Που οφείλεται η δυσλεξία; Τι απαντά ο αναπτυξιολόγος

πηγη

 

Τα παιδιά με δυσλεξία σκέφτονται με εικόνες, μαθαίνουν καλύτερα όταν όλες οι αισθήσεις παίρνουν μέρος και έχουν συνήθως ζωηρή φαντασία. Που οφείλεται η δυσλεξία και πώς μπορείτε να την αναγνωρίσετε; Ο Παιδίατρος – Αναπτυξιολόγος Ανδρέας Πετρόπουλος απαντά.

Η δυσλεξία είναι αρκετά διαδεδομένη. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι επηρεάζει περίπου το 7% των ανθρώπων παγκοσμίως. Τα άτομα χωρίς συμπτώματα παραμένουν και χωρίς διάγνωση, έτσι η δυσλεξία μπορεί να επηρεάζει έως και το 20% των ανθρώπων παγκοσμίως. Μάθετε που οφείλεται η δυσλεξία και πώς μπορείτε να την αναγνωρίσετε.

 

Τι είναι η δυσλεξία;

Η δυσλεξία δεν είναι μια μαθησιακή δυσκολία αλλά μια εγγενής δυσκολία των παιδιών η οποία σχετίζεται με κάποια εγκεφαλική δυσλειτουργία, η οποία υπάρχει εκ γενετής και δυσκολεύει την ανάγνωση και τις εργασίες που σχετίζονται με τη γλώσσα. Συμβαίνει λόγω διαταραχών στον τρόπο με τον οποίο ο εγκέφαλoς επεξεργάζεται τη γραφή, ώστε να μπορεί να την κατανοήσει. Οι περισσότεροι άνθρωποι μαθαίνουν ότι έχουν δυσλεξία κατά τη διάρκεια της παιδικής τους ηλικίας και παραμένει ένα πρόβλημα δια βίου. Η δυσλεξία είναι επίσης γνωστή ως «αναπτυξιακή δυσλεξία». Αυτή η διαταραχή έχει τρεις κύριους υποτύπους:

• Ανάγνωση (δυσλεξία)
• Γραφή (δυσγραφία)
• Μαθηματικά (δυσαριθμησία)

Που οφείλεται η δυσλεξία

Τι που οφείλεται η δυσλεξία και ποια είναι είναι η αιτία, δεν είναι ακόμη ξεκάθαρη. Ωστόσο, αρκετές ενδείξεις υποδεικνύουν πώς και γιατί συμβαίνουν οι περισσότερες περιπτώσεις.

Κληρονομικότητα

Ένα παιδί με έναν γονέα με δυσλεξία έχει 30% έως 50% πιθανότητες να την κληρονομήσει. Γενετικές παθήσεις όπως το σύνδρομο Down μπορούν επίσης να κάνουν τη δυσλεξία πιο πιθανό να συμβεί.

Διαφορές στην ανάπτυξη και λειτουργία του εγκεφάλου

Έρευνες δείχνουν ότι τα άτομα με δυσλεξία έχουν διαφορές στη δομή του εγκεφάλου, τη λειτουργία και τη χημεία και αυτό εξηγεί που οφείλεται η δυσλεξία: σε νευρολογική διαταραχή. Η ακριβής θέση των δυσλειτουργούντων κυκλωμάτων του εγκεφάλου δεν έχει ακόμα εντοπισθεί με ακρίβεια.

Από πρόσφατες νευροφυσιολογικές και παθολο-ανατομικές μελέτες εγκεφάλων δυσλεξικών ανθρώπων καθώς και από πειραματικά δεδομένα, ενισχύεται η πεποίθηση ότι η δυσλεξία οφείλεται σε φλοιώδη εγκεφαλική μικροδυσγενεσία συγκεκριμένων περιοχών του εγκεφάλου. Η μικροδυσγενεσία είναι αποτέλεσμα διαταραχών στη μετανάστευση νευρικών κυττάρων που συμβαίνουν κατά τη διάρκεια των τελευταίων μηνών της εμβρυϊκής ζωής.

Διαταραχές στην ανάπτυξη και λειτουργία του εγκεφάλου

Λοιμώξεις, τοξικές εκθέσεις και άλλοι παράγοντες μπορεί να διαταράξουν την ανάπτυξη του εμβρύου και να αυξήσουν τις πιθανότητες για μετέπειτα ανάπτυξη δυσλεξίας.

Παράγοντες κινδύνου

Διάφοροι παράγοντες κινδύνου μπορεί να συμβάλουν στο εάν κάποιος αναπτύξει δυσλεξία, όπως:

Τοξικές εκθέσεις: Η ρύπανση του αέρα και των υδάτων μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης δυσλεξίας. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τα βαρέα μέταλλα (όπως ο μόλυβδος ή το μαγγάνιο), τη νικοτίνη και ορισμένες χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνται ως επιβραδυντικά φλόγας.

Έλλειψη πρόσβασης σε αναγνωστικό υλικό: Ο κίνδυνος ανάπτυξης δυσλεξίας είναι υψηλότερος για τα παιδιά που μεγαλώνουν σε οικογένειες όπου το διάβασμα δεν ενθαρρύνεται ή όπου το υλικό ανάγνωσης δεν είναι διαθέσιμο.

Περιορισμοί μαθησιακού περιβάλλοντος: Τα παιδιά με λιγότερη μαθησιακή υποστήριξη στο σχολείο είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν δυσλεξία.

Πώς η δυσλεξία επηρεάζει την κατανόηση της γλώσσας

Η ανάγνωση ξεκινά με τον προφορικό λόγο. Στην πρώιμη παιδική ηλικία, η ομιλία ξεκινά με την παραγωγή απλών ήχων. Καθώς μαθαίνει το παιδί περισσότερους ήχους, μαθαίνει επίσης πώς να χρησιμοποιεί ήχους για να σχηματίζει λέξεις, φράσεις και προτάσεις. Η εκμάθηση της ανάγνωσης περιλαμβάνει τη σύνδεση ήχων με διαφορετικά γραπτά σύμβολα (γράμματα).

Εδώ μπαίνει η δυσλεξία. Παρεμβαίνει στο πώς ο εγκέφαλος χρησιμοποιεί την προφορική γλώσσα για να «αποκωδικοποιήσει» τη γραφή. Ο εγκέφαλος έχει πρόβλημα να επεξεργαστεί αυτό που διαβάζει το παιδί, ειδικά στο να «σπάσει» τις λέξεις σε ήχους ή να συσχετίσει τα γράμματα με τους ήχους κατά την ανάγνωση.

Ποια είναι τα χαρακτηριστικά της δυσλεξίας

Σύμφωνα με τον Αμφιάραο, μία εταιρεία παροχής ψυχοκοινωνικών υπηρεσιών υψηλού επιστημονικού επιπέδου, τα πιο συχνά συμπτώματα στη γραφή και στην ανάγνωση είναι:

• • Αντιστροφής της σειράς των γραμμάτων της αλφαβήτου και των γραμμάτων μέσα στις συλλαβές ή τις λέξεις (ρο αντί ορ, πα αντί απ κ.α.).
  • Σύντμηση λέξεων (παίζω αντί παίζοντας).
  • Αντικατάσταση λέξεων με άλλες (μαύρος αντί σκοτεινός).
  • Παράλειψη συνδετικών λέξεων (ο, το, σε, με, και).
  • Ασυνέπεια στην ορθογραφία μιας λέξης ακόμα και μέσα στην ίδια σελίδα.
  • Πρόσθεση γραμμάτων στις λέξεις (σπππίτι).
  • Παράληψη γραμμάτων στις λέξεις (χμα αντί χώμα ή ποτα αντί πόρτα).
  • Αντιστροφή στη σειρά των γραμμάτων ή / και των συλλαβών σε μια λέξη (λπένω αντί πλένω, νωπι αντί πίνω).
  • Αντικατάσταση γραμμάτων σε λέξεις που συγχέονται και μοιάζουν φωνολογικά (Θάσος αντί δάσος).
  • Δυσκολία στον τονισμό των λέξεων.
  • Χρήση κεφαλαίων γραμμάτων μέσα στη λέξη και όχι στην αρχή της (άνεΜος).
  • Αστάθεια κατά τη γραφή στο σχήμα, στο μέγεθος και στην κλίση των γραμμάτων.
  • Κακή χρήση των γραμμάτων και των περιθωρίων.
  • Αργό γράψιμο.

