 |
| πηγη |
Σε ποιο σημείο του εγκεφάλου κρύβεται η «ασυμφωνία των νευρώνων» που προκαλεί τη διαταραχή αυτιστικού φάσματος; Ερευνητές εκτιμούν πως έχουν την απάντηση, αναδεικνύοντας μια νεότερη διαγνωστική μέθοδο
Όσο κι αν έχει ενισχυθεί η ευαισθητοποίηση για τις νευροαναπτυξιακές διαταραχές, όπως ο αυτισμός, η έγκαιρη διάγνωση είναι το κλειδί για να αντιμετωπιστούν ακόμα περισσότερα παιδιά, ακόμα και ενήλικες. Ακόμα, όμως, οι αιτίες εμφάνισης αυτών των χαρακτηριστικών της αυτιστικής συμπεριφοράς παραμένουν άγνωστες.
Τα εργαλεία που χρησιμοποιούνται σήμερα βασίζονται στην παρατήρηση και την κατανόηση της διαταραχής μέσω της μελέτης των συμπεριφορικών συνεπειών της, χρησιμοποιώντας αντίστοιχα και τεχνικές όπως η λειτουργική απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού που χαρτογραφούν τις αντιδράσεις του εγκεφάλου στις εισροές και τη δραστηριότητα, αλλά ελάχιστα έχει διερευνηθεί τι προκαλεί αυτές τις αντιδράσεις.
Έχοντας αυτά ως δεδομένα, μια μελέτη από ερευνητές του Πανεπιστημίου της Βιρτζίνια προτείνει μια νέα ελπιδοφόρα προσέγγιση για την εξεύρεση απαντήσεων, η οποία θα μπορούσε να οδηγήσει σε εξίσου σημαντική πρόοδο στη μελέτη άλλων νευρολογικών ασθενειών και διαταραχών, όπως η νόσος Αλτσχάιμερ.
Ερευνητές του Κολλεγίου και της Μεταπτυχιακής Σχολής Τεχνών και Επιστημών του Πανεπιστημίου της Βιρτζίνια (UVA) κατάφεραν να κατανοήσουν καλύτερα τις φυσιολογικές διαφορές μεταξύ των εγκεφαλικών δομών ατόμων με διαταραχή αυτιστικού φάσματος και μη αυτιστικών ατόμων μέσω της χρήσης της μαγνητικής τομογραφίας διάχυσης, μιας τεχνικής που μετρά τη μοριακή διάχυση σε βιολογικό ιστό, για να παρατηρήσουν πώς το νερό κινείται στον εγκέφαλο και πώς αλληλεπιδρά με τις κυτταρικές μεμβράνες. Η προσέγγιση αυτή βοήθησε την επιστημονική ομάδα να αναπτύξει μαθηματικά μοντέλα των μικροδομών του εγκεφάλου που βοήθησαν στον εντοπισμό δομικών διαφορών στους εγκεφάλους ατόμων στο φάσμα του αυτισμού, καθώς και ατόμων που δεν ανήκουν στο φάσμα. Με απλά λόγια, η εξέταση αντικατοπτρίζει τις συμπεριφορικές αλλαγές στον εγκέφαλο.
«Μέχρι σήμερα, δεν είναι κατανοητό ποιες μπορεί να είναι αυτές οι διαφορές στην περιοχή του εγκεφάλου» επισημαίνει ο Δρ Benjamin Newman, μεταδιδακτορικός ερευνητής του Τμήματος Ψυχολογίας του UVA, πρόσφατος απόφοιτος του μεταπτυχιακού προγράμματος νευροεπιστημών της Ιατρικής Σχολής του UVA και κύριος συγγραφέας της νέας ερευνητικής εργασίας. «Αυτή η νέα προσέγγιση εξετάζει τις νευρωνικές διαφορές που συμβάλλουν στην αιτιολογία της διαταραχής του φάσματος του αυτισμού» συμπληρώνει.
Χρησιμοποιώντας τα πιο πρόσφατα δεδομένα νευροαπεικόνισης και υπολογιστικές μεθοδολογίες, κατάφεραν να συμπεράνουν μια πρώτη στο είδος της προσέγγιση για τον υπολογισμό της αγωγιμότητας των νευρικών αξόνων και της ικανότητάς τους να μεταφέρουν πληροφορίες μέσω του εγκεφάλου. Η μελέτη προσφέρει επίσης αποδείξεις ότι αυτές οι μικροδομικές διαφορές σχετίζονται άμεσα με τις βαθμολογίες των συμμετεχόντων στο ερωτηματολόγιο κοινωνικής επικοινωνίας, ένα κοινό κλινικό εργαλείο για τη διάγνωση του αυτιστικού φάσματος (ΔΑΦ).
«Αυτό που παρατηρήσαμε είναι μια διαφορά στη διάμετρο των μικροδομικών στοιχείων στον εγκέφαλο των ατόμων στο φάσμα, με αποτέλεσμα να περιορίζεται ο τρόπος με τον οποίο λειτουργεί η δομή του εγκεφάλου» εξηγεί ο Δρ Newman.
Ως αποτέλεσμα, η διάγνωση θα βασίζεται σε αντικειμενικά δεδομένα, με στόχο την καλύτερη κατανόηση: «Η κατανόηση των συμπεριφορών θα μπορούσε να είναι υποκειμενική, ανάλογα με το ποιος κάνει τη διάγνωση. Γι’ αυτό, χρειαζόμαστε μεγαλύτερη πιστότητα όσον αφορά τις φυσιολογικές μετρήσεις που έχουμε, ώστε να μπορούμε να κατανοήσουμε καλύτερα από πού προέρχονται αυτές οι συμπεριφορές. Είναι η πρώτη φορά που αυτού του είδους η μέτρηση εφαρμόζεται σε κλινικό πληθυσμό, ρίχνοντας φως στην προέλευση της ΔΑΦ» διευκρινίζει ο Δρ John Darrell Van Horn, καθηγητής ψυχολογίας και επιστήμης των δεδομένων στο Πανεπιστήμιο UVA.
