31/7/23

Εφηβεία: 10 tips για να μεγαλώσετε χαρούμενα παιδιά από τον πιο ευτυχισμένο λαό του κόσμου

Εφηβεία: Και τώρα τι γίνεται; | Ιωάννα Τσίγγανου | Ψυχολόγος | Άρθρα
ΠΗΓΗ

 

Η εφηβεία αποτελεί ίσως την πιο μεγάλη πρόκληση, τόσο για τους γονείς, όσο και για τα ίδια τα παιδιά που βρίσκονται σε αυτή τη φάση ζωής. Οι περισσότεροι από εμάς θα συμφωνούσαμε ότι το εφηβικό στάδιο ήταν μια αρκετά δύσκολη περίοδος στη ζωή μας, που ίσως θα προτιμούσαμε να ξεχάσουμε. Είτε σχετίζεται με τις ορμόνες, είτε με το χαρακτήρα μας που διαμορφώνεται, είτε με τη σταδιακή απομάκρυνση από την οικογενειακή εστία και το «άνοιγμα» προς τον έξω κόσμο, το σίγουρο είναι ένα: Η εφηβεία διέπεται από έντονα συναισθήματα, ακραίες αντιδράσεις και αρκετές συγκρούσεις με τους γονείς.

Υπάρχει τρόπος να μειωθεί το χάσμα που δημιουργείται ανάμεσα σε γονείς και παιδιά σε αυτή την ιδιαίτερα ευαίσθητη περίοδο; Ναι, απαντούν οι Δανοί, ο λαός που από το 1973 αναδεικνύεται σχεδόν κάθε χρόνο ως ο πιο ευτυχισμένος του κόσμου, βάσει της αξιολόγησης του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης.

Πώς τα καταφέρνουν οι Δανοί;

«Στόχος είναι να μεγαλώσετε υγιείς εφήβους με αυτοπεποίθηση και χαρακτήρα. Είναι, επίσης, σημαντικό να παραμένετε ψύχραιμοι απέναντι σε κάθε έξαρση θυμού του παιδιού. Έτσι, θα μειώσετε τις συγκρούσεις, ενισχύοντας παράλληλα την εμπιστοσύνη στη σχέση με το παιδί σας. Με αυτό τον τρόπο, θα διανύσετε αυτή την περίοδο – πρόκληση με λιγότερα προβλήματα», λέει η Δανή ψυχοθεραπεύτρια Iben Sandahl, η οποία αποκαλύπτει τα βασικά σημεία του τρόπου με τον οποίο οι Δανοί μεγαλώνουν ευτυχισμένα παιδιά στο βιβλίο της The Danish Way Of Raising Teens:

1. Δείξτε εμπιστοσύνη

Σύμφωνα με την δρ. Sandahl, η εμπιστοσύνη πρέπει να καλλιεργείται ήδη από πολύ μικρή ηλικία. Αυτό φέρνει γονείς και παιδιά πιο κοντά και δημιουργεί ισχυρούς δεσμούς ανάμεσά τους. «Ένας έφηβος που αισθάνεται ότι οι γονείς του τον εμπιστεύονται τείνει να είναι πιο συνεπής σε αυτά που έχουν από κοινού συμφωνήσει», λέει χαρακτηριστικά.

2. Η υποστήριξη είναι απαραίτητη

Όσο δυναμικό κι αν είναι ένα παιδί, έχει πάντοτε την ανάγκη να νιώθει ότι οι γονείς του είναι δίπλα του, παρόντες στα βήματα που κάνει. «Σε έναν τόσο ανασφαλή κόσμο, οι έφηβοι έχουν ανάγκη να νιώθουν ότι το σπίτι λειτουργεί ως το ασφαλές καταφύγιό τους. Ειδάλλως, θα στραφούν σε άλλα πλαίσια, εκτός σπιτιού, που ενδεχομένως δεν θα είναι και τόσο ασφαλή», εξηγεί η δρ. Sandahl.

3. Αντιμετωπίστε το παιδί με συμπόνια

Το αίσθημα της συμπόνιας αναπτύσσεται ήδη από το βρεφικό στάδιο και συνεχίζει μέχρι και την ενηλικίωση, ενθαρρύνοντας την ουσιαστική επικοινωνία. «Όσο καλύτερα διαχειρίζεται ένας γονιός τα συναισθήματά του, τόσο πιο πιθανό είναι να μάθει και στο παιδί του να κάνει το ίδιο», λέει η δρ. Sandahl.

4. Στηρίξτε τη διαδικασία ωρίμασης του παιδιού

Στην εφηβεία, το παιδί «χτίζει» την ανεξαρτησία του, διαμορφώνει τον χαρακτήρα του και αποκτά σταδιακά την ελευθερία να παίρνει αποφάσεις για τον εαυτό του. Παράλληλα, ξεκινά να αναπτύσσει κριτική σκέψη, αμφισβητώντας τις κατευθυντήριες γραμμές των γονιών του. Ο αυθορμητισμός και ο πειραματισμός με νέες εμπειρίες είναι επίσης μέρος αυτής της διαδικασίας, που είναι απολύτως φυσιολογική. Είναι η στιγμή που ο γονιός πρέπει να δείξει ότι στηρίζει το παιδί του σε αυτή τη διαδρομή γεμάτη αλλαγές, που θα το οδηγήσει τελικά στο να γίνει ένας ολοκληρωμένος ενήλικας.

5. Μάθετε στο παιδί να ακούει

Τα παιδιά πρέπει να μάθουν να ακούνε τους άλλους με αληθινό ενδιαφέρον και σεβασμό και να αντιμετωπίζουν με κριτική ματιά όσα ακούνε. Με αυτό τον τρόπο, μαθαίνουν να σέβονται τους άλλους, ενώ παράλληλα είναι πιο πιθανό να υποστηρίξουν με θάρρος την άποψή τους όταν χρειαστεί.

6. Επιτρέψτε στο παιδί να εκφράζει αυτά που σκέφτεται και νιώθει

Ένα παιδί είναι πιο πιθανό να αντιδράσει όταν νιώθει ότι δεν ακούγεται η άποψή του. Γι’ αυτό προσπαθήστε να μιλάτε με το έφηβο παιδί σας, βρίσκοντας συμβιβαστικές λύσεις και ενθαρρύνοντάς το να αναλαμβάνει την ευθύνη των πράξεών του. «Και οι δύο πλευρές πρέπει να ακούγονται», επισημαίνει η δρ. Sandahl.

7. «Αγκαλιάστε» τη μοναδικότητά τους

Το να γνωρίσουν τον εαυτό τους, αποτελεί για τους εφήβους αληθινή πρόκληση. Είναι, επομένως, εξαιρετικά σημαντικό να αισθάνονται ότι σε αυτή τη διαδικασία έχουν στο πλευρό τους τους γονείς, οι οποίοι θα πρέπει να υποστηρίζουν την ανάπτυξη των παιδιών, χωρίς να καθορίζουν όρια. «Ο τρόπος που οι γονείς αντιμετωπίζουν τα παιδιά επηρεάζει τον τρόπο που κατανοούν τον εαυτό τους, τα συναισθήματα και τα όριά τους και αυτό έχει καθοριστικό αντίκτυπο στην αυτοεκτίμησή τους».

