Αξιολόγηση Αναπτυξιακής Διαταραχής Συντονισμού

πηγη

Η αναπτυξιακή διαταραχή συντονισμού είναι μια κατάσταση κατά την οποία, λαμβάνοντας υπόψη την ηλικία, παιδιά με φυσιολογική πνευματική και σωματική ανάπτυξη, και χωρίς εμφανή νευρολογική νόσο, παρουσιάζουν δυσκολίες στην εκτέλεση κινητικών δεξιοτήτων, αλλά και σε καθημερινές και σχολικές δραστηριότητες.

Από τότε που οι αναπτυξιακές διαταραχές συντονισμού συμπεριελήφθησαν στο Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders έλαβαν μεγάλη προσοχή από ερευνητές διαφορετικών επιστημονικών πεδίων, όπως η εκπαίδευση, η φυσιολογία- κινησιολογία και η φυσικοθεραπεία.

Ιδιαίτερα σημαντική κρίνεται η ανάγκη ανίχνευσης, και αξιολόγησης της Αναπτυξιακής Διαταραχής Συντονισμού, αφού θεωρείται ο μεγαλύτερος αρωγός στην προσπάθεια αντιμετώπισης του προβλήματος. Πρόδρομος των δοκιμασιών για παιδιά με Devebpmental Coordination Diτorder (DCD) είναι η δοκιμασία Τesι οf Μotor Impairment. ενώ σήμερα το πιο ευρέως διαδεδομένο Θεωρείται η δοκιμασία Movemcnt ΑBC test.

• Το άρθρο είναι διαθέσιμο, εδώ.

Γιώργος Κεχαγιάς, Φυσικοθεραπευτής, NDT
Ηλίας Αγδινιώτης, Καθηγητής Ειδικής Φυσικής Αγωγής, Μsc
Νικολέτα Μπέντα, Νηπιαγωγός, Διευθύντρια Οργανισμού Κέντρου Εκπαίδευσης Παιδιού Δήμου Βόλου

Πηγή

Ζωγραφική που βοηθάει στη διαχείριση του άγχους - Υλικό

 

«Ένα συνεχές ρεύμα άγχους που περνά από τις καθημερινές σου δραστηριότητες μπορεί να σε αφήσει σε μία κατάσταση ανησυχίας. Αυτό μπορεί να αρχίσει να επηρεάζει τα πάντα, από το πρόγραμμα ύπνου σου έως την όρεξή σου.»

«Η ζωγραφική σου επιτρέπει να αδειάσεις το μυαλό σου από ανεπιθύμητες, συχνά ανεξέλεγκτες σκέψεις και να ασχοληθείς με μια δραστηριότητα που μπορείς να ελέγξεις. Εσύ αποφασίζεις τι να σχεδιάσεις και ποια χρώματα θα προσθέσεις στο σχέδιό σου. Ενώ εστιάζεις  στη δημιουργική διαδικασία, δεν δίνεις σημασία  στο άγχος.»

πηγη 

πηγη

πηγη

πηγη

πηγη

πηγη

 

 

 

 

 

 

 

 

Messy playing: Η νέα τάση στο παιδικό παιχνίδι

πηγη

Οσο περνούν τα χρόνια η μνήμη αυτή ξεθωριάζει και ως γονείς θέλουμε τα παιδιά μας να μένουν, σχεδόν πάντα, καθαρά. Ωστόσο υπάρχουν αρκετά οφέλη με το να λερώνουν και να λερώνονται, δημιουργώντας αυτή τη «διδακτική» ακαταστασία του messy playing. 

Το να σπάσει, για παράδειγμα, το παιδί μας ένα αβγό είναι ταυτόχρονα μάθημα φυσικής και βιολογίας. Πόσο σκληρό είναι το κέλυφος; Τι θα συμβεί αν το πετάξω; Τι είναι αυτό το κολλώδες που έχει μέσα; Πώς μπορεί από αυτό να γεννηθεί ένα κοτοπουλάκι; Τα παιδιά μας είναι εν δυνάμει επιστήμονες, αρκεί να τους επιτρέψουμε να ζήσουν αυτή την εμπειρία.  '

Τι είναι το messy playing και πώς ωφελεί τα παιδιά;

· Διδάσκεται βιωματικά την αιτία και το αποτέλεσμα. Η ακαταστασία στην τέχνη και στο παιχνίδι, σε ένα ασφαλές και ελεγχόμενο περιβάλλον, επιτρέπει στα παιδιά να βιώνουν την αιτία, αλλά και το αποτέλεσμα που επιφέρει κάθε τους δράση, με τον πιο υγιή τρόπο.

Φυσικά η ενστικτώδης παρόρμησή μας να επέμβουμε, για να μη δημιουργηθεί ακαταστασία, μπορεί να ανακόψει αυτή την διάθεση για γνώση. Χρειάζεται να βάλουμε, όπου μπορούμε, ένα «φρένο» στον εαυτό μας… Χωρίς να ξεχνάμε, φυσικά, πως χρειάζεται να θέτουμε τα δικά μας όρια, μιας και η ασφάλεια προέχει όλων.

· Ξυπνά τις αισθήσεις. Είναι καλό να έχουμε κατά νου ότι οι αισθήσεις είναι αυτές που ενεργοποιούν τις μαθησιακές εμπειρίες. Η αφύπνισή τους δημιουργεί ζωντανές αναμνήσεις και με αυτόν τον τρόπο η μάθηση εντυπώνεται πιο έντονα και παγιώνεται στα παιδικά μυαλά. Είναι πιθανό να υπάρξουν στιγμές που θα μας φανεί κουραστικό όλο αυτό, αφού θα κληθούμε να καθαρίζουμε ξανά και ξανά.

Μπορούμε όμως να οπλιστούμε με υπομονή, αν σκεφτούμε ότι είναι ένα απαραίτητο στάδιο για να μάθει να ελέγχει αυτή την αισθητηριακή εμπειρία, αλλά και ότι αυτή η γνώση θα το ακολουθεί για όλη του τη ζωή.

· Σημασία έχει το ταξίδι και όχι ο προορισμός. Θα μας βοηθούσε να έχουμε κατά νου ότι τα παιδιά μας μπορεί να «αποκαρδιωθούν» πιο εύκολα από ό,τι ένας ενήλικος. Σε δραστηριότητες ιδίως με μια συγκεκριμένη απάντηση, όπως για παράδειγμα μια άσκηση μαθηματικών. Μέσα από το messy playing οι προκλήσεις φαίνονται λιγότερο τρομακτικές αφού δεν υπάρχει μία ακριβής-σωστή απάντηση.

Η αυτοπεποίθηση που χτίζει μέσω ενός παιχνιδιού με «ανοιχτό – απροσδιόριστο» αποτέλεσμα λειτουργεί ενθαρρυντικά και σε δράσεις που υπάρχει σωστή απάντηση (όπως αυτές ενός σχολικού περιβάλλοντος).

· Ανάπτυξη ελεύθερου πνεύματος. Η ζωή δεν είναι μονόχρωμη, ούτε μονοδιάστατη. Είναι πολύπλοκη και διαρκώς μεταβαλλόμενη. Δίνοντας στα παιδιά μας την ευκαιρία να δημιουργήσουν και να πειραματιστούν, τους δίνουμε επιπλέον κίνητρο να διευρύνουν τους πνευματικούς τους ορίζοντες. Πράγμα που θα τα βοηθήσει σε ολόκληρη τη ζωή τους, όποιον δρόμο κι αν διαλέξουν.

· Εχει πλάκα. Μη φοβόμαστε να κάνουμε πράγματα απλά γιατί έχουν πλάκα. Είναι και αυτό άλλο ένα μάθημα ζωής που χρειάζεται να μάθουν τα παιδιά μας. Ακόμα και αν δεν μπορούμε να υποστηρίξουμε έναν μικρό, ή μεγάλο, «χαμό» που θα δημιουργηθεί στο σπίτι, δεν πειράζει. Είναι μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για να βγούμε έξω και να παίξουμε στη φύση.

Το messy playing βοηθάει τα παιδιά να εξερευνήσουν και να ανακαλύψουν τον κόσμο γύρω τους. Τα βοηθάει να σκεφτούν σε βάθος τις πράξεις τους, να προβληματιστούν και να παρατηρήσουν. Εφόδια που είναι δύσκολο να αντλήσουν από αλλού στη ζωή τους.

