 |
| πηγη |
Το να υιοθετήσεις ένα ζώο δεν είναι απλή υπόθεση. Συνεπάγεται μεγάλη ευθύνη και πλήθος υποχρεώσεων, ωστόσο όσοι το τόλμησαν μιλούν για μια συναρπαστική εμπειρία που ξύπνησε μέσα τους αισθήματα μοναδικής τρυφερότητας.
Τι πρέπει να ξέρεις πριν αποφασίσεις να ενδώσεις στην επιθυμία του παιδιού για κατοικίδιο;
– Έρευνες δείχνουν πως τα παιδιά που μεγαλώνουν μαζί με ζώα είναι πιο κοινωνικά, πιο ευαισθητοποιημένα και με καλύτερη αντίληψη της έννοιας της ευθύνης και της προσφοράς. Όλα αυτά συμβάλλουν στη συναισθηματική και διανοητική ανάπτυξη του παιδιού.
– Η φροντίδα του ζώου διδάσκει στα παιδιά να είναι υπεύθυνα και συνεπή. Η συμμετοχή των παιδιών στην
περιποίηση, εκπαίδευση, σίτιση του ζώου πρέπει να γίνεται με ρεαλιστικά
κριτήρια και βάσει του φορτωμένου προγράμματός τους ώστε να μπορούν να
ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις που θα αναλάβουν.
– Το παιδί μπορεί να αναλάβει το τάισμα του ζώου γι΄ αυτό προγραμματίστε το ώρες που το παιδί βρίσκεται σπίτι.
– Αφήστε το παιδί να επιλέξει τα αξεσουάρ για το κοινό τους παιχνίδι.
– Καλό θα ήταν να σας συνοδεύσει κάποιες φορές στον κτηνίατρο ώστε να ενημερωθεί για τη διαδικασία και την κατάσταση της υγείας του ζώου.
– Όποιο κατοικίδιο κι αν επιλέξεις το πιθανότερο είναι το παιδί να αναπτύξει μαζί του ιδιαίτερο δέσιμο και να βρει ένα σιωπηλό αλλά πιστό σύντροφο στα παιχνίδια του.
-Τα παιδιά αντιλαμβάνονται τα ζώα ως προστατευόμενα μέλη και τα αγκαλιάζουν συνήθως με αγάπη και ενθουσιασμό.
Κανόνες υγιεινής
Τα συνηθισμένα κατοικίδια δεν αποτελούν κίνδυνο για την υγεία των
παιδιών ωστόσο κάποιοι κανόνες θα πρέπει να τηρούνται σχολαστικά.
– Ο εμβολιασμός του ζώου είναι απαραίτητος, όπως και η παρακολούθηση από κτηνίατρο, όποτε παρουσιάζει συμπτώματα αδιαθεσίας.
– Τα παιδιά θα πρέπει να μάθουν να πλένουν τα χέρια τους μετά από την επαφή με το ζώο.
– Η άμμος της γάτας θα πρέπει να καθαρίζεται καθημερινά από κάποιον ενήλικο.
– Μην αμελείτε να ελέγχετε τακτικά το ζώο για παράσιτα ή τσιμπούρια.
Ο πόνος της απώλειας
Η συνύπαρξη με τα ζώα μπορεί να βοηθήσει τα παιδιά να αντιληφθούν με σωστό τρόπο τον κύκλο της ζωής,
ωστόσο ένας αιφνίδιος – ή όχι- θάνατος του κατοικίδιου μπορεί να
τραυματίσει τον ψυχισμό τους. Οι σκύλοι ζουν κατά μέσο όρο 12-15 χρόνια,
οι γάτες 15, τα κουνέλια 5, τα χάμστερ 2-3, οι παπαγάλοι 40-80, οι
χελώνες ξηράς 60-70, οι χελώνες νερού αρκετές δεκαετίες.
Σε περίπτωση που το ζώο πεθάνει:
– Ενθάρρυνε το παιδί να εκφράσει τη λύπη του και μην διστάσεις κι εσύ να εκφράσεις τα συναισθήματά σου.
– Μην σπεύσεις να αντικαταστήσεις το ζώο με ένα νέο, άφησε το παιδί να πενθήσει για την απώλεια.
– Αν το παιδί νιώθει ενοχές για τις περιπτώσεις που συμπεριφέρθηκε άσχημα στο ζώο, εξήγησέ του πως δεν φταίει για ό,τι συνέβη.
Πότε να πεις όχι!
Όσο κι αν επιθυμείτε εσείς και το παιδί κάποιο ζωάκι, αποφύγετε να υιοθετήσετε ένα:
– Αν λείπετε πολλές ώρες από το σπίτι ή ταξιδεύετε σε μέρη που το κατοικίδιο δεν μπορεί να σας ακολουθήσει.
– Αν δεν έχετε χρόνο να φροντίσετε το σπίτι σωστά, ώστε να τηρούνται οι απαραίτητοι κανόνες υγιεινής.
– Αν ο οικογενειακός προϋπολογισμός δεν μπορεί να υποστηρίξει τις ανάγκες για τη διατροφή και την ιατρική περίθαλψη του ζώου.
– Αν πιστεύεις πως μπορεί στο μέλλον να αλλάξεις γνώμη. Η απόφασή
σου οφείλει να είναι δεσμευτική και όχι επιπόλαιη. Η εικόνα των
αδέσποτων ζώων είναι θλιβερή και σίγουρα δεν θα ήθελες να έχεις κι εσύ
ευθύνη στη διαιώνιση του φαινομένου.
