9/10/25

Ανακαλύψτε ποιος τύπος αναβλητικού είστε και νικήστε την αναβλητικότητά σας!

Clock Clip Art Images – Browse 31,850 Stock Photos, Vectors, And – Free  Clipart #3798689 | Clipart Library
ΠΗΓΗ

 

Η αναβλητικότητα είναι πρόβλημα για πολλούς από εμάς. Δεν είναι αναβλητικοί όμως όλοι για τους ίδιους λόγους. Η ψυχολογία λέει ότι υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί τύποι  αναβλητικότητας. Μόλις καταλάβετε ποιος τύπος αναβλητικού είστε, θα είναι πολύ πιο εύκολο να διαχειριστείτε την αναβλητικότητα.

  1. Ο Ονειροπόλος

Οι ονειροπόλοι έχουν συνεχώς μεγάλες ιδέες και φιλόδοξους στόχους, αλλά συνήθως δεν έχουν ένα σαφές, εφαρμόσιμο σχέδιο για να τις μετατρέψουν σε πραγματικότητα. Ονειρεύονται και φαντασιώνονται για το τελικό αποτέλεσμα, αλλά όταν έρχεται η ώρα να μπουν στη δράση, ακινητοποιούνται  από το μέγεθος των στόχων τους. Ο ονειροπόλος εστιάζει πάρα πολύ στο αποτέλεσμα και πολύ λίγο στις ενέργειες που απαιτούνται για να επιτευχθεί το αποτέλεσμα.

Πώς να σταματήσετε την αναβλητικότητα:

Σπάστε σε μικρότερα κομμάτια τους μεγάλους μακροπρόθεσμους στόχους σας μετατρέποντάς τους σε βραχυπρόθεσμους όπως τριμηνιαίους, μηνιαίους, εβδομαδιαίους και ημερήσιους στόχους.

  1. Ο Τελειομανής

Ο τελειομανής αναβλητικός δυσκολεύεται να ολοκληρώσει τις εργασίες του από φόβο ότι δεν ανταποκρίνονται στα δικά του πρότυπα (ή άλλων). Συνήθως, ο τελειομανής κάνει πολλή δουλειά σε ένα έργο «κρυφά», χωρίς ποτέ να εκθέτει τη δουλειά του στους άλλους. Αυτός ο τύπος αναβλητικού συνήθως δεν έχει κανένα πρόβλημα να ξεκινήσει κάτι, αλλά βιώνει τη μεγαλύτερη αντίσταση στο να τελειώσει ή να δημοσιοποιήσει κάτι.

Πώς να σταματήσετε την αναβλητικότητα:

Αποδεχτείτε την φιλοσοφία που λέει ότι το 80% είναι αρκετά καλό και συνειδητοποιήστε ότι η τελειότητα είναι ένα αδύνατο πρότυπο να ανταποκριθεί κανείς. Θυμηθείτε: το να γίνει κάτι, είναι καλύτερο από το να μην γίνει επειδή θέλετε να είναι τέλειο. Εστιάστε στην πρόοδο αντί στην τελειότητα.

  1. Ο Λάτρης της άνεσης

Αυτός ο τύπος αναβλητικού αποφεύγει οτιδήποτε είναι άβολο ή έξω από τη ζώνη άνεσής του:

  • Να πάω για πρωινό τρέξιμο; Μπα, ας κοιμηθώ λίγο ακόμη, ας πατήσω αναβολή στο ξυπνητήρι.
  • Να ξεκινήσω μια επιχείρηση ή να κάνω αίτηση για μια δουλειά που ονειρεύομαι; Μπα, ας μείνω σε αυτήν την άνετη δουλειά που είμαι τώρα.
  • Να δουλέψω δύο συνεχόμενες ώρες πάνω σε ένα έργο; Μπα, ας περιηγηθώ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για λίγη εύκολη ντοπαμίνη.

Ο Λάτρης της άνεσης ασχολείται πάρα πολύ σε ρηχές δραστηριότητες που προσφέρουν άμεση ικανοποίηση, η οποία είναι σε βάρος πιο ουσιαστικών μελλοντικών ανταμοιβών.

Πώς να σταματήσετε την αναβλητικότητα:

Ξεκινήστε να σκέφτεστε τις μακροπρόθεσμες συνέπειες των πράξεών σας (ή καλύτερα, της αδράνειας). Συνειδητοποιήστε ότι όσο περισσότερο μένετε στη ζώνη άνεσής σας τώρα, τόσο πιο δύσκολη θα γίνεται η ζωή σας αργότερα . Επίσης, σταματήστε να εστιάζετε στη βραχυπρόθεσμη προσπάθεια που απαιτεί μια συγκεκριμένη δράση και αρχίστε να εστιάζετε στα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα τα οποία θα έχετε από την δράση. Μετατοπίστε, λοιπόν, το μυαλό σας μακριά από τον «κόπο» της προσπάθειας στο «κέρδος» της προσπάθειας.

  1. Ο Παραγωγικός αναβλητικός

Ο παραγωγικός αναβλητικός είναι πάντα απασχολημένος, αλλά όχι απαραίτητα με τα καθήκοντα που έχουν μεγαλύτερη σημασία. Είναι εκείνος που, αντί να ασχοληθεί με την δουλειά  μεγάλης προτεραιότητας, θα καθαρίσει ολόκληρο το σπίτι του, θα μαγειρέψει τρία φαγητά ή θα αρχίσει να «καθαρίζει» τα εισερχόμενα του email του.

Πώς να σταματήσετε την αναβλητικότητα:

Ξεκινήστε κάθε μέρα προσδιορίζοντας τις τρεις πιο σημαντικές εργασίες της ημέρας και ολοκληρώστε τις ό,τι κι αν γίνει.

  1. Ο Επιρρεπής στην απόσπαση

Μια ξαφνική ειδοποίηση, ένα νέο email ή μια γρήγορη ματιά στο smartphone μπορεί να τον εκτροχιάσει εντελώς από τις εργασίες και τους στόχους του. Για αυτόν τον τύπο αναβλητικού, το θέμα του δεν είναι να δραστηριοποιηθεί σε κάτι, αλλά είναι να παραμείνει στη δράση. Μια διακοπή συνήθως πυροδοτεί ένα ντόμινο περισσότερων περισπασμών και σπατάλης χρόνου.

Πώς να σταματήσετε την αναβλητικότητα:

Δημιουργήστε ένα περιβάλλον εργασίας χωρίς περισπασμούς και ορίστε συγκεκριμένες ώρες για τον έλεγχο των email και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Όταν έρθει η ώρα να εστιάσετε στην δουλειά σας, αφήστε το smartphone σας μακριά και απενεργοποιήστε τις ειδοποιήσεις.