8. Μιλήστε ανοιχτά και ειλικρινά

Οι ανοιχτές και ειλικρινείς συζητήσεις σχετικά με οποιοδήποτε ζήτημα είναι κομβικής σημασίας στην προσπάθεια διαμόρφωσης ανθρώπων με λιγότερες αμφιβολίες και ανασφάλειες. Ενισχύουν την αυτοεκτίμηση των εφήβων και τους μαθαίνουν να αντιμετωπίζουν ως φυσιολογική κάθε σκέψη και συναίσθημα.

9. Μην είστε απόλυτοι

Όταν ένας γονέας είναι απόλυτος, είναι πολύ πιθανό να δημιουργήσει σύγχυση και φόβο, που τελικά θα οδηγήσουν σε επανάσταση από την πλευρά του παιδιού. «Μιλήστε με σεβασμό στο παιδί και θα ανταποκριθεί με αντίστοιχο τρόπο. Παραμείνετε ψύχραιμοι όταν βλέπετε να ξεσπά «μπόρα». Προσπαθήστε να διακρίνετε τι συμβαίνει πέρα από το προφανές, για να κατανοήσετε τους πραγματικούς λόγους που το παιδί συμπεριφέρεται με αυτό τον τρόπο.

10. Αντιμετωπίστε τις δύσκολες καταστάσεις με μια θετική προοπτική

Η θετική προσέγγιση των πραγμάτων μπορεί πραγματικά να σας βοηθήσει να καλλιεργήσετε μια καλή σχέση με το παιδί σας. «Μην εστιάσετε στο ότι το παιδί άργησε να γυρίσει, αλλά στο ότι τηλεφώνησε για να ειδοποιήσει», εξηγεί η δρ. Sandahl. Αυτή η αντιμετώπιση είναι σίγουρο ότι θα συμβάλλει στη δημιουργία ενός πιο θετικού κλίματος, οδηγώντας τελικά στην ανάπτυξη πιο ευτυχισμένων παιδιών.

ΠΗΓΗ

 

Όταν τα παιδιά ρωτάνε για το θάνατο: Να τι απαντάς σε κάθε ερώτηση λέει η ειδικός

Μιλώντας στα παιδιά για το πένθος - Ηπειρωτικός Αγών
ΠΗΓΗ

 

Όταν τα παιδιά ρωτάνε...

"Γιατί πέθανε η γιαγιά, ο παππούς... ;"

Είναι πολύ σημαντικό να εξετάσεις γιατί κάνει το παιδί αυτή την ερώτηση. Μήπως αισθάνεται  λυπημένο, θυμωμένο ή ένοχο για το θάνατο που συνέβη; Μόλις εντοπίσεις τα συναισθήματα, χρειάζεται να του δώσεις χώρο για να τα εκφράσει. Είναι σημαντικό να θυμάσαι ότι τα παιδιά πολλές φορές παίρνουν προσωπικά αυτό που συνέβη και χρειάζεται με ξεκάθαρο τρόπο να πεις στο παιδί ότι δεν ευθύνεται για τον θάνατο του αγαπημένου του προσώπου.

"Πότε θα γυρίσει η μαμά;"

Μπορείς να πεις στο παιδί, με έναν τρυφερό γεμάτο αγάπη τρόπο ότι, οι άνθρωποι που πεθαίνουν δεν ξαναγυρίζουν πίσω. Είναι σημαντικό όμως να του τονίσεις ότι οι αναμνήσεις και τα συναισθήματα που έχει για την πεθαμένη μητέρα του είναι ο σύνδεσμος του με αυτή.  Επίσης είναι σημαντικότατο να ενημερώσεις το παιδί ότι δεν θα πονάει πάντα τόσο πολύ και ότι ο πόνος θα μαλακώσει.

"Που είναι η γιαγιά τώρα;"

Πριν απαντήσεις σε αυτή την ερώτηση είναι καλό να μάθεις που πιστεύει το ίδιο το παιδί ότι είναι η γιαγιά. Η απάντηση που θα δώσουμε, θα πρέπει να βασιστεί πάνω στα πιστεύω  της οικογενείας. Καλό είναι να μην πεις ότι: "Ο Θεός την έχει πάρει κοντά του", διότι μελέτες έχουν δείξει ότι, θυμός που στρέφεται προς το Θεό μπορεί να οδηγήσει στην προσωρινή ή μόνιμη απώλεια πίστης. Πες τη δική σου γνώμη για το που μπορεί να είναι αλλά ξεκαθάρισε ότι αυτή είναι απλά η δική σου άποψη και τίποτε άλλο. Να θυμάσαι ότι όσο πιο μικρά είναι τα παιδιά τόσο λιγότερες ανησυχίες έχουν για τη μεταθανάτιο ζωή. Πιο πολύ εστιάζουν στο σώμα και τις ανάγκες του που αυτό έχει. "Κρυώνει μήπως το σώμα της γιαγιάς"; Μήπως το κουτί είναι στενό;". Σε τέτοιου είδους ερωτήσεις είναι καλό να θυμόμαστε ότι πρέπει να καθησυχάζουμε το παιδί δίνοντας απαντήσεις που εστιάζουν στην πραγματικότητα. Μπορούμε να πούμε για παράδειγμα: "Όταν κάποιος πεθάνει, δεν πεινά, δεν πονά, δεν κρυώνει." Μια τέτοια απάντηση αφαιρεί το άγχος που νιώθει το παιδί για τον αγαπημένο του.  

"Θα πεθάνεις και εσύ;"

Είναι πολύ σημαντικό να απαντήσεις σε αυτή την ερώτηση καθησυχάζοντας το παιδί αλλά ταυτόχρονα να είσαι ειλικρινής. Ένα παράδειγμα θα μπορούσε να είναι: "Κάποτε θα πεθάνω αλλά ελπίζω αυτό να αργήσει. Δεν έχω κάποια σοβαρή αρρώστια που να απειλεί τη ζωή μου". Όταν ένα παιδί ρωτά αυτή την ερώτηση στην πραγματικότητα αυτό που λέει είναι ότι,  φοβάται μήπως πεθάνει αυτός που του έχει απομείνει. Έτσι ανακαλύπτεις τη βαθύτερη ερώτηση που είναι: "Ανησυχείς μήπως πεθάνω;" Αυτή μπορεί να είναι η αφορμή για μια πολύ καλή συζήτηση που θα εκτονώσει τα συναισθήματα του παιδιού.

