στα παιδιά: Αρχίζει με την καλή προετοιμασία της γραφής, όπου πρέπει να δίνεται το μεγαλύτερο βάρος, συνεχίζεται με την επιτόπου διόρθωση κατά την ώρα της συγγραφής και ολοκληρώνεται με την προσπάθεια να βελτιωθεί το γραμμένο από το μαθητή κείμενο. Εάν δε θέλουμε να καταλήξει η διαδικασία αυτή σε στείρα διόρθωση της ορθογραφίας ή αξιολόγηση του γραφικού χαρακτήρα των παιδιών, θα πρέπει να έχουμε φροντίσει να τεθούν ξεκάθαροι στόχοι ήδη πριν ξεκινήσει το γράψιμο.
• Ειδικά στη διόρθωση της ορθογραφίας, η οποία αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της διδασκαλίας, προκειμένου το παιδί να εμπεδώσει τη γραφοφωνημική αντιστοιχία, πρέπει ο δάσκαλος ή η δασκάλα να βοηθάει το παιδί: αντί λ.χ. να του επισημαίνει το λανθασμένο γράμμα, να του δείχνει τη λέξη και να το παρακινεί να σκεφτεί πού μπορεί να έχει κάνει λάθος. Θα πρέπει επίσης να έχει ο μαθητής στη διάθεσή του στην τάξη βοηθήματα που να μπορεί να συμβουλευτεί, όπως π.χ. πίνακες με ορθογραφικά δύσκολες λέξεις (είναι, και, έχει κ.ά), το Εικονογραφημένο Λεξικό Α΄, Β΄, Γ΄ Δημοτικού.
  
  
• Δραστηριότητες συσχετισμού προφορικού-γραπτού λόγου έχουν σημαντική θέση μέσα στην τάξη. Στην ανάλυση και την ανακάλυψη της μεταξύ τους σχέσης βοηθά ανάμεσα σε άλλα η ανάγνωση απομνημονευμένων κειμένων (στίχοι γνωστών τραγουδιών, ποιημάτων, αινιγμάτων, λαχνισμάτων κ.ο.κ.), μέσω των οποίων έτσι κι αλλιώς το παιδί οικειοποιείται αυθεντικά δείγματα λογοτεχνικής γραφής. Το παιδί, διαβάζοντας κείμενα που έχει απομνημονεύσει, διευκολύνεται στην κατάτμηση των λέξεων καθώς και στον εντοπισμό γραμμάτων των οποίων δεν έχει γίνει ακόμη επεξεργασία στην τάξη.
  
  

• Σε περιπτώσεις μαθητών με δυσκολίες στην αποκωδικοποίηση των λέξεων, το συνολικό νόημα της ανάγνωσης του κειμένου το δίνει ο δάσκαλος και η δασκάλα, ο/η εκπαιδευτικός. Ο ίδιος, η ίδια διηγείται ή διαβάζει το κείμενο και σταματάει πότε πότε, ώστε να μπορέσει το παιδί να διαβάσει μια ευκολονόητη λέξη. Πρέπει να γίνεται σεβαστός ο προσωπικός ρυθμός κάθε παιδιού. Τα παιδιά που δυσκολεύονται ενθαρρύνονται να διαβάζουν τις λέξεις-φράσεις που μπορούν.

• Ειδικά για τους αλλόγλωσσους μαθητές, στην πρώτη ανάγνωση και γραφή διευκολύνονται από το συνδυασμό εικονογράφησης και κειμένου, γεγονός που επιτρέπει τη συσχέτιση εικονικών στοιχείων με λέξεις της ελληνικής, μέσα σε ένα συγκεκριμένο νοηματικό πλαίσιο. Το πλήρες νόημα των κειμένων, οι εικόνες που τα συνοδεύουν, καθώς και αυτές που πλαισιώνουν τις ασκήσεις, συμβάλλουν στη σταδιακή κατάκτηση της ελληνικής γλώσσας. Επίσης, η πρόβλεψη να εμφανίζεται το κάθε γράμμα/δίγραφο σε διαφορετικά σημεία της λέξης και σε διαφορετικούς συνδυασμούς επιτρέπει στα αλλόγλωσσα παιδιά να ασκούνται στην προφορά.
• Η εικόνα είναι βασική για την ανάγνωση ή την κατανόηση του περιεχομένου σε διαφημίσεις, στην τηλεόραση, στα περιοδικά, σε επιστημονικά κείμενα, πιο πρόσφατα στο Διαδίκτυο. Η σχέση των δύο σημειωτικών συστημάτων (γλώσσας και εικόνας) είναι πολύπλοκη, ο τρόπος που κατασκευάζουν το ίδιο νόημα διαφορετικός. Ούτε καν οι πληροφορίες που δίνουν είναι ακριβώς ίδιες - αλλού είναι πιο διαφωτιστική η γλώσσα κι αλλού η εικόνα. Με αυτή την έννοια, η ανάγνωση των εικόνων είναι και αυτή ανάγνωση.
  
  
• Η υιοθέτηση ενός συνδυαστικού μοντέλου για τη διδασκαλία της ανάγνωσης και της γραφής, το οποίο συνθέτει στοιχεία της αναλυτικοσυνθετικής μεθόδου με στοιχεία της αναδυόμενης γραφής αλλά και της ολικής προσέγγισης της γλώσσας, φαίνεται η ενδεδειγμένη. Η αναλυτικοσυνθετική μέθοδος δίνει έμφαση στην αντιστοίχιση φθόγγων και γραμμάτων, μέσα από τη συστηματική άσκηση στην κατάτμηση και επανασύνθεση πρότυπων λέξεων. Η θεωρία του αναδυόμενου γραμματισμού τονίζει τη σπουδαιότητα των προγενέστερων γνώσεων και εμπειριών που οι αναγνώστες φέρουν κατά την ανάγνωση. Η γραπτή γλώσσα επιπλέον προσεγγίζεται λειτουργικά, πράγμα που έχει ως συνέπεια η πορεία διδασκαλίας να ξεκινά από το ολοκληρωμένο κείμενο, το μόνο που ουσιαστικά έχει νόημα για τα παιδιά, προς τις μικρότερες μονάδες που το απαρτίζουν.

• Για την επεξεργασία κάθε μονοσέλιδου κεφαλαίου προτείνονται δύο διδακτικές ώρες. Για κάθε δισέλιδο κεφάλαιο προτείνονται ως τέσσερις διδακτικές ώρες. Στο πρώτο δίωρο δίνεται έμφαση στην προσέγγιση των κειμένων του κεφαλαίου, καθώς και στον εντοπισμό με διαισθητικό τρόπο κάποιων χαρακτηριστικών του που το κάνουν να διαφέρει από άλλα είδη κειμένων. Στο δεύτερο δίωρο προχωρούν στην προσέγγιση του γλωσσικού φαινομένου. Σκοπός της ενασχόλησης με το εκάστοτε γραμματικό φαινόμενο είναι η εξοικείωση με αυτό και η επισήμανσή του μέσα από χρήση, χωρίς την επίκληση γραμματικού κανόνα ή μεταγλώσσας (π.χ. καταλήξεις, ουσιαστικό, χρόνος κ.ά.). Οι μαθητές καλούνται να εντοπίσουν το γλωσσικό φαινόμενο στο κείμενο και στη συνέχεια να ασκηθούν στο Τ.Ε. Σε κάθε ενότητα προτείνονται κείμενα από το Ανθολόγιο που συνδέονται με τη θεματολογία της (δίωρο Λογοτεχνίας - Φιλαναγνωσίας).
  Ορθογραφία: Από το κεφάλαιο Ο κύριος με το καπέλο και εξής η τελευταία άσκηση αποτελεί την ορθογραφία από τη στιγμή που μπορούν να συνθέσουν τις πρώτες λέξεις με στοιχεία που έχουν μάθει (Τ.Ε. 1^ο τχ., σελ. 29). Αρχικά, στόχος της ορθογραφίας είναι η εμπέδωση της γραφοφωνημικής αντιστοιχίας και, στη συνέχεια, η ορθή γραφή συχνόχρηστων λέξεων.
  Αντιγραφή: Η αντιγραφή συνδέεται άμεσα με την ορθογραφία, καθώς το παιδί πρέπει να αντιγράφει κάθε φορά τη λέξη (αργότερα πρόταση) που θα έχει ως ορθογραφική άσκηση. Για το λόγο αυτό, ο δάσκαλος, η δασκάλα θα πρέπει να ελέγχει κάθε φορά το Τ.Ε. του μαθητή. Ο δάσκαλος ή η δασκάλα μπορεί να ορίσει επιπλέον άσκηση στην αντιγραφή. Η αντιγραφή είναι σκόπιμη να έχει λειτουργικό χαρακτήρα. Είναι δηλαδή καλύτερο να αντιγράφουν μικρά κείμενα όπως προσκλήσεις, λίστες για ψώνια, τον τίτλο του βιβλίου που δανείζονται κ.ά., που έχουν συγκεκριμένη στόχευση και σχετίζονται με τις δραστηριότητες της τάξης. Έτσι, η αντιγραφή γίνεται μια πράξη με νόημα και συνδέεται με την αυτοδιόρθωση.  
  