Με τον καιρό σύμμαχό μας, αλλά και τους υπαίθριους χώρους να βρίσκονται παντού γύρω μας, είναι μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία να δημιουργήσουμε με τα παιδιά μας μικρές και μεγάλες «ακαταστασίες». 

ΠΗΓΗ

ΔΕΠ (Υ). Αξιολόγηση και Διάγνωση. Τι να αναμένουμε;

πηγη

 

Ο ειδικός ο οποίος είναι αρμόδιος να κάνει την αξιολόγηση και τη διάγνωση της Διαταραχής Ελλειμματικής Προσοχής με/χωρίς Υπερκινητικότητα (ΔΕΠΥ) μπορεί να είναι Κλινικός ή Εκπαιδευτικός Ψυχολόγος ή Παιδοψυχίατρος. Η διάγνωση γίνεται με βάση τα κριτήρια τα οποία έχουν καθοριστεί από την Αμερικάνικη Ψυχιατρική Εταιρεία.
Η διάγνωση ΔΕΠΥ σε παιδιά 5 ετών και κάτω είναι δύσκολη. Αυτό συμβαίνει επειδή πολλά παιδιά προσχολικής ηλικίας παρουσιάζουν συμπεριφορές οι οποίες είναι χαρακτηριστικές της διαταραχής αυτής, αλλά για παιδιά ηλικίας κάτω των 5 θεωρούνται φυσιολογικές βάση του αναπτυξιακού τους επιπέδου. Επιπρόσθετα, τα παιδιά παρουσιάζουν πολύ γρήγορες αλλαγές κατά τη διάρκεια των προσχολικών χρόνων. Είναι επίσης δύσκολο να γίνει διάγνωση ΔΕΠΥ όταν το παιδί έχει ήδη εισέλθει στην εφηβεία.

Δεν υπάρχει μία και μοναδική δοκιμασία για αξιολόγηση του ΔΕΠΥ. Η διαδικασία αξιολόγησης απαιτεί πολλαπλά βήματα και αφορά τη συλλογή πολλών πληροφοριών από διάφορες πηγές. Στην αξιολόγηση λαμβάνετε μέρος εσείς, το παιδί σας, το σχολείο του παιδιού σας και άλλα σημαντικά για το παιδί άτομα.

Παιδιά με ΔΕΠΥ παρουσιάζουν σημάδια ελλειμματικής προσοχής, υπερκινητικότητας, και/ ή παρορμητικότητας με έναν ιδιαίτερο τρόπο. Ο Ειδικός ο οποίος θα επισκεφθείτε θα παρατηρήσει κατά πόσο η συμπεριφορά του παιδιού σας βρίσκεται στα φυσιολογικά πλαίσια σύμφωνα με την ηλικία του, βασισμένος επίσης στις πληροφορίες τις οποίες εσείς θα του δώσετε.

Για να επιβεβαιώσουμε μια διάγνωση ΔΕΠΥ αυτές οι συμπεριφορές θα πρέπει να:
• Παρουσιάζονται σε περισσότερα από ένα πλαίσια, όπως το σπίτι, το σχολείο και σε άλλες κοινωνικές καταστάσεις.
• Να παρουσιάζονται ως πιο σοβαρές σε σχέση με παιδιά της ηλικίας του.
• Να εμφανίζονται για πρώτη φορά πριν από την συμπλήρωση 7 χρόνων του παιδιού. (Παρ΄ όλα αυτά μπορεί να μην είχαν αναγνωριστεί αυτές οι συμπεριφορές ως συμπτώματα της ΔΕΠΥ από τότε.)
• Να επιμένουν για περισσότερο από έξι μήνες.
• Να παρεμποδίζουν τη λειτουργικότητα του παιδιού στο σχολείο, το σπίτι, και/ή σε άλλες κοινωνικές περιστάσεις.

 

Σε συνδυασμό με την παρατήρηση της συμπεριφοράς του παιδιού, ο Ειδικός θα ζητήσει και την αξιολόγηση της φυσικής κατάστασης του παιδιού. Είναι απαραίτητο ένα πλήρες ιατρικό ιστορικό για να αξιολογηθούν οι συνθήκες κάτω από τις οποίες παρουσιάζονται οι πιο πάνω συμπεριφορές και για να διερευνηθεί εάν υπάρχουν άλλες μεταβλητές οι οποίες μπορεί να επηρεάζουν τη συμπεριφορά του παιδιού σας. Επίσης, ο ειδικός θα μιλήσει με το παιδί σας για το πώς το ίδιο ενεργεί και αισθάνεται.

Πότε παραπέμπεται το παιδί για περαιτέρω αξιολόγηση:
Εάν υπάρχουν ανησυχίες για ύπαρξη κάποιας από τις πιο κάτω δυσκολίες, ο Ειδικός ίσως χρειαστεί να παραπέμψει το παιδί σας για περαιτέρω αξιολόγηση από κάποιο πιο εξειδικευμένο άτομο.

-Νοητική Υστέρηση
-Αναπτυξιακή Διαταραχή, όπως προβλήματα λόγου, κινητικές δυσκολίες ή κάποια μαθησιακή διαταραχή
- Χρόνια Ασθένεια η οποία αντιμετωπίζεται με φαρμακευτική αγωγή η οποία μπορεί να επηρεάζει τη μάθηση.
-Δυσκολίες όρασης ή/και ακοής
-Ιστορικό κακοποίησης
-Διαταραχή μείζονος κατάθλιψης ή άγχους
-Σοβαρής μορφής αντιδραστική συμπεριφορά
-Πιθανές κρίσεις επιληψίας

Ως γονέας, θα παρέχετε χρήσιμες πληροφορίες όσον αφορά στη συμπεριφορά του παιδιού σας και πως επηρεάζει τη ζωή του στο σπίτι, το σχολείο και σε άλλες κοινωνικές καταστάσεις. Ο ειδικός χρειάζεται να μάθει από εσάς ποια συμπτώματα παρουσιάζει το παιδί σας, πόσο είναι το χρονικό διάστημα το οποίο επιμένουν τα συμπτώματα αυτά και πώς αυτές οι συμπεριφορές επηρεάζουν τη ζωή του παιδιού και της οικογένειάς σας. Είναι πιθανό να χρειαστεί να συμπληρώσετε κάποια ερωτηματολόγια που θα αφορούν τη συμπεριφορά του παιδιού σας.
Είναι επίσης σημαντικό να μοιραστείτε με τον ειδικό το οικογενειακό σας ιστορικό το οποίο πιθανόν να δώσει σημαντικές πληροφορίες για την κατάσταση του παιδιού σας.

Για μια σωστή διάγνωση, ο ειδικός χρειάζεται να πάρει πληροφορίες για το παιδί και από τη δασκάλα της τάξης του. Παιδιά ηλικίας 6 με 12 ετών περνούν πολλές από τις παραγωγικές τους ώρες στο χώρο του σχολείου, για το λόγο αυτό οι δάσκαλοι προσφέρουν πολύ σημαντικές πληροφορίες όσον αφορά:
• Στη συμπεριφορά του παιδιού σας μέσα στη τάξη
• Τις μεθόδους μάθησης τις οποίες χρησιμοποιεί το παιδί σας
• Για πόσο χρονικό διάστημα τα συμπτώματα αυτά αποτελούν πρόβλημα
• Πως τα συμπτώματα επηρεάζουν την πρόοδο του παιδιού σας
• Πώς έχει προσαρμοστεί το πρόγραμμα της τάξης για να βοηθηθεί το παιδί σας
• Εάν υπάρχουν κάποιες άλλες καταστάσεις οι οποίες μπορεί να επηρεάζουν τη συμπεριφορά του

 

Επίσης, ο ειδικός ίσως χρειαστεί να δει δείγμα της δουλείας του παιδιού από την σχολική τάξη. Πληροφορίες για το παιδί σας μπορεί να παρέχουν και άλλα σημαντικά άτομα στη ζωή του παιδιού. Δάσκαλοι του παιδιού σε προηγούμενες τάξεις, δάσκαλοι από το φροντιστήριο, προπονητές εάν το παιδί σας ασχολείται με τον αθλητισμό.
Είναι πιθανό το παιδί σας να παρουσιάζει διαφορετικές συμπεριφορές στο σπίτι σε σύγκριση με συμπεριφορές που παρουσιάζει σε άλλα πλαίσια, όπως είναι το σχολείο, το σπίτι τις γιαγιάς και του παππού, η απογευματινή τάξη των φροντιστηρίων κ.τ.λ. Είναι απαραίτητο ο ειδικός να ζητά άμεσες πληροφορίες για το πώς το παιδί δρα και συμπεριφέρεται σε περισσότερο από ένα πλαίσια. Είναι σημαντικό να ληφθούν υπόψη άλλοι πιθανοί λόγοι για τους οποίους παρουσιάζονται τα συμπτώματα σε αυτά τα πλαίσια. Σε κάποιες περιπτώσεις, ίσως να είναι χρήσιμη η εμπλοκή και άλλων ειδικών ψυχικής υγείας όπως είναι ο ψυχίατρος και ο κλινικός ψυχολόγος.

