 |
| πηγη |
Στο άρθρο σημειώνουμε, την επίδραση των Μαθησιακών Δυσκολιών κατά την μετάβαση από την Α/βάθμια στην Β/βάθμια εκπαίδευση, όπου γίνεται σαφές ότι δεν αμβλύνονται/περιορίζονται, αλλά επαυξάνονται οι μαθησιακές δυσκολίες. Καταρχήν πρέπει να τονίσουμε ότι οι Μαθησιακές Δυσκολίες στα Μαθηματικά έχουν κύρια δύο συνιστώσες την Δυσαριθμησία και τη Δυσλεξία, ειδικά μάλιστα όσο ανεβαίνουμε στην ακαδημαϊκή κλίμακα που τα προβλήματα, αλλά και οι εκφράσεις πλεονάζουν σε σχέση με τις απλές πράξεις του δημοτικού σχολείου, ο ρόλος της Δυσλεξίας δυναμώνει. Όσο ανεβαίνουμε τις τάξεις και την βαθμίδα, έχουμε μια αυστηρότητα στην διατύπωση των εκφωνήσεων και των λύσεων, μην ξεχνάμε ότι, οι μαθηματικοί στο γυμνάσιο, έχουν μια αξιοσημείωτη διαφορά από τους δασκάλους στο δημοτικό. Με βάση την αξιολόγηση των παιδιών, θα βρούμε την μέθοδο για να διδάξουμε σωστά και αποδοτικά. Η διδασκαλία που στηρίζεται στα προφίλ των παιδιών, θα επικεντρώσει, θα στοχεύσει στις αδυναμίες του κάθε παιδιού και θα αξιοποιήσει τα προτερήματά του. Απέναντι στην αφηρημένη γνώση που γεννά τις μαθησιακές δυσκολίες, η απάντηση είναι: βιωματική διδασκαλία που βοηθά όλα ανεξαιρέτως τα παιδιά. Πρέπει να τονίσουμε ότι η βιωματική διδασκαλία σήμερα, με την εφαρμογή της σύγχρονης τεχνολογίας και την αξιοποίηση των λογισμικών π.χ. GeoGebra, EcliDraw, κ.τ.λ.μπορεί να φέρει θετικά αποτελέσματα.
Το άρθρο είναι διαθέσιμο
εδώ.Νικολόπουλος Γιάννης, Μαθηματικός-Ειδικός Παιδαγωγός, Master in Special Education