  

• Δραστηριότητες που αφορούν τη σύνθεση λέξεων μπορούν να πραγματοποιούνται με δακτυλόκουκλες ή γαντόκουκλες. Κατασκευάζονται στην τάξη με απλά υλικά, όπως κυλίνδρους από χαρτί υγείας, χαρτί, χαρτόνι, μικρά μπαλόνια, παλιά γάντια και κάλτσες. Καθεμιά τους αντιπροσωπεύει ένα γράμμα ή μια συλλαβή. Τα παιδιά, παίζοντας με τις δακτυλόκουκλες, συνθέτουν λέξεις και απλές φράσεις.
  
  
  Δραστηριότητες εξοικείωσης με το γράμμα: Το εντοπίζουν σε διαφημιστικά έντυπα, εφημερίδες και περιοδικά, σε διάφορα μεγέθη και γραμματοσειρές, το κόβουν και το κολλούν στο τετράδιό τους, κάνοντας μια εικαστική σύνθεση. Παίζουν παιχνίδια αναγνώρισης γραπτών λέξεων και αντιστοίχισής τους με εικόνες από περιοδικά και διαφημιστικά έντυπα (παραλλαγή της τόμπολας) ή σχηματισμού τους με πλαστικοποιημένες καρτέλες (παραλλαγή σκραμπλ) που έχει ετοιμάσει ο δάσκαλος και η δασκάλα μόνος του, μόνη της ή σε συνεργασία με τους μαθητές και τις μαθήτριες, όπου αυτό είναι εφικτό. Συστήνονται οι καρτέλες αποδελτίωσης.
  
  
  Κάθε φορά που ολοκληρώνεται η επεξεργασία ενός γράμματος, το τοποθετούν σε ένα μεγάλο χαρτόνι κανσόν μαζί με μια χαρακτηριστική λέξη που αρχίζει από αυτό καθώς και την εικόνα του. Στόχος τους είναι να δημιουργήσουν σταδιακά ένα εικονογραφημένο αλφαβητάρι.
  
  
  Το βιβλίο του γράμματος: Σε κάθε μάθημα, οι λέξεις που συγκεντρώνονται σε κατάλογο κατά την επεξεργασία της κεντρικής εικόνας μπορούν να αποτελέσουν το υλικό για την ομαδική συγγραφή του βιβλίου του γράμματος. Κάθε παιδί επιλέγει μία τουλάχιστον λέξη, τη γράφει σε μία κόλα Α4 και την εικονογραφεί (στην αρχή ο δάσκαλος ή η δασκάλα λειτουργεί ως γραμματέας). Το σύνολο των σελίδων δένεται σε βιβλίο με εξώφυλλο και παραμένει στην τάξη ως αναγνωστικό υλικό συμπληρωματικό του Β.Μ. Η διαδικασία αυτή βοηθά τα παιδιά να συνθέσουν σταδιακά απλές ιστορίες.
  Λέξεις - κλειδιά: Σε κάθε μάθημα έχουν επιλεγεί από το κείμενο δύο τρεις χαρακτηριστικές λέξεις που περιέχουν το υπό επεξεργασία γράμμα και οι οποίες απεικονίζονται στην εικονογράφηση της ενότητας. Οι λέξεις αυτές είναι καταχωρημένες ανά κεφάλαιο στο τέλος κάθε τεύχους. Με τις λέξεις-κλειδιά καθίσταται δυνατή η ανασύνθεση της πλοκής του κεφαλαίου. Η δασκάλα, ο δάσκαλος γράφει τις λέξεις στον πίνακα και ζητά από τις μαθήτριες και τους μαθητές να αναδιηγηθούν την ιστορία χρησιμοποιώντας τες. Ακόμα μπορούν είτε γραπτά είτε προφορικά να συνθέτουν δικές τους σύντομες ιστορίες.
• Ο δάσκαλος ή η δασκάλα φροντίζει να φέρνει στην τάξη ποικίλα είδη κειμένων καθημερινής χρήσης, όπως υποδεικνύεται στις δραστηριότητες που προτείνονται για κάθε κεφάλαιο: εφημερίδες, τηλεκάρτες, έντυπα λογαριασμών, εισιτήρια, διαφημιστικά έντυπα κ.λπ.
• Μία από τις διαδεδομένες χρήσεις της γραφής είναι η καταγραφή αντικειμένων, ονομάτων, πληροφοριών σε στήλη για την υποβοήθηση της μνήμης. Η καταγραφή λέξεων στην τάξη γύρω από ένα θέμα βοηθά τα παιδιά στην εύκολη ταύτιση των λέξεων με την προφορική εκφορά τους καθώς και στον εντοπισμό τους. Οι κατάλογοι γράφονται στην τάξη με ποικίλες αφορμές. Οι κατάλογοι, οι ιστορίες που έχουν συνθέσει τα παιδιά, καθώς και διάφορα κείμενα καθημερινής χρήσης που έχει φέρει ο δάσκαλος ή η δασκάλα για την επεξεργασία των εκάστοτε θεμάτων παραμένουν αναρτημένα στους τοίχους της τάξης, για να λειτουργούν ως σημεία αναφοράς.
• Η παράλληλη με το σχολικό βιβλίο ανάγνωση εξωσχολικών βιβλίων στην τάξη συμβάλλει στην εξοικείωση των παιδιών με είδη κειμένου που διαφέρουν υφολογικά και αισθητικά, και καλλιεργεί την αντίληψη ότι το βιβλίο μπορεί να είναι φορέας απόλαυσης και πηγή πληροφοριών. Ακόμα δίνει την ευκαιρία στα παιδιά να προσεγγίσουν διαφορετικά είδη εικονογράφησης, ποικίλες γραμματοσειρές, να αναγνωρίσουν λέξεις και φράσεις σε άλλο πλαίσιο. Η μεγαλόφωνη ανάγνωση βιβλίων από το δάσκαλο και τη δασκάλα με τρόπο που να επιτρέπει στα παιδιά να βλέπουν το κείμενο και να συμμετέχουν στην ανάγνωσή του, είναι σκόπιμο να γίνεται από τις πρώτες μέρες στο σχολείο.
  
  

• Είναι σκόπιμο ο δάσκαλος και η δασκάλα να ενθαρρύνει τα παιδιά να παρουσιάζουν στην τάξη τα βιβλία που έχουν διαβάσει. Καλό είναι να υπάρχει στην τάξη γωνιά βιβλιοθήκης κατάλληλα διαμορφωμένη, όπου τα παιδιά θα μπορούν να πηγαίνουν, όταν τελειώνουν οι εργασίες τους.
  