Είναι καλό να γνωρίζετε ότι δεν υπάρχουν άλλοι τρόποι αξιολόγησης εκτός από την πιο πάνω οι οποίες αποδεδειγμένα η κάθε μια ξεχωριστά και από μόνη της να δίνει τελική διάγνωση για ΔΕΠΥ. Κατά διαστήματα έχουν παρουσιαστεί πολλές θεωρίες.

 

Έρευνες όμως έχουν δείξει ότι η πιο κάτω αξιολογήσεις δεν έχουν μεγάλη διαγνωστική αξία όσον αφορά στη ΔΕΠΥ.
• Διερεύνηση για υψηλά επίπεδα μόλυβδου στο αίμα
• Διερεύνηση για πάθηση του θυρεοειδή αδένα
• Μηχανογραφημένες δοκιμασίες CPT
• Απεικονίσεις εγκεφάλου όπως το CAT scan, MRI, κ.τ.λ.
• Ηλεκτροεγκεφαλογράφημα (EEG)

Θα ήταν σωστό να σημειωθεί ότι παρόλο που οι πιο πάνω μέθοδοι δεν είναι ιδιαίτερα βοηθητικές για την διάγνωση της ΔΕΠΥ, ο παιδίατρός σας ίσως παρατηρήσει κάποια συμπτώματα για τα οποία είναι απαραίτητο να γίνουν αναλύσεις αίματος, απεικονίσεις εγκ&ep

Πηγή

Δυσγραφία: διαταραχή του οπτικοκινητικού συντονισμού

πηγη

Τα τελευταία 30 χρόνια, στο χώρο της μάθησης και των επιστημών, που την έχουν ως αντικείμενο της (όπως η παιδαγωγική και η ψυχολογία) χρησιμοποιείται ο όρος ειδική μαθησιακή διαταραχή, που ορίζει την αδυναμία του παιδιού να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις ενός κανονικού σχολείου, ενώ δεν υπάρχει ψυχοκινητική ή νοητική καθυστέρηση.

Μία από τις μαθησιακές διαταραχές που αφορούν το γραπτό λόγο είναι η δυσγραφία. Η αποκατάσταση δηλ. και δυσανάγνωστη γραφή, η οποία εκδηλώνεται ως μεμονωμένο σύμπτωμα ή αποτελεί ένα από τα συμπτώματα ευρύτερων ειδικών μαθησιακών δυσκολιών, όπως η δυσορθογραφία.

Η δυσγραφία είναι μια διαταραχή του οπτικοκινητικού συντονισμού του ατόμου, του συντονισμού δηλ. ανάμεσα στο χέρι, το μολύβι και το μάτι.

Τα χαρακτηριστικά που συνήθως παρουσιάζει το γραπτό κείμενο ενός παιδιού με δυσγραφία είναι:

1. Αλλοίωση του σχήματος των γραμμάτων.
2. Άνισο μέγεθος γραμμάτων.
3. Ελλιπής σεβασμός της οριζόντιας γραμμής και των περιθωρίων
4. Άναρχη κατανομή κεφαλαίων και πεζών γραμμάτων.

Επιπλέον, τα παιδιά με δυσγραφία επιδεικνύουν συνήθως ανώριμη ή ιδιότυπη σύλληψη του μολυβιού – ορισμένες φορές και στάσης του σώματος – και ενδέχεται να απαιτούν περισσότερο χρόνο για να ολοκληρώσουν τις γραπτές εργασίες τους.

Ωστόσο, ήδη από το νηπιαγωγείο αλλά και στις πρώτες τάξεις του δημοτικού σχολείου, μπορούμε να εφαρμόσουμε μια σειρά ασκήσεων, που θα βοηθήσουν το παιδί να ανταποκριθεί με μεγαλύτερη ευχέρεια στις απαιτήσεις του γραπτού λόγου.

Εάν οι δυσκολίες στην κίνηση του παιδιού είναι σημαντικές, πρωταρχικός στόχος θα πρέπει να είναι η βελτίωση της κινητικότητας στο σύνολό της, με ασκήσεις ισορροπίας, συντονισμού, αναπνοής και χαλάρωσης.

Εφ'όσον το παιδί καταφέρει σε γενικές γραμμές να συντονίζει τις αδρές κινήσεις του, επόμενος στόχος είναι η εξάσκηση στις λεπτές κινήσεις. Κατάλληλες για το σκοπό αυτό είναι οι ασκήσεις ενδυνάμωσης των δακτύλων, με εκτέλεση λεπτών κινήσεων καθημερινής ζωής (κόψιμο με ψαλίδι, κούμπωμα ρούχων, φόρεμα παπουτσιών κλπ).

ΠΗΓΗ

Βίντεο με χριστουγεννιάτικες κατασκευές

 

 

 

 

 

 

Μελέτη στο σπίτι και Διάσπαση

πηγη

 

Τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ (Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας) συνήθως δυσκολεύονται με την καθημερινή μελέτη στο σπίτι. Ξεκινούν το διάβασμα, αλλά σύντομα αρχίζουν να χαζεύουν, να σκέφτονται άλλα πράγματα και τελικά να μην ολοκληρώνουν τις ασκήσεις τους. Παραπονιούνται ότι διαβάζουν για ώρες, ότι οι ασκήσεις τους και τα καθήκοντα του σχολείου είναι πάρα πολλά.

Για τους γονείς

Οι γονείς παίζουν κυρίαρχο ρόλο στην αντιμετώπιση των δυσκολιών που βιώνει ένα παιδί με ΔΕΠ-Υ και στη βελτίωση της καθημερινότητάς του. Στην πραγματικότητα δεν χρειάζονται ώρες διαβάσματος, ούτε φωνές, ούτε κυνηγητό μέσα στο σπίτι, ούτε απειλές, αλλά οργάνωση!

Μερικές χρήσιμες συμβουλές για το σπίτι μπορούν να βοηθήσουν ώστε το παιδί να είναι πιο ήρεμο και να μπορεί να ανταποκρίνεται επαρκώς στις υποχρεώσεις του.

1. Τονίστε την καλή συμπεριφορά

Για παράδειγμα αν κάθεται στον καναπέ και περιμένει να ετοιμαστεί το φαγητό αλλά παράλληλα μαλώνει με τον αδερφό του ή κάνει φασαρία, μην τονίσετε μόνο το τελευταίο γεγονός. Θυμηθείτε πρώτα να επαινέσετε ότι κάθεται στον καναπέ και περιμένει και μετά ζητήστε του να κάνει και το επιπλέον.

2. Αγνοήστε όσο μπορείτε τις ασήμαντες «κακές» συμπεριφορές

Αν θέλετε να αλλάξετε σημαντικά άσχημες συμπεριφορές πρέπει πρώτα να μπορείτε να προσπερνάτε τις απλά «ενοχλητικές» συμπεριφορές, πχ. πειράγματα, λίγο θόρυβο για να δώσετε σημασία σε αυτές που μπορεί να γίνουν επικίνδυνες.

