Πως προετοιμάζουμε τα παιδιά με αυτισμό για την Α’ δημοτικού.
Όλα τα παιδιά δυσκολεύονται στην μετάβαση από το
νηπιαγωγείο στο δημοτικό. Τα παιδιά με αναπτυξιακές διαταραχές όμως, και ειδικά
αυτά που ανήκουν στο φάσμα του αυτισμού αντιμετωπίζουν περισσότερες δυσκολίες λόγω
των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών τους (επίμονη άρνηση να προσαρμοστούν σε αλλαγές
του προγράμματος ή των προσώπων ή του περιβάλλοντος και έμμονη ενασχόληση με
ρουτίνες). Για αυτόν ακριβώς τον λόγο, καθίσταται σημαντικός ο ρόλος του
ειδικού θεραπευτή του παιδιού, ο οποίος, σε συνεργασία με τον γονέα, πρέπει να
προετοιμάσει κατάλληλα το παιδί για την ένταξή του στο δημοτικό σχολείο.
Οι κοινωνικές ιστορίες είναι ένα πολύ σημαντικό εργαλείο
για την προετοιμασία των παιδιών με Δαφ στην μετάβασή τους στο επόμενο
ακαδημαϊκό έτος. Ο ειδικός θεραπευτής (ψυχολόγος, ειδικός παιδαγωγός,
λογοθεραπευτής) μπορεί να δημιουργήσει ιστορία για ένα συγκεκριμένο παιδί ή μια
ομάδα παιδιών, βασισμένη στις δικές τους ανάγκες, φόβους και στα γενικότερα χαρακτηριστικά τους. Λόγω του οπτικοποιημένου
τρόπου σκέψης των παιδιών αυτών, η κοινωνική ιστορία μπορεί να περιλαμβάνει
φωτογραφίες από το καινούργιο σχολείο, την σχολική τάξη, τον δάσκαλο ή την
δασκάλα (όπου είναι εφικτό) και τον προαύλιο χώρο. Επίσης, μπορεί να
χρησιμοποιήσει εικόνες από το PECS για να τις
συμπεριλάβει στην ιστορία. Πέρα από φωτογραφίες με το σχολείο, η ιστορία μπορεί
να περιλαμβάνει ακολουθίες ενεργειών σημαντικές για την πρώτη μέρα του
σχολείου, οι οποίες βέβαια συνοδεύονται από αντίστοιχες εικόνες. Για παράδειγμα
μια ακολουθία ενεργειών θα μπορούσε να είναι «η προσευχή» : 1) ακούω το
κουδούνι, 2) πηγαίνω στη γραμμή μου, 3) μένω στη θέση μου, 4) κάθομαι ήσυχος
και 5) τελειώνει η προσευχή και πάω στην τάξη μου.
Ο θεραπευτής του παιδιού μπορεί να επισκεφθεί μαζί με το
παιδί το σχολείο και να τον περιηγήσει σε αυτό, να του δείξει την αίθουσα που
θα κάνει μάθημα (αν υφίσταται) και να γνωρίσει τον δάσκαλο, ο οποίος θα του
κάνει μάθημα. Αν το σχολείο είναι κλειστό, μπορεί να καθίσει και να παίξει μαζί
του στο προαύλιο χώρο ώστε να νιώσει το παιδί πιο οικείο το περιβάλλον και να
μην δυσανασχετήσει την πρώτη μέρα της σχολικής χρονιάς. Επίσης, αν το σχολείο
είναι ανοιχτό και ο θεραπευτής έχει ενημερωθεί σε ποια αίθουσα θα κάνει το
παιδί μάθημα, μπορούν να επισκεφθούν την αίθουσα και να ορίσουν μία «γωνιά
ηρεμίας» σε συνεργασία με τον υπεύθυνο δάσκαλο,
ώστε να εξασκηθεί σε αυτό με τον θεραπευτή του και να ξέρει το παιδί με αυτισμό
που μπορεί να χαλαρώσει όταν «φορτίζεται».
Η μετάβαση από το νηπιαγωγείο στο δημοτικό συνιστά μια
δύσκολη διαδικασία για τα παιδιά με αυτισμό και για αυτό χρειάζονται
υποστήριξη. Είναι σημαντικό, οι δάσκαλοι να συνεργάζονται με τους γονείς και
τους θεραπευτές των παιδιών, προκείμενου να λύσουν τυχόν απορίες αλλά και για
να επιτευχθούν τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα στο δύσκολο αυτό έργο της
μετάβασης.