  1. Ο Εθισμένος στη γνώση

Ο εθισμένος στη γνώση κρύβεται πίσω από την αυτοβελτίωση ως άλλοθι αναβλητικότητας. Πιστεύει ότι το επόμενο άρθρο, βιβλίο ή podcast θα περιέχει το «μυστικό» της επιτυχίας που πάντα έχανε. Αντί να ειράση για πράγματα που ήδη γνωρίζει, αναζητά πάντα περισσότερες γνώσεις για να προετοιμαστεί ή να είναι καλύτερα προετοιμασμένος.

Πώς να σταματήσετε την αναβλητικότητα:

Λένε ότι η γνώση είναι δύναμη, αλλά είναι πιθανή δύναμη. Η γνώση είναι δύναμη μόνο όταν εφαρμόζεται με συνέπεια. Κάθε φορά που μαθαίνετε κάτι καινούργιο, αναλάβετε άμεσα δράση πάνω σε αυτό αντί να πηδάτε στην επόμενη πηγή πληροφοριών.

  • Ανακαλύψατε μια νέα στρατηγική μάρκετινγκ σε ένα βιβλίο; Εφαρμόστε το αμέσως.
  • Μάθατε για μια νέα ρουτίνα άσκησης σε ένα video; Δοκιμάστε την μόνοι σας άμεσα.

Θυμηθείτε, ο καλύτερος τρόπος για να μάθετε κάτι είναι να το κάνετε πράξη. Αφιερώστε περισσότερο χρόνο κάνοντας παρά καταναλώνοντας .

  1. Αυτός που Αμφιβάλει

Αυτοί που αμφιβάλλουν για τον εαυτό τους χρονοτριβούν επειδή συχνά υπονομεύουν τον εαυτό τους και φοβούνται την αποτυχία. Θα ήθελαν να πραγματοποιήσουν μεγάλους στόχους, αλλά η έλλειψη αυτοπεποίθησης και αυτοεκτίμησης τους κρατάει πίσω.

Πώς να σταματήσετε την αναβλητικότητα:

Καταλάβετε ότι το να κάνετε λάθη είναι αποδεχτό. Η αποτυχία δεν είναι ποτέ τόσο κακή όσο φαίνεται. Στην πραγματικότητα, κάθε αποτυχία περιέχει τους σπόρους για μελλοντική επιτυχία, καθώς σας εξοπλίζει με περισσότερες γνώσεις και εμπειρία.

Κάθε λάθος σε κάνει πιο δυνατό, καλύτερο και πιο ικανό.  Επίσης, οικοδομείται  εμπιστοσύνη μέσω της ικανότητας όταν κάνετε κάτι. Όσο καλύτερος είσαι σε κάτι, τόσο λιγότερο θα σε κρατάει πίσω η αμφιβολία για τον εαυτό σου.

Τώρα λοιπόν που ανακαλύψατε ποιος τύπος αναβλητικού είστε, καταπολεμήστε την αναβλητικότητά σας και πετύχετε όλους τους στόχους σας.

Επιμέλεια κειμένου: Συντακτική ομάδα Α.Λ.Π.

ΠΗΓΗ 

3 ερωτήσεις για να γνωρίσετε και να επαναπροσδιορίσετε καλύτερα τον εαυτό σας

Παιδί Βιβλιοθήκες Βιβλιοθήκη - Δωρεάν εικόνα στο Pixabay
ΠΗΓΗ

 

Σκέφτεστε ποιος είστε και τι θέλετε από τη ζωή; Κάντε τις παρακάτω 3 ερωτήσεις αυτογνωσίας, αμφισβητήστε αυτό που είστε, αντιμετωπίστε άβολες αλήθειες και ανακαλύψτε νέους συναρπαστικούς δρόμους προς μια καλύτερη εκδοχή του εαυτού σας.

Οι παρακάτω ερωτήσεις έχουν τη δύναμη να σας βοηθήσουν να ανακαλύψετε και να επαναπροσδιορίσετε τον εαυτό σας:

  1. Αν είχα την ευκαιρία να ξαναζήσω μια μέρα της ζωής μου, γνωρίζοντας όσα ξέρω έως τώρα, πώς θα την περνούσα διαφορετικά;

Υπήρχαν συγκεκριμένες μέρες που ξεχώρισαν; Υπήρξαν μέρες γεμάτες τύψεις, μέρες που χάσατε μια ευκαιρία ή μέρες που μια επιλογή σας οδήγησε σε διαφορετικό δρόμο; Αναλύστε το γιατί συνέβησαν όλα αυτά.

Μόλις εντοπίσετε την μία συγκεκριμένη ημέρα, σκεφτείτε σε βάθος. Τι ακριβώς θα αλλάζατε; Μια συζήτηση που θα θέλατε να είχατε χειριστεί διαφορετικά ή μια ευκαιρία που αφήσατε να χαθεί, ή ακόμα και μια απόφαση που δεν είχε το επιθυμητό αποτέλεσμα;

Γνωρίζοντας όσα γνωρίζετε έως τώρα, πώς μπορείτε να αναπροσαρμόσετε την πορεία σας για ένα καλύτερο μέλλον; Υπάρχουν δεξιότητες που θα θέλατε να είχατε μάθει; Σχέσεις που θα θέλατε να καλλιεργήσετε περισσότερο;

Μην μένετε μόνο στο τι θα γινόταν. Χρησιμοποιήστε τις γνώσεις σας από αυτή τη νοητική άσκηση για να κάνετε θετικές αλλαγές στην παρούσα ζωή σας. Για παράδειγμα, λαχταρούσατε να πείτε σε κάποιον ότι νοιάζεστε για εκείνον αλλά δεν το είχατε κάνει έως τώρα; Κάντε το σήμερα!

  1. Αν μπορούσα να σχεδιάσω την ιδανική μου μέρα, ώρα με την ώρα, πώς θα έμοιαζε;

Φανταστείτε αυτή την ιδανική ημέρα με κάθε λεπτομέρεια. Τι ώρα θα ξυπνούσατε νιώθοντας απολύτως ξεκούραστος; Πού θα θέλατε να είστε; Ποιο θα ήταν το τέλειο πρωινό σας;

Να είστε όσο πιο συγκεκριμένοι γίνεται! Με ποιον θα είστε; Είναι η μέρα σας γεμάτη με κοινωνικές συναναστροφές ή έχει πολύ χρόνο για προβληματισμό; Μαθαίνετε κάτι νέο ή συμμετέχετε σε μια περιπέτεια με φίλους;

Βλέποντας με ποιους μοιράζεστε τις ιδανικές σας στιγμές, ανακαλύπτετε ποιος και τι σας δίνει ενέργεια. Τι γεμίζει τις καλύτερες σας ώρες; Είναι μια δημιουργική έκφραση, πνευματικές αναζητήσεις ή απλώς χαλάρωση στη φύση; Θα παρακολουθούσατε ένα μάθημα, θα διαβάζατε ένα ενδιαφέρον βιβλίο ή θα παρακολουθούσατε ένα εργαστήριο για ένα θέμα που σας ενθουσιάζει;

Εστιάστε σε αυτό που σας κάνει να χάνετε την αίσθηση του χρόνου με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Οι δραστηριότητες που επιλέγετε καθορίζουν την ιδανική εικόνα αυτού που σας φέρνει χαρά και πληρότητα. Αυτά τα πράγματα είναι οι πηγές μιας πλήρους ζωής.