  
  Συγγραφή ιστοριών: Κάθε μαθητής, καθώς και ο δάσκαλος και η δασκάλα, λέει από μια πρόταση με σκοπό τη σύνθεση μιας ομαδικής ιστορίας. Καθένας γράφει τη φράση του με τη βοήθεια του δασκάλου σε ένα φύλλο χαρτί και την εικονογραφεί. Ο δάσκαλος, η δασκάλα ενθαρρύνει το παιδί να γράψει τις λέξεις-φράσεις που μπορεί. Σιγά σιγά τα παιδιά κατακτούν το μηχανισμό της γραφής και τελικά γράφουν μόνα τους ολόκληρα τα κείμενα που συνθέτουν. Δένουν τις σελίδες σε βιβλίο και το διαβάζουν. Το βιβλίο παραμένει στην τάξη και αποτελεί αναγνωστικό υλικό. Καλό είναι, κατά την ομαδική σύνθεση μιας ιστορίας, αυτή να καταγράφεται και σε χαρτί του μέτρου ή φύλλο χαρτιού σεμιναρίων που αναρτάται πιο εύκολα και είναι εύχρηστο, ώστε να μπορούν τα παιδιά να διαβάζουν τις φράσεις που έχουν ήδη ειπωθεί.

• Αξιοποίηση του Εικονογραφημένου Λεξικού Α΄, Β΄, Γ΄ Δημοτικού: Ο δάσκαλος και η δασκάλα παίζει με τους μαθητές και τις μαθήτριες με τη βοήθεια του λεξικού το παιχνίδι «Πρόσωπο ? ζώο - πράγμα» για κάθε γράμμα. Αν το γράμμα προσφέρεται, μπορεί να προσθέσει και άλλες κατηγορίες (λουλούδια, φαγητά κ.λπ.).
  
  
• Στο τετράδιο-ευρετήριο και με τη βοήθεια του λεξικού, τα παιδιά καταγράφουν λέξεις που θεωρούν δύσκολες. Ο δάσκαλος και η δασκάλα τα βοηθά να ανατρέξουν σε αυτό, όταν δε θυμούνται κάποια λέξη. Ακόμα γράφουν σε στήλη, σε ένα μεγάλο χαρτόνι, συχνόχρηστες λέξεις με δύσκολη ορθογραφία και το κρεμούν στην τάξη για να μπορούν να ανατρέχουν σε αυτό.
• Σε λέξεις που παρουσιάζουν ορθογραφική δυσκολία, ο δάσκαλος ή η δασκάλα υποδεικνύει με τη βοήθεια του λεξικού τη σωστή γραφή τους.
    

• Η εργασία του μαθητή στο σπίτι εναπόκειται στην κρίση του εκπαιδευτικού. Πρέπει να είναι στο μέτρο αυτόνομης εργασίας ενός εξάχρονου παιδιού και να μην απαιτεί πολύ χρόνο (15 λεπτά). Θα μπορούσαν επίσης και κάποιες από τις συμπληρωματικές δραστηριότητες (π.χ. κολάζ) να γίνονται ή να ολοκληρώνονται στο σπίτι.  
• Ενδεικτικά προτείνονται για το μάθημα της Γλώσσας: τετράδιο εργασιών, ένα ευρετήριο, ένα τετράδιο μισό μισό και ένα τετράδιο σπιράλ με λευκές σελίδες Α4 για το κολάζ και άλλες δραστηριότητες.

          Σχολικός Σύμβουλος

         Δρ Γεώργιος Μπάτσιος

Πηγη

Γιατί τα παιδιά ασκούν bullying;

πηγη

Γιατί τα παιδιά ασκούν bullying; 

Τι εμπνέει τους «ψευτόμαγκες» να λειτουργούν επιθετικά; Τι κάνει ορισμένους ανθρώπους πιο ευκολότερους στόχους στο bullying, από άλλους; Και κυρίως: Πώς θα το σταματήσουμε;
Αυτά τα ερωτήματα βρέθηκαν στο επίκεντρο μιας έρευνας από το ιατρικό τμήμα του Πανεπιστημίου Yale, στην οποία μια ομάδα ερευνητών συνεργάστηκε προκειμένου να «ξεμπλέξει» τις αλληλεπιδράσεις ανάμεσα στους θύτες και τα θύματα και να τους αναπροσδιορίσει με πιο θετικό τρόπο.
Στην ομάδα των ειδικών και ο Δρ. Denis Sukhodolsky, ο οποίος μαζί με τους συναδέλφους του εξετάζουν τους βιολογικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες που υποβόσκουν στη χρήση ισχύος με σκοπό τη βλάβη, τον εξευτελισμό και την προσβολή άλλων. Στόχος τους: Να αναγνωρίσουν τρόπους που θα βοηθήσουν όλα τα παιδιά και τους εφήβους να διάγουν πιο ομαλές σχέσεις και τελικά να βγάλουν το bullying από τη ζωή τους.

Και αυτό πρέπει να γίνει άμεσα: Τα ποσοστά του bullying στον δυτικό κόσμο –και στην Ελλάδα συγκεκριμένα- αυξάνονται χρόνο με τον χρόνο, σε βαθμό που τείνει να αποτελεί κοινωνική επιδημία, οδηγώντας ακόμα και σε ασθένειες. Έρευνες συνδέουν το bullying στην παιδική ηλικία με μια μακρά λίστα προβλημάτων σωματικής και ψυχικής υγείας, όπως η παχυσαρκία, η κατάθλιψη και ο υψηλότερος κίνδυνος χρόνιων ασθενειών. Φαίνεται, μάλιστα, πως οι δυσμενείς επιπτώσεις στην υγεία είναι πολύ πιο σοβαρές από το να έχει κακοποιηθεί κανείς από έναν ενήλικα ως παιδί! Άλλες έρευνες συνδέουν τα θύματα bullying με χαμηλά οικονομικά εισοδήματα και χειρότερη ποιότητα ζωής στο μέλλον.
Ο Sukhodolsky συμφωνεί με αυτά τα ευρήματα. «Είναι τεράστια η επίδραση του bullying στο άγχος, την κατάθλιψη και τη χαμηλή αυτοπεποίθηση», λέει ο ίδιος, και αυτό ισχύει τόσο για τα θύματα όσο και για τους θύτες. «Αυτοί που ασκούν bullying νιώθουν τις αρνητικές επιπτώσεις που έχει αυτή η συμπεριφορά τους», προσθέτει και εξηγεί, ότι βιώνουν σύγχυση, ντροπή και κοινωνικό αποκλεισμό. «Πολλοί θύτες δεν ξέρουν πώς αλλιώς να φερθούν. Κανείς στη ζωή τους δεν τους έχει εξηγήσει τι σημαίνει να πληγώνεις τα αισθήματα κάποιου.»

Οι δύο πλευρές του ίδιου νομίσματος

Χρησιμοποιώντας ως εργαλεία πραγματικά παραδείγματα, ο Sukhodolsky και η ομάδα του βρήκαν, ότι πολλοί θύτες παρουσιάζουν έντονα χαρακτηριστικά «αναισθησίας». Ο όρος δεν χρησιμοποιήθηκε επικριτικά, αλλά για να περιγράψει την ανικανότητα κάποιου να αναγνωρίσει ότι ο άλλος δεν νιώθει καλά ψυχολογικά. Τέτοιοι άνθρωποι, λέει ο Sukhodolsky, είναι «ανάπηροι στην ικανότητα να αντιληφθούν τη δυσφορία κάποιου». Τα παιδιά αυτά, δηλαδή, τείνουν να έχουν μεγάλες δυσκολίες στη διαχείριση του θυμού τους και στην επιθετικότητα. Πολλά έχουν τέτοιες εμπειρίες ζωής που πιθανώς συμβάλλουν στην συμπεριφορά τους.
Με τη χρήση μαγνητικής απεικόνισης, οι ερευνητές βρήκαν, επίσης, διαφορές στους εγκεφάλους των παιδιών που έχουν την τάση να ασκούν bullying στους άλλους. Άλλες μελέτες έδειξαν, ότι ο τρόπος που τα μεγαλώνουν οι γονείς τους και κάποια τραύματα στην παιδική ηλικία μπορεί να βλάψουν την κοινωνική και συναισθηματική τους ανάπτυξη.
Η έλλειψη κοινωνικής συνείδησης είναι ένα στοιχείο που οι νταήδες συχνά έχουν κοινό με τα θύματά τους, τα οποία κατά κανόνα έχουν τις δικές τους διαπροσωπικές δυσκολίες. Μπορεί να πρόκειται για παιδιά με μη ελκυστικές συνήθειες, π.χ. που σκαλίζουν τη μύτη τους. Ένα τέτοιο παιδί πρέπει να βρει βοήθεια στο να αναπτύξει τις κοινωνικές του ικανότητες. Άλλες φορές θύματα γίνονται παιδιά με αυτισμό, με κάποιο τικ, με ΔΕΠΥ. Πολλά από αυτά δεν συνειδητοποιούν καν, ότι κάποιες συμπεριφορές τους θεωρούνται μη αποδεκτές ή μπορεί να προκαλέσουν ανεπιθύμητη προσοχή.