"Πόσο θα ζήσω εγώ;"

Μία καλή απάντηση σε αυτή την ερώτηση είναι ότι: "Κανείς δεν ξέρει με σιγουριά το πόσο θα ζήσει κάποιος, αλλά κανείς δεν ζει για πάντα". Θα καθησυχάσεις τους φόβους του παιδιού απαντώντας ότι οι περισσότεροι άνθρωποι πεθαίνουν όταν είναι πολύ ηλικιωμένοι και ότι οι ηλικιωμένοι δεν δείχνουν να τους απασχολεί το αν θα πεθάνουν. Και άλλες ερωτήσεις μπορεί να προκύψουν εκ μέρους του παιδιού. Μη φοβάσαι να πεις "Δεν ξέρω", "Δεν είμαι σίγουρος/η", ή " Αυτή η ερώτηση μοιάζει να μην έχει απάντηση. Τα παιδιά δεν χρειάζονται "τέλειες" απαντήσεις. Χρειάζονται γονείς που να είναι πρόθυμοι να μην αποφεύγουν τις ερωτήσεις τους. Και χρειάζονται γονείς που θα τα στηρίξουν συναισθηματικά εκεί που το χρειάζονται.  

Εξέτασε τον τρόπο που εσύ πενθείς

Ακόμη ένα σημαντικό θέμα προκύπτει. Πως διαχειρίζεσαι εσύ το δικό σου πένθος. Κλείνεσαι στον εαυτό σου; Υποκρίνεσαι ότι όλα πάνε καλά και κλαις μόνη σας βουβά για να μην σε πάρουν "χαμπάρι"; Ο δικός σου τρόπος αποτελεί πρότυπο για το παιδί. Μη ξεχνάς ότι το παιδί κάνει αυτό που βλέπει να κάνεις κυρίως και όχι αυτό που του λες.

Extra συμβουλή

Αναζήτησε τη βοήθεια ενός ειδικού αν κάτι σε ανησυχήσει. Αν το παιδί κλείνεται στον εαυτό του, αποσύρεται, δεν τρώει έχει εφιάλτες, φοβάται υπερβολικά, πέφτει η σχολική του απόδοση και αυτό έχει διάρκεια.

ΠΗΓΗ

10 διαχρονικά μαθήματα του ‘Μικρού Πρίγκιπα’ για μεγάλους

Ο μικρός πρίγκηπας» του Αντουαν Ντε Σεντ-Εξιπερι - PatrisNews - Εφημερίδα  Πατρίς Ηλείας
πηγη


 Μερικά βιβλία, μαζί με τα διδάγματά τους, είναι απλά διαχρονικά. Ο Μικρός Πρίγκιπας είναι το τέλειο παράδειγμα. Συχνά το αποκαλούν "το παιδικό παραμύθι για ενήλικες", καθώς ενώ απευθύνεται σε παιδιά, μπορεί να συγκινήσει πολλούς ενήλικες. Ο συγγραφέας του, Antoine de Saint-Exupéry, γεννήθηκε μια μέρα σαν κι αυτή, πριν από 123 χρόνια και εμείς καταγράφουμε τα 10 μαθήματα που μπορούμε να αποκομίσουμε ως ενήλικες από το δημιούργημά του.  ‍

Άκου την καρδιά σου

Σίγουρα, αν έχεις διαβάσει τον Μικρό Πρίγκιπα, γνωρίζεις το διάσημο απόσπασμα του: "Μόνο με την καρδιά μπορεί κανείς να δει σωστά, το ουσιώδες είναι αόρατο στο μάτι". Ο Μικρός Πρίγκιπας ήταν διαφορετικός από τους περισσότερους ανθρώπους στις μέρες μας. Η καρδιά του ήταν αγνή. Δεν τον ενδιέφερε ούτε ο πλούτος ούτε η ομορφιά. Ήξερε ότι οι μεγαλύτεροι θησαυροί είναι κρυμμένοι βαθιά στην καρδιά μας. 

Εκτίμησε τα απλά πράγματα

Η αντίληψή του για τον κόσμο ήταν τόσο απλή, πράγμα που την έκανε τόσο όμορφη. Γι' αυτό η ιστορία του θα πρέπει να είναι μια φιλική υπενθύμιση για εμάς ότι πολύ πριν παγιδευτούμε στον καταναλωτικό κόσμο, υπήρξαμε απλά παιδιά. Αγαπούσαμε τα πραγματικά μικρά πράγματα που μπορούσαν να μας κάνουν ευτυχισμένους. 

Λύσε τα προβλήματά σου πριν μεγαλώσουν

Θυμάσαι πώς περιέγραφε ο Μικρός Πρίγκιπας τα μπαομπάμπ; Σημειώνει στο παραμύθι ότι πριν μεγαλώσουν, είναι μικρά - και ότι αυτός είναι ο λόγος που βγάζουν βλαστάρια που φαίνονται ακίνδυνα με την πρώτη ματιά. Αυτή η συμβουλή είναι ένα μοντέλο που μπορούμε να ακολουθήσουμε στην αντιμετώπιση των δικών μας προβλημάτων. Είναι σημαντικό να τα λύνουμε από την αρχή, ώστε να μη γιγαντωθούν και γίνουν αδύνατο να τα αντιμετωπίσουμε. 

Κράτα ανοιχτό το μυαλό σου 

Σίγουρα θα θυμάσαι το πρόβλημα του καπέλου/ελέφαντα από την ιστορία. Αλλά αν το σκεφτούμε βαθύτερα, θα διαπιστώσουμε ότι και στη ζωή υπάρχουν πολλές καταστάσεις στις οποίες απλώς δεν υπάρχει "καθολική αλήθεια". Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οφείλει κανείς να είναι πάντα ανοιχτόμυαλος όσον αφορά τις απόψεις των άλλων. 

Ο καθένας έχει διαφορετικές προτεραιότητες

Ο Μικρός Πρίγκιπας σε κάποια στιγμή εξηγεί στον πιλότο τι σημαίνουν τα αστέρια για τους διάφορους ανθρώπους. Κατά κάποιο τρόπο, μπορούμε να πούμε το ίδιο για τις αξίες μας που είναι διαφορετικές. Τα αστέρια στην ιστορία μπορούν να θεωρηθούν ως μεταφορικά υποκατάστατα των ονείρων, των φιλοδοξιών και των στόχων μας. Καλό είναι λοιπόν, να μην αφήνουμε τα αστέρια κανενός άλλου να φωτίζουν το δικό μας δρόμο. 

Υπάρχουν πολλά περισσότερα στη ζωή από τα χρήματα

Από αυτήν τη λίστα δε θα μπορούσε να λείπει ο Επιχειρηματίας που εμφανίζεται σε έναν από τους πλανήτες. Συμβαίνει συχνά στη ζωή να καταλήγουμε να νοιαζόμαστε μόνο για τα χρήματα, και μάλλον δε χρειάζεται να πούμε πόσο λάθος είναι αυτό το σκεπτικό, αφού χάνουμε πιο σημαντικά "πράγματα" στο ενδιάμεσο. 