Τα πιο συχνά συμπτώματα στον προσανατολισμό:

• Δεν μπορεί να διακρίνει εύκολα τα δεξιά από τα αριστερά. Δεν μπορεί να ακολουθήσει τις οδηγίες και να βαδίσει αριστερά ή δεξιά, πάνω ή κάτω, μέσα ή έξω.
• Δυσκολεύεται να δείξει με το δεξί χέρι το αριστερό αυτί κ.ά.

Τα πιο συχνά συμπτώματα στην ανάγνωση:

• Κάνει πολλές επαναλήψεις προσπαθώντας να μένει στο θέμα.
• Διαβάζει αργά, με δισταγμό, συλλαβίζοντας, και η ανάγνωσή του δεν έχει ροή.
• Χάνει πολλές φορές τη σειρά στο βιβλίο την ώρα που διαβάζει.
• Δυσκολεύεται να γυρίσει από το τέλος της μιας γραμμής στην αρχή της επόμενης.
• Δεν χρωματίζει τη φωνή του όταν διαβάζει ή τη χρωματίζει εκεί που δε χρειάζεται.
• Δε σταματά στην τελεία και στο κόμμα

 ΣΥΝΕΧΕΙΑ

 ΠΗΓΗ

 

 

 

Δυσλεξία: Τα 6 συμπτώματα που πρέπει να προσέξουν οι γονείς στα παιδιά τους

πηγη

 

Η δυσλεξία αποτελεί μία μορφή μαθησιακής δυσκολίας που προκαλεί προβλήματα στην ανάγνωση, τη γραφή και την ορθογραφία. Οι μαθησιακές δυσκολίες συχνά αναγνωρίζονται στην παιδική ηλικία και περιλαμβάνουν τη δυσαριθμησία (διαταραχή στα μαθηματικά), τη δυσγραφία (διαταραχή στη γραπτή έκφραση), την αφασία (διαταραχή στον προφορικό λόγο) και τη δυσλεξία (διαταραχή στην ανάγνωση και ορθογραφία).

Η διάγνωση της δυσλεξίας δεν συνδέεται με κάποια σωματική ή ψυχολογική διαταραχή. Μπορεί να θεωρηθεί νευρολογική ιδιαιτερότητα και χαρακτηρίζεται από δυσκολίες στην ακριβή ή/και ευχερή αναγνώριση λέξεων και αδυναμίες στις δεξιότητες ορθογραφίας και αποκωδικοποίησης.

 

Σύμφωνα με τους ειδικούς, η έγκαιρη ανίχνευση της δυσλεξίας στα παιδιά είναι ιδιαίτερα σημαντική και υπάρχουν έξι βασικά σημάδια τα οποία πρέπει να προσέχουν οι γονείς για να εντοπίσουν αν το παιδί τους έχει αυτή τη μαθησιακή δυσκολία. Μάλιστα, αποτελέσματα ερευνών δείχνουν ότι οκτώ στους δέκα δυσλεξικούς μαθητές εγκαταλείπουν το σχολείο χωρίς διάγνωση, κάτι που θα μπορούσε ενδεχομένως να επηρεάσει τις μελλοντικές ακαδημαϊκές και επαγγελματικές τους ευκαιρίες.

Διανύοντας την Εβδομάδα Ευαισθητοποίησης για τη Δυσλεξία (7-13 Οκτωβρίου), οι ειδικοί στον τομέα της εκπαίδευσης τονίζουν ότι με τη σωστή καθοδήγηση, τα παιδιά με δυσλεξία μπορούν να ξεπεράσουν τις προκλήσεις και να διακριθούν ακαδημαϊκά.

 

Τα έξι συμπτώματα δυσλεξίας που πρέπει να προσέχουν οι γονείς

1. Δυσκολία εκμάθησης ομοιοκαταληξιών
2. Αργή ανάπτυξη ομιλίας
3. Δυσκολία στην εκμάθηση του αλφαβήτου
4. Δυσκολεύεται να εκτελέσει περισσότερες από μία οδηγίες
5. Σύγχυση με λέξεις που δείχνουν κατεύθυνση
6. Δυσκολία με τη βραχυπρόθεσμη μνήμη

1. Δυσκολία εκμάθησης ομοιοκαταληξιών

Τα παιδιά μπορεί να δυσκολεύονται να θυμηθούν ή να απαγγείλουν απλές ομοιοκαταληξίες. Αυτό συμβαίνει επειδή τα παιδιά με δυσλεξία μπορεί να δυσκολεύονται να αναγνωρίσουν λέξεις με ομοιοκαταληξία ή να χωρίσουν τις λέξεις σε μεμονωμένους ήχους.

2. Αργή ανάπτυξη ομιλίας

Τα δυσλεξικά παιδιά μπορεί να αρχίσουν να μιλούν αργότερα από τους συνομηλίκους τους ή να δυσκολεύονται να εκφραστούν καθαρά. Συχνά παλεύουν με τη φωνολογική επεξεργασία, επηρεάζοντας την ικανότητά τους να παράγουν με ακρίβεια ήχους ομιλίας.

3. Δυσκολία στην εκμάθηση του αλφαβήτου

Η ανάμνηση της αλληλουχίας των γραμμάτων ή η συσχέτιση τους με τους ήχους τους μπορεί να αποτελέσει εμπόδιο για τα δυσλεξικά παιδιά λόγω δυσκολιών στη διαδοχική μνήμη και στην αντιστοιχία φωνήματος-γραφήματος.

4. Δυσκολεύεται να εκτελέσει περισσότερες από μία οδηγίες

Τα δυσλεξικά παιδιά μπορεί να δυσκολεύονται να ακολουθήσουν πολλές οδηγίες, ξεχνώντας μέρη ή ανακατεύοντας τη σειρά, κάτι που θα μπορούσε να αποδοθεί σε δυσκολίες που έχουν να κάνουν με τη μνήμη και την αλληλουχία.

5. Σύγχυση με λέξεις που δείχνουν κατεύθυνση

Λέξεις που υποδεικνύουν κατεύθυνση όπως «αριστερά», «δεξιά», «πάνω» και «κάτω» μπορεί να μπερδεύουν αυτούς που έχουν δυσλεξία, ένα κοινό χαρακτηριστικό που συχνά συνεχίζεται και στην ενήλικη ζωή.

6. Δυσκολία με τη βραχυπρόθεσμη μνήμη

Η βραχυπρόθεσμη μνήμη μπορεί επίσης να είναι μια πρόκληση, καθώς τα παιδιά δυσκολεύονται να ανακαλέσουν πληροφορίες που έλαβαν πρόσφατα, όπως το όνομα ενός φίλου ή απλές οδηγίες, καθώς η δυσλεξία μπορεί να επηρεάσει τη μνήμη που είναι υπεύθυνη για την προσωρινή διατήρηση και επεξεργασία πληροφοριών.