Βρείτε τα και αφιερώστε χρόνο για να τα κυνηγήσετε χωρίς να τα μεταθέτετε στο μέλλον.

  1. Τι γίνεται αν ο ορισμός μου για μια καλή ή με νόημα ζωή είναι λάθος;

Ο ορισμός του καλού και του νοήματος διαμορφώνεται από τους στόχους, τις αξίες και τον τρόπο που περνάτε τον χρόνο σας. Εάν είναι λάθος, μπορεί να αισθάνεστε σαν να γκρεμίζεται η ζωή σας. Όμως η αναζήτηση του νοήματος πρέπει να είναι μια συνεχής διαδικασία, για να εξελίσσεται η ζωή σας και να μην παραμένετε σε στασιμότητα.

Δεν υπάρχει ιδανικός ορισμός μιας καλής ή με νόημα ζωής. Η ζωή σας είναι δική σας για να την εξερευνήσετε, να την ορίσετε, να την τελειοποιήσετε και να την διαμορφώσετε. Βεβαιωθείτε μόνο ότι σας φέρνει πιο κοντά στην καλύτερη εκδοχή του εαυτού σας.

Η ζωή είναι τόσο απλή όσο αυτές οι τρεις ερωτήσεις:

Τι θέλω;

Γιατί το θέλω;

Πώς θα το πετύχω;

 

Από τη συντακτική ομάδα του Α.Λ.Π.

ΣΥΝΕΧΕΙΑ 

ΠΗΓΗ 

Εσύ τι χρονότυπος είσαι, πρωινός ή βραδινός;

Παιδί Αναγνωση Βιβλίο - Δωρεάν εικόνα στο Pixabay
ΠΗΓΗ

 

Τα πρότυπα ύπνου επηρεάζουν τόσο την ψυχική μας υγεία όσο και την παραγωγικότητά μας. Για να αξιοποιήσουμε στο έπακρο τον χρόνο και την ενέργειά μας, είναι επομένως απαραίτητο να κατανοήσουμε τον χρονότυπό μας. 

Οι ανθρώπινοι χρονότυποι ορίζονται χονδρικά σε δύο μεγάλες κατηγορίες: αυτούς που ξυπνούν νωρίς το πρωί και σε αυτούς που καθυστερούν να ξυπνήσουν.

Σε κάποιους αρέσει να ξυπνούν πολύ πρωί και είναι πιο παραγωγικοί τις πρωινές ώρες. Οι βραδινοί τύποι, από την άλλη, τείνουν να ξυπνούν αργότερα το πρωί και είναι πολύ πιο ενεργητικοί τις τελευταίες ώρες της ημέρας.

Η λαϊκή σοφία λέει ότι οι άνθρωποι που ξυπνούν νωρίς είναι πιο πιθανό να πάρουν αυτό που θέλουν. Είναι αλήθεια αυτό; Είναι καλύτερα να είσαι πρωινός ή βραδινός τύπος; Τι λέει η επιστήμη;

Ο χρονότυπός μας σχετίζεται με τον κιρκάδιο ρυθμό, μια διαδικασία που διατηρεί τον κύκλο ύπνου-εγρήγορσης περίπου τον ίδιο, ώστε να μπορεί να επαναλαμβάνεται κάθε 24 ώρες.  Ενώ ο κιρκάδιος ρυθμός είναι κάτι φυσικό, εξωτερικοί παράγοντες όπως το φως και η θερμοκρασία μπορούν να επηρεάσουν την λειτουργία του. Για παράδειγμα, όσοι ζουν κοντά στον βόρειο πόλο είναι γνωστό ότι κινδυνεύουν από διαταραχές ύπνου. Διαταραχές του κιρκάδιου ρυθμού έχουν επίσης παρατηρηθεί σε ορισμένες διαταραχές της διάθεσης, όπως π.χ. της κατάθλιψης και της εποχιακής συναισθηματικής διαταραχής.

 

Γιατί έχουμε διαφορετικούς χρονότυπους;

Το «πρωί» και το «βράδυ» είναι εναλλακτικοί όροι που χρησιμοποιούνται για να περιγράψουν τον χρονότυπο και τις προτιμήσεις ενός ατόμου για το πότε επιλέγει να κοιμηθεί. Όσοι κλίνουν προς τον πρωινό τύπο προτιμούν να πηγαίνουν για ύπνο και να ξυπνούν νωρίτερα από εκείνους που κλίνουν προς τον βραδινό τύπο.

Υπάρχουν ενδείξεις ότι ο χρονότυπός μας έχει να κάνει με το DNA μας, αλλά υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν το μοτίβο ύπνου μας. Ο χρονότυπος επίσης έχει αποδειχθεί ότι ποικίλλει ανάλογα με την ηλικία. Υπάρχουν επίσης διαφορές στο φύλο, με τις γυναίκες να τείνουν να ξυπνούν νωρίτερα και γενικά να προτιμούν τις πρωινές δραστηριότητες σε σύγκριση με τους άνδρες.

Τα πρότυπα ύπνου, μπορούν να επηρεάσουν σημαντικούς τομείς της ζωής μας.  Μελετώντας οι ερευνητές βρήκαν κάποιες ενδείξεις ότι οι πρωινοί τύποι μπορεί να έχουν καλύτερα αποτελέσματα στις εργασίες τους έναντι των βραδινών τύπων. Έχει παρατηρηθεί, επίσης, ότι το πρωινό ξύπνημα σχετίζεται με μεγαλύτερη εξωστρέφεια, ευσυνειδησία και ευχαρίστηση σε σύγκριση με το βραδινό.