πηγη

Ένα αληθινό παράδειγμα

Μια ψηλή 17χρονη με το ψευδώνυμο Kerry παίζει στην ποδοσφαιρική ομάδα του σχολείου τη. Παρόλο που έχει ΔΕΠΥ και διάχυτο άγχος, η μαμά της την περιγράφει ως χαρούμενη και κοινωνική. Η Kerry θεωρεί τον εαυτό της δημοφιλή, λέει η μαμά της, αλλά στην πραγματικότητα έχει υπάρξει αρκετές φορές θύμα bullying και, δυστυχώς, έχει βρεθεί και εκείνη στη θέση του νταή.
Η μαμά της λέει, ότι η Kerry είναι ένα ευχάριστο, εξωστρεφές κορίτσι, αλλά δυσκολεύεται με την διαχείριση θυμού και συχνά είναι αναίσθητη ως προς τα αισθήματα των άλλων. «Όταν δεν γίνεται αυτό που θέλει, θυμώνει τρομερά. Ξεπερνά τα όρια και δεν το καταλαβαίνει καν!». Ωστόσο, το κορίτσι παίρνει φαρμακευτική αγωγή για τη ΔΕΠΥ, ενώ το παρακολουθεί και ψυχολόγος και μόνο έτσι καταφέρνει να έχει κοινωνική ζωή.

Αυτό που βοηθά το θύμα βοηθά και τον νταή

Είναι πολλοί αυτοί που όταν ακούν για περιστατικά bullying απαντούν «απλά αγνόησέ το» -όμως αυτό είναι το χειρότερο που μπορεί να κάνει κανείς. Τόσο το παιδί που δέχεται, όσο και αυτό που ασκεί bullying χρειάζονται άμεσα βοήθεια από ειδικούς και ιδιαίτερα από σχολικούς ψυχολόγους, οι οποίοι θα μιλήσουν τόσο με το παιδί και τους γονείς του, όσο και με τους εκπαιδευτικούς που σχετίζονται με αυτό.
Χρειάζεται όλοι αυτοί μαζί να συνεργαστούν, για να βρουν τρόπους διαχείρισης του θυμού και της επιθετικότητας του μεν νταή, αλλά και να αναπτύξουν τα κοινωνικά ταλέντα του θύματος, ώστε να μην αντιμετωπίσει τέτοια θέματα στην υπόλοιπη ζωή του. Στόχος είναι να βοηθηθούν τα παιδιά και οι έφηβοι έτσι ώστε να αναγνωρίζουν τι είναι αυτό που πυροδοτεί τις κακές συμπεριφορές τους, αλλά και να προβλέπουν τι θα συμβεί μετά –με τον τρόπο θα μπορούν να παίρνουν καλύτερες αποφάσεις.

Φιλίες, όχι φιλονικίες

Ο Sukhodolsky δίνει έμφαση στο ότι δεν υπάρχει μία μόνο απλή λύση στο bullying, αλλά λέει ότι έχει υπάρξει πρόοδος από τότε που το ζήτημα ήρθε στο φως της δημοσιότητας, στις αρχές της δεκαετίας του 1990, έπειτα από έναν μεγάλο αριθμό αυτοκτονιών εφήβων. Σήμερα, τα πράγματα έχουν προχωρήσει τόσο, ώστε το bullying να θεωρείται ποινικό αδίκημα. «Επιπλέον, όλα τα σχολεία είναι υποχρεωμένα να έχουν ένα προληπτικό σχέδιο δράσης, προκειμένου να βοηθούν τα παιδιά που κινδυνεύουν είτε να πέσουν θύματα είτε να γίνουν νταήδες», λέει ο ίδιος.
Οι καλύτερες λύσεις, πάντως, προσθέτει ο Sukhodolsky είναι αυτές που απευθύνονται στις αναπτυξιακές δυσκολίες και στις διαφορές μάθησης ανάμεσα στα παιδιά. Αυτές απαιτούν τη στήριξη και του σχολείου και της οικογένειας –την ίδια ώρα τα παιδιά πρέπει να ενθαρρύνονται να μιλούν ανοιχτά για τις κοινωνικές τους δυσκολίες και να βοηθούν το ένα το άλλο. Για παράδειγμα, λέει ο ψυχίατρος, «ένα παιδί που βρίσκεται στο φάσμα του αυτισμού μπορεί να γίνει ομάδα με ένα κοινωνικά ικανό παιδί, να περνά χρόνο μαζί του στο διάλειμμα ή στο φαγητό. Το ένα μπορεί να βοηθήσει το άλλο να αναπτύξουν σωστές κοινωνικές συμπεριφορές».
Ο καλύτερος τρόπος για να νικηθεί το bullying, καταλήγει ο Sukhodolsky, είναι διδάσκοντας τα παιδιά να εξυπηρετούν το ένα τις διαφορές του άλλου. «Δεν μπορούμε να αντικαταστήσουμε το bullying με την απομόνωση. Χρειάζεται να το αντικαταστήσουμε με φιλίες!»

Πηγη

 

Φύλλα εργασίας- Δωρεάν, για ασκήσεις λεπτής κινητικότητας

πηγη

Φύλλα εργασίας- Δωρεάν, για ασκήσεις λεπτής κινητικότητας 

Θέμα : Φάρμα

Κόβω - Κολλάω - Παίζω - Ζωγραφίζω

Για να κατεβάσετε το υλικό πατήστε ΕΔΩ 

Δείτε το βίντεο για οδηγίες

Νέος τρόπος μελέτης για τους μαθητές με ΔΕΠΥ (Τεχνικές Μελέτης)

