Άνθρωποι αποκαλύπτουν πώς νιώθουν όταν βιώνουν κρίση πανικού
Οι κρίσεις πανικού αποτελούν συχνό φαινόμενο των τελευταίων ετών με τα κρούσματα να αυξάνονται ολοένα και περισσότερο.Παρόλο που ο καθένας μπορεί να βιώνει μία κρίση πανικού διαφορετικά, όλοι έχουν ως κοινό παρονομαστή το συναίσθημα του τρόμου που προκαλεί ένα τέτοιο επεισόδιο.
Ίσως το πιο δύσκολο κομμάτι για κάποιον με διαταραχή πανικού είναι η αβεβαιότητα του πότε θα ξαναεμφανιστεί που προκαλεί ακόμα μεγαλύτερο άγχος, το λεγόμενο προσδοκητικό άγχος. Μία κρίση πανικού κορυφώνεται σε δέκα λεπτά, αλλά τα σωματικά συμπτώματα μπορεί να διαρκέσουν πολύ περισσότερο.
Ποια όμως είναι αυτά τα σωματικά συμπτώματα και πως νιώθει κάποιος που βιώνει την κρίση πανικού;
Άνθρωποι μοιράζονται τις δικές τους προσωπικές εμπειρίες
«Νιώθω ότι δεν μπορώ να σταθώ όρθιος, ούτε να μιλήσω. Το μόνο που νιώθω είναι έναν έντονο πόνο σε όλο μου το σώμα, σαν κάτι να με αναγκάζει να γίνω μια μικρή μπάλα. Στην χειρότερη περίπτωση, δεν μπορώ να αναπνεύσω, αρχίζω να παίρνω βαθιές ανάσες, να αποξυγονώνομαι και τελικά κάνω εμετό».
«Σε μερικές άσχημες περιπτώσεις μπορεί να πέσεις στο πάτωμα και να μην μπορείς να κάνεις τίποτα. Είναι κάτι σαν τρομοκρατικό χτύπημα ή σαν να σε κυνηγούν δεινόσαυροι, κι ενώ προσπαθείς να ξεφύγεις για να σωθείς, δεν μπορείς».
«Όλο το σώμα μου μουδιάζει και αρχίζω να ζαλίζομαι. Νιώθω σαν να διαπερνάει πάγος τις φλέβες μου. Θέλω να βγω από το σώμα μου για να ξεφύγω, αλλά φυσικά δεν μπορώ. Μικρές ανάσες, ταχυπαλμία, ο απόλυτος πανικός».
«Πιστεύω ότι όλοι οι τοίχοι αρχίζουν να πλησιάζουν και το δωμάτιο να μικραίνει. Δεν μπορώ να δω μπροστά μου και η όρασή μου αρχίζει να χάνεται σαν να βλέπω μέσα από έναν σωλήνα».
«Είναι το ίδιο συναίσθημα με αυτό που έχεις κατά τη διάρκεια της απογείωσης, μόνο ου η μηχανή που σε σηκώνει είναι ο φόβος και δεν μπορείς να τον διώξεις με τίποτα. Είναι σαν ένα τρενάκι στο λούνα παρκ, με την αδρεναλίνη να χτυπάει κόκκινο, αλλά αναγκάζεσαι να παραμείνεις καθισμένος».
«Είμαι εγκλωβισμένος και πνίγομαι σαν να βρίσκομαι σε ένα κτήριο που φλέγεται και δεν υπάρχει διέξοδος διαφυγής. Είναι τρομακτικό και σοβαρό».
«Νιώθω τον λαιμό μου να κλείνει και τα χέρια μου να μουδιάζουν επειδή η ανάσα μου είναι κοφτή και δεν παίρνω αρκετό αέρα, κάτι που με πανικοβάλει ακόμα περισσότερο».
«Θέλω να δραπετεύσω, να βγω και να τρέξω, γιατί αν δεν το κάνω μπορεί να πεθάνω».
«Ξαφνικά, νιώθω ότι όλοι γύρω μου με κοιτάζουν και ρουφάνε όλο τον αέρα μου, τραβώντας τη γη κάτω από τα πόδια μου».
«Την πρώτη φορά, νόμιζα ότι παθαίνω εγκεφαλικό και το πρόσωπό μου μούδιασε».
Αυτό το άρθρο/blog βασίστηκε στο κείμενο This Is What A Panic Attack Physically Feels Like που δημοσιεύτηκε στην Huffington Post Αμερικής.