Τα πιο κοινά σημάδια δυσλεξίας στα παιδιά περιλαμβάνουν:

• Ανάγνωση: Δυσκολεύεται να διαβάσει λέξεις, διαβάζει αργά ή κάνει λάθη όταν διαβάζει δυνατά.
• Γράψιμο: Ασυνεπής ορθογραφία, γραφή λέξεων προς τα πίσω ή σύγχυση παρόμοιων γραμμάτων.
• Γραμματική: Δυσκολία εκμάθησης γραμματικών κανόνων.
• Προσοχή: Δυσκολία στην προσοχή, στο να καθίσει ακίνητος ή στο να ακούει ιστορίες.
• Λεπτές κινητικές δεξιότητες: Δυσκολεύεται να ζωγραφίσει μέσα σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο (πχ. σε έτοιμα μπλοκ ζωγραφικής με ασκήσεις χρωματισμού) ή κάνει ακατάστατες πινελιές.
• Άγχος: Ανάπτυξη άγχους, ειδικά όταν διαβάζει δυνατά.
• Οικογενειακό ιστορικό: Άλλα μέλη της οικογένειας με παρόμοιες αδυναμίες.

Πώς να στηρίξετε παιδιά με δυσλεξία:

• Χρησιμοποιήστε πολλαπλές αισθήσεις για μάθηση: Ενσωματώστε οπτικές, ακουστικές και απτικές δραστηριότητες. Για τα μικρότερα παιδιά, το τραγούδι του αλφαβήτου μπορεί να είναι ευεργετικό. Οι μεγαλύτεροι μαθητές μπορεί να βρουν χρήσιμη τη χρωματική κωδικοποίηση διαφορετικών τμημάτων του λόγου ή τη δημιουργία νοητικών χαρτών για δομές ιστορίας.
• Χωρίστε τις εργασίες σε μικρότερα βήματα: Οι μεγάλες εργασίες μπορεί να είναι τρομακτικές για τους δυσλεξικούς μαθητές.
• Δώστε επιπλέον χρόνο για ανάγνωση και γραφή: Η ελαχιστοποίηση της πίεσης χρόνου μπορεί να βοηθήσει τα παιδιά να επεξεργαστούν τις πληροφορίες πιο αποτελεσματικά. Για τους μικρότερους μαθητές, παρατείνετε το χρόνο της ιστορίας ή χρησιμοποιήστε χρονόμετρα άμμου για εργασίες γραφής για να κάνετε τον χρόνο οπτικό. Για τα μεγαλύτερα παιδιά, δώστε επιπλέον χρόνο για εργασίες για το σπίτι και εργασίες ανάγνωσης. Δημιουργήστε έναν ήσυχο χώρο μελέτης χωρίς περισπασμούς στο σπίτι και ενθαρρύνετε τακτικά διαλείμματα για να διατηρήσετε τη συγκέντρωσή τους.
• Αξιοποιήστε τη χρήσιμη τεχνολογία: Χρησιμοποιήστε βοηθητικά εργαλεία κατάλληλα για την ηλικία για να υποστηρίξετε τη μάθηση.
• Εστιάστε στα δυνατά σημεία: Είναι ζωτικής σημασίας να εντοπίσετε και να γαλουχήσετε τους τομείς όπου το παιδί σας έχει καλές επιδόσεις, προκειμένου να τονώσετε την αυτοπεποίθηση και το κίνητρό του.

 ΣΥΝΕΧΕΙΑ

 ΠΗΓΗ

Παιδιά: Οι εκπληκτικά απλές ασκήσεις που βελτιώνουν τη λειτουργία του εγκεφάλου τους

πηγη

 

Μια πρόσφατη μελέτη από ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Waseda προσφέρει πολλά υποσχόμενα στοιχεία για τις επιπτώσεις της άσκησης χαμηλής έντασης στη λειτουργία του εγκεφάλου των παιδιών.

Η έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο Scientific Reports, διαπίστωσε ότι ακόμη και σύντομες εκρήξεις δραστηριότητας με απλές ασκήσεις μπορούν να αυξήσουν τη ροή του αίματος στον προμετωπιαίο φλοιό, το τμήμα του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνο για σημαντικές γνωστικές λειτουργίες όπως η λήψη αποφάσεων, η μνήμη και η προσοχή.

Αυτή η ανακάλυψη θα μπορούσε να ανοίξει το δρόμο για εύκολες στην εφαρμογή ρουτίνες άσκησης που βελτιώνουν τη λειτουργία του εγκεφάλου, ιδιαίτερα στα παιδιά, που τείνουν να ακολουθούν όλο και πιο καθιστικό τρόπο ζωής.

Πώς η άσκηση επηρεάζει τη λειτουργία του εγκεφάλου

Η σωματική δραστηριότητα είναι γνωστό ότι ενισχύει τη γνωστική λειτουργία, αλλά οι περισσότερες από τις υπάρχουσες έρευνες έχουν επικεντρωθεί σε μέτριες έως έντονες μορφές άσκησης, όπως το τρέξιμο ή ο αθλητισμός. Αυτές οι μορφές άσκησης είναι γνωστό ότι βελτιώνουν τη λειτουργία του εγκεφάλου αυξάνοντας τη ροή του αίματος και προάγοντας την ανάπτυξη νέων νευρώνων.

Ωστόσο, πολλά παιδιά σε όλο τον κόσμο δεν κάνουν αρκετή σωματική δραστηριότητα και η καθιστική συμπεριφορά αυξάνεται. Στην πραγματικότητα, το 81% των παιδιών παγκοσμίως δεν πληρούν τα συνιστώμενα επίπεδα σωματικής δραστηριότητας, γεγονός που εγείρει ανησυχίες για την ανάπτυξη του εγκεφάλου και τη γνωστική τους λειτουργία.

«Ο καθιστικός τρόπος ζωής και η σωματική αδράνεια επικρατούν μεταξύ των παιδιών σε όλο τον κόσμο», δήλωσε ο συγγραφέας της μελέτης Takashi Naito, διδακτορικός φοιτητής στο Πανεπιστήμιο Waseda και επισκέπτης ερευνητής στο Waseda Institute of Human Performance και συμπλήρωσε:

«Στοχεύουμε να αναπτύξουμε ένα πρόγραμμα άσκησης που να εκτελείται εύκολα στο σπίτι ή στο σχολείο για να αποτρέψουμε την καθιστική συμπεριφορά στα παιδιά και να επηρεάσουμε θετικά τον εγκέφαλό τους. Ακόμη και η ελαφριά σωματική δραστηριότητα έχει οφέλη για την υγεία. Ως πρώτο βήμα, εξετάσαμε τις επιπτώσεις της άσκησης χαμηλής έντασης στην εγκεφαλική ροή του αίματος».

Ποιες ασκήσεις ενίσχυσαν τη ροή του αίματος στον εγκέφαλο των παιδιών

Στη μελέτη συμμετείχαν 41 υγιή παιδιά, από μαθητές πέμπτης δημοτικού έως μαθητές γυμνασίου στην Ιαπωνία. Οι ερευνητές δίδαξαν στα παιδιά επτά διαφορετικούς τύπους ασκήσεων χαμηλής έντασης.

Αυτές οι ασκήσεις επιλέχθηκαν επειδή μπορούσαν να εκτελεστούν εύκολα χωρίς ειδικό εξοπλισμό και απαιτούσαν ελάχιστη κίνηση του κεφαλιού και του σώματος, γεγονός που βοήθησε στη μείωση του θορύβου στις μετρήσεις της εγκεφαλικής δραστηριότητας.

 

Οι ασκήσεις περιλάμβαναν κινήσεις όπως:

• Τέντωμα προς τα πάνω (φθάνοντας προς τα πάνω με σταυρωμένα χέρια)
• Stretch ώμου (τεντώνοντας το ένα χέρι στο στήθος)
• Κύκλοι αγκώνων (περιστρεφόμενοι αγκώνες)
• Trunk Twist (στρίβοντας το πάνω μέρος του σώματος)
• Πλύσιμο χεριών (τρίβοντας τα χέρια μεταξύ τους)
• Αντίχειρας και μικρό δάχτυλο (μια άσκηση επιδεξιότητας με τα δάχτυλα)
• Ισορροπία ενός ποδιού (στάση στο ένα πόδι για ισορροπία)

Τα παιδιά εκτελούσαν τις περισσότερες από αυτές τις ασκήσεις εκτελούνταν καθισμένα, εκτός από την άσκηση ισορροπίας. Έκαναν κάθε άσκηση είτε για 10 είτε για 20 δευτερόλεπτα και οι ερευνητές μέτρησαν τη δραστηριότητα του εγκεφάλου τους.