Αγάπη πάνω από όλα

Όλοι όσοι έχουν διαβάσει το βιβλίο θυμούνται πόσο αγαπούσε ο Μικρός Πρίγκιπας το τριαντάφυλλό του. Παρά το γεγονός ότι προφανώς είχε τη δυνατότητα να τον πληγώσει, του έδωσε όλη την αγάπη του κόσμου και το φρόντιζε όπως κανείς άλλος. Αυτό είναι επίσης ένα μάθημα για εμάς: ακόμη και στις σχέσεις μας, δεν θα είναι όλα ρόδινα και μερικές φορές ίσως χρειαστεί να σκεφτούμε πολύ καλά αν ένα άτομο αξίζει την αγάπη μας. Αυτό δε σημαίνει ότι δε θα μπορέσουμε να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες ούτε ότι δεν αξίζει την αγάπη μας. 

Κάθε εθισμός οδηγεί στην κόλαση

Ο Μεθύστακας έπινε για να ξεχάσει πόσο ντρεπόταν για τα πάντα, και εν τέλει ντρεπόταν και για το ίδιο το ποτό. Τέτοιους φαύλους κύκλους βιώνει κανείς με κάθε εθισμό: είτε πρόκειται για εθιστικές ουσίες, είτε για παιχνίδια στον υπολογιστή, είτε για οτιδήποτε άλλο. Ο ίδιος ο Antoine de Saint-Exupéry καταπάτησε το δικό του μάθημα αργότερα στη ζωή του.

Κάθε πρόβλημα έχει μια λύση

Ο Μικρός Πρίγκιπας έλεγε: "Το πρόβλημα δεν είναι πρόβλημα: Αυτό που κάνει την έρημο όμορφη είναι η γνώση ότι κάπου μέσα της κρύβει ένα πηγάδι". Μπορούμε να το εφαρμόσουμε αυτό σε οτιδήποτε μας ενοχλεί στη ζωή. Εξάλλου, όταν νιώθουμε ότι βρισκόμαστε σε μια απελπιστική κατάσταση, δεν πιστεύουμε ότι θα βγούμε από αυτήν. Όμως, πρέπει πάντα να θυμόμαστε ότι η λύση υπάρχει. Απλά συνεχίζουμε να ψάχνουμε μέχρι να την εντοπίσουμε.

Μην τσουβαλιάζεις τους ανθρώπους 

Ο Μικρός Πρίγκιπας είπε ότι είναι τρέλα να μισείς όλα τα τριαντάφυλλα επειδή σε γρατζούνισε ένα αγκάθι. Έτσι, αν κάποιος μας έχει πληγώσει ή αν κάτι δεν έχει λειτουργήσει για εμάς, αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να τα παρατήσουμε εντελώς. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι στον κόσμο που αξίζουν την εμπιστοσύνη σας και θα ήταν κρίμα να τους χάσουμε εξαιτίας κάποιου που κάποτε μας απογοήτευσε.  

ΠΗΓΗ 

 

 

Ο κανόνας των 3 λεπτών που είναι καλό να ακολουθούν όλοι οι γονείς

 

Πόσο χρόνο ξοδεύετε με το παιδί σας μετά τη δουλειά σας; Από τεχνική άποψη, χρειαζόμαστε μόνο 30 λεπτά για να μαγειρέψουμε το δείπνο, περίπου 15 λεπτά για να διαβάσουμε ένα βιβλίο και μια στιγμή για να του δώσουμε ένα φιλί για καληνύχτα. Ωστόσο, σύμφωνα με τους ειδικούς, μεταξύ όλων αυτών των διαδικασιών, υπάρχουν 3 λεπτά που μπορεί να είναι τα πιο σημαντικά της ημέρας. “Ο κανόνας των 3 λεπτών” όπως τον διατύπωσε η ψυχολόγος Nataliya Sirotich που αν καταφέρουμε να τον τηρήσουμε θα καλλιεργήσουμε την εμπιστοσύνη ανάμεσα σε εμάς και το παιδί μας.

Για να δούμε τι είναι αυτό που πρέπει να κάνουμε μέσα σε αυτά τα τρία λεπτά.

Ο κανόνας των 3 λεπτών

Ο κανόνας των 3 λεπτών που είναι καλό να ακολουθούν όλοι οι γονείς 

Αυτός ο κανόνας λέει ότι είναι καλό όταν συναντάς το παιδί σου, να του φέρεσαι τρυφερά και με ενδιαφέρον, όπως ακριβώς θα έκανες αν είχες να το δεις πολύ καιρό.

Είναι πολύ σημαντικό κάθε φορά που επικοινωνείτε μαζί του να βρίσκεστε στο ίδιο οπτικό επίπεδο με το παιδί και να αφιερώσετε 3 λεπτά για να το αγκαλιάσετε και να το ρωτήσετε πως τα πέρασε όσο εσείς απουσιάζατε. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να ακολουθείτε αυτόν τον κανόνα όταν παίρνετε το παιδί σας από το νηπιαγωγείο, το σχολείο ή όταν επιστρέφετε στο σπίτι από την δουλειά.

Γιατί είναι σημαντικό

Ο κανόνας των 3 λεπτών που είναι καλό να ακολουθούν όλοι οι γονείς

Μερικές ακόμα συμβουλές

Ο κανόνας των 3 λεπτών που είναι καλό να ακολουθούν όλοι οι γονείς

Είναι σημαντικό να σημειώσετε ότι ο κανόνας των 3 λεπτών δεν σημαίνει ότι πρέπει να περάσετε μόνο 3 λεπτά την ημέρα με το παιδί σας. Σημαίνει, όμως, ότι πρέπει να περάσετε 3 λεπτά με το παιδί αμέσως μετά την συνάντησή σας μαζί του για να βεβαιωθείτε ότι ακούτε όλα αυτά που το παιδί θεωρεί σημαντικά.

Επίσης, για να φτάσετε σε ένα επίπεδο πλήρους κατανόησης, μπορείτε να ακολουθήσετε τις παρακάτω συμβουλές των ειδικών:

  • Περάστε λίγο χρόνο κάθε μέρα με το παιδί σας κάνοντας πράγματα που ενδιαφέρουν και τους δυο σας.
  • Αφήστε τα παιδιά σας να νιώσουν ότι τα ακούτε. Για παράδειγμα, μπορείτε να επαναλάβετε τις πληροφορίες που έχετε ακούσει από το παιδί σας για να βεβαιωθείτε ότι έχετε καταλάβει τα πάντα σωστά.
  • Μην επιδεικνύετε ψεύτικο ενθουσιασμό.
  • Επανέλθετε στις προγούμενες συνομιλίες σας λίγο αργότερα, και ενημερώστε τα παιδιά σας ότι θυμάστε πολύ καλά τις συζητήσεις σας, πράγμα που σημαίνει ότι τους δώσατε την δέουσα προσοχή.
  • Μην χρησιμοποείτε άχρηστα και μακροσκελή επιχειρήματα ακόμα κι αν αφορά κάτι εντελώς προφανές για εσάς. Απλώς πείτε στο παιδί σας, “Εντάξει, καταλαβαίνω ότι διαφωνείς μαζί μου“.