Ωστόσο, υπάρχουν και πολλά θετικά που σχετίζονται με το να είσαι βραδινός τύπος. Ενώ οι πρωινοί τύποι μπορεί να έχουν ένα μικρό πλεονέκτημα, οι βραδινοί τύποι  διαθέτουν πιο δημιουργική και καινοτόμα σκέψη και είναι ανοιχτοί σε νέες εμπειρίες. Ωστόσο, έχουν υψηλότερο κίνδυνο για να εμφανίσουν περισσότερο άγχος και δυσκολίες στην κοινωνικοποίηση.

Και οι δύο χρονότυποι έχουν πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Το κλειδί είναι να κατανοήσετε τα πρότυπα ύπνου σας, ώστε να μπορείτε να τα χρησιμοποιήσετε προς όφελός σας. Ο προσδιορισμός του χρονότυπού σας θα σας επιτρέψει να τον αξιοποιήσετε στο έπακρο. 

Ένας εύκολος τρόπος για να προσδιορίσετε τον χρονότυπό σας είναι να αφήσετε το ρολόι σας μακριά και να πειραματιστείτε χωρίς να βλέπετε την ώρα, με το πότε θέλετε να πάτε για ύπνο και πότε να ξυπνήσετε. Παρατηρείστε πόσες ώρες κοιμάστε, πόσο χρόνο σας παίρνει για να αποκοιμηθείτε και σε ποιο σημείο της νύχτας κοιμάστε βαθιά. Μπορεί να παρατηρήσετε ότι η ποιότητα ή η ποσότητα του ύπνου σας είναι καλύτερη όταν πηγαίνετε για ύπνο νωρίς το βράδυ ή όταν πηγαίνετε για ύπνο αργότερα. Μπορεί επίσης να βρείτε ότι είστε κάπου ανάμεσα στον πρωινό και τον βραδινό τύπο.

Μόλις αποκτήσετε εικόνα για τον χρονότυπό σας, θα ξέρετε για το ποια ρουτίνα ύπνου σας ταιριάζει. Η τήρηση αυτού του προγράμματος ύπνου σημαίνει ότι θα πρέπει να κοιμάστε όταν το σώμα σας είναι έτοιμο να ξεκουραστεί.

Μόλις εφαρμόσετε τη ρουτίνα ύπνου σας, σκεφτείτε πώς να διαχειριστείτε καλύτερα τις εργασιακές σας απαιτήσεις. Δυστυχώς, υπάρχουν ελάχιστα στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι μπορείτε να αλλάξετε τον χρονότυπό σας, καθώς καθορίζεται κυρίως από την ηλικία, το φύλο και το DNA σας.

Η αναγνώριση του χρονότυπού σας και η σκέψη του πώς να αξιοποιήσετε στο έπακρο τον βιολογικό ρυθμό σας, μπορεί να σας βοηθήσει να εργαστείτε σύμφωνα με τις ανάγκες του σώματός σας και όχι ενάντια σε αυτές, εφόσον έχετε αυτή την δυνατότητα από το επάγγελμά σας. 

Η μεγιστοποίηση της δημιουργικότητας και της αποτελεσματικότητάς σας δουλεύοντας σε ώρες που ταιριάζουν με τον ύπνο σας θα σας βοηθήσει να νιώσετε ξεκούραστοι και ικανοί να εργαστείτε πιο παραγωγικά.

 

Επιμέλεια κειμένου: Συντακτική ομάδα Α.Λ.Π.

ΣΥΝΕΧΕΙΑ 

ΠΗΓΗ 

Πώς να βοηθήσετε τα παιδιά σας να αποσυνδεθούν από τις οθόνες

12 School Boy Clipart, Watercolor Studying Child, Cute Classroom Art, High  Quality JPG, Digital Download, Paper Craft, School Child Clipart - Etsy UK
ΠΗΓΗ

 

Τα μέσα ενημέρωσης και η τεχνολογία έχουν γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας των παιδιών μας, αποτελώντας πλέον μέρος της σύγχρονης κουλτούρας μας και της νέας κανονικότητας.

Οι προκλήσεις που σχετίζονται με τον χρόνο μπροστά στην οθόνη διαφέρουν από οικογένεια σε οικογένεια, αλλά ως γονέας εφήβων και παιδιών, πρέπει να γνωρίζετε πως αυτό είναι ένα ζήτημα που οι γονείς αντιμετωπίζουν καθημερινά.

Διαβάστε 5 πρακτικές συμβουλές που μπορείτε να εφαρμόσετε στην οικογένειά σας.

1. Αποδεχτείτε την πραγματικότητα.

Όπως οι προηγούμενες γενιές είχαν να αντιμετωπίσουν την τηλεόραση, έτσι και σήμερα η τεχνολογία είναι μέρος της ζωής των παιδιών. Οι νέες γενιές μεγαλώνουν με έξυπνα τηλέφωνα στα χέρια τους και άμεση πρόσβαση σε πληθώρα πληροφοριών. Το πρώτο βήμα είναι να αποδεχτούμε αυτή τη νέα πραγματικότητα αντί να αντιστεκόμαστε σε αυτήν.

 

2. Εκπαιδεύστε τα παιδιά σας.

Αντί να κάνετε μονόλογο, μιλήστε με τα παιδιά σας για τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της τεχνολογίας. Ρωτήστε τα για τις απόψεις τους και ακούστε τι έχουν να πουν. Εξηγήστε γιατί ανησυχείτε για την υπερβολική χρήση της τεχνολογίας και ξεκαθαρίστε ότι ο στόχος σας δεν είναι ο έλεγχος, αλλά η καθοδήγησή τους.

 

3. Συνεργαστείτε.

Εντάξτε τα παιδιά σας στη διαδικασία λήψης αποφάσεων σχετικά με την τεχνολογία. Δώστε τους την ευκαιρία να ορίσουν τα δικά τους όρια, καθώς πολλές φορές είναι πιο αυστηρά με τον εαυτό τους απ’ όσο θα ήταν οι γονείς. Όταν τα παιδιά συμμετέχουν στον σχεδιασμό, έχουν περισσότερα κίνητρα να ακολουθήσουν το πλάνο.

 

4. Αυτογνωσία.

Σκεφτείτε πόσο χρόνο περνάτε εσείς στην τεχνολογία.

Τι παράδειγμα δίνετε στα παιδιά σας; Μήπως είστε συνεχώς με το κινητό στο χέρι; Είναι σημαντικό να αναγνωρίσετε τη δική σας χρήση και να δημιουργήσετε έναν ισορροπημένο τρόπο ζωής, όπου το παιδί σας θα βλέπει το πρόσωπό σας και όχι την οθόνη σας.

 

5. Ορίστε διαλείμματα και οικογενειακό χρόνο.

