 |
| ΠΗΓΗ |
Η δυσλεξία είναι μία ειδική μαθησιακή δυσκολία που αφορά στη δυσχέρεια επεξεργασίας του γραπτού λόγου και παρατηρείται κυρίως στα αγόρια. Ο μαθητής δυσκολεύεται στην ανάγνωση, τη γραφή και την ορθογραφία ήδη από τις πρώτες τάξεις του δημοτικού, ενώ ενδείξεις υπάρχουν από την προσχολική ηλικία.
Μπορεί να υπάρχει κληρονομική προδιάθεση και οργανική αιτία, όπου επηρεάζονται οι λειτουργίες της μάθησης.
Η δυσλεξία δεν οφείλεται σε νευρολογική, αισθητηριακή βλάβη και σε χαμηλό νοητικό δυναμικό.
Επίσης, δεν οφείλεται σε ψυχολογικά προβλήματα και συναισθηματικές διαταραχές , καθώς και σε δυσμενείς περιβαλλοντολογικές συνθήκες.
Η δυσλεξία όμως μπορεί να συνυπάρχει με αυτές τις διαταραχές.
Η κα Αφροδίτη Τέλλη, πρόεδρος ΚΕΔΑΣΥ Α΄Θεσσαλονίκης, τόνισε τη σπουδαιότητα των Κέντρων Διάγνωσης Αξιολόγησης Συμβουλευτικής και Υποστήριξης ατόμων με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, ηλικίας από τεσσάρων έως 22 ετών, καθώς ο ρόλος τους είναι ακριβώς αυτός, να προχωρήσουν δηλαδή στη διάγνωση και αργότερα στη συμβουλευτική διαχείρισης αυτών των παιδιών, να διαμορφώσουν το πλαίσιο και να δουν τι χρειάζονται αυτά τα παιδιά ώστε να προχωρήσουν στη μάθηση. Όπως είπε, η διαδικασία είναι ιδιαίτερα απαιτητική, εξαντλητική θα έλεγε κανείς, και διαρκεί για το κάθε παιδί δέκα ώρες.
Συγκεκριμένα, η διάγνωση γίνεται από διεπιστημονική ομάδα που απαρτίζεται από λογοπεδικό, ειδικό παιδαγωγό και ψυχολόγο. Χορηγούνται σταθμισμένα και μη τεστ, για την εκτίμηση της σχολικής επίδοσης του παιδιού.
Αξιολογούνται η ανάγνωση, η γραφή, η ορθογραφία, η κατανόηση του κειμένου, το λεξιλόγιο και η αριθμητική.
Επίσης, χορηγούνται σταθμισμένα διαγνωστικά εργαλεία από τον ψυχολόγο, με σκοπό την αξιολόγηση των δεξιοτήτων που είναι απαραίτητες για την απόκτηση της σχολικής μάθησης, όπως η αντίληψη, η νοητική ικανότητα και η μνήμη.
Για να τεθεί η διάγνωση της δυσλεξίας πρέπει να υπάρχει διαφορά μεταξύ νοητικού δυναμικού και σχολικής επίδοσης.
Η κα Γεωργία Μπάρρου, πρόεδρος Ομοσπονδίας Γονέων παιδιών με δυσλεξία και μαθησιακές δυσκολίες, αναφέρθηκε στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες στα νησιά, καθώς η διάγνωση πρέπει να γίνεται μόνο από τα ΚΕΔΑΣΥ, επομένως πρέπει να μετακινηθούν σε άλλο μέρος ώστε να ξεκινήσει η διαδικασία.
Ο ειδικός παρεμβαίνει στα συμπτώματα που σχετίζονται με την ανάγνωση, την ορθογραφία και τη γραφή και ο μαθητής βελτιώνεται στους τομείς που υστερεί, μέσω ειδικών μεθόδων διδασκαλίας, ανάπτυξης στρατηγικών και οργάνωσης μελέτης.
Κατά τη διάρκεια του εκπαιδευτικού προγράμματος πρέπει ακόμη να καλλιεργείται η κατανόηση των κειμένων, ο εμπλουτισμός του λεξιλογίου, η οργάνωση του γραπτού λόγου, ενώ έμφαση πρέπει να δοθεί στη ψυχολογική στήριξη των μαθητών για την ενίσχυση της αυτοπεποίθησης, προκειμένου να αποφευχθούν δευτερογενείς συναισθηματικές δυσκολίες.