Απόδοση από brightside.me Έλενα Θάνου

ΠΗΓΗ

 

ΔΕΠΥ: Το άθλημα που βοηθά στον έλεγχο των συμπτωμάτων

Ποδήλατο: Ένα μικρό βήμα για το παιδί, ένα τεράστιο βήμα για την ανάπτυξή  του. | Boom
πηγη


Τα τελευταία χρόνια, υπάρχει αυξημένο ενδιαφέρον για τη σύνδεση μεταξύ άσκησης και φυσικής κατάστασης ως μεθόδου βελτίωσης της εγκεφαλικής λειτουργίας και ως μέσου βελτίωσης της προσοχής και της συγκέντρωσης στα παιδιά.

Τα παιδιά με ΔΕΠΥ (Διαταραχής Ελλειμματικής Προσοχής Υπερκινητικότητας) δείχνουν σημάδια δυσκολίας στον έλεγχο της συμπεριφοράς καθώς και υπερκινητικότητα (1).

Συνήθως πρόκειται για παιδιά που έχουν εμφανείς δυσκολίες συγκέντρωσης ενώ τα χαρακτηρίζει η υπερκινητικότητα. Βέβαια η διάγνωση πρέπει να τεθεί από έναν ειδικό, καθώς κάθε ζωηρό παιδί δεν θεωρείται ότι έχει ΔΕΠΥ. Για τους γονείς, ωστόσο μια διάγνωση του παιδιού με αυτή την διαταραχή εύλογα προκαλεί ανησυχία, όχι μόνο για την εξέλιξη του παιδιού, αλλά και για τους τρόπους που μπορεί να βοηθηθεί το παιδί ώστε να ξεπεράσει ή έστω να τιθασεύσει την κατάστασή του.


Στο σημείο αυτό είναι σημαντικό να πούμε ότι ένας αυξανόμενος όγκος ερευνών έχει δείξει ότι η άσκηση μπορεί να οδηγήσει σε οφέλη, όπως βελτιωμένη σκέψη, μεγαλύτερη ευτυχία, μειωμένο άγχος και κατάθλιψη, καθώς και καλύτερες ακαδημαϊκές επιδόσεις σε παιδιά με ΔΕΠΥ. Επιπλέον, έρευνες έχουν δείξει ότι η μέτρια έως έντονη άσκηση ενισχύει την εκτελεστική και κινητική λειτουργία, δεξιότητες που είναι μειωμένες σε παιδιά με αυτή τη διαταραχή. Σύμφωνα με τα ερευνητικά δεδομένα οι εγκέφαλοι των μαθητών παρουσίασαν ταχύτερη επεξεργασία πληροφοριών και θετικές αλλαγές στα μοτίβα ενεργοποίησης, ειδικά για εκείνους με δυσκολίες προσοχής. Ακόμη και μετά από μία μόνο βόλτα με ποδήλατο, οι μαθητές με ΔΕΠΥ ήταν λιγότερο παρορμητικοί και έκαναν λιγότερα λάθη σε εργασίες που σχετίζονται με την προσοχή (3).

Για τα άτομα με σοβαρή ΔΕΠΥ, τα ακραία αθλήματα όπως η αναρρίχηση, το άλμα bungee, το skydiving, το ποδήλατο μοτοκρός (BMX) μπορεί να είναι αρκετά ηρεμιστικά και μπορούν ακόμη και να προσφέρουν θεραπευτική νευροτροποποίηση με «θετική» δυνατότητα ενίσχυσης που προκαλείται από την έκκριση ντοπαμίνης, σεροτονίνης, επινεφρίνης μέσω της ενεργοποίησης του άξονα υποθαλάμου – υπόφυσης – επινεφριδίων που οδηγεί σε μια κατάσταση βέλτιστης διέγερσης. Η συμμετοχή σε ακραία αθλήματα μπορεί να χρησιμεύσει ως ήπιο αντικαταθλιπτικό, βελτιώνοντας τη διάθεση τουλάχιστον σε βραχυπρόθεσμη βάση (4).

Παραμένουν βέβαια σημαντικά κενά στην κατανόηση τόσο της ΔΕΠΥ όσο και του ρόλου που παίζει η άσκηση στη μείωση των βασικών συμπτωμάτων της, όπως η απροσεξία και η παρορμητικότητα. Μέχρι σήμερα, δεν έχει διεξαχθεί κάποια μεγάλης κλίμακας πρωτογενής έρευνα για να εξετάσει συγκεκριμένα τα μοναδικά πλεονεκτήματα που μπορεί να προσφέρει η ποδηλασία έναντι άλλων μορφών σωματικής δραστηριότητας για παιδιά με ΔΕΠΥ.

Μέχρι να έχουμε στη διάθεσή μας περισσότερα στοιχεία ωστόσο, κρατάμε ως δεδομένο το γεγονός ότι η ποδηλασία και μάλιστα στην πιο… έντονη μορφή της όπως είναι τα ΒΜΧ, συμβάλλει τα μέγιστα στην εκτόνωση των παιδιών με ΔΕΠΥ και στη σημαντική βελτίωση των συμπτωμάτων τους. Ωστόσο, θα πρέπει να ακολουθούν τις απαραίτητες οδηγίες των ειδικών και προπονητών τους σε κάθε περίπτωση πριν ξεκινήσουν οποιαδήποτε δραστηριότητα.

Πηγη

10 συμβουλές για την πρόληψη πνιγμού στα παιδιά

Πνιγμός στη θάλασσα & παιδί: Τι πρέπει να προσέξουν οι γονείς; - Newsbomb
πηγη

 

Ο πνιγμός σε θάλασσα ή πισίνα είναι ένα σημαντικό ζήτημα δημόσιας υγείας που μπορεί να προληφθεί. Στις ΗΠΑ είναι πρώτη αιτία θανάτου σε παιδιά ηλικίας 1-4 χρονών, συμβαίνει σε δευτερόλεπτα και συχνά είναι σιωπηλός. Ο πνιγμός μπορεί να συμβεί σε οποιονδήποτε, οποιαδήποτε στιγμή υπάρχει πρόσβαση στο νερό.

Η Παθολόγος Καθηγήτρια Επιδημιολογίας και Προληπτικής Ιατρικής της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Θεοδώρα Ψαλτοπούλου συνοψίζει τις συστάσεις του Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των ΗΠΑ (CDC) προκειμένου να ελαχιστοποιηθεί η πιθανότητα πνιγμού.

