25/1/23

Ψυχολογία Νηπίου: Πώς να μάθει να μοιράζεται (5 μέθοδοι)

Το παιδί μου δεν είναι υποχρεωμένο να μοιραστεί τα πράγματά του με το δικό  σου» | BOVARY
πηγη


«Δύο χεράκια τραβούν μία κούκλα δεξιά και άλλα δύο την τραβούν αριστερά». Σας φαίνεται γνώριμη αυτή η εικόνα αλλά δεν ξέρετε πως να σταματήσετε τον πόλεμο του «δικό μου!»; Αυτές οι 6 μεθόδοι φαίνεται πως «πιάνουν» στα παιδιά που δεν μοιράζονται τίποτα με τίποτα.

1. ΜΕΘΟΔΟΣ «ΣΕΙΡΑ ΜΟΥ, ΤΩΡΑ»

Τα παιδιά της νηπιακής ηλικίας τις περισσότερες φορές δεν έχουν καμία διάθεση να μοιραστούν τα πράγματα ή τα παιχνίδια τους με άλλα παιδιά. Πιστεύουν πως ό,τι βρίσκεται στο ορατό τους πεδίο μπορεί να γίνει δικό τους αυτόματα. Για παράδειγμα, δεν καταλαβαίνουν ότι τα βιβλία στα ράφια ανήκουν στη βιβλιοθήκη ή ότι η τσουγκράνα που έχει το αγοράκι στο πάρκο είναι δική του. Τώρα όμως, είναι η καλύτερη περίοδος για να μάθετε στο αγγελούδι σας τι σημαίνει μοιράζομαι. Και μάλιστα, δίνοντας εσείς το καλό παράδειγμα! Όταν, ας πούμε, το παιδί κρατάει το αρκουδάκι του, πείτε του: «σειρά της μαμάς, τώρα» και ζητήστε του να σας το δώσει. Μετά από λίγη ώρα, δώστε το πίσω στο παιδί λέγοντας «σειρά σου και πάλι». Συνεχίστε την αλυσίδα» μπρος-πίσω μέχρι η λογική της ανταλλαγής να γίνει συνήθεια και να αντιληφθεί το μικρό σας ότι όταν δίνει ένα παιχνίδι για να το απολαύσει και κάποιος άλλος, δεν σημαίνει ότι το αποχωρίζεται για πάντα.

2. ΜΕΘΟΔΟΣ «ΜΠΡΑΒΟ, ΑΓΟΡΙ ΜΟΥ/ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΟΥ!»

Έδειξε ήδη το παιδί σας τα πρώτα δείγματα διάθεσης να μοιραστεί; Πρέπει να του το αναγνωρίσετε δίνοντάς του συγχαρητήρια. Το «μπράβο» θα του δώσει την τέλεια ηθική ικανοποίηση και ένα πολύ καλό κίνητρο για να συνεχίσει να μοιράζεται. Αντίθετα, αν μαλώσετε το παιδί την ώρα που αρνείται να μοιραστεί κάτι, μπορεί να πεισμώσει ακόμα περισσότερο.

3. ΜΕΘΟΔΟΣ «ΔΕΝ ΠΙΕΖΩ»

Το να επιμείνετε να δώσει το παιδί τα παιχνίδια του σε ένα άλλο παιδί και μάλιστα, μαλώνοντάς το, μόνο ζημιά θα κάνει. Γι΄ αυτό, χειριστείτε το θέμα έξυπνα. Αρχικά, πείτε ως επιχείρημα στο παιδί σας πως έπαιξε πολλή ώρα με το συγκεκριμένο παιχνίδι. Στη συνέχεια, δείξτε πως συμπάσχετε με την άρνησή του λέγοντας: «ούτε κι εγώ θα ήθελα να αποχωριστώ αυτό το παιχνίδι τόσο ωραίο που είναι αλλά…». Και τώρα, εξηγήστε του πως το άλλο παιδάκι «περιμένει τόση ώρα τη σειρά του να παίξει όμως μετά η σειρά θα ξαναλλάξει». Και όσο αλλάζει η σειρά, τόσο είναι όλοι ευχαριστημένοι! Αν παρ’όλα αυτά, το παιδί σας συνεχίζει να είναι ανένδοτο, αποδεχτείτε το λέγοντας «μάλλον δεν είσαι ακόμα έτοιμος/η να μοιραστείς με τον αδελφό/η, φίλο/η σου το παιχνίδι σου. Όταν νιώσεις έτοιμος πες μας για να έρθει και η σειρά του άλλου παιδιού να παίξει».

4. ΜΕΘΟΔΟΣ «ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΚΑΤΟΧΟΣ»

Δικό μου, δικό σου, δικό του… ώρα να απαλλαγείτε απ’ τις κτητικές αντωνυμίες! Όχι μόνο το παιδί σας αλλά και εσείς, οι γονείς. Όταν τα αντικείμενα δεν έχουν έναν ονομαστικό κάτοχο, αυτόματα ανήκουν σε όλους. Την επόμενη φορά λοιπόν που θα αρχίσει το παιδί να πατάει όλα τα κουμπιά του τηλεκοντρόλ, αποφύγετε εκφράσεις όπως «δεν είναι δικό σου» ή «αυτό είναι της μαμάς/του μπαμπά» και προτιμήστε μία πιο γενική εξήγηση, όπως «δεν κάνει να παίζουμε με το τηλεκοντρόλ» ή «άφησε, σε παρακαλώ, το τηλεκοντρόλ στο τραπεζάκι».

5. ΜΕΘΟΔΟΣ «Η ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ ΕΝ ΤΗ ΕΝΩΣΕΙ»

Ειδικά αν έχετε πάνω από ένα παιδιά, είναι σημαντικό να τους εξηγήσετε πως τα πιο αστεία και διασκεδαστικά παιχνίδια είναι αυτά που παίζονται ομαδικά. Και δεν φτάνει να το πείτε με λόγια, πρέπει και τα παιχνίδια που θα τους προσφέρετε να είναι στην ίδια φιλοσοφία. Ξεχάστε λοιπόν τη μία κούκλα ή το ένα αυτοκινητάκι και προτιμήστε ένα σετ με φτυάρια και τσουγκράνες για να παίξουν στον κήπο όλα τα παιδιά μαζί ή έναν κουβά με αυτοκινητάκια για όλα τα αγοράκια της παρέας. Όμως, προσοχή! Τα παιχνίδια που προτείνετε πρέπει να είναι κατάλληλα για τις ηλικίες όλων των παιδιών της παρέας και να βεβαιωθείτε πως δεν υπάρχουν εξαρτήματα που μπορεί να είναι επικίνδυνα για τα πιο μικρά παιδιά.

Ακολουθήστε πιστά και τις 5 συμβουλές μας και για πότε το «δικό μου» θα γίνει «δικό μας» ούτε καν θα το καταλάβετε!

Όμως μην τις κρατήσετε για τον εαυτό σας, ε; Μοιράστε τες και με τους άλλους γονείς!

 Πηγη