 |
| ΠΗΓΗ |
Πώς μπορεί να βοηθήσει ένας ειδικός στην εξέλιξη της σχέσης;
Σε μια συντροφική σχέση τα μέλη χρειάζεται να στοχεύουν στο αμοιβαίο κέρδος και όχι στις αμοιβαίες υποχωρήσεις, χωρίς αυτό να είναι εγωιστικό.
Είναι γεγονός ότι πλέον τα ζευγάρια χτυπούν ολοένα και πιο συχνά την πόρτα του ψυχοθεραπευτή. Μόδα ή συνειδητοποιημένη απόφαση με στόχο την αναζήτηση μιας πιο λειτουργικής σχέσης; Τι ζητούν και τι προσδοκούν από αυτή τη συνάντηση; Πώς συνεργάζεται ο ψυχοθεραπευτής ώστε να είναι βοηθητικός; Ενώ στο πρόσφατο παρελθόν η ψυχοθεραπεία θεωρείτο ταμπού, σήμερα ολοένα και περισσότεροι αναζητούν τη συνδρομή των ειδικών ψυχικής υγείας.
Στο σημείο αυτό υπάρχει ο κίνδυνος η ψυχοθεραπεία να μετατραπεί σε ένα ανώφελο trend, ενώ, αντίθετα, αν γίνει με σωστούς όρους, μπορεί να αποτελέσει ένα σημαντικό εργαλείο για την ενδοσκόπηση των δύο συντρόφων και την ανάδειξη της σχέσης.
Τι οδηγεί ένα ζευγάρι στη θεραπεία;
Το παιδί: Είναι ένας από τους πιο συχνούς λόγους που οδηγεί το ζευγάρι στον ειδικό. Ένα σοβαρό σύμπτωμα, όπως οι φοβίες, η σχολική άρνηση, η παραβατική συμπεριφορά, ο εθισμός στο Διαδίκτυο, διαταράσσει την «κανονικότητα» ολόκληρης της οικογένειας και ωθεί τους γονείς στο να ψάξουν και να επεξεργαστούν την αιτία του. Τα ζευγάρια ζητούν βοήθεια για το παιδί, αλλά μέσω της θεραπευτικής διαδικασίας η αφορμή του παιδιού φέρνει στην επιφάνεια τις δυσλειτουργίες ανάμεσα στα μέλη της οικογένειας.
• Πώς βοηθά ο ψυχοθεραπευτής: Το παιδί, ουσιαστικά, φέρνει την οικογένεια για θεραπεία θέλοντας να αποσυμπιέσει όλα τα μέλη της. Ο ψυχοθεραπευτής αποφορτίζει το παιδί από το ρόλο του «ασθενούς» και καλεί το ζευγάρι να αναλάβει τους ρόλους του και να ορίσει μια
νέα, πιο ελκυστική πραγματικότητα για το ίδιο και τα παιδιά του.
Ένα διαζύγιο που διαφαίνεται: Η «απειλή διαζυγίου» είναι ακόμα μία αφορμή για να καθίσουν οι σύντροφοι στις πολυθρόνες του ψυχοθεραπευτή. Συχνά το δίλημμα «χωρίζουμε ή δεχόμαστε βοήθεια από ειδικό» τίθεται από τον έναν από τους δύο συντρόφους.
• Πώς βοηθά ο ψυχοθεραπευτής: Ο ειδικός δε δίνει έμφαση στο «ψευτοδίλημμα», αλλά καλεί το ζευγάρι να πάρει την ευθύνη και να δημιουργήσει τους όρους με τους οποίους θα υπάρχει. Ζητά από τους συντρόφους να δεσμευτούν σε μια κοινή πορεία. Τα σημερινά ζευγάρια, άλλωστε, έχουν πλεονέκτημα σε σύγκριση μ’ εκείνα του παρελθόντος, αφού η σχέση υπάρχει κυρίως από επιλογή και όχι από ανάγκη. Εάν αποφασίσουν να είναι μαζί, τότε έχουν
να εργαστούν και οι δύο σκληρά και να αναλάβουν το 100% της ευθύνης τους, όχι απλώς για να επιβιώνουν μέσα στη σχέση, αλλά για να την απολαμβάνουν με όλες τις απαιτήσεις και τις ομορφιές που προκύπτουν στην πορεία της.
Η επίδραση των ρόλων
Σε μια ψυχοθεραπευτική εργασία το ζευγάρι καλείται συχνά να επεξεργαστεί δυσκολίες που προκύπτουν από τους «ρόλους» τους οποίους είχε αναλάβει στην πατρική του οικογένεια, και οι οποίοι, στο παρόν, αποτελούν εμπόδιο στη συντροφική σχέση.
Ο ρόλος του ειδικού
Ο ψυχοθεραπευτής εξετάζει την προσωπική ιστορία του κάθε συντρόφου, φωτίζει τα «σκοτεινά» του σημεία, αλλά και τις επιθυμίες, καθώς και τη δυναμική του προς την
προσωπική ολοκλήρωση. Το άτομο ολοκληρώνεται μόνο μέσα από τη σχέση. Έτσι, οι διαφορές ανάμεσα στους συντρόφους είναι αυτές που θα αξιοποιηθούν για να ευνοήσουν τόσο την ατομική όσο και την κοινή εξέλιξή τους. Ζευγάρι και θεραπευτής εργάζονται όχι για να ανακαλύψουν τη συνταγή του «τέλειου βίου», χωρίς «ζόρισμα» ή εντάσεις, αλλά για να ευνοήσουν το αυθεντικό μοίρασμα ανάμεσα στους συντρόφους, την αμοιβαία ανάδειξη και τη δέσμευσή τους στο να ορίσουν μια απαιτητική και συναρπαστική πορεία.