πηγη

Τέλος πια στα βραδινά διαβάσματα της τελευταίας στιγμής. Έρευνες δείχνουν ότι οι παρακάτω τεχνικές μελέτης βοηθούν τα παιδιά με ΔΕΠΥνα μαθαίνουν γρηγορότερα, να διατηρούν τη γνωση-πληροφορία για περισσότερο χρονικό διάστημα και να έχουν καλύτερες επιδόσεις στις εξετάσεις.
Για τους μαθητές με ΔΕΠΥ η μελέτη για τις εξετάσεις του σχολείου μπορεί να είναι μια αποκαρδιωτική διαδικασία. Ευτυχώς, νέες έρευνες δείχνουν ότι οι μαθητές δεν χρειάζονται περισσότερο χρόνο για μελέτη, αλλά μάλλον χρειάζεται να μελετήσουν με διαφορετικό τρόπο. Ο Τζέιμς και ο Τζον ομοζυγωτά δίδυμα με ΔΕΠΥ παρακολουθούν το ίδιο μάθημα βιολογίας. Μελετούν για το ίδιο χρονικό διάστημα, αλλά ο Τζέιμς παίρνει Α στο διαγώνισμα ενώ ο Τζον παίρνει Γ+. Γιατί υπάρχει αυτή διαφορά;
Ποια τεχνική μελέτης αποδίδει περισσότερο;
Ο Τζον μελέτησε επιμελώς για τρεις ώρες το βράδυ της Πέμπτης, την ημέρα πριν το διαγώνισμα. Ξαναδιάβασε τις σημειώσεις του στο τετράδιο και το βιβλίο και έκανε μια επανάληψη στον οδηγό σπουδών. Μελέτησε στο δωμάτιό του. Ο Τζέιμς από την άλλη μεριά μελέτησε για τρεις συνολικα ώρες σε διάστημα όμως τεσσάρων ημερών, από τη Δευτέρα έως την Πέμπτη. Χρησιμοποίησε τις σημειώσεις του, ένα παλιό κουίζ, και τον οδηγό σπουδών, από τον οποίο δημιουργησε ένα τεστάκι για εξάσκηση. Μελέτησε σε διαφορετικές τοποθεσίες, συμπεριλαμβανομένων των Starbucks και της βιβλιοθήκης.
Το 84% των μαθητών μελετούν ξαναδιαβάζοντας το βιβλίο, όπως έκανε και ο Τζον. Το πρόβλημα είναι ότι το "ξανα-διάβασμα" αποτελεί τον πλέον αναποτελεσματικό τρόπο μελέτης για εξετάσεις. Μέσω της διαδικασίας της ανάγνωσης ο εγκέφαλος ενός παιδιού με ΔΕΠΥ δυσκολεύεται πάρα πολύ να καταφέρει να συγκρατήσει πληροφορίες. Η αναγνωση είναι μια παθητική διαδικασία. Είναι σαν να προσπαθείς να μάθεις μπάσκετ βλέποντας τον προπονητή σου να παίζει.
Οι έρευνες προκρίνουν τη δημιουργία ενός τεστ εξάσκησης ως τον καλύτερο τρόπο μελέτης. Συγκεκριμένα προτείνουν να προσπαθήσει ο μαθητής να προβλέψει τι μπορεί ο καθηγητής να ρωτήσει στις εξετάσεις. Να κάνει ένα πέρασμα τον οδηγό σπουδών, να βρει παλιά κουίζ και τεστάκια, να ξεφυλλίσει τις σημειώσεις του αξιολογώντας τις πιο σημαντικές πληροφορίες, να συζήτησει με συμμαθητές του για το τι νομίζουν αυτοί ότι είναι πιο σημαντικό. Μετά να δημιουργήσει ένα δικο του τεστ εξάσκησης.
Ο δεύτερος και πιο σημαντικός λόγος είναι ότι έπεσε να κοιμηθεί αφού είχε έρθει σε επαφή με την ύλη λίγο νωρίτερα. Ο ύπνος βοηθά στη μάθηση. Ο εγκέφαλος είναι περισσότερο δραστήριος τη νύχτα απ' ότι είναι τη μέρα. Κατά τη διάρκεια του ύπνου "ξαναπαίζονται" τα γεγονότα της ημέρας στο κεφάλι και "αναμασόνται" πληροφορίες που έχουν καταγραφεί. Στην περίπτωση του Τζέιμς, ο εγκεφαλός του αναμάσησε το υλικό της βιολογίας, μέσα από τη διαδικασία του ύπνου, τέσσερις φορές.
Ο Τζον εργάστηκε σκληρά για τις εξετάσεις και έχασε μάλιστα και την προπόνηση ποδοσφαίρου που είχε την Πέμπτη το απόγευμα, για να μελετήσει παραπάνω. Έμεινε στο δωμάτιό του χωρίς κανένα διάλειμμα. Παρόλο που προσπάθησε να συγκεντρωθεί, διάφορα πράγματα στο δωμάτιό του όπως ο υπολογιστής, το τηλέφωνο και η μουσική τον έκαναν τελικά να χάνει το στόχο του. Ο Τζον δεν μπορεσε να ρυθμίσει την προσοχή του, έχοντας υπερφορτωθεί με όλες τις απαιτήσεις του διαγωνίσματος.

πηγη

Ο Τζέιμς από τον άλλη μεριά είχε καταλάβει ότι για να αντιμετωπίσει την πλήξη, χρειαζόταν να μελετά για μικρότερα σε χρονική διάρκεια διαστήματα ή να επιλέγει ένα διαφορετικό μέρος μελέτης. Έτσι βρήκε, μέσω της δοκιμής και της πλάνης, ότι ήταν πιο συγκεντρωμένος όταν μελετούσε σε τοποθεσίες διαφορετικές από το σπίτι του. Με άλλα λόγια ο Τζέιμς είχε κατακτήσει την έννοια της μεταγνώσης – το να γνωρίζει δηλαδή πότε και με ποιο τρόπο να χρησιμοποιεί συγκεκριμένες στρατηγικές μάθησης για να επιτύχει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Αναγνώριζε τι του ήταν χρήσιμο και βοηθητικό αλλά και τι του δημιουργούσε εμπόδια. Τελικά, λοιπόν, δεν ήταν παραπάνω χρόνος μελέτης, αυτό που χρειαζόταν ο Τζον, αλλά μια διαφορετική αξιοποίηση του χρόνου του.
Ορίστε μερικές πρακτικές συμβουλές, βασισμένες σε έρευνες, που μπορεί να κάνουν τη διαφορά για το παιδί σας με ΔΕΠΥ.

• Μικρή επανάληψη πριν τον υπνο

Οι ερευνες δείχνουν ότι θυμάσαι περισσότερα εαν κάνεις μια μικρή επανάληψη αυτών που έμαθες ή μελέτησες νωρίτερα μέσα στην ημέρα, 10 με 15 λεπτά πριν πέσεις για ύπνο. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι μαθητές πρέπει να κάνουν όλη τη μελέτη τους λίγο πριν τον ύπνο. Επαναλαμβάνοντας όμως ό,τι έχει ήδη μελετηθεί μέσα στην ημέρα δίνεται στο παιδί η δυνατότητα να επεξεργαστεί τις πληροφορίες αυτές κατά τη διαρκεια του ύπνου.

• Η σωματική άσκηση οξύνει τη συγκέντρωση

Τριάντα λεπτά αεροβικής άσκησης την ημέρα, 4 με 5 ημέρες την εβδομάδα, βελτιώνουν τη συγκέντρωση και τις εκτελεστικές δεξιότητες, ιδιαίτερα στους μαθητές με ΔΕΠΥ. Ενθαρρύνετε τον αθλητή-μαθητή σας να μελετήσει στο λεωφορείο ή στο αυτοκίνητο καθώς επιστρέφει σπίτι από κάποια δραστηριότητα. Εξετάστε την πιθανότητα να αρχίσει το διάβασμα αμέσως μετά την προπόνηση. Εαν το παιδί σας δε συμμετέχει σε κάποιο άθλημα προτείνετέ του να βγάλει βόλτα το σκύλο σας ή να ρίξει μερικά καλάθια λίγο πριν καθήσει να κάνει τις σχολικές του εργασίες. Παρόλο που οποιαδήποτε αεροβική άσκηση λειτουργεί αποτελεσματικά, οι πιο βοηθητικές δραστηριότητες για μαθητές με ΔΕΠΥ είναι το μπαλέτο, η γιόγκα, το tai chi, όλα αυτά τα αθλήματα δηλαδή που απαιτούν από τους μαθητές να συγκεντρωσούν το μυαλό και το σώμα τους ταυτόχρονα.

• Ο παράγοντας "μύτη"

Η όσφρηση ειναι ένα δυναμικό εργαλείο. Σύμφωνα με τις έρευνες εαν εκτεθείς στην ίδια μυρωδιά κατά τη διάρκεια της μελέτης και κατά τη διάρκεια του ύπνου, είναι πιθανόν να θυμάσαι αργότερα περισσότερα από αυτά που μελέτησες. Όταν το παιδί σας διαβάζει τοποθετήστε ένα μικρό πιατάκι με αιθέρια έλαια κάπου εκεί κοντά. Η μέντα είναι μια καλή επιλογή καθώς οι ιδιότητές της βοηθούν παράλληλα στην ανακούφιση του άγχους. Τοποθετήστε ένα μικρό πιατάκι με το ίδιο άρωμα δίπλα από το κρεβάτι του όταν κοιμάται. Σύμφωνα με τις έρευνες ο εγκέφαλος του παιδιού θα συνδέσει τη μυρωδια αυτή με το εκπαιδευτικό υλικό που μελετήθηκε νωρίτερα. Έτσι, υποστηρίζουν οι επιστήμονες, μπορεί ο μαθητής να βοηθηθεί να συγκρατήσει μεγαλύτερο κομμάτι των πληροφοριών, που θα προσπαθήσει να ανακαλέσει.