  1. Μάθετε βασικές δεξιότητες κολύμβησης και ασφάλειας στο νερό. Τα παιδιά που έχουν κάνει μαθήματα κολύμβησης εξακολουθούν να χρειάζονται στενή και συνεχή επίβλεψη όταν βρίσκονται μέσα ή γύρω από το νερό.
  2. Επιβλέπετε στενά, όταν τα παιδιά βρίσκονται μέσα ή κοντά στο νερό (συμπεριλαμβανομένης της μπανιέρας). Οι ενήλικες που παρακολουθούν παιδιά πρέπει να αποφεύγουν δραστηριότητες που αποσπούν την προσοχή, όπως το διάβασμα, η χρήση του τηλεφώνου και η κατανάλωση αλκοόλ. Οι ενήλικες θα πρέπει να επιβλέπουν στενά τα παιδιά ακόμα και όταν υπάρχουν ναυαγοσώστες.
  3. Φορέστε σωσίβιο. Τα σωσίβια μειώνουν τον κίνδυνο πνιγμού κατά τη διάρκεια παραμονής σε πλεούμενο, για άτομα όλων των ηλικιών και κολυμβητικών ικανοτήτων. Τα σωσίβια πρέπει να χρησιμοποιούνται από τα παιδιά για όλες τις δραστηριότητες ενώ βρίσκονται μέσα και γύρω από το φυσικό νερό (θάλασσα, λίμνες, ποτάμια). Τα σωσίβια μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν από πιο αδύναμους κολυμβητές όλων των ηλικιών στη θάλασσα και τις πισίνες.
  4. Κολυμπάτε πάντα με έναν φίλο. Επιλέξτε τοποθεσίες κολύμβησης που έχουν ναυαγοσώστες όταν είναι δυνατόν. Αυτό είναι ιδιαίτερα ωφέλιμο για άτομα με επιληπτικές κρίσεις ή άλλες νοσηρότητες που αυξάνουν τον κίνδυνο πνιγμού.
  5. Λάβετε πρόσθετες προφυλάξεις για ιατρικές καταστάσεις, όπως καρδιολογικές ή νευρολογικές παθήσεις.
  6. Εξετάστε τις επιδράσεις των φαρμάκων. Αποφύγετε το κολύμπι εάν παίρνετε φάρμακα που βλάπτουν την ισορροπία, τον συντονισμό ή την κρίση σας. Αυτές οι παρενέργειες αυξάνουν τον κίνδυνο πνιγμού. Διάφορα φάρμακα μπορούν να προκαλέσουν αυτές τις παρενέργειες, όπως αυτά που χρησιμοποιούνται για το άγχος ή άλλα ψυχολογικά νοσήματα.
  7. Αποφύγετε να πίνετε αλκοόλ πριν ή κατά τη διάρκεια της κολύμβησης ή άλλων θαλάσσιων δραστηριοτήτων. Το αλκοόλ βλάπτει την κρίση, την ισορροπία και τον συντονισμό των κινήσεων.
  8. Αναγνωρίστε τους ειδικούς κινδύνους κάθε περιοχής. Μπορεί να υπάρχουν επικίνδυνα ρεύματα ή κύματα, βράχοι ή περιορισμένη ορατότητα. Ελέγξτε την πρόγνωση καιρού πριν από δραστηριότητα μέσα, πάνω ή κοντά στο νερό. Κατασκευάστε φράχτες που περικλείουν πλήρως τις πισίνες.
  9. Μην προσπαθήσετε να κρατήσετε την αναπνοή σας κάτω από το νερό για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Αυτό μπορεί να σας κάνει να λιποθυμήσετε και να πνιγείτε από υποξία.
  10. Μάθετε καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση (CPR). Οι δεξιότητές σας στην καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση θα μπορούσαν να σώσουν τη ζωή κάποιου στο χρόνο που χρειάζεται για να φτάσει ένα ασθενοφόρο
 ΠΗΓΗ
 

ΔΕΠΥ και διάσπαση προσοχής: Πόσο φταίει η τηλεόραση

Children and news events: Should you let kids watch TV news coverage?
πηγη


Ανατρεπτικά στοιχεία για την επίδραση της τηλεόρασης στην υγεία των παιδιών κομίζει πρόσφατη περιεκτική επισκόπηση που δημοσιεύεται στο Psychological Science, η οποία επανεξέτασε παλαιότερη μελέτη της Παιδιατρικής Κλινικής και του Περιφερειακού Ιατρικού Κέντρου του Σιάτλ, με επικεφαλής τον ελληνικής καταγωγής ερευνητή Δρ Δημήτρη Χρηστάκη.

Σύμφωνα με την έρευνα του 2004, η παρακολούθηση τηλεόρασης σε παιδιά ηλικίας 1-3 ετών σχετίστηκε με προβλήματα διάσπασης της προσοχής αργότερα, σε ηλικία 7 ετών. Συγκεκριμένα, κάθε παραπάνω ώρα μπροστά στην οθόνη συνδέθηκε με μεγαλύτερο κίνδυνο διαταραχών όπως η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής/Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ) κατά περίπου 10% τέσσερα χρόνια μετά.

Εντούτοις, οι επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Ανατολικού Τενεσί επανεξέτασαν τα παραπάνω ευρήματα και κατέληξαν στη διάψευσή τους. «Διαπιστώσαμε έλλειψη επαρκών στοιχείων που να αποδεικνύουν ότι η τηλεόραση προκαλεί από μόνης της ΔΕΠΥ ή άλλες διαταραχές της προσοχής στα παιδιά προσχολική ηλικίας. Επιπλέον, τα ευρήματά μας υπέδειξαν ότι πρέπει κανείς να προσεγγίζει με σκεπτικισμό μελέτες που ακολουθούν τη λογική “κάτι που κάνει η πλειονότητα του κόσμου αποδεικνύεται επιβλαβές για τα παιδιά”. Οι υπερβολικοί ισχυρισμοί θέλουν και υπερβολικές αποδείξεις», τόνισε ο Δρ Wallace E. Dixon, Jr., καθηγητής και πρόεδρος του τμήματος Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου.

«Είναι εντυπωσιακό, όπως φαίνεται από την έρευνα, ότι μπορούμε εύκολα να κατηγορήσουμε τους γονείς ή να τους φορτώσουμε ενοχές επειδή επέτρεπαν στα παιδιά τους την τηλεόραση όταν ήταν μικρά», πρόσθεσε. Η ερευνητική ομάδα επεσήμανε επιπλέον ότι τα ευρήματα της μελέτης του 2004 εξακολουθούν να προβάλλονται από τα μέσα ενημέρωσης, παρά το ότι πλήθος ερευνών έκτοτε τα έχουν αντικρούσει.

Για την ανασκόπηση οι ερευνητές επανεξέτασαν τα ίδια δεδομένα της μελέτης του 2004 με πολλαπλές αναλύσεις στο χρόνο και, συγκεκριμένα, 848 διαφορετικές προσεγγίσεις για να επιβεβαιωθεί εάν η παρακολούθηση τηλεόρασης στη βρεφική ηλικία προκαλεί προβλήματα διαταραχής στη νηπιακή. Η συντριπτική πλειοψηφία έδειξε ότι δεν υπάρχει σύνδεση μεταξύ των δύο. Οι ελάχιστες που κατέληξαν σε αυτό το συμπέρασμα, συνδέονται με κάποια παράδοξα στοιχεία στοιχεία στη βάση δεδομένων που όμως δεν αντανακλούν την πραγματικότητα, κατέληξαν οι ερευνητές.