3. Ανατροφοδοτήστε το παιδί με στοιχεία για την συμπεριφορά του

Αν βλέπετε ότι ξεκινάει μια συμπεριφορά που θα οδηγήσει στα γνωστά αποτελέσματα σταματήστε και εξηγήστε στο παιδί τι κάνει και τι πρέπει να αλλάξει πχ. βάλε τα πόδια στο πάτωμα όχι στην καρέκλα. Αν δεν γνωρίζει τι πρέπει να αλλάξει θα ανακυκλώνει τον ίδιο «φαύλο κύκλο».

4. Ανατροφοδοτήστε με αυτά τα στοιχεία όσο πιο συχνά μπορείτε

Κάθε φορά θα πρέπει να είστε συγκεκριμένοι στο τι πρέπει να αλλάξει το παιδί. Η απλή οδηγία «συμμορφώσου» δεν βοηθάει.

5. Πάντα τονίζουμε πρώτα την καλή συμπεριφορά και μετά αυτό που δεν μας αρέσει

6. Αναπτύξτε ρουτίνες

Όπως πχ. συγκεκριμένη ώρα για να σηκωθεί, να φάει, να διαβάσει κτλ. Πρέπει να υπάρχει περιθώριο χρόνου μέχρι να συνηθίσει στην ρουτίνα γιατί το παιδί δεν μπορεί να κάνει τα πράγματα αυτά στον χρόνο που επιθυμείτε. Οι ιεροτελεστίες βοηθούν για να αποτυπωθούν περισσότερο βιωματικά στα παιδιά αυτά οι υποχρεώσεις τους πχ. «Στις 9:00 πλένουμε τα δόντια μας και μετά διαβάζουμε το παραμύθι που θες».

7. Σημειώστε και αναρτήστε μέχρι 3 κανόνες

Μπορείτε να αναρτήσετε σε εμφανές σημείο ένα σημείωμα με 3-4 κανόνες (όχι περισσότερους) που θεωρείτε σημαντικούς. Κάθε φορά που παραβίασε κάποιον μπορείτε όχι μόνο να τον λέτε αλλά και να τον δείχνετε.

8. Προνοήστε για τα προβλήματα

Είναι χρήσιμο να έχετε συγκεκριμένους κανόνες για κάθε μέρος που πρόκειται να πάτε με το παιδί και γνωρίζετε ότι είναι πολύ πιθανό να διασπαστεί και να υπερδιεγερθεί πχ. Super Markets, εστιατόρια κτλ. Όλα τα μέρη που έχουν έντονη κινητικότητα και πολλαπλά ερεθίσματα βρίσκονται στα «υψηλής επικινδυνότητας μέρη». Είναι λοιπόν χρήσιμο να ξέρει από πριν τι περιμένετε να μην κάνει. Ανάλογα θα πρέπει να έχει μια επιβράβευση ή ένα κόστος.

9. Λάβετε υπ’ όψιν την ανάγκη που θέλει να ικανοποιήσει

Κάθε φορά που το παιδί κάνει κάτι «ακατάλληλο» πχ, φωνάζει, καταλήγει σε κρίση θυμού κτλ. υπάρχει μια ανάγκη που θέλει να καλύψει, ένα αίτημα αλλά δεν ξέρει να το ζητήσει με τον κατάλληλο τρόπο. Επομένως πρέπει πρώτα να καταλάβετε τι είναι αυτό που θέλει και χρειάζεται και μετά να του μάθετε να το ζητάει με τον κατάλληλο τρόπο.

10. Ώρα και μέρος

Να έχετε συγκεκριμένη ώρα έναρξης του διαβάσματος. π.χ. μετά το μεσημεριανό φαγητό, καθώς επίσης και συγκεκριμένο χώρο π.χ. στο δωμάτιο του και όχι όπου τύχει!

11. Ο χώρος μελέτης

Ο χώρος μελέτης για έναν μαθητή είναι, συνήθως, το δωμάτιό του. Για ένα παιδί με ΔΕΠ-Υ, ο χώρος του δωματίου του είναι το φρούριό του, το μέρος που αισθάνεται ασφάλεια. Πρέπει, λοιπόν, να είναι καλά οργανωμένο, τα βιβλία του, τα τετράδιά του και τα φυλλάδια με τις ασκήσεις να είναι σωστά οροθετημένα, στη βιβλιοθήκη, με τις απαραίτητες ετικέτες και με όχι έντονα χρώματα που μπορούν να του αποσπούν την προσοχή.

Το γραφείο, όπου διαβάζει τα μαθήματά του, πρέπει να είναι λιτό, μακριά από το παράθυρο και πάνω να υπάρχουν μόνο τα απαραίτητα: τα μολύβια του, τα βιβλία του και τα τετράδιά του. Πριν ξεκινήσει η μελέτη των μαθημάτων, ο γονιός ενημερώνει το παιδί για τις δραστηριότητες που θα χρειαστεί να κάνει πριν καθίσει για διάβασμα (π.χ. να πάει τουαλέτα, να πιει νερό) και σε περίπτωση κούρασης, θα έχει ένα ολιγόλεπτο διάλειμμα.

12. Λίστα καθηκόντων

Βοηθήστε το παιδί να οργανώσει το διάβασμα του. Δείτε μαζί το πρόγραμμα της επόμενης μέρας και σημειώστε σε ένα χαρτί τι έχει να κάνει. Φτιάξτε δηλαδή μια λίστα – αρχικά μαζί, σύντομα το παιδί θα την φτιάχνει μόνο του – με τις ασκήσεις. Έτσι το παιδί θα ξέρει τι έχει να κάνει και θα  μπορεί να σβήνει κάθε άσκηση που ολοκληρώνει.

13. Ησυχία

Και δεν εννοώ ότι όταν διαβάζει το παιδί δεν θα κουνιούνται οι υπόλοιποι στο σπίτι, αλλά να περιορίσετε τους θορύβους όπως οι ομιλίες στο σπίτι ή στο τηλέφωνο και η τηλεόραση να είναι κλειστή. Μην μαθαίνετε το παιδί να διαβάζει στην απόλυτη ησυχία απλά μειώστε τους θορύβους που μπορεί να του αποσπάσουν την προσοχή.

14. Αφήστε το παιδί μόνο του

Αφού βεβαιωθείτε ότι το παιδί ξέρει ποιες ασκήσεις έχει και τι πρέπει να κάνει σε αυτές, απομακρυνθείτε από το δωμάτιο και μην κάθεστε μαζί του. Αλλιώς θα μάθει να διαβάζει μόνο μαζί με κάποιον…

15. Μην διορθώνετε τα λάθη του

Αν το παιδί σας π.χ. κάνει ορθογραφικά λάθη, δείτε τα μαζί, συζητήστε τα, βοηθήστε το να εντοπίζει τα λάθη του και να τα διορθώνει. Δεν έχει σημασία να παρουσιάζει τα τέλεια γραπτά στο σχολείο, αλλά να μαθαίνει!

16. Υπομονή

Μπορεί να σας φαίνεται παράξενο και να εκνευρίζεστε που το παιδί σας αφαιρείται τόσο εύκολα , όμως δεν πρέπει! Μην αρχίζετε χαρακτηρισμούς τύπου «είσαι τεμπέλης, αφηρημένος, χαζός, γιατί δεν είσαι σαν τον αδερφό ή την αδερφή σου» και άλλα τέτοια που μόνο κακό κάνουν! Μείνετε ήρεμοι, χρησιμοποιήστε την επιβράβευση και τη θετική ενίσχυση και αποφύγετε τις τιμωρίες!

17. Ενημερώστε τον εκπαιδευτικό της τάξης

Μιλήστε με το δάσκαλο/ δασκάλα του παιδιού σας και πείτε του ότι το παιδί σας προσπαθεί πολύ με το διάβασμα και ζητήστε να επαινεί την προσπάθεια και όχι μόνο το αποτέλεσμα.

18. Βοήθεια ειδικού

Αν παρά τις προσπάθειες σας το παιδί δυσκολεύεται στα μαθήματα, στο σχολείο ή στο διάβασμα στο σπίτι, αναζητήστε εξειδικευμένη βοήθεια. Η παρέμβαση ειδικής αγωγής με εξατομικευμένο πρόγραμμα, βασισμένο στις δυσκολίες του παιδιού σας, είναι απαραίτητη και μάλιστα από τις μικρές τάξεις του δημοτικού.