Η μελέτη αποκάλυψε ότι όλες οι μορφές άσκησης, εκτός από κάποιες στατικές διατάσεις, αύξησαν σημαντικά τη ροή του αίματος στον προμετωπιαίο φλοιό σε σύγκριση με την κατάσταση ηρεμίας. Αυτή η αυξημένη ροή αίματος είναι σημάδι αυξημένης εγκεφαλικής δραστηριότητας, ιδιαίτερα σε περιοχές που σχετίζονται με εκτελεστικές λειτουργίες όπως η μνήμη εργασίας, η προσοχή και η λήψη αποφάσεων.

«Έμεινα έκπληκτος που το πλύσιμο των χεριών και η κίνηση των δακτύλων για 10 έως 20 δευτερόλεπτα αύξησαν τη ροή του αίματος σε κάποιο βαθμό στον προμετωπιαίο φλοιό. Δεδομένου ότι τα χέρια έχουν ισχυρή σύνδεση με τον εγκέφαλο, περίμενα ότι η εγκεφαλική ροή αίματος θα αυξηθεί ελαφρώς. Ωστόσο, τα αποτελέσματα ήταν καλύτερα από τα αναμενόμενα», δήλωσε ο Δρ. Naito στο PsyPost.

Ποιες ασκήσεις προκάλεσαν μεγαλύτερες αυξήσεις στην εγκεφαλική δραστηριότητα

Είναι ενδιαφέρον ότι οι ασκήσεις που περιλάμβαναν περισσότερη κίνηση ή υψηλότερο γνωστικό φορτίο, όπως το στρίψιμο του κορμού ή η ισορροπία στο ένα πόδι, οδήγησαν στις μεγαλύτερες αυξήσεις στην εγκεφαλική δραστηριότητα.

Για παράδειγμα, ασκήσεις όπως οι κύκλοι του αγκώνα, που απαιτούσαν ευρύτερες κινήσεις και η ισορροπία του ενός ποδιού, που απαιτούσε συγκέντρωση για τη διατήρηση της ισορροπίας, έδειξαν αξιοσημείωτες αυξήσεις στη ροή του αίματος σε πολλαπλές περιοχές του προμετωπιαίου φλοιού.

 ΣΥΝΕΧΕΙΑ

 ΠΗΓΗ

 

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΕΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΕΣ ΓΙΑ ΥΨΗΛΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕ ΑΥΤΙΣΜΟ ΚΑΙ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ASPERGER

πηγη

 Τα άτομα με Σύνδρομο Asperger (ΣΑ) έχουν μερικά κοινά χαρακτηριστικά με
τα άτομα που έχουν αυτισμό. Στην πραγματικότητα οι κύριες δυσκολίες τους
που είναι γνωστές ως« Η τριάδα των διαταραχών» δηλ:
• Διαταραχή στην κοινωνική αλληλεπίδραση
• Διαταραχή στην επικοινωνία
• Διαταραχή στην φαντασία, στην ευελιξία της σκέψης και στο παιχνίδι,
είναι οι ίδιες, μόνο που στο ΣΑ είναι πιο ήπιες χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τα
άτομα με ΣΑ παρουσιάζουν μια ελαφρά μορφή αυτισμού. Οι δυσκολίες που συνέχεια

Ο ρόλος της Φυτοφαγικής Διατροφής στην πρόληψη και θεραπεία του Διαβήτη Τύπου 2

πηγη

 

Ο διαβήτης τύπου 2, που αντιπροσωπεύει περίπου το 90% των περιπτώσεων διαβήτη, βρίσκεται πλέον σε διαστάσεις επιδημίας. Σύμφωνα με το Diabetes UK, στο Ηνωμένο Βασίλειο 1 στα 10 άτομα άνω των 40 ετών έχει τώρα διαβήτη τύπου 2 και αυτός ο αριθμός θα έχει υπερδιπλασιαστεί σε 20 χρόνια.

Προβλέπεται ότι μέχρι το 2030, 5,5 εκατομμύρια άνθρωποι θα έχουν διαβήτη στο Ηνωμένο Βασίλειο. Το εκτιμώμενο ετήσιο κόστος μόνο της θεραπείας του διαβήτη θα μπορούσε να φτάσει τα 16,9 δισεκατομμύρια λίρες μέχρι το 2035, που θα αντιπροσώπευε το 17% του συνολικού προϋπολογισμού για την υγειονομική περίθαλψη του NHS.

Σε παγκόσμιο επίπεδο, ο επιπολασμός του διαβήτη μεταξύ ενηλίκων άνω των 18 ετών έχει αυξηθεί από 4,7% το 1980 σε 8,5% το 2014. Το 2016, εκτιμάται ότι ο διαβήτης ήταν η 7η κύρια αιτία θανάτου. Ο διαβήτης είναι επίσης η κύρια αιτία τύφλωσης, νεφρικής ανεπάρκειας, καρδιακών παθήσεων, εγκεφαλικού και ακρωτηριασμού ποδιών.

Ο διαβήτης τύπου 2 χαρακτηρίζεται από αντίσταση στην ινσουλίνη, όπου το σώμα δεν μπορεί πλέον να ανταποκριθεί στα αυξανόμενα επίπεδα ινσουλίνης. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση της γλυκόζης στο αίμα.

Τα επίμονα υψηλά επίπεδα γλυκόζης μπορούν να βλάψουν κύτταρα και όργανα. Πρέπει να θυμόμαστε ωστόσο ότι η υψηλή γλυκόζη αίματος είναι το σύμπτωμα και όχι η αιτία του διαβήτη τύπου 2. Τα περισσότερα φάρμακα μειώνουν τη γλυκόζη στο αίμα χωρίς να αναστρέφουν την αντίσταση στην ινσουλίνη.

Η αντίσταση στην ινσουλίνη εμπλέκεται σε μια σειρά από άλλες χρόνιες ασθένειες, όπως η αθηροσκλήρωση και οι καρδιαγγειακές παθήσεις, η άνοια, το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών και ακόμη και ο καρκίνος.

Ο διαβήτης τύπου 2 προκαλείται κυρίως από παράγοντες του τρόπου ζωής. Ένα πρότυπο διατροφής δυτικού τύπου, με υψηλή περιεκτικότητα σε ζωικά και επεξεργασμένα τρόφιμα, είναι ο κύριος παράγοντας κινδύνου. Γνωρίζουμε ότι οι φυτικές δίαιτες  μπορούν να μειώσουν σημαντικά τον κίνδυνο διαβήτη.

Στην Adventist Health Study-2, οι vegans είχαν 49% μειωμένο κίνδυνο για εμφάνιση διαβήτη σε σύγκριση με τους μη χορτοφάγους και αυτό αντιπροσώπευε τον χαμηλότερο κίνδυνο από όλα τα πρότυπα διατροφής.

Στη μελέτη EPIC-Oxford, όσοι απέφευγαν το κρέας είχαν περίπου 50% μειωμένο κίνδυνο διαβήτη σε σύγκριση με εκείνους που έτρωγαν τακτικά κρέας. Ωστόσο, το αποτέλεσμα μειώθηκε μόλις τα αποτελέσματα προσαρμόστηκαν για το σωματικό βάρος. Οι ψαροφάγοι είχαν τη χαμηλότερη συχνότητα εμφάνισης διαβήτη, αλλά  πρέπει να σημειωθεί ότι αυτή η ομάδα ήταν μικρή και τα αποτελέσματα στη βιβλιογραφία ήταν ασυνεπή.