ΠΗΓΗ

 

21/7/23

Δώστε Προσοχή: Καύσωνας- Η ακτινοβολία επιδρά στον εγκέφαλο των παιδιών

Παιδί και καύσωνας: «Η ηλιακή ακτινοβολία έχει επίδραση στον εγκέφαλο,  θέλει προσοχή» - Znews
πηγη

 

Τα παιδιά πρέπει να είναι σε σκιερό και δροσερό περιβάλλον - Οι οδηγίες για την ζέστη

Με τον Ιούλιο του 2023 να είναι ο πιο θερμός που έχει καταγραφεί ποτέ, στην ΕΡΤ μίλησε ο παιδίατρος και εντατικολόγος, Τάσος Χατζής σχετικά με το πώς θα πρέπει να προφυλαχθούν από τον καύσωνα τα παιδιά που ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες εστιάζοντας στην πρόληψη των γονέων.

«Πάνω από όλα να κάνουμε πρόληψη. Πρόληψη σημαίνει το παιδί να είναι σε σκιερό και δροσερό περιβάλλον με ελαφρά ρούχα, να μη βγαίνει έξω χωρίς λόγο το μεσημέρι όταν έχει πολύ ζέστη. Αν χρειαστεί να βγει θα πρέπει να φορά όχι κλειστά παπούτσια, πέδιλα, να έχει ελαφρύ ντύσιμο, καπέλο και γυαλιά» ανέφερε ο πρώην διευθυντής της ΜΕΘ του Νοσοκομείου Παίδων «Αγία Σοφία».

Αναφερόμενος στο πώς οι φροντιστές των παιδιών θα τα βοηθήσουν να ανταπεξέλθουν στις υψηλές θερμοκρασίες δήλωσε ότι θα πρέπει να πίνουν νερό δροσερό και όχι αναψυκτικά. Θα πρέπει να καταναλώνουν ελαφριά τροφή, να ξεκουράζονται και να μην ασκούνται υπερβολικά.

Όσον αφορά στις μετακινήσεις δήλωσε ότι δεν πρέπει να παραμένουν σε κλειστό αυτοκίνητο χωρίς κλιματισμό. Στο σπίτι, εάν δεν έχει υπερβολική ζέστη, ο κ. Χατζής σημείωσε ότι ο ανεμιστήρας κάνει πολύ καλή δουλειά. «Αν χρειάζεται κλιματισμός θα πρέπει να είναι γύρω στους 24 βαθμούς Κελσίου. Δεν χρειάζεται να το κάνουμε 18 βαθμούς και μετά να σκεπαζόμαστε γιατί κρυώνουμε», σημείωσε.

Ερωτηθείς για τις διαστηριότητες που μπορεί να έχει ένα παιδί σε περίοδο καύσωνα ο κ. Χατζής δήλωσε ότι μπορεί να παίξει σε ένα πάρκο ή παιδότοπο όταν αρχίζει ο ήλιος και πέφτει αφού έχει ξεκουραστεί το μεσημέρι, έχει φάει, έχει ξαπλώσει, ξεκουραστεί.

Χρειάζεται επιτήρηση

Μιλώντας για τα παιδιά που είναι ήδη σε διακοπές τόνισε ότι ισχύει στην πόλη, ισχύει και στην παραλία και στην εξοχή. «Όσον αφορά τις δραστηριότητες δε χρειάζεται να το “μαζέψουμε”. Χρειάζεται επιτήρηση. Δεν μπορεί το παιδί να μην είναι στο οπτικό πεδίο των γονιών», πρόσθεσε.

Απαντώντας στο ερώτημα ποια είναι τα πιο συνηθισμένα λάθη που γίνονται και μπορεί να οδηγήσουν ένα παιδί στο νοσοκομείο σε συνθήκες ακραίου καύσωνα ο παιδίατρος επανέλαβε ότι η έκθεση στην υπερβολική ζέστη και στον ήλιο, είναι το πιο σημαντικό.

«Η ακτινοβολία δημιουργεί μία ειδικότερη επίδραση πάνω στον εγκέφαλο. Αυτό θέλει πάρα πολύ προσοχή» σημείωσε. Όσον αφορά τα παιχνίδια στη θάλασσα δήλωσε ότι πρέπει να το επιχειρούμε, να το εκπαιδεύουμε, να του επισημαίνουν τους κινδύνους και σιγά σιγά να απελευθερώνεται. «Ο ενήλικας συνήθως φταίει όταν ένα παιδάκι πάθει κάτι. Είναι στα χέρια μας να το εκπαιδεύουμε», συμπλήρωσε ο κ. Χατζής.

Διαβάστε περισσότερα

 Πηγη

 

13/7/23

ΔΕΠΥ στην παιδική ηλικία - Αξιολόγηση

Η Διάσπαση Προσοχής στα παιδιά - ΔΙΑΔΡΑΣΗ
πηγη

 

Η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ), γνωστή και ως ADHD (Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder), είναι μια νευροαναπτυξιακή διαταραχή που επηρεάζει την παιδική ηλικία. Αυτή η διαταραχή μπορεί να προκαλέσει δυσκολίες στην προσοχή, στην υπερκινητικότητα και στον έλεγχο των αντιδράσεων, επηρεάζοντας έτσι την καθημερινή ζωή του παιδιού.

Κάποια συμπτώματα που μπορεί να εμφανίζονται σε παιδιά με ΔΕΠΥ περιλαμβάνουν τη δυσκολία στη διατήρηση της προσοχής και της συγκέντρωσης, την υπερβολική κινητικότητα και ακαταστασία, δυσκολία στον έλεγχο των αντιδράσεων, στην οργάνωση και τον προγραμματισμό των καθηκόντων.

Η αντιμετώπιση της ΔΕΠΥ συνήθως περιλαμβάνει έναν συνδυασμό θεραπειών και προσαρμοστικών μέτρων. Οι θεραπείες μπορεί να περιλαμβάνουν συμβουλευτική και παρακολούθηση από ειδικευμένους επαγγελματίες . Παράλληλα, οι γονείς και οι δάσκαλοι μπορούν να αναπτύξουν στρατηγικές για την υποστήριξη των παιδιών με ΔΕΠΥ, περιλαμβάνοντας ένα σταθερό περιβάλλον, κανόνες και ρουτίνες, δομημένες δραστηριότητες και επικοινωνία με τους εκπαιδευτικούς για τη διαμόρφωση προσαρμοσμένων στρατηγικών μάθησης.