19. Το παιδί χρειάζεται εκτόνωση

Εξωσχολικές δραστηριότητες όπως κολύμπι, ποδόσφαιρο, μπάσκετ κλπ. είναι καλό να προτιμούνται. Επίσης οι ομαδικές δραστηριότητες βοηθούν ακόμη περισσότερο το παιδί να αναπτύξει την κοινωνικότητά του αλλά και να βελτιώσει την αυτοεκτίμησή του. Παιχνίδια όπως σκάκι, παζλ αλλά και άλλα παιχνίδια επιτραπέζια ή μη που προωθούν τη συγκέντρωση προσοχής, καλό είναι να επιλέγονται.

20. Μην παραιτείστε

Πολλές φορές αποδεικνύεται αρκετά δύσκολο να πρέπει να θυμάσαι να κάνεις όλα αυτά κάθε μέρα και να μην πετυχαίνουν κάθε φορά. Για αυτό αναζητήστε τους μηχανισμούς αντιμετώπισης του δικού σας θυμού πχ. πηγαίνετε ένα σύντομο περίπατο όταν η κρίση τελειώσει. Είναι όμως σημαντικό να υπάρχει συνέπεια στο τι ζητάς και πως το ζητάς, για να μην συνεχίζεται η ανακύκλωση των ίδιων προβλημάτων.

Εκτός από το οικογενειακό περιβάλλον, που χρειάζεται «εκπαίδευση» στην αποτελεσματική επικοινωνία με το παιδί με ΔΕΠΥ, και το σχολικό περιβάλλον είναι απαραίτητο να γνωρίζει τακτικές για την ομαλή λειτουργία στην τάξη. Το παιδί με ΔΕΠΥ είναι ισότιμο μέλος στην διδακτική τάξη και πρέπει να υπάρχουν τρόποι για να μπορεί να ενταχθεί και να πάρει γνώσεις όπως και οι συμμαθητές του.

 

Για το τέλος άφησα το πιο σημαντικό ίσως!

Προσοχή!!! Όχι διάβασμα μετά τη χρήση ηλεκτρονικών συσκευών (υπολογιστή, tablet, κινητό). Η μεγάλη χρήση δημιουργεί συμπτώματα και συμπεριφορά δυσλεξίας.

Είμαστε στη διάθεσή σας για ό,τι χρειαστείτε.

Αλεξάνδρα Σκαμπαρδώνη
εκπαιδευτικός ειδικής αγωγής

Πηγή

 

Γλωσσικά παιχνίδια - ιδέες και υλικό

πηγη

 

 

 

Γλωσσικά παιχνίδια για παιδιά 2-6 ετών

 ΓΛΩΣΣΙΚΗ ΑΓΩΓΗ

 

Ιδέες για χριστουγεννιάτικες κατασκευές από φυσικά υλικά

 Ιδέες για χριστουγεννιάτικες κατασκευές από φυσικά υλικά

πηγη

πηγη

πηγη

πηγη

πηγη

πηγη

πηγη

 

 

 

 

 

 

Εκτυπώσιμες χριστουγεννιάτικες κατασκευές

 Εκτυπώσιμες χριστουγεννιάτικες κατασκευές

Πατήστε την πηγή και μετά το print it

 

πηγη

 

πηγη

πηγη

πηγη

πηγη

πηγη

πηγη

 

 

 

Παιχνίδι περιγραφής - Φύλλα εργασίας

 Παιχνίδι περιγραφής 

πηγη

Πού είναι το τζίνι by Ιωάννα Βγόντζα

Συναισθηματική κούραση: Πώς να ανακτήσετε την ενέργειά σας

πηγη

Το να μάθετε να αποδέχεστε τις περιστάσεις και να αφήνετε τα πάντα να ρέουν στη ζωή σας μπορεί να είναι ένας από τους καλύτερους τρόπους για να αποφευχθεί η συναισθηματική εξάντληση που σας κάνει να θέλετε να έχετε τα πάντα υπό έλεγχο.

Μήπως πάσχετε από συναισθηματική εξάντληση; Η αντιμετώπιση της συναισθηματικής εξάντλησης είναι πολύ συχνή και δεν έχει σημασία ποιος είσαι ή τι κάνεις. Αυτή η κόπωση οφείλεται στο γεγονός ότι έχετε τη δυνατότητα να σκέφτεστε και να δημιουργείτε τις δικές σας εμπειρίες στη ζωή.

Κάθε εμπειρία μας κάνει να αισθανόμαστε κάτι όταν την προσέχουμε και τη συνειδητοποιούμε. Αν όλα σας φέρνουν αρνητική ενέργεια, είναι πολύ πιθανό να έχετε πρόβλημα στο να κρατηθείτε ευτυχισμένος/η και υγιής.

Αν έχετε φθάσει σε αυτό το σημείο, συνεχίστε να διαβάζετε για να μάθετε πώς να αντιμετωπίσετε τη συναισθηματική εξάντληση προκειμένου να ανακτήσετε την ενέργειά σας.

1. Να έχετε επίγνωση των συναισθημάτων σας

Είμαστε όλοι συναισθηματικά όντα και βιώνουμε μια σειρά αρνητικών και θετικών συναισθημάτων όλη την ημέρα. Αυτά μπορούν να σας επιτρέψουν να εξελιχθείτε ή να μείνετε πίσω, ανάλογα με το πώς τα αντιμετωπίζετε.

Αυτό που είναι ιδανικό είναι το να μαθαίνετε πώς να τα αφήσετε ώστε να κρατάτε τον εαυτό σας καλά και ισορροπημένο.

Για να ελέγξετε τα συναισθήματά σας, πρώτα πρέπει να τα γνωρίσετε. Μάθετε να αναπνέετε βαθιά και να κατανοείτε τα συναισθήματά σας πριν εκφράσετε μια γνώμη ή κρίση.

 

Αυτή η μικρή άσκηση επιτρέπει στο οξυγόνο να εισέλθει στο σώμα σας και να καταπολεμήσει την εξάντληση. Αν το ασκείτε τακτικά, θα έχετε αρμονία στο μυαλό, το σώμα και την ψυχή σας.

Το καλύτερο όφελος που έχει είναι ότι οι διαπροσωπικές σας σχέσεις θα ωφεληθούν επίσης.

πηγη

2. Να αγαπάτε αυτό που είστε για ν’ αποφύγετε τη συναισθηματική εξάντληση

Ένας άλλος τρόπος να καταπολεμηθεί αυτή η συναισθηματική εξάντληση είναι να μάθετε να αγαπάτε τον εαυτό σας. Αυτή η συγκίνηση πρέπει να είναι ειλικρινής, αλλά και πλήρης. Με άλλα λόγια, θα πρέπει να αγαπάτε το άτομο που είστε τώρα, ακόμα κι αν υπάρχουν πράγματα που δεν σας αρέσουν πάνω σας ή πράγματα που θέλετε να αλλάξετε.

Είναι συνηθισμένο να βλέπετε ανθρώπους που περνούν τη ζωή με μια αρνητική νοοτροπία, επικρίνοντας τον εαυτό τους για το πώς φαίνονται ή για το τι αισθάνονται ότι τους λείπει. Είναι κοινό ότι καταλήγουν εντελώς στραγγισμένοι από ενέργεια χωρίς να γνωρίζουν πώς να είναι ευτυχισμένοι.

Το μυαλό σας είναι πάντα απασχολημένο, κάνοντας θόρυβο και αναζητώντας το λόγο πίσω από τα πράγματα. Ωστόσο, είναι απαραίτητο, πέρα ​​από όλα αυτά, να αγαπάτε άνευ όρων τον εαυτό σας.

Αν είναι τόσο δύσκολο για εσάς να αποδεχτείτε τον εαυτό σας λόγω βίας ή αρνητικών μηνυμάτων που έχετε ήδη λάβει, ίσως πρέπει να εξετάσετε την πιθανότητα να κάνετε κάποια θεραπεία. Υπάρχουν πολλές διαφορετικές επιλογές και τα αποτελέσματα θα μπορούσαν να είναι πολύ ενθαρρυντικά για εσάς.