Τα παιδιά χρειάζονται όρια και καθοδήγηση ανάλογα με την ηλικία και την ωριμότητά τους. Συζητήστε μαζί τους και δημιουργήστε ένα πρόγραμμα που περιλαμβάνει διαλείμματα από την τεχνολογία, καθώς και χρόνο για οικογενειακές δραστηριότητες. Είναι εξίσου σημαντικό τα παιδιά να μάθουν να περνούν χρόνο μακριά από τις οθόνες, χαλαρώνοντας ή διαχειριζόμενα τον χρόνο τους.

Στον συνεχώς ψηφιοποιημένο κόσμο μας, είναι απαραίτητο να βοηθήσουμε τα παιδιά μας να βρουν ισορροπία και να μάθουν να αποσυνδέονται.

Δώστε την ευκαιρία στον εαυτό σας και στην οικογένειά σας να εξερευνήσετε τη ζωή έξω από την οθόνη, και θα ανακαλύψετε νέες εμπειρίες και χαρές που προσφέρει η πραγματική ζωή.

 

Από τη συντακτική ομάδα του Α.Λ.Π.

ΣΥΝΕΧΕΙΑ 

ΠΗΓΗ 

Εσύ τι είδους γονέας είσαι;

Free: Mother Child Silhouette Clip Art - Mother Holding Baby Silhouette Png  - nohat.cc
ΠΗΓΗ

 

Έχεις αναρωτηθεί ποτέ πώς προσεγγίζεις την ανατροφή των παιδιών σου; Λειτουργείς συνειδητά ή αφήνεσαι στον «αυτόματο πιλότο»;

Εξετάζεις τους στόχους που έχεις για το μέλλον του παιδιού σου ή εστιάζεις μόνο στο παρόν, με την πεποίθηση ότι το μέλλον θα φροντίσει από μόνο του;

Ίσως δεν γνωρίζεις ότι υπάρχουν διαφορετικά στυλ γονεϊκής μέριμνας και κάθε ένα από αυτά μπορεί να επιφέρει διαφορετικά αποτελέσματα.

Η αυταρχική προσέγγιση στην ανατροφή είναι ένα από τα πιο παραδοσιακά στυλ. Ο αυταρχικός γονέας θέτει κανόνες, απαιτεί συμμόρφωση και αναμένει πειθαρχία.

Τα παιδιά που μεγαλώνουν με αυτό το στυλ τείνουν να επιδιώκουν την επιτυχία και να κάνουν το «σωστό», αλλά μπορεί να αποφεύγουν να παίρνουν ρίσκα ή να σκέφτονται δημιουργικά.

Αντίθετα, ο επιτρεπτικός γονέας, που εμφανίστηκε ως αντίδραση στο αυταρχικό μοντέλο, τείνει να επιτρέπει στα παιδιά μεγαλύτερη ελευθερία, αλλά συχνά αυτό έχει ως αποτέλεσμα παιδιά που δυσκολεύονται να θέσουν όρια στη συμπεριφορά τους.

Στη δεκαετία του 1980, εμφανίστηκε το αυθεντικό στυλ γονικής μέριμνας, το οποίο συνδυάζει στοιχεία και από τα δύο προηγούμενα στυλ. Ο αυθεντικός γονέας θέτει όρια όταν είναι απαραίτητο, αλλά παράλληλα δίνει χώρο στο παιδί να εκφράζεται και να κάνει επιλογές. Τα παιδιά που μεγαλώνουν με αυτό το στυλ τείνουν να είναι υπεύθυνα, ωστόσο ενδέχεται να αναζητούν επικύρωση από άλλους, καθώς ίσως να μην έχουν αναπτύξει πλήρη αυτοπεποίθηση.

  • Αναγνωρίζεις κάποιο από τα παραπάνω στυλ στη δική σου γονική προσέγγιση;
  • Είσαι ικανοποιημένος με το πώς μεγαλώνεις τα παιδιά σου;
  • Ακολουθείς το παράδειγμα των δικών σου γονιών ή κάνεις προσπάθεια να υιοθετήσεις νέες μεθόδους που ταιριάζουν περισσότερο στις δικές σου αξίες;

Ένα νέο παράδειγμα γονικής μέριμνας έχει αρχίσει να αναδύεται, το οποίο εστιάζει στο ποιοι είμαστε ως γονείς. Η ουσία του νέου αυτού μοντέλου είναι η αυτογνωσία.

Τι βλέπουν τα παιδιά μας σε εμάς καθημερινά; Πώς περνάμε τον χρόνο μας, πώς συμπεριφερόμαστε στους άλλους και πώς αντιμετωπίζουμε τις προκλήσεις της ζωής;  Το μήνυμα είναι ξεκάθαρο: τα παιδιά μας μαθαίνουν περισσότερο από αυτά που κάνουμε παρά από αυτά που λέμε.

Αυτό το νέο μοντέλο προτείνει επίσης την καθοδήγηση των παιδιών, αντί για τον έλεγχο. Αναγνωρίζει ότι κάθε παιδί είναι ένας ξεχωριστός άνθρωπος με δικούς του στόχους, επιθυμίες και ενδιαφέροντα.

Ο ρόλος του γονέα είναι να υποστηρίζει το παιδί να ανακαλύψει τον δικό του δρόμο, διατηρώντας μια ισορροπία ανάμεσα στις δικές μας προσδοκίες και στις ανάγκες του παιδιού μας.

Αναρωτηθείτε: «Τι πραγματικά θέλω για το παιδί μου;»

Αν θέλεις να μεγαλώσει με αυτοπεποίθηση, υπευθυνότητα και κατανόηση, πώς το υποστηρίζεις αυτό στην καθημερινότητά σου; Τι κάνεις για να γίνεις ένας πιο συνειδητοποιημένος γονέας, που δείχνει με το παράδειγμά του την αξία της ενσυνείδητης ζωής;

Η πρόκληση είναι μεγάλη, αλλά τα παιδιά μας έχουν μόνο να κερδίσουν από τη δική μας προσωπική ανάπτυξη.

Το ερώτημα που πρέπει να απαντήσουμε όλοι είναι: Τι αποτύπωμα θέλουμε να αφήσουμε; 

Από τη συντακτική ομάδα του Α.Λ.Π.

ΣΥΝΕΧΕΙΑ 

ΠΗΓΗ 

Οι δύο μεγαλύτεροι φόβοι μας που μας κρατούν πίσω

23,600+ Child Problem Solving Stock Illustrations, Royalty-Free Vector  Graphics & Clip Art - iStock | Child problem solving clipart
ΠΗΓΗ

 

Ο φόβος είναι μια φυσική και αναπόφευκτη εμπειρία στη ζωή μας.

Μας προστατεύει από κινδύνους, μας προειδοποιεί για πιθανούς εχθρούς και μας βοηθά να επιβιώσουμε.