Τα συνδυασμένα αποτελέσματα από τη μελέτη Nurses' Health Study και τη μελέτη παρακολούθησης Health Professionals έδειξαν ότι όσοι ακολουθούν μια υγιεινή κατά βάση φυτοφαγική διατροφή που αποτελείται κυρίως από δημητριακά ολικής αλέσεως, φρούτα, λαχανικά, ξηρούς καρπούς, σπόρους και ακόρεστα λίπη, έχουν σημαντικά μειωμένο κίνδυνο διαβήτη τύπου 2.

Μια δίαιτα που έδινε έμφαση στις φυτικές τροφές και ήταν χαμηλή σε ζωικές τροφές συσχετίστηκε με 20% μείωση του κινδύνου για διαβήτη. Η κατανάλωση φυτικής διατροφής που περιλάμβανε ειδικά υγιεινά ολόκληρα φυτικά τρόφιμα συσχετίστηκε με μεγαλύτερη μείωση (34%) στον κίνδυνο διαβήτη, ενώ η υιοθέτηση  φυτοφαγικής διατροφής με υψηλή περιεκτικότητα σε λιγότερο υγιεινά φυτικά τρόφιμα (επεξεργασμένα τρόφιμα και επεξεργασμένα δημητριακά, πατάτες και χυμός φρούτων) συσχετίστηκε με 16% αυξημένο κίνδυνο διαβήτη. Υπήρχε μια σχέση δόσης μεταξύ της κατανάλωσης υγιεινών ολόκληρων φυτικών τροφών και της μείωσης του κινδύνου διαβήτη - όσο περισσότερα φυτικά τρόφιμα καταναλώνονταν τόσο χαμηλότερος ο κίνδυνος.

Η μελέτη υποδηλώνει ότι η αύξηση της πρόσληψης υγιεινών φυτικών τροφών, ενώ η μέτρια μείωση της πρόσληψης ορισμένων ζωικών τροφών, ειδικά των κόκκινων και επεξεργασμένων κρέατος, θα μπορούσε να είναι ευεργετική για την πρόληψη του διαβήτη, χωρίς να χρειάζεται να γίνει κανείς πλήρως χορτοφάγος ή vegan.

Τα δεδομένα από τη μελέτη Nurses’ Health Study και τη μελέτη παρακολούθησης των Επαγγελματιών Υγείας έχουν δείξει σημαντική συσχέτιση μεταξύ της κατανάλωσης κόκκινου και επεξεργασμένου κρέατος και του κινδύνου εμφάνισης διαβήτη τύπου 2. Στη μελέτη, ένα τυπικό μέγεθος μερίδας ήταν 85 γραμμάρια για το μη επεξεργασμένο κόκκινο κρέας, 45 γραμμάρια για ένα χοτ ντογκ, 28 γραμμάρια για 2 φέτες μπέικον ή 45 γραμμάρια για ένα κομμάτι άλλο επεξεργασμένο κόκκινο κρέας.

Για μια μερίδα/ημέρα αύξηση της μη επεξεργασμένης, επεξεργασμένης και συνολικής κατανάλωσης κόκκινου κρέατος, ο κίνδυνος διαβήτη αυξήθηκε κατά 12%, 32% και 14% αντίστοιχα. Όταν εξετάστηκαν οι υποκαταστάσεις τροφίμων, μια μερίδα ξηρών καρπών, γαλακτοκομικών χαμηλών λιπαρών και δημητριακών ολικής αλέσεως την ημέρα που αντικαθιστούσε μια μερίδα κόκκινου κρέατος την ημέρα συσχετίστηκε με 16-35% χαμηλότερο κίνδυνο διαβήτη τύπου 2.

Στη μελέτη EPIC, κατά τη διάρκεια 10ετούς παρακολούθησης 38.094 συμμετεχόντων, τεκμηριώθηκαν 918 περιπτώσεις διαβήτη τύπου 2. Η κατανάλωση ζωικής πρωτεΐνης, αλλά όχι φυτικής πρωτεΐνης, συσχετίστηκε με αυξημένο κίνδυνο διαβήτη τύπου 2. Για κάθε 5% των θερμίδων που προέρχονται από ζωική πρωτεΐνη υπήρχε 30% αυξημένος κίνδυνος εμφάνισης διαβήτη τύπου 2.

Υπάρχουν διάφοροι λόγοι για τους οποίους μια δίαιτα με υψηλή περιεκτικότητα σε ζωικά και επεξεργασμένα τρόφιμα προάγει την ανάπτυξη διαβήτη τύπου 2.

1. Τα νιτρώδη και τα νιτρικά στο επεξεργασμένο κρέας μετατρέπονται στο έντερο σε νιτροζαμίνες που έχει αποδειχθεί τοξικές για τα βήτα κύτταρα του παγκρέατος και βλάπτουν την ανταπόκριση της ινσουλίνης μέσω της δημιουργίας αντιδραστικών ειδών οξυγόνου και προφλεγμονωδών κυτοκινών.
2. Προηγμένα τελικά προϊόντα γλυκοζυλίωσης — AGEs. Πρόκειται για μια ομάδα ενώσεων που προκαλούν οξειδωτικό στρες. Σχηματίζονται από μια αυθόρμητη χημική αντίδραση μεταξύ ενός αμινοξέος (πρωτεΐνη) και ενός μονοσακχαρίτη (γλυκόζη). Μερικές AGEs παράγονται στο σώμα καθημερινά. Ωστόσο, η διατροφή είναι ο μεγαλύτερος παράγοντας σχηματισμού AGE (μαζί με τα προϊόντα καπνού). Τα AGEs από τα τρόφιμα παράγονται πιο εύκολα από τρόφιμα πλούσια σε πρωτεΐνες, όταν μαγειρεύονται σε υψηλές θερμοκρασίες και για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα και με μαγείρεμα σε ξηρή θερμότητα (μικρότερος σχηματισμός AGE όταν υπάρχει νερό/υγρασία).
   Τα τρόφιμα που παράγουν τα περισσότερα AGE είναι τηγανητά και επεξεργασμένα τρόφιμα, καθώς και τρόφιμα ζωικής προέλευσης. Οι μη επεξεργασμένες ολόκληρες φυτικές τροφές, όπως τα φρούτα, τα λαχανικά, τα δημητριακά ολικής αλέσεως και τα όσπρια, δημιουργούν τη μικρότερη ποσότητα AGEs. Τα AGE συνδέονται με την αντίσταση στην ινσουλίνη, τη φλεγμονή και το οξειδωτικό στρες και ως εκ τούτου εμπλέκονται στην παθογένεση του διαβήτη τύπου 2.
3. Τα υψηλότερα επίπεδα αμινοξέων διακλαδισμένης αλυσίδας (BCAA) στο αίμα - λευκίνη, ισολευκίνη και βαλίνη - σχετίζονται με αντίσταση στην ινσουλίνη και αυξημένο κίνδυνο διαβήτη τύπου 2. Τα BCAA βρίσκονται σε υψηλότερες ποσότητες σε τρόφιμα ζωικής προέλευσης - ιδιαίτερα στο κόκκινο κρέας και στα γαλακτοκομικά.
4. Η υψηλή κατανάλωση κορεσμένου λίπους έχει ως αποτέλεσμα τη συσσώρευση λίπους στα κύτταρα των μυών και του ήπατος, γεγονός που προκαλεί αντίσταση στην ινσουλίνη. Η κατανάλωση κορεσμένων λιπαρών οδηγεί επίσης σε οξειδωτικό στρες και μιτοχονδριακή δυσλειτουργία, η οποία συμβάλλει στην αντίσταση στην ινσουλίνη. Οι κύριες πηγές κορεσμένων λιπαρών είναι το κρέας, τα γαλακτοκομικά και τα επεξεργασμένα τρόφιμα.
5. Ο αιμικός σίδηρος στο κόκκινο κρέας (στην αιμοσφαιρίνη και τη μυοσφαιρίνη) είναι ένα προοξειδωτικό που συμβάλλει στο οξειδωτικό στρες των κυττάρων και μπορεί να οδηγήσει σε αντίσταση στην ινσουλίνη.
6. Η χολίνη και η καρνιτίνη που υπάρχουν στο κρέας και τα αυγά μετατρέπονται από τη μικροχλωρίδα του εντέρου σε τριμεθυλαμίνη (TMA), την οποία το συκώτι στη συνέχεια μετατρέπει σε οξείδιο τριμεθυλαμίνης (TMAO). Το TMAO έχει εμπλακεί στην ανάπτυξη αντίστασης στην ινσουλίνη.
7. Μια δίαιτα πλούσια σε κρέας και επεξεργασμένα τρόφιμα και χαμηλή σε φυτικές ίνες έχει ως αποτέλεσμα ένα διαταραγμένο μικροβίωμα του εντέρου. Αυτό συμβάλλει στην αντίσταση στην ινσουλίνη και στην απορρύθμιση της γλυκόζης.

