 |
| πηγη |
Οι περισσότερες από εμάς, έχουμε έρθει αντιμέτωπες με συμπεριφορές των παιδιών, οι οποίες είναι επιθετικές και δύσκολες στην διαχείριση. Μας προβληματίζει και μας ανησυχεί, ωστόσο δεν χρειάζεται να απελπιζόμαστε. Πολύ συχνά τα παιδιά στις νηπιακές ηλικίες, αντιδρούν με αυτόν τον τρόπο, επειδή δεν ξέρουν πώς αλλιώς να εκφραστούν. Λόγω ηλικίας είναι δύσκολο να εφαρμόσουμε μεθόδους που θα έπιαναν σε μεγαλύτερα παιδιά. Αυτές οι φράσεις, όμως, της Μαρίας Μοντεσσόρι* θα σας διευκολύνουν να το πετύχετε.
Η Μαρία Μοντεσσόρι (Ιταλικά: Maria Tecla Artemisia Montessori, 31 Αυγούστου 1870 – 6 Μαΐου 1952) ήταν Ιταλίδα παιδαγωγός, φιλόσοφος και ιατρός, γνωστή για τα γραπτά της στην επιστημονική παιδαγωγική και για την φιλοσοφία της εκπαίδευσης που φέρει το όνομά της, το μοντεσσοριανό παιδαγωγικό σύστημα, ή «μοντεσσοριανή μέθοδος», το οποίο αποτέλεσε πρωτοπορία για την εποχή του και εξακολουθεί να εφαρμόζεται ακόμα και σήμερα σε αρκετά σχολεία, τα επονομαζόμενα «μοντεσσοριανά σχολεία» ή «μοντεσσοριανές σχολές».
«Δεν σε αφήνω να το κάνεις αυτό» αντί «Σου απαγορεύω να το κάνεις»
Εάν
παρατηρήσετε το παιδί να εκδηλώνει επιθετική συμπεριφορά τόσο σε εσάς,
όσο απέναντι και σε κάποιο άλλο μείνετε δίπλα του και πείτε του «Δεν σε
αφήνω να το κάνεις αυτό», αντί να του το απαγορεύσετε με εκνευρισμό. Το
κλειδί για την επιτυχία είναι να διατηρήσετε την ψυχραιμία σας και να
μιλήσετε κοφτά και όχι θυμωμένα. Στόχος σας είναι να καταστήστε σαφή
όρια και απαράβατα. Αν αντιδράσετε υπερβολικά, το παιδί είναι πολύ
πιθανόν να αντιδράσει χειρότερα.
«Ας ηρεμήσουμε μαζί» αντί «Πήγαινε να ηρεμήσεις μόνος σου»
Όταν
είναι αναστατωμένο, πλησιάστε το και ζητήστε του να κάνετε μαζί ένα
διάλειμμα. Αν του πείτε να ηρεμήσει μόνο του, θα νιώσει ότι το διώχνετε
από δίπλα σας, θα στενοχωρηθεί και δεν θα μπει στην διαδικασία να μάθει
τί είναι αυτό που κάνει λάθος και πώς πρέπει να το αντιμετωπίζει. Βρείτε
έναν ήσυχο χώρο και καθίστε παρέα. Δείξτε του πώς να πάρει βαθιές
ανάσες ή σιγοτραγουδήστε το αγαπημένο του τραγούδι για να ηρεμήσει. Με
την στάση αυτή του αποδεικνύετε ότι είστε κοντά του για να το
κατανοήσετε και το κυριότερο να το βοηθήσετε.
«Ας βρούμε κάτι άλλο για να ξεσπάσεις» αντί «Σταμάτα να δαγκώνεις»/«Σταμάτα να χτυπάς»
Τα
περισσότερα νήπια δεν θα χτυπήσουν και θα δαγκώσουν επειδή είναι
θυμωμένα, αλλά επειδή αντιδρούν σε κάτι που δεν θέλουν να κάνουν. Εάν
δείτε ότι το παιδί συμπεριφέρεται επιθετικά για να εκφράσει τον θυμό ή
την αντίθεσή του με κάτι που του ζητάτε, αντί να του φωνάξετε απότομα να
σταματήσει, δοκιμάστε να του προσφέρετε έναν άλλο τρόπο να ικανοποιήσει
αυτήν την ανάγκη του. Πείτε του ότι τα δόντια τα χρησιμοποιούμε μόνο
όταν πρόκειται να φάμε και δώστε του ένα μαξιλάρι το οποίο θα μπορεί να
χτυπήσει για να ξεσπάσει.
«Δεν ήταν σωστό αυτό. Ας βοηθήσουμε το παιδάκι » αντί «Τί έκανες εκεί;»
Στην
περίπτωση που δεν μπορέσετε να αποτρέψετε μια επιθετική συμπεριφορά και
το παιδί χτυπήσει ή δαγκώσει κάποιο άλλο, διατηρήστε την ψυχραιμία σας
και εστιάστε την προσοχή σας στο παιδί που έχει χτυπήσει. Αντί να
σπεύσετε να επιπλήξετε το παιδί, δείξτε του ότι σας ενδιαφέρει
περισσότερο να διορθώσετε την πράξη του. Με αυτόν τον τρόπο δείχνετε
αποτελεσματικά στο δικό σας παιδί ότι αντέδρασε με λάθος τρόπο και ότι
δεν σωστό να πληγώνουμε τους άλλους.
«Είσαι θυμωμένος. Τι μπορούμε να κάνουμε γι’ αυτό;» αντί «Με τρελαίνεις»
Aυτή η φράση είναι πολύ πιο αποτελεσματική από το «σταμάτα να φέρεσαι έτσι» ή «με τρελαίνεις». Είναι σημαντικό να αναφέρουμε τα συναισθήματα των παιδιών και όχι τα δικά μας, γιατί με αυτόν τον τρόπο δείχνουμε ότι προσπαθούμε να τα καταλάβουμε και να τους προσφέρουμε μια λύση. Τα νήπια αντιδρούν με επιθετικότητα γιατί δεν ξέρουν πώς να εκφραστούν. Χρησιμοποιήστε το γεγονός που το έχει αναστατώσει για το προσεγγίσετε. Για παράδειγμα, πείτε του «Και εγώ θα ένιωθα θυμωμένη αν μου έπαιρναν το παιχνίδι μου» και συνεχίστε συμβουλεύοντας το τι διαφορετικό να κάνει όταν νιώθει έτσι.
Είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε ότι αυτή η «κακή» συμπεριφορά των παιδιών είναι ένας τρόπος να επικοινωνήσουν όσα δεν μπορούν να εκφράσουν με λόγια. Η αγάπη, η υποστήριξη και τα σαφή όρια που θα τους θέσουμε θα τα βοηθήσουν να διαχειρίζονται καλύτερα τα αρνητικά τους συναισθήματα και να μην συμπεριφέρονται επιθετικά.