Ωστόσο, υπάρχουν δύο φόβοι που φαίνεται να κυριαρχούν στη ζωή των περισσότερων ανθρώπων: ο φόβος της αποτυχίας και ο φόβος της απόρριψης.

 

  1. Ο φόβος της απόρριψης

Ο φόβος της απόρριψης είναι ένας από τους πιο βαθιά ριζωμένους φόβους μας. Θέλουμε να μας αγαπούν, να μας αποδέχονται και να μας εκτιμούν οι άλλοι. Αυτός ο φόβος μας οδηγεί συχνά στο να συμβιβαζόμαστε, να αποφεύγουμε να εκφράζουμε τη γνώμη μας ή να φοβόμαστε να προσεγγίσουμε ανθρώπους.

Ένα κλασικό ανέκδοτο που περιγράφει αυτόν τον φόβο αφορά έναν νεαρό που ήθελε να ζητήσει ραντεβού από τη γυναίκα που του άρεσε. Φοβόταν τόσο πολύ την απόρριψη, που πάντα ανέβαλλε την κίνησή του. Μια μέρα, επιτέλους πήρε το θάρρος και της μίλησε. Εκείνη χαμογέλασε και του είπε: “Αναρωτιόμουν πότε θα μου το ζητήσεις!”.

 

Συχνά, ο φόβος της απόρριψης είναι μεγαλύτερος στο μυαλό μας απ’ ό,τι στην πραγματικότητα!

 

  1. Ο φόβος της αποτυχίας

Ο φόβος της αποτυχίας μπορεί να μας παραλύσει και να μας εμποδίσει να κυνηγήσουμε τα όνειρά μας. Πολλοί άνθρωποι αποφεύγουν να δοκιμάσουν νέα πράγματα γιατί φοβούνται πως δεν θα τα καταφέρουν. Αυτός ο φόβος μας κρατά εγκλωβισμένους στη ζώνη ασφαλείας μας και περιορίζει τις δυνατότητές μας.

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η ιστορία του Τόμας Έντισον. Όταν προσπαθούσε να εφεύρει τον ηλεκτρικό λαμπτήρα, απέτυχε πάνω από 1.000 φορές. Όταν τον ρώτησαν πώς ένιωθε για αυτές τις αποτυχίες, απάντησε: “Δεν απέτυχα 1.000 φορές. Ανακάλυψα 1.000 τρόπους που δεν λειτουργούν”.

 

Αυτή η νοοτροπία είναι που μας επιτρέπει να μετατρέπουμε τις αποτυχίες μας σε μαθήματα και τελικά να επιτυγχάνουμε.

 

Αντιμετωπίζοντας τους φόβους μας

Το κλειδί για να ξεπεράσουμε αυτούς τους φόβους είναι να τους αντιμετωπίσουμε με θάρρος. Αν δούμε την αποτυχία ως μέρος της διαδικασίας της μάθησης και αν καταλάβουμε ότι η απόρριψη δεν καθορίζει την αξία μας, μπορούμε να ζήσουμε πιο ελεύθερα και αυθεντικά.

 

Οι μεγαλύτεροι φόβοι μας είναι συχνά οι πύλες προς την προσωπική μας ανάπτυξη. Το μόνο που μένει είναι να τολμήσουμε να τους ξεπεράσουμε τώρα.

 

 

Επιμέλεια κειμένου: Συντακτική ομάδα Α.Λ.Π.

ΣΥΝΕΧΕΙΑ 

ΠΗΓΗ 

Πώς ανατρέφουμε παιδιά στον 21ο αιώνα;

Mom and Kids png Mom and son png Messy Bun Mom Clipart watercolor Mom And  Kids Motherhood Moments Mom Daughter Children Mother's Day Clipart
ΠΗΓΗ

 

Η ανατροφή των παιδιών στη σημερινή εποχή αποτελεί μία από τις πιο απαιτητικές και πολυδιάστατες αποστολές. Οι γονείς δεν περιορίζονται πλέον στην παροχή τροφής και ασφάλειας, αλλά καλούνται να σταθούν καθοδηγητές σε έναν κόσμο γεμάτο αντιφάσεις, τεχνολογικές προκλήσεις και ψυχοσυναισθηματικές πιέσεις. Η γονεϊκότητα γίνεται μία διαρκής προσπάθεια που απαιτεί ενσυναίσθηση, γνώση και συνεχή προσαρμογή. Ας δούμε μερικές από τις απαιτήσεις της σύγχρονης γονεϊκότητας.

 

  1. Ενσυναίσθηση και συναισθηματική νοημοσύνη

Σήμερα, ένα από τα πιο ουσιαστικά καθήκοντα του γονέα είναι να διδάξει στο παιδί του πώς να αναγνωρίζει και να εκφράζει τα συναισθήματά του. Η εποχή της καταπίεσης και των στερεοτύπων («τα αγόρια δεν κλαίνε», «μην είσαι υπερβολικός») έχει παρέλθει.

Παράδειγμα: Ένα παιδί γυρίζει από το σχολείο στενοχωρημένο επειδή δεν το επέλεξαν σε μια ομαδική δραστηριότητα. Αντί να πούμε «δεν έγινε και τίποτα», καθόμαστε δίπλα του και το ρωτάμε: «Θες να μου πεις πώς ένιωσες;» Με αυτόν τον τρόπο καλλιεργείται η κατανόηση και ενισχύεται η συναισθηματική του νοημοσύνη.

 

  1. Ψηφιακή υπευθυνότητα

Η τεχνολογία είναι πλέον αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας των παιδιών. Δεν χρειάζεται να την απαγορεύουμε ή να τη φοβόμαστε· χρειάζεται να εντάσσεται στη ζωή τους με όρια και νόημα.

Παράδειγμα: Μια μητέρα συμφωνεί με το παιδί της να δημιουργήσουν μαζί ένα «ψηφιακό συμβόλαιο», που καθορίζει ώρες χρήσης, κατάλληλες εφαρμογές και στιγμές αποχής από τις οθόνες. Έτσι το παιδί συμμετέχει ενεργά στη διαδικασία και μαθαίνει να διαχειρίζεται τον χρόνο και τις επιλογές του.

 

  1. Ισορροπία ανάμεσα σε εργασία και οικογενειακή ζωή

Οι γρήγοροι ρυθμοί ζωής και οι επαγγελματικές υποχρεώσεις συχνά μας εξαντλούν, αφαιρώντας χρόνο και ενέργεια από τις σχέσεις μας με τα παιδιά. Όμως δεν χρειάζεται πολύς χρόνος, αλλά ποιοτικός χρόνος.