3. Συνδεθείτε με τον εαυτό σας

Ένας άλλος τρόπος για να ξεπεραστεί η συναισθηματική εξάντληση είναι να αναλογιστείτε τις ενέργειές σας και να αναπτύξετε δεξιότητες και ταλέντα που θα σας επιτρέπουν να έρθετε σε επαφή με τον εαυτό σας.

Παρατηρείτε τον εαυτό σας και να είστε ευσυνείδητοι για το τι σκέφτεστε και τι σας κάνουν να αισθάνεστε αυτές οι σκέψεις ή για τις ενέργειες που προκαλούν αυτά τα συναισθήματα. Όταν δίνετε προσοχή στον εαυτό σας, γνωρίζετε τις ιδιότητες και τις δυνάμεις σας.

• Ανακαλύψτε ή θυμηθείτε τα πράγματα με τα οποία είστε παθιασμένοι και τα πράγματα που σας κάνουν να θέλετε να ξυπνήσετε το πρωί.
• Αυτό σας επιτρέπει να καταλάβετε τι χρειάζεστε ακόμα για να αναπτύξετε τον εαυτό σας, να προχωρήσετε και να επιτύχετε τους στόχους σας, αφήνοντας πίσω σας το άγχος, το φόβο και την έλλειψη εμπιστοσύνης.

 

Αν μέχρι τώρα έχετε κάνει πράγματα μόνο επειδή το περιμένουν από εσάς οι άλλοι, ίσως είναι καλή ιδέα να κοιτάξετε προσεκτικά τις φιλίες σας και να εξαλείψετε εκείνες που δεν σας ωφελούν. Θυμηθείτε, είστε το κέντρο της ζωής σας και ο μόνος που πρέπει να ικανοποιήσετε είστε εσείς.

πηγη

4. Να είστε ευγνώμονες

Μια από τις κύριες αιτίες της συναισθηματικής εξάντλησης είναι το να παραπονιέστε όλη την ώρα για αυτό που δεν έχετε, για αυτό που εύχεστε να είχατε ή για ό,τι έχετε και δεν σας αρέσει.

Εάν θέλετε να πάρετε την ενέργεια σας πίσω, βάλτε στη θέση των καταγγελιών σας την ευγνωμοσύνη. Αν και αυτό μπορεί να ακούγεται σαν μια φθηνή φιλοσοφία, η πραγματικότητα είναι ότι η αλλαγή της προοπτικής σας επηρεάζει τα συναισθήματά σας.

Ακόμα κι αν η ζωή σας γενικά σας φαίνεται κακή, η εύρεση κάτι καλού είναι πάντα δυνατή.

Πότε ήταν η τελευταία φορά που είπατε στον σύντροφό σας ότι τον/την εκτιμάτε και είστε ευγνώμονες που είστε μαζί του/της; Έχουν ακούσει οι γονείς σας ένα “ευχαριστώ” από σας πρόσφατα; Αυτές οι ενέργειες μπορεί να φαίνονται ασήμαντες, αλλά είναι πολύ σημαντικές.

5. Συναισθηματική εξάντληση: Βρείτε ένα σκοπό

Μια από τις πιο κοινές αιτίες της ψυχικής κόπωσης σχετίζεται με τις κινήσεις σας και από το ότι δεν ακολουθείτε το πάθος σας. Εάν έχετε φτάσει σε αυτό το σημείο, θυμηθείτε ότι μπορείτε να κάνετε ό, τι θέλετε να κάνετε.

Σκέφτεστε το παρελθόν ή αυτό που δεν εξαντλήσατε με επιτυχία και με αυτό τον τρόπο απομακρύνεστε από την ευτυχία σας. Αντί αυτού, αναζητήστε ένα σκοπό και εστιάστε την ενέργειά σας σε αυτό. Απλά βεβαιωθείτε ότι ο σκοπός αυτός είναι θετικός.

Αυτό απαιτεί να εργάζεστε σκληρά για να ανακαλύψετε τα ταλέντα σας και να αναπτύξετε άλλα που θα σας φτάσουν στο μέρος που θέλετε να είστε. Ίσως να είστε φοβισμένοι, ανασφαλείς και μπερδεμένοι και αν μπορείτε να τα κατακτήσετε αυτά, θα φτάσετε την ευτυχία.

6. Ξεχάστε να προσπαθείτε να ελέγξετε τα πάντα

Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της συναισθηματικής εξάντλησης είναι ότι αυτή μπορεί να επανέλθει ανά πάσα στιγμή … ακόμα κι αν αφήσετε την κριτική ή έχετε βρει ένα σκοπό. Αυτό συμβαίνει συχνά με τους ανθρώπους που αισθάνονται ότι πρέπει να έχουν πάντα τον έλεγχο, κάθε λεπτό και κάθε μέρα.

Δυστυχώς, η ζωή είναι κάτι για το οποίο ποτέ δεν θα έχετε τον πλήρη έλεγχο. Κάθε φορά που το κατανοείτε αυτό και μαθαίνετε να αφήνετε τις καταστάσεις να πάνε και να έρθουν, θα αισθάνεστε πολύ πιο ευτυχισμένοι.

Μια εναλλακτική λύση για την καταπολέμηση της πνευματικής κόπωσης, διατηρώντας παράλληλα την ανάγκη ελέγχου, είναι να προσφέρετε βοήθεια. Εάν υπάρχει μια κατάσταση που σας προκαλεί μεγάλα προβλήματα, δημιουργήστε ένα σχέδιο δράσης για να το αντιμετωπίσετε.

Τι άλλες συμβουλές συστήνετε για να ανακτήσετε την ενέργειά σας έπειτα από μια συναισθηματική εξάντληση;

Πηγή

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Εξαιρετικό! Υλικό πρώτης ανάγνωσης: το παιχνίδι με τις κάρτες

πηγη

 

Το υλικό της πρώτης ανάγνωσης αποτελείται από 144 κάρτες με εικόνες, λέξεις και προτάσεις.Από τις 144 κάρτες, οι 72 έχουν από τη μία πλευρά μια εικόνα και από την άλλη μια λέξη ή μια πρόταση. Οι υπόλοιπες 72
έχουν από τη μία πλευρά μια λέξη ή μια πρόταση και από την άλλη ένα γεωμετρικό σχήμα (κύκλο, τετράγωνο ή τρίγωνο). Καθεμιά από τις 72
κάρτες με εικόνες αντιστοιχεί σε μια κάρτα με λέξη ή πρόταση και αντίστροφα. Για παράδειγμα, η κάρτα που εικονίζει μια γάτα αντιστοιχεί στην κάρτα που γράφει τη λέξη «γάτα», και αντίστροφα.
Οι κάρτες δημιουργούνται όταν κόψουμε (με ένα ψαλίδι) τα περιγράμματά τους: από κάθε φύλλο δημιουργούνται δύο (αντίστοιχες) κάρτες

Οι κάρτες είναι χωρισμένες σε τρεις σειρές: τη σειρά με τον πράσινο κύκλο (λέξεις), τη σειρά με το κόκκινο τετράγωνο (μικρές φράσεις) και τη
σειρά με το μπλε τρίγωνο (ολοκληρωμένες προτάσεις). Έτσι, ακόμα και αν
ανακατευτούν όλες οι κάρτες, είναι πολύ εύκολο να τις ξεχωρίσουμε στις σειρές τους.
Τα γράμματα της πρώτης σειράς (με τον κύκλο) είναι πολύ μεγάλα, της δεύτερης σειράς (με το τετράγωνο) είναι πιο μικρά και της τρίτης σειράς (με το τρίγωνο) ακόμα πιο μικρά.
Όλο το υλικό περιλαμβάνει 200 διαφορετικές λέξεις, από τις πιο οικείες για το παιδί.

Οι λέξεις που απαρτίζουν το υλικό περιέχουν όλα τα γράμματα του αλφάβητου, καθώς και τους βασικότερους συνδυασμούς τους.

2. Ψυχολογικές και παιδαγωγικές αρχές

Ο τρόπος με τον οποίο θα παρουσιαστεί το υλικό στο παιδί και το είδος της συμπεριφοράς μας απέναντί του θα παίξουν καθοριστικό ρόλο στην προσπάθειά μας.