• Υπνος, διαλείμματα και Μνήμη

Οι περισσότεροι άνθρωποι χρειάζονται 8 με 9 ώρες νυχτερινού ύπνου για να διατηρήσουν τις μνήμες τους, αλλά τα νεαρά ατομα χρειάζονται περισσότερο. Ο απογευματινός υπνάκος των 30 λεπτών μπορεί να βοηθησει. Βεβαιωθείτε όμως ότι αυτές οι μεσημεριανές σιέστες δεν ξεπερνούν τα 30 λεπτα, καθώς ο παρατεταμμενος ύπνος κατα τη διάρκεια της ημέρας μπορεί να επηρεάσει/παρεμποδίσει τη νυχτερινή τους ξεκούραση.
Τα διαλείμματα βοηθούν τα παιδια, ειδικά μάλιστα τα παιδιά με ΔΕΠΥ, να μαθαίνουν περισσότερα. Οι έρευνες δείχνουν ότι οι μαθητες θυμούνται πιο πολλά όταν κάνουν συχνά διαλείμματα μεταξύ των διαστημάτων μελέτης, από το να διαβάζουν συνεχόμενα και αδιάκοπα για παρατετεμένο χρονικό διάστημα. Κάνοντας μικρές διακοπές δινεται η δυνατότητα στον εγκέφαλο του μαθητή να επαναλάβει και να επανεξετάσει πληροφοριες και ύλη, ακόμα κι αν ο μαθητής δεν συνειδητοποιεί εκείνη την ώρα ότι τις επεξεργάζεται.

• Μικρές γουλιές από ένα γλυκό ποτό

Ένα ποτό που περιέχει μια κάποια ποσότητα ζάχαρης βοηθά στην σχολική επίδοση. Τα γλυκά ποτά παρέχουν γλυκόζη, η οποια είναι η κύρια πηγή καυσίμων για τον εγκέφαλο. Εάν τα επίπεδα γλυκόζης είναι χαμηλά το άτομο δεν είναι σε θέση να εστιάσει ή να εκτελέσει εργασίες με τρόπο αποτελεσματικό.
Ποτά όπως το Gatorade ή ο χυμός μήλου παρέχουν γλυκόζη χωρίς όμως να επιβαρύνουν με ζάχαρη τον οργανισμό ενός παιδιού. Από την άλλη, τα αναψυκτικα και άλλα ποτά με υψηλά επίπεδα ζάχαρης (μέχρι και 10 κουταλιές), παρεχουν υπερβολικη ποσοτητα γλυκοζης, η οποια οδηγει σε μια έκρηξη ζάχαρης αλλοιώνοντας τη μνήμη και θολώνονας την σκέψη. Γι' αυτό ζητήστε από το παιδί σας να πίνει μικρές γουλιές (κι όχι να πιει μονομιάς) το γλυκό του ποτό. Έτσι θα αποκτήσει βελτιωμενη συγκέντρωση και διάθεση.
Συμπερασματικά, εαν ενθαρρύνετε τους μαθητές που δυσκολεύονται με θεματα προσοχής να εφαρμόσουν κάποιες από αυτες τις εύκολες τεχνικές, μπορεί να δείτε σημαντική διαφορα στη σχολική επιδοση του παιδιού σας.
Η Ann Dolin, Med, είναι πρόεδρος του Educational Connections Inc., και συγγραφέας του βιβλίου "Homework Made Simple". Είναι επίσης μέλος του συμβουλίου του CHADD.
Μετάφραση στα Ελληνικά Αγγελική Χαμοσφακίδη.

Πηγη

40 ΙΔΕΕΣ Αισθητηριακού διαλείμματος για παιδιά

πηγη

Το αισθητηριακό διάλειμμα ή «το διάλειμμα του μυαλού», είναι μία όμορφη λέξη για να περιγραφεί το να κάνει κανείς διάλειμμα από τις καθιστές δραστηριότητες εκμάθησης ή τις καθιστικές δραστηριότητες γενικά. Για τα παιδιά που έχουν αισθητηριακές ανάγκες, αυτό συχνά αναφέρεται ως «αισθητηριακή δίαιτα» ή ως αισθητηριακό διάλειμμα. Είναι γι’ αυτά ο χρόνος, όπου παίρνουν τις αισθητηριακές πληροφορίες που χρειάζονται στα σώματά τους, για να μείνουν σε εγρήγορση, συγκεντρωμένοι και προσηλωμένοι.

Ο κάθε ένας από εμάς έχει το δικό του τρόπο, με τον οποίο λειτουργεί ή ελέγχει το αισθητηριακό του σύστημα. Ένας άνθρωπος ο οποίος μπορεί να λειτουργήσει καλά, είναι κάποιος ο οποίος αντιλαμβάνεται τα αισθητηριακά ερεθίσματα που δέχεται, φιλτράρει τις ασήμαντες πληροφορίες, και τα συναισθήματα και η συμπεριφορά του δείχνουν τη σωστή ανταπόκριση στην κατάσταση ή στο περιβάλλον.

Τα παιδιά ή οι ενήλικες με λειτουργικές διαταραχές, όπως ΔΕΠ-Υ (ADD/ADHD), Αισθητηριακή Διαταραχή (Sensory processing disorder), αυτισμό κ.ά., έχουν δυσκολία να ελέγξουν τις αισθητηριακές πληροφορίες που λαμβάνουν. Το οποίο δείχνει το γιατί είναι ΤΟΣΟ σημαντικά γι’ αυτούς τα αισθητηριακά διαλείμματα.

Γιατί είναι σημαντικά τα αισθητηριακά διαλείμματα;

Τα αισθητηριακά διαλείμματα είναι ένας τρόπος για κάθε παιδί, είτε έχει αισθητηριακές ανάγκες είτε όχι, να κάνει reset, να χαλαρώσει, και να αφήσει το αίμα να κυκλοφορήσει στο κεφάλι του. Όλοι γνωρίζουμε πως τα παιδιά μαθαίνουν καλύτερα μέσω της κίνησης και με το να εξερευνούν με τα χέρια τους. Το να τους δίνει κανείς διαλείμματα στη διάρκεια της μέρας τους, επιτρέπει στον εγκέφαλο του κάθε παιδιού να ξεκουραστεί και να επανεκκινηθεί. Tαυτόχρονα, τα παιδιά μαθαίνουν και ζωτικής σημασίας δεξιότητες σε αυτά τα αισθητηριακά διαλείμματα.

πηγη

Κάθε πότε θα έπρεπε να κάνετε αισθητηριακό διάλειμμα

Έχει υποστηριχθεί ότι τα παιδιά ηλικιών 3 έως 9, χρειάζονται διάλειμμα κάθε 15 λεπτά. Ακόμη, από τα παιδιά που είναι μικρότερα των 3 ετών, δε μπορεί να περιμένει κανείς να μείνουν συγκεντρωμένα για περισσότερο από 5-10 λεπτά, και από κάποια, πολύ λιγότερο ακόμη κι απ’ αυτό. Τα παιδιά στην τέταρτη τάξη και πάνω, προτείνεται να κάνουν διάλειμμα κάθε 45 λεπτά.

Στην πραγματικότητα, αυτό μπορεί να μην εφαρμόζεται πάντα. Επομένως, εάν μπορείτε να κάνετε διάλειμμα έστω κάθε 1-2 ώρες, θα ήταν ιδανικό. Τα διαλείμματα μπορούν να διαρκούν από 10 έως 15 λεπτά.