Παράδειγμα: Ένας πατέρας που δουλεύει πολλές ώρες επιλέγει να αφιερώνει 20 λεπτά κάθε βράδυ αποκλειστικά στο παιδί του: κλείνει το κινητό, κάθεται μαζί του και μιλούν για την ημέρα τους ή παίζουν ένα μικρό επιτραπέζιο. Η καθημερινή αυτή συνήθεια δημιουργεί ασφάλεια και ουσιαστικό δέσιμο.

  1. Καλλιέργεια ανεξαρτησίας και κοινωνικών δεξιοτήτων

Η υπερπροστασία δεν ενισχύει την ασφάλεια των παιδιών – αντίθετα, μπορεί να τα κάνει πιο ανασφαλή. Οι γονείς οφείλουν να ενισχύουν την ανεξαρτησία τους με μικρά καθημερινά βήματα, δίνοντάς τους χώρο να κάνουν λάθη και να μάθουν.

Παράδειγμα: Ένα 8χρονο παιδί μαθαίνει να φτιάχνει μόνο του το πρωινό του το Σαββατοκύριακο. Δεν είναι θέμα ευκολίας για τον γονέα. Είναι ένα μάθημα αυτονομίας που καλλιεργεί την υπευθυνότητα και την αυτοπεποίθηση.

 

Η σύγχρονη γονεϊκότητα δεν απαιτεί τελειότητα, αλλά αυθεντικότητα, ευελιξία και κατανόηση.

 

Οι γονείς του σήμερα δεν χρειάζεται να είναι αυθεντίες, αλλά ως συνοδοιπόροι. Η πρόκληση δεν είναι απλώς να μεγαλώσεις ένα καλό παιδί, αλλά να του δώσεις τις βάσεις να γίνει ένας υγιής, υπεύθυνος και ευτυχισμένος άνθρωπος.

 

 

Επιμέλεια κειμένου: Συντακτική ομάδα Α.Λ.Π.

ΣΥΝΕΧΕΙΑ 

ΠΗΓΗ 

Μεταμορφώνοντας το ψυχικό σου τραύμα σε ευλογία

Family Pictures Cartoon | Free Download Clip Art | Free Clip Art ... -  ClipArt Best - ClipArt Best
ΠΗΓΗ

 

Στη ζωή, όλοι —αργά ή γρήγορα— θα έρθουμε αντιμέτωποι με τραύματα. Μπορεί να προέρχονται από μια απώλεια, μια προδοσία, μια μεγάλη απογοήτευση ή από εμπειρίες της παιδικής ηλικίας που άφησαν το αποτύπωμά τους βαθιά μέσα μας.

Το θέμα δεν είναι αν θα πληγωθούμε. Αυτό είναι, λίγο-πολύ, δεδομένο.

Το ερώτημα είναι: τι θα κάνουμε με αυτές τις πληγές;
Μπορεί το τραύμα να μετατραπεί σε πηγή δύναμης; Σε κάτι ευεργετικό, ίσως ακόμη και λυτρωτικό;

 

Το τραύμα ως σπόρος προσωπικής εξέλιξης

Συχνά, οι πιο δύσκολες εμπειρίες είναι αυτές που μας αλλάζουν πιο ριζικά. Σκεφτείτε την πεταλούδα: για να πετάξει, πρέπει πρώτα να περάσει από τον σκοτεινό και στενό χώρο της χρυσαλλίδας.

Κάπως έτσι λειτουργεί και το τραύμα. Αντί να το δούμε ως εμπόδιο, μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε σαν μια «θερμοκοιτίδα» αλλαγής. Μια ευκαιρία να μάθουμε, να επαναπροσδιορίσουμε τον εαυτό μας και τελικά, να ανθίσουμε.

 

Το ραγισμένο δοχείο: μια ιστορία που λέει πολλά

Μια παλιά ανατολίτικη ιστορία μας θυμίζει πόση ομορφιά μπορεί να γεννηθεί μέσα από την ατέλεια.

Ένας νεροκουβαλητής κουβαλούσε κάθε μέρα δύο πήλινα δοχεία. Το ένα ήταν άψογο. Το άλλο είχε μια μικρή ρωγμή και έχανε νερό.

Μια μέρα, το ραγισμένο δοχείο ζήτησε συγγνώμη:
«Λυπάμαι που δεν μπορώ να κρατήσω όλο το νερό».

Ο νεροκουβαλητής χαμογέλασε και του απάντησε:
«Έχεις παρατηρήσει τα λουλούδια που φυτρώνουν στη δική σου πλευρά του μονοπατιού; Τα ποτίζεις κάθε μέρα, χωρίς να το ξέρεις».

Ίσως και το δικό μας τραύμα να είναι αυτή η «ρωγμή» που ποτίζει το χώμα για κάτι νέο, όμορφο και αναπάντεχο.

 

Παραδείγματα ανθρώπων που μετέτρεψαν τον πόνο τους

 

Βίκτορ Φρανκλ – Ψυχίατρος και επιζών του Ολοκαυτώματος. Στο βιβλίο Το Νόημα της Ζωής περιγράφει πώς η αναζήτηση νοήματος, ακόμα και μέσα στην απόλυτη φρίκη, μπορεί να γίνει πηγή δύναμης.

 

Μάγια Αγγέλου – Πέρασε δύσκολα παιδικά χρόνια, με τραύματα και σιωπές. Κατόρθωσε όμως να μετατρέψει τον πόνο της σε λέξεις, και τις λέξεις της σε φως για εκατομμύρια ανθρώπους.

 

Πώς μπορούμε να μεταμορφώσουμε το τραύμα σε δύναμη;

  • Αναγνώριση & Αποδοχή: Μην κρύβεις την πληγή. Η θεραπεία ξεκινά όταν την κοιτάς κατάματα.
  • Δημιουργική έκφραση: Ζωγραφική, γράψιμο, εθελοντισμός, οτιδήποτε δίνει νόημα και σε εκφράζει.
  • Καλλιέργεια ευγνωμοσύνης: Ακόμα και στη δυσκολία, κάτι καλό υπάρχει πάντα. Μικρό ή μεγάλο.
  • Ζήτα υποστήριξη: Μίλα με ανθρώπους που σε αγαπούν. Ζήτα βοήθεια από ειδικούς. Δεν χρειάζεται να το περάσεις μόνος/η.