Για να έχουμε όσο γίνεται μεγαλύτερη επιτυχία, θα πρέπει να ακολουθήσουμε μερικές απλές αρχές. Η εργασία μας με το παιδί θα πρέπει να έχει τη μορφή του παιχνιδιού. Σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπεται να προσπαθήσουμε να
την επιβάλουμε. Αν δούμε πως το παιδί έχει βαρεθεί ή κουραστεί, πρέπει να διακόψουμε για άλλη μέρα.

Η σχέση μας με το παιδί πρέπει να είναι ζωντανή. Μπορεί να χρειαστεί να παρεμβάλουμε κάποια ιστορία ή να συζητήσουμε μαζί του για χίλια δυο θέματα, που οπωσδήποτε θα εμφανιστούν μέσα από αυτή την εργασία. Ιδιαίτερα η εικονογράφηση θα παρακινήσει το παιδί να κάνει πολλές ερωτήσεις, που θα βοηθήσουν όχι μόνο στον εμπλουτισμό του λεξιλογίου του, αλλά και στην καλλιέργεια της γλωσσικής του έκφρασης.
Η εργασία μας με το παιδί μπορεί να αρχίσει όταν θα έχει γίνει τεσσάρων χρόνων. Φυσικά, μπορούμε να αρχίσουμε και νωρίτερα, αλλά σ’ αυτή την περίπτωση χρειάζεται να δείξουμε μεγάλη προσοχή. Οποτεδήποτε, όμως, και αν αρχίσει αυτή η εργασία, απαιτείται ιδιαίτερη υπομονή. Δεν θα πρέπει να δείξουμε βιασύνη και προπαντός δεν θα πρέπει να δημιουργηθεί στο παιδί άγχος για την απόκτηση της δεξιότητας της ανάγνωσης.

Το κυριότερο: θα πρέπει να μην αγωνιούμε για την ευφυΐα του παιδιού μας και να μην την κρίνουμε με βάση την ταχύτητα με την οποία καταφέρνει κάτι που εμείς θεωρούμε απλό. Αν θέλουμε να ελέγξουμε το επίπεδο της ευφυΐας του
παιδιού μας, τότε το πηγαίνουμε σε κάποιον ειδικό. Εμείς δεν είμαστε ικανοί να το ελέγξουμε. Και λάθη σε τέτοιου είδους θέματα έχουν τραγικές επιπτώσεις μακροπρόθεσμα.
Ένας βασικός παράγοντας είναι η ενθάρρυνση του παιδιού να ανακαλύψει μόνο του τη σωστή κάρτα. Θα πρέπει να του δώσουμε τον απαραίτητο χρόνο να ψάξει και να σκεφτεί, χωρίς να επέμβουμε. Αλλά και όταν χρειαστεί τη
βοήθειά μας, αυτή θα πρέπει να είναι συμβουλευτική – θα πρέπει, δηλαδή, να ωθεί το παιδί προς τη σωστή κατεύθυνση και όχι να του δίνει έτοιμη τη λύση.

Μπορείτε να κατεβάσετε στον υπολογιστή σας όλες τις εικόνες του παιχνιδιού καθώς και τις οδηγίες για καλύτερα αναγνωστικά αποτελέσματα:

Βοηθήστε το παιδί σας στην Ανάγνωση

ΚΑΡΤΕΣ 1

ΚΑΡΤΕΣ 2

ΚΑΡΤΕΣ 3 

 

Πηγη

Αλληλουχίες : Ιδέες- υλικό ασπρόμαυρο

 Αλληλουχίες

πηγη

πηγη

πηγη

πηγη

πηγη

πηγη

πηγη

Φωνολογική Ενημερότητα: Σημαντική για την ορθογραφία - Υλικό

πηγη

 

Η φωνολογική ενημερότητα (άλλοι όροι που επίσης χρησιμοποιούνται είναι:  φωνολογική συνείδηση, φωνολογική επίγνωση, φωνολογική συνειδητότητα, μεταφωνολογική ικανότητα) αποτελεί μια σύνθετη μεταγλωσσική ικανότητα, με την οποία το παιδί αντιλαμβάνεται ότι η πρόταση διαχωρίζεται σε λέξεις, οι λέξεις σε συλλαβές και οι συλλαβές σε φωνήματα  (Σκαλούμπακας, Πρωτόπαπας & Νικολόπουλος, 2003, Schuele & Boudreau, 2008, Πόπορδας, 2000).

Η φωνολογική ενημερότητα είναι ουσιαστικά η ικανότητα των παιδιών να αναγνωρίζουν και να χειρίζονται συνειδητά, τα φωνολογικά συστατικά των γλωσσικών μονάδων, τα φωνήματα (Παντελιάδου, 2001). Τα φωνήματα συνδυάζονται σε συλλαβές και οι συλλαβές σε λέξεις. Για παράδειγμα, η λέξη «έλα» έχει τρία φωνήματα: /e/-/l/-/a/. Η νέα ελληνική γλώσσα αποτελείται από 23 φωνήματα, ενώ σύμφωνα με ορισμένες περιγραφές είναι 25  (Χατζησαββίδης, 2016).

Η φωνολογική ενημερότητα συντίθεται από επιμέρους δεξιότητες  όπως η ανάλυση, η σύνθεση, η διάκριση, η  απομόνωση, η  αφαίρεση και η αντιστροφή των φωνολογικών μονάδων (Παντελιάδου, 2000). Η κατάκτηση της φωνολογικής ενημερότητας είναι πολύ σημαντική καθώς διευκολύνει το παιδί να μεταβεί ομαλά από τον προφορικό στον γραπτό λόγο. Η φωνολογική ενημερότητα αποτελεί έναν αξιόπιστο προγνωστικό παράγοντα για την κατάκτηση της ανάγνωσης και της γραφής. Τα ελλείμματα στη φωνολογική ενημερότητα, κυρίως κατά τα πρώτα δύο χρόνια της σχολικής ζωής, έχουν συσχετισθεί με ελλειμματική επίδοση στην ανάγνωση (Σκαλούμπακας, Πρωτόπαπας & Νικολόπουλος, 2003, Πόρποδας, 2002, Schuele & Boudreau, 2008 ). Παράλληλα, άλλες έρευνες (Treiman & Zukowski, 1991, Κωτούλας 2004) έχουν δείξει ότι τα παιδιά με δυσκολίες στη φωνολογική ενημερότητα,  παρουσιάζουν και προβλήματα στην ορθογραφία. Είναι επομένως πολύ σημαντικό, πριν ξεκινήσει τη φοίτηση του παιδιού στο Δημοτικό, να έχει εξασκηθεί σε δραστηριότητες ανάπτυξης της φωνολογικής ενημερότητας, ώστε να καταφέρει να κατακτήσει αποτελεσματικά την ανάγνωση και τη γραφή.

Η φωνολογική ενημερότητα στα παιδιά,  αναδύεται ήδη από την ηλικία των 3 ετών (Πόρποδας, 2002), όπου μπορούν να αντιλαμβάνονται και να απολαμβάνουν την ομοιοκαταληξία (όπως πχ. μέσα σε παιδικά τραγούδια). Στην ηλικία από 4 έως 5 ετών, μπορούν να χωρίσουν μια λέξη στις συλλαβές της, και από τις ηλικίες των 5 – 6 ετών και έπειτα μπορούν να χειρίζονται την ομοιοκαταληξία, να αναλύουν μια λέξη στα επιμέρους φωνήματά της και να αφαιρούν ή να προσθέτουν τις συλλαβές αλλά και τα φωνήματα μια λέξης (Treiman & Zukowski, 1991).

Από τα παραπάνω προκύπτει ότι, οι δραστηριότητες ανάπτυξης της φωνολογικής ενημερότητας των παιδιών, θα πρέπει να ξεκινούν από το νηπιαγωγείο, ώστε να προλαμβάνουν τις πρώιμες αναγνωστικές αποτυχίες των παιδιών. Κατά το σχεδιασμό τέτοιων εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων, θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη το γνωστικό επίπεδο του παιδιού (Πόρποδας, 2002) και κρίνεται σκόπιμο να  αποφεύγεται η αναφορά στα γράμματα της αλφαβήτας, καθώς το παιδί πρέπει  πρώτα να κατανοήσει την έννοια και την λειτουργία των φωνημάτων. Όταν την κατακτήσει, τότε μπορεί να διδαχθεί την σχέση φωνημάτων – γραφημάτων.