Είναι σημαντικό να αναζητηθεί επαγγελματική βοήθεια όταν υπάρχουν υποψίες για την παρουσία ΔΕΠΥ στο παιδί. Ένας αναπτυξιολόγος ή παιδοψυχίατρος μπορεί να αξιολογήσει τα συμπτώματα και να προτείνει την κατάλληλη αντιμετώπιση και υποστήριξη. Επιπλέον, η στενή συνεργασία με το σχολείο είναι σημαντική για τη διασφάλιση της επιτυχίας και της ευεξίας του παιδιού.

Περισσότερες πληροφορίες σχετικές με τις διαγνώσεις 

ΚΕΔΑΣΥ: Οδηγός διαδικασίας παραπομπής και αξιολόγησης μαθητών/τριών

Μπορείτε να ενημερωθείτε για τα εξειδικευμένα προγράμματα παρέμβασης για παιδιά με Διάσπαση Προσοχής - Υπερκινητικότητα (ΔΕΠ-Υ) στον χώρο μας στη Νέα Φιλαδέλφεια Αττικής, Ειδική Διαπαιδαγώγηση, καλέστε μας στο 2130400094 ή επισκεφτείτε το site μας https://eidikidiapaidagogisi.business.site/ ή https://www.facebook.com/eidikidiapaidagogisi

 

Μανίνα Καούκη
Ειδική Παιδαγωγός
MA Special Education
Σύμβουλος Προσωπικής Ανάπτυξης
Παν Αθηνών AC Accredited Coach
Συγγραφέας Ειδ. Εκπαιδευτικών βιβλίων
 
Βιβλιογραφία 
  1. Barkley, R. A. (2006). Attention-deficit hyperactivity disorder: A handbook for diagnosis and treatment. Guilford Press.
  2. Jensen, P. S., & Kenny, D. T. (Eds.). (2014). The Oxford handbook of attention deficit hyperactivity disorder. Oxford University Press.
 
 

 

12/7/23

5 καλοκαιρινές δραστηριότητες για παιδιά προσχολικής ηλικίας

5 δραστηριότητες για παιδιά προσχολικής ηλικίας που μπορούν να πραγματοποιηθούν στο σπίτι, χρησιμοποιώντας απλά υλικά. 


  1. Έκρηξη Χρωμάτων (Color Explosion)  

    Υλικά: Άδεια γυάλα, γάζα ή χαρτί κουζίνας,  βρώσιμα χρώματα

    Βήματα:

    1. Προετοιμάστε το χαρτί κουζίνας ή τη γάζα, τοποθετώντας το στην άδεια γυάλα.
    2. Προσκαλέστε τα παιδιά να επιλέξουν τα αγαπημένα τους χρώματα τροφίμων.
    3. Ζητήστε από τα παιδιά να ρίξουν μερικές σταγόνες από κάθε βρώσιμο χρώμα  στο χαρτί.
    4. Παρατηρήστε το θαυμαστό θέαμα που προκύπτει καθώς τα χρώματα αναμιγνύονται και εκρήγνυνται σε έναν πολύχρωμο πίνακα.
      πηγη

     
  2. Αφηρημένες Τέχνες με Χαρτί (Abstract Paper Art) 

    Υλικά: Χαρτί (διάφορων χρωμάτων και μεγεθών), κόλλα, μαρκαδόροι, μολύβια.

    Βήματα:

    1. Δώστε στα παιδιά ένα κενό φύλλο χαρτιού και ζητήστε τους να φτιάξουν μια αφηρημένη τέχνη, χρησιμοποιώντας τα διαθέσιμα υλικά.
    2. Ενθαρρύνετε τα παιδιά να απελευθερώσουν τη φαντασία τους και να χρησιμοποιήσουν έντονα χρώματα και αφηρημένα σχήματα.
    3. Αφήστε τα έργα τέχνης να στεγνώσουν και στη συνέχεια εκθέστε τα σε έναν τοίχο ή σε μια θέση προβολής, για να τα απολαύσετε.
  3. πηγη

    Κατασκευή Μουσικών Οργάνων (DIY Musical Instruments) 

    Υλικά: Κενό χαρτόνι, μεταλλικά κουτιά, κουτιά από χαρτί, κορδέλες, χάντρες, κόλλα, χρώματα.

    Βήματα:

    1. Προσκαλέστε τα παιδιά να επιλέξουν το μουσικό όργανο που θα ήθελαν να κατασκευάσουν.
    2. Χρησιμοποιώντας τα υλικά, ας δημιουργήσουν τα δικά τους μουσικά όργανα, όπως κρουστά, μαρακάς κα
    3. Μόλις οι κατασκευές ολοκληρωθούν, ας διδαχθούν τα παιδιά πώς να παίζουν τα μουσικά όργανα που δημιούργησαν και ας διοργανώσουν ένα μικρό μουσικό σόου!

     
  4. Μάγεψε με Φούσκες(Magic with Bubbles) 

    Υλικά: Σαπούνι, νερό, σουρωτήρι, χρώματα τροφίμων (προαιρετικά).

    Βήματα:

    1. Προετοιμάστε ένα μείγμα από νερό και σαπούνι σε ένα μεγάλο δοχείο.
    2. Με τη βοήθεια από το σουρωτύρι, δημιουργήστε σαπουνόφουσκες διαφόρων μεγεθών
    3. Προσθέστε χρώματα βρώσιμα  στο μείγμα για να δημιουργήσετε πολύχρωμες φούσκες.
      πηγη

     
  5. Κατασκευή Ρομπότ από Ανακυκλώσιμα Υλικά (Recycled Robot) 

    Υλικά: Ανακυκλώσιμα υλικά (κουτιά από χαρτόνι, πλαστικά μπουκάλια, κορδέλες, κουτιά από χαρτί), κόλλα, χρώματα, μαρκαδόροι.

    Βήματα:

    1. Ζητήστε από τα παιδιά να σκεφτούν και να σχεδιάσουν το ρομπότ που θέλουν να φτιάξουν.
    2. Αφήστε τα παιδιά να χρησιμοποιήσουν τα ανακυκλώσιμα υλικά για να κατασκευάσουν το ρομπότ τους, ακολουθώντας το σχέδιό τους.
    3. Όταν το ρομπότ ολοκληρωθεί, προσθέστε λεπτομέρειες με χρώματα και μαρκαδόρους.
    4. πηγη
    5. Ενθαρρύνετε τα παιδιά να παίξουν με τα ρομπότ που δημιούργησαν, αναπτύσσοντας τη φαντασία τους και ερεθίζοντας τη δημιουργικότητά τους.

Αυτές είναι μερικές πρωτότυπες ιδέες για δραστηριότητες που μπορούν να πραγματοποιηθούν εύκολα στο σπίτι με απλά υλικά. Ελπίζω να σας διασκεδάσουν και να περάσετε ευχάριστα την ώρα σας!

Μανίνα Καούκη
Ειδική Παιδαγωγός
MA Special Education
Σύμβουλος Προσωπικής Ανάπτυξης
Παν Αθηνών AC Accredited Coach
Συγγραφέας Ειδ. Εκπαιδευτικών βιβλίων