Πώς οι φυτικές δίαιτες προλαμβάνουν τον διαβήτη

Τα οφέλη των φυτικών τροφών για την πρόληψη του διαβήτη οφείλονται στην υψηλή περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες, τον χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη ορισμένων φυτικών τροφών, τα υψηλά επίπεδα φυτοθρεπτικών συστατικών και αντιοξειδωτικών και τα χαμηλά επίπεδα κορεσμένων λιπαρών. Αντιοξειδωτικά όπως οι πολυφαινόλες μπορεί να αναστείλουν την απορρόφηση γλυκόζης, να διεγείρουν την έκκριση ινσουλίνης, να μειώσουν την ηπατική παραγωγή γλυκόζης και να ενισχύσουν την πρόσληψη γλυκόζης.

Οι φυτικές ίνες διατηρούν ένα πιο σταθερό επίπεδο σακχάρου στο αίμα και ζυμώνονται από τα εντερικά βακτήρια για να παράγουν λιπαρά οξέα βραχείας αλυσίδας, τα οποία βελτιώνουν επίσης την απόκριση γλυκόζης, τη σηματοδότηση της ινσουλίνης και την ευαισθησία στην ινσουλίνη. Οι φυτικές ίνες μειώνουν την ενεργειακή πυκνότητα των τροφίμων, προάγουν τον κορεσμό και έχουν συσχετιστεί με τη διατήρηση ενός πιο υγιούς βάρους, το οποίο με τη σειρά του προάγει την ευαισθησία στην ινσουλίνη.

Επιπλέον, τα γεύματα με βάση τα φυτά έχουν ως αποτέλεσμα αυξημένη μεταγευματική ινκρετίνη και έκκριση ινσουλίνης σε σύγκριση με ένα γεύμα με βάση το κρέας, υποδηλώνοντας ότι οι φυτικές δίαιτες μπορεί να είναι ικανές να βελτιώσουν τη λειτουργία των βήτα κυττάρων του παγκρέατος σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 2. Οι ορμόνες ινκρετίνης είναι μια ομάδα ορμονών του εντέρου που απελευθερώνονται μετά το φαγητό και προάγουν τις επιδράσεις της ινσουλίνης, μειώνοντας έτσι τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα. Σε άτομα με διαβήτη τύπου 2, αυτή η επίδραση της ινκρετίνης μειώνεται ή απουσιάζει.

Διαχείριση του διαβήτη τύπου 2 με φυτοφαγική διατροφή

Τώρα γνωρίζουμε ότι υπάρχει μια σειρά από διατροφικές προσεγγίσεις που μπορούν να αναστρέψουν τον διαβήτη τύπου 2. Οι περισσότερες από αυτές τις προσεγγίσεις βασίζονται στην απώλεια βάρους, με όσο περισσότερο βάρος επιτυγχάνεται τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα αναστροφής του διαβήτη τύπου 2.

Είναι αξιοσημείωτο ότι μια δίαιτα πλούσια σε υδατάνθρακες και φυτικές ίνες μπορεί να αναστρέψει τον διαβήτη τύπου 2 ακόμη και αν δεν υπάρξει απώλεια βάρους. Όταν επικεντρώνετε τη διατροφή σας σε ολόκληρα φυτικά τρόφιμα, αντιστρέφετε τη βασική αιτία - την αντίσταση στην ινσουλίνη - που προκαλείται κυρίως από τη συσσώρευση λίπους στους μυς και τα ηπατικά κύτταρα.

Το πρόβλημα με τη διατροφική προσέγγιση χαμηλών υδατανθράκων είναι ότι τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα θα μειωθούν μέσω της αποφυγής των υδατανθράκων, αλλά αυτό δεν αναστρέφει την αντίσταση στην ινσουλίνη, εκτός εάν υπάρξει σημαντική απώλεια βάρους. Μια προσέγγιση πολύ χαμηλών θερμίδων, όπως διερευνήθηκε στη δοκιμή DIRECT, μπορεί να είναι αποτελεσματική, αλλά τελικά θα είναι επιτυχής μακροπρόθεσμα μόνο εάν οι ασθενείς μεταβούν σε υγιεινή, βιώσιμη, φυτική διατροφή.

Υπάρχει τώρα μια σειρά από μελέτες που καταδεικνύουν την αποτελεσματικότητα μιας υγιεινής vegan διατροφής  για τη θεραπεία του διαβήτη τύπου 2. 

Μια τυχαιοποιημένη μελέτη μιας δίαιτας vegan χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά, χωρίς έλεγχο μερίδων ή θερμίδων, οδήγησε σε καλύτερο γλυκαιμικό έλεγχο, με μείωση της ανάγκης για φάρμακα και ινσουλίνη, σε σύγκριση με τη δίαιτα της Αμερικανικής Διαβητολογικής Εταιρείας. Οι χορτοφαγικές δίαιτες έχουν αποδειχθεί ότι αντιστρέφουν την αντίσταση στην ινσουλίνη. Σε μια συστηματική ανασκόπηση, μια διατροφή με βάση τα φυτά αποδείχθηκε ότι όχι μόνο βελτιώνει το βάρος και τον γλυκαιμικό έλεγχο, αλλά συνδέθηκε με βελτιωμένη ψυχολογική υγεία και ποιότητα ζωής.

Τα στοιχεία για τις φυτικές δίαιτες είναι αρκετά ισχυρά ώστε η Αμερικανική Ένωση Κλινικών Ενδοκρινολόγων και το Αμερικανικό Κολλέγιο Ενδοκρινολογίας , συνιστούν μια φυτική διατροφή ως την πρώτη και κύρια διατροφική παρέμβαση για ασθενείς με διαβήτη τύπου 2. Η Canadian Diabetes Association υποστηρίζει επίσης τη χρήση φυτικής διατροφής για τη διαχείριση του διαβήτη.

Η ύφεση θα πρέπει να είναι ο στόχος της θεραπείας και το Αμερικανικό Κολλέγιο Ιατρικής (ACLM) έχει δημοσιεύσει μια θέση σχετικά με τη διαχείριση του διαβήτη τύπου 2, υποστηρίζοντας μια διατροφική προσέγγιση με βάση τη φυτοφαγική διατροφή.

Πιο πρόσφατα, μια δήλωση εμπειρογνωμόνων από το ACLM, που εγκρίθηκε από έναν αριθμό οργανισμών υγείας στις ΗΠΑ, επιβεβαίωσε ότι η βέλτιστη διατροφική προσέγγιση για την ύφεση του διαβήτη είναι αυτή που δίνει έμφαση σε αυξημένες  φυτικές ίνες, ολόκληρα τρόφιμα με ελάχιστη κατανάλωση κρέατος και άλλα ζωικά προϊόντα.