Και ‘μεγάλοι’, μην ξεχνάτε να συμπεριλαμβάνετε και τον εαυτό σας σε αυτό. Κι εσείς χρειάζεστε ένα αισθητηριακό διάλειμμα στη διάρκεια της μέρας. Πρόσφατα, βρέθηκα σε ένα συνεχόμενο εκπαιδευτικό μάθημα, και πραγματικά λάτρεψα το γεγονός ότι ο εργοθεραπευτής που έκανε την παρουσίαση μας έδινε διαλείμματα 15-20 λεπτών κάθε μιάμιση ώρα. Ήταν υπέροχο για μένα να μπορώ να συγκεντρωθώ και να απορροφήσω όλες τις πληροφορίες που μαθαίναμε.

40 απλές ιδέες αισθητηριακού διαλείμματος

• Το να πηδάτε εμπόδια
• Το να πηδάτε σε ένα μικρό τραμπολίνο ή σε ένα μεγάλο τραμπολίνο εξωτερικού χώρου
• Δραστηριότητες με βαριά αντικείμενα
• Το σούρσιμο σε τούνελ και κάτω από αντικείμενα
• Το σπρώξιμο σε τοίχους ή καρέκλες
• Κραυγές ζώων (μπορείς να κάνεις τον ήχο της αρκούδας; του καβουριού; Των βατράχων; της φώκιας;)
• Το πέταγμα της μπάλας (σταθείτε πλάτη με πλάτη και δώστε την μπάλα με το να γυρνάτε προς μία κατεύθυνση απ’ τα πλάγια, απ’ ότι αντιστρόφως)
• Πισίνες με μπάλες (φτιάξτε τη δική σας, γεμίζοντας με μπάλες μία μικρή πισίνα)
• Το να διαβάζετε σε ένα κάθισμα πουφ
• Το να κάνετε ποδήλατο
• Το να σκαρφαλώνετε σε δέντρα ή σε jungle gym
• Χρησιμοποιείστε κινητικά παιχνίδια (όπως τα Wacky Tracks Hand Fidget, Wood Fidget Puzzle, DoGo Putty, Tangle Therapy Hand Fidget)
• Το να μασουλάτε παιχνίδια ή εργαλεία όπως το Chewable Jewelry (προτείνονται τα Chewable Jewelry Options here ή Chewable Desk Buddy)
• Το να ξαπλώνετε στο χαλί
• Το να παίζετε με αλεξίπτωτο
• Τα πηδήματα Popcorn (το να πηδάτε από καθισμένη θέση και να ξαναπροσγειώνεστε καθισμένοι – βατραχάκια)
• Το περπάτημα με τα χέρια (καροτσάκι)
• Αγώνας με εμπόδια
• Το να πετάτε βαριές μπάλες μπροστά και πίσω
• Δραστηριότητες με πατίνι
• Κορδέλες αντίστασης
• Χοροπήδημα με σε θεραπευτική μπάλα ή μπάλα άσκησης
• Το να ακούτε ξεσηκωτική ή χαλαρωτική μουσική
• Το στριφογύρισμα
• Το να πηγαίνετε έξω για βόλτα ή πεζοπορία
• Άλματα
• Σχοινάκι
• Τρέξιμο
• Το ζούληγμα παραγεμισμένων τσαντών ή stress balls
• Το να πίνετε νερό από μπουκάλι με στόμιο
• Μάσημα τσίχλας (όλες τις φυσικές επιλογές γεύσης στην τσίχλα)
• Η χρήση βαριάς κουβέρτας ή γιλέκου
• Σήκωμα ελαφρών βαρών
• Κινήσεις γιόγκα
• Κολύμπι
• Παιχνίδι σε πρηνή θέση (στην κοιλιά)
• Ακουστικά για να αποκλείσετε τον περιττό θόρυβο
• Ρόλερς ή skate
• Επίσκεψη στην παιδική χαρά

Πηγη

Το σπίτι της γραμματικής. Εξαιρετικό Υλικό 222 σελίδες!!!!!!!

πηγη

Το σπίτι της γραμματικής. Εξαιρετικό Υλικό 222 σελίδες!!!!!!!

πηγη

Για να μπορέσετε να δείτε και να κατεβάσετε το εξαιρετικό υλικό πατήστε ΕΔΩ

Δυσαναγνωσία (Υλικό)

πηγη

Γιατί συλλαβίζει ακόμα; Το πρόβλημα της δυσαναγνωσίας.

Ένα παιδί ακόμη από την ηλικία των 2 χρόνων προσποιείται ότι διαβάζει. Παίρνει ένα βιβλίο στα χέρια του και μιμείται το τρόπο που διαβάζουν οι “μεγάλοι”. Αυτό συμβαίνει γιατί η ανάγνωση περικλείεται από το κύρος μιας κοινωνικά καταξιωμένης δραστηριότητας. Όλοι διαβάζουν κάτι: μια συνταγή, ένα βιβλίο, τους υπότιτλους μιας ταινίας, τις πινακίδες στο δρόμο, τις ετικέτες των προϊόντων στο Super Market, μια σελίδα στο internet. Η ικανότητα της ανάγνωσης αντιμετωπίζεται ως μια αυτονόητη δεξιότητα που όλοι οι άνθρωποι έχουν κατακτήσει από μια ηλικία και μετά. Γιατί όμως κάτι που για τα περισσότερα παιδιά κερδίζεται εύκολα και γρήγορα για κάποια άλλα μοιάζει δύσκολο ή και ακατόρθωτο
Μια γυναίκα 40 χρονών, παντρεμένη με δυο παιδιά, επισκέφθηκε μια ψυχολόγο που ειδικευόταν στην αντιμετώπιση μαθησιακών δυσκολιών και της ζήτησε το αυτονόητο: να τη μάθει να διαβάζει. Σε μια δύσκολη στιγμή της ζωής της, που απειλούνταν το σπίτι της με πλειστηριασμό, χρειάστηκε να δουλέψει για πρώτη φορά, σε ένα κατάστημα τροφίμων. Αργούσε να τοποθετήσει τα προϊόντα στα ράφια ή τα τοποθετούσε λάθος γιατί δεν μπορούσε να διαβάσει σωστά τις ετικέτες και άρα να τα ταξινομήσει σωστά. Επειδή φοβόταν ότι θα την ανακαλύψουν και θα χάσει τη δουλειά της αποφάσισε να ξεπεράσει την ντροπή που ένιωθε και να κάνει κάτι για αυτό. Η δυσαναγνωσία της αντιμετωπίστηκε.
Πως είναι η ανάγνωση ως διαδικασία;
Με την ανάγνωση μετατρέπεται ο γραπτός λόγος σε προφορικό. Στην ουσία λοιπόν είναι μια αποκωδικοποίηση των συμβόλων/σημείων (γράμματα) που έχουμε αποτυπώσει στο χαρτί στα αντίστοιχα φωνήματα (ήχοι της γλώσσας). Έτσι για παράδειγμα όταν βλέπουμε το α γνωρίζουμε ότι αντιστοιχεί σε έναν συγκεκριμένο ήχο στην ελληνική γλώσσα και αυτόν θα αναπαράγουμε, όταν βλέπουμε τη λέξη μήλο μπορούμε να αναγνωρίσουμε τις μορφές των γραμμάτων, να τις συνθέσουμε και να προφέρουμε τη λέξη. Οι ήχοι της γλώσσας συνδυάζονται μεταξύ τους για να δώσουν λέξεις που αυτές σε μια λογική σειρά δίνουν προτάσεις οι οποίες συντάσσουν ένα κείμενο. Το κείμενο μεταφέρει πληροφορίες, ιδέες, σκέψεις, μηνύματα. Αποκαλύπτεται λοιπόν και  η χρησιμότητα της ανάγνωσης που δεν είναι άλλη από το να γίνουν κατανοητά στον αναγνώστη τα νοήματα που μεταφέρει ένα κείμενο.