Τέτοιες δραστηριότητες περιλαμβάνουν:

ΣΕ ΕΠΙΠΕΔΟ ΛΕΞΗΣ:

• Ασκήσεις κατανόησης των ορίων των  λέξεων και κατάτμησης της πρότασης σε λέξεις: Οι δραστηριότητες αυτές βοηθούν τα παιδιά να κατανοήσουν, στον προφορικό λόγο, πού σταματάει μια λέξη και πού αρχίζει η επόμενη, π.χ.:

α) λέμε στο παιδί μια πρόταση και του ζητάμε να την επαναλάβει λέγοντας την κάθε λέξη ξεχωριστά.

β)λέμε μια πρόταση και στη συνέχεια την επαναλαμβάνουμε παραλείποντας μια λέξη και ζητάμε από το παιδί να βρει ποια λέξη ξεχάσαμε.

• Αναγνώριση ομοιοκαταληξίας:

α) Λέμε στο παιδί ζεύγη λέξεων (όπως π.χ. μήλο ? φύλλο, γάτα ? δώρο, μπάλα ? γάλα) και αυτό θα πρέπει να αναγνωρίσει εάν «ταιριάζουν» (ομοιοκαταληκτούν) ή όχι.

β) δίνουμε στο παιδί τρεις λέξεις και του ζητάμε να βρει ποια δεν ταιριάζει. Για παράδειγμα : χέρι ? μέρη – κότα

ΣΕ ΕΠΙΠΕΔΟ ΣΥΛΛΑΒΗΣ:

• Αναγνώριση Θέσης Συλλαβής: Ζητάμε από το παιδί να αναγνωρίσει ποια είναι η πρώτη συλλαβή μιας λέξης που του δίνουμε. Π.χ. «Ποια είναι η πρώτη συλλαβή της λέξης καπέλο;» . Ομοίως μπορούμε να του ζητήσουμε να αναγνωρίσει την τελευταία ή την ενδιάμεση συλλαβή μια λέξης.

• Συλλαβική σύνθεση λέξεων: Λέμε  στο παιδί συλλαβιστά μια λέξη και του ζητάμε να τη συνθέσει και να βρει ποια λέξη είπαμε. Π.χ. πο-τη-ρι -> ποτήρι

• Συλλαβική κατάτμηση λέξεων:  Ζητάμε από το παιδί να χωρίσει μια λέξη σε συλλαβές και να χτυπήσει παλαμάκια για κάθε μια από τις συλλαβές της λέξης. Π.χ.  έ-λα (2 χτυπήματα), κα-τε-βα (3 χτυπήματα)

• Απαλοιφή ή προσθήκη συλλαβών λέξεων:  Π.χ. λέμε στο παιδί «Εάν από τη λέξη καμήλα αφαιρέσω το  /ka/ τι μένει;» . Σε πιο προχωρημένο στάδιο μπορούμε να του ζητήσουμε να αφαιρέσει τη μεσαία συλλαβή , π.χ. μο-λύ-βι -> μόβι . Αντίστοιχα μπορούμε να πούμε «Εάν στη λέξη μπάλα προσθέσω άλλο ένα /ki/ στο τέλος ποια λέξη σχηματίζεται;»

• Αντικατάσταση συλλαβών: Δίνουμε στο παιδί αρχικά μια δισύλλαβη λέξη όπως π.χ. «κότα» και του ζητάμε να βρει, εάν αντικαταστήσει την πρώτη συλλαβή με /pi/, ποια λέξη θα σχηματιστεί. Αυξάνοντας τη δυσκολία της δραστηριότητας μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και τρισύλλαβες λέξεις και να ζητήσουμε αντικατάσταση και της τελικής ή ενδιάμεσης συλλαβής.

ΣΕ ΕΠΙΠΕΔΟ ΦΩΝΗΜΑΤΟΣ:

• Εντοπισμός αρχικού  φωνήματος λέξεων: ζητάμε από το παιδί να επιλέξει την εικόνα που αρχίζει με τον ήχο που του λέμε. Π.χ. τοποθετούμε μπροστά στο παιδί τρεις εικόνες που απεικονίζουν μπανάνα ? άλογο ? τηλέφωνο και του ζητάμε να βρει ποια από αυτές ξεκινάει με το φώνημα  /a/. Αυξάνοντας το βαθμό δυσκολίας της άσκησης, μπορούμε να δείξουμε μια εικόνα και να του ζητήσουμε να αναγνωρίσει μόνο του, το αρχικό φώνημα της λέξης.

• Εντοπισμός  τελικού φωνήματος λέξεων: Αντίστοιχα με την προηγούμενη δραστηριότητα, δείχνουμε στο παιδί μια εικόνα και του ζητάμε να βρει ποιο είναι το τελευταίο φώνημα μιας λέξης και στη συνέχεια να σχηματίσει μια δική του λέξη, που να ξεκινάει με το φώνημα αυτό. Π.χ. «κότα» -> /a/ -> «αύριο»

• Αφαίρεση αρχικού φωνήματος λέξεων: ζητάμε από το παιδί να
  αναφέρει μια λέξη π.χ. «έλατο» και στη συνέχεια του ζητάμε να ξαναπεί
  τη λέξη χωρίς το αρχικό φώνημα /e/, δηλαδή  «λατο»

• Αφαίρεση τελικού φωνήματος λέξεων: Όμοια με την προηγούμενη δραστηριότητα, μόνο που εδώ ζητάμε από το παιδί να επαναλάβει τη λέξη χωρίς το τελικό φώνημα.

• Σύνθεση λέξεων από φωνήματα: Λέμε στο παιδί « Άκουσε προσεκτικά τις φωνούλες που θα σου πω, για να μαντέψεις ποια λέξη (ή συλλαβή σε αρχικό στάδιο) σχηματίζεται» και παράγουμε τους ήχους . Π.χ. /t/ – /i/ -> τι.  Αυξάνοντας το βαθμό δυσκολίας της δραστηριότητας, χρησιμοποιούμε δισύλλαβες και τρισύλλαβες λέξεις.

• Ανάλυση λέξεων σε φωνήματα: Λέμε στο παιδί μια λέξη και του ζητάμε να πει ποιες φωνούλες ακούει στη λέξη αυτή. Π.χ του λέμε τη λέξη «φως» και το παιδί την αναλύει στα φωνήματα /f/-/o/-/s/ . Αυξάνοντας το βαθμό δυσκολίας της δραστηριότητας, χρησιμοποιούμε δισύλλαβες και τρισύλλαβες λέξεις.

• Αντικατάσταση φωνήματος : Δίνουμε στο παιδί μια λέξη όπως π.χ. «κότα» και του ζητάμε εάν αντικαταστήσει το πρώτο φώνημα της λέξης με /f/,να βρει  ποια λέξη θα σχηματιστεί. Π.χ.  /kota/ -> πρώτο φώνημα /κ/ -> αντικαθιστά -> /fota/.  Αυξάνοντας τη δυσκολία της δραστηριότητας μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και τρισύλλαβες λέξεις και να ζητήσουμε αντικατάσταση του τελικού ή ενδιάμεσου φωνήματος (για λεξεις 3 φωνημάτων, όπως π.χ.  «έλα»).

Με την εξάσκηση σε τέτοιες δεξιότητες φωνολογικής ενημερότητας, το παιδί αντιλαμβάνεται πλέον τη φωνολογική δομή του προφορικού λόγου πιο ολοκληρωμένα και μπορεί να κατανοεί τη λειτουργία των φωνολογικών στοιχείων της γλώσσας καθώς και τις επιμέρους σχέσεις μεταξύ τους, οδηγώντας το έτσι ομαλά στην κατανόηση και του αλφαβητικού κώδικα.

Συνεχίστε εδώ 

Πηγη 

ΠΛΟΥΣΙΟ ΥΛΙΚΟ ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΕΔΩ

Λεπτή κινητικότητα: Ιδέες για δραστηριότητες

 Λεπτή κινητικότητα: Ιδέες για δραστηριότητες

πηγη

πηγη

πηγη

πηγη

πηγη

πηγη

ΥΛΙΚΟ

πηγη

 

πηγη

πηγη

πηγη