Τα δεδομένα που υποστηρίζουν μια κυρίως φυτική διατροφή που αποτελείται από ελάχιστα επεξεργασμένες ολόκληρες φυτικές τροφές για την πρόληψη και τη θεραπεία του διαβήτη τύπου 2 είναι πλέον συντριπτικά. Φυσικά, άλλοι παράγοντες του τρόπου ζωής είναι σημαντικοί για την πρόληψη του διαβήτη τύπου 2, όπως η τακτική σωματική δραστηριότητα, η καλή ποιότητα ύπνου και η διαχείριση του στρες. 

Δέσποινα Μαρσέλου, Διατροφολόγος - Διαιτολόγος, Εξωτερική Επιστημονική Συνεργάτιδα, Τμήμα Vegan Maternity

ΠΗΓΗ

Ο αυτισμός με απλά λόγια

πηγη

 

Ανησυχητικά συμπτώματα, τα οποία εμφανίζονται πριν από την ηλικία των τριών, αναστάτωση στο οικογενειακό περιβάλλον και προβλήματα στην επικοινωνία ανατρέπουν την ισορροπία; Η συγκεκριμένη διαταραχή μπορεί να αντιμετωπισθεί αν είμαστε σωστά ενημερωμένοι.

O αυτισμός είναι μία εκ γενετής, διά βίου, νευροαναπτυξιακή διαταραχή, η οποία επηρεάζει πολλές και σημαντικές πτυχές της λειτουργικότητας του ατόμου. Τα πρώτα συμπτώματα κάνουν την εμφάνισή τους νωρίς, από τη βρεφική κιόλας ηλικία, αν και τα περισσότερα παιδιά θα λάβουν διάγνωση από τα τρίτα έως τα πέμπτα γενέθλιά τους, κάποια, ίσως, και ακόμη πιο αργά.

Ας φανταστούμε τον ανθρώπινο εγκέφαλο σαν την πλακέτα ενός ηλεκτρονικού υπολογιστή. Αποτελείται από πολλά και περίπλοκα κυκλώματα, τα οποία «αλληλεπιδρούν» και συνεργάζονται, προκειμένου ο υπολογιστής να λειτουργεί ορθά. Αν κάποια «βλάβη» συμβεί στις συνδέσεις, ο υπολογιστής χάνει λειτουργίες και, αν η βλάβη είναι μεγάλη ή περιλαμβάνει αρκετά κυκλώματα και συνδέσεις, τότε ο υπολογιστής μπορεί να σταματήσει να δουλεύει.

 Έτσι και ο ανθρώπινος εγκέφαλος, η «ορθή» του λειτουργία εξαρτάται από τον πολλαπλασιασμό των νευρώνων, τις συνδέσεις μεταξύ τους και το «κλάδεμα» των ανενεργών ή άχρηστων συνδέσεων, που ξεκινά ενδομητρίως και συνεχίζεται κατά τα πρώτα χρόνια ζωής ενός ατόμου.

Αν κάποιος παράγοντας, όπως ένα μικρόβιο, ένα στρεσογόνο ερέθισμα, μία χημική ουσία ή ένα φάρμακο, επιδράσει στο εξαιρετικά σημαντικό αυτό διάστημα, τη συναπτογένεση, τότε ο εγκέφαλος του ατόμου «λειτουργεί» και αντιλαμβάνεται τον κόσμο με διαφορετικό τρόπο.

Με δεδομένο ότι οι συνδυασμοί είναι ατελείωτοι, δεν υπάρχει «το τυπικό παιδί» με αυτισμό. Το κάθε παιδί είναι διαφορετικό, με ξεχωριστές ιδιαιτερότητες, δυνατότητες και ανάγκες, με αποτέλεσμα να μιλάμε για φάσμα νευροαναπτυξιακής διαταραχής και όχι για μία μεμονωμένη οντότητα.

Έτσι, τα άτομα με διαταραχή αυτιστικού φάσματος μπορεί να εμφανίζουν λειτουργικά και ποιοτικά ελλείμματα, σε κοινωνικό, επικοινωνιακό, γνωστικό, συναισθηματικό, αισθητηριακό και συμπεριφορικό επίπεδο. Με απλά λόγια, αντιλαμβάνονται τον κόσμο και λειτουργούν με διαφορετικό τρόπο μέσα σε αυτόν.

Πολύ συχνά, ο αυτισμός συνυπάρχει με άλλες νευροαναπτυξιακές και ψυχικές διαταραχές, όπως είναι η ελλειμματική προσοχή και η υπερκινητικότητα, η νοητική υστέρηση, τα προβλήματα συμπεριφοράς και συναισθήματος, η διαταραχή κινητικού συντονισμού, οι διαταραχές αισθητηριακής ρύθμισης κ.ά.

Με την έγκαιρη αναγνώριση των συμπτωμάτων και την έγκαιρη και κατάλληλη θεραπευτική παρέμβαση, τα περισσότερα άτομα βελτιώνουν σε σημαντικό βαθμό τη λειτουργικότητά τους, εντάσσονται και προσφέρουν στο κοινωνικό σύνολο, αναπτύσσουν σχέσεις, φιλίες, ολοκληρώνουν την εκπαίδευσή τους, εργάζονται και δημιουργούν οικογένεια. Εάν η θεραπευτική συμπεριφορική παρέμβαση δεν εφαρμοστεί στο σωστό χρονικό παράθυρο ή δεν εφαρμοστεί για το κατάλληλο χρονικό διάστημα ή σε κάποιες περιπτώσεις δεν εφαρμοστεί καθόλου, πολλά από τα άτομα αυτά δεν θα καταφέρουν να αποκαταστήσουν τα λειτουργικά τους ελλείμματα, ενώ κάποια από αυτά θα εγκαταλείψουν το σχολείο, θα απομονωθούν κοινωνικά, θα αναπτύξουν κοινωνικό άγχος, φοβίες, ιδεοψυχαναγκασμούς, κατάθλιψη και άλλα σοβαρότερα ψυχικά νοσήματα κατά την ενήλικο ζωή.

Αλλά ποια είναι τα συμπτώματα που πρέπει να θορυβήσουν τους γονείς προκειμένου να αναζητήσουν τη βοήθεια του ειδικού; Όταν ένα παιδί καθυστερεί να κατακτήσει τα αναπτυξιακά του ορόσημα, π.χ. καθυστερήσει να μιλήσει ή να περπατήσει κατά το πρώτο έτος ζωής, εμφανίσει ελλείμματα ή αδεξιότητα στον τρόπο που επικοινωνεί σε κοινωνικό επίπεδο, δεν γυρίζει στο όνομά του, δεν δείχνει με το δείκτη αντικείμενα, δεν εκτελεί εντολή, δεν δείχνει ενδιαφέρον για τα άλλα παιδιά, απομονώνεται, όταν εμφανίζει στερεότυπες, μονότονες ενασχολήσεις και κινήσεις, όταν εμφανίζει τελετουργίες, ρουτίνες, εμμονές, ιδιαίτερα ενδιαφέροντα, αισθητηριακά ελλείμματα, υπερβολική μη αναμενόμενη αντίδραση στα ερεθίσματα, τροφική επιλεκτικότητα ή σημαντικά προβλήματα συμπεριφοράς και συναισθήματος, τότε θα πρέπει να αναζητηθεί η γνώμη του ειδικού αναπτυξιακού παιδιάτρου.

Φάρμακο για τις διαταραχές του αυτιστικού φάσματος δυστυχώς δεν υπάρχει. Παρά το γεγονός ότι καθημερινά ξεφυτρώνουν νέες θεωρίες, προτάσεις και «θεραπευτικές» ιδέες, χωρίς επιστημονικό υπόβαθρο, η μόνη έως σήμερα βιβλιογραφικά και επιστημονικά τεκμηριωμένη θεραπευτική παρέμβαση είναι τα προγράμματα τροποποίησης της συμπεριφοράς.