πηγη

Επομένως για να είναι η ανάγνωση αποτελεσματική χρειάζονται δυο προϋποθέσεις: α) να γίνεται αναγνώριση της μορφής της λέξης ώστε να αναπαραχθεί προφορικά και β) να γίνεται κατανοητή η σημασία της ώστε να οδηγήσει στην κατανόηση της πρότασης και άρα του κειμένου.
Ως  “καλός αναγνώστης” λοιπόν χαρακτηρίζεται ένα παιδί που σε ένα κείμενο, κατάλληλο για το αναπτυξιακό και γνωστικό στάδιο στο οποίο βρίσκεται, μπορεί να ανταπεξέλθει στο “τεχνικό κομμάτι” της ανάγνωσης δηλαδή:

• να έχει καλή ροή στο λόγο του όσο διαβάζει
• να αυτοδιορθώνεται σε περίπτωση λάθους αναπαραγωγής μιας λέξης
• να ολοκληρώνει την ανάγνωση σε ένα ικανό χρόνο
• να χρωματίζει τη φωνή του σύμφωνα με το ύφος του κειμένου
• να τονίζει τις λέξεις σωστά

και παράλληλα να εμφανίζει τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της ανάγνωσης:

• να αναπαράγει τη κεντρική ιδέα του κειμένου που διαβάζει
• να είναι σε θέση να ερμηνεύσει αυτά που διαβάζει ανακαλώντας τη προηγούμενη γνώση που έχει για το θέμα
• να διαμορφώσει μια προσωπική άποψη για το κείμενο που διάβασε

Τι είναι η δυσαναγνωσία;
Όπως όλες οι ειδικές μαθησιακές δυσκολίες αναφέρεται σε παιδιά με φυσιολογική νοημοσύνη και κύριο χαρακτηριστικό είναι ότι η εκδήλωση αυτής της αδυναμίας αντιμετωπίζεται ως μη αναμενόμενο γεγονός. Αποτελεί κατηγορία των μαθησιακών δυσκολιών και εστιάζεται στη δυσκολία της αναγνωστικής ικανότητας αλλά και της προφορικής απόδοσης αυτών που έχουν διαβαστεί.
Τα σημάδια που μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι το παιδί μας έχει πρόβλημα στην ανάγνωση είναι:

• έντονο κόμπιασμα και παύσεις
• επαναλαμβάνει γράμματα ή συλλαβές των λέξεων
• διαβάζει λάθος τις λέξεις και δεν αυτοδιορθώνεται
• χάνει τη σειρά του κειμένου
• δυσκολεύεται στην ανάγνωση πολυσύλλαβων ή ασυνήθιστων λέξεων
• παραλείπει, μεταθέτει, προσθέτει, γράμματα ή συλλαβές ή λέξεις πχ. τηγανηστό αντί για τηγανητό
• δεν έχει κατανοήσει πλήρως τη λέξη ή πρόταση ή κείμενο μετά την ανάγνωση του
• συλλαβίζει
• δυσκολεύεται να διαβάσει ακόμα και λέξεις που έχει δει πολλές φορές
• ο χρόνος ολοκλήρωσης της ανάγνωσης είναι μακρύς
• δε χρωματίζει το λόγο του ανάλογα με το ύφος του κειμένου
• ο λόγος του είναι επίπεδος χωρίς να εμφανίζονται τα σημεία στίξης κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης
• τονίζει λάθος τις λέξεις
• αδυνατεί να αναπαράγει τη κεντρική ιδέα του κειμένου
• αδυναμία να ερμηνεύσει αυτά που διάβασε σύμφωνα με αυτά που ήδη γνωρίζει για το θέμα
• αδυναμία να διαμορφώσει άποψη για αυτό που διάβασε

Μπορεί να παρατηρηθούν και κάποια πρόσθετα ποιοτικά χαρακτηριστικά που συνοδεύουν παιδιά με μαθησιακά προβλήματα. Τέτοια είναι: η διάσπαση προσοχής, δυσκολίες στο να ξεκινήσει και να ολοκληρώσει μια εργασία, απροσεξία, αδεξιότητα, ξεχνάει εύκολα τα πράγματα του και τις υποχρεώσεις του.
Παράδειγμα ανάγνωσης παιδιού με δυσαναγνωσία.
Το παρακάτω κείμενο δόθηκε σε παιδί Γ’ Δημοτικού, με φυσιολογική νοημοσύνη, για να αξιολογηθεί η αναγνωστική του επάρκεια.
Το κείμενο: Ο Δημήτρης τσάκωσε τον κλέφτη. Ήταν πολύ περήφανος γι αυτό. Δε σταμάτησε λεπτό, να διηγείται στα παιδιά το κατόρθωμα του. Κι εκείνα τον θαύμαζαν. Μπαίνοντας στην τάξη δοκίμασαν μια μεγάλη έκπληξη. Ο Δημήτρης, μπροστά στο δάσκαλο, ρώτησε: Ξέρετε, παιδιά ποιός ήταν ο κλέφτης; Όχι; Ακούστε και θα γελάσετε. Ήταν ένας κεραμιδόγατος. Τον έπιασα, όταν προσπαθούσε να αρπάξει ένα βρώμικο ψαροκόκαλο από κάποιο σκουπιδοτενεκέ. Έγινε τέτοια αναστάτωση στην τάξη που δεν περιγράφεται.
Απομαγνητοφώνηση: Ο Δημήτρης στακώνεται τον κλέφτη. Ήταν πολύ περήφανος γι αυτό. Δε σταμάτησε λε-λεπτό να διηήζεται τα παιδιά το κατό-κατόρθωμα του. Και εκείνα του τον θαύμαζαν. Μπαίνοντας στην τάξη δοκίμασαν μια μεγάλη έκληψη. Ο Δημήτρης προστά στο δάσκαλο, ρώτησε: Ξέρετε, παιδιά ποιός ήταν ο κλέφτης; Όχι; Ακούτε και θα δγελάσετε. Ήταν ένας εκεραμιδόδατος. Τον έπιασα όταν προεσπαθούσε να εσπράξει έναν βρώμικο ψαρο-ψαροκόκαλο απο κάποιο σκουπι-σκουπιζοτενεκέ. Έγινε ετέτοια αναστατώση στ-στην τάξη που δεν περιγράφεται.
Στις ερωτήσεις κατανόησης που ακολούθησαν μπόρεσε να απαντήσει επιτυχώς σε 3 απο τις 6.
Τα αίτια που την προκαλούν.
Η αιτιολογία της δυσαναγνωσίας δεν είναι σαφής όπως συμβαίνει και με την πλειοψηφία των ειδικών μαθησιακών δυσκολιών. Οι έρευνες καταλήγουν σε δυσλειτουργία ή σε ατελή αντιληπτική ικανότητα του εγκεφάλου στην αποκωδικοποίηση των λεκτικών ερεθισμάτων. Ως επιβαρυντικοί παράγοντες εμφανίζονται η κληρονομικότητα αλλά και το ακατάλληλο οικογενειακό ή/και σχολικό περιβάλλον.
Πως αντιμετωπίζεται η δυσαναγνωσία.
Είναι γεγονός λοιπόν ότι ένα έξυπνο και ικανό παιδί μπορεί να δυσκολεύεται να διαβάσει χωρίς λάθη έστω και ένα απλό και σύντομο κείμενο. Όταν υπάρχουν τέτοιες υποψίες θα πρέπει σύντομα να γίνει διάγνωση και η κατάλληλη παρέμβαση με ένα εξατομικευμένο ειδικό πρόγραμμα εκπαίδευσης που θα καταρτιστεί με γνώμονα τα ιδιαίτερα προβλήματα του παιδιού. Η έγκαιρη αντιμετώπιση τέτοιων δυσκολιών αποτελεί σημαντικό παράγοντα βελτίωσης της επίδοσης του παιδιού αλλά και της εικόνας που έχει για τον εαυτό του.

Πηγη

ΥΛΙΚΟ ΜΕ ΑΣΚΗΣΕΙΣ

Παρουσίαση με υλικό για την ανάγνωση