 

«Δεν μπορούμε να επιλέξουμε τι μας συμβαίνει, αλλά μπορούμε να επιλέξουμε πώς θα ανταποκριθούμε σε αυτό»

(Βίκτορ Φρανκλ)

 

Μια νέα αρχή

Το τραύμα δεν είναι το τέλος της ιστορίας μας. Αντίθετα, μπορεί να είναι το σημείο καμπής – η στιγμή που επιλέγουμε να σταθούμε ξανά όρθιοι, διαφορετικοί αλλά δυνατότεροι. Αν το αγκαλιάσουμε και του δώσουμε χώρο, μπορεί να γίνει όχι απλώς μια εμπειρία που επιβιώσαμε, αλλά η μεγαλύτερη ευλογία της ζωής μας.

 

«Το τραύμα είναι η ρωγμή μέσα από την οποία μπαίνει το φως».

(Rumi)

 

Επιμέλεια κειμένου: Συντακτική ομάδα Α.Λ.Π.

ΣΥΝΕΧΕΙΑ 

ΠΗΓΗ 

Το σύνδρομο της Άδειας Φωλιάς: Όταν και το τελευταίο παιδί φεύγει από το σπίτι

Thinking Child Clipart Images | Free Download | PNG Transparent Background  - Pngtree
πηγη

 

Τα παιδιά φεύγουν για να χτίσουν τις δικές τους φωλιές. Οι γονείς μένουν για να ανακαλύψουν ξανά τον εαυτό τους.

 

Η στιγμή που κάθε γονιός γνωρίζει πως θα έρθει… αλλά κανείς δεν είναι πραγματικά έτοιμος για αυτήν. Το παιδί τους, το μικρό κάποτε πλασματάκι που μεγάλωσε ανάμεσα σε σχολικές γιορτές, αγκαλιές και δύσκολη εφηβεία, τώρα ανοίγει τα φτερά του. Φεύγει για σπουδές, για δουλειά, για να συγκατοικήσει ή να ξεκινήσει τη δική του οικογένεια.
Κι εσείς; Εσύ μένεις να κοιτάς μια «άδεια φωλιά».

 

Τι είναι το σύνδρομο της Άδειας Φωλιάς;

 

Είναι ένα ψυχολογικό φαινόμενο. Πολλοί γονείς, συνήθως μητέρες – αλλά όχι μόνο – νιώθουν θλίψη, μοναξιά, απώλεια σκοπού ή ακόμα και κρίση ταυτότητας όταν και το τελευταίο παιδί φεύγει από το σπίτι.

 

Η αλλαγή αυτή μπορεί να μοιάζει με συναισθηματικό σεισμό:
«Και τώρα τι θα κάνω κάθε απόγευμα χωρίς το τρέξιμο στα φροντιστήρια;» – «Για ποιον θα μαγειρεύω κάθε μέρα;»

 

Μια μητέρα τριών παιδιών περιγράφει:
«Όταν έφυγε και ο μικρός για σπουδές, ένιωσα σαν να έκλεισε ένα ολόκληρο κεφάλαιο της ζωής μου. Περπατούσα στο σπίτι και άκουγα τη σιωπή. Έπιασα τον εαυτό μου να περιμένει ένα “Μαμά, τι έχουμε για φαγητό σήμερα;” που δεν ερχόταν.»

 

Ο πατέρας μιλά πιο ήπια:
«Ήξερα πως είναι για το καλό τους. Τους έδωσα φτερά για να πετάξουν. Αλλά κανείς δεν σου λέει πόσο δύσκολο είναι όταν πραγματικά θα το κάνουν.»

 

Πώς μπορείτε να το αντιμετωπίσετε

 

Το σύνδρομο της άδειας φωλιάς δεν είναι κάτι για το οποίο πρέπει να νιώθει κανείς ντροπή. Είναι απόδειξη της αγάπης, της αφοσίωσης, αλλά και της μετάβασης.

 

Είναι η ευκαιρία να ανακαλύψετε εκ νέου τον εαυτό σας.

  • Ξεκινήστε εκείνα τα χόμπι που συνεχώς αναβάλλατε για “αργότερα”. Τώρα είναι η στιγμή να επενδύσετε σε ό,τι σας ευχαριστεί προσωπικά και να γεμίσετε δημιουργικά τον χρόνο σας.
  • Επενδύστε στη σχέση σας με τον/την σύντροφό σας. Πολλοί σύντροφοι ξαναβρίσκουν τη μεταξύ τους σύνδεση όταν τα παιδιά φεύγουν από το σπίτι.
  • Διατηρήστε την επικοινωνία με τα παιδιά σας. Δεν φεύγουν από τη ζωή σας – απλώς αλλάζει η μορφή της σχέσης σας. Η παρουσία σας παραμένει σημαντική, αλλά με νέους όρους.
  • Αναγνωρίστε και εκφράστε τα συναισθήματά σας. Μην τα καταπιέζετε. Μιλήστε με φίλους, ανθρώπους που σας καταλαβαίνουν ή απευθυνθείτε σε κάποιον ειδικό.
  • Καθιερώστε νέες ρουτίνες. Μια σταθερή καθημερινότητα βοηθά στη μετάβαση και δημιουργεί αίσθηση σταθερότητας και σκοπού.
  • Διευρύνετε τον κοινωνικό σας κύκλο. Εγγραφείτε σε ομάδες, συμμετάσχετε σε δραστηριότητες ή ξεκινήστε κάτι καινούριο που φέρνει κοντά ανθρώπους με κοινά ενδιαφέροντα.
  • Φροντίστε τη φυσική σας υγεία. Η άσκηση, η σωστή διατροφή και η πρόληψη μέσω ιατρικών εξετάσεων ενισχύουν τη σωματική και ψυχική ευεξία.
  • Καλλιεργήστε τη δημιουργικότητά σας. Δοκιμάστε να γράψετε, να ζωγραφίσετε, να φτιάξετε κάτι με τα χέρια σας. Η έκφραση βοηθά στην επεξεργασία των συναισθημάτων.
  • Αγκαλιάστε την αλλαγή. Η αποχώρηση των παιδιών δεν είναι το τέλος – είναι ένα νέο ξεκίνημα. Επιτρέψτε στον εαυτό σας να δείτε τη ζωή με νέο βλέμμα.

 

Από τη φροντίδα… στην ελευθερία

 

Η άδεια φωλιά δεν είναι μόνο απώλεια. Είναι και ευκαιρία. Ευκαιρία να επαναπροσδιορίσετε τον σκοπό σας, να επενδύσετε στη δική σας ευημερία, να αγαπήσετε ξανά εκείνη τη γυναίκα ή τον άντρα που ήσασταν πριν γίνετε γονείς.

 

Ίσως τελικά, όταν φεύγει και το τελευταίο παιδί από το σπίτι, η ζωή δεν τελειώνει – αλλά αρχίζει ξανά, διαφορετικά.

 

 

 

Επιμέλεια κειμένου: Συντακτική ομάδα Α.Λ.Π.

ΠΗΓΗ