Η έγκαιρη διάγνωση και η πρώιμη παρέμβαση είναι το κλειδί που θα μπορέσει να ανοίξει την πόρτα της θεραπευτικής οδού για τα άτομα με αυτισμό. Τα προγράμματα πρέπει να είναι εξατομικευμένα και κατάλληλα προσαρμοσμένα στις ξεχωριστές θεραπευτικές ανάγκες του κάθε ατόμου, μιας και υπάρχουν άτομα με αυτισμό που δεν μιλούν, απομονώνονται κοινωνικά, αυτοτραυματίζονται, στερεοτυπούν, δεν αυτοεξυπηρετούνται και εμφανίζουν σημαντικά προβλήματα συμπεριφοράς, αλλά και, από την άλλη πλευρά, υπάρχουν άτομα με αυτισμό υψηλής λειτουργικότητας, με εξαιρετικά πλούσιο λεξιλόγιο, ιδιαίτερα ενδιαφέροντα, στοιχεία χαρισματικότητας, αλλά ακατάλληλες κοινωνικές δεξιότητες.

Τα τελευταία χρόνια, αυξάνεται σημαντικά το ποσοστό των ατόμων που πληρούν τα διαγνωστικά κριτήρια για να λάβουν διάγνωση. Πλέον, σύμφωνα με στοιχεία του CDC, το 2016, 1 στα 54 άτομα λαμβάνει διάγνωση αυτισμού στην Αμερική, με τα αγόρια να υπερτερούν σημαντικά από τα κορίτσια.

Αυτό, παρ’ ότι αρχικά φέρνει σημαντική αναστάτωση στο περιβάλλον του ατόμου, παράλληλα προσφέρει την ευκαιρία για την έγκαιρη λειτουργική αποκατάσταση των κοινωνικών, γνωστικών και συμπεριφορικών ελλειμμάτων τους και την ομαλή ένταξή τους στην εκπαιδευτική διαδικασία και στο κοινωνικό σύνολο.

Ο πρώτος σταθμός για την οικογένεια που έχει ερωτήματα σε σχέση με την ανάπτυξη του παιδιού είναι ο παιδίατρος. Αυτός είναι που θα ακούσει με προσοχή την αγωνία των γονέων, θα αναγνωρίσει πιθανά ελλείμματα στην ανάπτυξη και θα παραπέμψει στον αναπτυξιολόγο τα παιδιά που είναι υψηλού κινδύνου να εμφανίσουν νευροαναπτυξιακές διαταραχές, για περαιτέρω διερεύνηση.

Και αυτό που δεν πρέπει να ξεχνάμε είναι ότι όσο γρηγορότερα ζητήσουμε βοήθεια και μιλήσουμε για τις ανησυχίες μας στον ειδικό, τόσο το καλύτερο! Ενημερωθείτε, συζητήστε με τον παιδίατρό σας οτιδήποτε σας απασχολεί και παράλληλα ζητήστε εξειδικευμένη βοήθεια.

Φάρμακο για τις διαταραχές του αυτιστικού φάσματος δυστυχώς δεν υπάρχει. Η μόνη έως σήμερα βιβλιογραφικά και επιστημονικά τεκμηριωμένη θεραπευτική παρέμβαση είναι τα προγράμματα τροποποίησης της συμπεριφοράς.

«OΤΑΝ EΝΑ ΠΑΙΔI ΚΑΘΥΣΤΕΡΕI ΝΑ ΚΑΤΑΚΤHΣΕΙ ΤΑ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚA ΤΟΥ ΟΡOΣΗΜΑ, ΤOΤΕ ΘΑ ΠΡEΠΕΙ ΝΑ ΑΝΑΖΗΤΗΘΕI Η ΓΝVΜΗ ΤΟΥ ΕΙΔΙΚΟY ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟY ΠΑΙΔΙAΤΡΟΥ»

«ΜΕ ΤΗΝ EΓΚΑΙΡΗ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΩΝ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΓΚΑΙΡΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ, ΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΤΟΜΑ ΒΕΛΤΙΩΝΟΥΝ ΣΕ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΒΑΘΜΟ ΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥΣ»

Δέσποινα Μπαστάκη
Παιδίατρος – Αναπτυξιολόγος, Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Αθηνών,
Υπεύθυνη Τμήματος Αναπτυξιακής Παιδιατρικής ΙΑΣΩ Παίδων

 

ΠΗΓΗ

Πρόγραμμα Παρέμβασης σε Μαθητές με Στοιχεία Διάσπασης Προσοχής- Υπερκινητικότητα - Παρορμητικότητα

πηγη

 To Πρόγραμμα Παρέμβασης σε Μαθητές με Στοιχεία Διάσπασης Προσοχής- Υπερκινητικότητα - Παρορμητικότητα απευθύνεται στους εκπαιδευτικούς και στους γονείς-κηδεμόνες. Περιλαμβάνει προτεινόμενες μεθόδους και τεχνικές διαχείρισης, οργάνωσης και ενίσχυσης της συμπεριφοράς των παιδιών προκειμένου να γίνουν αποτελεσματικότερα και αποδοτικότερα στους τομείς που επηρεάζονται από τις συγκεκριμένες δυσκολίες τους.

ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ

 

πηγη

πηγη

 

Διαταραχές  Συμπεριφοράς -ΔΕΠΥ

DOWNLOAD ΠΡΟΒΛ...ΟΡΑΣ.pdf

DOWNLOAD ΔΕΠΥ.pdf

 

πηγη 

Στρατηγικές κατανόησης κειμένου Υλικό

πηγη

 

Στρατηγικές κατανόησης κειμένου

DOWNLOAD Στρατ...ένου.pdf

DOWNLOAD Είδη-...ήτων.pdf

 

 

Λόγοι παραπομπής σε Κ.Ε.Δ.Α.ΣΥ./ Ιατροπαιδαγωγικά Κέντρα

πηγη

 

Λόγοι παραπομπής σε Κ.Ε.Δ.Α.ΣΥ./ Ιατροπαιδαγωγικά Κέντρα

Σας παραθέτουμε ενδεικτικές πληροφορίες για τους λόγους παραπομπής ΜΑΘΗΤΩΝ/ΤΡΙΩΝ είτε στο 1ο Κ.Ε.Δ.Α.Σ.Υ. Πειραιά , είτε σε Ιατροπαιδαγωγικά Κέντρα

ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ.doc

 ΠΗΓΗ

Ενίσχυση θετικών συμπεριφορών στη διαχείριση της σχολικής τάξης

πηγη

 

“Ενίσχυση θετικών συμπεριφορών στη διαχείριση της σχολικής τάξης με την αξιοποίηση της εφαρμογής Class Dojo” 

από τους T. Θεοφανέλλη, Μ. Χατζέλλη (Σχολικός Σύμβουλος Πληροφορικής Β. Αιγαίου & Δωδεκανήσου,  Τμήμα Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας)

ΠΗΓΗ

Διαφοροποιημένη Διδασκαλία: ΓΥΜΝΑΣΙΟ 215 σελίδες

πηγη

 

Υλικό για διαφοροποιημένη διδασκαλία για το γυμνάσιο 

ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ

 

Διαφοροποιημένη Διδασκαλία: ΔΗΜΟΤΙΚΟ 240 σελίδες

πηγη

Υλικό για διαφοροποιημένη διδασκαλία στο δημοτικό

ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ

Διαφοροποιημένη Διδασκαλία: ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ 184 σελίδες

πηγη

Οδηγός : Διαφοροποιημένη Διδασκαλία: ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ

ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΏ

ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ «Η ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΩΣ ΜΕΣΟ ΠΡΟΛΗΨΗΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΤΟΥ ΣΧΟΛΙΚΟΥ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΥ» 26 Σελίδες

 

πηγή

 

Τα αυξανόμενα προβλήματα συμπεριφοράς, η επιθετικότητα, η βία φαινόμενα που
ενδεχομένως να συνδέονται και με παραβατικές συμπεριφορές αποτελούν μια ανησυχητική
πραγματικότητα στο σύγχρονο σχολικό περιβάλλον. Μπορούμε άραγε συνέχεια